Tytuł 4 - POMOC I WSPÓŁPRACA ADMINISTRACYJNA - Rozporządzenie 2017/625 w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych)

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2017.95.1

Akt obowiązujący
Wersja od: 28 stycznia 2022 r.

TYTUŁ  IV

POMOC I WSPÓŁPRACA ADMINISTRACYJNA

Przepisy ogólne

1. 
Właściwe organy zainteresowanych państw członkowskich zapewniają sobie wzajemnie pomoc administracyjną zgodnie z art. 104-107 w celu zagwarantowania właściwego stosowania przepisów, o których mowa w art. 1 ust. 2, w przypadkach mających znaczenie dla więcej niż jednego państwa członkowskiego.
2. 
Pomoc administracyjna obejmuje w stosownych przypadkach - i za porozumieniem zainteresowanych właściwych organów - udział właściwych organów państwa członkowskiego w kontrolach urzędowych na miejscu, które są przeprowadzane przez właściwe organy innego państwa członkowskiego.
3. 
Niniejszy tytuł nie narusza przepisów prawa krajowego:
a)
mających zastosowanie do upubliczniania dokumentów i informacji, które są przedmiotem dochodzeń sądowych i postępowań sądowych, w tym postępowań karnych; oraz
b)
mających na celu ochronę interesów handlowych osób fizycznych lub prawnych.
4. 
Państwa członkowskie przyjmują środki służące ułatwieniu przekazywania właściwym organom przez inne organy egzekwowania prawa, prokuratorów i organy wymiaru sprawiedliwości informacji na temat ewentualnej niezgodności z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2, który ma znaczenie dla stosowania niniejszego tytułu, a informacje te mogą stanowić:
a)
ryzyko dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dobrostanu zwierząt lub - w odniesieniu do GMO i środków ochrony roślin - również dla środowiska; lub
b)
ewentualne naruszenie przepisów, o których mowa w art. 1 ust. 2, do których dochodzi za sprawą oszukańczych lub nieuczciwych praktyk.
5. 
Wszelka komunikacja między właściwymi organami zgodnie z art. 104-107 odbywa się w formie pisemnej - na papierze lub w formie elektronicznej.
6. 
W celu usprawnienia i uproszczenia wymiany informacji Komisja w drodze aktów wykonawczych określa standardowy wzór dla:
a)
wniosków o udzielenie pomocy przewidzianych w art. 104 ust. 1; oraz
b)
informacji o wspólnych i powtarzających się zgłoszeniach i odpowiedziach.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 145 ust. 2.

Instytucje łącznikowe

1. 
Każde państwo członkowskie wyznacza co najmniej jedną instytucję łącznikową pełniącą rolę punktu kontaktowego odpowiedzialną za ułatwienie wymiany informacji między właściwymi organami zgodnie z art. 104-107.
2. 
Wyznaczenie instytucji łącznikowych nie wyklucza bezpośrednich kontaktów, wymiany informacji lub współpracy pomiędzy pracownikami właściwych organów w różnych państwach członkowskich.
3. 
Państwa członkowskie przekazują Komisji i pozostałym państwom członkowskim dane kontaktowe swoich instytucji łącznikowych wyznaczonych zgodnie z ust. 1 oraz informują o wszelkich późniejszych zmianach tych danych.
4. 
Komisja na swoich stronach internetowych publikuje i aktualizuje wykazy instytucji łącznikowych, o których poinformowały ją państwa członkowskie zgodnie z ust. 3.
5. 
Wszystkie wnioski o udzielenie pomocy na podstawie art. 104 ust. 1 oraz zgłoszenia i informacje na podstawie art. 105, 106 i 107 instytucja łącznikowa przekazuje swojemu odpowiednikowi w państwie członkowskim, do którego skierowany jest wniosek lub zgłoszenie.
6. 
Komisja w drodze aktów wykonawczych określa charakterystykę narzędzi technicznych i procedur w zakresie komunikacji między instytucjami łącznikowymi wyznaczonymi zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 145 ust. 2.

