Rozporządzenie 2023/2667 w sprawie zmiany rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008, (WE) nr 810/2009 i (UE) 2017/2226, rozporządzenia Rady (WE) nr 693/2003 i (WE) nr 694/2003 oraz konwencji wykonawczej do układu z Schengen w zakresie cyfryzacji procedury wizowej

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2023.2667

Akt oczekujący

Wersja od: 7 grudnia 2023 r.

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2023/2667

z dnia 22 listopada 2023 r.

w sprawie zmiany rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008, (WE) nr 810/2009 i (UE) 2017/2226, rozporządzenia Rady (WE) nr 693/2003 i (WE) nr 694/2003 oraz konwencji wykonawczej do układu z Schengen w zakresie cyfryzacji procedury wizowej

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 77 ust. 2 lit. a) i art. 79 ust. 2 lit. a),

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 1 ,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą 2 ,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Wspólna polityka wizowa Unii jest integralną częścią procesu tworzenia obszaru bez granic wewnętrznych. W komunikacie z dnia 14 marca 2018 r. pt. "Dostosowanie wspólnej polityki wizowej do nowych wyzwań" Komisja zajęła się koncepcją "e-wiz" i ogłosiła, że przeprowadzi studium wykonalności w zakresie cyfrowych procedur wizowych oraz zamierza ocenić warianty i promować projekty pilotażowe w celu przygotowania podstaw z myślą o przyszłych wnioskach. Podczas przeglądu kodeksu wizowego 3 w 2019 r. Parlament Europejski i Rada wyraźnie oświadczyły, że celem jest wypracowanie wspólnego rozwiązania w przyszłości umożliwiającego składanie wniosków wizowych Schengen elektronicznie, a tym samym w pełni wykorzystując najnowsze osiągnięcia prawne i technologiczne.

(2) Niniejsze rozporządzenie jest zgodne z polityką Unii polegającą na zachęcaniu do modernizacji i cyfryzacji usług publicznych oraz z komunikatem Komisji z dnia 9 marca 2021 r. pt. "Cyfrowy kompas na 2030 r.: europejska droga w cyfrowej dekadzie". Od czasu wejścia w życie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 810/2009 4 w 2010 r. oraz uruchomienia wizowego systemu informacyjnego (VIS) w 2011 r. na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008 5 kontekst, w którym funkcjonuje polityka wizowa, znacznie się zmienił. Ponadto znaczący rozwój technologiczny stwarza nowe możliwości usprawnienia i zwiększenia skuteczności procesu ubiegania się o wizę Schengen dla obywateli państw trzecich, a także sprawia, że proces ten jest bardziej oszczędny dla państw członkowskich.

(3) W związku z pandemią COVID-19, która spowolniła operacje wizowe Schengen na całym świecie, częściowo ze względu na trudności z przyjmowaniem osób ubiegających się o wizę w konsulatach i ośrodkach przyjmowania wniosków wizowych, państwa członkowskie wezwały Komisję do przyspieszenia prac nad cyfryzacją procedur wizowych.

(4) W zaproponowanym przez Komisję w dniu 23 września 2020 r. nowym pakcie o migracji i azylu wyznaczono cel, jakim jest pełna cyfryzacja procedury wizowej do 2025 r., a także wiza cyfrowa i możliwość składania wniosków wizowych elektronicznie.

(5) Choć rozpatrywanie wniosków wizowych częściowo odbywa się już cyfrowo, za pośrednictwem VIS, w którym rejestruje się wnioski i decyzje, dwa ważne etapy rozpatrywania wniosków nadal są realizowane w formie papierowej: składanie wniosków wizowych oraz wydawanie wiz osobom ubiegającym się o wizę w postaci naklejki wizowej. Etapy realizowane w formie papierowej stanowią obciążenie dla wszystkich zainteresowanych stron, w szczególności dla organów państw członkowskich wydających wizy oraz dla osób ubiegających się o wizę. Państwa członkowskie są świadome tego obciążenia, a niektóre z nich wdrożyły już rozwiązania cyfrowe, aby zapewnić osobom ubiegającym się o wizę nowoczesną i przyjazną dla użytkownika procedurę składania wniosków oraz poprawić skuteczność rozpatrywania wniosków wizowych.

(6) Należy stworzyć jedno rozwiązanie techniczne, tj. unijną platformę do składania wniosków wizowych (zwaną dalej "EU VAP"), umożliwiające osobom ubiegającym się o wizę złożenie wniosku wizowego elektronicznie, niezależnie od państwa członkowskiego będącego celem podróży. Powinno ono automatycznie ustalać państwo członkowskie właściwe do rozpatrzenia wniosku, w szczególności w przypadkach, gdy osoba ubiegająca się o wizę zamierza odwiedzić kilka państw członkowskich. W takich przypadkach państwa członkowskie musiałyby wyłącznie sprawdzić, czy narzędzie prawidłowo określiło, które państwo członkowskie jest właściwe.

(7) Wspólna dla wszystkich państw członkowskich platforma cyfrowa znacząco przyczyniłaby się do poprawy wizerunku Unii.

(8) Platforma EU VAP powinna zapewniać osobie ubiegającej się o wizę aktualne i łatwo dostępne informacje o warunkach wjazdu na terytorium państw członkowskich, w formatach dostępnych dla osób z zaburzeniami widzenia. Powinna też zawierać narzędzie ułatwiające osobom ubiegającym się o wizę znalezienie wszystkich niezbędnych informacji dotyczących wymogów i procedur wizowych, w tym czy wymagana jest wiza oraz jaki rodzaj wizy, wysokość opłaty wizowej, państwo członkowskie właściwe do rozpatrzenia wniosku, wymagane dokumenty uzupełniające, a także czy należy umówić się na spotkanie w celu pobrania identyfikatorów biometrycznych, czy też można złożyć wniosek elektronicznie bez konieczności umawiania się na spotkanie. Platforma EU VAP powinna umożliwiać osobom ubiegającym się o wizę dostęp do dokumentów w formacie do druku oraz korzystanie z mechanizmu komunikacji, takiego jak chatbot odpowiadający na pytania osób ubiegających się o wizę. Ten chatbot nie będzie jedynym środkiem, za pomocą którego osoba ubiegająca się o wizę będzie mogła uzyskać informacje na temat procedury wizowej. W EU VAP należy udostępniać również informacje na temat przetwarzania danych osobowych w kontekście VIS. Platforma EU VAP powinna także umożliwiać bezpieczną łączność elektroniczną między osobą ubiegającą się o wizę a właściwym konsulatem lub organami centralnymi właściwego państwa członkowskiego, jeżeli niezbędne są dodatkowe dokumenty lub rozmowa z osobą ubiegającą się o wizę.

(9) Państwa członkowskie powinny zapewnić, aby usługi publiczne świadczone w procesie składania wniosków wizowych miały wysoką jakość i odpowiadały praktykom dobrej administracji. Państwa członkowskie powinny zapewnić, aby do wszystkich osób ubiegających się o wizę miała zastosowanie zasada pojedynczego punktu kontaktowego.

(10) Osoby ubiegające się o wizę powinny móc złożyć wniosek oraz dostarczyć dane wymagane w formularzu wniosku, elektroniczną kopię dokumentu podróży, dokumenty uzupełniające i podróżne ubezpieczenie medyczne w formacie cyfrowym za pośrednictwem EU VAP. Aby umożliwić osobom ubiegającym się o wizę zapisywanie informacji związanych z ich wnioskiem, platforma EU VAP powinna zapewniać możliwość tymczasowego przechowywania danych, wyłącznie przez okres niezbędny do wykonania odpowiednich zadań. Gdy osoba ubiegająca się o wizę złoży wniosek elektroniczny, a państwa członkowskie przeprowadzą odpowiednie kontrole, plik danych dotyczących wniosku wizowego powinien zostać przekazany do systemu krajowego właściwego państwa członkowskiego i być tam przechowywany. Konsulaty lub organy centralne mają za zadanie sprawdzać informacje przechowywane na poziomie krajowym i wprowadzać do centralnego VIS tylko wymagane dane.

(11) Osobiste stawiennictwo w konsulacie lub u usługodawcy zewnętrznego powinno być zasadniczo obowiązkowe tylko dla osób ubiegających się o wizę po raz pierwszy i osób, które uzyskały nowy dokument podróży wymagający weryfikacji, oraz w celu pobrania identyfikatorów biometrycznych. Jednakże w przypadku wątpliwości dotyczących dokumentu podróży lub dokumentów uzupełniających, a w indywidualnych przypadkach w określonej lokalizacji, w której występuje duża liczba dokumentów uzyskanych w wyniku oszustwa, państwa członkowskie powinny zachować możliwość wezwania osoby ubiegającej się o wizę do osobistego stawiennictwa.

(12) Osoby ponownie ubiegające się o wizę powinny mieć możliwość złożenia wniosku w całości elektronicznie w ciągu 59 miesięcy od złożenia pierwszego wniosku, pod warunkiem że składają wniosek na podstawie tego samego dokumentu podróży. Po upływie tego okresu należy ponownie pobrać identyfikatory biometryczne zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 810/2009, które stanowi, że dane biometryczne należy pobierać zasadniczo co 59 miesięcy, licząc od daty pierwszego pobrania.

(13) Przepisy szczegółowe mają zastosowanie do obywateli państw trzecich podlegających obowiązkowi wizowemu, będących członkami rodzin obywateli Unii, do których ma zastosowanie dyrektywa 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 6 , lub obywateli państw trzecich korzystających z prawa do swobodnego przemieszczania się równoważnego prawu przysługującemu obywatelom Unii na mocy umowy między Unią i jej państwami członkowskimi z jednej strony a państwem trzecim z drugiej strony, i którzy nie posiadają karty pobytowej zgodnie z dyrektywą 2004/38/WE, lub obywateli Zjednoczonego Królestwa, którzy są beneficjentami Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej 7 (zwanej dalej "umową o wystąpieniu") w odniesieniu do państwa przyjmującego w rozumieniu umowy o wystąpieniu i którzy nie posiadają dokumentu pobytu zgodnego z tą umową.

(14) Art. 21 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) stanowi, że każdy obywatel Unii ma prawo do swobodnego przemieszczania się i przebywania na terytorium państw członkowskich, z zastrzeżeniem ograniczeń i warunków ustanowionych w Traktatach i w środkach przyjętych w celu ich wykonania. Dyrektywa 2004/38/WE określa ograniczenia i warunki związane z tymi prawami. Jak potwierdził Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, członkowie rodzin obywateli Unii, do których zastosowanie ma dyrektywa 2004/38/WE, mają nie tylko prawo do wjazdu na terytorium danego państwa członkowskiego, lecz także prawo do otrzymania w tym celu wizy wjazdowej. Państwa członkowskie są obowiązane udzielić takim osobom wszelkiej pomocy w uzyskaniu niezbędnych wiz, które muszą być wydawane nieodpłatnie, tak szybko jak to jest możliwe, na podstawie procedury przyśpieszonej i z należytym uwzględnieniem gwarancji proceduralnych mających do nich zastosowanie. W związku z tym tacy członkowie rodzin powinni być w szczególności uprawnieni do złożenia wniosku wizowego, wniosku o potwierdzenie ważnej wizy w nowym dokumencie podróży lub wniosku o przedłużenie wizy bez korzystania z EU VAP, ponieważ może to ułatwić im złożenie wniosku wizowego. W takim przypadku powinni oni mieć prawo wyboru między złożeniem wniosków osobiście w konsulacie lub u usługodawcy zewnętrznego. Ponadto w ramach EU VAP należy w pełni uwzględnić prawa i ułatwienia zapewnione osobom korzystającym z dorobku prawnego UE w zakresie swobodnego przemieszczania się. To samo dotyczy członków rodzin obywateli Zjednoczonego Królestwa będących beneficjentami umowy o wystąpieniu w odniesieniu do państwa przyjmującego w rozumieniu tej umowy na podstawie jej art. 14 ust. 3.

(15) Przepisy szczególne powinny być stosowane ze względów humanitarnych w uzasadnionych indywidualnych przypadkach, w przypadkach wystąpienia siły wyższej lub w odniesieniu do przywódców państw lub rządów, członków rządów krajowych wraz z towarzyszącymi im małżonkami i członków oficjalnej delegacji, gdy są oni zapraszani przez rządy państw członkowskich lub organizacje międzynarodowe w celach oficjalnych, oraz do monarchów i innych wysokich rangą członków rodzin królewskich, gdy są oni zapraszani przez rządy państw członkowskich lub organizacje międzynarodowe w celach oficjalnych, a także w przypadku wiz, o które wystąpiono na granicy zewnętrznej lub które mogą zostać przedłużone na terytorium państw członkowskich.

(16) Przepisy szczególne, które mają zastosowanie ze względów humanitarnych, mogłyby być także stosowane ze względu na wszelkiego rodzaju problemy z dostępnością cyfrową, ograniczonym dostępem do internetu bądź brakiem penetracji internetu lub ograniczonymi umiejętnościami cyfrowymi. Szczególną uwagę należy zwrócić na osoby z niepełnosprawnością.

(17) Osoba trzecia należycie upoważniona przez osobę ubiegającą się o wizę lub uprawniona na mocy prawa do reprezentowania tej osoby, w stosownych przypadkach, powinna mieć możliwość złożenia wniosku w imieniu osoby ubiegającej się o wizę, pod warunkiem że tożsamość tej osoby trzeciej zostanie podana w formularzu wniosku.

(18) Każda osoba ubiegająca się o wizę powinna złożyć wypełniony formularz wniosku za pośrednictwem EU VAP. Formularz wniosku elektronicznego, w tym oświadczenie o autentyczności, kompletności, prawidłowości i wiarygodności przedstawionych danych oraz oświadczenie o zgodności z prawdą i wiarygodności złożonych oświadczeń, należy podpisać elektronicznie, zaznaczając właściwe pole formularza wniosku. Każda osoba ubiegająca się o wizę powinna również oświadczyć, że zrozumiała warunki wjazdu, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/399 8 , oraz że zrozumiała, iż przy każdym wjeździe może zostać zobowiązana do dostarczenia stosownych dokumentów uzupełniających. Osoby ubiegające się o wizę powinny potwierdzić, że zgadzają się otrzymywać komunikaty za pośrednictwem EU VAP. W tym celu powinny one regularnie sprawdzać informacje w EU VAP. Formularze wniosków dla małoletnich powinna złożyć i podpisać elektronicznie osoba sprawująca stałą lub tymczasową władzę rodzicielską bądź będąca opiekunem prawnym.

