Tytuł 4 - WYKONANIE BUDŻETU - Rozporządzenie 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2002.248.1

Akt utracił moc
Wersja od: 29 listopada 2010 r.

TYTUŁ  IV

WYKONANIE BUDŻETU

Postanowienia ogólne

1. 
Komisja realizuje dochody i wydatki budżetu zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, na własną odpowiedzialność i w granicach zatwierdzonych środków.
2. 
Państwa Członkowskie współpracują z Komisją, w taki sposób, aby środki wykorzystywane były zgodnie z zasadą należytego zarządzania finansami.
1. 
Środki przewidziane w budżecie na jakiekolwiek działanie Wspólnot lub Unii Europejskiej mogą zostać wykorzystane dopiero po przyjęciu aktu podstawowego.

Akt podstawowy oznacza akt prawny, który stanowi podstawę prawną dla danego działania oraz dla wykonania odpowiednich wydatków określonych w budżecie.

2. 
Zgodnie z Traktatem WE i Traktatem Euratom, akt podstawowy jest aktem przyjmowanym przez władzę prawodawczą i może przyjąć formę rozporządzenia, dyrektywy, decyzji w rozumieniu art. 249 Traktatu WE lub decyzji sui generis.
3. 
Zgodnie z tytułem V TUE (dotyczącym wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa - WPZiB), akt podstawowy może przyjąć jedną z form wymienionych w art. 13 ust. 2 i 3, art. 14, art. 18 ust. 5, art. 23 ust. 1 i 2 oraz art. 24 TUE.
4. 
Zgodnie z tytułem VI TUE (dotyczącym współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych), akt podstawowy może przyjąć jedną z form określonych w art. 34 ust. 2 TUE.
5. 
Zalecenia i opinie nie stanowią aktów podstawowych w rozumieniu niniejszego artykułu, podobnie jak rezolucje, konkluzje, deklaracje lub inne akty, które nie mają skutków prawnych.
6. 
Na zasadzie odstępstwa od ust. 1-4, następujące środki można wykonać bez aktu podstawowego, pod warunkiem że działania, na których sfinansowanie są przeznaczone, podlegają kompetencji Wspólnot lub Unii Europejskiej:
a)
środki na projekty pilotażowe o charakterze eksperymentalnym mające na celu zbadanie wykonalności działania i jego użyteczności. Odpowiednie środki na zobowiązania mogą zostać ujęte w budżecie na nie więcej niż na dwa kolejne lata budżetowe;
b)
środki na działania przygotowawcze w obszarze zastosowania Traktatu WE i Traktatu Euratom oraz tytułu VI TUE mające na celu przygotowanie propozycji w celu przyjęcia przyszłych działań. Działania przygotowawcze powinny być spójne i mogą przyjmować różne formy. Odpowiednie środki na zobowiązania mogą zostać ujęte w budżecie na nie więcej niż trzy kolejne lata budżetowe. Procedura prawodawcza musi zostać zakończona przed końcem trzeciego roku budżetowego. W toku procedury prawodawczej, środki na zobowiązania muszą odpowiadać szczególnym cechom działań przygotowawczych w odniesieniu do planowanych działań, stawianych celów i beneficjentów. W związku z powyższym wykonywane środki nie mogą odpowiadać co do wielkości środkom planowanym na finansowanie właściwego działania;

Przedstawiając wstępny projekt budżetu, Komisja przedkłada władzy budżetowej sprawozdanie dotyczące działań określonych w lit. a) i b), które zawiera także ocenę wyników oraz planowane dalsze działania;

c)
środki na działania przygotowawcze w obszarze tytułu V TUE (dotyczącego WPZiB). Działania te są ograniczone czasowo i ukierunkowane na stworzenie warunków dla podejmowania przez Unię Europejską działań służących realizacji celów WPZiB oraz dla przyjmowania niezbędnych instrumentów prawnych.

Do celów operacji zarządzania kryzysowego UE działania przygotowawcze ukierunkowane są między innymi na ocenę wymogów operacyjnych, szybkie dostarczenie zasobów w fazie wstępnej lub przygotowanie warunków na miejscu do rozpoczęcia operacji.

Działania przygotowawcze uzgadnia Rada, w pełni współpracując z Komisją. W tym celu Prezydencja, wspomagana przez Sekretarza Generalnego Rady/Wysokiego Przedstawiciela ds. WPZiB, jak najszybciej informuje Komisję o zamiarze podjęcia przez Radę działania przygotowawczego i o wymaganych w tym celu szacowanych zasobach. Zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia Komisja przyjmuje wszystkie niezbędne środki w celu zapewnienia szybkiej wypłaty środków finansowych;

d)
środki na działania jednorazowe lub też na działania o nieokreślonym czasie trwania, przeprowadzane przez Komisję w ramach zadań wynikających z jej prerogatyw na poziome instytucjonalnym na mocy Traktatu WE i Traktatu Euratom, innych niż prawo inicjatywy prawodawczej, o którymmowa w lit. b) oraz w ramach szczególnych kompetencji bezpośrednio przyznanych jej tymi Traktatami, których wykaz znajduje się w zasadach wykonawczych;
e)
środki na funkcjonowanie każdej z instytucji w ramach jej autonomii administracyjnej.

Komisja przyznaje innym instytucjom odpowiednie kompetencje do wykonywania działów budżetu ich dotyczących. Jednakże w celu ułatwienia wykonywania środków administracyjnych delegatur Unii, szczegółowe ustalenia mogą zostać uzgodnione z Komisją. Ustalenia te nie mogą zawierać żadnych odstępstw od przepisów rozporządzenia finansowego lub jego przepisów wykonawczych.

Każda instytucja wykonuje te kompetencje zgodnie z niniejszym rozporządzeniem i w ramach zatwierdzonych środków.

Komisja i każda z pozostałych instytucji mogą, w ramach swoich służb, przekazywać swoje kompetencje w kwestii wykonania budżetu zgodnie z warunkami przewidzianymi w niniejszym rozporządzeniu i w ich wewnętrznych przepisach, w granicach, które określą w akcie przekazania kompetencji. Umocowani mogą działać jedynie w granicach kompetencji wyraźnie im przydzielonych.

Komisja może jednak przekazywać swoje kompetencje w kwestii wykonania budżetu w zakresie środków operacyjnych z dotyczącego jej działu szefom delegatur Unii. Komisja jednocześnie informuje o tym fakcie Wysokiego Przedstawiciela. Szefowie delegatur Unii, działając jako subdelegowani intendenci Komisji, stosują przepisy Komisji dotyczące wykonania budżetu i podlegają tym samym obowiązkom i zasadom rozliczalności, którym podlegają wszyscy pozostali subdelegowani intendenci Komisji.

Komisja może wycofać przekazanie kompetencji zgodnie z własnymi przepisami.

Na potrzeby akapitu drugiego Wysoki Przedstawiciel podejmuje działania niezbędne dla ułatwiania współpracy między delegaturami Unii a służbami Komisji.

1. 
Wszystkim podmiotom działającym w sferze finansów oraz wszystkim innym osobom uczestniczącym w wykonaniu budżetu, zarządzaniu budżetem, audycie lub kontroli budżetu zakazuje się podejmowania jakichkolwiek działań, które mogą spowodować powstanie konfliktu ich interesów z interesami Wspólnot. W przypadku zaistnienia takiej sytuacji dany podmiot musi zrezygnować z wykonywania tych działań i przekazać sprawę do właściwego organu.
2. 
Konflikt interesów istnieje wówczas, gdy bezstronne i obiektywne pełnienie funkcji podmiotu działającego w sferze finansów lub innej osoby, o których mowa w ust. 1, jest zagrożone z uwagi na względy rodzinne, emocjonalne, sympatie polityczne lub przynależność państwową, interes gospodarczy lub jakikolwiek inne interesy wspólne z beneficjentem.

Metody wykonywania

Komisja wykonuje budżet zgodnie z przepisami art. 53a-53d według jednej z następujących metod:

a)
na zasadzie zcentralizowanej;
b)
poprzez podział lub decentralizację zarządzania;
c)
poprzez wspólne zarządzanie z organizacjami międzynarodowymi.

