Art. 80. - Limity dużych płatności gotówkowych za towary lub usługi - Rozporządzenie 2024/1624 w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2024.1624

Akt oczekujący

Wersja od: 19 czerwca 2024 r.

Artykuł  80

Limity dużych płatności gotówkowych za towary lub usługi

1. Osoby prowadzące handel towarami lub świadczące usługi mogą przyjmować lub dokonywać płatności w środkach pieniężnych wyłącznie do kwoty 10 000 EUR lub równowartości tej kwoty w walucie krajowej lub obcej, bez względu na to, czy transakcja jest przeprowadzana jako pojedyncza operacja czy kilka operacji, które wydają się być ze sobą powiązane.

2. Państwa członkowskie mogą przyjąć niższe limity po konsultacji z Europejskim Bankiem Centralnym zgodnie z art. 2 ust. 1 decyzji Rady 98/415/WE ⁴⁷ . O tych niższych limitach powiadamia się Komisję w terminie trzech miesięcy od wprowadzenia środka na poziomie krajowym.

3. Jeżeli na poziomie krajowym istnieją już limity niższe od limitu określonego w ust. 1, nadal mają one zastosowanie. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych limitach do dnia 10 października 2024 r.

4. Limit, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do:

a) płatności pomiędzy osobami fizycznymi, które nie działają w ramach swoich obowiązków zawodowych;

b) płatności lub depozytów dokonywanych w lokalach instytucji kredytowych, dostawców pieniądza elektronicznego zdefiniowanych w art. 2 pkt 3 dyrektywy 2009/110/WE i dostawców usług płatniczych zdefiniowanych w art. 4 pkt 11 dyrektywy (UE) 2015/2366.

Płatności lub depozyty, o których mowa w akapicie pierwszym lit. b), przekraczające limit zgłaszane są FIU w określonych terminach.

5. Państwa członkowskie zapewniają wprowadzenie odpowiednich środków, w tym nałożenie kar, wobec osób fizycznych lub prawnych działających w ramach swoich obowiązków zawodowych, które są podejrzane o naruszenie limitu określonego w ust. 1 lub niższego limitu przyjętego przez państwa członkowskie.

6. Ogólny wymiar kar oblicza się, zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa krajowego, w taki sposób, aby uzyskać rezultaty proporcjonalne do powagi naruszenia, a tym samym skutecznie zniechęcić do popełniania kolejnych przestępstw tego samego rodzaju.

7. Jeżeli ze względów siły wyższej sposoby płatności za pomocą środków pieniężnych, zdefiniowanych w art. 4 pkt 25 dyrektywy (UE) 2015/2366, inne niż banknoty i monety staną się niedostępne na poziomie krajowym, państwa członkowskie mogą tymczasowo zawiesić stosowanie ust. 1 lub, w stosownych przypadkach, ust. 2 niniejszego artykułu i niezwłocznie informują o tym Komisję. Państwa członkowskie informują również Komisję o spodziewanym okresie niedostępności sposobów płatności za pomocą środków pieniężnych, zdefiniowanych w art. 4 pkt 25 dyrektywy (UE) 2015/2366, innych niż banknoty i monety oraz o środkach podjętych przez państwa członkowskie w celu przywrócenia ich dostępności.

Jeżeli na podstawie informacji przekazanych przez państwo członkowskie Komisja uzna, że zawieszenie stosowania ust. 1 lub, w stosownych przypadkach, ust. 2 nie jest uzasadnione działaniem siły wyższej, przyjmuje decyzję skierowaną do tego państwa członkowskiego z wnioskiem o natychmiastowe cofnięcie takiego zawieszenia.

⁴⁷ Decyzja Rady 98/415/WE z dnia 29 czerwca 1998 r. w sprawie konsultacji Europejskiego Banku Centralnego udzielanych władzom krajowym w sprawie projektów przepisów prawnych (Dz.U. L 189 z 3.7.1998, s. 42).