(19) Składając wniosek wizowy, osoby ubiegające się o wizę powinny dostarczyć dowód posiadania dokumentów uzupełniających. Do celów niniejszego rozporządzenia dostarczenie obejmuje zarówno cyfrowe, jak i fizyczne składanie dokumentów. W świetle utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dotyczącego podstaw odmowy wydania wizy sam oflagowany adres IP lub potencjalne powielenie adresów IP nie są brane pod uwagę w trakcie rozpatrzenia wniosku.

(20) Opłatę wizową należy uiszczać za pośrednictwem portalu połączonego z EU VAP, a płatności powinny być przekazywane w całości bezpośrednio do właściwego państwa członkowskiego. Dane wymagane do zabezpieczenia płatności elektronicznych nie powinny stanowić części danych przechowywanych w wizowym systemie informacyjnym. Jeżeli płatność elektroniczna nie jest możliwa, opłata wizowa powinna być pobierana przez konsulaty lub usługodawcę zewnętrznego, któremu powierzono to zadanie.

(21) Platforma EU VAP powinna również zawierać narzędzie do umawiania spotkań, służące państwom członkowskim do zarządzania terminami spotkań w konsulatach lub u usługodawców zewnętrznych. Chociaż stosowanie narzędzia do umawiania spotkań powinno pozostać fakultatywne, ponieważ może ono nie być odpowiednie we wszystkich lokalizacjach i dla wszystkich konsulatów, państwa członkowskie powinny jednak podjąć dyskusję w ramach lokalnej współpracy schengeńskiej na temat stosowania tego narzędzia w sposób zharmonizowany w konkretnych państwach trzecich lub w konkretnych miejscach.

(22) W ramach lokalnej współpracy schengeńskiej w określonych przypadkach należy również wskazać powszechnie używane języki nieurzędowe na potrzeby tłumaczenia formularza wniosku. W ramach lokalnej współpracy schen- geńskiej należy też omówić ustalenia dotyczące przekazywania danych elektronicznych usługodawcom zewnętrznym lub reprezentującym państwom członkowskim, jeżeli na mocy prawa krajowego państwa trzecie zakazują takiego przekazywania danych poza swoje terytorium.

(23) W EU VAP powinna odbywać się automatyczna wstępna kontrola dopuszczalności w celu sprawdzenia, czy informacje dostarczone przez osobę ubiegającą się o wizę spełniają wymogi dopuszczalności w odniesieniu do wizy, której dotyczy wniosek. Platforma EU VAP powinna informować osobę ubiegającą się o wizę o brakach we wniosku oraz umożliwiać jego uzupełnienie.

(24) W EU VAP powinna odbywać się automatyczna wstępna kontrola właściwości w celu wstępnego określenia właściwego państwa członkowskiego na podstawie informacji dostarczonych przez osobę ubiegającą się o wizę. Osoba ubiegająca się o wizę powinna jednak móc wskazać inne państwo członkowskie do rozpatrzenia jej wniosku zgodnie z jej głównym celem pobytu. Konsulat lub organy centralne tego innego państwa członkowskiego powinny sprawdzić, czy są właściwe do rozpatrzenia wniosku.

(25) Jeżeli konsulat lub organy centralne państwa członkowskiego uznają, że są właściwe do rozpatrzenia wniosku, powinny go przyjąć, a dane powinny zostać zaimportowane do systemu krajowego z miejsca tymczasowego przechowywania ustanowionego na mocy rozporządzenia w sprawie VIS oraz, z wyjątkiem danych kontaktowych, usunięte z miejsca tymczasowego przechowywania.

(26) Architektura EU VAP powinna zapewniać ochronę danych w fazie projektowania i domyślną ochronę danych, przestrzeganie zasady minimalizacji danych oraz wdrażanie EU VAP - gdy platforma ta rozpocznie działanie - w sposób respektujący prawa dostępu wynikające z właściwego obowiązującego prawa krajowego i unijnego.

(27) Aby dane osobowe wprowadzane do EU VAP spełniały niezbędne minimum jakościowe, konieczna jest specjalna procedura weryfikacji ich jakości. Jednolite podejście do kontroli jakości ma istotne znaczenie nie tylko dla zapewnienia równego poziomu jakości danych we wszystkich państwach członkowskich, lecz także dla zapewnienia osobom ubiegającym się o wizę takiego samego traktowania niezależnie od tego, do którego właściwego organu się zwrócą.

(28) Niezbędne jest doprecyzowanie roli i obowiązków poszczególnych podmiotów zaangażowanych w przetwarzanie danych pozyskanych od osób ubiegających się o wizę i od posiadaczy wiz. Państwa członkowskie będą użytkownikami końcowymi danych gromadzonych w EU VAP i będą podejmować ostateczne decyzje na podstawie danych dostarczonych przez osoby ubiegające się o wizę i przez posiadaczy wiz. Państwa członkowskie powinny zatem być współadministratorami w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych przechowywanych tymczasowo zgodnie z art. 26 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 9 . Każde państwo członkowskie powinno wyznaczyć właściwy organ jako administrator. Państwa członkowskie informują o tych organach Komisję, Agencję Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (zwaną dalej "eu-LISA") utworzoną rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1726 10 i inne państwa członkowskie. eu-LISA powinna obsługiwać i udostępniać rozwiązania techniczne na potrzeby EU VAP oraz przetwarzać dane złożone przez osoby ubiegające się o wizę w imieniu państw członkowskich wydających wizy Schengen. eu-LISA powinna zatem być podmiotem przetwarzającym zdefiniowanym w art. 3 pkt 12 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 11 .

(29) Osobę ubiegającą się o wizę należy powiadomić drogą elektroniczną, gdy pojawią się nowe informacje dotyczące wniosku lub wizy. Decyzję podjętą przez właściwe państwo członkowskie zgodnie z rozporządzeniami (WE) nr 810/2009 i (WE) nr 767/2008, wskazującą, czy wiza została wydana, odmówiono wydania wizy, potwierdzono wizę w nowym dokumencie podróży, przedłużono, unieważniono lub cofnięto wizę, należy przekazać osobie ubiegającej się o wizę na bezpiecznym koncie w EU VAP. Dostęp do bezpiecznego konta w EU VAP powinien być chroniony środkami technicznymi, na przykład za pomocą uwierzytelniania wieloskładnikowego.

(30) Zgodnie z zasadą ugruntowaną w orzecznictwie upływ terminu nie narusza żadnego prawa, jeżeli zainteresowana strona udowodni wystąpienie okoliczności, których nie można przewidzieć, lub siły wyższej. Dlatego niemożność skorzystania z bezpiecznego konta z przyczyn technicznych nie może naruszać praw osób ubiegających się o wizę, pod warunkiem że osoba ubiegająca się o wizę udowodni wystąpienie okoliczności, których nie mogła przewidzieć, lub siły wyższej.

(31) Aby ograniczyć ryzyko dla bezpieczeństwa związane z niewłaściwym wykorzystywaniem naklejek wizowych oraz ich podrabianiem i kradzieżą, wizę należy wydać w formacie cyfrowym, a nie w formie naklejki wizowej umieszczanej w dokumencie podróży.

(32) Aby zapewnić możliwie największe bezpieczeństwo i zapobiec podrabianiu lub fałszowaniu dokumentów, powiadomienie o wizie cyfrowej powinno mieć formę dwuwymiarowego kodu kreskowego, podpisanego kryptograficznie przez krajowe centrum certyfikacji państwa członkowskiego wydającego wizę. W razie braku dostępu do VIS kontrole mogłyby być prowadzone na podstawie tego dwuwymiarowego kodu kreskowego.

(33) Jeżeli dokument podróży posiadacza wizy został utracony, skradziony, stracił ważność lub został unieważniony, a wiza jest nadal ważna, posiadacz wizy może złożyć w EU VAP wniosek o potwierdzenie ważnej wizy w nowym dokumencie podróży, pod warunkiem że nowy dokument podróży jest tego samego rodzaju i jest wydany przez to samo państwo, które wydało dokument, który został utracony, skradziony, stracił ważność lub został unieważniony. Posiadacz wizy powinien stawić się osobiście w konsulacie lub u usługodawcy zewnętrznego, aby przedstawić nowy dokument podróży w celu zweryfikowania jego autentyczności.

(34) Dane przechowywane w EU VAP powinny być chronione za pomocą środków wykonawczych ukierunkowanych na zwiększenie ochrony prywatności.

(35) Usługodawcy zewnętrzni powinni mieć dostęp do EU VAP wyłącznie w celu pobierania i analizy wniosków; weryfikacji tymczasowo przechowywanych danych, np. skanu dokumentu podróży; sprawdzenia i przesłania odpowiednich danych osobowych z chipu dokumentu podróży; gromadzenia i przesyłania identyfikatorów biometrycznych; przeprowadzania kontroli jakości przesłanych dokumentów uzupełniających; potwierdzania, że wniosek przeanalizowano, a tym samym udostępniania go konsulatowi do dalszego rozpatrzenia. Usługodawcy zewnętrzni nie powinni mieć dostępu do danych przechowywanych w VIS.

(36) Konieczne jest określenie daty rozpoczęcia działania, w tym systemu wiz cyfrowych i EU VAP. Należy przewidzieć okres przejściowy, w którym państwa członkowskie będą mogły podjąć decyzję o niekorzystaniu z EU VAP. Okres przejściowy powinien trwać 7 lat od daty uruchomienia. Państwo członkowskie powinno jednak móc zgłosić Komisji i eu-LISA chęć przystąpienia do EU VAP przed upływem okresu przejściowego. W okresie przejściowym, jeżeli państwo członkowskie podejmie decyzję o niekorzystaniu z EU VAP, posiadacze wiz powinni mimo tego móc weryfikować wizy cyfrowe, korzystając z usług internetowych EU VAP.

(37) eu-LISA powinna zapewnić wystarczające zdolności i funkcje EU VAP, aby umożliwić państwom członkowskim przystąpienie do EU VAP w okresie przejściowym. Pracując nad EU VAP, eu-LISA powinna uwzględnić, że w przyszłości z platformy tej będą korzystać państwa członkowskie, które nie stosują jeszcze w pełni dorobku Schengen. Platformę EU VAP należy zaprojektować w taki sposób, aby państwa te mogły płynnie się z nią łączyć i sprawnie z niej korzystać, niezwłocznie po przyjęciu decyzji Rady zgodnie z art. 3 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2003 r. lub art. 4 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2005 r. W tym celu eu-LISA powinna wziąć pod uwagę w szczególności pojemność przechowywania danych w platformie EU VAP i jej wzajemne połączenia z krajowymi wizowymi systemami informacyjnymi. Właściwe organy danych państw członkowskich powinny być od samego początku w pełni zaangażowane w tworzenie EU VAP w taki sam sposób jak właściwe organy innych państw członkowskich.

(38) Państwo członkowskie, które nie stosuje w pełni dorobku Schengen, powinno mieć możliwość zwrócenia się do eu-LISA o umieszczenie w EU VAP hiperłączy do właściwej krajowej procedury składania wniosków w danym państwie członkowskim przez zamieszczenie adresu internetowego (URL).

(39) Platforma EU VAP powinna zawierać funkcję umożliwiającą osobom ubiegającym się o wizę i innym podmiotom, takim jak pracodawcy lub uniwersytety lub organy lokalne, weryfikację wiz cyfrowych.

(40) Aby umożliwić stosowanie decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr 565/2014/UE 12 , Bułgaria, Cypr i Rumunia powinny mieć dostęp do wiz cyfrowych przechowywanych w VIS wyłącznie do odczytu.

(41) eu-LISA powinna być odpowiedzialna za rozwój techniczny platformy EU VAP i jej elementów oraz za zarządzanie operacyjne nimi w ramach VIS.

(42) W ramach architektury systemu EU VAP należy w jak największym stopniu ponownie wykorzystywać istniejące i przyszłe systemy stanowiące część nowych ram interoperacyjności, w szczególności europejski system informacji o podróży oraz zezwoleń na podróż (ETIAS) oraz system wjazdu/wyjazdu (EES), przy jednoczesnym poszanowaniu obecnych ograniczeń technologicznych i inwestycji już dokonanych przez państwa członkowskie w ich własne systemy krajowe.

(43) Tworzenie platformy EU VAP i jej wzajemnych połączeń z krajowymi wizowymi systemami informacyjnymi przez eu-LISA, a także jej obsługa, w tym konserwacja, przez eu-LISA powinny być finansowane z budżetu ogólnego Unii. W odniesieniu do niezbędnych przystosowań istniejących krajowych wizowych systemów informacyjnych przez państwa członkowskie, powinny one mieć możliwość korzystania z Instrumentu Wsparcia Finansowego na rzecz Zarządzania Granicami i Polityki Wizowej w celu finansowania tej kategorii kosztów.

(44) Kontrola wiz cyfrowych na granicy powinna opierać się na istniejącej i przyszłej unijnej architekturze systemu zarządzania granicami oraz powinna polegać na sprawdzeniu informacji o posiadaczu wizy przechowywanych w VIS. Organy państw członkowskich powinny weryfikować te informacje za pomocą danych biometrycznych.

(45) Format wiz krótkoterminowych określony w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1683/95 13 stosuje się również w przypadku wiz długoterminowych. W związku z tym należy wprowadzić zmiany do konwencji wykonawczej do układu z Schengen 14 , aby umożliwić wydawanie wiz długoterminowych również w formacie cyfrowym.

(46) Uproszczone dokumenty tranzytowe (FTD) i uproszczone kolejowe dokumenty tranzytowe (FRTD) są dokumentami równoważnymi wizom tranzytowym, upoważniającymi posiadaczy do wjazdu w celu przejazdu przez terytoria państw członkowskich zgodnie z postanowieniami dorobku Schengen dotyczącymi przekraczania granic zewnętrznych. FTD i FRTD wydawane są w ramach jednolitych wzorów, a procedura składania wniosku odbywa się formie papierowej. W celu uwzględnienia osiągnięć w zakresie cyfryzacji należy zmienić rozporządzenia Rady (WE) nr 693/2003 15 i (WE) nr 694/2003 16 , aby umożliwić składanie wniosków drogą cyfrową oraz wydawanie FTD i FRTD w formacie cyfrowym.

(47) W celu zmiany niektórych aspektów rozporządzenia (WE) nr 767/2008 należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do określania treści uproszczonych formularzy wniosku na potrzeby potwierdzania ważnych wiz w nowym dokumencie podróży i przedłużania wiz. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytu- cjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa 17 . W szczególności, aby zapewnić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie udział na równych zasadach w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.

(48) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania rozporządzenia (WE) nr 810/2009 należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze do przyjmowania minimalnych norm w zakresie weryfikacji dokumentów podróży i w zakresie przetwarzania danych z chipów, a także do przyjmowania przepisów dotyczących wypełniania pól danych w wizach cyfrowych. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 18 .