W przypadku, gdy Komisja wykonuje budżet na zasadzie scentralizowanej, zadania wykonawcze realizowane są bezpośrednio przez jej służby lub przez delegatury Unii, zgodnie z art. 51 akapit drugi, albo pośrednio, zgodnie z art. 54 - 57.

1. 
W przypadku wykonywania przez Komisję budżetu przy podziale zarządzania zadania wykonawcze przekazywane są państwom członkowskim. Metoda ta ma szczególnie zastosowanie do działań, o których mowa w części drugiej tytuł I i II.
2. 
Bez uszczerbku dla przepisów uzupełniających zawartych w odnośnych przepisach sektorowych oraz, w przypadku podziału zarządzania, dla zapewnienia wykorzystania środków finansowych zgodnie z obowiązującymi przepisami i zasadami, państwa członkowskie przyjmują przepisy ustawodawcze, wykonawcze i administracyjne lub wszelkie inne środki konieczne dla ochrony interesów finansowych Wspólnot. W tym celu państwa członkowskie w szczególności:
a)
upewniają się, że działania finansowane z budżetu Wspólnoty są rzeczywiście przeprowadzane i prawidłowo wdrażane;
b)
zapobiegają nieprawidłowościom i nadużyciom finansowym oraz im zaradzają;
c)
odzyskują środki finansowe, które zostały nienależnie wypłacone, nieodpowiednio wykorzystane lub utracone w wyniku nieprawidłowości lub błędów;
d)
zapewniają, za pomocą odnośnych przepisów sektorowych i zgodnie z art. 30 ust. 3, odpowiednią coroczną publikację ex post beneficjentów środków finansowych pochodzących z budżetu.

W tym celu państwa członkowskie przeprowadzają kontrole i ustanawiają efektywny i skuteczny system kontroli wewnętrznej zgodnie z przepisami określonymi w art. 28a. O ile jest to konieczne i właściwe, państwa członkowskie wszczynają odpowiednie postępowanie sądowe.

3. 
Państwa członkowskie przygotowują na właściwym szczeblu krajowym roczne podsumowanie dotyczących dostępnych audytów i deklaracji.
4. 
W celu zapewnienia wykorzystania środków finansowych zgodnie z obowiązującymi przepisami Komisja stosuje procedury rozliczeń lub mechanizmy korekty finansowej, które umożliwiają przyjęcie przez nią ostatecznej odpowiedzialności za wykonanie budżetu.
1. 
W przypadku wykonywania przez Komisję budżetu przy zarządzaniu zdecentralizowanym, zadania wykonawcze przekazywane są państwom trzecim, zgodnie z przepisami art. 56 oraz części drugiej tytuł IV, bez uszczerbku dla przepisów dotyczących przekazywania pozostałych zadań organom, o których mowa w art. 54 ust. 2.
2. 
W celu zapewnienia wykorzystania środków finansowych zgodnie z obowiązującymi przepisami Komisja stosuje procedury rozliczeń lub mechanizmy korekty finansowej, które umożliwiają przyjęcie przez nią ostatecznej odpowiedzialności za wykonanie budżetu.
3. 
Państwa trzecie, którym przekazano zadania wykonawcze, zapewniają, zgodnie z art. 30 ust. 3, odpowiednią coroczną publikację ex post beneficjentów środków finansowych pochodzących z budżetu.
1. 
Jeśli Komisja wykonuje budżet przy wspólnym zarządzaniu, niektóre zadania wykonawcze powierzane są organizacjom międzynarodowym, zgodnie z zasadami wykonawczymi, w następujących przypadkach:
a)
gdy Komisja i organizacja międzynarodowa związane są długoterminową umową ramową regulującą administracyjne i finansowe zasady ich współpracy;
b)
gdy Komisja i organizacja międzynarodowa pracują nad wspólnym projektem lub programem;
c)
gdy środki finansowe kilku darczyńców tworzą wspólną pulę i nie są przeznaczone na poszczególne pozycje lub kategorie wydatków, to znaczy przy działaniach, w których uczestniczy kilku darczyńców.

Organizacje te, w swojej rachunkowości, audycie, procedurach kontroli wewnętrznej i procedurach udzielania zamówień, stosują normy zapewniające gwarancje równoważne normom przyjętym w skali międzynarodowej.

2. 
Indywidualne umowy podpisane z organizacjami międzynarodowymi w celu przyznania finansowania zawierają szczegółowe przepisy dotyczące wykonania zadań powierzonych takim organizacjom międzynarodowym.
3. 
Organizacje międzynarodowe, którym przekazano zadania wykonawcze, zapewniają, zgodnie z art. 30 ust. 3, odpowiednią coroczną publikację ex post beneficjentów środków finansowych pochodzących z budżetu.
1. 
Komisja nie może przekazywać stronom trzecim kompetencji wykonawczych, z jakich korzysta na mocy Traktatów, jeżeli kompetencje te wiążą się z dużym zakresem swobody związanej z wyborami politycznymi. Przekazane zadania wykonawcze muszą być jasno określone i w pełni nadzorowane pod kątem ich wykorzystania.

Zadania w zakresie wykonania budżetu przekazywane są zgodnie z zasadą należytego zarządzania finansami, która wymaga efektywnej i skutecznej kontroli wewnętrznej, oraz przy zapewnieniu przestrzegania zasady niedyskryminacji oraz widoczności działań wspólnotowych. Zadania wykonawcze przekazane w ten sposób nie staną się przyczyną konfliktu interesów.

2. 
W granicach ustanowionych w ust. 1 Komisja może, wykonując budżet poprzez pośrednie zarządzanie zcentralizowane lub zarządzanie zdecentralizowane na mocy art. 53a lub 53c, przekazać zadania władzy publicznej, a w szczególności zadania związane z wykonaniem budżetu:
a)
agencjom podlegającym prawu wspólnotowemu, określonym w art. 55, zwanym dalej "agencjami wykonawczymi";
b)
organom, o których mowa w art. 185, utworzonym przez Wspólnoty oraz innym wyspecjalizowanym organom wspólnotowym, takim jak Europejski Bank Inwestycyjny czy Europejski Fundusz Inwestycyjny, pod warunkiem że takie przekazanie zadań jest zgodne z zadaniami poszczególnych organów określonymi w danym akcie podstawowym.
c)
krajowym lub międzynarodowym organom sektora publicznego lub organom podlegającym prawu prywatnemu, które wykonują zadania służby publicznej, zapewniają odpowiednie gwarancje finansowe i stosują się do warunków przewidzianych w zasadach wykonawczych.
d)
osobom odpowiedzialnym za wykonanie określonych działań na mocy tytułu V Traktatu o Unii Europejskiej oraz określonym we właściwym akcie podstawowym w rozumieniu art. 49 niniejszego rozporządzenia.
3. 
W przypadku gdy organy określone w ust. 2 realizują zadania wykonawcze, prowadzą regularne kontrole w celu zapewnienia właściwego wykonania działań, które mają być finansowane z budżetu.

Takie organy lub osoby podejmują właściwe środki zapobiegające nieprawidłowościom i nadużyciom finansowym oraz, w razie konieczności, wszczynają postępowanie sądowe w celu odzyskania nienależnie wypłaconych lub nieodpowiednio wykorzystanych środków finansowych.

