Art. 31. - Wymogi dotyczące infrastruktury transportowej dla sieci bazowej i rozszerzonej sieci bazowej - Rozporządzenie 2024/1679 w sprawie unijnych wytycznych dotyczących rozwoju transeuropejskiej sieci transportowej, zmieniające rozporządzenia (UE) 2021/1153 i (UE) nr 913/2010 oraz uchylające rozporządzenie (UE) nr 1315/2013

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2024.1679

Akt obowiązujący

Wersja od: 28 czerwca 2024 r.

Artykuł  31

Wymogi dotyczące infrastruktury transportowej dla sieci bazowej i rozszerzonej sieci bazowej

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby infrastruktura drogowa sieci bazowej i rozszerzonej sieci bazowej była zgodna z art. 30 ust. 1.

2. Państwa członkowskie zapewniają, aby w odniesieniu do dróg, o których mowa w art. 29 ust. 1 lit. a), spełnione były poniższe wymogi - w przypadku infrastruktury drogowej sieci bazowej do dnia 31 grudnia 2030 r., a w przypadku infrastruktury drogowej rozszerzonej sieci bazowej do dnia 31 grudnia 2040 r.:

a) drogi są zaprojektowane, zbudowane lub zmodernizowane specjalnie na potrzeby ruchu zmotoryzowanego;

b) drogi mają, z wyjątkiem specjalnych miejsc lub sytuacji tymczasowych, oddzielne jezdnie dla obu kierunków ruchu, oddzielone od siebie środkowym pasem rozdzielającym nieprzeznaczonym do ruchu lub oddzielone od siebie w inny sposób zapewniający równoważny poziom bezpieczeństwa; oraz

c) drogi nie krzyżują się na jednym poziomie z żadną drogą, torami kolejowymi lub tramwajowymi, drogą rowerową ani ścieżką dla pieszych.

3. Państwa członkowskie zapewniają, aby do dnia 31 grudnia 2040 r. infrastruktura drogowa sieci bazowej i rozszerzonej sieci bazowej spełniała następujące wymogi:

a) miejsca odpoczynku są dostępne wzdłuż dróg sieci bazowej i rozszerzonej sieci bazowej w odległości nie większej niż 60 km od siebie i zapewniają wystarczającą liczbę bezpiecznych miejsc parkingowych oraz odpowiednie udogodnienia, w tym urządzenia sanitarne, spełniające potrzeby zróżnicowanej siły roboczej; oraz

b) infrastruktura ta spełnia wymogi określone w art. 30 ust. 2 lit. a) i c).

4. Państwa członkowskie zapewniają do dnia 31 grudnia 2040 r. rozwój bezpiecznych i chronionych parkingów wzdłuż dróg sieci bazowej i rozszerzonej sieci bazowej lub w miejscu niewymagającym przejechania więcej niż 3 km od najbliższego zjazdu z drogi transeuropejskiej sieci, przy średniej maksymalnej odległości 150 km między takimi parkingami, zapewniających wystarczającą liczbę miejsc parkingowych dla pojazdów użytkowych i spełniających wymogi określone w art. 8a ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 561/2006. Państwa członkowskie mogą skupić się na odcinkach dróg o dużym natężeniu ruchu towarowego.

5. Państwa członkowskie zapewniają, aby infrastruktura drogowa spełniała wymogi określone w art. 30 ust. 3:

a) w odniesieniu do istniejącej infrastruktury sieci bazowej - do dnia 31 grudnia 2025 r. oraz w odniesieniu do istniejącej infrastruktury rozszerzonej sieci bazowej - do dnia 31 grudnia 2030 r.; oraz

b) w odniesieniu do nowej infrastruktury sieci bazowej - do dnia 31 grudnia 2030 r. oraz w odniesieniu do nowej infrastruktury rozszerzonej sieci bazowej - do dnia 31 grudnia 2040 r. lub - w przypadku gdy dany odcinek drogi zostanie ukończony przed tym terminem - do dnia jego ukończenia.

6. Na wniosek państwa członkowskiego, w należycie uzasadnionych przypadkach, Komisja przyjmuje akty wykonawcze przyznające zwolnienia z wymogów określonych w ust. 2, 3 i 4 w odniesieniu do dróg, na których natężenie ruchu nie przekracza 10 000 pojazdów na dobę w obu kierunkach lub ze względu na szczególne ograniczenia geograficzne lub znaczące ograniczenia fizyczne, negatywny wynik analizy kosztów i korzyści społeczno-gospodarczych lub znaczący negatywny wpływ na środowisko lub różnorodność biologiczną. Każdy taki wniosek jest należycie uzasadniony i uwzględnia się w nim również to, że dana infrastruktura podlega ocenom wpływu na bezpieczeństwo ruchu drogowego, audytom bezpieczeństwa ruchu drogowego, kontrolom bezpieczeństwa ruchu drogowego oraz działaniom zaradczym zgodnie z dyrektywą 2008/96/WE. Wniosek o zwolnienia jest w stosownych przypadkach koordynowany z co najmniej jednym sąsiadującym państwem członkowskim w przypadku odcinków transgranicznych. Sąsiadujące państwa członkowskie mogą przedstawić opinię państwu członkowskiemu składającemu wniosek o zwolnienie. Państwo członkowskie dołącza do swojego wniosku opinie sąsiadujących państw członkowskich. Państwo członkowskie może w jednym wniosku wystąpić o przyznanie kilku zwolnień.

Komisja ocenia wniosek w świetle uzasadnienia przedstawionego na podstawie akapitu pierwszego. Komisja należycie uwzględnia opinie zainteresowanych sąsiadujących państw członkowskich.

Komisja może zwrócić się do państwa członkowskiego o dodatkowe informacje nie później niż w terminie 30 dni kalendarzowych od otrzymania wniosku na podstawie akapitu pierwszego. Jeżeli Komisja uzna, że przekazane informacje są niewystarczające, może w ciągu 30 dni kalendarzowych od otrzymania dodatkowych informacji zwrócić się do państwa członkowskiego o ich uzupełnienie.

Komisja podejmuje decyzję w sprawie zwolnienia będącego przedmiotem wniosku nie później niż sześć miesięcy od otrzymania wniosku na podstawie akapitu pierwszego lub, w przypadku gdy zainteresowane państwa członkowskie przekazały dodatkowe informacje na podstawie akapitu trzeciego, nie później niż cztery miesiące od ostatniej daty otrzymania takich informacji, w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza. W przypadku braku podjęcia przez Komisję w takich terminach wyraźnej decyzji uznaje się, że zwolnienie zostało przyznane.

Komisja informuje inne państwa członkowskie o zwolnieniach przyznanych na podstawie niniejszego artykułu.