(49) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania rozporządzenia (WE) nr 767/2008 należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze do ustanawiania środków niezbędnych do technicznego wdrożenia funkcji EU VAP, do przyjmowania wzorów planów awaryjnych w przypadku, gdy dostęp do danych na granicach zewnętrznych jest technicznie niemożliwy, oraz do określania obowiązków i relacji państw członkowskich jako współadministra- torów w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych w EU VAP, relacji między współadministratorami a podmiotem przetwarzającym i obowiązków podmiotu przetwarzającego zgodnie z art. 28 rozporządzenia (UE) 2016/679 i art. 29 rozporządzenia (UE) 2018/1725. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 182/2011.

(50) Ponieważ cele niniejszego rozporządzenia, a mianowicie ustanowienie EU VAP oraz wprowadzenie wiz cyfrowych, opierają się na innych inicjatywach mających z jednej strony usprawnić i zharmonizować procedury w kontekście wspólnej polityki wizowej, a z drugiej strony dostosować wymogi dotyczące podróży, warunki wjazdu i odprawy graniczne w strefie Schengen do nowej epoki cyfrowej, zmiany w powiązanych przepisach nie mogą zostać osiągnięte przez państwa członkowskie działające samodzielnie, lecz tylko na poziomie Unii i w ramach dorobku Schengen, zatem może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE). Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.

(51) Niniejsze rozporządzenie pozostaje bez uszczerbku dla stosowania dyrektywy 2004/38/WE i części drugiej umowy o wystąpieniu.

(52) Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i jest zgodne z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej. Wprowadzenie EU VAP i wiz cyfrowych będzie w pełni zgodne z prawem do ochrony danych osobowych, prawem do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego, prawami dziecka oraz zasadami ochrony osób wymagających szczególnego traktowania. Wszystkie zabezpieczenia praw podstawowych zawarte w rozporządzeniu (WE) nr 767/2008 będą nadal w pełni stosowane w kontekście platformy EU VAP i wiz cyfrowych, w szczególności w odniesieniu do praw dziecka. W ramach EU VAP konieczne będzie uwzględnienie wymogów określonych w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2102 19 w celu zapewnienia łatwego dostępu osobom z niepełnosprawnościami. Szczególną uwagę należy zwrócić na osoby o ograniczonych umiejętnościach cyfrowych i z problemami z dostępem do internetu.

(53) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do TUE i do TFUE, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszego rozporządzenia i nie jest nim związana ani go nie stosuje. Ponieważ niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, zgodnie z art. 4 tego protokołu Dania - w terminie sześciu miesięcy po przyjęciu przez Radę niniejszego rozporządzenia - podejmuje decyzję, czy dokona jego transpozycji do swego prawa krajowego.

(54) Niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Irlandii zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE 20 ; Irlandia nie uczestniczy w związku z tym w jego przyjęciu i nie jest nim związana ani go nie stosuje.

(55) W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 21 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. B decyzji Rady 1999/437/WE 22 .

(56) W odniesieniu do Szwajcarii niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 23 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. B decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/146/WE 24 .

(57) W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu o przystąpieniu Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 25 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. B decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2011/350/UE 26 .

(58) W odniesieniu do Cypru, Bułgarii i Rumunii niniejsze rozporządzenie jest aktem stanowiącym rozwinięcie dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związanym w rozumieniu, odpowiednio, art. 3 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2003 r. i art. 4 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2005 r.

(59) Zgodnie z art. 42 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/1725 skonsultowano się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych, który wydał opinię dnia 21 czerwca 2022 r. 27 ,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zmiany w rozporządzeniu (WE) nr 810/2009

W rozporządzeniu (WE) nr 810/2009 wprowadza się następujące zmiany:

w art. 1 ust. 2 dodaje się literę w brzmieniu:

"c) praw pobytu przysługujących w państwie przyjmującym, w rozumieniu Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (*) (»umowa o wystąpieniu«), obywatelom państw trzecich będącym członkami rodzin obywateli Zjednoczonego Królestwa, którzy są beneficjentami tej umowy.

(*) Umowa o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz.U. L 29 z 31.1.2020, s. 7).";

w art. 2 wprowadza się następujące zmiany:

w art. 3 ust. 5 wprowadza się następujące zmiany:

lit. b) otrzymuje brzmienie:

"b) obywatele państw trzecich posiadający ważny dokument pobytowy wydany przez państwo członkowskie, które nie uczestniczy w przyjęciu niniejszego rozporządzenia, lub przez państwo członkowskie, które nie stosuje jeszcze w pełni przepisów dorobku Schengen, lub obywatele państw trzecich posiadający jeden z ważnych dokumentów pobytowych wymienionych w załączniku V wydany przez Andorę, Japonię, Kanadę, San Marino, Stany Zjednoczone Ameryki lub Zjednoczone Królestwo, gwarantujący nieograniczone prawo readmisji ich posiadacza, lub posiadający ważny dokument pobytowy co najmniej jednego z krajów i terytoriów zamorskich Królestwa Niderlandów (Aruba, Curaçao, Sint Maarten, Bonaire, Sint Eustatius i Saba);";

w art. 9 wprowadza się następujące zmiany:

dodaje się ustępy w brzmieniu:

"1a. Bez uszczerbku dla art. 33 i 35 wnioski składa się za pośrednictwem EU VAP.

1b. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1a państwa członkowskie mogą zezwolić na złożenie wniosku bez korzystania z EU VAP następującym kategoriom osób:

a) obywatele państw trzecich ze względów humanitarnych;

b) obywatele państw trzecich w uzasadnionych indywidualnych przypadkach lub w przypadkach wystąpienia siły wyższej;

c) przywódcy państw lub rządów, członkowie rządów krajowych wraz z towarzyszącymi im małżonkami i członkowie oficjalnej delegacji, gdy są oni zapraszani przez rządy państw członkowskich lub organizacje międzynarodowe w celach oficjalnych, monarchowie i wysocy rangą członkowie rodziny królewskiej, gdy są oni zapraszani przez rządy państw członkowskich lub organizacje międzynarodowe w celach oficjalnych.";

w art. 10 wprowadza się następujące zmiany:

dodaje się ustępy w brzmieniu:

"1a. Bez uszczerbku dla ust. 1 i 1b, w przypadku wątpliwości dotyczących dokumentu podróży lub dokumentów uzupełniających, a w indywidualnych przypadkach w określonej lokalizacji, w której występuje duża liczba dokumentów uzyskanych w wyniku oszustwa, państwa członkowskie mogą wymagać, na podstawie wstępnej oceny wniosku, aby osoba ubiegająca się o wizę stawiła się osobiście i przedstawiła ten dokument podróży lub dostarczyła dokumenty uzupełniające.

1b. W ramach lokalnej współpracy schengeńskiej konsulaty oceniają wdrażanie warunków określonych w ust. 1a w celu uwzględnienia uwarunkowań lokalnych.";

ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Składając wniosek, osoba ubiegająca się o wizę:

a) składa formularz wniosku zgodnie z art. 11;

b) dostarcza dowód posiadania dokumentu podróży zgodnie z art. 12;

c) umożliwia pobranie na miejscu jej wizerunku twarzy zgodnie z art. 13 lub, w przypadku zwolnień, o których mowa w art. 13 ust. 7a, składa fotografię zgodnie z normami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 1683/95;

d) w przypadkach gdy ma to zastosowanie, umożliwia pobranie odcisków palców zgodnie z art. 13;

e) uiszcza opłatę wizową, o której mowa w art. 16;

f) dostarcza dowód posiadania dokumentów uzupełniających, o których mowa w art. 14;

g) w przypadkach gdy ma to zastosowanie, dostarcza dowód posiadania odpowiedniego, ważnego podróżnego ubezpieczenia medycznego, o którym mowa w art. 15.";

w art. 11 wprowadza się następujące zmiany:

ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Formularz wniosku składa się z podpisem elektronicznym. W przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1b, osoby ubiegające się o wizę mogą złożyć wypełniony odręcznie lub elektronicznie formularz wniosku, który jest podpisany własnoręcznie.

Osoby wpisane do dokumentu podróży osoby ubiegającej się o wizę składają oddzielne formularze wniosku. Małoletni składa formularz wniosku podpisany przez osobę sprawującą nad nim stałą lub tymczasową władzę rodzicielską lub przez opiekuna prawnego tego małoletniego.";

dodaje się ustęp w brzmieniu:

"1c. Każda osoba ubiegająca się o wizę składa wypełniony formularz wniosku zawierający oświadczenie o autentyczności, kompletności, prawidłowości i wiarygodności przedstawionych danych oraz oświadczenie o zgodności z prawdą i wiarygodności złożonych oświadczeń. Każda osoba ubiegająca się o wizę oświadcza ponadto, że zrozumiała warunki wjazdu, o których mowa w art. 6 kodeksu granicznego Schengen, oraz że zrozumiała, iż przy każdym wjeździe może zostać zobowiązana do dostarczenia stosownych dokumentów uzupełniających.";

ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie:

"4. Jeżeli formularz wniosku nie jest dostępny w języku(-ach) urzędowym(-ych) państwa, w którym znajduje się konsulat, osobom ubiegającym się o wizę udostępnia się odrębnie jego tłumaczenie na ten język lub te języki i, w stosownych przypadkach, na dowolny powszechnie używany język nieurzędowy państwa, w którym znajduje się konsulat.

5. Zgodnie z art. 48 ust. 1a lit. c) i jeżeli nie istnieje jeszcze wspólne tłumaczenie na odpowiednie języki, lokalna współpraca schengeńska zapewnia wspólne tłumaczenie formularza wniosku na język(-i) urzędowy(-e) państwa, w którym znajduje się konsulat oraz, o ile w ramach lokalnej współpracy schengeńskiej zostanie to uznane za konieczne, na dowolny powszechnie używany nieurzędowy język państwa, w którym znajduje się konsulat.";

art. 12 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 12

Dokument podróży

1. Osoba ubiegająca się o wizę dostarcza dowód posiadania ważnego dokumentu podróży, który spełnia następujące kryteria:

a) jest ważny jeszcze co najmniej trzy miesiące po planowanej dacie opuszczenia terytorium państw członkowskich lub, w przypadku kilku wizyt, po planowanej dacie ostatniego opuszczenia terytorium państw członkowskich. Niemniej w uzasadnionych pilnych przypadkach kryterium to może zostać pominięte;

b) został wydany w ciągu ostatnich 10 lat.

2. Bez uszczerbku dla art. 10 ust. 1a osoba ubiegająca się o wizę zobowiązana jest do osobistego przedstawienia dokumentu podróży tylko w przypadku, gdy po raz pierwszy składa wniosek z tym dokumentem podróży lub gdy jest ona zobowiązana do dostarczenia identyfikatorów biometrycznych.

3. Jeżeli jest to wymagane na podstawie ust. 2, autentyczność, integralność i ważność dokumentów podróży jest kontrolowana i weryfikowana przy użyciu odpowiedniej technologii.

4. Konsulat, organy centralne lub usługodawca zewnętrzny weryfikują zgodność dokumentu podróży, który zostaje przedstawiony osobiście zgodnie z ust. 2, z elektroniczną kopią strony personalizacyjnej dokumentu podróży przesłaną przez osobę ubiegającą się o wizę.

Jeżeli weryfikacji dokonuje usługodawca zewnętrzny, używa on portalu usługodawcy zewnętrznego, o którym mowa w art. 7f rozporządzenia w sprawie VIS.

5. Jeżeli usługodawca zewnętrzny ma wątpliwości co do tożsamości osoby ubiegającej się o wizę lub co do autentyczności, integralności lub ważności przedstawionego dokumentu podróży, powiadamia o tych wątpliwościach konsulat lub organy centralne i przesyła dokument podróży konsulatowi do dalszej weryfikacji.

6. Jeżeli przedstawiony dokument podróży zawiera nośnik elektroniczny (chip), wówczas konsulat, organy centralne lub usługodawca zewnętrzny odczytują chip i sprawdzają autentyczność oraz integralność danych z chipu.

Do EU VAP przesyła się następujące dane:

a) odpowiednie dane osobowe ograniczone do danych zawartych w polu przeznaczonym do odczytu maszynowego, a także fotografię;

b) certyfikaty elektroniczne;

c) protokoły kontroli.

7. Komisja przyjmuje w drodze aktu wykonawczego minimalne normy w odniesieniu do technologii, metod i procedur, które mają być stosowane przy kontroli i weryfikacji dokumentów podróży przez konsulat, organy centralne lub usługodawcę zewnętrznego w celu upewnienia się, że dostarczony lub przedstawiony dokument podróży nie jest fałszywy, podrobiony lub przerobiony oraz w odniesieniu do technologii, metod i procedur, które mają być stosowane przy przetwarzaniu danych z chipu zgodnie z ust. 6 niniejszego artykułu. Ten akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 52 ust. 2.

8. W razie wątpliwości co do jakości kopii elektronicznej dokumentu podróży, w szczególności co do jej zgodności z oryginałem, właściwy konsulat lub usługodawca zewnętrzny wykonuje nową kopię elektroniczną dokumentu podróży i przesyła ją do EU VAP.";

w art. 13 wprowadza się następujące zmiany:

ustęp 6 otrzymuje brzmienie:

"6. Identyfikatory biometryczne pobiera wykwalifikowany i odpowiednio upoważniony personel organów właściwych zgodnie z art. 4 ust. 1, 2 i 3. Identyfikatory biometryczne mogą być także pobierane - pod nadzorem konsulatów lub organów centralnych - przez wykwalifikowany i odpowiednio upoważniony personel usługodawcy zewnętrznego, o którym mowa w art. 43. W razie jakichkolwiek wątpliwości odciski palców pobrane przez usługodawcę zewnętrznego mogą zostać zweryfikowane w konsulacie.";

10)

w art. 14 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

"1. Składając wniosek o wizę jednolitą, osoba ubiegająca się o wizę dostarcza:

a) dowód posiadania dokumentów, z których wynika cel podróży;

b) dowód posiadania dokumentów potwierdzających zakwaterowanie lub posiadanie wystarczających środków na pokrycie kosztów zakwaterowania;

c) dowód posiadania dokumentów potwierdzających, że osoba ubiegająca się o wizę posiada wystarczające środki lub jest w stanie legalnie uzyskać środki, zgodnie z art. 6 kodeksu granicznego Schengen, na pokrycie kosztów utrzymania przez cały okres planowanego pobytu oraz na pokrycie kosztów powrotu tej osoby do państwa pochodzenia lub zamieszkania, lub na pokrycie kosztów tranzytu do państwa trzeciego, które na pewno udzieli jej pozwolenia na wjazd;

d) informacje pozwalające ocenić, czy osoba ubiegająca się o wizę zamierza opuścić terytorium państw członkowskich przed upływem terminu ważności wizy, o którą występuje.