1. 
Agencje wykonawcze są osobami prawnymi w myśl prawa wspólnotowego, stworzonymi na mocy decyzji Komisji, którym mogą być przekazywane kompetencje w celu wykonania całości lub części programu lub projektu wspólnotowego w imieniu Komisji i na jej odpowiedzialność zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 58/2003 z dnia 19 grudnia 2002 r. ustanawiającym statut agencji wykonawczych, którym zostaną powierzone niektóre zadania w zakresie zarządzania programami wspólnotowymi(11).
2. 
Za wykonanie odpowiednich środków operacyjnych odpowiedzialny jest dyrektor agencji.
1. 
W przypadku wykonywania przez Komisję budżetu poprzez pośrednie zarządzanie scentralizowane musi ona najpierw uzyskać dowody istnienia i prawidłowego działania wewnątrz podmiotów, którym powierza zadania wykonawcze, następujących elementów:
a)
przejrzystych procedur udzielania zamówień oraz przyznawania dotacji, które są niedyskryminujące, wykluczają wszelkie konflikty interesów oraz są zgodne z przepisami odpowiednio tytułów V i VI;
b)
efektywnego i skutecznego systemu kontroli wewnętrznej do celów zarządzania operacjami, który obejmuje faktyczne rozdzielenie obowiązków intendenta i księgowego lub ich odpowiedników;
c)
systemu rachunkowości pozwalającego na weryfikację właściwego wykorzystywania wspólnotowych środków finansowych oraz wykazanie wykorzystania funduszy we wspólnotowych księgach rachunkowych;
d)
niezależnego audytu zewnętrznego;
e)
publicznego dostępu do informacji na poziomie przewidzianym w rozporządzeniach wspólnotowych;
f)
odpowiedniej corocznej publikacji ex post beneficjentów środków finansowych pochodzących z budżetu zgodnie z art. 30 ust. 3.

Komisja może uznać, że audyt, systemy rachunkowości i udzielania zamówień publicznych podmiotów, o których mowa w ust. 1 i 2, są równoważne z jej własnymi i należycie uwzględniają normy przyjęte w skali międzynarodowej.

2. 
Kryteria określone w ust. 1, z wyjątkiem kryterium przewidzianego w lit. e), stosuje się w przypadku zarządzania zdecentralizowanego, w całości lub częściowo, w zależności od stopnia decentralizacji uzgodnionego pomiędzy Komisją a danym państwem trzecim, krajowym lub międzynarodowym organem sektora publicznego.

Niezależnie od przepisów ust. 1 lit a) i art. 169a, Komisja może zdecydować:

w przypadku łączenia środków finansowych, i
na warunkach przewidzianych w akcie podstawowym,

o wykorzystaniu procedur udzielania zamówień lub procedur przyznawania dotacji stosowanych przez będący beneficjentem kraj partnerski lub stosownie do uzgodnień między darczyńcami.

Przed podjęciem takiej decyzji Komisja uzyskuje najpierw - dla każdego przypadku z osobna - dowody, że takie procedury zgodne są z zasadami przejrzystości, równego traktowania i niedyskryminacji, wykluczają wystąpienie konfliktu interesów, zapewniają gwarancje równoważne względem norm przyjętych w skali międzynarodowej oraz zapewniają zgodność z przepisami w zakresie należytego zarządzania finansami, które wymaga efektywnej i skutecznej kontroli wewnętrznej.

Dane państwo trzecie, krajowe lub międzynarodowe organy sektora publicznego zobowiązują się do spełnienia następujących obowiązków:

a)
przestrzegania, z zastrzeżeniem akapitu pierwszego niniejszego ustępu, kryteriów określonych w ust. 1;
b)
zadbania o to, żeby audyt, o którym mowa w ust. 1 lit. d), był przeprowadzany przez krajową instytucję odpowiedzialną za niezależny audyt zewnętrzny;
c)
przeprowadzania regularnych kontroli w celu zapewnienia prawidłowego wykonania działań, które mają być finansowane z budżetu;
d)
podjęcia właściwych środków w celu zapobieżenia nieprawidłowościom i nadużyciom finansowym oraz, w razie konieczności, wszczęcia postępowania sądowego w celu odzyskania nienależnie wypłaconych środków finansowych.
3. 
Komisja zapewnia nadzór, ocenę i kontrolę realizacji powierzonych zadań. Bierze pod uwagę równoważność systemów kontroli przy przeprowadzaniu kontroli z wykorzystaniem swoich własnych systemów.
1.  51
 Komisja nie może powierzyć środków wykonania środków finansowych pochodzących z budżetu, wraz z płatnościami i windykacją należności, zewnętrznym podmiotom lub instytucjom sektora prywatnego, z wyjątkiem sytuacji określonych w art. 54 ust. 2 lit. c) lub w szczególnych przypadkach, gdy dane płatności mają być dokonane na rzecz beneficjentów wyznaczonych przez Komisję, na warunkach i w kwotach ustalonych przez Komisję, zaś podmiot lub instytucja dokonująca płatności nie wykorzystuje uprawnień uznaniowych.
2. 
Zadania, które mogą zostać powierzone, na zasadzie umowy zewnętrznym jednostkom lub organom sektora prywatnego, nie wykonującym zadań służby publicznej są następujące: zadania związane ze specjalistyczną wiedzą techniczną oraz zadania administracyjne, przygotowawcze i pomocnicze nie pociągające za sobą ani sprawowania władzy publicznej ani też wykonywania uprawnień uznaniowych-ocennych.

Podmioty działające w sferze finansów

Zasada rozdzielenia obowiązków

Obowiązki intendenta i księgowego są rozdzielone i nie mogą podlegać łączeniu.

Intendent

1. 
Instytucja wykonuje obowiązki intendenta.
1a.  52
 Do celów niniejszego tytułu pojęcie "personel" odnosi się do osób, do których stosuje się regulamin pracowniczy.
2.  53
 Każda instytucja określa w swoim wewnętrznym regulaminie administracyjnym personel właściwego szczebla, któremu przekazuje zgodnie z warunkami zawartymi w swoim regulaminie obowiązki intendenta, zakres delegowanych uprawnień oraz możliwość subdelegacji uprawnień przez osobę, której przekazano te uprawnienia.
3.  54
 Uprawnienia intendenta mogą być delegowane lub subdelegowane tylko personelowi.
4. 
Intendenci przez delegację lub subdelegację mogą działać jedynie w granicach ustanowionych w dokumencie delegacji lub subdelegacji uprawnień. Właściwemu intendentowi delegowanemu lub subdelegowanemu może pomagać w obowiązkach jeden lub kilku pracowników, którym - w ramach obowiązków - powierzono przeprowadzanie niektórych działań niezbędnych do wykonania budżetu i przedstawienia sprawozdań.
5.  55
 Działając jako subdelegowani intendenci zgodnie z art. 51 akapit drugi, szefowie delegatur Unii podlegają Komisji jako instytucji odpowiedzialnej za określanie, wykonywanie, kontrolę i ocenę ich zadań i obowiązków jako subdelegowanych intendentów. Komisja jednocześnie informuje o tym fakcie Wysokiego Przedstawiciela.
1. 
Intendent, w każdej z instytucji, jest odpowiedzialny za realizację dochodów i wydatków zgodnie z zasadami należytego zarządzania finansami oraz za zapewnienie przestrzegania wymagań legalności i prawidłowości.
2. 
W celu wykonania wydatków, intendent przez delegację lub subdelegację zaciąga zobowiązania budżetowe i prawne, sprawdza wydatki, zatwierdza płatności i przygotowuje preliminarze realizacji środków.
3. 
Na realizację dochodu składa się sporządzanie preliminarzy należności, ustalanie należności do ściągnięcia i wystawianie zlecenia windykacji, a także odstąpienie od ustalonych należności, gdzie stosowne.
4. 
Intendent przez delegację wprowadza w życie, zgodnie z minimalnymi normami przyjętymi przez każdą z instytucji i z należytym podejściem do zagrożeń związanych ze środowiskiem zarządzania i charakterem finansowanych działań, strukturę organizacyjną i wewnętrzne procedury zarządzania i kontroli odpowiednie do wykonywania swoich obowiązków, wraz z oceną ex post, gdzie sytuacja tego wymaga. Przed zatwierdzeniem operacji, aspekty operacyjne i finansowe podlegają weryfikacji przez pracowników, którzy nie inicjowali tej operacji. Inicjowanie, ocena ex ante i ocena ex post operacji są oddzielnymi funkcjami.
5. 
Personel odpowiedzialny za kontrolowanie i zarządzanie operacjami finansowymi musi posiadać niezbędne kwalifikacje zawodowe. Personel ten postępuje zgodnie ze specjalnym kodeksem standardów zawodowych ustalonym przez każdą z instytucji.
6. 
Jakikolwiek pracownik, zaangażowany w zarządzanie finansami i kontrolę transakcji, który uzna, że decyzja, którą jego przełożony karze mu zastosować lub na którą karze mu przystać, jest nieprawidłowa lub sprzeczna z zasadami należytego zarządzania finansami lub regułami zawodowymi, które ma stosować, powiadamia na piśmie intendenta delegowanego, a jeżeli intendent ten nie podejmie działań - zespół, o którym mowa w art. 66 ust. 4. W przypadku jakiegokolwiek bezprawnego działania, nadużycia finansowego lub korupcji, które mogą zaszkodzić interesom Wspólnoty, pracownik powiadamia władze i organy wyznaczone przez obowiązujące prawodawstwo.
7.  56
 Intendent delegowany składa swojej instytucji sprawozdanie z wykonania swoich obowiązków w postaci rocznego sprawozdania z działalności wraz z informacjami dotyczącymi finansów i zarządzania wraz z poświadczeniem, że informacje zawarte w jego sprawozdaniu są prawdziwe i rzetelne, chyba że zaznaczono inaczej we wszelkich zastrzeżeniach co do określonych obszarów dochodów i wydatków.

