Art. 13. - Praktyczna współpraca i środki budowania zdolności - Rozporządzenie 516/2014 ustanawiające Fundusz Azylu, Migracji i Integracji, zmieniające decyzję Rady 2008/381/WE oraz uchylające decyzje Parlamentu Europejskiego i Rady nr 573/2007/WE i nr 575/2007/WE oraz decyzję Rady 2007/435/WE

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2014.150.168

Akt utracił moc

Wersja od: 12 kwietnia 2022 r.

Artykuł  13

Praktyczna współpraca i środki budowania zdolności

W ramach celu szczegółowego określonego w art. 3 ust. 2 akapit pierwszy lit. c) niniejszego rozporządzenia, w świetle wyników dialogu politycznego przewidzianego w art. 13 rozporządzenia (UE) nr 514/2014 oraz zgodnie z celami programów krajowych określonymi w art. 19 niniejszego rozporządzenia - w odniesieniu do praktycznej współpracy i środków budowania zdolności - Fundusz wspiera następujące działania:

a) działania mające na celu promowanie, rozwijanie i wzmacnianie współpracy operacyjnej i wymianę informacji między służbami ds. powrotów i innymi organami państw członkowskich zajmującymi się kwestią powrotów, w tym dotyczące współpracy z organami konsularnymi i służbami imigracyjnymi państw trzecich oraz wspólnych działań dotyczących powrotów;

b) działania mające na celu wspieranie współpracy między państwami trzecimi a służbami państw członkowskich ds. powrotów, w tym środki służące wzmacnianiu zdolności państw trzecich do przeprowadzania takich działań w zakresie readmisji i reintegracji, w szczególności w ramach umów o readmisji;

c) działania wzmacniające zdolność do opracowywania skutecznej i trwałej polityki w zakresie powrotów, w szczególności przez wymianę informacji na temat sytuacji w krajach powrotu, wymianę najlepszych praktyk i doświadczeń oraz łączenie zasobów, którymi dysponują państwa członkowskie;

d) działania zwiększające zdolność do gromadzenia, analizowania i rozpowszechniania szczegółowych i usystematyzowanych danych i danych statystycznych dotyczących procedur i środków w zakresie powrotów, zdolności do przyjmowania i detencji, powrotów przymusowych i dobrowolnych, monitorowania i reintegracji;

e) działania bezpośrednio przyczyniające się do oceny polityk w zakresie powrotów, takie jak krajowe oceny wpływu, badania prowadzone wśród grup docelowych, opracowywanie wskaźników i analizy porównawcze;

f) środki i kampanie informacyjne w państwach trzecich mające na celu zwiększanie świadomości na temat odpowiednich legalnych kanałów imigracyjnych oraz zagrożeń związanych z nielegalną imigracją.