Art. 19. - Programy krajowe - Rozporządzenie 516/2014 ustanawiające Fundusz Azylu, Migracji i Integracji, zmieniające decyzję Rady 2008/381/WE oraz uchylające decyzje Parlamentu Europejskiego i Rady nr 573/2007/WE i nr 575/2007/WE oraz decyzję Rady 2007/435/WE

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2014.150.168

Akt utracił moc

Wersja od: 12 kwietnia 2022 r.

Artykuł  19

Programy krajowe

1. W ramach krajowych programów, które mają zostać przeanalizowane i zatwierdzone zgodnie z art. 14 rozporządzenia (UE) nr 514/2014, państwa członkowskie w ramach celów określonych w art. 3 niniejszego rozporządzenia oraz uwzględniając wyniki dialogu politycznego, o którym mowa w art. 13 rozporządzenia (UE) nr 514/2014, realizują w szczególności następujące cele:

a) wspieranie tworzenia wspólnego europejskiego systemu azylowego poprzez zapewnienie skutecznego i jednolitego stosowania unijnego dorobku prawnego w dziedzinie azylu i właściwego funkcjonowania rozporządzenia (UE) nr 604/2013. Takie działania mogą obejmować również ustanowienie i opracowanie unijnego programu przesiedleń;

b) ustanowienie i opracowanie strategii integracji, obejmujących różne aspekty dwukierunkowego dynamicznego procesu, które to strategie mają być realizowane - w stosownych przypadkach - na poziomie krajowym, lokalnym lub regionalnym, z uwzględnieniem potrzeb obywateli państw trzecich w zakresie integracji na poziomie lokalnym lub regionalnym, zaspokajających szczególne potrzeby różnych kategorii migrantów i rozwijających skuteczne partnerstwa między odpowiednimi zainteresowanymi stronami;

c) opracowanie programu powrotów, który obejmuje element dotyczący wspomaganych powrotów dobrowolnych oraz, w stosownych przypadkach, reintegracji.

2. Państwa członkowskie zapewniają, aby wszystkie działania wspierane w ramach Funduszu były realizowane z pełnym poszanowaniem praw podstawowych i godności ludzkiej. W szczególności działania muszą być realizowane z pełnym poszanowaniem praw i zasad zapisanych w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej.

3. Z zastrzeżeniem wymogu dotyczącego realizowania wyżej wymienionych celów oraz przy uwzględnieniu swoich szczególnych uwarunkowań, państwa członkowskie dążą do osiągnięcia sprawiedliwego i przejrzystego rozdziału zasobów na cele szczegółowe określone w art. 3 ust. 2.