Sprawozdanie to wykazuje wyniki operacji poprzez odniesienie do ustalonych celów, ryzyka związanego z tymi operacjami, wykorzystania przewidzianych zasobów oraz skuteczności i efektywności systemu kontroli wewnętrznej. Audytor wewnętrzny bierze pod uwagę sprawozdanie roczne i wszelkie inne określone informacje. Najpóźniej do dnia 15 czerwca każdego roku Komisja przesyła władzy budżetowej podsumowanie sprawozdań rocznych za poprzedni rok. Roczne sprawozdania z działalności intendentów delegowanych są także udostępniane władzy budżetowej.

1. 
Działając jako subdelegowani intendenci zgodnie z art. 51 akapit drugi, szefowie delegatur Unii ściśle współpracują z Komisją w celu właściwego wykonania środków, zwłaszcza w celu zapewnienia legalności i prawidłowości transakcji finansowych, poszanowania zasady należytego zarządzania finansami na etapie zarządzania środkami oraz skutecznej ochrony interesów finansowych Unii.

W tym celu szefowie delegatur Unii podejmują środki niezbędne dla zapobiegania wszelkim sytuacjom, które mogłyby narazić Komisję na odpowiedzialność za wykonanie budżetu w zakresie przekazanym im w drodze subdelegacji, a także wszelkim konfliktom priorytetów mogącym mieć wpływ na wykonanie przekazanych im w drodze subdelegacji zadań związanych z zarządzaniem finansami.

Jeżeli wystąpi sytuacja lub konflikt, o których mowa w akapicie drugim, szefowie delegatur Unii bezzwłocznie informują o tym odpowiednich dyrektorów generalnych Komisji i ESDZ. Dyrektorzy generalni podejmują odpowiednie kroki w celu rozwiązania sytuacji konfliktowej.

2. 
Jeżeli szefowie delegatur Unii stwierdzą, że znajdują się w sytuacji, o której mowa w art. 60 ust. 6, przekazują sprawę do wyspecjalizowanego zespołu do spraw nieprawidłowości finansowych, powołanego na mocy art. 66 ust. 4. W przypadku jakiegokolwiek bezprawnego działania, nadużycia finansowego lub korupcji, które mogą zaszkodzić interesom Unii, powiadamiają oni władze i organy wskazane w obowiązujących przepisach.
3. 
Działając jako subdelegowani intendenci zgodnie z art. 51 akapit drugi, szefowie delegatur Unii składają sprawozdanie swoim delegowanym intendentom, tak aby ci ostatni mogli uwzględnić je w swoim rocznym sprawozdaniu z działalności, o którym mowa w art. 60 ust. 7. Sprawozdania szefów delegatur Unii zawierają informacje dotyczące efektywności i skuteczności wewnętrznych systemów zarządzania i kontroli stosowanych w ich delegaturze, a także zarządzania operacjami, które zostały im przekazane w drodze subdelegacji, i poświadczenie wiarygodności zgodnie z art. 66 ust. 3a. Sprawozdania te załączane są do rocznych sprawozdań z działalności delegowanego intendenta i udostępniane władzy budżetowej z uwzględnieniem, w stosownych przypadkach, ich poufności.

Szefowie delegatur Unii w pełni współpracują z instytucjami uczestniczącymi w procedurze udzielania absolutorium i dostarczają, w stosownych przypadkach, wszelkich dodatkowych niezbędnych informacji. W tym kontekście może być od nich wymagany udział w posiedzeniach stosownych organów i wspieranie odpowiedzialnego intendenta delegowanego.

4. 
Działając jako subdelegowani intendenci zgodnie z art. 51 akapit drugi, szefowie delegatur Unii odpowiadają na wszelkie zapytania skierowane przez delegowanego intendenta Komisji na jego wniosek lub - w zakresie udzielania absolutorium - na wniosek Parlamentu Europejskiego.
5. 
Komisja zapewnia, by subdelegowane uprawnienia nie wpływały ujemnie na procedurę udzielania absolutorium zgodnie z art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

Księgowy

1.  58
 Każda z instytucji wyznacza księgowego, który jest odpowiedzialny w tej instytucji za:
a)
właściwe wykonywanie płatności, realizację dochodu i windykację kwot określonych jako należne;
b)
przygotowanie i prezentację sprawozdań zgodnie z tytułem VII;
c)
prowadzenie ksiąg rachunkowych zgodnie z tytułem VII;
d)
określenie, zgodnie z tytułem VII, zasad i metod rachunkowości oraz planu kont;
e) 59
 określenie i sprawdzenie systemów rachunkowości i w miarę potrzeb sprawdzenie systemów przewidzianych przez intendenta do dostarczenia i potwierdzenia informacji księgowych; księgowy jest upoważniony do kontroli przestrzegania kryteriów stwierdzenia prawidłowości;
f)
zarządzanie finansami.

Odpowiedzialność księgowego ESDZ dotyczy jedynie działu budżetu dotyczącego ESDZ i wykonywanego przez ESDZ. Za cały dział budżetu dotyczący Komisji, włącznie z operacjami księgowymi dotyczącymi środków przekazanych w drodze subdelegacji szefom delegatur Unii, pozostaje odpowiedzialny księgowy Komisji.

Księgowy Komisji działa również jako księgowy ESDZ w odniesieniu do wykonania działu budżetu dotyczącego ESDZ, z zastrzeżeniem art. 186a.

2. 
Księgowy uzyskuje od intendentów wszelkie informacje, przy czym intendenci gwarantują wiarygodność tych informacji, niezbędnych do przygotowania sprawozdań dających prawdziwy obraz aktywów Wspólnot oraz wykonania budżetu.
2a.  60
 Przed przyjęciem sprawozdania finansowego przez instytucję, księgowy je podpisuje, zaświadczając tym samym, że ma wystarczającą pewność co do prawdziwości i rzetelności zawartych w sprawozdaniu informacji na temat sytuacji finansowej instytucji.

W tym celu księgowy upewnia się, że sprawozdanie finansowe zostało przygotowane zgodnie z zasadami, metodami i systemami rachunkowości ustanowionymi w ramach jego obowiązków, jak określono w niniejszym rozporządzeniu dla sprawozdań finansowych jego instytucji, oraz że wszystkie dochody i wydatki zostały ujęte w sprawozdaniu finansowym.

Intendenci delegowani przekazują wszelkie informacje niezbędne księgowemu do wypełniania jego obowiązków.

Intendenci ponoszą pełną odpowiedzialność za właściwe wykorzystanie zarządzanych przez nich środków finansowych, jak również za zgodność z prawem i prawidłowość kontrolowanych przez nich wydatków.

2b.  61
 Księgowy jest upoważniony do sprawdzania otrzymanych informacji, jak również do przeprowadzania wszelkich innych kontroli, które uzna za niezbędne przed podpisaniem sprawozdania finansowego.

