Rozporządzenie 2302/2001 w sprawie szczegółowych zasad stosowania art. 12 ust. 2 Porozumienia w formie wymiany listów między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Księstwem Andory

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2001.310.1

Akt obowiązujący

Wersja od: 28 listopada 2001 r.

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 2302/2001

z dnia 15 listopada 2001 r.

w sprawie szczegółowych zasad stosowania art. 12 ust. 2 Porozumienia w formie wymiany listów między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Księstwem Andory

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając Porozumienie w formie wymiany listów między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Księstwem Andory⁽¹⁾, w szczególności jego art. 12 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z art. 12 ust. 2 wymienionego Porozumienia, produkty objęte pozycjami 2402 i 2403 Zharmonizowanego Systemu, które wytwarzane są we Wspólnocie z surowca tytoniowego i które spełniają warunki art. 3 ust. 1 wymienionego Porozumienia, kwalifikują się, przy przywozie do Księstwa Andory, do stawki preferencyjnej odpowiadającej 60 % stawki stosowanej w Księstwie Andory do tych samych produktów w odniesieniu do państw trzecich.

(2) Należy ustanowić szczegółowe zasady stosowania art. 12 ust. 2 w celu zapewnienia jego jednolitej interpretacji i stosowania,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Zakres stosowania

Produkty określone w art. 12 ust. 2 Porozumienia w formie wymiany listów między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Księstwem Andory, zwanego dalej "Porozumieniem", kwalifikują się do stawki preferencyjnej przy przywozie do Księstwa Andory po przedstawieniu świadectwa wymienionego w Załączniku.

Artykuł  2

Ogólne warunki wystawienia

1. Świadectwo wystawiają organy celne kraju wywozu, na wniosek eksportera lub, na jego odpowiedzialność, na wniosek jego upoważnionego przedstawiciela. W tym celu eksporter lub jego przedstawiciel wypełnia świadectwo, którego wzór znajduje się w Załączniku, w jednym z języków, w którym sporządzone jest Porozumienie.

2. Świadectwo wystawiane jest przez organy celne Państwa Członkowskiego Wspólnoty, jeżeli produkty objęte pozycjami 2402 i 2403 Zharmonizowanego Systemu są wytwarzane we Wspólnocie z surowca tytoniowego znajdującego się w swobodnym obrocie we Wspólnocie.

3. Organy celne wystawiające świadectwo podejmują wszystkie niezbędne kroki w celu weryfikacji zgodności z wymaganiami. W tym celu mają prawo żądać wszelkich dowodów oraz przeprowadzać kontrole, które uważają za właściwe. Organy celne wystawiające świadectwo zapewniają również należyte wypełnienie formularza.

4. Eksporter starający się o wystawienie świadectwa musi być przygotowany do przedłożenia, w każdym momencie, na wniosek organów celnych kraju wywozu, w którym wystawiany jest wniosek, wszystkich właściwych dokumentów wykazujących niezbędną obróbkę i wspólnotowy status towarów, zgodnie z wymogami art. 12 ust. 2 Porozumienia.

5. Świadectwo wystawiane jest przez organy celne i udostępniane eksporterowi od chwili faktycznego dokonania lub zapewniania wywozu. Organ wystawiający przechowuje kopię świadectwa.

6. Organy celne wystawiające świadectwo nadają każdemu z nich numer. Na kopiach umieszcza się ten sam numer co na oryginale.

Artykuł  3

Zakaz zwrotu lub zwolnienia z należności celnych

1. Surowiec tytoniowy znajdujący się w swobodnym obrocie, stosowany do wytwarzania towarów, dla których jest wystawiane lub sporządzane świadectwo zgodnie z art. 2, nie podlega we Wspólnocie zwrotowi lub zwolnieniu z należności celnych.

2. Eksporter produktów objętych świadectwem musi być przygotowany do przedłożenia w każdym momencie na żądanie danych wspólnotowych organów celnych, wszystkich właściwych dokumentów zaświadczających, że żaden zwrot nie został uzyskany w odniesieniu do przywożonego surowca tytoniowego wykorzystanego do wytworzenia danych produktów oraz że uiszczone zostały wszystkie należności celne lub opłaty o skutku równoważnym, które mają zastosowanie do surowca tytoniowego.

Artykuł  4

Świadectwa wystawiane z mocą wsteczną

1. W drodze odstępstwa od art. 2 ust. 5, świadectwo może w wyjątkowych przypadkach zostać wystawione po wywozie produktów, do których się odnosi, w terminie do trzech miesięcy od daty wywozu.

2. W celu wykonania ust. 1, eksporter wskazuje w swoim wniosku miejsce i datę wywozu produktów, do których odnosi się jego wniosek, wraz z podaniem powodów złożenia wniosku.

3. Na świadectwach wystawianych z mocą wsteczną musi być umieszczony w polu 8 jeden z następujących wpisów:

ESPEDIDO A POSTERIORI, UDSTEDT EFTERFØLGENDE, NACHTRÄGLICH AUSGESTELLT, ΕΚΔΟΘΕΝ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ, ISSUED RETROACTIVELY, DÉLIVRÉ A POSTERIORI, RILASCIATO A POSTERIORI, ACHTERAF AFGEGEVEN, EMITIDO A POSTERIORI, ANNETTU JÄLKIKÄTEEN, UTFÄRDAT I EFTERHAND, EMES A POSTERIORI.

Artykuł  5

Wystawianie duplikatu świadectwa

1. W przypadku kradzieży, utraty lub zniszczenia świadectwa, eksporter może wystąpić do organów celnych, które wystawiły świadectwo, z wnioskiem o sporządzenie duplikatu na podstawie dokumentów wywozowych znajdujących się w ich posiadaniu.

