Art. 31. - Wskazywanie państw trzecich stwarzających szczególne i poważne zagrożenie dla systemu finansowego Unii - Rozporządzenie 2024/1624 w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2024.1624

Akt oczekujący

Wersja od: 19 czerwca 2024 r.

Artykuł  31

Wskazywanie państw trzecich stwarzających szczególne i poważne zagrożenie dla systemu finansowego Unii

1. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 85 uzupełniających niniejsze rozporządzenie poprzez wskazanie państw trzecich, w odniesieniu do których w wyjątkowych przypadkach uznaje za niezbędne ograniczenie stwarzanego przez nie szczególnego i poważnego zagrożenia dla systemu finansowego Unii i prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego, które to zagrożenie nie może zostać ograniczone zgodnie z art. 29 i 30.

2. Opracowując akty delegowane, o których mowa w ust. 1, Komisja bierze pod uwagę w szczególności następujące kryteria:

a) prawne i instytucjonalne ramy danego państwa trzeciego w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, w szczególności:

(i) kryminalizację prania pieniędzy i finansowania terroryzmu;

(ii) środki dotyczące należytej staranności wobec klienta;

(iii) wymogi dotyczące przechowywania dokumentacji;

(iv) wymogi w zakresie zgłaszania podejrzanych transakcji;

(v) dostęp właściwych organów do dokładnych i terminowych informacji na temat własności rzeczywistej osób prawnych oraz porozumień prawnych;

b) uprawnienia właściwych organów danego państwa trzeciego oraz procedury przez nie stosowane w celu zwalczania prania pieniędzy i finansowania terroryzmu, w tym odpowiednio skuteczne, proporcjonalne i odstraszające kary, a także stosowane przez to państwo trzecie praktyki w zakresie współpracy oraz wymiany informacji z właściwymi organami państw członkowskich;

c) skuteczność systemu danego państwa trzeciego w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu pod względem przeciwdziałania ryzykom prania pieniędzy i finansowania terroryzmu.

3. Do celów określenia poziomu zagrożenia, o którym mowa w ust. 1, Komisja może zwrócić się do AMLA o przyjęcie opinii mającej na celu ocenę konkretnego wpływu na integralność systemu finansowego Unii ze względu na poziom zagrożenia stwarzanego przez państwo trzecie.

4. W przypadku gdy AMLA stwierdzi, że państwo trzecie inne niż państwa wskazane na podstawie art. 29 i 30 stanowi szczególne i poważne zagrożenie dla systemu finansowego Unii, może skierować do Komisji opinię, w której określa zidentyfikowane zagrożenie i uzasadnia, dlaczego Komisja powinna wskazać to państwo trzecie zgodnie z ust. 1.

W przypadku gdy Komisja podejmie decyzję o niewskazywaniu danego państwa trzeciego, o którym mowa w akapicie pierwszym, przedstawia AMLA jej uzasadnienie.

5. Opracowując akty delegowane, o których mowa w ust. 1, Komisja uwzględnia w szczególności odpowiednie ewaluacje, oceny lub sprawozdania sporządzone przez organizacje międzynarodowe i organy normalizacyjne posiadające kompetencje w dziedzinie zapobiegania praniu pieniędzy i zwalczania finansowania terroryzmu.

6. Jeżeli stwierdzone szczególne i poważne zagrożenie ze strony danego państwa trzeciego jest równoznaczne ze znaczącym niedociągnięciem strategicznym, zastosowanie ma art. 29 ust. 4, a w akcie delegowanym, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, określa się konkretne przeciwśrodki, o których mowa w art. 29 ust. 5.

7. Jeżeli stwierdzone szczególne i poważne zagrożenie ze strony danego państwa trzeciego stanowi niedociągnięcie w zakresie zgodności z prawem, akt delegowany, o którym mowa w ust. 1, określa konkretne wzmocnione środki należytej staranności spośród środków wymienionych w art. 34 ust. 4, które podmioty zobowiązane stosują w celu ograniczenia ryzyk związanych ze stosunkami gospodarczymi lub transakcjami sporadycznymi z udziałem osób fizycznych lub prawnych z tego państwa trzeciego.

8. Komisja dokonuje regularnego przeglądu aktów delegowanych, o których mowa w ust. 1, w celu zapewnienia, by przeciwśrodki, o których mowa w ust. 6, i wzmocnione środki należytej staranności, o których mowa w ust. 7, uwzględniały zmiany w ramach w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu w danym państwie trzecim oraz były proporcjonalne i adekwatne do ryzyk.

9. Komisja może przyjąć, w drodze aktu wykonawczego, metodyki do celów wskazywania państw trzecich na podstawie niniejszego artykułu. W tym akcie wykonawczym określa się w szczególności:

a) sposób oceny kryteriów, o których mowa w ust. 2;

b) proces prowadzenia interakcji z ocenianym państwem trzecim;

c) proces angażowania państw członkowskich i AMLA we wskazywanie państw trzecich stwarzających szczególne i poważne zagrożenie dla systemu finansowego Unii.

Akt wykonawczy, o którym mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 86 ust. 2.