Jeśli zaistnieje taka konieczność, księgowy zgłasza zastrzeżenia, szczegółowo wyjaśniając charakter i zakres tych zastrzeżeń.

2c.  62
 Księgowi innych instytucji i agencji podpisują swoje roczne sprawozdania i przesyłają je księgowemu Komisji.
3.  63
 Z zastrzeżeniem odmiennych przepisów niniejszego rozporządzenia, jedynie księgowy jest upoważniony do zarządzania środkami pieniężnymi i ich odpowiednikami. Jest odpowiedzialny za ich bezpieczne przechowanie.

Księgowy może przy wykonywaniu swoich obowiązków przekazać niektóre zadania podwładnym będącym członkami personelu.

Dokument delegacji zadań określa zadania powierzone danym osobom.

Administrator środków zaliczkowych

1. 
W celu poboru dochodów innych niż zasoby własne i wypłaty niewielkich kwot określonych w zasadach wykonawczych można utworzyć konta zaliczkowe.

Jednakże w przypadku operacji zarządzania kryzysowego i pomocy humanitarnej w rozumieniu art. 110, konta zaliczkowe mogą być wykorzystywane bez żadnych ograniczeń co do wielkości kwoty, przy jednoczesnym przestrzeganiu poziomu środków przyjętego przez władzę budżetową dla odpowiedniej linii budżetowej na bieżący rok budżetowy.

2. 
Zapisy na kontach zaliczkowych prowadzone są przez księgowego instytucji i odpowiadają za nie administratorzy środków zaliczkowych wyznaczeni przez księgowego instytucji.

Odpowiedzialność podmiotów działających w sferze finansów

Zasady ogólne

1. 
Bez uszczerbku dla jakiegokolwiek postępowania dyscyplinarnego, intendentom delegowanym i subdelegowanym, organ, który ich wyznaczył może w dowolnym czasie okresowo lub na stałe wycofać uprawnienia.
2. 
Bez uszczerbku dla jakiegokolwiek postępowania dyscyplinarnego, organ, który wyznaczył księgowego może w dowolnym czasie okresowo lub na stałe zawiesić tego księgowego w wykonywaniu obowiązków.
3. 
Bez uszczerbku dla jakiegokolwiek postępowania dyscyplinarnego, organ, który wyznaczył administratorów środków zaliczkowych może w dowolnym czasie okresowo lub na stałe zawiesić tych administratorów w wykonywaniu obowiązków.
1.  66
 Przepisy niniejszego rozdziału pozostają bez uszczerbku dla wszelkiego rodzaju odpowiedzialności na mocy prawa karnego, którą mogą ponosić podmioty działające w sferze finansów, o których mowa w art. 64, zgodnie z obowiązującym prawem krajowym oraz z obowiązującymi przepisami w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot oraz zwalczania korupcji urzędników Wspólnot lub urzędników państw członkowskich.
2. 
Wszyscy intendenci, księgowi i administratorzy środków zaliczkowych podlegają postępowaniu dyscyplinarnemu oraz obowiązkowi zapłaty odszkodowania zgodnie z postanowieniami zawartymi w regulaminie pracowniczym, bez uszczerbku dla przepisów art. 66-68. W przypadku jakiegokolwiek bezprawnego działania, nadużycia finansowego lub korupcji, które mogą zaszkodzić interesom Wspólnoty, sprawa zostanie przedłożona władzom i organom wyznaczonym przez obowiązujące prawodawstwo.

Zasady mające zastosowanie do intendentów delegowanych i subdelegowanych

1.  67
 Intendent jest odpowiedzialny za zapłatę odszkodowania zgodnie z przepisami regulaminu pracowniczego.
1a.  68
 Obowiązek zapłaty odszkodowanie ma zastosowanie w szczególności gdy:
a)
intendent, niezależnie od tego, czy celowo czy wskutek rażącego zaniedbania z jego strony, przy ustalaniu należności do windykacji, wystawianiu zlecenia windykacji, zaciąganiu zobowiązania lub podpisywaniu zlecenia płatniczego nie przestrzega niniejszego rozporządzenia oraz zasad wykonawczych;
b)
intendent, niezależnie od tego, czy celowo czy wskutek rażącego zaniedbania z jego strony, dopuszcza się zaniechania wystawienia dokumentu ustalającego należność lub zaniechania wystawienia zlecenia windykacji lub zwłoki w wystawieniu zlecenia windykacji lub zlecenia płatniczego, narażając tym samym instytucje na powództwo cywilne ze strony osób trzecich.
2. 
Intendent delegowany lub subdelegowany, który uzna, że decyzja będąca w jego zakresie obowiązków, jest nieprawidłowa lub sprzeczna z zasadami należytego zarządzania finansami, powiadomi na piśmie podmiot, który przekazał mu uprawnienia. Jeżeli podmiot, który przekazał uprawnienia wyda na piśmie uzasadnioną instrukcję intendentowi delegowanemu lub subdelegowanemu, aby podjął daną decyzję, to intendent nie może być pociągnięty do odpowiedzialności.
3.  69
 W przypadku subdelegacji w ramach swojej służby intendent delegowany nadal pozostaje odpowiedzialny za skuteczność i efektywność funkcjonowania wprowadzonych systemów zarządzania i kontroli oraz za wybór intendenta subdelegowanego.
3a.  70
 W przypadku przekazania uprawnień w drodze subdelegacji szefom delegatur Unii, delegowany intendent ponosi odpowiedzialność za określenie wprowadzonych wewnętrznych systemów zarządzania i kontroli, za ich skuteczność i efektywność. Szefowie delegatur Unii są odpowiedzialni za stosowne uruchomienie i funkcjonowanie tych systemów zgodnie z instrukcjami delegowanego intendenta, a także za zarządzanie środkami oraz operacje, które wykonują oni w obrębie delegatury Unii, za którą ponoszą odpowiedzialność. Przed objęciem funkcji muszą oni ukończyć specjalne szkolenia dotyczące zadań i obowiązków intendentów i wykonania budżetu, zgodnie z art. 50 przepisów wykonawczych.

Zgodnie z art. 60a ust. 3 szefowie delegatur Unii składają sprawozdania z wykonania swoich obowiązków określonych w akapicie pierwszym niniejszego ustępu.

Co roku szefowie delegatur Unii przekazują delegowanemu intendentowi Komisji poświadczenie wiarygodności wewnętrznych systemów zarządzania i kontroli wprowadzonych w ich delegaturach, a także zarządzania przekazanymi im w drodze subdelegacji operacjami i ich wynikami, w celu umożliwienia intendentowi sporządzenia jego poświadczenia, jak przewidziano w art. 60 ust. 7.

4.  71
 Każda instytucja powołuje wyspecjalizowany zespół do spraw nieprawidłowości finansowych lub bierze udział w pracach wspólnego zespołu ustanowionego przez kilka instytucji. Zespoły te działają w sposób niezależny i orzekają o pojawieniu się nieprawidłowości finansowych, a także o ewentualnych tego konsekwencjach.

Na podstawie opinii tego zespołu, instytucja podejmuje decyzje o wszczęciu postępowania pociągającego za sobą odpowiedzialność dyscyplinarną lub obowiązek zapłaty odszkodowania. Jeżeli zespół rozpozna problemy systemowe, przesyła sprawozdanie wraz z zaleceniami intendentowi i intendentowi delegowanemu, pod warunkiem że ten drugi nie ma z tą sprawą związku, oraz audytorowi wewnętrznemu.

5.  72
 W przypadkach gdy szefowie delegatur Unii działają jako subdelegowani intendenci zgodnie z art. 51 akapit drugi, w sprawach, o których mowa w ust. 4 niniejszego artykułu, właściwy jest wyspecjalizowany zespół do spraw nieprawidłowości finansowych, powołany przez Komisję na mocy tego ustępu.

