Art. 5. - Sieć zasobooszczędna i odporna oraz ochrona środowiska - Rozporządzenie 2024/1679 w sprawie unijnych wytycznych dotyczących rozwoju transeuropejskiej sieci transportowej, zmieniające rozporządzenia (UE) 2021/1153 i (UE) nr 913/2010 oraz uchylające rozporządzenie (UE) nr 1315/2013

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2024.1679

Akt obowiązujący

Wersja od: 28 czerwca 2024 r.

Artykuł  5

Sieć zasobooszczędna i odporna oraz ochrona środowiska

1. Transeuropejska sieć transportowa jest planowana, rozwijana i eksploatowana w sposób zasobooszczędny oraz zgodnie z mającymi zastosowanie unijnymi i krajowymi wymogami środowiskowymi poprzez:

a) rozwój nowej infrastruktury, poprawę i utrzymanie istniejącej infrastruktury transportowej, w szczególności poprzez uwzględnienie na etapie planowania budowy kwestii utrzymania infrastruktury w całym okresie jej użytkowania lub ulepszenia infrastruktury oraz poprzez utrzymywanie operacyjności infrastruktury;

b) optymalizację integracji infrastruktury i wzajemnych połączeń;

c) rozmieszczanie infrastruktury ładowania i tankowania paliw alternatywnych, przyczyniając się w ten sposób do wdrażania technologii obniżających emisyjność;

d) wdrażanie nowych technologii i systemów ICT dla transportu w celu zachowania lub poprawy wydajności infrastruktury, w przypadku gdy takie wdrożenie jest uzasadnione ekonomicznie lub wymagane w celu poprawy bezpieczeństwa i ochrony;

e) optymalizację wykorzystania infrastruktury, w szczególności poprzez sprawne zarządzanie przepustowością i ruchem, wspieranie multimodalności oraz przejście na bardziej zrównoważone modele mobilności, w tym rozwój zrównoważonych, atrakcyjnych i efektywnych usług transportu multimodalnego;

f) uwzględnianie i optymalizację możliwych synergii z innymi sieciami, w szczególności transeuropejskimi sieciami energetycznymi lub telekomunikacyjnymi, w tym, w stosownych przypadkach, z całą siecią elektryczną, w celu zapewnienia spójności między planowaniem infrastruktury ładowania a planowaniem odpowiedniej sieci, a także uwzględnianie możliwych synergii z podwójnym zastosowaniem infrastruktury określonym w wymogach wojskowych w zakresie mobilności wojskowej w UE i poza nią zatwierdzonych przez Radę w dniach 26 czerwca 2023 r. i 23 października 2023 r. oraz we wszelkich późniejszych dokumentach zmieniających te wymogi zatwierdzonych w późniejszym okresie, a także z infrastrukturą rowerową, w tym długodystansowymi trasami rowerowymi;

g) rozwój zielonej, zrównoważonej i odpornej na zmianę klimatu infrastruktury, z uwzględnieniem aktywnych rodzajów transportu, oraz promowanie nowych technologii mających na celu obniżenie emisyjności budowy infrastruktury transportowej, w tym poprzez wykorzystanie zasobooszczędnych i odpornych na zmianę klimatu materiałów, mających na celu ograniczenie w jak największym stopniu negatywnego wpływu na zdrowie obywateli mieszkających w pobliżu sieci, na środowisko, w tym zanieczyszczenia powietrza i zanieczyszczenia hałasem, oraz ograniczenie degradacji ekosystemów; oraz

h) odpowiednie uwzględnienie odporności sieci transportowej i jej infrastruktury oraz usług - zwłaszcza na odcinkach transgranicznych - na zmianę klimatu i kontekst geopolityczny, a także na zagrożenia naturalne i katastrofy spowodowane przez człowieka, a także zakłócenia, celowe lub nie, aby umożliwić podjęcie tych wyzwań oraz aby umożliwić odpowiednią reakcję i szybką odbudowę po tych zakłóceniach, a także aby ułatwić łańcuchy dostaw.

2. Planując i rozwijając transeuropejską sieć transportową, państwa członkowskie mogą dostosowywać szczegółowy przebieg tras odcinków, uwzględniając szczególne okoliczności w poszczególnych częściach Unii, takie jak cechy topograficzne danych regionów oraz względy środowiskowe, zapewniając jednocześnie zgodność z niniejszym rozporządzeniem. Takie dostosowanie nie może wykraczać poza to, co jest dozwolone w odpowiedniej decyzji zatwierdzającej projekt zgodnie z wymogiem określonym w art. 58 ust. 1 lit. g).

3. Ocenę oddziaływania planów i projektów na środowisko przeprowadza się zgodnie z dyrektywą Rady 92/43/EWG ⁴⁴ , dyrektywami Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/60/WE ⁴⁵ , 2001/42/WE ⁴⁶ , 2002/49/WE ⁴⁷ , 2009/147/WE ⁴⁸  oraz dyrektywą 2011/92/UE. W przypadku tych projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, dla których do dnia 18 lipca 2024 r. nie rozpoczęto jeszcze procedury udzielania zamówień na ocenę oddziaływania na środowisko, należy również ocenić ich zgodność z zasadą "nie czyń poważnych szkód".

⁴⁴ Dyrektywa Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (Dz. U. L 206 z 22.7.1992, s. 7).

⁴⁵ Dyrektywa 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (Dz.U. L 327 z 22.12.2000, s. 1).

⁴⁶ Dyrektywa 2001/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2001 r. w sprawie oceny wpływu niektórych planów i programów na środowisko (Dz.U. L 197 z 21.7.2001, s. 30).

⁴⁷ Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2002/49/WE z dnia 25 czerwca 2002 r. odnosząca się do oceny i zarządzania poziomem hałasu w środowisku (Dz.U. L 189 z 18.7.2002, s. 12).

⁴⁸ Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (Dz. U. L 20 z 26.1.2010, s. 7).