Art. 25. - Ograniczenia - Rozporządzenie 2018/1725 w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2018.295.39

Akt obowiązujący
Wersja od: 21 listopada 2018 r.
Artykuł  25

Ograniczenia

1. 
Akty prawne przyjęte na podstawie Traktatów lub, w sprawach odnoszących się do działalności instytucji i organów Unii, przepisy wewnętrzne przyjęte przez te instytucje i organy mogą ograniczyć zastosowanie art. 14-22, 35 i 36, a także art. 4 - o ile ich przepisy odpowiadają prawom i obowiązkom przewidzianym w art. 14-22 - jeżeli ograniczenie takie nie narusza istoty podstawowych praw i wolności oraz jest w demokratycznym społeczeństwie środkiem niezbędnym i proporcjonalnym, służącym:
a)
bezpieczeństwu narodowemu, bezpieczeństwu publicznemu lub obronności państw członkowskich;
b)
zapobieganiu przestępczości, prowadzeniu postępowań przygotowawczych, wykrywaniu i ściganiu czynów zabronionych lub wykonywaniu kar, w tym ochronie przed zagrożeniami dla bezpieczeństwa publicznego i zapobieganiu takim zagrożeniom;
c)
innym ważnym celom leżącym w ogólnym interesie publicznym Unii lub państwa członkowskiego, w szczególności celom wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unii lub ważnemu interesowi gospodarczemu lub finansowemu Unii lub państwa członkowskiego, w tym kwestiom pieniężnym, budżetowym i podatkowym, zdrowiu publicznemu i zabezpieczeniu społecznemu;
d)
bezpieczeństwu wewnętrznemu instytucji i organów Unii, w tym ich sieci łączności elektronicznej;
e)
ochronie niezależności sądów i postępowania sądowego;
f)
zapobieganiu naruszeniom zasad etyki w zawodach regulowanych, prowadzeniu postępowań w takich sprawach, ich wykrywaniu oraz ściganiu;
g)
funkcjom kontrolnym, inspekcyjnym lub regulacyjnym związanym, nawet sporadycznie, ze sprawowaniem władzy publicznej w przypadkach, o których mowa w lit. a) - c);
h)
ochronie osoby, której dane dotyczą, lub praw i wolności innych osób;
i)
egzekucji roszczeń cywilnoprawnych.
2. 
W szczególności wszelkie akty prawne lub przepisy wewnętrzne, o których mowa w ust. 1, zawierają w stosownych przypadkach szczegółowe postanowienia dotyczące:
a)
celów lub kategorii przetwarzania;
b)
kategorii danych osobowych;
c)
zakresu wprowadzonych ograniczeń;
d)
zabezpieczeń zapobiegających nadużyciom lub niezgodnemu z prawem dostępowi lub przekazywaniu;
e)
określenia administratora lub kategorii administratorów;
f)
okresów przechowywania oraz mających zastosowanie zabezpieczeń z uwzględnieniem charakteru, zakresu i celów lub kategorii przetwarzania oraz
g)
ryzyka naruszenia praw lub wolności osób, których dane dotyczą.
3. 
W przypadku przetwarzania danych osobowych do celów badań naukowych lub historycznych, lub do celów statystycznych, prawo Unii, które może obejmować przepisy wewnętrzne przyjęte przez instytucje lub organy Unii w kwestiach dotyczących ich funkcjonowania, może przewidywać odstępstwa od praw, o których mowa w art. 17, 18, 20 i 23, z zastrzeżeniem warunków i zabezpieczeń, o których mowa w art. 13, w zakresie, w jakim jest prawdopodobne, że prawa te uniemożliwią lub poważnie utrudnią realizację wspomnianych konkretnych celów, i jeżeli odstępstwa te są konieczne do realizacji tych celów.
4. 
W przypadku przetwarzania danych osobowych do celów archiwalnych w interesie publicznym prawo Unii, które może obejmować przepisy wewnętrzne przyjęte przez instytucje lub organy Unii w kwestiach dotyczących ich funkcjonowania, może przewidywać odstępstwa od praw, o których mowa w art. 17, 18, 20, 21, 22 i 23, z zastrzeżeniem warunków i zabezpieczeń, o których mowa w art. 13, w zakresie, w jakim jest prawdopodobne, że prawa te uniemożliwią lub poważnie utrudnią realizację wspomnianych konkretnych celów, i jeżeli odstępstwa te są konieczne do realizacji tych celów.
5. 
Przepisy wewnętrzne, o których mowa w ust. 1, 3 i 4, powinny mieć formę jasnych i precyzyjnych aktów o zasięgu ogólnym, których celem jest wywarcie skutków prawnych wobec osób, których dane dotyczą, przyjętych na najwyższym szczeblu kierownictwa instytucji i organów Unii i powinny być publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
6. 
Jeżeli nałożono ograniczenie zgodnie z ust. 1, osoba, której dane dotyczą, zostaje poinformowana zgodnie z prawem Unii o podstawowych powodach zastosowania ograniczenia oraz przysługującym jej prawie do wniesienia skargi do Europejskiego Inspektora Ochrony Danych.
7. 
Jeżeli osobie, której dane dotyczą, odmówiono dostępu do danych w oparciu o ograniczenie nałożone zgodnie z ust. 1, Europejski Inspektor Ochrony Danych po rozważeniu skargi informuje daną osobę, czy dane zostały przetworzone prawidłowo, a jeżeli nie, czy dokonano koniecznych poprawek.
8. 
Można wstrzymać przekazanie informacji, o których mowa w ust. 6 i 7 niniejszego artykułu oraz w art. 45 ust. 2, pominąć je lub go odmówić, gdyby mogło ono unieważnić skutek ograniczenia nałożonego zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.