Rozdział 2 - RAMY FINANSOWE I RAMY WDRAŻANIA - Rozporządzenie 513/2014 ustanawiające, w ramach Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, instrument na rzecz wsparcia finansowego współpracy policyjnej, zapobiegania i zwalczania przestępczości oraz zarządzania kryzysowego oraz uchylające decyzję Rady 2007/125/WSiSW

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2014.150.93

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 2014 r.

ROZDZIAŁ  II

RAMY FINANSOWE I RAMY WDRAŻANIA

Zasoby ogólne i wdrażanie

1.
Pula zasobów ogólnych na wdrażanie Instrumentu wynosi 1 004 mln EUR według cen bieżących.
2.
Roczne środki są zatwierdzane przez Parlament Europejski i Radę w granicach przewidzianych w wieloletnich ramach finansowych.
3.
Zasoby ogólne wdraża się za pośrednictwem następujących środków:
a)
programów krajowych zgodnie z art. 7;
b)
działań Unii zgodnie z art. 8;
c)
pomocy technicznej zgodnie z art. 9;
d)
pomocy w sytuacjach nadzwyczajnych zgodnie z art. 10.
4.
Budżet przyznany w ramach Instrumentu na działania Unii, o których mowa w art. 8 niniejszego rozporządzenia, na pomoc techniczną, o której mowa w art. 9 niniejszego rozporządzenia, oraz pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych, o której mowa w art. 10 niniejszego rozporządzenia, wykonuje się w ramach zarządzania bezpośredniego i pośredniego zgodnie z, odpowiednio, art. 58 ust. 1 lit. a) i c) rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012.

Budżet przyznany na programy krajowe, o których mowa w art. 7 niniejszego rozporządzenia, wykonuje się w ramach zarządzania dzielonego zgodnie z art. 58 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012.

5.
Bez uszczerbku dla prerogatyw Parlamentu Europejskiego i Rady, zasoby ogólne wykorzystuje się w następujący sposób:
a)
662 mln EUR na programy krajowe państw członkowskich;
b)
342 mln EUR na działania Unii, pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych oraz pomoc techniczną z inicjatywy Komisji.
6.
Każde państwo członkowskie przeznacza kwoty przyznawane na programy krajowe wskazane w załączniku III w następujący sposób:
a)
co najmniej 20 % na działania związane z celem szczegółowym, o którym mowa w art. 3 ust. 2 akapit pierwszy lit. a); oraz
b)
co najmniej 10 % na działania związane z celem szczegółowym, o którym mowa w art. 3 ust. 2 akapit pierwszy lit. b).

Państwa członkowskie mogą odstąpić od tych minimalnych wartości procentowych pod warunkiem zawarcia w programach krajowych uzasadnienia, które wyjaśnia, dlaczego przyznanie środków poniżej tego poziomu nie zagraża realizacji odpowiedniego celu. Komisja oceni to wyjaśnienie w kontekście zatwierdzania przez siebie programów krajowych zgodnie z art. 7 ust. 2.

7.
Wraz z zasobami ogólnymi określonymi dla rozporządzenia (UE) nr 515/2014 zasoby ogólne dostępne na potrzeby Instrumentu, określone w ust. 1 niniejszego artykułu, stanowią pulę środków finansowych na potrzeby Funduszu i służą jako główna kwota odniesienia, w rozumieniu pkt 17 porozumienia międzyinstytucjonalnego pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą oraz Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami, dla Parlamentu Europejskiego i Rady podczas corocznej procedury budżetowej.

Zasoby na działania kwalifikowalne w państwach członkowskich

1.
Kwotę 662 mln EUR przeznacza się na rzecz państw członkowskich w następujący sposób:
a)
30 % proporcjonalnie do wielkości ich populacji ogółem;
b)
10 % proporcjonalnie do wielkości ich terytorium;
c)
15 % proporcjonalnie do liczby pasażerów i 10 % do ton ładunku obsługiwanych przez ich międzynarodowe porty lotnicze i morskie;
d)
35 % odwrotnie proporcjonalnie do ich produktu krajowego brutto (standard siły nabywczej na mieszkańca).
2.
Podstawę obliczeń danych, o których mowa w ust. 1, stanowią najnowsze dane statystyczne przedstawione przez Komisję (Eurostat), na podstawie danych przekazanych przez państwa członkowskie zgodnie z prawem Unii. Datą odniesienia jest dzień 30 czerwca 2013 r. Środki przeznaczone na programy krajowe obliczone na podstawie kryteriów, o których mowa w ust. 1, są określone w załączniku III.

Programy krajowe

1.
Program krajowy, który ma być przygotowany w ramach Instrumentu oraz program krajowy, który ma być przygotowany w ramach rozporządzenia (UE) nr 515/2014 proponuje się Komisji jako jeden program krajowy dotyczący Funduszu zgodnie z art. 14 rozporządzenia (UE) nr 514/2014.
2.
W ramach programów krajowych, które zgodnie z art. 14 rozporządzenia (UE) nr 514/2014 podlegają analizie i zatwierdzeniu przez Komisję, państwa członkowskie w ramach celów, o których mowa w art. 3 niniejszego rozporządzenia, realizują w szczególności strategiczne priorytety Unii wymienione w załączniku I do niniejszego rozporządzenia, uwzględniając wyniki dialogu politycznego, o którym mowa w art. 13 rozporządzenia (UE) nr 514/2014. Państwa członkowskie nie mogą wykorzystywać więcej niż 8 % łącznej kwoty środków przeznaczonych w ramach programu krajowego na utrzymanie unijnych systemów informatycznych i krajowych systemów informatycznych przyczyniających się do realizacji celów niniejszego rozporządzenia oraz więcej niż 8 % na działania dotyczące państw trzecich lub w państwach trzecich, które realizują strategiczne priorytety Unii wymienione w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.
3.
Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 11 w celu zmiany, uzupełnienia lub wykreślenia strategicznych priorytetów Unii wymienionych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

