Rozdział 3 - UNIJNE POSTĘPOWANIE WYJAŚNIAJĄCE - Rozporządzenie 2015/478 w sprawie wspólnych reguł przywozu

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2015.83.16

Akt obowiązujący

Wersja od: 27 marca 2015 r.

ROZDZIAŁ  III

UNIJNE POSTĘPOWANIE WYJAŚNIAJĄCE

Artykuł  4

1. Bez uszczerbku dla art. 7 unijne postępowanie wyjaśniające wszczyna się przed zastosowaniem każdego środka ochronnego.

2. Postępowanie wyjaśniające ma na celu ustalenie, w oparciu o czynniki, o których mowa w art. 9, czy przywóz danego produktu powoduje lub zagraża spowodowaniem poważnej szkody dla producentów unijnych.

3. Stosuje się następujące definicje:

a) "poważna szkoda" oznacza ogólne istotne pogorszenie sytuacji producentów unijnych;

b) "groźba poważnej szkody" oznacza poważną szkodę, której wystąpienie jest wyraźnie nieuchronne;

c) "producenci unijni" oznaczają wszystkich producentów produktów podobnych lub bezpośrednio konkurencyjnych, działających na terytorium Unii, jak również producentów, których łączna produkcja produktów podobnych lub bezpośrednio konkurencyjnych stanowi znaczącą część całkowitej unijnej produkcji tych produktów.

Artykuł  5

1. Jeżeli Komisja stwierdza, że istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie postępowania wyjaśniającego, wszczyna ona takie postępowanie w terminie jednego miesiąca od daty otrzymania informacji od państwa członkowskiego oraz publikuje zawiadomienie w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Zawiadomienie takie:

a) zawiera streszczenie otrzymanej informacji oraz wzywa do przekazywania Komisji wszelkich istotnych informacji;

b) określa termin, do którego zainteresowane strony mogą przedstawiać swoje opinie na piśmie oraz przekazywać informacje, jeśli te opinie oraz informacje mają być uwzględnione w postępowaniu wyjaśniającym;

c) określa termin składania przez zainteresowane strony wniosków o wysłuchanie przez Komisję zgodne z ust. 4. Komisja wszczyna postępowanie wyjaśniające, działając we współpracy z państwami członkowskimi.

O swojej analizie tych informacji Komisja informuje państwa członkowskie w zwykłych okolicznościach w terminie 21 dni od daty otrzymania informacji.

2. Komisja zbiera informacje, które uzna za niezbędne, oraz w przypadkach uznanych przez nią za uzasadnione, stara się, po poinformowaniu państw członkowskich, sprawdzić uzyskane informacje u importerów, przedsiębiorców, przedstawicieli, producentów, w zrzeszeniach i organizacjach handlowych.

Przy wykonywaniu tego zadania Komisję wspierają urzędnicy państwa członkowskiego, na terytorium którego informacje są sprawdzane, o ile zażąda tego dane państwo członkowskie.

3. Państwa członkowskie dostarczają Komisji, na jej wniosek i zgodnie z określonymi przez nią procedurami, posiadane przez nie informacje dotyczące rozwoju rynku produktów objętych postępowaniem wyjaśniającym.

4. Zainteresowane strony, które zgłosiły się w sposób określony w ust. 1 akapit pierwszy, oraz przedstawiciele państwa wywozu mogą, na pisemny wniosek, uzyskać wgląd we wszystkie informacje udostępniane Komisji w związku z postępowaniem wyjaśniającym, inne niż informacje zawarte w dokumentach wewnętrznych przygotowanych przez organy Unii lub państw członkowskich, pod warunkiem że informacje te są istotne dla sprawy i nie są poufne w rozumieniu art. 8 oraz że są one wykorzystywane przez Komisję w postępowaniu wyjaśniającym.

Zgłosiwszy się, zainteresowane strony mogą przedstawić Komisji swoje stanowisko w sprawie wymienionych informacji. Opinie te mogą zostać uwzględnione, jeżeli są poparte wystarczającymi dowodami.

5. Komisja może wysłuchać zainteresowane strony. Wysłuchanie stron musi być przeprowadzone w przypadku, gdy złożyły one pisemny wniosek w terminie określonym w zawiadomieniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, wykazując, że wynik postępowania wyjaśniającego rzeczywiście może wpłynąć na ich sytuację oraz że istnieją szczególne powody dla ich wysłuchania.

6. Jeżeli informacje nie są dostarczone w terminach określonych w niniejszym rozporządzeniu lub określonych przez Komisję na podstawie niniejszego rozporządzenia, lub gdy postępowanie wyjaśniające napotkało poważne przeszkody, ustaleń można dokonywać na podstawie dostępnych faktów. Gdy Komisja stwierdza, że któraś z zainteresowanych stron lub osób trzecich dostarczyła nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd informacje, nie uwzględnia ona takich informacji i opiera się na dostępnych faktach.

7. Jeżeli Komisja stwierdza, że nie ma wystarczających dowodów, które uzasadniałyby wszczęcie postępowania wyjaśniającego, informuje ona państwa członkowskie o swojej decyzji w terminie jednego miesiąca od daty otrzymania od nich informacji.

Artykuł  6

1. Kończąc postępowanie wyjaśniające, Komisja przedstawia Komitetowi sprawozdanie o jego wynikach.

2. Jeżeli w terminie dziewięciu miesięcy od wszczęcia postępowania wyjaśniającego Komisja uzna, że zastosowanie unijnego nadzoru lub środków ochronnych nie jest konieczne, postępowanie wyjaśniające zostaje zakończone w ciągu jednego miesiąca. Komisja kończy postępowanie zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 3 ust. 2.