2. Na duplikacie świadectwa w polu 8 umieszcza się jeden z następujących wpisów:

DUPLICADO, DUPLIKAT, DUPLICATE, DUPLICATA, DUPLICATO, DUPLICAAT, SEGUNDA VIA, KAKSOISKAPPALE, DUPLICAT.

3. Duplikat, na którym umieszcza się datę wystawienia oryginalnego świadectwa, staje się skuteczny od tej daty.

Artykuł  6

Ważność świadectwa

1. Świadectwo jest ważne przez cztery miesiące od dnia wystawienia w kraju wywozu i musi być przedłożone we wymienionym okresie organom celnym kraju przywozu.

2. Świadectwa przedkładane organom celnym Księstwa Andory po wygaśnięciu terminu przedłożenia określonego w ust. 1 mogą być akceptowane do celów stosowania preferencji przewidzianej w art. 12 ust. 2 Porozumienia, jeżeli niedotrzymanie terminu wynika z okoliczności wyjątkowych lub w sytuacjach, gdy produkty zostały im przedłożone przed upływem wymienionego terminu.

Artykuł  7

Wystawianie świadectw

1. Z wnioskiem o zastosowanie stawki preferencyjnej importer musi wystąpić w chwili powstania długu celnego.

2. Świadectwa są przedkładane organom celnym Księstwa Andory na poparcie zgłoszenia celnego będącego powodem powstania długu celnego. Organy te mają prawo wymagać tłumaczenia świadectwa.

Artykuł  8

Dokumenty towarzyszące

Dokumenty określone w art. 2 ust. 4, służące do ustalenia, czy produkty objęte świadectwem są uprawnione do stawki preferencyjnej przewidzianej w art. 12 ust. 2 Porozumienia oraz czy spełniają pozostałe warunki niniejszego rozporządzenia, mogą być następujące:

a) dowód na wspólnotowy status wykorzystanego surowca tytoniowego, sporządzony zgodnie z odnośnymi przepisami wspólnotowymi;

b) bezpośredni dowód obróbki przeprowadzonej przez eksportera lub dostawcę w celu uzyskania danych produktów, znajdujący się na przykład w jego rachunkach lub dokumentach księgowych firmy.

Artykuł  9

Przechowywanie świadectw i dokumentów towarzyszących

1. Eksporter ubiegający się o wystawienie świadectwa przechowuje przynajmniej przez trzy lata dokumenty określone w art. 2 ust. 4.

2. Organy celne Księstwa Andory przechowują przynajmniej przez trzy lata świadectwa, które zostały im przedłożone.

Artykuł  10

Wzajemna pomoc

1. Organy celne Państw Członkowskich Wspólnoty przekazują, za pośrednictwem Komisji, wzory odcisków pieczęci stosowanych w ich urzędach przy wystawianiu świadectw oraz adresy organów celnych odpowiedzialnych za weryfikację tych świadectw.

2. W celu zapewnienia właściwego stosowania niniejszego rozporządzenia, organy celne Państw Członkowskich Wspólnoty i Andory świadczą sobie wzajemną pomoc w sprawach związanych z kontrolą autentyczności i rzetelności dokumentów oraz procedur wymienionych w poprzednich artykułach.

Artykuł  11

Późniejsza weryfikacja

1. Późniejszą weryfikację świadectw przeprowadza się wyrywkowo lub kiedy organy celne Księstwa Andory mają uzasadnione wątpliwości co do autentyczności dokumentów, wymaganego przetworzenia i wspólnotowego statusu danych towarów lub spełnienia innych wymogów niniejszego rozporządzenia.

2. Dla celów stosowania ust. 1 organy celne Księstwa Andory zwracają świadectwo organom celnym kraju wywozu, podając, gdzie stosowne, formalne lub merytoryczne przyczyny zbadania sprawy. Na poparcie swojego wniosku o późniejszą weryfikację dostarczają one wszystkie dokumenty lub wszelkie uzyskane informacje pozwalające przypuszczać, że dane zawarte w świadectwie nie są rzetelne.

3. Weryfikacje przeprowadzają organy celne kraju wywozu. W tym celu mają one prawo żądać wszelkich dowodów oraz przeprowadzać kontrole ksiąg rachunkowych eksportera oraz wszelkich innych kontroli, które uznają za właściwe.

4. Organy celne wnioskujące o weryfikację są informowane o wynikach w możliwie najkrótszym terminie. Wyniki te wyraźnie powinny wskazywać, czy dokumenty są autentyczne i czy dane produkty spełniają wymogi art. 12 ust. 2.

5. W przypadkach uzasadnionej wątpliwości oraz przy braku odpowiedzi w ciągu 10 miesięcy od daty wniosku o weryfikację lub gdy odpowiedź nie zawiera wystarczającej informacji pozwalającej określić autentyczność danego dokumentu, wymagane przetworzenie lub wykorzystany wspólnotowy status surowca tytoniowego, organy celne Księstwa Andory odmawiają prawa do skorzystania z preferencji.

Artykuł  12

Kary

Na każdą osobę, która sporządza lub powoduje sporządzenie dokumentu zawierającego nierzetelną informację w celu uzyskania preferencyjnej stawki dla produktu, zgodnie z przepisami art. 12 ust. 2 Porozumienia, nakładane są kary.

Artykuł  13

Przepisy końcowe

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 15 listopada 2001 r.

	W imieniu Rady
	M. AELVOET
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 374 z 31.12.1990, str. 14. Porozumienie zmienione Aktem Przystąpienia z 1994 r.

ZAŁĄCZNIK

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

grafika