Rozdział 6 - OCHRONA INWESTORÓW - Rozporządzenie 2019/1238 w sprawie ogólnoeuropejskiego indywidualnego produktu emerytalnego (OIPE)

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2019.198.1

Akt obowiązujący
Wersja od: 9 stycznia 2024 r.

ROZDZIAŁ  VI

OCHRONA INWESTORÓW

Depozytariusz

1. 
Dostawcy OIPE, o których mowa w art. 6 ust. 1 lit. c), e) i f), wyznaczają co najmniej jednego depozytariusza odpowiedzialnego za przechowywanie aktywów w związku z działalnością w zakresie oferowania OIPE i pełnienie obowiązków nadzorczych.
2. 
W odniesieniu do wyznaczenia depozytariusza, wykonywania powierzonych mu zadań w zakresie przechowywania aktywów, odpowiedzialności depozytariusza i pełnienia przez niego obowiązków nadzorczych stosuje się odpowiednio rozdział IV dyrektywy 2009/65/WE.

Objęcie biometrycznych rodzajów ryzyka

1. 
Dostawcy OIPE mogą oferować OIPE zapewniające możliwość ochrony obejmującej biometryczne rodzaje ryzyka.
2. 
Ochrona obejmująca biometryczne rodzaje ryzyka podlega odpowiednim przepisom sektorowym mającym zastosowanie do dostawcy OIPE. Ochrona obejmująca biometryczne rodzaje ryzyka może różnić się zależnie od subkonta.
3. 
Dostawcy OIPE, o których mowa w art. 6 ust. 1 lit. a), c), d), e) i f), mogą oferować OIPE zapewniające możliwość ochrony obejmującej biometryczne rodzaje ryzyka. W takim przypadku ochronę zapewnia się jedynie w ramach współpracy z zakładami ubezpieczeń, które mogą ubezpieczać od tego rodzaju ryzyka zgodnie z przepisami sektorowymi mającymi do nich zastosowanie. Zakład ubezpieczeń ponosi pełną odpowiedzialność za ochronę obejmującą biometryczne rodzaje ryzyka.

Skargi

1. 
Dostawcy OIPE i dystrybutorzy OIPE wprowadzają i stosują adekwatne i skuteczne procedury rozpatrywania skarg składanych przez klientów OIPE i dotyczących ich praw i obowiązków wynikających z przepisów niniejszego rozporządzenia.
2. 
Procedury te są stosowane w każdym państwie członkowskim, w którym dostawca OIPE lub dystrybutor OIPE oferuje swoje usługi, i są dostępne w języku urzędowym danego państwa członkowskiego (w przypadku wielu języków urzędowych - w języku wybranym przez klienta OIPE) lub w innym języku, który został uzgodniony między dostawcą OIPE lub dystrybutorem OIPE a klientem OIPE.
3. 
Dostawcy OIPE i dystrybutorzy OIPE dokładają wszelkich starań w celu udzielenia - w formie elektronicznej lub na innym trwałym nośniku zgodnie z art. 24 - odpowiedzi na skargi klientów OIPE. W odpowiedzi należy ustosunkować się do wszystkich podniesionych kwestii, w odpowiednim terminie i nie później niż w ciągu 15 dni roboczych od otrzymania skargi. W wyjątkowych sytuacjach, jeżeli niemożliwe jest udzielenie odpowiedzi w terminie 15 dni roboczych ze względów będących poza kontrolą dostawcy OIPE lub dystrybutora OIPE, są oni zobowiązani do przesłania wstępnej odpowiedzi, w której wyraźnie podaje się powód opóźnienia w udzieleniu odpowiedzi na skargę oraz termin, w którym klient OIPE otrzyma ostateczną odpowiedź. W żadnym przypadku termin otrzymania ostatecznej odpowiedzi nie może przekroczyć 35 dni roboczych.
4. 
Dostawcy OIPE i dystrybutorzy OIPE informują klienta OIPE o co najmniej jednym podmiocie zajmującym się alternatywnym rozstrzyganiem sporów, który jest właściwy do rozstrzygania sporów dotyczących praw i obowiązków klientów OIPE wynikających z niniejszego rozporządzenia.
5. 
Informacje o procedurach, o których mowa w ust. 1, są udostępniane w sposób jasny, wyczerpujący i łatwo dostępny na stronie internetowej dostawcy OIPE lub dystrybutora OIPE, w oddziale oraz w ogólnych warunkach umowy między dostawcą OIPE lub dystrybutorem OIPE a klientem OIPE. Określa się w nich również, w jaki sposób można uzyskać bardziej szczegółowe informacje na temat danego podmiotu zajmującego się alternatywnym rozstrzyganiem sporów oraz warunków korzystania z jego usług.
6. 
Właściwe organy ustanawiają procedury umożliwiające klientom OIPE i innym zainteresowanym stronom, w tym organizacjom konsumenckim, składanie do właściwych organów skarg dotyczących domniemanych naruszeń niniejszego rozporządzenia przez dostawców OIPE i dystrybutorów OIPE. We wszystkich przypadkach skarżący muszą otrzymać odpowiedź.
7. 
W sprawach dotyczących więcej niż jednego państwa członkowskiego skarżący może zdecydować o złożeniu skargi za pośrednictwem właściwych organów państwa członkowskiego, w którym mieszka, niezależnie od miejsca, gdzie dokonano naruszenia.

Odszkodowania pozasądowe

1. 
Zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/11/UE 21  ustanawia się adekwatne, niezależne, bezstronne, przejrzyste i skuteczne procedury alternatywnego rozstrzygania sporów między klientami OIPE a dostawcami OIPE lub dystrybutorami OIPE dotyczących praw i obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia, w stosownych przypadkach z wykorzystaniem istniejących właściwych podmiotów. Takie procedury alternatywnego rozstrzygania sporów muszą mieć zastosowanie do dostawców OIPE lub dystrybutorów OIPE, w stosunku do których procedury zostały wszczęte, a kompetencje właściwego podmiotu zajmującego się alternatywnym rozstrzyganiem sporów muszą w skuteczny sposób rozciągać się na tych dostawców i dystrybutorów.
2. 
Podmioty, o których mowa w ust. 1, skutecznie współpracują w celu rozstrzygania transgranicznych sporów dotyczących praw i obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia.
21 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/11/UE z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie alternatywnych metod rozstrzygania sporów konsumenckich oraz zmiany rozporządzenia (WE) nr 2006/2004 i dyrektywy 2009/22/WE (Dz.U. L 165 z 18.6.2013, s. 63).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.