2. Składając wniosek o tranzytową wizę lotniskową, osoba ubiegająca się o wizę dostarcza:

a) dowód posiadania dokumentów potwierdzających dalszą podróż po zamierzonym tranzycie lotniczym do miejsca stanowiącego ostateczny cel;

b) informacje pozwalające ocenić, czy osoba ubiegająca się o wizę nie zamierza przedostać się na terytorium państw członkowskich.";

12)

w art. 16 wprowadza się następujące zmiany:

ust. 7 otrzymuje brzmienie:

"7. Opłatę wizową pobiera się w euro, w walucie krajowej danego państwa trzeciego lub w walucie zwykle używanej w państwie trzecim, w którym złożono wniosek; z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 18 ust. 4 i art. 19 ust. 3, opłata nie podlega zwrotowi.

Do uiszczania opłaty wizowej wykorzystuje się narzędzie do płatności, o którym mowa w art. 7e rozporządzenia w sprawie VIS, chyba że płatność elektroniczna nie jest możliwa, w którym to przypadku opłatę wizową może pobrać konsulat lub usługodawca zewnętrzny, któremu powierzono to zadanie.

Jeżeli opłatę wizową pobiera się w walucie innej niż euro, wysokość tak pobieranej opłaty jest określana i regularnie weryfikowana według referencyjnego kursu euro ogłaszanego przez Europejski Bank Centralny. Pobierana opłata może być zaokrąglana w górę, a w ramach lokalnej współpracy schengeńskiej zapewnia się, by pobierane opłaty były zbliżone niezależnie od tego, które państwo członkowskie jest właściwe do rozpatrzenia wniosku wizowego.";

ust. 9 otrzymuje brzmienie:

"9. Komisja co trzy lata ocenia potrzebę przeglądu wysokości opłat wizowych określonych w ust. 1, 2 i 2a niniejszego artykułu oraz w art. 32a i 33, uwzględniając obiektywne kryteria, takie jak ogólna stopa inflacji w całej Unii publikowana przez Eurostat i średnia ważona wynagrodzeń urzędników służby cywilnej państw członkowskich. Na podstawie tych ocen Komisja przyjmuje, w stosownych przypadkach, akty delegowane zgodnie z art. 51a dotyczące zmiany niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do wysokości opłat wizowych.";

13)

w art. 18 wprowadza się następujące zmiany:

dodaje się ustępy w brzmieniu:

"3. Po otrzymaniu za pośrednictwem EU VAP powiadomienia o łącznym wyniku automatycznej wstępnej kontroli właściwości i dopuszczalności na podstawie art. 7d ust. 8 rozporządzenia w sprawie VIS konsulat lub organy centralne państw członkowskich powiadomione przez EU VAP weryfikują, czy są właściwe do rozpatrzenia wniosku i do podjęcia decyzji w tej sprawie.

4. Jeżeli po weryfikacji, o której mowa w ust. 3, powiadomiony przez EU VAP konsulat lub powiadomione przez EU VAP organy centralne państwa członkowskiego uznają, że nie są właściwe do rozpatrzenia wniosku i do podjęcia decyzji w tej sprawie, niezwłocznie powiadamiają o tym fakcie osobę ubiegającą się o wizę za pośrednictwem jej bezpiecznego konta w EU VAP i wskazują, które państwo członkowskie lub konsulat są właściwe. EU VAP wysyła posiadaczowi wizy automatyczną wiadomość elektroniczną.

Jeżeli w ciągu 15 dni od wysłania tej wiadomości elektronicznej osoba ubiegająca się o wizę nie złoży wniosku ponownie, we właściwym państwie członkowskim lub konsulacie, dane zawarte we wniosku, w tym w stosownych przypadkach dane biometryczne, zostają automatycznie usunięte z miejsca tymczasowego przechowywania zgodnie z art. 7d rozporządzenia w sprawie VIS, a opłata wizowa jest zwracana.

5. W przypadku wniosków, które nie zostały złożone za pośrednictwem EU VAP, konsulat lub organy centralne weryfikują, czy są właściwe do rozpatrzenia wniosku i do podjęcia decyzji w tej sprawie, zgodnie z art. 5 i 6. Jeżeli ten konsulat lub te organy centralne nie są właściwe, niezwłocznie zwracają formularz wniosku i wszystkie dokumenty przedstawione przez osobę ubiegającą się o wizę, zwracają opłatę wizową, usuwają dane biometryczne oraz wskazują, które państwo członkowskie lub który konsulat są właściwe.";

17)

w art. 24 wprowadza się następujące zmiany:

dodaje się ustępy w brzmieniu:

"4. Gdy tylko właściwy organ postanowi o wydaniu wizy i zamieści tę decyzję na bezpiecznym koncie zgodnie z art. 7g ust. 2 rozporządzenia w sprawie VIS, EU VAP wysyła osobie ubiegającej się o wizę wiadomość elektroniczną zgodnie z art. 7g ust. 1 tego rozporządzenia.

Decyzję tę udostępnia się osobie ubiegającej się o wizę na bezpiecznym koncie.

Decyzję o wydaniu wizy można przekazać innymi środkami powiadamiania, o których wykorzystanie zwróciła się osoba ubiegająca się o wizę i na które zezwala dane państwo członkowskie.

5. W przypadku wniosków, które nie zostały złożone za pośrednictwem EU VAP, o wydaniu wizy osoby ubiegające się o wizę powiadamiane są przez organy państwa członkowskiego wydającego wizę.";

20)

art. 27 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 27

Wypełnianie pól danych wiz cyfrowych

1. Komisja przyjmuje w drodze aktów wykonawczych przepisy dotyczące wypełniania pól danych wizy cyfrowej określonych w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 1683/95. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 52 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.

2. Państwa członkowskie mogą nanosić na wizę, w rubryce "uwagi", dodatkowe wpisy krajowe, zgodnie z art. 10 ust. 1 lit. n) rozporządzenia w sprawie VIS. Wpisy te nie mogą pokrywać się z wpisami obowiązkowymi określonymi zgodnie z procedurą, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu.";

22)

art. 32 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Decyzję o odmowie oraz powody odmowy, określone w załączniku VI, udostępnia się na bezpiecznym koncie osobie ubiegającej się o wizę. Decyzję tę sporządza się w języku lub językach urzędowych państwa członkowskiego, które podjęło ostateczną decyzję w sprawie wniosku, oraz w innym języku urzędowym Unii. Państwa członkowskie mogą dołączyć dodatkowe dokumenty uzasadniające taką decyzję o odmowie.

Niezwłocznie po podjęciu przez właściwy organ decyzji o odmowie i udostępnieniu jej na bezpiecznym koncie zgodnie z art. 7g ust. 2 rozporządzenia w sprawie VIS, EU VAP wysyła osobie ubiegającej się o wizę wiadomość elektroniczną zgodnie z art. 7g ust. 1 tego rozporządzenia. W przypadku gdy osoba ubiegająca się o wizę jest reprezentowana przez inną osobę, ta wiadomość elektroniczna jest wysyłana do każdej z nich.

Przewidziany w prawie krajowym termin na wniesienie odwołania od decyzji o odmowie rozpoczyna bieg z chwilą, gdy osoba ubiegająca się o wizę uzyskuje dostęp do decyzji na bezpiecznym koncie. Termin liczy się zgodnie ze strefą czasową miejsca zamieszkania osoby ubiegającej się o wizę wskazanego w formularzu wniosku.

Uznaje się, że osoba ubiegająca się o wizę uzyskała dostęp do decyzji ósmego dnia następującego po dniu, w którym wysłano wiadomość elektroniczną informującą osobę ubiegającą się o wizę o dostępności decyzji na jej bezpiecznym koncie. Od tego dnia uznaje się, że decyzja została doręczona osobie ubiegającej się o wizę.

EU VAP wskazuje datę faktycznego lub domniemanego doręczenia osobie ubiegającej się o wizę o decyzji. W przypadku domniemanego doręczenia EU VAP wysyła osobie ubiegającej się o wizę automatyczną wiadomość elektroniczną.

Jeżeli ze względów technicznych nie można wykorzystać bezpiecznego konta, osoby ubiegające się o wizę mogą skontaktować się z właściwym konsulatem, organami centralnymi lub usługodawcą zewnętrznym.

Doręczanie decyzji, o których mowa w niniejszym ustępie, może odbywać się za pomocą innych środków wnioskowanych przez osobę ubiegającą się o wizę i dozwolonych przez państwo członkowskie.

W odniesieniu do wniosków, które nie zostały złożone za pośrednictwem EU VAP, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1b i art. 35, decyzja o odmowie oraz powody odmowy są przekazywane osobie ubiegającej się o wizę na standardowym formularzu określonym w załączniku VI w języku lub językach urzędowych państwa członkowskiego, które podjęło ostateczną decyzję w sprawie wniosku, oraz w innym języku urzędowym Unii.";

23)

dodaje się artykuł w brzmieniu:

"Artykuł 32a

Potwierdzenie ważnej wizy w nowym dokumencie podróży

1. Posiadacze wizy, których dokument podróży został utracony, skradziony, stracił ważność lub został unieważniony, a których wiza jest nadal ważna, ubiegają się o potwierdzenie wizy w nowym dokumencie podróży, jeżeli chcą nadal korzystać z tej wizy. Nowy dokument podróży musi być tego samego rodzaju i musi być wydany przez to samo państwo co dokument podróży, który został utracony, skradziony, stracił ważność lub został unieważniony. Wizę potwierdza organ, który wydał wizę, lub inny organ tego samego państwa członkowskiego, zgodnie z informacją przekazaną przez państwo członkowskie, które wydało wizę.

2. Posiadacze wizy, o których mowa w ust. 1, składają wniosek o potwierdzenie wizy w nowym dokumencie podróży za pośrednictwem EU VAP z wykorzystaniem uproszczonego formularza wniosku. Osoby te dostarczają następujące dane:

a) nazwisko, nazwisko rodowe, imię, datę i miejsce urodzenia, płeć, obywatelstwo;

b) numer wizy;

c) dane dokumentu podróży, który został utracony, skradziony, którego okres ważności upłynął, luk który został unieważniony;

d) dane nowego dokumentu podróży;

e) elektroniczną kopię strony personalizacyjnej nowego dokumentu podróży;

f) dowód utracenia lub kradzieży dokumentu podróży;

g) w stosownych przypadkach, zmiany tożsamości od czasu wydania wizy.

3. Posiadacz wizy uiszcza opłatę za potwierdzenie wizy w wysokości 20 EUR.

4. Posiadacz wizy ma obowiązek stawić się osobiście zgodnie z informacjami przekazanymi przez państwo członkowskie.

5. Nowy dokument podróży musi spełniać warunki określone w art. 12 i jest weryfikowany zgodnie z tym artykułem.

6. Bez uszczerbku dla odpowiednich praw dotyczących dostępu do danych w przypadku wniosku o potwierdzenie wizy właściwy konsulat lub organy centralne właściwego państwa członkowskiego mogą sprawdzać informacje w bazach danych, o których mowa w art. 9a ust. 3 rozporządzenia w sprawie VIS.

7. Jeżeli właściwy konsulat lub organy centralne właściwego państwa członkowskiego ustalą, że ważną wizę można potwierdzić w nowym dokumencie podróży, wprowadzają te dane do pliku danych dotyczących wniosku wizowego w VIS zgodnie z art. 12a rozporządzenia w sprawie VIS.

8. Niezwłocznie po podjęciu przez właściwy organ decyzji o potwierdzeniu wizy w nowym dokumencie podróży i udostępnieniu jej na bezpiecznym koncie zgodnie z art. 7g ust. 2 rozporządzenia w sprawie VIS, EU VAP wysyła posiadaczowi wizy wiadomość elektroniczną zgodnie z art. 7g ust. 1 tego rozporządzenia.

Decyzję o potwierdzeniu wizy w nowym dokumencie podróży udostępnia się posiadaczowi wizy na bezpiecznym koncie. Potwierdzenie to jest poświadczone numerem potwierdzającym.

9. Jeżeli właściwy konsulat lub organy centralne właściwego państwa członkowskiego nie mogą ustalić, czy ważną wizę można potwierdzić w nowym dokumencie podróży, w szczególności ze względu na wątpliwości co do tożsamości posiadacza wizy, odmawiają one wydania nowej wizy i cofają ważną wizę zgodnie z art. 34.

10. Negatywna decyzja dotycząca potwierdzenia ważnej wizy w nowym dokumencie podróży nie wyklucza możliwości złożenia przez posiadacza wizy nowego wniosku wizowego. Pozostaje to bez uszczerbku dla prawa osoby ubiegającej się o wizę do odwołania się zgodnie z art. 34 ust. 7.";

24)

w art. 33 wprowadza się następujące zmiany:

ust. 6 otrzymuje brzmienie:

"6. Państwa członkowskie mogą zezwolić posiadaczom wizy na ubieganie się o przedłużenie wizy za pośrednictwem EU VAP za pomocą uproszczonego formularza wniosku. W takich przypadkach posiadacze wizy dostarczają:

a) dane osobowe;

b) numer wizy i numer dokumentu podróży;

c) elektroniczną kopię dokumentów uzupełniających potwierdzających wystąpienie siły wyższej, przyczyn humanitarnych lub poważnych przyczyn osobistych, które uniemożliwiają im opuszczenie terytorium państw członkowskich przed upływem okresu ważności wizy lub okresu pobytu dozwolonego na podstawie wizy.

Tacy posiadacze wizy uiszczają opłatę w wysokości 30 EUR wyłącznie w przypadku ważnych powodów osobistych, o których mowa w ust. 2.";

dodaje się ustęp w brzmieniu:

"8. Niezwłocznie po podjęciu przez właściwy organ decyzji w sprawie wniosku o przedłużenie wizy za pośrednictwem EU VAP i udostępnieniu jej na bezpiecznym koncie zgodnie z art. 7g ust. 2 rozporządzenia w sprawie VIS, EU VAP wysyła posiadaczowi wizy wiadomość elektroniczną zgodnie z art. 7g ust. 1 tego rozporządzenia.

Decyzję udostępnia się posiadaczowi wizy na bezpiecznym koncie. Państwa członkowskie mogą dołączyć dodatkowe dokumenty uzasadniające decyzję o odmowie.";

25)

w art. 34 wprowadza się następujące zmiany:

ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie:

"5. W przypadku unieważnienia lub cofnięcia wizy niewydanej w formacie cyfrowym opatruje się ją stemplem "UNIEWAŻNIONO" lub "COFNIĘTO", a optycznie zmienny element naklejki wizowej, element zabezpieczający zwany "efektem obrazu ukrytego" oraz napis "wiza" unieważnia się przekreśleniem.

