Rozdział 1 - Przepisy ogólne - Rozporządzenie 1808/2001 ustanawiające szczegółowe zasady dotyczące wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 338/97 w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2001.250.1

Akt utracił moc
Wersja od: 19 września 2001 r.

SEKCJA  1

Przepisy ogólne

1.
Formularze należy wypełniać pismem maszynowym. Jednakże wnioski o zezwolenia i świadectwa, określone w art. 2 ust. 1 i 3, powiadomienia o przywozie, określone w art. 2 ust. 2 i etykiety, określone w art. 2 ust. 4 mogą być wypełnione pismem ręcznym, czytelnie, atramentem, wielkimi literami.
2.
Z wyjątkiem formularzy wniosków i etykiet określonych w art. 2 ust. 4 pozostałe formularze nie mogą zawierać żadnych wymazań lub zmian, o ile nie zostały one potwierdzone pieczęcią i podpisem organu zarządzającego, które wydały formularz lub, w przypadku powiadomień o przywozie, określonych w art. 2 ust. 2, pieczęcią i podpisem urzędu celnego wprowadzenia.
3.
W zezwoleniach i świadectwach, jak również we wnioskach o wydanie tych dokumentów:

a) opis gatunków, w przypadku gdy jest on przewidziany, zawiera jeden z kodów zawartych w załączniku V;

b) dla podania ilości i masy netto stosuje się jednostki zawarte w załączniku V;

c) w celu podania naukowych nazw gatunków wykorzystuje się standardowe odniesienia zawierające stosowaną nomenklaturę, zawarte w załączniku VI;

d) w przypadku gdy jest to wymagane, wskazuje się cel transakcji, używając jednego z kodów zawartych w załączniku VII pkt 1;

e) podane jest źródło okazów, używając jednego z kodów zawartych w załączniku VII pkt 2, a w przypadku gdy użycie tych kodów podlega kryteriom ustanowionym w rozporządzeniu (WE) nr 338/97 lub w niniejszym rozporządzeniu, które to kryteria są spełniane, jedynie zachowując zgodność z tymi kryteriami.

4.
W przypadku gdy do któregokolwiek z formularzy, określonych w art. 2 dołączony jest załącznik stanowiący integralną część formularza, fakt ten oraz liczba stron są wyraźnie wskazane na danym zezwoleniu lub świadectwie, a każda strona załącznika zawiera:

a) numer zezwolenia lub świadectwa oraz datę jego wydania; oraz

b) podpis i pieczątkę lub pieczęć organu, który wydał zezwolenie lub świadectwo.

W przypadku gdy formularz, określony w art. 2 ust. 1, używany jest dla więcej niż jednego gatunku podczas wysyłki, dołącza się załącznik, który, w uzupełnieniu wymagań akapitu pierwszego niniejszego ustępu, dla każdego gatunku objętego wysyłką, powtarza rubryki 8-22 danego formularza, jak również pola zawarte w jego rubryce 27 w celu włączenia danych dotyczących "ilości/masy netto rzeczywiście przywożonego towaru" oraz, w stosownych przypadkach, "liczbę martwych zwierząt w momencie przybycia".

W przypadku gdy formularz określony w art. 2 ust. 3 używany jest dla więcej niż jednego gatunku, dołącza się załącznik, w którym, dla uzupełnienia wymagań akapitu pierwszego niniejszego ustępu, dla każdego gatunku powtórzone zostają rubryki 4-18 danego formularza.