Jeżeli zespół stwierdzi wystąpienie problemów systemowych, przesyła sprawozdanie wraz z zaleceniami intendentowi, Wysokiemu Przedstawicielowi oraz delegowanemu intendentowi Komisji, pod warunkiem, że ten ostatni nie ma związku ze sprawą, a także audytorowi wewnętrznemu.

Na podstawie opinii zespołu Komisja może zwrócić się do Wysokiego Przedstawiciela o to, aby - jako organ powołujący - wszczął przeciwko subdelegowanym intendentom postępowanie pociągające za sobą odpowiedzialność dyscyplinarną lub obowiązek zapłaty odszkodowania w przypadkach, w których nieprawidłowości dotyczą uprawnień, jakie Komisja przekazała intendentom w drodze subdelegacji. W takim przypadku Wysoki Przedstawiciel podejmie stosowne działania zgodnie z regulaminem pracowniczym w celu wykonania decyzji w sprawie odpowiedzialności dyscyplinarnej lub obowiązku zapłaty odszkodowania, zgodnie z zaleceniem Komisji.

Państwa członkowskie w pełni wspierają Unię w egzekwowaniu wszelkich obowiązków nałożonych na podstawie art. 22 regulaminu pracowniczego na pracowników czasowych, wobec których zastosowanie ma art. 2 lit. e) warunków zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich.

Zasady mające zastosowanie do księgowych oraz administratorów środków zaliczkowych

Księgowy podlega postępowaniu dyscyplinarnemu oraz obowiązkowi zapłaty odszkodowania zgodnie z procedurami zawartymi w regulaminie pracowniczym. Księgowy w szczególności może być pociągnięty do odpowiedzialności, jeżeli dopuszcza się niżej wymienionych uchybień:

a)
traci lub niszczy środki pieniężne, aktywa i dokumenty znajdujące się w jego posiadaniu;
b)
niewłaściwie zmienia rachunki bankowe oraz pocztowe rachunki przelewowe (giro);
c)
dokonuje windykacji należności lub realizuje płatności w kwotach niezgodnych z figurującymi na odpowiadających im zleceniach windykacji lub zleceniach płatniczych;
d)
nie zdoła zrealizować należnych dochodów.

Administrator środków zaliczkowych podlega postępowaniu dyscyplinarnemu oraz obowiązkowi zapłaty odszkodowania zgodnie z procedurami zawartymi w regulaminie pracowniczym. Administrator środków zaliczkowych w szczególności może być pociągnięty do odpowiedzialności na skutek niżej wymienionych uchybień:

a)
traci lub niszczy środki pieniężne, aktywa i dokumenty znajdujące się w jego posiadaniu,
b)
nie może dostarczyć właściwych dokumentów towarzyszących odnośnie do dokonanych przez siebie płatności;
c)
dokonuje płatności na rzecz innej osoby niż uprawniony odbiorca płatności;
d)
nie zdoła zrealizować należnych dochodów.

Operacje po stronie dochodów

Stawianie zasobów własnych do dyspozycji

Prognoza dochodów ustanowionych przez zasoby własne, zgodnie z decyzją Rady w sprawie systemu zasobów własnych Wspólnot, jest ujmowana w budżecie w EUR. Zostaje udostępniona zgodnie z rozporządzeniem Rady dotyczącym wykonania tej decyzji.

Prognoza należności

1. 
Prognoza należności początkowo dokonywana jest przez intendenta odpowiedzialnego za wszelkie środki lub sytuacje, które mogą spowodować powstanie lub zmienić kwoty należne Wspólnotom.
2. 
Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, nie wykonuje się prognozy należności zanim Państwa Członkowskie nie udostępnią Komisji zasobów własnych określonych w decyzji Rady w sprawie systemu zasobów własnych Wspólnot, które są wpłacane w ustalonych odstępach przez Państwa Członkowskie. Właściwy intendent wystawia zlecenie windykacji w odniesieniu do tych kwot.

Ustalenie należności

1. 
Ustalenie należności jest czynnością, dzięki której intendent delegowany lub subdelegowany:
a)
weryfikuje istnienie należności;
b)
określa lub weryfikuje stan faktyczny i kwotę należności;
c)
weryfikuje warunki wymagalności należności.
2. 
Zasoby własne postawione do dyspozycji Komisji oraz wszelkie należności określone jako pewne, w wyrażone w kwocie pieniężnej i wymagalne, muszą zostać ustalone przy pomocy zlecenia windykacji przekazanego księgowemu oraz noty debetowej przesłanej dłużnikowi, które są sporządzane przez właściwego intendenta.
3. 
Kwoty wypłacone omyłkowo podlegają odzyskaniu;
4. 
Warunki, zgodnie z którymi odsetki z tytułu płatności przeterminowanych należne są Wspólnotom, ustanawia się w zasadach wykonawczych.

Zezwolenie na windykację należności

1. 
Zezwolenie na windykację należności jest czynnością, dzięki której intendent przez delegowany lub subdelegowany zleca księgowemu, poprzez wystawienie zlecenia windykacji, windykację kwot należnych, które ustalił.
2. 
Instytucja może formalnie ustalić kwotę należną od osób innych niż państwa przy pomocy decyzji, która podlega wykonaniu w rozumieniu artykułu 256 Traktatu WE.

Windykacja

1. 
Księgowy działa na podstawie zleceń windykacji dla kwot należycie ustalonych przez właściwego intendenta. Z należytą starannością zapewnia Wspólnotom otrzymanie ich dochodów i dopilnowuje przestrzeganie ich praw.

Księgowy dokonuje windykacji należności poprzez kompensację roszczeń, które Wspólnoty posiadają względem dłużnika, z roszczeniem które ten z kolei posiada względem Wspólnot, i które jest pewne, wyrażone w kwocie pieniężnej i wymagalne.

2.  73
 W przypadku gdy właściwy intendent delegowany zamierza odstąpić lub częściowo odstąpić od windykacji ustalonej należności, upewnia się, że odstąpienie jest prawidłowe i zgodne z zasadą należytego zarządzania finansami i zasadą proporcjonalności zgodnie z procedurami i kryteriami ustanowionymi w zasadach wykonawczych. Decyzja dotycząca odstąpienia musi być uzasadniona. Intendent może przekazać uprawnienia związane z podjęciem tej decyzji wyłącznie w sposób ustanowiony w zasadach wykonawczych.

Ponadto właściwy intendent może anulować lub skorygować ustaloną kwotę należną zgodnie z warunkami określonymi w zasadach wykonawczych.

Bez uszczerbku dla przepisów określonych uregulowań oraz zastosowania decyzji Rady w sprawie systemu zasobów własnych Wspólnot, dla należności Wspólnoty od osób trzecich, jak również dla należności osób trzecich od Wspólnoty obowiązuje termin przedawnienia wynoszący pięć lat.

Dzień, począwszy od którego termin przedawnienia zaczyna biec, oraz warunki jego przerwania ustanawiają zasady wykonawcze.

Dochody uzyskane z tytułu grzywien, okresowych kar pieniężnych oraz innych kar, wraz z narosłymi odsetkami, nie są ewidencjonowane ostatecznie jako dochody budżetowe, o ile decyzja o ich nałożeniu może być uchylona przez Trybunał Sprawiedliwości.

Pierwszy akapit nie ma zastosowania do decyzji dotyczących rozliczeń lub korekt finansowych.

Operacje po stronie wydatków

1. 
Wszystkie zobowiązania dotyczące wydatków powinny być zaciągnięte, oraz powinna być stwierdzona prawidłowość wszystkich wydatków, oraz wszystkie wydatki powinny zostać zatwierdzone i opłacone.
2.  75
 Z wyjątkiem środków, które można zrealizować bez aktu podstawowego, zgodnie z art. 49 ust. 6 lit. e), zaciągnięcie zobowiązań jest poprzedzane decyzją w sprawie finansowania przyjętą przez instytucję lub organ, któremu instytucja ta przekaże uprawnienia.

Zaciąganie zobowiązań finansowych

1. 
Zobowiązanie budżetowe jest operacją polegającą na rezerwacji środków niezbędnych do pokrycia płatności będących następstwem zobowiązania prawnego.