6. Decyzję o unieważnieniu lub cofnięciu wizy oraz powody takiej decyzji wydaje się w formacie cyfrowym przez wprowadzenie danych do VIS zgodnie z art. 13 rozporządzenia w sprawie VIS.

Decyzję o unieważnieniu lub cofnięciu wizy oraz powody unieważnienia lub cofnięcia określone w załączniku VI udostępnia się posiadaczowi wizy na bezpiecznym koncie. Decyzję tę sporządza się w języku urzędowym (językach urzędowych) państwa członkowskiego, które podjęło ostateczną decyzję w sprawie wniosku, oraz w innym języku urzędowym Unii. Państwa członkowskie mogą dołączyć dodatkowe dokumenty uzasadniające tę decyzję.

Niezwłocznie po podjęciu przez właściwy organ decyzji i udostępnieniu jej na bezpiecznym koncie zgodnie z art. 7g ust. 2 rozporządzenia w sprawie VIS, EU VAP wysyła posiadaczowi wizy wiadomość elektroniczną zgodnie z art. 7g ust. 1 tego rozporządzenia. W przypadku gdy posiadacz wizy jest reprezentowany przez inną osobę, ta wiadomość elektroniczna jest wysyłana do każdej z nich.

Przewidziany w prawie krajowym termin na wniesienie odwołania od decyzji rozpoczyna bieg z chwilą, gdy posiadacz wizy uzyskuje dostęp do decyzji na bezpiecznym koncie. Termin liczy się zgodnie ze strefą czasową miejsca zamieszkania posiadacza wizy wskazanego w formularzu wniosku.

Uznaje się, że posiadacz wizy uzyskał dostęp do decyzji ósmego dnia po wysłaniu wiadomości elektronicznej informującej posiadacza wizy o dostępności decyzji na jego bezpiecznym koncie. Od tego dnia uznaje się, że decyzja została doręczona posiadaczowi wizy.

EU VAP wskazuje datę faktycznego lub domniemanego doręczenia posiadaczowi wizy decyzji. W przypadku domniemanego doręczenia EU VAP wysyła posiadaczowi wizy automatyczną wiadomość elektroniczną.

Jeżeli ze względów technicznych nie można wykorzystać bezpiecznego konta, posiadacz wizy może skontaktować się z właściwym konsulatem, organami centralnymi lub usługodawcą zewnętrznym.

Doręczanie decyzji, o których mowa w niniejszym ustępie, może odbywać się za pomocą innych środków wnioskowanych przez posiadacza wizy i dozwolonych przez państwo członkowskie.

W odniesieniu do wniosków, które nie zostały złożone za pośrednictwem EU VAP, decyzja o odmowie oraz powody odmowy są przekazywane posiadaczowi wizy na standardowym formularzu określonym w załączniku VI w języku lub językach urzędowych państwa członkowskiego, które podjęło ostateczną decyzję w sprawie wniosku, oraz w innym języku urzędowym Unii.";

26)

w art. 35 dodaje się ustęp w brzmieniu:

"8. Państwa członkowskie mogą zezwolić obywatelom państw trzecich na ubieganie się o wizę na granicy zewnętrznej za pośrednictwem EU VAP. W takich przypadkach państwa członkowskie powiadamiają osobę ubiegającą się o wizę o decyzji podjętej w sprawie wniosku wizowego, udostępniając ją osobie ubiegającej się o wizę za pośrednictwem bezpiecznego konta tej osoby na EU VAP zgodnie z art. 7g ust. 2 rozporządzenia w sprawie VIS. Niezwłocznie po udostępnieniu decyzji na bezpiecznym koncie osoby ubiegającej się o wizę, EU VAP wysyła jej wiadomość elektroniczną zgodnie z art. 7g ust. 1 rozporządzenia w sprawie VIS.";

28)

w art. 38 wprowadza się następujące zmiany:

31)

w art. 43 wprowadza się następujące zmiany:

w ust. 5 dodaje się akapit w brzmieniu:

"Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego wyłącznie należycie upoważniony personel usługodawców zewnętrznych może uzyskać dostęp do EU VAP za pośrednictwem portalu usługodawcy zewnętrznego, o którym mowa w art. 7f rozporządzenia w sprawie VIS, i wyłącznie w celu:

a) weryfikacji danych przesłanych przez osobę ubiegającą się o wizę;

b) przesyłania identyfikatorów biometrycznych;

c) przesyłania kopii dokumentów uzupełniających;

d) korzystania z narzędzia do umawiania spotkań w celu wskazania dostępnych terminów.";

w ust. 6 wprowadza się następujące zmiany:

32)

w art. 44 wprowadza się następujące zmiany:

Artykuł 2

Zmiany w rozporządzeniu (WE) nr 767/2008

W rozporządzeniu (WE) nr 767/2008 wprowadza się następujące zmiany:

w art. 2a wprowadza się następujące zmiany:

w ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:

(ii)

dodaje się akapity w brzmieniu:

"W ramach EU VAP udostępnia się i ponownie wykorzystuje się, na tyle, na ile jest to technicznie możliwe, elementy sprzętu i oprogramowania usługi sieciowej EES i strony internetowej ETIAS oraz aplikacji na urządzenia mobilne.

EU VAP ma umożliwiać państwom członkowskim, które nie stosują jeszcze w pełni dorobku Schengen, płynne połączenie się z nim i sprawne korzystanie z EU VAP niezwłocznie po podjęciu decyzji przez Radą zgodnie z art. 3 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2003 r. lub art. 4 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2005 r.";

dodaje się ustępy w brzmieniu:

"6. EU VAP składa się z następujących elementów:

a) ogólnodostępnej strony internetowej i aplikacji na urządzenia mobilne;

b) miejsca tymczasowego przechowywania;

c) usługi bezpiecznego konta;

d) narzędzia weryfikacji dla osób ubiegających się o wizę;

e) usługi sieciowej dla posiadaczy wizy;

f) funkcji poczty elektronicznej;

g) narzędzia do płatności;

h) narzędzia do umawiania spotkań;

i) portalu usługodawcy zewnętrznego;

j) modułu konfiguracyjnego dla eu-LISA, organów centralnych i konsulatów;

k) oprogramowania do generowania i odczytywania zaszyfrowanych dwuwymiarowych kodów kreskowych;

l) bezpiecznej usługi sieciowej umożliwiającej komunikację między elementami EU VAP;

m) funkcji punktu informacyjnego, którą ma zarządzać eu-LISA;

n) kopii bazy danych VIS wyłącznie do odczytu;

o) funkcji umożliwiającej osobie ubiegającej się o wizę drukowanie dokumentów;

p) chatbota;

q) zabezpieczonej infrastruktury łączności umożliwiającej państwom członkowskim dostęp do EU VAP.

7. Państwo członkowskie, które nie stosuje jeszcze w pełni dorobku Schengen, może zwrócić się do eu-LISA o udostępnienie hiperłączy do właściwej krajowej procedury składania wniosków w danym państwie członkowskim przez zamieszczenie adresu internetowego (URL) na stronie internetowej, o której mowa w ust. 6 lit. a).";

w art. 4 wprowadza się następujące zmiany:

dodaje się rozdział w brzmieniu:

"ROZDZIAŁ Ia

UNIJNA PLATFORMA DO SKŁADANIA WNIOSKÓW WIZOWYCH (EU VAP)

Artykuł 7a

Informacje dostępne na EU VAP

1. W ramach EU VAP dostarcza się opinii publicznej ogólnych informacji, o których mowa w art. 47 rozporządzenia (WE) nr 810/2009.

Komisja i państwa członkowskie odpowiadają za przekazywanie informacji zgodnie z ich odpowiednimi zakresami obowiązków określonych w ust. 3, 4 i 5 niniejszego artykułu.

2. W EU VAP umieszcza się warunki wjazdu określone w art. 6 rozporządzenia (UE) 2016/399.

3. Z chwilą otrzymania następujących informacji od Komisji lub państw członkowskich eu-LISA odpowiada za publikowanie i aktualizowanie na EU VAP ogólnych informacji publicznych dotyczących następujących kwestii:

a) obowiązków wizowych, w tym list wizowych, umów o zwolnieniu z obowiązku wizowego, zwolnień w odniesieniu do paszportów dyplomatycznych i służbowych oraz do przypadków ewentualnego zawieszenia ruchu bezwizowego, na podstawie art. 3, 4, 5, 7 i 8 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (*) (UE) 2018/1806 oraz załączników I II do tego rozporządzenia; a także informacji na podstawie dyrektywy 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (**), umowy między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a państwem trzecim, z drugiej strony, która zapewnia prawo do swobodnego przemieszczania się równoważne prawu przysługującemu obywatelom Unii, i Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (***) ("umowa o wystąpieniu");

b) wysokości opłat wizowych, o których mowa w art. 16 rozporządzenia (WE) nr 810/2009 oraz, w stosownych przypadkach, wysokości obniżonych lub podwyższonych opłat, na przykład:

(i) w przypadku umowy o ułatwieniach wizowych lub środka związanego z readmisją na podstawie art. 25a tego rozporządzenia;

(ii) w przypadku gdy zastosowanie ma dyrektywa 2004/38/WE;

(iii) w przypadku umowy między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a państwem trzecim, z drugiej strony, która zapewnia prawo do swobodnego przemieszczania się równoważne prawu przysługującemu obywatelom Unii, oraz

(iv) w przypadku gdy zastosowanie ma umowa o wystąpieniu;

c) w stosownych przypadkach jednolitych wykazów dokumentów uzupełniających przyjętych zgodnie z art. 14 ust. 5a rozporządzenia (WE) nr 810/2009;

d) w stosownych przypadkach wymagań dotyczących podróżnego ubezpieczenia medycznego zgodnie z art. 15 rozporządzenia (WE) nr 810/2009.

W przypadku przekazania informacji przez państwo członkowskie eu-LISA konfiguruje EU VAP z chwilą potwierdzenia tej informacji przez Komisję.

4. Organy centralne odpowiadają za wprowadzanie informacji dotyczących następujących kwestii:

a) lokalizacji konsulatów oraz ich terytorialnej właściwości, o której mowa w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 810/2009;

b) umów lub porozumień o reprezentacji, o których mowa w art. 8 rozporządzenia (WE) nr 810/2009;

c) korzystania z usługodawców zewnętrznych oraz ich lokalizacji, o których mowa w art. 43 rozporządzenia (WE) nr 810/2009;

d) dokumentów uzupełniających, o których mowa w art. 14 rozporządzenia (WE) nr 810/2009, a także tych mających zastosowanie zgodnie z dyrektywą 2004/38/WE i umową o wystąpieniu;

e) fakultatywnych wyjątków od obowiązku wizowego lub zwolnień z niego, o których mowa w art. 6 rozporządzenia (UE) 2018/1806;

f) fakultatywnych zwolnień z opłaty wizowej, o których mowa w art. 16 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 810/2009.

5. Konsulat lub organy centralne właściwego państwa członkowskiego odpowiadają za wprowadzanie do EU VAP informacji dotyczących następujących kwestii:

a) praw dostępu usługodawców zewnętrznych, w tym w odniesieniu do narzędzia do umawiania spotkań;

b) dostępnych terminów w narzędziu do umawiania spotkań oraz danych kontaktowych konsulatów i usługodawców zewnętrznych.

6. EU VAP zawiera chatbota. Chatbot ma na celu prowadzenie dialogu z użytkownikami poprzez udzielanie odpowiedzi na temat procedury składania wniosków wizowych, praw i obowiązków osób ubiegających się o wizę i posiadaczy wizy, warunków wjazdu obywateli państw trzecich, danych kontaktowych oraz przepisów o ochronie danych.

Artykuł 7b

Formularz wniosku

1. Bez uszczerbku dla art. 9 ust. 1b rozporządzenia (WE) nr 810/2009 każda osoba ubiegająca się o wizę składa wypełniony wniosek, o którym mowa w art. 11 tego rozporządzenia (WE), za pomocą EU VAP.

2. W ramach EU VAP przekazuje się każdej osobie ubiegającej się o wizę informacje, o których mowa w art. 37 i 38.

3. Bez uszczerbku dla art. 7c, w stosownych przypadkach, osoba ubiegająca się o wizę dostarcza dane w formularzu wniosku określone w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 810/2009.

Wszystkie takie dane należy zapisywać i przechowywać w miejscu tymczasowego przechowywania zgodnie z okresami przechowywania danych określonymi w art. 7d.

4. EU VAP obejmuje również usługę bezpiecznego konta. Usługa bezpiecznego konta umożliwia osobie ubiegającej się o wizę przechowywanie dostarczonych danych na potrzeby przyszłych wniosków, lecz wyłącznie gdy osoba ta wyraziła dobrowolną i wyraźną zgodę na takie przechowywanie w rozumieniu art. 4 pkt 11 rozporządzenia (UE) 2016/679.

Usługa bezpiecznego konta umożliwia osobie ubiegającej się o wizę między innymi złożenie wniosku w kilku krokach.

5. Znaki alfabetyczne w danych dostarczonych przez osobę ubiegającą się o wizę zgodnie z ust. 3 muszą być znakami alfabetu łacińskiego.

6. W chwili złożenia wniosku EU VAP pobiera adres IP, z którego złożono wniosek, i dodaje go do pliku danych dotyczącego wniosku jako jedną z danych.

7. Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 48a w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia przez określenie uproszczonych formularzy wniosków w EU VAP, które mają być stosowane w procedurach, odpowiednio, potwierdzania ważnych wiz w nowym dokumencie podróży na mocy art. 32a rozporządzenia (WE) nr 810/2009 lub na potrzeby przedłużania wiz na mocy art. 33 tego rozporządzenia, w przypadku gdy procedury te są przeprowadzane z wykorzystaniem EU VAP.

Artykuł 7c

Przepisy szczegółowe dotyczące korzystania z EU VAP

1. Obywatel państwa trzeciego, który jest członkiem rodziny obywatela Unii, do którego ma zastosowanie dyrektywa 2004/38/WE, lub obywatela państwa trzeciego korzystającego - na mocy umowy między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a państwem trzecim, z drugiej strony - z prawa do swobodnego przemieszczania się równoważnego prawu przysługującemu obywatelom Unii może złożyć wniosek o wizę, nie korzystając z EU VAP i jest uprawniony do złożenia wniosku osobiście w konsulacie lub u usługodawcy zewnętrznego, zgodnie ze swoim wyborem.

