Rozdział 8 - NADZÓR RYNKU I PROCEDURY OCHRONNE - Rozporządzenie 305/2011 ustanawiające zharmonizowane warunki wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych i uchylające dyrektywę Rady 89/106/EWG

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2011.88.5

Akt obowiązujący

Wersja od: 16 lipca 2021 r.

ROZDZIAŁ  VIII

NADZÓR RYNKU I PROCEDURY OCHRONNE

Artykuł  56

Procedura postępowania na poziomie krajowym z wyrobami budowlanymi stanowiącymi zagrożenie

1. 21  W przypadku gdy organy nadzoru rynku jednego z państw członkowskich mają wystarczające powody, by sądzić, że wyrób budowlany, objęty normą zharmonizowaną lub dla którego wydano europejską ocenę techniczną, nie posiada deklarowanych właściwości użytkowych i stanowi zagrożenie dla spełnienia objętych niniejszym rozporządzeniem podstawowych wymagań dotyczących obiektów budowlanych, dokonują one oceny tego wyrobu pod kątem spełnienia odnośnych wymagań określonych w niniejszym rozporządzeniu. Odpowiednie podmioty gospodarcze współpracują w razie konieczności z organami nadzoru rynku.

Jeśli w toku prowadzonej oceny organy nadzoru rynku stwierdzają, że dany wyrób budowlany nie spełnia wymagań określonych w niniejszym rozporządzeniu, niezwłocznie zobowiązują odpowiedni podmiot gospodarczy do podjęcia wszelkich właściwych działań naprawczych - które mogą zostać określone przez te organy - zmierzających do doprowadzenia wyrobu do zgodności z tymi wymaganiami, w szczególności z deklarowanymi właściwościami użytkowymi, lub do wycofania wyrobu z obrotu lub wycofania go od użytkowników w rozsądnym terminie, odpowiednim do charakteru zagrożenia.

Organy nadzoru rynku powiadamiają o tym jednostkę notyfikowaną, jeżeli jej to dotyczy.

Do środków, o których mowa w akapicie drugim niniejszego ustępu, ma zastosowanie art. 21 rozporządzenia (WE) nr 765/2008.

2. W przypadku gdy organy nadzoru rynku uznają, że niezgodność nie ogranicza się wyłącznie do terytorium danego państwa, informują one Komisję oraz pozostałe państwa członkowskie o wynikach oceny oraz działaniach, których podjęcia zażądały od danego podmiotu gospodarczego.

3. Podmiot gospodarczy zapewnia podjęcie wszelkich stosownych działań naprawczych w odniesieniu do wszystkich wyrobów budowlanych stanowiących zagrożenie, które podmiot ten udostępnił na rynku w całej Unii.

4. W przypadku gdy dany podmiot gospodarczy nie podejmuje odpowiednich działań naprawczych w terminie, o którym mowa w ust. 1 akapit drugi, organy nadzoru rynku są zobowiązane podjąć wszelkie odpowiednie środki tymczasowe w celu zakazania lub ograniczenia udostępniania danego wyrobu budowlanego na rynku krajowym, wycofania go z obrotu lub wycofania go od użytkowników.

Organy nadzoru rynku przekazują niezwłocznie Komisji i pozostałym państwom członkowskim informacje na temat tych środków.

5. Informacje, o których mowa w ust. 4, obejmują wszelkie dostępne szczegóły, przede wszystkim dane niezbędne do identyfikacji niespełniającego wymagań wyrobu budowlanego, pochodzenie wyrobu budowlanego, charakter domniemanej niezgodności i związanego z tym zagrożenia, charakter i okres obowiązywania podjętych środków krajowych, a także argumenty przedstawione przez dany podmiot gospodarczy. W szczególności organy nadzoru rynku są zobowiązane wskazać, czy niezgodność ta wynika z:

a) niespełnienia przez wyrób budowlany deklarowanych właściwości użytkowych lub wymogów związanych ze spełnieniem określonych w niniejszym rozporządzeniu podstawowych wymagań dotyczących obiektów budowlanych;

b) uchybień w zharmonizowanych specyfikacjach technicznych lub w specjalnej dokumentacji technicznej.

6. Państwa członkowskie inne niż państwo członkowskie, które wszczęło procedurę, niezwłocznie informują Komisję i pozostałe państwa członkowskie o wszelkich przyjętych środkach i wszelkich dodatkowych informacjach dotyczących niezgodności danego wyrobu budowlanego, którymi dysponują, a w przypadku gdy nie zgadzają się z notyfikowanym środkiem krajowym, o swoich zastrzeżeniach.

7. W przypadku gdy w terminie 15 dni roboczych od otrzymania informacji, o których mowa w ust. 4, ani żadne państwo członkowskie, ani Komisja nie zgłaszają zastrzeżeń wobec środka tymczasowego przyjętego przez dane państwo członkowskie w odniesieniu do danego wyrobu budowlanego, środek ten uznaje się za uzasadniony.

8. Państwa członkowskie zapewniają niezwłoczne podjęcie właściwych środków ograniczających w odniesieniu do danego wyrobu budowlanego, takich jak wycofanie wyrobu z obrotu.

Artykuł  57

Unijna procedura ochronna

1. Jeżeli po zakończeniu procedury określonej w art. 56 ust. 3 i 4 zgłaszane są zastrzeżenia wobec środka podjętego przez państwo członkowskie lub jeżeli Komisja uznaje krajowy środek za sprzeczny z prawodawstwem unijnym, Komisja niezwłocznie rozpoczyna konsultacje z państwami członkowskimi i właściwym podmiotem gospodarczym lub właściwymi podmiotami gospodarczymi oraz poddaje środek krajowy ocenie. Na podstawie wyników tej oceny Komisja decyduje, czy dany środek jest uzasadniony.

