Art. 4. - Cele transeuropejskiej sieci transportowej - Rozporządzenie 2024/1679 w sprawie unijnych wytycznych dotyczących rozwoju transeuropejskiej sieci transportowej, zmieniające rozporządzenia (UE) 2021/1153 i (UE) nr 913/2010 oraz uchylające rozporządzenie (UE) nr 1315/2013

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2024.1679

Akt obowiązujący
Wersja od: 28 czerwca 2024 r.
Artykuł  4

Cele transeuropejskiej sieci transportowej

1. 
Głównym celem rozwoju transeuropejskiej sieci transportowej jest utworzenie jednolitej ogólnounijnej multimo- dalnej sieci transportowej wysokiej jakości.
2. 
Transeuropejska sieć transportowa wzmacnia spójność społeczną, gospodarczą i terytorialną Unii i przyczynia się do tworzenia jednolitego europejskiego obszaru transportowego, który jest zrównoważony, bezpieczny, efektywny i odporny oraz który zwiększa korzyści dla jego użytkowników i wspiera wzrost sprzyjający włączeniu społecznemu. Transeuropejska sieć transportowa wykazuje europejską wartość dodaną poprzez przyczynianie się do realizacji celów ustanowionych w następujących czterech kategoriach:
a)
zrównoważoności dzięki:
(i)
wspieraniu mobilności bezemisyjnej i niskoemisyjnej zgodnie z odnośnymi celami Unii w zakresie obniżania emisji CO2;
(ii)
umożliwieniu szerszego wykorzystania bardziej zrównoważonych rodzajów transportu, w szczególności dzięki dalszemu rozwojowi interoperacyjnej dalekobieżnej pasażerskiej sieci kolejowej, w tym dużych prędkości, oraz interoperacyjnej sieci kolejowych przewozów towarowych, niezawodnej sieci żeglugi śródlądowej oraz sieci żeglugi morskiej bliskiego zasięgu do przewozów pasażerskich i towarowych w całej Unii;
(iii)
podniesieniu poziomu ochrony środowiska;
(iv)
ograniczeniu negatywnych efektów zewnętrznych, w tym związanych ze środowiskiem, klimatem, zdrowiem, zatorami komunikacyjnymi i wypadkami, na przykład za pomocą systemów zachęt ekologicznych; lub
(v)
większemu bezpieczeństwu energetycznemu;
b)
spójności dzięki:
(i)
dostępności i łączności wszystkich regionów Unii, ze zwróceniem szczególnej uwagi na regiony najbardziej oddalone oraz inne regiony odległe, wyspiarskie, peryferyjne i górzyste, a także obszary słabo zaludnione;
(ii)
zniwelowaniu różnic pod względem jakości infrastruktury oraz promowaniu interoperacyjności między systemami cyfrowymi wszystkich rodzajów transportu o odpowiedniej przepustowości sieci między regionami i państwami członkowskimi;
(iii)
efektywnej koordynacji oraz wzajemnym połączeniom między infrastrukturą transportową dla ruchu dalekobieżnego a infrastrukturą transportową dla ruchu regionalnego i lokalnego, aby ułatwić usługi transportowe, w tym w obrębie węzłów miejskich, w odniesieniu zarówno do przewozu osób, jak i towarów; lub
(iv)
infrastrukturze transportowej, która odzwierciedla specyfikę różnych części Unii i jest rozmieszczona w wyważony sposób we wszystkich regionach europejskich;
c)
efektywności dzięki:
(i)
eliminacji wąskich gardeł w infrastrukturze i uzupełnianiu brakujących połączeń, zarówno w obrębie poszczególnych infrastruktur transportowych, jak i na łączących je punktach, w obrębie terytoriów państw członkowskich i pomiędzy nimi, w szczególności na odcinkach transgranicznych, oraz połączeniu, w stosownych przypadkach, z transeuropejską siecią transportową w państwach trzecich;
(ii)
eliminacji wąskich gardeł w interoperacyjności, w tym luk w cyfryzacji;
(iii)
interoperacyjności krajowych, regionalnych i lokalnych sieci transportowych;
(iv)
optymalnej integracji i wzajemnym połączeniom wszystkich rodzajów transportu, w tym w węzłach miejskich;
(v)
wspieraniu ekonomicznie efektywnego transportu o wysokiej jakości, przyczyniającego się do dalszego rozwoju gospodarczego i konkurencyjności;
(vi)
efektywniejszemu wykorzystywaniu nowej i istniejącej funkcjonującej infrastruktury w eksploatacji, na przykład w sektorze kolejowym;
(vii)
stosowaniu w sposób racjonalny pod względem kosztów interoperacyjnych, innowacyjnych koncepcji technicznych i operacyjnych oraz systemów cyfrowych; lub
(viii)
większej koordynacji prac w zakresie infrastruktury między państwami członkowskimi w odniesieniu do projektów transgranicznych;
d)
zwiększeniu korzyści dla użytkowników dzięki:
(i)
zapewnieniu dostępności dla użytkowników oraz zaspokojeniu ich potrzeb w zakresie mobilności i transportu, z uwzględnieniem w szczególności potrzeb osób w trudnej sytuacji, w tym osób z niepełnosprawnościami lub osób o ograniczonej możliwości poruszania się oraz osób mieszkających w regionach oddalonych, w tym w regionach najbardziej oddalonych i innych odległych, wiejskich, wyspowych, peryferyjnych i górskich regionach, a także obszarach słabo zaludnionych;
(ii)
zapewnieniu standardów, które będą bezpieczne, zapewnią ochronę i będą wysokiej jakości, w tym standardów jakości usług świadczonych na rzecz wszystkich użytkowników, w przewozie zarówno osób, jak i towarów;
(iii)
wspieraniu jakości, efektywności i zrównoważoności usług transportowych, które mają być dostępne i przystępne cenowo;
(iv)
wspieraniu mobilności dostosowanej do zmieniającego się klimatu i odpornej na zagrożenia naturalne oraz na katastrofy spowodowane przez człowieka, a także ułatwiającej efektywne i szybkie rozmieszczenie służb pogotowia i ratownictwa, w tym w odniesieniu do osób z niepełnosprawnościami lub o ograniczonej możliwości poruszania się;
(v)
zapewnieniu odporności infrastruktury, w szczególności na odcinkach transgranicznych;
(vi)
oferowaniu alternatywnych rozwiązań transportowych, w tym z wykorzystaniem innych rodzajów transportu, w przypadku zakłóceń w funkcjonowaniu sieci;
(vii)
wspieraniu aktywnych rodzajów mobilności poprzez poprawę dostępności i jakości powiązanej infrastruktury, wraz z poprawą bezpieczeństwa i zdrowia aktywnych użytkowników infrastruktury oraz promowaniem korzyści środowiskowych płynących z tych rodzajów mobilności;
(viii)
wspieraniu niezakłóconej mobilności w Unii; lub
(ix)
zapewnieniu odpowiedniego utrzymania mającego na celu zapewnienie w istniejącej infrastrukturze poziomu usług dostosowanego do przepływu ruchu oraz wysokiego poziomu bezpieczeństwa przez cały okres użytkowania infrastruktury.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.