Pomoc udzielana na wniosek

1. 
W przypadku gdy właściwe organy państwa członkowskiego uznają, że w celu przeprowadzenia kontroli urzędowych lub skutecznych działań następczych w związku z taką kontrolą na ich terytorium potrzebują one danych lub informacji od właściwych organów innego państwa członkowskiego, wystosowują do właściwych organów tego państwa członkowskiego uzasadniony wniosek o udzielenie pomocy administracyjnej. Właściwe organy, do których kierowany jest wniosek:
a)
niezwłocznie potwierdzają otrzymanie wniosku;
b)
w przypadku gdy wystąpi o to właściwy organ wnioskujący, w terminie dziesięciu dni roboczych od daty otrzymania wniosku określają orientacyjny czas potrzebny na udzielenie kompetentnej odpowiedzi na wniosek; oraz
c)
przeprowadzają kontrole urzędowe lub badają przedmiotową kwestię w celu niezwłocznego przekazania właściwym organom wnioskującym wszystkich niezbędnych informacji i dokumentów, aby umożliwić im podjęcie świadomych decyzji i zweryfikowanie zgodności z przepisami Unii w zakresie ich właściwości.
2. 
Dokumenty mogą być przekazywane w oryginale lub w formie kopii.
3. 
W ramach porozumienia między właściwymi organami wnioskującymi i właściwymi organami, do których kierowany jest wniosek, pracownicy wyznaczeni przez właściwe organy wnioskujące mogą być obecni w trakcie kontroli urzędowych i badania, o których mowa w ust. 1 lit. c), przeprowadzanych przez właściwe organy, do których kierowany jest wniosek.

W takich przypadkach pracownicy właściwych organów wnioskujących:

a)
w każdej chwili muszą być w stanie przedstawić pisemne upoważnienie określające ich tożsamość i funkcje urzędowe;
b)
otrzymują od podmiotu dostęp - poprzez swoich pośredników i jedynie do celów przeprowadzanego administracyjnego postępowania wyjaśniającego - do tych samych obiektów i dokumentów, do których mają dostęp pracownicy właściwych organów, do których kierowany jest wniosek; oraz
c)
nie wykonują z własnej inicjatywy żadnych czynności w ramach postępowań wyjaśniających powierzonych urzędnikom właściwych organów, do których kierowany jest wniosek.

Pomoc z własnej inicjatywy w przypadku niezgodności

1. 
Jeżeli właściwe organy danego państwa członkowskiego dowiedzą się o niezgodności oraz jeżeli taka niezgodność może mieć skutki dla innego państwa członkowskiego, organy te niezwłocznie zgłaszają właściwym organom tego innego państwa członkowskiego takie informacje bez potrzeby otrzymania wniosku w tej sprawie.
2. 
Właściwe organy powiadomione zgodnie z ust. 1:
a)
niezwłocznie potwierdzają otrzymanie zgłoszenia;
b)
w przypadku gdy wystąpi o to właściwy organ powiadamiający, w ciągu dziesięciu dni roboczych od daty otrzymania powiadomienia wskazują:
(i)
jakie zamierzają podjąć działania; lub
(ii)
powody, dla których uważają, że podjęcie działań w tej sprawie nie jest konieczne; oraz
c)
w przypadkach gdy działania, o których mowa w lit. b), uznaje się za konieczne, podejmują działania i niezwłocznie powiadamiają zgłaszające właściwe organy o wynikach oraz - w stosownych przypadkach - o wszelkich zastosowanych środkach.

Pomoc w przypadku niezgodności stwarzających ryzyko lub w przypadku powtarzającego się lub potencjalnie poważnego naruszenia

