Rozporządzenie 1334/1999 nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz tlenku magnezu pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1999.159.1

Akt utracił moc
Wersja od: 26 maja 2005 r.

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 1334/1999
z dnia 21 czerwca 1999 r.
nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz tlenku magnezu pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej *

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Ze względu na wielowątkowość postępowań antydumpingowych i niejednolitość techniki legislacyjnej w tym zakresie obowiązywanie konkretnych ceł antydumpingowych nakładanych przez prawodawcę wspólnotowego należy oceniać kompleksowo w kontekście wszystkich aktów prawnych dotyczących przedmiotowych środków. W związku z tym nin. rozporządzenie należy odczytywać łącznie z rozporządzeniem nr 778/2005 z dnia 23 maja 2005 r. nakładającym ostateczne cło antydumpingowe na przywóz tlenku magnezu pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej (Dz.U.UE.L.05.131.1) i aktami powiązanymi z oboma rozporządzeniami.

.................................................

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (1), w szczególności jego art. 11 ust. 2,

uwzględniając wniosek złożony przez Komisję po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. PROCEDURA

1. Obowiązujące środki

(1) W czerwcu 1993 r., na mocy rozporządzenia Rady (EWG) nr 1473/93 (2) w sprawie przywozu kaustycznego kalcynowanego tlenku magnezu (zwanego dalej "CCM") pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej, nałożone zostały ostateczne środki antydumpingowe. Środki te miały postać cła zmiennego, co oznacza, że nałożono cło na przywóz poniżej minimalnej ceny importowej określonej w rozporządzeniu będącym przedmiotem badania. Minimalna cena importowa wyznaczona została na podstawie określonej wartości normalnej.

2. Wniosek o przeprowadzenie postępowania przeglądowego

(2) Po opublikowaniu powiadomienia o bliskim wygaśnięciu środków antydumpingowych obowiązujących w odniesieniu do przywozu CCM pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej (3) w marcu 1998 r. do Komisji wpłynął wniosek o przeprowadzenie postępowania przeglądowego na mocy art. 11 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96 (zwanego dalej "rozporządzeniem podstawowym").

(3) Wniosek złożony został przez Eurométaux w imieniu producentów wspólnotowych, których łączna produkcja danego produktu stanowi całość produkcji wspólnotowej.

(4) Wniosek oparto na takiej podstawie, że wygaśnięcie środków mogłoby spowodować ponowne powstanie dumpingu i szkody dla przemysłu wspólnotowego. Stwierdziwszy, po konsultacji z Komitetem Doradczym, że istnieją wystarczającego dowody, aby wszcząć postępowanie przeglądowe, Komisja rozpoczęła badanie, publikując zawiadomienie o wszczęciu postępowania (4), stosownie do art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

3. Postępowanie

(5) Komisja oficjalnie poinformowała o wszczęciu postępowania przeglądowego składających skargę producentów wspólnotowych, eksporterów i producentów z kraju wywozu i znanych importerów zainteresowanych, jak również ich stowarzyszenia przedstawicielskie oraz przedstawicieli kraju wywozu. Komisja przesłała kwestionariusze do wszystkich wymienionych stron, jak również do tych, które zgłosiły się w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania przeglądowego. Ponadto producenci prowadzący działalność gospodarczą w Indiach, które zostały wybrane jako kraj analogiczny, otrzymali stosowne informacje i kwestionariusze. Komisja umożliwiła również stronom, których sprawa dotyczyła bezpośrednio, przekazanie uwag w formie pisemnej oraz zwrócenie się o możliwość przesłuchania.

