Art. 13. - Odstępstwa od obowiązku wtórnego przejęcia osoby ubiegającej się o ochronę międzynarodową w sytuacji nadzwyczajnych masowych przybyć - Rozporządzenie 2024/1359 w sprawie reagowania na sytuacje kryzysowe i sytuacje spowodowane działaniem siły wyższej w dziedzinie migracji i azylu oraz w sprawie zmiany rozporządzenia (UE) 2021/1147

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2024.1359

Akt oczekujący

Wersja od: 22 maja 2024 r.

Artykuł  13

Odstępstwa od obowiązku wtórnego przejęcia osoby ubiegającej się o ochronę międzynarodową w sytuacji nadzwyczajnych masowych przybyć

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 36 ust. 1 lit. b) i art. 38 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2024/1351, w sytuacji kryzysowej, o której mowa w art. 1 ust. 4 lit. a) niniejszego rozporządzenia, w przypadku gdy masowe przybycia obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców mają tak nadzwyczajną skalę i natężenie, że mogłyby stwarzać poważne ryzyko poważnych niedociągnięć w traktowaniu osób ubiegających się o ochronę międzynarodową, tym samym stwarzając poważne ryzyko, że wspólny europejski system azylowy nie będzie funkcjonował, państwo członkowskie stojące w obliczu takiej sytuacji może zostać zwolnione z obowiązku:

a) wtórnego przejęcia osoby ubiegającej się o udzielenie ochrony międzynarodowej, obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca, w odniesieniu do którego to państwo członkowskie zostało wskazane jako odpowiedzialne państwo członkowskie na podstawie art. 16 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2024/1358, w przypadku gdy odpowiedzialność ta została ustalona zgodnie z art. 16 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2024/1351; lub

b) wtórnego przejęcia osoby ubiegającej się o ochronę międzynarodową na podstawie art. 38 ust. 4 rozporządzenia 2024/1351.

Niniejszy ustęp ma zastosowanie wyłącznie w przypadku, gdy wniosek został zarejestrowany w państwie członkowskim stojącym w obliczu takiej sytuacji w okresie określonym w decyzji wykonawczej Rady, o której mowa w art. 4 ust. 3 niniejszego rozporządzenia, który nie może przekraczać czterech miesięcy przed dniem przyjęcia tej decyzji wykonawczej Rady.

2. W przypadku gdy stosuje się ust. 1 niniejszego artykułu, a państwo członkowskie stojące w obliczu takiej sytuacji zostało uznane za odpowiedzialne zgodnie z art. 16 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2024/1351, to państwo członkowskie zostaje zwolnione z obowiązku wtórnego przejęcia danej osoby, a odpowiedzialność zostaje przeniesiona na państwo członkowskie, w którym zarejestrowano drugi wniosek.

Państwo członkowskie, które staje się odpowiedzialne zgodnie z akapitem pierwszym niniejszego ustępu, wskazuje w Eurodac, że stało się odpowiedzialnym państwem członkowskim zgodnie z art. 16 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2024/1358.

3. Na zasadzie odstępstwa od art. 38 ust. 2 i 4 rozporządzenia (UE) 2024/1351, w przypadku gdy stosuje się ust. 1 niniejszego artykułu, a państwo członkowskie stojące w obliczu takiej sytuacji jest zgodnie z art. 38 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2024/1351 zobowiązane do wtórnego przejęcia osoby ubiegającej się o ochronę międzynarodową, państwo członkowskie, w którym zarejestrowano drugi wniosek, stosuje procedury określone w części III tego rozporządzenia, z wyjątkiem art. 16 ust. 2, art. 17 ust. 1 i 2, art. 21 ust. 5 i art. 33 ust. 1 i 2, i obowiązek wtórnego przejęcia osoby ubiegającej się o ochronę międzynarodową wynikający z art. 38 ust. 4 zostaje przeniesiony na to państwo członkowskie.

W przypadku gdy nie można ustalić odpowiedzialnego państwa członkowskiego na podstawie akapitu pierwszego niniejszego ustępu, za rozpatrzenie wniosku odpowiedzialne jest państwo członkowskie, w którym zarejestrowano drugi wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej. Niniejszy akapit nie ma wpływu na wnioski o udzielenie ochrony międzynarodowej, w odniesieniu do których państwo członkowskie przesłało powiadomienie o wtórnym przejęciu zgodnie z art. 41 rozporządzenia (UE) 2024/1351 przed dniem przyjęcia decyzji wykonawczej Rady, o której mowa w art. 4 ust. 3 niniejszego rozporządzenia.

Państwo członkowskie, które staje się odpowiedzialne zgodnie z akapitem drugim niniejszego ustępu, wskazuje w Eurodac, że stało się odpowiedzialnym państwem członkowskim zgodnie z art. 16 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2024/1358.