Rozdział 6 - PRZEPISY KOŃCOWE - Rozporządzenie 2024/1348 w sprawie ustanowienia wspólnej procedury ubiegania się o ochronę międzynarodową w Unii i uchylenia dyrektywy 2013/32/UE

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2024.1348

Akt oczekujący
Wersja od: 22 maja 2024 r.

ROZDZIAŁ  VI

PRZEPISY KOŃCOWE

Możliwość odwołania się przez organy publiczne

Niniejsze rozporządzenie nie wpływa na możliwość odwołania się przez organy publiczne od decyzji administracyjnych lub sądowych, którą przewidziano w przepisach krajowych.

Współpraca

1. 
Każde państwo członkowskie wyznacza krajowy punkt kontaktowy do spraw objętych niniejszym rozporządzeniem i przekazuje jego adres Komisji. Komisja przekazuje tę informację pozostałym państwom członkowskim.
2. 
Państwa członkowskie, w porozumieniu z Komisją, podejmują wszystkie odpowiednie środki służące ustanowieniu bezpośredniej współpracy i wymiany informacji między ich właściwymi organami oraz między tymi właściwymi organami i Agencją ds. Azylu.
3. 
Stosując środki, o których mowa w art. 13 ust. 6, art. 27 ust. 5, art. 28 ust. 5 i art. 35 ust. 2 i ust. 5, państwa członkowskie informują Komisję i Agencję ds. Azylu, gdy tylko powody stosowania tych środków nadzwyczajnych przestaną istnieć oraz przynajmniej raz w roku. Informacje te obejmują, jeżeli to możliwe, dane dotyczące odsetka wniosków, w odniesieniu do których zastosowano odstępstwa, w stosunku do ogólnej liczby wniosków przetworzonych w tym okresie.

Przechowywanie danych

1. 
Państwa członkowskie przechowują dane, o których mowa w art. 14, art. 27 i art. 28 przez dziesięć lat od daty podjęcia ostatecznej decyzji w sprawie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej. Dane usuwa się po upływie tego okresu lub, jeśli dotyczą one osoby, która uzyskała obywatelstwo któregokolwiek z państw członkowskich przed upływem tego okresu, usuwa się je, gdy tylko państwo członkowskie otrzyma informację, że dana osoba uzyskała takie obywatelstwo.
2. 
Wszystkie dane przechowuje się zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/679, w tym zgodnie z zasadą celowości i ograniczenia przechowywania.

Obliczanie terminów

O ile nie przewidziano inaczej, wszelkie okresy przewidziane w niniejszym rozporządzeniu oblicza się następująco:

a)
okres wyrażony w dniach, tygodniach lub miesiącach, którego początkiem jest pewne zdarzenie lub czynność; dnia, w którym miało miejsce to zdarzenie lub działanie nie uwzględnia się jako dnia należącego do danego okresu;
b)
okres wyrażony w tygodniach lub miesiącach kończy się z upływem tego dnia ostatniego tygodnia lub miesiąca odpowiadającego dniem tygodnia lub miesiąca dniowi, w którym nastąpiło zdarzenie lub działanie będące początkiem okresu, który ma zostać obliczony; jeżeli w okresie wyrażonym w miesiącach dzień, w którym okres ten powinien upłynąć, nie występuje w ostatnim miesiącu tego okresu, termin ten kończy się o północy ostatniego dnia tego ostatniego miesiąca;
c)
terminy obejmują soboty, niedziele oraz dni ustawowo wolne od pracy w danym państwie członkowskim; jeżeli termin upływa w sobotę, niedzielę lub dzień ustawowo wolny od pracy, za ostatni dzień terminu liczy się następny dzień roboczy.

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1. 
Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.
2. 
Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 60, art. 62 i art. 63 powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 11 czerwca 2024 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.
3. 
Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 60, art. 62 i art. 63, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w późniejszym terminie określonym w tej decyzji. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych.
4. 
Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa 22 .
5. 
Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
6. 
Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 60, art. 62 lub art. 63 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania takiego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Środki przejściowe

Do dnia 12 września 2024 r. Komisja, w ścisłej współpracy z państwami członkowskimi i z odpowiednimi organami, i jednostkami organizacyjnymi Unii, przedstawia Radzie wspólny plan wdrażania - w którym ocenia wszelkie stwierdzone niedociągnięcia i wymagane etapy operacyjne - w celu zapewnienia, by państwa członkowskie były odpowiednio przygotowane do wykonywania niniejszego rozporządzenia do dnia 1 lipca 2026 r., i informuje o nim Parlament Europejski.