(6) Wszyscy producenci wspólnotowi udzielili odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Otrzymano również odpowiedzi od trzech eksporterów chińskich (tj. Liaoning Metals & Minerals Import & Export Corp., Citic Trading Co. Ltd oraz Liaoning Foreign Trade Corp., zwanych dalej "eksporterami chińskimi"), jednego powiązanego importera i jednego powiązanego pośrednika. Stopień współpracy sięga, według danych Eurostatu, ponad 87 % całego przywozu z Chińskiej Republiki Ludowej. Trzech niepowiązanych importerów, tj. Frank & Schulte Benelux z Niderlandów, Timab Industries SA z Francji i GBC Ltd ze Zjednoczonego Królestwa również udzieliło odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i przekazało swoje opinie na piśmie. Żadnej odpowiedzi nie udzielili użytkownicy przedmiotowego produktu, z wyjątkiem firmy Timab Industries, która sama zajmuje się jego przywozem.

(7) Służby Komisji poszukiwały i sprawdzały wszystkie informacje, które uznały za niezbędne do stwierdzenia, czy dumping i szkoda będą nadal występowały, lub ponownie zaistnieją oraz oceny interesu wspólnotowego. Badania przeprowadzono w lokalach następujących spółek:

a) Producenci wspólnotowi:

- Grecian Magnesite SA, Ateny, Grecja,

- Magnesitas Navarras, Pampeluna, Hiszpania,

- Magnesitas de Rubian, Sarria (Lugo), Hiszpania,

- Styromag GmbH, St. Katharein an der Laming, Austria;

b) Producenci z kraju analogicznego:

- Tamil Nadu Magnesite Ltd, Salem, Indie;

c) Niepowiązani importerzy wspólnotowi:

- Frank & Schulte Benelux, Capelle a/d IJssel, Niderlandy,

- Timab Industries SA, Saint-Malo, Francja (również użytkownik przedmiotowego produktu),

- GBC Ltd, Ewell (Surrey), Zjednoczone Królestwo;

d) Importerzy i pośrednicy powiązani:

- Citic Germany GmbH, Bad Homburg, Niemcy,

- Lutz Mineralien GmbH, Schifferstadt, Niemcy.

(8) Badanie dotyczące praktyk dumpingowych obejmowało okres od dnia 1 lipca 1997 r. do dnia 30 czerwca 1998 r. (zwany dalej "badanym okresem"). Badanie sytuacji przemysłu wspólnotowego obejmowało okres od dnia 1 stycznia 1994 r. do końca badanego okresu (zwany dalej "przedmiotowym okresem").

B. PRODUKT ROZWAŻANY I PRODUKT PODOBNY

1. Produkt rozważany

(9) Produkt, którego dotyczy niniejsze postępowanie, jest postacią tlenku magnezu, a mianowicie naturalnym kaustycznym kalcynowanym magnezytem (CCM), który otrzymywany jest z naturalnego węglanu magnezu lub magnezytu. W celu wytworzenia CCM magnezyt musi zostać wydobyty, rozkruszony, posortowany, a następnie wyprażony w piecu w temperaturze od 700 °C do 1.000 °C. Wynikiem jest CCM o różnej zawartości tlenku magnezu (MgO) i różnych klasach. Główne zanieczyszczenia CCM to SiO2, Fe2O3, Al2O3, CaO i B2O3 (tlenek krzemu, tlenek żelaza, tlenek glinu, tlenek wapnia, i tlenek boru). CCM jest głównie używany w rolnictwie do żywienia zwierząt lub jako nawóz sztuczny, a także ma zastosowanie w budownictwie do podłóg i płyt izolacyjnych, jak również w przemyśle do produkcji pulpy, papieru i materiału ściernego.

(10) Ponadto CCM nie jest jednorodny pod względem chemicznym. Jednakże nie znaleziono jasnych linii podziału umożliwiających zaklasyfikowanie różnych typów CCM jako odrębnych produktów. Granica między różnymi kategoriami zaciera się, z uwagi na pokrywanie się ich zastosowania, ponieważ użytkownicy posługują się dla tych samych celów magnezytem z różnych źródeł zaopatrzenia i o różnych klasach.

(11) Mimo że CCM pochodzący z Chińskiej Republiki Ludowej, sprzedawany na rynku wspólnotowym, różni się zawartością MgO, ogólnie nie wynika stąd żadna znacząca różnica pod względem podstawowej charakterystyki fizycznej, wymiennego stosowania, postrzegania i obrotu przedmiotowym produktem. Podobnie jak w czasie poprzedniego badania, wszystkie klasy i typy CCM powinny więc zostać uznane do celów niniejszego badania za jeden produkt.

