Art. 10. - Praktyczna współpraca i środki budowania zdolności - Rozporządzenie 516/2014 ustanawiające Fundusz Azylu, Migracji i Integracji, zmieniające decyzję Rady 2008/381/WE oraz uchylające decyzje Parlamentu Europejskiego i Rady nr 573/2007/WE i nr 575/2007/WE oraz decyzję Rady 2007/435/WE

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2014.150.168

Akt utracił moc

Wersja od: 12 kwietnia 2022 r.

Artykuł  10

Praktyczna współpraca i środki budowania zdolności

W ramach celu szczegółowego określonego w art. 3 ust. 2 akapit pierwszy lit. b) niniejszego rozporządzenia, w świetle wyników dialogu politycznego przewidzianego w art. 13 rozporządzenia (UE) nr 514/2014 oraz zgodnie z celami programów krajowych określonymi w art. 19 niniejszego rozporządzenia Fundusz wspiera działania ukierunkowane na jedno lub większą liczbę poniższych:

a) tworzenie strategii promujących legalną migrację w celu ułatwienia opracowywania i wdrażania elastycznych procedur przyjmowania;

b) wspieranie współpracy między państwami trzecimi a agencjami pośrednictwa pracy, służbami zatrudnienia i służbami imigracyjnymi w państwach członkowskich, a także wspieranie państw członkowskich we wdrażaniu prawa Unii w dziedzinie migracji, w procesach konsultacji z odpowiednimi zainteresowanymi stronami oraz w zakresie doradztwa prowadzonego przez ekspertów lub wymiany informacji na temat podejść ukierunkowanych na poszczególne obywatelstwa lub kategorie obywateli państw trzecich w odniesieniu do potrzeb rynków pracy;

c) wzmacnianie zdolności państw członkowskich do opracowywania, wdrażania, monitorowania i oceniania strategii, polityk i środków imigracyjnych realizowanych na różnych szczeblach i w różnych departamentach administracji, w szczególności zwiększenie ich zdolności do gromadzenia, analizowania i rozpowszechniania szczegółowych i usystematyzowanych danych oraz danych statystycznych dotyczących procedur i przepływów migracyjnych oraz zezwoleń na pobyt i tworzenia narzędzi monitorowania, systemów oceny, wskaźników i analiz porównawczych na potrzeby pomiaru postępów w realizacji tych strategii;

d) szkolenia dla beneficjentów, określonych w art. 2 lit. g) rozporządzenia (UE) nr 514/2014, oraz personelu świadczącego usługi publiczne i prywatne, w tym instytucji oświatowych, oraz promowanie wymiany doświadczeń i najlepszych praktyk, współpracy, tworzenia sieci kontaktów i kompetencji międzykulturowych, a także poprawa jakości świadczonych usług;

e) budowanie trwałych struktur organizacyjnych na potrzeby zarządzania integracją i różnorodnością, w szczególności poprzez współpracę między różnymi odpowiednimi zainteresowanymi stronami, umożliwiającą urzędnikom na różnych szczeblach administracji krajowej szybkie zdobycie informacji o doświadczeniach i najlepszych praktykach z innych państw oraz, w miarę możliwości, łączenie zasobów, którymi dysponują właściwe organy, a także podmioty rządowe i pozarządowe, aby skuteczniej świadczyć usługi dla obywateli państw trzecich, między innymi za pośrednictwem punktów kompleksowej obsługi (tzn. skoordynowanych ośrodków wsparcia w zakresie integracji);

f) przyczynianie się do dynamicznego, dwukierunkowego procesu wzajemnego oddziaływania leżącego u podstaw strategii integracji na poziomie lokalnym i regionalnym poprzez tworzenie platform konsultacji dla obywateli państw trzecich i wymiany informacji między zainteresowanymi stronami oraz platform dialogu międzykulturowego i religijnego pomiędzy społecznościami obywateli państw trzecich, pomiędzy tymi społecznościami a społeczeństwem przyjmującym lub pomiędzy tymi społecznościami a organami określającymi politykę i podejmującymi decyzje;

g) działania promujące i wzmacniające praktyczną współpracę między odpowiednimi organami państw członkowskich ukierunkowane, między innymi, na wymianę informacji, najlepszych praktyk i strategii oraz opracowywanie i realizację wspólnych działań, w tym z myślą o ochronie spójności systemów imigracyjnych państw członkowskich.