5.
Przepisy ust. 1, 2, 3 lit. c) i d) oraz ust. 4 stosuje się również w kontekście decyzji w sprawie akceptowalności zezwoleń i świadectw wydanych przez państwa trzecie dla okazów, które mają być wprowadzone do Wspólnoty. W przypadku gdy dokumenty te dotyczą okazów podlegających kontyngentom wywozowym dobrowolnie ustalonym lub przydzielonym przez Konferencję Stron Konwencji, mogą one zostać przyjęte, jedynie w przypadku gdy określają całkowitą liczbę okazów dotychczas wywożonych w roku bieżącym, włącznie z okazami objętymi danym zezwoleniem, jak również kontyngent dla danego gatunku. Świadectwa powrotnego wywozu wydane przez państwa trzecie mogą zostać przyjęte, jedynie jeżeli określają kraj pochodzenia oraz numer i datę wydania odpowiedniego zezwolenia na wywóz oraz tam, gdzie to właściwe, należy także podać kraj ostatniego powrotnego wywozu oraz numer i datę wydania odpowiedniego świadectwa powrotnego wywozu lub zamieścić wystarczające uzasadnienie pominięcia tej informacji.
1.
Dokumenty są wydawane i wykorzystywane zgodnie z przepisami i na warunkach określonych w niniejszym rozporządzeniu oraz w rozporządzeniu (WE) nr 338/97, w szczególności jego art. 11 ust. 1-4. Mogą one zawierać klauzule, warunki i wymagania nałożone przez organ wydający w celu zapewnienia zgodności z niniejszymi rozporządzeniami i przepisami ustawodawstwa Państw Członkowskich dotyczącymi ich wykonania.
2.
Dokumenty mają być wykorzystywane bez uszczerbku dla innych formalności związanych z przepływem towarów w ramach Wspólnoty, wprowadzaniem towarów na terytorium Wspólnoty, ich wywozem lub powrotnym wywozem ze Wspólnoty, a także z formularzami używanymi dla tych formalności.
3.
Przyjmuje się ogólną zasadę, że organy zarządzające decydują o wydaniu zezwoleń i świadectw w terminie jednego miesiąca od daty przedłożenia wypełnionego wniosku. Jednakże w przypadku gdy organ wydający konsultuje się ze stronami trzecimi, taka decyzja może zostać podjęta jedynie po zadowalającym zakończeniu konsultacji. Wnioskodawcy zostają powiadomieni o znacznych opóźnieniach w rozpatrywaniu ich wniosków.

Odrębne zezwolenia na przywóz, powiadomienia o przywozie, zezwolenia na wywóz lub świadectwa powrotnego wywozu są wydawane dla każdej wysyłki grupy okazów stanowiących część jednego ładunku.

1.
Okres ważności wspólnotowych zezwoleń na przywóz nie może przekraczać 12 miesięcy. Jednakże w przypadku braku ważnego dokumentu, zgodnego z zezwoleniem, wydanego przez kraj wywozu lub powrotnego wywozu, zezwolenie na przywóz uznaje się za nieważne.

Okres ważności wspólnotowych zezwoleń na wywóz i świadectw powrotnego wywozu nie może przekraczać sześciu miesięcy.

Wspólnotowe zezwolenia i świadectwa, określone w akapicie pierwszym i drugim, po ich wygaśnięciu tracą ważność i nie mają żadnej wartości prawnej.

Posiadacz, bez nadmiernej zwłoki, zwróci oryginał i wszystkie kopie wygasłego lub niewykorzystanego wspólnotowego zezwolenia na przywóz, zezwolenia na wywóz lub świadectwa powrotnego wywozu organowi zarządzającemu, który je wydał.

2.
Świadectwa określone w art. 20 i kopie wykorzystywanego zezwolenia na przywóz dla posiadacza tracą ważność w momencie śmierci żywych okazów w nich określonych. W przypadku ucieczki żywych zwierząt, zniszczenia okazów lub gdy zapisy w rubrykach 2 i 4 świadectwa lub w rubryce 3 - w przypadku gatunków wymienionych w załączniku A do rozporządzenia (WE) nr 338/97 - oraz rubrykach 6 i 8 kopii wykorzystywanego zezwolenia na przywóz dla posiadacza dłużej nie odzwierciedlają rzeczywistej sytuacji.

Świadectwa określone w art. 20 ust. 3 lit. e) i art. 30 tracą ważność w momencie, gdy zapis w rubryce 1 dłużej nie odzwierciedla rzeczywistej sytuacji.

Dokumenty te należy zwrócić bez nadmiernej zwłoki do organu wydającego, który, w stosownych przypadkach, może wydać świadectwo odzwierciedlające tego typu zmiany zgodnie z art. 21.

3.
W przypadku wydania zezwolenia lub świadectwa zastępującego dokument, który został unieważniony, utracony, skradziony, zniszczony, lub który, w przypadku zezwolenia lub świadectwa powrotnego wywozu, stracił ważność, w nowym zezwoleniu lub świadectwie podaje się numer zastąpionego dokumentu i powód jego zastąpienia w rubryce zastrzeżonej dla zapisów dotyczących "warunków szczególnych".
4.
W przypadku unieważnienia, utraty, kradzieży lub zniszczenia zezwolenia na wywóz lub świadectwa powrotnego wywozu organ zarządzający, który wydał dokument, informuje organ zarządzający kraju przeznaczenia oraz tamtejszy sekretariat Konwencji.
1.
Uwzględniając art. 5 ust. 3, wnioski o zezwolenia na przywóz, zezwolenia na wywóz oraz świadectwa powrotnego wywozu składa się z odpowiednim wyprzedzeniem, aby umożliwić wydanie dokumentów przed wprowadzeniem okazów na terytorium Wspólnoty lub ich wywóz bądź powrotny wywóz z terytorium Wspólnoty.