2. Produkt podobny

(12) Okazało się, że nie ma żadnych zasadniczych różnic między charakterystyką fizyczną i chemiczną oraz w zastosowaniu CCM wywożonego do Wspólnoty a produktem wytwarzanym i sprzedawanym na rynku wewnętrznym kraju analogicznego. Ponadto nie ma żadnej różnicy między przedmiotowym produktem a produktem wytwarzanym i sprzedawanym na rynku wspólnotowym przez przemysł wspólnotowy składający skargę. Pod tym względem badania potwierdziły wniosek sformułowany w czasie poprzedniego badania, że użytkownicy mogą przetwarzać produkt przywozowy i produkt wytwarzany we Wspólnocie nie wprowadzając zmian do procesu produkcji.

(13) Niektórzy importerzy niepowiązani stwierdzili, że CCM z Chińskiej Republiki Ludowej nie jest taki jak CCM wytwarzany i sprzedawany przez przemysł wspólnotowy. Twierdzili, że nie mogą one być uznane za podobne, ponieważ surowiec (MgCO3) jest łatwo dostępny w Chińskiej Republice Ludowej, gdzie występują duże złoża, podczas gdy we Wspólnocie musi on być wydobywany z wąskich żył. Ponadto zawartość MgO w magnezycie chińskim jest naturalnie wyższa.

(14) Nawet jeżeli sposób wydobycia, zawartość magnezytu w złożu i proces wytwarzania może w skali światowej różnić się w zależności od producenta, różnice te nie mają dużego wpływu na produkt końcowy, a ich charakter nie potwierdza opinii niektórych importerów niepowiązanych, zgodnie z którą produkcja CCM w Chińskiej Republice Ludowej jest wyjątkowa odnośnie do metod i stosowanych procesów, jak również charakterystyki chemicznej i fizycznej magnezytu. Potwierdza to fakt, że zarówno producenci wspólnotowi, jak i eksporterzy chińscy mają pewną liczbę wspólnych odbiorców.

(15) W konsekwencji, z jednej strony CCM wywożony do Wspólnoty, a z drugiej strony produkt wytwarzany i sprzedawany przez przemysł wspólnotowy na rynku wspólnotowym oraz produkt wytwarzany i sprzedawany na rynku wewnętrznym kraju analogicznego, mogą być stosowane wymiennie i muszą być uznane za jeden produkt podobny w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

C. DUMPING

1. Uwagi wstępne

(16) Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, badanie określiło, czy istnieją podstawy do stwierdzenia, że istnieje prawdopodobieństwo dalszego występowania lub ponownego zaistnienia dumpingu, w przypadku braku środków.

2. Kraj analogiczny

(17) W celu określenia wartości normalnej uwzględniono fakt, iż w ramach niniejszego postępowania wartość normalna dla przywozu z Chińskiej Republiki Ludowej musiała być oparta na danych z państwa trzeciego o gospodarce rynkowej. Pod tym względem w zawiadomieniu o wszczęcia niniejszego postępowania przeglądowego uznano Turcję za państwo trzecie o gospodarce rynkowej odpowiednie do określenia wartości normalnej. Jednakże pewna liczba importerów stwierdziła, że wybór Turcji nie był odpowiedni z uwagi na trudniejszy niż w Chińskiej Republice Ludowej dostęp do surowców. Zatem z tego względu, że tureckie kopalnie nie mają tak samo korzystnych warunków naturalnych, jak kopalnie w Chińskiej Republice Ludowej, koszty wydobycia i przetworzenia w Turcji są wyższe niż w kopalniach chińskich. Jeden z importerów zaproponował Słowację, gdzie warunki naturalne uważano za porównywalne do warunków w Chińskiej Republice Ludowej. Inni proponowali, aby wartość normalna określana była na podstawie krajowych cen sprzedaży kamienia wapiennego lub dolomitu w Niemczech, które to surowce wydobywane są i przetwarzane w ten sam sposób jak CCM w Chińskiej Republice Ludowej i mają podobne zastosowanie.