Na podstawie wspólnego planu wdrażania, o którym mowa w akapicie pierwszym, do dnia 12 grudnia 2024 r. każde państwo członkowskie, przy wsparciu Komisji i odpowiednich organów i jednostek organizacyjnych Unii, opracowuje krajowy plan wdrażania określający działania i harmonogram ich realizacji. Każde państwo członkowskie kończy realizację swojego planu do dnia 1 lipca 2026 r.

Do celów wykonania niniejszego artykułu państwa członkowskie mogą korzystać ze wsparcia ze strony odpowiednich organów i jednostek organizacyjnych Unii, a fundusze unijne mogą udzielać wsparcia finansowego państwom członkowskim, zgodnie z aktami prawnymi regulującymi działalność tych organów i jednostek organizacyjnych oraz funduszy.

Komisja ściśle monitoruje realizację krajowych planów wdrażania.

Wsparcie finansowe

Działania podejmowane przez państwa członkowskie w celu zapewnienia bezpłatnego doradztwa prawnego i odpowiedniej zdolności do przeprowadzania procedury granicznej zgodnie z niniejszym rozporządzeniem kwalifikują się do objęcia wsparciem finansowym z funduszy udostępnianych na podstawie wieloletnich ram finansowych na lata 2021-2027.

Monitorowanie i ocena

W terminie do dnia 13 czerwca 2028 r., a następnie co pięć lat Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie ze stosowania niniejszego rozporządzenia w państwach członkowskich i w stosownych przypadkach proponuje ewentualne zmiany.

Na wniosek Komisji państwa członkowskie przesyłają jej informacje niezbędne do opracowania przez nią sprawozdania nie później niż dziewięć miesięcy przed upływem tego terminu.

W terminie do dnia 12 czerwca 2027 r., a następnie co trzy lata Komisja ocenia, czy liczby, o których mowa w art. 46 i w art. 47 ust. 1 akapit drugi, i wyjątki od azylowej procedury granicznej są nadal odpowiednie w świetle ogólnej sytuacji migracyjnej w Unii, i w stosownych przypadkach proponuje ukierunkowane zmiany.

W terminie do dnia 12 czerwca 2025 r. Komisja dokona przeglądu koncepcji bezpiecznego kraju trzeciego i w stosownych przypadkach zaproponuje ukierunkowane zmiany.

Uchylenie

1. 
Dyrektywa 2013/32/UE traci moc ze skutkiem od dnia, o którym mowa w art. 79 ust. 2, bez uszczerbku dla art. 79 ust. 3.
2. 
Odesłania do uchylonych dyrektyw odczytuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia zgodnie z tabelą korelacji w załączniku.
3. 
W zakresie, w jakim dyrektywa Rady 2005/85/WE 23  nadal była wiążąca dla państw członkowskich niezwiązanych dyrektywą 2013/32/UE, dyrektywa 2005/85/WE traci moc ze skutkiem od dnia, w którym te państwa członkowskie zostają objęte niniejszym rozporządzeniem. Odniesienia do uchylonej dyrektywy należy rozumieć jako odniesienia do niniejszego rozporządzenia.

Wejście w życie i rozpoczęcie stosowania

1. 
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
2. 
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 12 czerwca 2026 r.
3. 
Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do procedury udzielania ochrony międzynarodowej w odniesieniu do wniosków złożonych po dniu 12 czerwca 2026 r. Wnioski o udzielenie ochrony międzynarodowej złożone przed tą datą są regulowane dyrektywą 2013/32/UE. Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do procedury pozbawienia ochrony międzynarodowej, w przypadku gdy rozpatrywanie w celu pozbawienia ochrony międzynarodowej rozpoczęło się po dniu 12 czerwca 2026 r. W przypadku gdy rozpatrywanie w celu pozbawienia ochrony międzynarodowej rozpoczęło się przed dniem 12 czerwca 2026 r., procedura pozbawienia ochrony międzynarodowej jest regulowana dyrektywą 2013/32/UE.
4. 
W przypadku państw członkowskich, które nie są związane dyrektywą 2013/32/UE, odesłania do niej w ust. 3 niniejszego artykułu odczytuje się jako odesłania do dyrektywy 2005/85/WE.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane w państwach członkowskich zgodnie z Traktatami.

Sporządzono w Brukseli dnia 14 maja 2024 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego Przewodnicząca

W imieniu Rady Przewodnicząca H. LAHBIB

R.
METSOLA
22 Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1.
23 Dyrektywa Rady 2005/85/WE z dnia 1 grudnia 2005 r. w sprawie ustanowienia minimalnych norm dotyczących procedur nadawania i cofania statusu uchodźcy w Państwach Członkowskich (Dz.U. L 326 z 13.12.2005, s. 13).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.