Rozporządzenie 3063/93 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2019/93 w odniesieniu do systemu pomocy do produkcji miodu określonej jakości

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1993.274.5

Akt utracił moc

Wersja od: 12 maja 2002 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 3063/93

z dnia 5 listopada 1993 r.

ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2019/93 w odniesieniu do systemu pomocy do produkcji miodu określonej jakości

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2019/93 z dnia 19 lipca 1993 r. wprowadzające szczególne środki dla mniejszych wysp Morza Egejskiego dotyczące niektórych produktów rolnych⁽¹⁾, w szczególności jego art. 12 ust. 4,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 3813/92 z dnia 28 grudnia 1992 r. w sprawie jednostki rozliczeniowej i kursów przeliczeniowych stosowanych do celów wspólnej polityki rolnej⁽²⁾, w szczególności jego art. 6,

a także mając na uwadze, co następuje:

artykuł 12 rozporządzenia (EWG) nr 2019/93 przewiduje przyznawanie pomocy mniejszym wyspom Morza Egejskiego do produkcji jakościowego miodu zawierającego wysoki odsetek miodu tymiankowego; należy ustanowić szczegółowe zasady zarządzania tym systemem i monitorowania warunków ustanowionych przez Wspólnotę;

w celu zachęcenia producentów miodu zgrupowanych w organizacjach określonych w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 1360/78 z dnia 19 czerwca 1978 r. w sprawie grup producentów i ich zrzeszeń⁽³⁾, ostatnio zmienionym rozporządzeniem (EWG) nr 746/93⁽⁴⁾, dla usprawnienia ich systemów wprowadzania do obrotu, by spełniały wymagania rynku oraz w celu promowania produktów jakościowych, przyznawanie pomocy jest uwarunkowane wprowadzeniem rocznego programu inicjatyw na podstawie jego zatwierdzenia przez władze krajowe wyznaczone przez Grecję; w celu zrealizowania tych celów program powinien, z jednej strony, dążyć do osiągnięcia doskonalenia genetycznego, modernizacji uli, wprowadzenia mechanizacji i kształcenia zawodowego dla pszczelarzy z zakresu nowych technik produkcji, a z drugiej strony do ukończenia badań rynkowych oraz badań w zakresie nowych metod pakowania i promocji na targach handlowych;

zasady takie powinny również obejmować wyznaczanie okresów, w których można składać wnioski o pomoc, minimalny zakres informacji, jakie mają zawierać takie wnioski, okresy oceny i wypłaty pomocy przez właściwe władze oraz powiadamiania Komisji o wypłacanej pomocy; przepisy te powinny zawierać postanowienia o niezbędnych kontrolach w celu zapewnienia właściwego stosowania tego systemu pomocy i określać działania, jakie mają być podejmowane w przypadku nieprzestrzegania tych zasad;

w celu realizacji niniejszego systemu pomocy powinny zostać ustalone odstępstwa dotyczące dat w odniesieniu do wniosków i wypłat pomocy dla produkcji w 1993 r.;

środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Jaj,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1 ¹

Pomoc na produkcję miodu wysokiej jakości charakterystycznego dla mniejszych wysp Morza Egejskiego zawierającego dużą część miodu tymiankowego przyznawana jest zrzeszeniom pszczelarzy uznanym przez właściwe organy, które podejmują coroczne programy inicjatyw mające na celu poprawę warunków wprowadzania do obrotu i promocji miodu specjalnego.

Artykuł  2

1. Program inicjatyw ma na celu:

– usprawnienie obrotu poprzez wprowadzenie technologii, wykorzystanie maszyn do ekstrakcji, oczyszczania i filtrowania oraz poprzez kształcenie zawodowe,

– utrzymanie wydajności przez zastąpienie starszych królowych, w okresach dwuletnich, mieszańcami przystosowanymi do danej strefy,

– promocję sprzedaży jakościowego miodu poprzez badania rynku, rozwój nowych metod pakowania oraz organizację i udział w targach handlowych i innych imprezach handlowych.

2. 2 Programy przedstawiane są przez stowarzyszenia pszczelarzy władzom greckim do zatwierdzenia. Właściwe władze decydują w terminie dwóch miesięcy od przedłożenia programów o ich zatwierdzeniu bądź odrzuceniu, po zażądaniu wszelkich zmian, które uznają za niezbędne.

Artykuł  3

1. 3 Wniosek o pomoc jest wnoszony przez zainteresowaną stronę do właściwych władz, w okresie ustalonym przez te ostatnie i najpóźniej do 30 września każdego roku, w odniesieniu do produkcji z przedmiotowego roku. Jeśli ten nieprzekraczalny termin nie zostaje dotrzymany, pomoc, która ma być wypłacona, zostaje zmniejszona o 20 %, poza przypadkami siły wyższej. Pomoc nie jest wypłacona w przypadku przedłożenia wniosku w terminie późniejszym niż 20 dni po dacie ustalonej przez właściwe władze.