(18) Wobec uwag importerów w sprawie wyboru Turcji jako kraju analogicznego, zabiegano o współpracę nie tylko w tym kraju, ale również w innych krajach, w których, jak wiadomo, CCM jest produkowane w wystarczającej ilości. W szczególności wnioski o współpracę skierowane zostały do trzech znanych producentów z Turcji, dwóch z Brazylii, jednego ze Słowacji i dwóch z Indii. Z Brazylii nie otrzymano żadnej odpowiedzi, natomiast producent słowacki stwierdził, że nie jest w stanie dostarczyć wymaganych informacji dotyczących badanego okresu. Jedyny turecki producent CCM skłonny do współpracy wskazał wielkość sprzedaży krajowej, która nie mogła być uznana za miarodajną w odniesieniu do wywozu chińskiego do Wspólnoty, podczas gdy inny producent turecki wytworzył jedynie inną formę MgO, a mianowicie magnezyt palony. Wreszcie, jeden z producentów indyjskich zgodził się dostarczyć informacje, o które proszono w kwestionariuszu.

(19) W odniesieniu do propozycji, by posłużyć się krajowymi cenami sprzedaży kamienia wapiennego lub dolomitu w Niemczech należy zaznaczyć, że kamień wapienny i dolomit nie mogą być uważane za podobne do CCM, ponieważ mają inną charakterystykę chemiczną.

(20) Okazało się, że sprzedaż krajowa producenta indyjskiego, który podjął współpracę, stanowi znacznie ponad 5 % ogółu przywozu wspólnotowego z Chińskiej Republiki Ludowej w badanym okresie. Rynek indyjski CCM okazał się rynkiem konkurencyjnym, na którym działa co najmniej pięciu krajowych producentów CCM. Magnezyt, surowiec używany do produkcji CCM, jest tam łatwo dostępny w dużych ilościach w kopalniach odkrywkowych położonych blisko fabryk. Proces wydobycia i produkcji producenta indyjskiego jest bardzo podobny do procesu stosowanego przez producentów chińskich.

(21) Eksporterzy chińscy stwierdzili, że wybór Turcji jako kraju analogicznego powinien zostać podtrzymany, mimo że jej wybór nie był całkowicie odpowiedni, ponieważ wartość normalna określona w Indiach nie będzie miała żadnego związku z ceną obliczoną w Turcji w czasie poprzedniego badania. Jednakże jak już wspomniano, sprzedaż w Turcji była za niska, aby mogła być uznana za miarodajną i jedynym wyjściem był wybór innego kraju analogicznego.

(22) Eksporterzy chińscy stwierdzili, że producent indyjski, który podjął współpracę, jest w całości państwowy i dlatego ceny CCM w Indiach są cenami kontrolowanymi przez rząd. Rzeczywiście prawdą jest, że spółka, o której mowa, jest państwowa. Jednakże działa ona w gospodarce rynkowej i w zakresie sprzedaży krajowej musi sprostać konkurencji ze strony pewnej liczby firm, które nie są własnością indyjskiego skarbu państwa. Nie stwierdzono, by własność państwowa spowodowała jakiekolwiek zniekształcenia w zakresie ponoszonych kosztów lub stosowanych cen.

(23) Wobec powyższego Komisja uznaje, że Indie są właściwym krajem analogicznym dla ustalenia wartości normalnej.