2. Gdy obywatel państwa trzeciego, który jest członkiem rodziny obywatela Unii, do którego ma zastosowanie dyrektywa 2004/38/WE, lub obywatela państwa trzeciego korzystającego - na mocy umowy między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a państwem trzecim, z drugiej strony - z prawa do swobodnego przemieszczania się równoważnego prawu przysługującemu obywatelom Unii składa wniosek o wizę korzystając z EU VAP, proces składania wniosków odbywa się zgodnie z dyrektywą 2004/38/WE lub umową między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a państwem trzecim, z drugiej strony, która zapewnia prawo do swobodnego przemieszczania się równoważne prawu przysługującemu obywatelom Unii.

3. W szczególności EU VAP jest zaprojektowana w taki sposób, aby zapewnić stosowanie poniższych przepisów szczególnych:

a) znosi się opłatę wizową;

b) w formularzu wniosku wizowego osoba ubiegająca się o wizę nie ma obowiązku dostarczenia następujących danych osobowych:

(i) wykonywany zawód;

(ii) nazwa, adres i numer telefonu pracodawcy; lub w przypadku uczniów i studentów - nazwa i adres placówki edukacyjnej;

(iii) nazwisko i imię osoby (osób) zapraszającej(-ych) z państwa (państw) członkowskiego(-ich); jeżeli nie dotyczy, nazwa hotelu(-li) lub tymczasowy(-we) adres(-y) w państwie(-wach) członkowskim(-ich);

(iv) nazwa i adres firmy lub organizacji zapraszającej;

(v) sposób pokrycia kosztów podróży i utrzymania osoby ubiegającej się o wizę w czasie pobytu;

c) osoba ubiegająca się o wizę ma możliwość złożenia dokumentów wykazujących, że jest członkiem rodziny obywatela Unii, do którego ma zastosowanie dyrektywa 2004/38/WE, lub obywatela państwa trzeciego korzystającego - na mocy umowy między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a państwem trzecim, z drugiej strony - z prawa do swobodnego przemieszczania się równoważnego prawu przysługującemu obywatelom Unii; od osoby ubiegającej się o wizę nie żąda się złożenia dokumentów uzupełniających, o których mowa w art. 14 rozporządzenia (WE) nr 810/2009, ani dowodu posiadania odpowiedniego, ważnego podróżnego ubezpieczenia medycznego, o którym mowa w art. 15 tego rozporządzenia;

d) na zasadzie odstępstwa od art. 7d ust. 7 automatyczna wstępna kontrola dopuszczalności służy wyłącznie do weryfikacji, czy:

(i) wypełniono wszystkie wymagane pola w formularzu wniosku;

(ii) dostarczono dowód posiadania ważnego paszportu zgodnie z dyrektywą 2004/38/WE lub umową między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a państwem trzecim, z drugiej strony, która zapewnia prawo do swobodnego przemieszczania się równoważne prawu przysługującemu obywatelom Unii;

(iii) w stosownych przypadkach pobrano dane biometryczne osoby ubiegającej się o wizę;

e) w chwili wydania wizy w powiadomieniu, o którym mowa w art. 7g, osoba ubiegająca się o wizę otrzymuje przypomnienie, że członek rodziny obywatela korzystającego z prawa do swobodnego przemieszczania się, który posiada wizę, ma prawo wjazdu wyłącznie, gdy takiemu członkowi rodziny towarzyszy obywatel Unii lub inny obywatel państwa trzeciego korzystający z przysługującego mu prawa do swobodnego przemieszczania się lub taki członek rodziny do niego dołącza.

4. Ustępy 1 i 2 mają również zastosowanie, gdy obywatel państwa trzeciego, który jest członkiem rodziny obywatela Unii, do którego ma zastosowanie dyrektywa 2004/38/WE, lub obywatela państwa trzeciego korzystającego - na mocy umowy między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a państwem trzecim, z drugiej strony - z prawa do swobodnego przemieszczania się równoważnego prawu przysługującemu obywatelom Unii potrzebuje przedłużenia wizy lub potwierdzenia wizy w nowym dokumencie podróży. Znosi się opłatę za przedłużenie i potwierdzenie wizy.

5. Ustępy 1-4 stosuje się odpowiednio do członków rodzin obywateli Zjednoczonego Królestwa, którzy są beneficjentami umowy o wystąpieniu w państwie przyjmującym w rozumieniu tej umowy, do którego kierowany jest wniosek wizowy.

Artykuł 7d

Proces składania wniosków z wykorzystaniem EU VAP

1. Z chwilą złożenia formularza wniosku zgodnie z art. 7b EU VAP ustala rodzaj wizy, której dotyczy wniosek, i przeprowadza automatyczną wstępną kontrolę właściwości celem wstępnego określenia właściwego państwa członkowskiego w oparciu o liczbę dni planowanego pobytu osoby ubiegającej się o wizę i państwa członkowskiego pierwszego wjazdu podanych przez osobę ubiegającą się o wizę. Osoba ubiegająca się o wizę może jednak wskazać, aby jej wniosek został rozpatrzony przez inne państwo członkowskie zgodnie z głównym celem pobytu. Nie wyklucza to ręcznej weryfikacji właściwości przez państwa członkowskie zgodnie z art. 18 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 810/2009.

EU VAP umożliwia osobom ubiegającym się o wizę wskazanie, czy przebywają one legalnie, ale nie mieszkają w danym obszarze właściwości, o czym mowa w art. 6 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 810/2009.

2. Osoby ubiegające się o wizę mają możliwość korzystania z EU VAP w celu złożenia elektronicznej kopii dokumentu podróży w formacie cyfrowym oraz, w stosownych przypadkach, dokumentów uzupełniających i dowodu podróżnego ubezpieczenia medycznego w formacie cyfrowym zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 810/2009 lub dyrektywą 2004/38/WE lub umową między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a państwem trzecim, z drugiej strony, która zapewnia prawo do swobodnego przemieszczania się równoważne prawu przysługującemu obywatelom Unii.

3. W stosownych przypadkach osoba ubiegająca się o wizę ma możliwość korzystania z EU VAP w celu uiszczenia opłaty wizowej za pomocą bezpiecznego narzędzia do płatności, o którym mowa w art. 7e.

4. EU VAP jest w stanie zweryfikować w dostępnej tylko do odczytu kopii z bazy danych VIS, czy identyfikatory biometryczne osoby ubiegającej się o wizę zostały pobrane w ciągu ostatnich 59 miesięcy oraz czy osoba ubiegająca się o wizę złożyła już wcześniej wniosek, korzystając z tego samego dokumentu podróży.

Jeżeli identyfikatory biometryczne osoby ubiegającej się o wizę zostały pobrane w ciągu ostatnich 59 miesięcy i osoba ta złożyła już wniosek, korzystając z tego samego dokumentu podróży, EU VAP powiadamia ją, że do złożenia wniosku nie jest wymagana wizyta w konsulacie ani u usługodawcy zewnętrznego.

Jeżeli identyfikatory biometryczne osoby ubiegającej się o wizę nie zostały pobrane w ciągu ostatnich 59 miesięcy, a osoba ta nie złożyła jeszcze wniosku, korzystając z tego samego dokumentu podróży, EU VAP powiadamia ją o konieczności umówienia wizyty w konsulacie lub u usługodawcy zewnętrznego celem złożenia wniosku.

5. Jeżeli wizyta w konsulacie lub u usługodawcy zewnętrznego jest wymagana na podstawie rozporządzenia (WE) nr 810/2009, państwo członkowskie może zdecydować o wykorzystaniu w tym celu narzędzia do umawiania spotkań, o którym mowa w art. 7e.

6. Osoba ubiegająca się o wizę składa wniosek, w tym oświadczenie o autentyczności, kompletności, poprawności i wiarygodności danych.

7. Po złożeniu przez osobę ubiegającą się o wizę wniosku za pośrednictwem EU VAP, EU VAP przeprowadza automatyczną wstępną kontrolę dopuszczalności.

Automatyczna wstępna kontrola dopuszczalności służy weryfikacji, czy:

a) w stosownych przypadkach wniosek został złożony w okresie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 810/2009;

b) wypełniono wszystkie wymagane pola w formularzu wniosku;

c) dostarczono dowód posiadania dokumentu podróży zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 810/2009;

d) w stosownych przypadkach pobrano dane biometryczne osoby ubiegającej się o wizę;

e) w stosownych przypadkach pobrano opłatę wizową.

8. Jeżeli zgodnie z automatyczną wstępną kontrolą dopuszczalności wniosek jest dopuszczalny, EU VAP wysyła powiadomienie do konsulatu lub organów centralnych państwa członkowskiego, którego wniosek dotyczy, zawierające łączny wynik automatycznej wstępnej kontroli właściwości i dopuszczalności.

Jeżeli zgodnie z automatyczną wstępną kontrolą dopuszczalności wniosek nie jest dopuszczalny, EU VAP informuje osobę ubiegającą się o wizę o brakach we wniosku.

EU VAP jest zaprojektowana w taki sposób, aby zapewnić zastosowanie art. 19 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 810/2009 w celu umożliwienia uznawania wniosków za dopuszczalne.

9. Po powiadomieniu, o którym mowa w ust. 8 niniejszego artykułu, konsulat lub organy centralne państwa członkowskiego, którego to dotyczy, przeprowadzają ręczną weryfikację właściwości zgodnie z art. 18 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 810/2009, a następnie w razie potrzeby ręczną weryfikację dopuszczalności zgodnie z art. 19 tego rozporządzenia.

10. Jeżeli właściwy konsulat lub organy centralne właściwego państwa członkowskiego przyjmą wniosek złożony za pośrednictwem EU VAP, dane przekazuje się z miejsca tymczasowego przechowywania do krajowego systemu. Dane są natychmiast usuwane z tymczasowego przechowywania, z wyjątkiem danych kontaktowych powiązanych z usługą bezpiecznego konta.

11. Jeżeli po weryfikacji powiadomiony konsulat lub organy centralne państwa członkowskiego stwierdzą, że nie są właściwe, a wniosek nie zostanie ponownie złożony do właściwego konsulatu lub organów centralnych, zastosowanie ma art. 18 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 810/2009.

12. Właściwy konsulat lub organy centralne właściwego państwa członkowskiego mogą korzystać z usługi bezpiecznego konta do komunikowania się z osobami ubiegającymi się o wizę.

13. W odniesieniu do danych przekazanych państwu członkowskiemu, o którym mowa w ust. 10 i 11 niniejszego artykułu, to państwo członkowskie wyznacza właściwy organ, który uznaje się za administratora danych do celów art. 4 pkt 7 rozporządzenia (UE) 2016/679 i który ponosi główną odpowiedzialność za przetwarzanie danych przez to państwo członkowskie.

Artykuł 7e

Narzędzie do płatności i narzędzie do umawiania spotkań

1. Z bezpiecznego narzędzia do płatności korzysta się w celu uiszczenia opłaty wizowej na rzecz właściwego państwa członkowskiego za pośrednictwem EU VAP.

2. Państwa członkowskie lub usługodawcy zewnętrzni mogą korzystać z narzędzia do zarządzania spotkaniami.

W przypadku korzystania z narzędzia do umawiania spotkań państwo członkowskie jest odpowiedzialne za wyznaczanie dostępnych spotkań.

Artykuł 7f

Portal usługodawcy zewnętrznego

1. Usługodawcy zewnętrzni mają dostęp do EU VAP za pośrednictwem portalu usługodawcy zewnętrznego wyłącznie w celu:

a) weryfikowania i przeprowadzania kontroli jakości oraz wstępnych kontroli danych załadowanych w miejscu tymczasowego przechowywania, w szczególności elektronicznej kopii dokumentu podróży;

b) załadowania identyfikatorów biometrycznych i sprawdzenia, czy identyfikatory biometryczne są już dostępne;

c) ewentualnego załadowania dokumentów uzupełniających;

d) korzystania, w stosownych przypadkach, z narzędzia do umawiania spotkań w celu wskazania dostępnych spotkań;

e) przekazania wniosku konsulatowi lub organom centralnym na potrzeby dalszego rozpatrywania.

2. Państwa członkowskie opracowują system uwierzytelniający, zarezerwowany wyłącznie dla usługodawców zewnętrznych, w celu zapewnienia dostępu do portalu należycie upoważnionym pracownikom na potrzeby niniejszego artykułu. Przy opracowywaniu systemu uwierzytelniającego uwzględnia się zarządzanie ryzykiem związanym z bezpieczeństwem informacji i zasady uwzględniania ochrony danych już w fazie projektowania oraz domyślnej ochrony danych.

3. Usługodawcy zewnętrzni nie mają dostępu do VIS.

Artykuł 7g

Powiadomienia o decyzjach

1. Po podjęciu przez właściwy organ decyzji w sprawie wniosku lub wydanej wizy i udostępnieniu takiej decyzji na bezpiecznym koncie zgodnie z ust. 2, EU VAP wysyła osobie ubiegającej się o wizę lub posiadaczowi wizy wiadomość elektroniczną, jak określono w rozporządzeniu (WE) nr 810/2009.

2. Właściwe organy powiadamiają osoby ubiegające się o wizę i posiadaczy wiz o decyzjach podjętych zgodnie z lit. a), b) i c), udostępniając te decyzje na odpowiednich bezpiecznych kontach osób ubiegających się o wizę i posiadaczy wizy. Powiadomienie takie zawiera poniższe dane:

a) w przypadku wydania, potwierdzenia lub przedłużenia wizy: dane zawarte w wizie cyfrowej zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (WE) nr 1683/95 oraz z zasadami wypełniania pól danych wizy cyfrowej ustanowionymi zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 27 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 810/2009;

b) w przypadku odmowy wydania wizy: dane wymienione w art. 32 rozporządzenia (WE) nr 810/2009 i art. 12 niniejszego rozporządzenia;

c) w przypadku unieważnienia lub cofnięcia wizy: dane wymienione w art. 34 rozporządzenia (WE) nr 810/2009 i art. 13 niniejszego rozporządzenia;

Artykuł 7h

Narzędzie weryfikacji

1. Narzędzie weryfikacji umożliwia osobom ubiegającym się o wizę i posiadaczom wizy zweryfikowanie:

a) statusu ich wniosku;

b) statusu i ważności ich wizy.

2. Narzędzie weryfikacji opiera się na usłudze bezpiecznego konta, o której mowa w art. 7b ust. 4.

3. EU VAP oferuje funkcję usługi sieciowej umożliwiającą osobom ubiegającym się o wizę oraz innym podmiotom, takim jak pracodawcy, uczelnie czy organy lokalne, zweryfikowanie wizy cyfrowej bez usługi bezpiecznego konta.