3. Jeżeli Komisja uzna, że zastosowanie unijnego nadzoru lub środków ochronnych jest konieczne, podejmuje ona niezbędne decyzje zgodnie z rozdziałami IV i V, nie później niż w terminie dziewięciu miesięcy od wszczęcia postępowania wyjaśniającego. W wyjątkowych okolicznościach termin ten może ulec przedłużeniu o maksymalnie dwa miesiące; w takim przypadku Komisja publikuje zawiadomienie w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, podając przedłużony termin oraz streszczenie powodów tego przedłużenia.

Artykuł  7

1. Przepisy niniejszego rozdziału nie wyłączają możliwości wprowadzenia, w dowolnym momencie, środków nadzoru zgodnie z art. 10-14 lub tymczasowych środków ochronnych zgodnie z art. 15, 16 i 17.

Tymczasowe środki ochronne są stosowane:

a) w okolicznościach krytycznych wymagających podjęcia natychmiastowych działań, gdyż opóźnienie spowodowałoby szkody trudne do naprawienia; oraz

b) gdy wstępne rozpoznanie dostarcza oczywistych dowodów, że zwiększony przywóz spowoduje lub grozi spowodowaniem poważnej szkody.

Okres stosowania takich środków nie może przekroczyć 200 dni.

2. Tymczasowe środki ochronne przybierają formę podwyższenia poziomu istniejących opłat celnych, niezależnie od tego, czy opłaty te wynoszą zero, czy więcej, jeżeli działanie takie może zapobiec poważnej szkodzie lub ją naprawić.

3. Komisja podejmuje niezwłocznie wszelkie środki wyjaśniające, jakie są jeszcze konieczne.

4. Jeżeli środki tymczasowe zostaną uchylone z powodu niewystąpienia poważnej szkody lub niewystąpienia groźby jej powstania, opłaty celne pobrane w wyniku wprowadzenia środków tymczasowych zostają zwrócone tak szybko, jak to możliwe. Stosuje się wówczas procedurę określoną w art. 235 i następnych rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ⁸ .

Artykuł  8

1. Informacje uzyskane na podstawie niniejszego rozporządzenia wykorzystywane są tylko do celów, dla których zostały zebrane.

2. Komisja i państwa członkowskie, w tym urzędnicy Komisji i państw członkowskich, nie ujawnią żadnych informacji o poufnym charakterze uzyskanych na podstawie niniejszego rozporządzenia lub jakichkolwiek informacji dostarczonych z zastrzeżeniem poufności bez uzyskania wyraźnej zgody osoby, która tych informacji udzieliła.

3. Każdy wniosek o zastrzeżenie poufności określa, z jakich powodów informacja jest poufna.

Jednakże jeżeli okaże się, że wniosek o zachowanie poufności jest nieuzasadniony, a osoba udzielająca informacji nie wyraża zgody na ich upublicznienie ani nie zezwala na ujawnienie tych informacji w zarysie lub streszczeniu, informacji tych można nie uwzględniać.

4. Informacja jest uważana za poufną w każdym przypadku, gdy jej ujawnienie może wywrzeć poważny negatywny wpływ na sytuację osoby, która dostarczyła takich informacji, lub na źródło tych informacji.

5. Ust. 1-4 nie wyłączają możliwości powołania się przez organy Unii na informacje ogólne oraz, w szczególności, na powody, na których oparto decyzje podjęte na podstawie niniejszego rozporządzenia. Organy te uwzględniają jednak uzasadniony interes danych osób fizycznych i prawnych, aby nie ujawniać ich tajemnic handlowych.

Artykuł  9

1. Tendencje przywozowe, warunki ich kształtowania, a także poważne szkody dla producentów unijnych lub groźby ich wystąpienia wynikające z takich przywozów są badane przy uwzględnieniu w szczególności następujących czynników:

a) wielkość przywozu, w szczególności, gdy nastąpiło znaczące jego zwiększenie w liczbach bezwzględnych lub w porównaniu do poziomu produkcji lub konsumpcji w Unii;

b) ceny importowe, w szczególności, gdy nastąpiło znaczne podcięcie cenowe w porównaniu z cenami produktów podobnych w Unii;

c) wynikający z powyższych czynników wpływ na producentów unijnych, wskazywany przez zmiany takich czynników gospodarczych, jak:

- produkcja,

- stopień wykorzystania mocy produkcyjnych,

- zapasy,

- sprzedaż,

- udział w rynku,

- ceny (to znaczy obniżenie cen lub zapobieżenie wzrostowi cen, który nastąpiłby w normalnych warunkach),

- zyski,

- stopa zwrotu z inwestycji,

- przepływ środków pieniężnych,

- zatrudnienie;

d) czynniki inne niż tendencje w przywozie, które powodują lub mogą powodować szkodę dla danych producentów unijnych.

2. W przypadku domniemanej groźby poważnej szkody Komisja bada również, czy jest jednoznacznie przewidywalne, że dana sytuacja rzeczywiście może doprowadzić do poważnej szkody.

W tym przypadku można wziąć pod uwagę następujące czynniki:

a) stopień wzrostu wywozu do Unii;

b) potencjał wywozowy państwa pochodzenia produktów lub państwa wywozu, w chwili obecnej oraz w najbliższej przyszłości, a także prawdopodobieństwo, że potencjał ten zostanie wykorzystany do wywozu do Unii.

⁸ Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1).