3. Wartość normalna

(24) W odniesieniu do jedynej klasy CCM produkowanej i sprzedawanej w Indiach, wartość normalna określona została na podstawie cen zapłaconych przez lub należnych od odbiorców niezależnych na rynku krajowym z tytułu sprzedaży produktu podobnego, której wielkość okazała się wystarczająca i dokonana w zwykłym obrocie handlowym. W odniesieniu do innych klas, nieprodukowanych przez spółkę, która podjęła współpracę, wartość normalna określona została poprzez zastosowanie współczynnika korekty do wartości normalnej określonej na podstawie klasy wytworzonej przez spółkę, która podjęła współpracę. Z tego względu, że większa zawartość MgO odpowiada wyższej jakości, a więc produktowi bardziej wartościowemu, uznano za uzasadnione określenie wysokości korekty w bezpośrednim stosunku do zawartości MgO dla różnych klas wywożonych z Chińskiej Republiki Ludowej.

4. Cena eksportowa

(25) Wywóz CCM do Wspólnoty przez eksporterów chińskich, którzy podjęli współpracę, stanowił około 87 % ogółu przywozu przedmiotowego produktu z Chińskiej Republiki Ludowej, jak oszacowano na podstawie odpowiedzi udzielonych na pytania zawarte w kwestionariuszu i danych Eurostatu w odniesieniu do kodu CN 2519 90 90 (pozycja Taric 10/80), pod którym sklasyfikowany jest przywóz produktu objętego badaniem.

(26) W odniesieniu do dwóch współpracujących eksporterów, których cała sprzedaż do Wspólnoty dokonana została na rzecz importerów niepowiązanych, cena eksportowa określona została na podstawie ceny rzeczywiście zapłaconej lub należnej za produkt sprzedany na wywóz importerom niepowiązanym.

(27) W przypadku eksportera, który dokonał całej sprzedaży do Wspólnoty na rzecz powiązanego z nim importera ze Wspólnoty, który z kolei odsprzedał przedmiotowy produkt powiązanej firmie handlowej, cena eksportowa określona została poprzez odliczenie od ceny, po której produkt został odsprzedany pierwszemu niezależnemu odbiorcy, wszystkich kosztów poniesionych między przywozem i odsprzedażą produktu przez zarówno powiązanego importera, jak i powiązanej firmy handlowej, podobnie jak rozsądnej kwoty zysku w celu ustalenia wiarygodnej ceny eksportowej zgodnie z art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego. Kwota zysku obliczona została w oparciu średni zysk osiągany przez współpracujących importerów niezależnych, tj. 9 % od obrotu powiązanej firmy handlowej.

5. Porównanie

(28) Średnia ważona wartość normalna dla danej klasy porównana została ze średnią ważoną ceną eksportową odpowiedniej klasy CCM na warunkach fob port kraju produkującego, zgodnie z art. 2 ust. 11 rozporządzenia podstawowego.

(29) W celu zapewnienia właściwego porównania wartości normalnej i ceny eksportowej, uwzględniono różnice czynników, które, jak stwierdzono i dowiedziono, mają wpływ na porównanie cen zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Pod tym względem dokonano korekty w odniesieniu do frachtu lądowego i morskiego, kosztów ubezpieczenia, przeładunku, załadunku i kosztów dodatkowych oraz kosztów kredytu. Ponadto, z tego względu, że producenci z Chińskiej Republiki Ludowej mają łatwiejszy dostęp do surowca, Komisja uznała, że powinno się wprowadzić dodatkową korektę w celu uwzględnienia niższych kosztów wydobycia rudy żelaza, wynikających z korzystniejszego współczynnika uzysku kruszcu w Chińskiej Republice Ludowej niż w Indiach. W konsekwencji, po tym jak stwierdzono, że współczynnik uzysku kruszcu w Indiach jest podobny jak w Turcji wykorzystywanej jako kraj odniesienia w czasie poprzedniego badania, przy braku innych nowych ustaleń przedłożonych przez zainteresowane strony, zadecydowano się zastosować te same korekty wartości normalnej jak te, o które wnosiła strona chińska w czasie poprzedniego badania, czyli redukcja wynosząca 20 % kosztów wydobycia ustalonych dla Indii.