Artykuł 7i

Koszty tworzenia i wdrożenia EU VAP

1. Tworzenie i wdrożenie EU VAP obejmuje następujące koszty:

a) koszty związane ze stworzeniem przez eu-LISA EU VAP i wzajemnego połączenia EU VAP z krajowymi wizowymi systemami informacyjnymi, przy ścisłej kontroli i monitorowaniu kosztów,

b) koszty związane z obsługą, w tym konserwacją, EU VAP przez eu-LISA,

c) koszty związane z niezbędnym przystosowaniem przez państwa członkowskie istniejących krajowych wizowych systemów informacyjnych.

2. Koszty, o których mowa w ust. 1 lit. a) i b), pokrywa się z budżetu ogólnego Unii.

3. Państwa członkowskie mogą korzystać z Instrumentu Wsparcia Finansowego na rzecz Zarządzania Granicami i Polityki Wizowej, który jest częścią Funduszu Zintegrowanego Zarządzania Granicami, ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1148 (****), w celu finansowania kosztów, o których mowa w ust. 1 lit. c), zgodnie z zasadami kwalifikowalności i stopami współfinansowania określonymi w rozporządzeniu (UE) 2021/1148.

Artykuł 7j

Obowiązki w zakresie ochrony danych

1. Każde państwo członkowskie wyznacza właściwy organ jako administratora danych zgodnie z niniejszym artykułem. Państwa członkowskie informują o tych organach Komisję, eu-LISA i inne państwa członkowskie.

Wszystkie właściwe organy wyznaczone przez państwa członkowskie są współadministratorami zgodnie z art. 26 rozporządzenia (UE) 2016/679 w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych w EU VAP.

2. eu-LISA jest podmiotem przetwarzającym zgodnie z art. 28 rozporządzenia (UE) 2016/679 na potrzeby przetwarzania danych osobowych w EU VAP. eu-LISA zapewnia obsługę EU VAP zgodnie z tym rozporządzeniem.

(*) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1806 z dnia 14 listopada 2018 r. zawierający wykaz państw trzecich, których obywatele muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych, oraz państw trzecich, których obywatele są zwolnieni z tego obowiązku (Dz.U. L 303 z 28.11.2018, s. 39).

(**) Dyrektywa 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich, zmieniająca rozporządzenie (EWG) nr 1612/68 i uchylająca dyrektywy 64/221/EWG, 68/360/EWG, 72/194/EWG, 73/148/EWG, 75/34/EWG, 75/35/EWG, 90/364/EWG, 90/365/EWG i 93/96/EWG (Dz.U. L 158 z 30.4.2004, s. 77).

(***) Umowa o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz.U. L 29 z 31.1.2020, s. 7).

(****) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1148 z dnia 7 lipca 2021 r. ustanawiające, w ramach Funduszu Zintegrowanego Zarządzania Granicami, Instrument Wsparcia Finansowego na rzecz Zarządzania Granicami i Polityki Wizowej (Dz.U. L 251 z 15.7.2021, s. 48).";

w art. 9 akapit pierwszy wprowadza się następujące zmiany:

w pkt 4 dodaje się litery w brzmieniu:

"o) w stosownych przypadkach fakt, że osoba ubiegająca się o wizę składa wniosek jako członek rodziny obywatela Zjednoczonego Królestwa będącego beneficjentem umowy o wystąpieniu w państwie przyjmującym w rozumieniu tej umowy, do którego kierowany jest wniosek wizowy;

p) adres poczty elektronicznej i numer telefonu komórkowego;

q) adres IP, z którego złożono formularz wniosku.";

r) w przypadku wniosku wypełnionego w EU VAP przez należycie upoważnioną osobę inną niż osoba ubiegająca się o wizę: adres poczty elektronicznej, adres pocztowy i numer telefonu tej osoby, jeżeli są dostępne.";

w art. 10 ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:

dodaje się artykuł w brzmieniu:

"Artykuł 12a

Dane dodawane w przypadku potwierdzenia wizy

1. Jeżeli została podjęta decyzja o potwierdzeniu wizy, organ wizowy, który podjął decyzję, dodaje następujące dane do pliku danych dotyczącego wniosku wizowego:

a) informacje o statusie;

b) organ, który potwierdził wizę;

c) miejsce i datę wydania decyzji;

d) dane dotyczące nowego dokumentu podróży, w tym jego numer, państwo i organ wydające dokument, datę wydania i datę ważności;

e) numer potwierdzenia;

f) elektroniczną kopię strony personalizacyjnej nowego dokumentu podróży oraz, w stosownych przypadkach, dane załadowane zgodnie z art. 12 ust. 6 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 810/2009.

2. Jeżeli została podjęta decyzja o potwierdzeniu wizy, EU VAP niezwłocznie pobiera i eksportuje z VIS do EES dane wymienione w art. 19 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2017/2226.";

10)

w art. 18 wprowadza się następujące zmiany:

11)

dodaje się artykuł w brzmieniu:

"Artykuł 18e

Procedury awaryjne w przypadku braku technicznej możliwości uzyskania dostępu do danych na granicach zewnętrznych

1. W przypadku braku technicznej możliwości przeglądania danych, o którym mowa w art. 18, z powodu awarii jakiejkolwiek części VIS eu-LISA powiadamia o tym fakcie służby graniczne państw członkowskich.

2. Jeżeli przeszukiwanie danych, o którym mowa w art. 18, jest technicznie niemożliwe z powodu awarii krajowej infrastruktury granicznej w państwie członkowskim, służby graniczne tego państwa członkowskiego powiadamiają o tym fakcie eu-LISA, a następnie eu-LISA informuje Komisję.

3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu, służby graniczne stosują krajowe plany awaryjne. Państwa członkowskie przyjmują krajowe plany awaryjne z wykorzystaniem wzorów planów awaryjnych określonych w art. 45 ust. 2 lit. o) jako podstawy, które w razie potrzeby zostaną dostosowane do potrzeb na poziomie krajowym. Krajowy plan awaryjny może zezwalać służbom granicznym na tymczasowe odstępstwo od obowiązku przeglądania VIS, o którym mowa art. 8 rozporządzenia (UE) 2016/399.";

12)

art. 19 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Wyłącznie w celu weryfikacji tożsamości posiadacza wizy, autentyczności wizy lub w celu sprawdzenia, czy warunki wjazdu, pobytu lub zamieszkania na terytorium państw członkowskich są spełnione, organy właściwe do prowadzenia na terytorium państw członkowskich kontroli w celu sprawdzenia, czy zostały spełnione warunki wjazdu, pobytu lub zamieszkania na terytorium państw członkowskich, posiadają możliwość wyszukiwania informacji za pomocą numeru wizy łącznie z weryfikacją odcisków palców posiadacza wizy lub samego numeru wizy.

W przypadku gdy nie można zweryfikować tożsamości posiadacza wizy za pomocą odcisków palców, właściwe organy mogą również przeprowadzić weryfikację za pomocą wizerunku twarzy.";

20)

w art. 26 dodaje się ustępy w brzmieniu:

"11. Infrastruktura wspierająca EU VAP, o której mowa w art. 2a, znajduje się w obiektach technicznych eu-LISA. Infrastruktura ta jest rozproszona geograficznie, aby zapewnić funkcje określone w niniejszym rozporządzeniu zgodnie z wymogami bezpieczeństwa, ochrony danych i bezpieczeństwa danych.

eu-LISA zapewnia, aby podczas prac nad EU VAP uwzględniono, że w przyszłości z platformy tej będą korzystać państwa członkowskie, które nie stosują w pełni dorobku Schengen, co przewidziano w art. 2a. Dotyczy to w szczególności pojemności przechowywania danych w EU VAP i wzajemnego połączenia z krajowym wizowym systemem informacyjnym.

12. eu-LISA odpowiada za rozwój techniczny EU VAP, o którym mowa w art. 2a, i określa specyfikacje techniczne EU VAP. Zarząd eu-LISA przyjmuje te specyfikacje techniczne, pod warunkiem że Komisja wydała pozytywną opinię na ich temat.

13. eu-LISA opracowuje i wdraża EU VAP jak najszybciej po wejściu w życie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/2667 (*)oraz po przyjęciu przez Komisję:

a) aktów wykonawczych przewidzianych w art. 45 ust. 2 lit. g)-r) niniejszego rozporządzenia; oraz

b) aktów delegowanych przewidzianych w art. 7b ust. 7 niniejszego rozporządzenia.

14. eu-LISA odpowiada za zarządzanie operacyjne EU VAP.

Zarządzanie operacyjne EU VAP obejmuje wszystkie zadania niezbędne do utrzymania funkcjonowania EU VAP przez 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu, zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Obejmuje ono w szczególności prace konserwacyjne i rozwój techniczny niezbędne do zapewnienia zadowalającego poziomu jakości działania EU VAP.

Grupa doradcza ds. VIS, o której mowa w art. 49a niniejszego rozporządzenia i w art. 27 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1726 (**), zapewnia zarządowi eu-LISA wiedzę fachową dotyczącą EU VAP.

Na etapie projektowania i tworzenia EU VAP powołuje się Komisję ds. Zarządzania Programem składającą się z maksymalnie dziesięciu członków. Komisja ds. Zarządzania Programem składa się z siedmiu członków wyznaczonych przez zarząd eu-LISA spośród swoich członków lub ich zastępców, przewodniczącego grupy doradczej ds. VIS, członka reprezentującego eu-LISA wyznaczonego przez jej dyrektora wykonawczego i jednego członka wyznaczonego przez Komisję.

Komisja ds. Zarządzania Programem spotyka się regularnie, co najmniej raz na kwartał. Zapewnia odpowiednie zarządzanie etapem projektowania i tworzenia EU VAP oraz spójność między projektem centralnym i krajowymi projektami w zakresie systemu EU VAP.

Komisja ds. Zarządzania Programem co miesiąc przedkłada zarządowi eu-LISA pisemne sprawozdania z postępów w realizacji projektu. Komisji ds. Zarządzania Programem nie przysługują uprawnienia do podejmowania decyzji ani reprezentowania członków zarządu eu-LISA.

Zarząd eu-LISA ustanawia regulamin Komisji ds. Zarządzania Programem, który obejmuje w szczególności zasady dotyczące:

a) przewodniczenia;

b) miejsc odbywania posiedzeń;

c) przygotowywania posiedzeń;

d) wstępu ekspertów na posiedzenia;

e) planów komunikacji zapewniających pełne informowanie nieobecnych członków zarządu eu-LISA.

Komisji ds. Zarządzania Programem przewodniczy państwo członkowskie, które jest w pełni związane na mocy prawa Unii aktami ustawodawczymi regulującymi tworzenie, ustanawianie, obsługę i użytkowanie wszystkich wielkoskalo- wych systemów informatycznych zarządzanych przez eu-LISA.

eu-LISA zwraca wszystkie koszty podróży i utrzymania poniesione przez członków Komisji ds. Zarządzania Programem i zastosowanie ma odpowiednio art. 10 regulaminu wewnętrznego eu-LISA. eu-LISA zapewnia prowadzenie sekretariatu Komisji ds. Zarządzania Programem.

(*) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/2667 z dnia 22 listopada 2023 r. zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008, (WE) nr 810/2009 i (UE) 2017/2226, rozporządzenia Rady (WE) nr 693/2003 i (WE) nr 694/2003 oraz konwencję wykonawczą do układu z Schengen w zakresie cyfryzacji procedury wizowej (Dz.U. L, 2023/2667, 7.12.2023, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/ 2023/2667/oj).

(**) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1726 z dnia 14 listopada 2018 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA), zmiany rozporządzenia (WE) nr 1987/2006 i decyzji Rady 2007/533/WSiSW oraz uchylenia rozporządzenia (UE) nr 1077/2011, Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 99.";

21)

w art. 45 ust. 2 dodaje się litery w brzmieniu:

"g) określania wymogów dotyczących formatu danych osobowych, o których mowa w art. 7b ust. 3 i 6, które mają zostać podane w elektronicznym formularzu wniosku zgodnie z art. 7b, a także parametrów i weryfikacji stosowanych w celu zapewnienia kompletności wniosku i spójności tych danych;

h) określania wymogów technicznych dotyczących formatu dokumentów uzupełniających, podróżnego ubezpieczenia medycznego oraz kopii dokumentu podróży w formacie cyfrowym dostarczanych za pośrednictwem EU VAP do składania wniosków zgodnie z art. 7c i 7d;

i) określania wymagań dotyczących usługi bezpiecznego konta, w tym warunków dostępu i uwierzytelniania, okresu przechowywania danych przechowywanych w ramach tej usługi oraz danych pochodzących z nieukończonych wniosków lub wniosków, które nie przeszły kontroli właściwości i dopuszczalności, zgodnie z art. 7b;

j) określania wymogów dotyczących narzędzia do płatności, w tym procedur zwrotu opłat osobom ubiegającym się o wizę zgodnie z art. 7e;

k) określania wymogów dotyczących narzędzia do umawiania spotkań, o którym mowa w art. 7e ust. 2, w tym procedurę potwierdzania spotkań, hiperłącze do istniejących narzędzi do umawiania spotkań lub informacji na temat spotkań bez wcześniejszego umówienia się konfigurowanych przez konsulaty lub usługodawców zewnętrznych zgodnie z art. 7e, a także rozwiązania techniczne w celu zapewnienia, aby członek rodziny obywatela Unii, do którego ma zastosowanie dyrektywa 2004/38/WE, lub obywatela państwa trzeciego korzystającego - na mocy umowy między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a państwem trzecim, z drugiej strony - z prawa do swobodnego przemieszczania się równoważnego prawu przysługującemu obywatelom Unii lub obywatela Zjednoczonego Królestwa, który jest beneficjentem umowy o wystąpieniu w państwie przyjmującym w rozumieniu tej umowy, do którego kierowany jest wniosek wizowy, mógł skorzystać z procedury przyspieszonej;

l) określania systemu uwierzytelniającego dla pracowników usługodawców zewnętrznych za pomocą portalu usługodawcy zewnętrznego zgodnie z art. 7f;

m) określania specyfikacji technicznej powiadomień, w tym szczegółów dotyczących ich formatu i wersji przeznaczonej do druku zgodnie z art. 7g;

n) określania szczegółowych przepisów dotyczących warunków działania usługi sieciowej oraz przepisów dotyczących ochrony i bezpieczeństwa danych mających zastosowanie do usługi sieciowej zgodnie z art. 7h, w tym niepowtarzalnych identyfikatorów dla osób ubiegających się o wizę;

o) określania wzoru planów awaryjnych dotyczących procedur awaryjnych w przypadku braku technicznej możliwości uzyskania dostępu do danych na granicach zewnętrznych, o którym mowa w art. 18e ust. 1 i 2, w tym procedur, których służby graniczne będą przestrzegać, zgodnie z art. 18e;

p) określania specyfikacji technicznej i funkcji chatbota prowadzonego przez EU VAP zgodnie z art. 7a ust. 6.

q) określenia obowiązków państw członkowskich jako współadministratorów w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych w EU VAP i relacji między nimi;

r) określenia relacji między współadministratorami a podmiotem przetwarzającym oraz jego obowiązków.";

23)

w art. 50 wprowadza się następujące zmiany:

dodaje się ustęp w brzmieniu:

"8. Trzy lata od daty uruchomienia EU VAP zgodnie z art. 2a ust. 1 lit. fa) niniejszego rozporządzenia Komisja przeprowadza ocenę funkcjonowania EU VAP. Ocena ta zawiera analizę osiągniętych wyników w stosunku do celów rozporządzenia (WE) nr 810/2009 i niniejszego rozporządzenia oraz analizę wprowadzenia w życie ich przepisów.