1. 
W przypadku gdy w trakcie kontroli urzędowej dotyczącej zwierząt lub towarów pochodzących z innego państwa członkowskiego właściwe organy ustalą, że te zwierzęta lub towary nie są zgodne z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2, w taki sposób, że stwarzają ryzyko dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dobrostanu zwierząt lub - w odniesieniu do GMO i środków ochrony roślin - również dla środowiska, bądź stanowią potencjalnie poważne naruszenie tych przepisów, organy te niezwłocznie powiadamiają właściwe organy państwa członkowskiego miejsca wysyłki oraz wszelkich innych państw członkowskich, których to dotyczy, aby umożliwić tym właściwym organom odpowiednie zbadanie tej sprawy.
2. 
Powiadomione właściwe organy niezwłocznie:
a)
potwierdzają otrzymanie powiadomienia;
b)
w przypadku gdy wystąpi o to właściwy organ powiadamiający, wskazują jakie działania zamierzają podjąć; oraz
c)
podejmują działania, przyjmują wszelkie niezbędne środki i zawiadamiają właściwe organy powiadamiające o charakterze podjętych działań i kontroli urzędowych, podjętych decyzjach oraz przyczynach tych decyzji.
3. 
Jeżeli właściwe organy powiadamiające mają powód sądzić, że działania podjęte przez powiadomione właściwe organy lub przyjęte przez nie środki nie są odpowiednie do stwierdzonej niezgodności, występują do powiadomionych właściwych organów o uzupełnienie przeprowadzonych kontroli urzędowych lub przyjętych środków. W takich przypadkach właściwe organy obydwu państw członkowskich:
a)
dążą do uzgodnienia właściwego postępowania w przypadku niezgodności, w tym za pomocą wspólnych kontroli urzędowych i postępowań wyjaśniających przeprowadzanych zgodnie z art. 104 ust. 3; oraz
b)
niezwłocznie powiadamiają Komisję, jeżeli nie są w stanie uzgodnić właściwych środków.
4. 
Gdy kontrole urzędowe dotyczące zwierząt lub towarów pochodzących z innego państwa członkowskiego wykazują powtarzające się przypadki niezgodności, o których mowa w ust. 1, właściwe organy państwa członkowskiego miejsca przeznaczenia niezwłocznie informują Komisję i właściwe organy innych państw członkowskich.

Pomoc na podstawie informacji przekazanych przez państwa trzecie

1. 
W przypadku uzyskania przez właściwe organy od państwa trzeciego informacji wskazujących na niezgodność z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2, lub ryzyko dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dobrostanu zwierząt lub - w odniesieniu do GMO i środków ochrony roślin - również dla środowiska, organy te niezwłocznie:
a)
przekazują takie informacje właściwym organom w innych państwach członkowskich, których one dotyczą; oraz
b)
przekazują takie informacje Komisji, jeżeli są one lub mogą być przydatne na poziomie Unii.
2. 
Informacje uzyskane dzięki kontrolom urzędowym i działaniom przeprowadzonym zgodnie z niniejszym rozporządzeniem mogą być przekazane państwu trzeciemu, o którym mowa w ust. 1, pod warunkiem że:
a)
właściwe organy, które dostarczyły te informacje, zgadzają się na takie przekazanie;
b)
państwo trzecie podjęło się udzielenia pomocy koniecznej do zebrania dowodów na temat praktyk, które są lub wydają się być niezgodne z przepisami Unii lub stanowią ryzyko dla ludzi, zwierząt, roślin lub dla środowiska; oraz
c)
zachowana jest zgodność z odpowiednimi przepisami Unii i przepisami krajowymi mającymi zastosowanie do przekazywania danych osobowych do państw trzecich.

Skoordynowana pomoc i działania następcze Komisji

1. 
Jeżeli właściwe organy państw członkowskich, których to dotyczy, nie są w stanie uzgodnić właściwego postępowania w przypadku niezgodności z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2, Komisja niezwłocznie przystępuje do koordynacji środków i czynności podjętych przez właściwe organy zgodnie z niniejszym tytułem, w przypadku gdy informacje dostępne Komisji wskazują, że:
a)
ma miejsce działalność, która jest lub wydaje się być niezgodna z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2, oraz że działalność taka ma lub może mieć skutki w więcej niż jednym państwie członkowskim; lub
b)
ta sama lub podobna działalność, która jest lub wydaje się być niezgodna z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2, może mieć miejsce w więcej niż jednym państwie członkowskim.
2. 
W przypadkach, o których mowa w ust. 1, Komisja może:
a)
we współpracy z zainteresowanym państwem członkowskim wysłać zespół kontrolny w celu przeprowadzenia kontroli urzędowej na miejscu;
b)
zażądać, w drodze aktów wykonawczych, od właściwych organów państwa członkowskiego wysyłki oraz - w stosownych przypadkach - innych zainteresowanych państw członkowskich, by odpowiednio nasiliły kontrole urzędowe oraz przedstawiły jej sprawozdania dotyczące podjętych przez nie środków;
c)
wprowadzić wszelkie inne właściwe środki zgodnie z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2.
3. 
Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 144, w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia, aktów delegowanych dotyczących szybkiej wymiany informacji w przypadkach, o których mowa w ust. 1.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.