(30) Wreszcie, uzasadniony okazał się przedłożony przez eksporterów chińskich wniosek o dokonanie korekty z tytułu różnic w poziomie obrotu handlowego, ale jej dokładne określenie nie zostało uznano za niezbędne z uwagi na postępowanie przeglądowe w związku z wygaśnięciem działania środka i z uwagi na to, że nadal istniałby znaczny margines dumpingu, jeżeliby dokonano tej korekty.

6. Margines dumpingu

(31) Porównanie wartości normalnej i ceny eksportowej dowiodło istnienia dumpingu, którego margines równy jest kwocie, o którą wartość normalna, tak ustalona, przekracza cenę dla wywozu do Wspólnoty. Ustalony margines dumpingu, obliczony procentowo od ceny importowej cif do granicy wspólnotowej, jest istotny.

D. PRAWDOPODOBIEŃSTWO PONOWNEGO ZAISTNIENIA LUB DALSZEGO WYSTĘPOWANIA DUMPINGU

(32) Poza analizą istnienia dumpingu w badanym okresie, zbadano prawdopodobieństwo dalszego występowania dumpingu w przypadku usunięcia danych środków. Na podstawie informacji przekazanych przez eksporterów, uznano za prawdopodobne, że wywóz chiński CCM nadal dokonywany będzie po cenach równych lub nawet niższych od cen ustalonych podczas badanego okresu. Założenie to potwierdza fakt, że urzędowe statystyki Stanów Zjednoczonych wykazały, iż chińskie ceny na warunkach fob przy wywozie do tego kraju, który jest jednym z głównych odbiorców CCM z Chińskiej Republiki Ludowej, są średnio znacznie niższe od odpowiednich cen stosowanych w odniesieniu do chińskiego wywozu do Wspólnoty w badanym okresie.

(33) Na podstawie ustaleń, że wywóz CCM pochodzącego z Chin dokonywany był w oparciu o ceny dumpingowe w badanym okresie i że zgodnie z informacjami przekazanymi przez eksporterów przewiduje się lekki spadek cen chińskich przy wywozie do Wspólnoty i uwzględniając politykę cenową stosowaną przez Chiny w odniesieniu do państw trzecich, w których nie obowiązują środki antydumpingowe, stwierdza się, że dumping będzie prawdopodobnie w dalszym ciągu występować, jeżeli obowiązujące środki zostaną uchylone.

(34) Ponadto przywołana poniżej likwidacja systemu pozwoleń wywozowych spowodowałaby prawdopodobnie spadek chińskich cen eksportowych do około 75 EUR. Prowadziłoby to do dalszego wzrostu dumpingu.

E. DEFINICJA PRZEMYSŁU WSPÓLNOTOWEGO

(35) Zgodnie z art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego, wyrażenie "przemysł wspólnotowy" interpretowane jest jako odnoszące się do wszystkich producentów wspólnotowych produktu podobnego lub tych spośród nich, których łączna produkcja stanowi znaczny odsetek ogólnej produkcji wspólnotowej tego produktu w rozumieniu art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Badanie potwierdziło, że producenci wspólnotowi, którzy złożyli wniosek, stanowią całość produkcji wspólnotowej CCM. Zatem stanowią oni przemysł wspólnotowy w rozumieniu art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

F. ANALIZA SYTUACJI NA RYNKU WSPÓLNOTOWYM CCM

(36) Po pierwsze, należy zauważyć, że większość szczegółowych danych dotyczących przemysłu wspólnotowego w przedmiotowym okresie obliczona została na podstawie danych trzech producentów wspólnotowych, tj. Grecian Magnesite, Magnesitas Navarras oraz Magnesitas de Rubián. Czwarty producent wspólnotowy, Styromag, został powołany jako spółka niezależna w 1996 r. w wyniku upadłości spółki Magindag w 1994 r., która również była producentem CCM. Z tego względu, że informacje na temat Styromag dostępne były zaledwie od 1996 r., oraz w celu przedstawienia spójnego obrazu sytuacji ekonomicznej przemysłu wspólnotowego, Komisja uznała za niewłaściwe uwzględnienie informacji dotyczących Styromag do celów analizy sytuacji ekonomicznej przemysłu wspólnotowego. Natomiast dane od firmy Styromag wzięto pod uwagę przy obliczaniu ogólnej konsumpcji wspólnotowej, jak również przy analizie zaniżania ceny dotyczącego badanego okresu. Należy również zaznaczyć, że przedstawiona poniżej analiza sytuacji przemysłu wspólnotowego nie różniłaby się, gdyby do analizy włączono ekstrapolowane dane dotyczące firmy Styromag za lata 1994-1995.