Działania Unii

1.
Z inicjatywy Komisji Instrument może być wykorzystany do finansowania działań ponadnarodowych lub działań o szczególnym znaczeniu dla Unii ("działania Unii") dotyczących celów ogólnych, szczegółowych oraz operacyjnych, o których mowa w art. 3.
2.
Aby kwalifikować się do finansowania, działania Unii muszą być zgodne z priorytetami i inicjatywami określonymi na poziomie Unii, w szczególności tymi, które zostały zatwierdzone przez Parlament i Radę, w odpowiednich unijnych strategiach, cyklach polityki, programach, ocenach zagrożenia i ryzyka, i wspierać w szczególności:
a)
działania przygotowawcze, związane z monitorowaniem, wsparciem administracyjnym i technicznym, rozwój mechanizmu oceny wymaganego do realizacji polityk w dziedzinie współpracy policyjnej, zapobiegania i zwalczania przestępczości oraz zarządzania kryzysowego;
b)
projekty ponadnarodowe obejmujące dwa lub kilka państw członkowskich lub przynajmniej jedno państwo członkowskie i jedno państwo trzecie;
c)
działania związane z analizą, monitorowaniem i oceną, w tym oceny zagrożenia, ryzyka i skutków, oparte na dowodach i zgodne z unijnymi priorytetami i inicjatywami określonymi na poziomie Unii, w szczególności tymi, które zostały zatwierdzone przez Parlament Europejski i Radę, oraz projekty monitorujące wdrażanie prawa Unii oraz realizację celów polityki unijnej w państwach członkowskich;
d)
projekty promujące tworzenie sieci kontaktów, partnerstwa publiczno-prywatne, wzajemne zaufanie, zrozumienie i uczenie się, identyfikację i rozpowszechnianie najlepszych praktyk i innowacyjnego podejścia na poziomie Unii, a także szkolenie i programy wymiany;
e)
projekty wspierające rozwój narzędzi metodologicznych, w szczególności statystycznych, oraz metod i wspólnych wskaźników;
f)
zakup, utrzymanie lub dalszą modernizację sprzętu technicznego, pogłębianie wiedzy eksperckiej, modernizację bezpiecznych obiektów, infrastruktury oraz powiązanych budynków i systemów, w szczególności systemów ICT oraz ich części składowych na poziomie Unii, w tym do celów europejskiej współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa cybernetycznego i cyberprzestępczości, zwłaszcza z europejskim centrum ds. walki z cyberprzestępczością;
g)
projekty zwiększające wiedzę zainteresowanych podmiotów i opinii publicznej na temat polityk i celów Unii, w tym z zakresu komunikacji instytucjonalnej dotyczącej priorytetów politycznych Unii;
h)
szczególnie innowacyjne projekty dotyczące rozwijania nowych metod lub wprowadzania nowych technologii, które można przenieść do innych państw członkowskich, w szczególności projekty mające na celu testowanie i zatwierdzanie wyników projektów badawczych dotyczących bezpieczeństwa finansowanych przez Unię;
i)
badania i projekty pilotażowe.
3.
W ramach celów, o których mowa w art. 3, Instrument wspiera również działania dotyczące państw trzecich i w państwach trzecich, w szczególności:
a)
działania poprawiające współpracę policyjną i koordynację między organami ścigania oraz, w stosownych przypadkach, organizacjami międzynarodowymi, w tym wspólne zespoły dochodzeniowo-śledcze oraz każdą inną formę wspólnych operacji transgranicznych, dostęp do informacji i ich wymianę oraz technologie interoperacyjne;
b)
tworzenie sieci kontaktów, wzajemne zaufanie, zrozumienie i uczenie się, identyfikację, wymianę i rozpowszechnianie know-how, doświadczeń i najlepszych praktyk, dzielenie się informacjami, dzielenie się wiedzą na temat sytuacji i perspektyw, planowanie postępowania awaryjnego oraz interoperacyjność;
c)
zakup, utrzymanie lub dalszą modernizację sprzętu technicznego, w tym systemów ICT oraz ich części składowych;
d)
wymianę, szkolenie i kształcenie personelu i ekspertów odpowiednich organów, w tym szkolenia językowe;
e)
działania w zakresie podnoszenia świadomości, rozpowszechniania informacji i komunikacji;
f)
oceny zagrożenia, ryzyka oraz skutków;
g)
badania i projekty pilotażowe.
4.
Działania Unii są realizowane zgodnie z art. 6 rozporządzenia (UE) nr 514/2014.

Pomoc techniczna

1.
Z inicjatywy Komisji lub w jej imieniu z Instrumentu można przeznaczyć do 800.000 EUR rocznie na pomoc techniczną dla Funduszu, zgodnie z art. 9 rozporządzenia (UE) nr 514/2014.
2.
Z inicjatywy państwa członkowskiego z Instrumentu można finansować działania związane z pomocą techniczną, zgodnie z art. 20 rozporządzenia (UE) nr 514/2014. Kwota przeznaczona na pomoc techniczną w okresie 2014-2020 nie może być wyższa niż 5 % łącznej kwoty przyznanej danemu państwu członkowskiemu plus 200.000 EUR, zgodnie z art. 20 rozporządzenia (UE) nr 514/2014.

Pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych

1.
Instrument zapewnia pomoc finansową na pilne i szczególne potrzeby w sytuacjach nadzwyczajnych, określonych w art. 2 lit. j).
2.
Pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych jest wdrażana zgodnie z art. 6 i 7 rozporządzenia (UE) nr 514/2014.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.