Decyzja Komisji skierowana jest do wszystkich państw członkowskich; Komisja niezwłocznie informuje o niej państwa członkowskie i odpowiedni podmiot gospodarczy (odpowiednie podmioty gospodarcze).

2. W razie uznania krajowego środka za uzasadniony wszystkie państwa członkowskie podejmują środki konieczne do zapewnienia, by niezgodny z wymaganiami wyrób budowlany został wycofany z ich rynków, i informują o nich Komisję. W przypadku uznania krajowego środka za nieuzasadniony dane państwo członkowskie zobowiązane jest uchylić ten środek.

3. W razie uznania krajowego środka za uzasadniony i stwierdzenia, że niezgodność danego wyrobu budowlanego z wymaganiami wynika z uchybień w normach zharmonizowanych, o których mowa w art. 56 ust. 5 lit. b), Komisja informuje właściwy europejski organ normalizacyjny lub właściwe europejskie organy normalizacyjne i kieruje sprawę do komitetu ustanowionego na mocy art. 5 dyrektywy 98/34/WE. Komitet ten konsultuje się z właściwym europejskim organem normalizacyjnym lub właściwymi europejskimi organami normalizacyjnymi i niezwłocznie wydaje opinię.

W razie uznania krajowego środka za uzasadniony i stwierdzenia, że niezgodność danego wyrobu budowlanego wynika z uchybień w europejskim dokumencie oceny lub w specjalnej dokumentacji technicznej, o których mowa w art. 56 ust. 5 lit. b), Komisja przedstawia sprawę Stałemu Komitetowi ds. Budownictwa, a następnie przyjmuje stosowne środki.

Artykuł  58

Wyroby budowlane zgodne z niniejszym rozporządzeniem, które mimo tego stanowią zagrożenie dla zdrowia i bezpieczeństwa

1. W przypadku gdy po przeprowadzeniu oceny na mocy art. 56 ust. 1 państwo członkowskie stwierdza, że wyrób budowlany jest zgodny z niniejszym rozporządzeniem, ale mimo tego stanowi zagrożenie dla spełnienia podstawowych wymagań dotyczących obiektów budowlanych, dla zdrowia lub bezpieczeństwa osób lub dla innych kwestii ważnych z punktu widzenia ochrony interesu publicznego, zobowiązuje ono właściwy podmiot gospodarczy do podjęcia wszelkich odpowiednich środków gwarantujących, że dany wyrób budowlany nie stanowi już zagrożenia przy jego wprowadzaniu do obrotu, służących wycofaniu wyrobu budowlanego z obrotu lub wycofania go od użytkowników w rozsądnym terminie, odpowiednim do charakteru zagrożenia, który dane państwo członkowskie może wyznaczyć.

2. Podmiot gospodarczy zapewnia podjęcie środków naprawczych w odniesieniu do wszystkich wyrobów budowlanych stanowiących zagrożenie, które podmiot ten udostępnił na rynku w całej Unii.

3. Państwo członkowskie niezwłocznie informuje Komisję i pozostałe państwa członkowskie. Informacje te obejmują wszelkie dostępne szczegóły, przede wszystkim dane niezbędne do identyfikacji danego wyrobu budowlanego, pochodzenie i łańcuch dostaw wyrobu, charakter występującego zagrożenia oraz charakter i okres obowiązywania podjętych środków krajowych.

4. Komisja niezwłocznie rozpoczyna konsultacje z państwami członkowskimi i odpowiednim podmiotem gospodarczym (odpowiednimi podmiotami gospodarczymi) oraz ocenia podjęte środki krajowe. Na podstawie wyników tej oceny Komisja decyduje, czy dany środek jest uzasadniony, oraz proponuje odpowiednie środki, o ile są konieczne.

5. Decyzja Komisji skierowana jest do wszystkich państw członkowskich; Komisja niezwłocznie informuje o niej państwa członkowskie i odpowiedni podmiot gospodarczy (odpowiednie podmioty gospodarcze).

Artykuł  59

Niezgodność formalna

1. Bez uszczerbku dla art. 56 w przypadku gdy państwo członkowskie dokona jednego z poniższych ustaleń, zobowiązuje ono właściwy podmiot gospodarczy do usunięcia występującej niezgodności:

a) oznakowanie CE zostało umieszczone z naruszeniem art. 8 lub art. 9;

b) oznakowanie CE nie zostało umieszczone w przypadku gdy jest ono wymagane, zgodnie z art. 8 ust. 2;

c) bez uszczerbku dla art. 5 nie sporządzono deklaracji właściwości użytkowych, gdy jest to wymagane, zgodnie z art. 4;

d) deklaracja właściwości użytkowych nie została sporządzona zgodnie z przepisami art. 4, 6 i 7;

e) dokumentacja techniczna jest niedostępna lub niekompletna.

2. W przypadku utrzymującej się niezgodności, o której mowa w ust. 1, państwo członkowskie podejmuje wszelkie odpowiednie środki w celu ograniczenia lub zakazania udostępniania wyrobu budowlanego na rynku, lub zapewnienia jego wycofania od użytkowników lub jego wycofania z obrotu.

²¹ Art. 56 ust. 1 zmieniony przez art. 40 rozporządzenia nr (UE) 2019/1020 z dnia 20 czerwca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.169.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 lipca 2021 r.