2. 4 Wniosek o pomoc zawiera następujące minimum informacji:

– nazwa i adres zrzeszenia pszczelarzy lub nazwa (nazwisko) i adres pszczelarza,

– liczbę stałych uli wykorzystywanych do produkcji zarejestrowanych u właściwych władz,

– ilość miodu zawierającą duży odsetek miodu tymiankowego wyprodukowaną w okresie, w odniesieniu do którego składany jest wniosek o pomoc.

3. Jeśli całkowita liczba uli, dla których składany jest wniosek, przekracza maksymalną ilość uli, określoną w art. 12 ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 2019/93, właściwe władze ustalają standardowy współczynnik redukcji stosowany w odniesieniu do każdego wniosku.

Artykuł  4 ⁵

Do dnia 31 grudnia Grecja wypłaca pomoc za okres, dla którego ta pomoc została przyznana, proporcjonalnie do procentowego stopnia efektywnej realizacji programu inicjatyw. Jednakże jeżeli jest on niższy niż 50 %, wypłata nie zostanie dokonana.

Artykuł  5 ⁶

Grecja powiadamia Komisję najpóźniej do 31 stycznia każdego roku o:

– liczba zrzeszeń pszczelarzy oraz liczba indywidualnych pszczelarzy, którzy złożyli wnioski o pomoc,

– liczba pasiek, w odniesieniu do których zrzeszenia pszczelarzy oraz pszczelarze indywidualni ubiegali się o pomoc, oraz pomoc przyznana,

– zastosowanym współczynniku redukcji, jeżeli istnieje,

– zatwierdzonym programie inicjatyw,

– liczbie wykrytych nieprawidłowości i danych uli.

Artykuł  6

1. Grecja na podstawie kontroli przeprowadzanych na miejscu weryfikuje prawdziwość informacji podawanych we wnioskach o pomoc i ich zgodność z warunkami przyznawania pomocy.

2. 7 Kontrole na miejscu dotyczą co najmniej 10 % złożonych wniosków o przyznanie pomocy. Jeśli zostaje wykryta znacząca liczba nieprawidłowości, właściwe władze przeprowadzają dodatkowe kontrole w danym roku i zwiększają odsetek wniosków przewidzianych do kontroli w roku następnym.

Właściwe władze dokonują wyboru wniosków, które mają podlegać kontroli na miejscu, na podstawie analizy ryzyka, zapewniając jednocześnie wybieranie próbki reprezentatywnej.

Kontrole na miejscu dotyczą:

– liczby uli zgłoszonych we wniosku,

– realizacji programu inicjatyw.

Artykuł  7

1. Jeśli pomoc zostanie wypłacona na skutek błędu, właściwe władze odzyskują wypłacone kwoty wraz z odsetkami, obliczonymi od daty wypłacenia pomocy do chwili jej ostatecznego odzyskania.

Stosowana stopa procentowa jest równa stopie stosowanej w przypadkach podobnych operacji windykacji należności przeprowadzanych na mocy prawa krajowego.

2. Jeśli pomoc musi podlegać windykacji w wyniku nieprawidłowości przypisywanych zainteresowanej stronie, z powodu celowego działania bądź poważnego zaniedbania, właściwe władze odzyskują wypłaconą kwotę powiększoną o 20 %, bez uszczerbku dla wzrostu oprocentowania określonego w ust. 1. Zainteresowana strona nie ma prawa korzystać z systemu przez następny rok.

3. Odzyskana kwota pomocy i odsetki wpłacane są do agencji płatniczych lub odnośnych władz i są potrącane przez nie z wydatków finansowanych przez Europejski Fundusz Orientacji i Gwarancji Rolnej proporcjonalnie do finansowego wkładu Wspólnoty.

Artykuł  8 ⁸

(skreślony)

Artykuł  9

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 5 listopada 1993 r.

	W imieniu Komisji
	René STEICHEN
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 184 z 27.7.1993, str. 1.

⁽²⁾ Dz.U. L 387 z 31.12.1992, str. 1.

⁽³⁾ Dz.U. L 166 z 23.6.1978, str. 1.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 77 z 31.3.1993, str. 14.

¹ Art. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 780/2002 z dnia 8 maja 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.123.32) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 maja 2002 r.

² Art. 2 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 780/2002 z dnia 8 maja 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.123.32) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 maja 2002 r.

³ Art. 3 ust. 1:

- zmieniony przez sprostowanie z dnia 26 października 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.282.30).

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. a) rozporządzenia nr 780/2002 z dnia 8 maja 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.123.32) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 maja 2002 r.

⁴ Art. 3 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia nr 780/2002 z dnia 8 maja 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.123.32) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 maja 2002 r.

⁵ Art. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 780/2002 z dnia 8 maja 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.123.32) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 maja 2002 r.

⁶ Art. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 780/2002 z dnia 8 maja 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.123.32) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 maja 2002 r.

⁷ Art. 6 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia nr 780/2002 z dnia 8 maja 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.123.32) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 maja 2002 r.

⁸ Art. 8 skreślony przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr 780/2002 z dnia 8 maja 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.123.32) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 maja 2002 r.