Zobowiązanie prawne jest czynnością, poprzez którą intendent zaciąga lub stwierdza zobowiązanie, którego skutkiem jest obciążenie finansowe.

Zobowiązania budżetowe oraz zobowiązania prawne przyjmuje ten sam intendent, z wyjątkiem należycie uzasadnionych przypadków przewidzianych w zasadach wykonawczych.

2. 
Zobowiązanie budżetowe ma charakter indywidualny wówczas, gdy beneficjent oraz kwota wydatków jest znana.

Zobowiązanie budżetowe ma charakter globalny wówczas, gdy przynajmniej jeden z elementów potrzebnych do określenia zobowiązania indywidualnego jest nieznany.

Zobowiązanie budżetowe ma charakter tymczasowy wówczas, gdy przeznaczone jest na pokrycie wydatków, o których mowa w art. 150 lub zwykłych wydatków administracyjnych, przy czym ani kwota ani też finalny beneficjent nie są do końca znane.

3. 
Zobowiązania budżetowe z tytułu działań trwających dłużej niż jeden rok budżetowy można rozbić na raty na kilka lat, jedynie w przypadku gdy przewiduje to akt podstawowy. To samo stosuje się do zobowiązań budżetowych z tytułu wydatków administracyjnych. W przypadku gdy zobowiązanie budżetowe podzielone jest na roczne raty, zobowiązanie prawne powinno to określać, z wyjątkiem wydatków personalnych.
1. 
W odniesieniu do środków, które mogą spowodować powstanie wydatków obciążających budżet, właściwy intendent musi najpierw zaciągnąć zobowiązanie budżetowe zanim zaciągnie zobowiązanie prawne względem osób trzecich.
2. 
Z uwzględnieniem przepisów szczególnych tytułu IV drugiej części, globalne zobowiązania budżetowe pokrywają ogólny koszt odpowiadających im indywidualnych zobowiązań prawnych podjętych do dnia 31 grudnia roku n + 1.

Z zastrzeżeniem art. 76 ust. 3 i art. 179 ust. 2, indywidualne zobowiązania prawne odnoszące się do indywidualnych lub tymczasowych zobowiązań budżetowych podejmowane są do dnia 31 grudnia roku n.

Pod koniec okresów określonych w pierwszym i drugim akapicie, właściwy intendent umarza niewykorzystane saldo tych zobowiązań budżetowych.

Kwota każdego indywidualnego zobowiązania prawnego przyjętego w następstwie zobowiązania globalnego, przed podpisaniem, podlega rejestracji przez właściwego intendenta na kontach budżetowych oraz wpisaniu do zobowiązań globalnych.

3.  76
 Ostateczny termin realizacji zobowiązań prawnych z tytułu działań trwających dłużej niż jeden rok budżetowy oraz odpowiadających im zobowiązań budżetowych, z wyjątkiem wydatków personalnych, ustala się zgodnie z zasadą należytego zarządzania finansami.

Wszelkie części takich zobowiązań, które nie zostały wykonane w ciągu sześciu miesięcy następujących po tym terminie zostają umorzone zgodnie z art. 11.

Kwota zobowiązania budżetowego odpowiadającego zobowiązaniu prawnemu, w odniesieniu do którego nie dokonano płatności w rozumieniu art. 81 w ciągu trzech lat następujących po podpisaniu zobowiązania prawnego, zostaje umorzona.

1. 
Przyjmując zobowiązanie budżetowe, właściwy intendent dopilnowuje, aby:
a)
wydatek został przypisany odpowiedniej pozycji budżetu;
b)
środki były dostępne;
c)
wydatek był zgodny z postanowieniami Traktatów, budżetu, niniejszego rozporządzenia, zasad wykonawczych i wszystkich aktów przyjętych zgodnie z Traktatami i rozporządzeniami;
d)
przestrzegana była zasada należytego zarządzania finansami.
2. 
rejestrując zobowiązanie prawne, intendent dopilnowuje, aby:
a)
zobowiązanie było pokryte przez odpowiadające mu zobowiązanie budżetowe;
c)
wydatek był prawidłowy i zgodny z postanowieniami Traktatów, budżetu, niniejszego rozporządzenia, zasad wykonawczych i wszystkich aktów przyjętych zgodnie z Traktatami i rozporządzeniami;
d)
przestrzegana była zasada należytego zarządzania finansami.

Stwierdzanie prawidłowości wydatków

Stwierdzenie prawidłowości wydatków jest czynnością, polegającą na tym, że właściwy intendent:

a)
weryfikuje istnienie roszczenia wierzyciela;
b)
określa lub weryfikuje stan faktyczny i kwotę wierzytelności;
c)
weryfikuje warunki wymagalności wierzytelności

Zatwierdzenie wydatków

Zatwierdzenie wydatku jest czynnością, która polega na tym, że właściwy intendent, po stwierdzeniu, że środki są dostępne i wystawieniu zlecenia płatniczego, poleca księgowemu dokonanie płatności z tytułu wydatku, którego prawidłowość została przez niego stwierdzona.

W przypadkach, w których dokonywane są płatności okresowe z tytułu usług, w tym usług najmu lub dostaw, intendent po dokonaniu analizy ryzyka może zarządzić stosowanie systemu polecenia zapłaty.

Realizacja wydatków

1. 
Płatności wykonuje się po przedłożeniu dowodu, że dane działanie jest zgodne z postanowieniami zawartymi w akcie podstawowym lub w umowie i obejmuje przynajmniej jedną z następujących operacji:
a)
płatność całej kwoty należnej;
b)
płatność całej kwoty należnej na jeden z następujących sposobów:
i)
finansowanie z góry, które może być podzielone na kilka płatności;
ii)
jedna lub kilka płatności zaliczkowych;
iii)
płatność salda kwot należnych.
2. 
W rachunkach należy dokonać rozróżnienia między różnymi rodzajami płatności, o których mowa w ust. 1, wówczas, gdy są dokonywane.

Realizacji wydatków dokonuje księgowy w ramach limitu dostępnych środków.

Terminy operacji po stronie wydatków

Czynności w zakresie rozliczenia, zatwierdzenia i realizacja wydatków musi zostać zakończona w terminie ustanowionym w zasadach wykonawczych, które również określają warunki, na jakich wierzyciele, wobec których dokonano płatności ze zwłoką są uprawnieni do otrzymania odsetek za zwłokę którymi obciążana jest pozycja, z której dokonano płatności kwoty głównej.

Systemy informatyczne

W przypadku gdy operacje po stronie dochodów i wydatków są administrowane przy pomocy systemów komputerowych, podpisy mogą być składane przy wykorzystaniu procedur komputerowych lub elektronicznych.

Audytor wewnętrzny

Każda instytucja ustanawia funkcję audytu wewnętrznego, która musi być wykonywana zgodnie z odpowiednimi normami międzynarodowymi. Audytor wewnętrzny wyznaczony przez instytucję odpowiada względem niej za sprawdzenie właściwego działania systemów i procedur wykonania budżetu. Audytorem wewnętrznym nie może być ani intendent ani księgowy.

Na potrzeby audytu wewnętrznego ESDZ działalność szefów delegatur Unii jako subdelegowanych intendentów, zgodnie z art. 51 akapit drugi, podlega uprawnieniom kontrolnym audytora wewnętrznego Komisji w odniesieniu do przekazanego im w drodze subdelegacji zarządzania finansami.

Audytor wewnętrzny Komisji działa również jako audytor wewnętrzny ESDZ w odniesieniu do wykonania działu budżetu dotyczącego ESDZ, z zastrzeżeniem art. 186a.

1. 
Audytor wewnętrzny doradza instytucji w kwestii ryzyka, poprzez wydawanie niezależnych opinii na temat jakości systemu zarządzania i kontroli oraz poprzez wydawanie zaleceń dla poprawy warunków wykonywania operacji oraz wspierania należytego zarządzania finansami.