Ocenę, o której mowa w ust. 1, Komisja przekazuje Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. Na podstawie tej oceny Komisja przedstawia, w razie konieczności, odpowiednie wnioski ustawodawcze.".

Artykuł 3

Zmiany w rozporządzeniu (WE) nr 694/2003

W rozporządzeniu (WE) nr 694/2003 wprowadza się następujące zmiany:

art. 1 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 1

1. Uproszczony dokument tranzytowy (FTD) wydawany przez państwa członkowskie, o których mowa w art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 693/2003, wydaje się w formacie cyfrowym, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 1683/95, i zawiera pola danych określone w załączniku I do niniejszego rozporządzenia. Posiada ona tę samą wartość, co wiza o ograniczonej ważności terytorialnej do celów tranzytu. Ponadto format cyfrowy musi wyraźnie wskazywać, że wydany dokument jest uproszczonym dokumentem tranzytowym.

2. Uproszczony kolejowy dokument tranzytowy (FRTD) wydawany przez państwa członkowskie, o którym mowa w art. 2 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 693/2003, wydaje się w formacie cyfrowym, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 1683/95, i zawiera pola danych określone w załączniku II do niniejszego rozporządzenia. Posiada on tę samą wartość, co wiza o ograniczonej ważności terytorialnej do celów tranzytu. Ponadto format cyfrowy musi wyraźnie wskazywać, że wydany dokument jest FRTD.";

art. 2 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Komisja może zdecydować, w drodze aktu wykonawczego przyjętego zgodnie z mającą zastosowanie procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 4 ust. 2 niniejszego rozporządzenia w związku z przepisem przejściowym w art. 13 ust. 1 lit. c) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (*), że specyfikacje techniczne, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, mają być niejawne i nie mają być publikowane. W takim przypadku specyfikacje techniczne udostępnia się wyłącznie osobom należycie upoważnionym przez państwo członkowskie lub Komisję.

(*) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).";

Artykuł 4

Zmiany w konwencji wykonawczej do układu z Schengen

W art. 18 konwencji wykonawczej do układu z Schengen wprowadza się następujące zmiany:

ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Wizami na pobyt przekraczający 90 dni (»wizami długoterminowymi«) są wizy krajowe wydane przez jedno z państw członkowskich zgodnie z jego prawem krajowym lub prawem Unii. Wizy te wydawane są w formacie cyfrowym, zgodnie z art. 1a rozporządzenia Rady (WE) nr 1683/95 (*), z nagłówkiem określającym rodzaj wizy za pomocą litery "D".

Wizy długoterminowe wydawane w formacie cyfrowym wypełnia się zgodnie z odpowiednimi przepisami aktu wykonawczego Komisji określającego zasady wypełniania pól danych wizy, przyjętego zgodnie z art. 27 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 810/2009 (**).

(*) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1683/95 z dnia 29 maja 1995 r. ustanawiające jednolity formularz wizowy (Dz.U. L 164 z 14.7.1995, s. 1).

(**) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 810/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Wizowy (kodeks wizowy) (Dz.U. L 243 z 15.9.2009, s. 1).";

Artykuł 5

Zmiany w rozporządzeniu (WE) nr 693/2003

W rozporządzeniu (WE) nr 693/2003 wprowadza się następujące zmiany:

w art. 6 ust. 2, 3 i 4 otrzymują brzmienie:

"2. Nie wydaje się FTD/FRTD w odniesieniu do dokumentu podróży, którego okres ważności upłynął.

3. Okres ważności dokumentu podróży, w odniesieniu do którego wydano FTD/FRTD, musi być dłuższy niż okres ważności FTD/FRTD.

4. Nie wydaje się FTD/FRTD w odniesieniu do dokumentu podróży, który nie jest ważny na terytorium żadnego państwa członkowskiego. Jeżeli dokument podróży jest ważny tylko na terytorium jednego państwa członkowskiego lub kilku państw członkowskich, FTD/FRTD zostaje ograniczony do tego państwa członkowskiego lub tych państw członkowskich.".

Artykuł 6

Zmiany w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2226 28

W rozporządzeniu (UE) 2017/2226 wprowadza się następujące zmiany:

w art. 19 wprowadza się następujące zmiany:

Artykuł 7

Uruchomienie EU VAP

Komisja przyjmuje decyzję określającą datę uruchomienia EU VAP na podstawie rozporządzenia (WE) nr 767/2008 zmienionego niniejszym rozporządzeniem. Decyzję tę Komisja przyjmuje nie później niż sześć miesięcy po sprawdzeniu, że spełniono następujące warunki:

W drodze odstępstwa od ust. 1 i bez uszczerbku dla obowiązku wydawania wiz w formacie cyfrowym na podstawie art. 26a rozporządzenia (WE) nr 810/2009 państwo członkowskie może podjąć decyzję o niekorzystaniu z EU VAP przez okres nie dłuższy niż siedem lat od daty, o której mowa w ust. 1 i powiadamia o tej decyzji Komisję. Komisja publikuje to powiadomienie od państwa członkowskiego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

W tym siedmioletnim okresie przejściowym, o którym mowa w akapicie pierwszym, posiadacze wiz mogą weryfikować ważność wiz cyfrowych i zawarte w nich informacje korzystając z usług internetowych EU VAP, o których mowa w art. 7h rozporządzenia (WE) nr 767/2008, jeżeli państwo członkowskie rozpatrujące ich wniosek wizowy podjęło decyzję o nieko- rzystaniu z EU VAP.

Artykuł 8

Wejście w życie i rozpoczęcie stosowania

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane w państwach członkowskich zgodnie z Traktatami.

Sporządzono w Strasburgu dnia 22 listopada 2023 r.

ZAŁĄCZNIK II

Załączniki I i II do rozporządzenia (WE) nr 694/2003 otrzymują brzmienie:

"ZAŁĄCZNIK I

CYFROWY UPROSZCZONY DOKUMENT TRANZYTOWY (FTD)

Cyfrowy FTD zawiera następujące pola danych:

– państwo członkowskie wydające wizę;

– nazwisko, imię;

– nazwisko nadane przy urodzeniu;

– data urodzenia;

– państwo i miejsce urodzenia;

– płeć;

– obywatelstwo;

– obywatelstwo w chwili urodzenia;

– rodzaj i numer dokumentu podróży;

– organ wydający dokument podróży;

– daty wydania i upływu okresu ważności dokumentu podróży;

– nazwa i adres organu, który wydał cyfrowy FTD, oraz informacja, czy organ ten wydał go w imieniu innego państwa członkowskiego;

– miejsce i data podjęcia decyzji o wydaniu cyfrowego FTD;

– numer cyfrowego FTD;

– terytorium, na którym posiadacz cyfrowego FTD jest uprawniony do podróżowania;

– data rozpoczęcia i data upływu okresu ważności cyfrowego FTD;

– liczba wjazdów, do których upoważnia cyfrowy FTD na terytorium, na którym FTD jest ważny;

– długość tranzytu, do którego upoważnia cyfrowy FTD;

– informacje, które organ wydający uzna za niezbędne, pod warunkiem że pozostają one zgodne z art. 5 niniejszego rozporządzenia.

– wizerunek twarzy posiadacza cyfrowego FTD.

ZAŁĄCZNIK II

CYFROWY UPROSZCZONY KOLEJOWY DOKUMENT TRANZYTOWY (FRTD)

Cyfrowy FRTD zawiera następujące pola danych:

– państwo członkowskie wydające wizę;

– nazwisko, imię;

– nazwisko nadane przy urodzeniu;

– data urodzenia;

– państwo i miejsce urodzenia;

– płeć;

– obywatelstwo;

– obywatelstwo w chwili urodzenia;

– rodzaj i numer dokumentu podróży;

– organ wydający dokument podróży;

– daty wydania i upływu okresu ważności dokumentu podróży;

– data i godzina odjazdu pociągu (pierwszy wjazd);

– data i godzina odjazdu pociągu (drugi wjazd);

– nazwa i adres organu, który wydał cyfrowy FRTD, oraz informacja, czy organ ten wydał go w imieniu innego państwa członkowskiego;

– miejsce i data podjęcia decyzji o wydaniu cyfrowego FRTD;

– numer cyfrowego FRTD;

– terytorium, na którym posiadacz cyfrowego FRTD jest uprawniony do podróżowania;

– data rozpoczęcia i data upływu okresu ważności cyfrowego FRTD;

– długość tranzytu, do którego upoważnia cyfrowy FRTD;

– informacje, które organ wydający uzna za niezbędne, pod warunkiem że pozostają one zgodne z art. 5 niniejszego rozporządzenia.

– wizerunek twarzy posiadacza cyfrowego FRTD.".

1 Dz.U. C 75 z 28.2.2023, s. 150.

2 Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 18 października 2023 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 13 listopada 2023 r.

3 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1155 z dnia 20 czerwca 2019 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 810/2009 ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Wizowy (kodeks wizowy) (Dz.U. L 188 z 12.7.2019, s. 25).

4 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 810/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Wizowy (kodeks wizowy) (Dz.U. L 243 z 15.9.2009, s. 1).

5 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie Wizowego Systemu Informacyjnego (VIS) oraz wymiany informacji pomiędzy państwami członkowskimi na temat wiz krótkoterminowych, wiz długoterminowych i dokumentów pobytowych (rozporządzenie w sprawie VIS) (Dz.U. L 218 z 13.8.2008, s. 60).

6 Dyrektywa 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich, zmieniająca rozporządzenie (EWG) nr 1612/68 i uchylająca dyrektywy 64/221/EWG, 68/360/EWG, 72/194/EWG, 73/148/EWG, 75/34/EWG, 75/35/EWG, 90/364/EWG, 90/365/EWG i 93/96/EWG (Dz.U. L 158 z 30.4.2004, s. 77).

7 Umowa o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz.U. L 29 z 31.1.2020, s. 7).

8 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/399 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie unijnego kodeksu zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) (Dz.U. L 77 z 23.3.2016, s. 1).

9 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).

10 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1726 z dnia 14 listopada 2018 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA), zmiany rozporządzenia (WE) nr 1987/2006 i decyzji Rady 2007/533/WSiSW oraz uchylenia rozporządzenia (UE) nr 1077/2011 (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 99).

11 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).

12 Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 565/2014/UE z dnia 15 maja 2014 r. wprowadzająca uproszczony system kontroli osób na granicach zewnętrznych oparty na jednostronnym uznawaniu przez Bułgarię, Chorwację, Cypr i Rumunię niektórych dokumentów za równorzędne z ich wizami krajowymi na przejazd tranzytem przez ich terytorium lub planowany pobyt na ich terytorium nie- przekraczający 90 dni w każdym okresie 180-dniowym oraz uchylająca decyzje nr 895/2006/WE i nr 582/2008/WE (Dz.U. L 157 z 27.5.2014, s. 23).

13 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1683/95 z dnia 29 maja 1995 r. ustanawiające jednolity formularz wizowy (Dz.U. L 164 z 14.7.1995, s. 1).

14 Konwencja wykonawcza do układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. między Rządami Państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach (Dz.U. L 239 z 22.9.2000, s. 19).

15 Rozporządzenie Rady (WE) nr 693/2003 z dnia 14 kwietnia 2003 r. ustanawiające ściśle określony uproszczony dokument tranzytowy (FTD), uproszczony kolejowy dokument tranzytowy (FRTD) oraz zmieniające Wspólne instrukcje konsularne i Wspólny podręcznik (Dz.U. L 99 z 17.4.2003, s. 8).

16 Rozporządzenie Rady (WE) nr 694/2003 z dnia 14 kwietnia 2003 r. w sprawie jednolitych wzorów uproszczonego dokumentu tranzytowego (FTD) i uproszczonego kolejowego dokumentu tranzytowego (FRTD) przewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 693/2003 (Dz.U. L 99 z 17.4.2003, s. 15).

17 Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1.

18 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

19 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2102 z dnia 26 października 2016 r. w sprawie dostępności stron internetowych i mobilnych aplikacji organów sektora publicznego (Dz.U. L 327 z 2.12.2016, s. 1.).

20 Decyzja Rady 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r. dotycząca wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen (Dz.U. L 64 z 7.3.2002, s. 20).

21 Dz.U. L 176 z 10.7.1999, s. 36.

22 Decyzja Rady 1999/437/WE z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie niektórych warunków stosowania Układu zawartego przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącego włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (Dz.U. L 176 z 10.7.1999, s. 31).

23 Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 52.

24 Decyzja Rady 2008/146/WE z dnia 28 stycznia 2008 r. w sprawie zawarcia w imieniu Wspólnoty Europejskiej Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia tego państwa we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 1).

25 Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 21.

26 Decyzja Rady 2011/350/UE z dnia 7 marca 2011 r. w sprawie zawarcia w imieniu Unii Europejskiej Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu w sprawie przystąpienia Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, odnoszącego się do zniesienia kontroli na granicach wewnętrznych i do przemieszczania się osób (Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 19).

27 Dz.U. C 277 z 19.7.2022, s. 7.

28 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2226 z dnia 30 listopada 2017 r. ustanawiające system wjazdu/wyjazdu (EES) w celu rejestrowania danych dotyczących wjazdu i wyjazdu obywateli państw trzecich przekraczających granice zewnętrzne państw członkowskich i danych dotyczących odmowy wjazdu w odniesieniu do takich obywateli oraz określające warunki dostępu do EES na potrzeby ochrony porządku publicznego i zmieniające konwencję wykonawczą do układu z Schengen i rozporządzenia (WE) nr 767/2008 i (UE) nr 1077/2011 (Dz.U. L 327 z 9.12.2017, s. 20).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Rozporządzenie 2023/2667 w sprawie zmiany rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008, (WE) nr 810/2009 i (UE) 2017/2226, rozporządzenia Rady (WE) nr 693/2003 i (WE) nr 694/2003 oraz konwencji wykonawczej do układu z Schengen w zakresie cyfryzacji procedury wizowej

Dz.U.UE.L.2023.2667

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK I

ZAŁĄCZNIK I

ZAŁĄCZNIK II