Art. 94. - Obowiązki i zadania laboratoriów referencyjnych Unii Europejskiej - Rozporządzenie 2017/625 w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych)

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2017.95.1

Akt obowiązujący
Wersja od: 28 stycznia 2022 r.
Artykuł  94

Obowiązki i zadania laboratoriów referencyjnych Unii Europejskiej

1. 
Laboratoria referencyjne Unii Europejskiej przyczyniają się do doskonalenia i harmonizacji metod analizy, badań lub diagnostyki, które mają być stosowane przez laboratoria urzędowe wyznaczone zgodnie z art. 37 ust. 1, oraz generowanych przez nie danych analitycznych, badawczych i diagnostycznych.
2. 
Laboratoria referencyjne Unii Europejskiej wyznaczone zgodnie z art. 93 ust. 1 są odpowiedzialne za następujące działania pomocnicze w zakresie, w jakim działania te są uwzględnione w rocznych lub wieloletnich planach pracy laboratoriów referencyjnych określonych zgodnie z celami i priorytetami stosownych planów pracy przyjętych przez Komisję zgodnie z art. 36 rozporządzenia (UE) nr 652/2014:
a)
przekazywanie krajowym laboratoriom referencyjnym szczegółowych danych i wytycznych dotyczących metod analizy laboratoryjnej, badania lub diagnostyki, łącznie z metodami referencyjnymi;
b)
dostarczanie materiałów odniesienia krajowym laboratoriom referencyjnym;
c)
koordynowanie stosowania przez krajowe laboratoria referencyjne, a także w razie potrzeby przez inne laboratoria urzędowe metod, o których mowa w lit. a), w szczególności poprzez regularne organizowanie międzylaboratoryjnych badań porównawczych lub badań biegłości oraz poprzez zapewnienie odpowiednich działań następczych w związku z takimi badaniami porównawczymi lub badaniami biegłości zgodnie z międzynarodowo przyjętymi protokołami, gdy takie istnieją; oraz informowanie Komisji i państw członkowskich o rezultatach i działaniach następczych międzylaboratoryjnych badań porównawczych lub badań biegłości;
d)
koordynowanie praktycznych rozwiązań niezbędnych w celu stosowania nowych metod analizy laboratoryjnej, badań lub diagnostyki oraz powiadamianie krajowych laboratoriów referencyjnych o postępach w tej dziedzinie;
e)
prowadzenie szkoleń dla pracowników krajowych laboratoriów referencyjnych, a także w razie potrzeby innych laboratoriów urzędowych, oraz ekspertów z państw trzecich;
f)
udzielanie Komisji pomocy naukowej i technicznej w zakresie ich misji;
g)
dostarczanie krajowym laboratoriom referencyjnym informacji o stosownej krajowej, unijnej i międzynarodowej działalności badawczej;
h)
współpraca w zakresie ich misji z laboratoriami w państwach trzecich, a także z Europejskim Urzędem ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA), Europejską Agencją Leków (EMA) oraz Europejskim Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (ECDC);
i)
aktywny udział w diagnozowaniu w państwach członkowskich ognisk chorób przenoszonych przez żywność, chorób odzwierzęcych lub zwierzęcych, lub agrofagów roślin poprzez przeprowadzanie diagnostyki potwierdzającej, charakterystyki i badań taksonomicznych lub epizootycznych dotyczących izolatów czynników chorobotwórczych lub okazów agrofagów;
j)
koordynowanie lub przeprowadzanie badań w celu weryfikacji jakości odczynników i partii odczynników stosowanych w diagnozowaniu chorób przenoszonych przez żywność, odzwierzęcych i zwierzęcych oraz agrofagów roślin;
k)
w stosownych przypadkach tworzenie i utrzymywanie w zakresie ich kompetencji:
(i)
zbiorów materiałów odniesienia obejmujących agrofagi roślin lub szczepy referencyjne czynników chorobotwórczych;
(ii)
zbiorów materiałów odniesienia obejmujących materiały przeznaczone do kontaktu z żywnością, stosowanych w celu kalibracji sprzętu analitycznego i dostarczania ich próbek krajowym laboratoriom referencyjnym;
(iii)
aktualnych wykazów dostępnych substancji referencyjnych i odczynników oraz producentów i dostawców takich substancji i odczynników; oraz
l)
w stosownych przypadkach w ich dziedzinie kompetencji współpracują ze sobą nawzajem oraz z Komisją, w zależności od sytuacji, w trakcie opracowywania metod przeprowadzania analiz, badań lub diagnostyki o wysokich standardach.

W odniesieniu do lit. k) ppkt (i) laboratorium referencyjne Unii Europejskiej może zlecać w drodze umowy tworzenie i utrzymywanie tych zbiorów materiałów odniesienia i szczepów referencyjnych innym laboratoriom urzędowym i organizacjom naukowym.

3. 
Laboratoria referencyjne Unii Europejskiej publikują wykazy krajowych laboratoriów referencyjnych wyznaczonych przez państwa członkowskie zgodnie z art. 100 ust. 1.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.