W szczególności jest odpowiedzialny za:

a)
ocenę stosowności i skuteczności wewnętrznych systemów zarządzania oraz działania służb odnośnie do realizacji polityk, programów i działań poprzez odniesienie do związanych z nimi zagrożeń;
b) 79
 ocenę skuteczności i efektywności systemów kontroli wewnętrznej i audytu mających zastosowanie w każdej operacji wykonania budżetu.
2. 
Audytor wewnętrzny wykonuje swoje obowiązki w odniesieniu do wszystkich służb i działań instytucji. Korzysta z pełnego i nieograniczonego dostępu do wszystkich informacji niezbędnych do wykonywania swoich obowiązków, w razie potrzeby na miejscu, także w Państwach Członkowskich oraz w państwach trzecich.
3. 
Audytor wewnętrzny składa instytucji sprawozdanie dotyczące wyników swoich badań, ustaleń, zebranych informacji i zaleceń. Instytucja podejmuje działania w sprawie zaleceń wynikających z przeprowadzonego audytu. Audytor wewnętrzny składa instytucji również sprawozdanie roczne dotyczące audytu wewnętrznego, wykazujące liczbę i rodzaj przeprowadzonych kontroli wewnętrznych, przedstawione zalecenia i działania podjęte odnośnie do tych zaleceń.
4. 
Co roku instytucja przesyła organowi udzielającemu absolutorium sprawozdanie podsumowujące liczbę i rodzaj przeprowadzonych kontroli wewnętrznych, przedstawione zalecenia i działania podjęte odnośnie do tych zaleceń.

Szczegółowe zasady stosujące się do audytora wewnętrznego są ustanawiane przez instytucję w taki sposób, aby gwarantowały całkowitą niezależność audytora w wykonywaniu jego obowiązków oraz określały jego odpowiedzialność.

Jeżeli audytor wewnętrzny jest członkiem personelu, przyjmuje odpowiedzialność określoną w regulaminie pracowniczym i zasadach wykonawczych.

39 Art. 49 zmieniony przez art. 1 pkt 25 rozporządzenia nr 1995/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.390.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 sierpnia 2006 r.
40 Art. 50:

- zmieniony przez art. 1 pkt 26 rozporządzenia nr 1995/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.390.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 sierpnia 2006 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 9 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1081/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. (Dz.U.UE.L.10.311.9) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 listopada 2010 r.

41 Art. 51 zmieniony przez art. 1 pkt 10 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1081/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. (Dz.U.UE.L.10.311.9) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 listopada 2010 r.
42 Art. 52 zmieniony przez art. 1 pkt 27 rozporządzenia nr 1995/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.390.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 sierpnia 2006 r.
43 Art. 53 zmieniony przez art. 1 pkt 28 rozporządzenia nr 1995/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.390.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 sierpnia 2006 r.
44 Art. 53a:

- dodany przez art. 1 pkt 29 rozporządzenia nr 1995/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.390.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 sierpnia 2006 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 11 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1081/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. (Dz.U.UE.L.10.311.9) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 listopada 2010 r.

45 Art. 53b dodany przez art. 1 pkt 29 rozporządzenia nr 1995/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.390.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 sierpnia 2006 r.
46 Art. 53c dodany przez art. 1 pkt 29 rozporządzenia nr 1995/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.390.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 sierpnia 2006 r.
47 Art. 53d dodany przez art. 1 pkt 29 rozporządzenia nr 1995/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.390.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 sierpnia 2006 r.
48 Art. 54 zmieniony przez art. 1 pkt 30 rozporządzenia nr 1995/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.390.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 sierpnia 2006 r.
49 Art. 55 zmieniony przez art. 1 pkt 31 rozporządzenia nr 1995/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.390.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 sierpnia 2006 r.
50 Art. 56 zmieniony przez art. 1 pkt 31 rozporządzenia nr 1995/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.390.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 sierpnia 2006 r.
51 Art. 57 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 32 rozporządzenia nr 1995/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.390.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 sierpnia 2006 r.
52 Art. 59 ust. 1a dodany przez art. 1 pkt 33 lit. a) rozporządzenia nr 1995/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.390.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 sierpnia 2006 r.
53 Art. 59 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 33 lit. b) rozporządzenia nr 1995/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.390.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 sierpnia 2006 r.
54 Art. 59 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 33 lit. c) rozporządzenia nr 1995/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.390.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 sierpnia 2006 r.
55 Art. 59 ust. 5 dodany przez art. 1 pkt 12 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1081/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. (Dz.U.UE.L.10.311.9) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 listopada 2010 r.
56 Art. 60 ust. 7:

- zmieniony przez art. 1 pkt 34 rozporządzenia nr 1995/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.390.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 sierpnia 2006 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 13 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1081/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. (Dz.U.UE.L.10.311.9) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 listopada 2010 r.

57 Art. 60a dodany przez art. 1 pkt 14 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1081/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. (Dz.U.UE.L.10.311.9) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 listopada 2010 r.
58 Art. 61 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 15 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1081/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. (Dz.U.UE.L.10.311.9) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 listopada 2010 r.
59 Art. 61 ust. 1 lit. e) zmieniona przez art. 1 pkt 35 lit. a) rozporządzenia nr 1995/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.390.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 sierpnia 2006 r.
60 Art. 61 ust. 2a dodany przez art. 1 pkt 35 lit. b) rozporządzenia nr 1995/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.390.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 sierpnia 2006 r.
61 Art. 61 ust. 2b dodany przez art. 1 pkt 35 lit. b) rozporządzenia nr 1995/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.390.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 sierpnia 2006 r.
62 Art. 61 ust. 2c dodany przez art. 1 pkt 35 lit. b) rozporządzenia nr 1995/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.390.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 sierpnia 2006 r.
63 Art. 61 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 35 lit. c) rozporządzenia nr 1995/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.390.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 sierpnia 2006 r.
64 Art. 62 zmieniony przez art. 1 pkt 36 rozporządzenia nr 1995/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.390.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 sierpnia 2006 r.
65 Art. 63 zmieniony przez art. 1 pkt 37 rozporządzenia nr 1995/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.390.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 sierpnia 2006 r.
66 Art. 65 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 38 rozporządzenia nr 1995/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.390.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 sierpnia 2006 r.
67 Art. 66 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 39 lit. a) rozporządzenia nr 1995/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.390.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 sierpnia 2006 r.
68 Art. 66 ust. 1a dodany przez art. 1 pkt 39 lit. b) rozporządzenia nr 1995/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.390.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 sierpnia 2006 r.
69 Art. 66 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 39 lit. c) rozporządzenia nr 1995/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.390.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 sierpnia 2006 r.
70 Art. 66 ust. 3a dodany przez art. 1 pkt 16 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1081/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. (Dz.U.UE.L.10.311.9) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 listopada 2010 r.
71 Art. 66 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 39 lit. d) rozporządzenia nr 1995/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.390.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 sierpnia 2006 r.
72 Art. 66 ust. 5 dodany przez art. 1 pkt 16 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1081/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. (Dz.U.UE.L.10.311.9) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 listopada 2010 r.
73 Art. 73 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 40 rozporządzenia nr 1995/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.390.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 sierpnia 2006 r.
74 Art. 73a dodany przez art. 1 pkt 41 rozporządzenia nr 1995/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.390.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 sierpnia 2006 r.
75 Art. 75 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 42 rozporządzenia nr 1995/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.390.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 sierpnia 2006 r.
76 Art. 77 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 43 rozporządzenia nr 1995/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.390.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 sierpnia 2006 r.
77 Art. 80 zmieniony przez art. 1 pkt 44 rozporządzenia nr 1995/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.390.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 sierpnia 2006 r.
78 Art. 85 zmieniony przez art. 1 pkt 17 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1081/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. (Dz.U.UE.L.10.311.9) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 listopada 2010 r.
79 Art. 86 ust. 1 lit. b) zmieniona przez art. 1 pkt 45 rozporządzenia nr 1995/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.390.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 sierpnia 2006 r.
80 Art. 87 zmieniony przez art. 1 pkt 46 rozporządzenia nr 1995/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.390.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 sierpnia 2006 r.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.