Okazy nie mają prawa być poddane procedurze celnej do czasu przedstawienia wymaganych dokumentów.

2.
W przypadku wprowadzenia okazów do Wspólnoty wymagane dokumenty od państw trzecich uważa się za ważne, w przypadku gdy zostały wydane i wykorzystane w celu wywozu lub powrotnego wywozu z tego kraju przed upływem ostatniego dnia ich ważności i są używane w celu wprowadzenia okazów do Wspólnoty nie później niż sześć miesięcy od daty ich wydania.

Jednakże świadectwa pochodzenia okazów gatunków wymienionych w załączniku C do rozporządzenia (WE) nr 338/97 mogą być wykorzystywane do wprowadzenia okazów do Wspólnoty w okresie do 12 miesięcy od daty ich wydania.

3.
W drodze odstępstwa od ust. 1 akapit pierwszy i ust. 2, i pod warunkiem że importer/(re)eksporter informuje właściwy organ zarządzający po przywozie/przed odprawieniem przesyłki o powodach, dla których brakuje wymaganych dokumentów, dokumenty dla okazów gatunków wymienionych w załącznikach B lub C do rozporządzenia (WE) nr 338/97, jak również dla okazów gatunków wymienionych w załączniku A do tego rozporządzenia, określonych w art. 4 ust. 5 niniejszego rozporządzenia, mogą w drodze wyjątku być wydane z mocą wsteczną, jeżeli właściwy organ zarządzający Państwa Członkowskiego, w miarę potrzeby, po konsultacji z właściwym organem zarządzającym państwa trzeciego uzyskuje wystarczające dowody na to, że:

a) (re)eksporter i/lub importer nie ponosi winy za wszelkie występujące nieprawidłowości; oraz

b) (powrotny) wywóz/przywóz danych okazów jest pod każdym innym względem zgodny z przepisami/postanowieniami:

i) rozporządzenia (WE) nr 338/97,

ii) Konwencji, oraz

iii) danego ustawodawstwa państwa trzeciego.

4.
Zezwolenia na wywóz i świadectwa powrotnego wywozu, wydane na mocy ust. 3, mają wyraźnie wskazywać, że zostały wydane z mocą wsteczną i powody takiego wydania. W przypadku wspólnotowych zezwoleń na przywóz, zezwoleń na wywóz i świadectw powrotnego wywozu, uwagę tę należy zamieścić w rubryce 23.
5.
Z wyjątkiem ust. 3 lit. b) pkt i) przepisy ust. 2, 3 i 4, zgodnie z art. 7 ust. 2 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 338/97, stosuje się, mutatis mutandis, do tych okazów gatunków wymienionych w załącznikach A i B do tego rozporządzenia, które są przewożone tranzytem przez terytorium Wspólnoty.
6.
W przypadku roślin sztucznie rozmnażanych z gatunków wymienionych w załącznikach B i C do rozporządzenia (WE) nr 338/97 i sztucznie rozmnażanych hybryd uzyskanych z nieodnotowanych gatunków wymienionych w załączniku A do tego rozporządzenia Państwa Członkowskie mogą postanowić, że zamiast zezwolenia na wywóz lub świadectwa powrotnego wywozu stosuje się świadectwo zdrowia roślin. Takie świadectwa zdrowia roślin, o ile zostały wydane przez państwa trzecie, są przyjęte zamiast zezwolenia na wywóz lub świadectwa powrotnego wywozu.
7.
W przypadku gdy stosuje się świadectwo zdrowia roślin określone w ust. 6, zawiera ono naukową nazwę na poziomie gatunku lub, jeśli jest to niemożliwe dla taksonów ujętych według rodzin w załącznikach do rozporządzenia (WE) nr 338/97, na poziomie rodzaju, sztucznie rozmnażane orchidee i kaktusy wymienione w załączniku B do tego rozporządzenia mogą być określone jako takie. Świadectwa zdrowia roślin zawierają także typ i ilość okazów i opatrzone są pieczątką, okrągłą pieczęcią lub innym szczególnym znakiem stwierdzającym, że "okazy są rozmnażane sztucznie, jak to określa CITES".

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.