Art. 38. - Wymogi dotyczące infrastruktury transportowej - Rozporządzenie 2024/1679 w sprawie unijnych wytycznych dotyczących rozwoju transeuropejskiej sieci transportowej, zmieniające rozporządzenia (UE) 2021/1153 i (UE) nr 913/2010 oraz uchylające rozporządzenie (UE) nr 1315/2013

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2024.1679

Akt obowiązujący

Wersja od: 28 czerwca 2024 r.

Artykuł  38

Wymogi dotyczące infrastruktury transportowej

1. Państwa członkowskie dokładają wszelkich możliwych starań w celu zapewnienia w sposób uczciwy i niedyskryminujący, aby wszystkie multimodalne terminale towarowe - otwarte dla wszystkich operatorów i użytkowników w niedyskryminujący sposób oraz stosujące przejrzyste i niedyskryminujące opłaty w portach morskich i w portach śródlądowych wymienionych w załączniku II oraz we wszystkich terminalach kolejowo-drogowych i w terminalach wzdłuż śródlądowych dróg wodnych wskazanych na mapach przedstawionych w załączniku I i wymienionych w załączniku II, spełniały następujące wymogi:

a) są połączone z co najmniej dwoma rodzajami transportu dostępnymi na danym obszarze;

b) do dnia 31 grudnia 2030 r. zostały wyposażone, wewnątrz terminalu lub w odległości do 3 km od terminalu, w co najmniej jedną stację ładowania zdefiniowaną w art. 2 pkt 52 rozporządzenia (UE) 2023/1804 przeznaczoną do obsługi pojazdów ciężkich i, w stosownych przypadkach, w co najmniej jedną stację tankowania paliw zdefiniowaną w art. 2 pkt 59 tego rozporządzenia wykorzystywaną do tankowania wodoru i przeznaczoną do obsługi pojazdów ciężkich; oraz

c) zostały wyposażone w narzędzia cyfrowe, tak by do dnia 31 grudnia 2030 r. ułatwić:

(i) efektywne operacje terminalowe, w przypadku których tymi narzędziami mogą być: fotobramki, system operacyjny terminali, cyfrowa odprawa kierowców, kamery lub inne czujniki na urządzeniach przeładunkowych, a także systemy kamer na torach kolejowych; oraz

(ii) przepływ informacji w obrębie terminalu oraz pomiędzy rodzajami transportu w łańcuchu logistycznym a terminalem zdolnym do wymiany informacji z otwartymi i interoperacyjnymi systemami.

2. Państwa członkowskie dokładają wszelkich możliwych starań w celu zapewnienia w sposób uczciwy i niedyskryminujący, aby do dnia 31 grudnia 2030 r. multimodalne terminale towarowe, o których mowa w ust. 1 i które są połączone z siecią kolejową i dokonują przeładunków pionowych, dysponowały wystarczającą zdolnością przeładunkową i były w stanie obsługiwać następujące typy przystosowanych do ładunku pionowego intermodalnych jednostek ładunkowych: kontener, nadwozie wymienne lub naczepa.

3. Państwa członkowskie dokładają wszelkich możliwych starań w celu zapewnienia w sposób uczciwy i niedyskryminujący, aby do dnia 31 grudnia 2040 r. multimodalne terminale towarowe, o których mowa w ust. 1 i które są połączone z kolejową siecią bazową lub z kolejową rozszerzoną siecią bazową były w stanie przyjmować pociągi o długości 740 m bez modyfikacji lub, jeżeli nie jest to rentowne ekonomicznie, aby zostały wdrożone odpowiednie środki w celu poprawy efektywności operacyjnej w zakresie przyjmowania pociągów o długości 740 m.

Niniejszy ustęp nie ma zastosowania do multimodalnych terminali towarowych, które są połączone wyłącznie z odizolowanymi sieciami kolejowymi.

4. Na wniosek państwa członkowskiego, w należycie uzasadnionych przypadkach, Komisja przyjmuje akty wykonawcze przyznające zwolnienia z wymogów, o których mowa w niniejszym artykule, ze względu na szczególne ograniczenia geograficzne lub znaczące ograniczenia fizyczne, w szczególności gdy dany terminal znajduje się na obszarze o ograniczonej przestrzeni lub ze względu na negatywny wynik analizy kosztów i korzyści społeczno-gospodarczych lub znaczący negatywny wpływ na środowisko lub różnorodność biologiczną. Każdy taki wniosek jest należycie uzasadniony. Państwo członkowskie może w jednym wniosku wystąpić o przyznanie kilku zwolnień.

Komisja ocenia wniosek w świetle uzasadnienia przedstawionego na podstawie akapitu pierwszego.

Komisja może zwrócić się do państwa członkowskiego o dodatkowe informacje nie później niż w terminie 30 dni kalendarzowych od otrzymania wniosku na podstawie akapitu pierwszego. Jeżeli Komisja uzna, że przekazane informacje są niewystarczające, może w ciągu 30 dni kalendarzowych od otrzymania dodatkowych informacji zwrócić się do państwa członkowskiego o ich uzupełnienie.

Komisja podejmuje decyzję w sprawie zwolnienia będącego przedmiotem wniosku nie później niż sześć miesięcy od otrzymania wniosku na podstawie akapitu pierwszego lub, w przypadku gdy zainteresowane państwa członkowskie przekazały dodatkowe informacje na podstawie akapitu trzeciego, nie później niż cztery miesiące od ostatniej daty otrzymania takich informacji, w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza. W przypadku braku podjęcia przez Komisję w takich terminach wyraźnej decyzji uznaje się, że zwolnienie zostało przyznane.

Komisja informuje inne państwa członkowskie o zwolnieniach przyznanych na podstawie niniejszego artykułu.