1. Konsumpcja na rynku wspólnotowym

(37) Ogólna konsumpcja CCM w badanym okresie obliczona została na podstawie:

- wielkości sprzedaży przemysłu wspólnotowego na rynku wspólnotowym,

- przywozu CCM do Wspólnoty z Chińskiej Republiki Ludowej, oraz

- przywozu CCM do Wspólnoty ze wszystkich pozostałych państw trzecich.

(38) Na tej podstawie konsumpcja wzrosła z 328.000 t w 1994 r. do 356.000 t w badanym okresie, co stanowi ilość zbliżoną do określonej w poprzednio badanym okresie (368.000 t). Lata 1994-1996 charakteryzowały się stałym wzrostem konsumpcji aż do 422.000 t w 1996 r. Konsumpcja we Wspólnocie była stymulowana wpływem warunków pogodowych na popyt na CCM o niższych klasach, głównie stosowaną w rolnictwie, jak również potencjalnym wzrostem pewnej liczby nowych rynków przemysłowych. Po osiągnięciu poziomu maksymalnego, popyt spadł o 18 % w 1997 r., ale częściowo wrócił do wcześniejszego poziomu w badanym okresie.

(39) Wreszcie należy zaznaczyć, że wspólnotowa konsumpcja CCM używanego dla dwóch zastosowań dzieli się mniej więcej po równo, ponieważ około 50 % konsumpcji wykorzystywane jest do celów rolniczych, a pozostała część przeznaczona jest do użytku przemysłowego.

2. Przywóz z danego kraju

a) Wielkość przywozu, udział przywozu i udział w rynku przedmiotowego przywozu w przedmiotowym okresie

(40) Wielkość przywozu CCM pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej wzrosła z 86.089 t w 1994 r. do 110.592 t w badanym okresie, co stanowi wzrost o około 28 % w przedmiotowym okresie. Wielkość przywozu w badanym okresie zbliża się do poziomu notowanego we wcześniej badanym okresie w początkowym postępowaniu (120.000 t).

(41) Udział CCM przywożonego z Chińskiej Republiki Ludowej w wielkości całego przywozu do Wspólnoty wahał się od 77 % do 82 % w badanym okresie. Najwyższy udział przywozu został osiągnięty w 1996 r., w którym popyt był najwyższy. Jednakże należy zauważyć, że w poprzednim badanym okresie udział przywozu z Chińskiej Republiki Ludowej wynosił zaledwie około 54 %.

(42) Udział przywozu z Chińskiej Republiki Ludowej w rynku wspólnotowym wzrósł z 26,3 % do 31 % między 1994 r. a badanym okresem. Stanowi to ogólny wzrost o 4,7 punktów procentowych w przedmiotowym okresie. W 1996 r., w którym popyt był szczególnie wysoki, chiński udział w rynku wynosił 36,4 %. W poprzednim badaniu udział przywozu z Chińskiej Republiki Ludowej w rynku sięgał 32 % w badanym okresie.

b) Zmiany cen przedmiotowego przywozu i polityka cenowa dotycząca przywozu przedmiotowego produktu

i) Zmiany cen przedmiotowego przywozu

(43) Według danych Eurostatu, średnie chińskie ceny cif we Wspólnocie znacznie wzrosły w latach 1994-1995, a następnie stale spadały. Średnie ceny sprzedaży przedmiotowego przywozu wzrosły więc o około 14 % w przedmiotowym okresie.

(44) Stwierdzono, że chiński system pozwoleń wywozowych, który rzekomo został ustanowiony po wprowadzeniu ceł antydumpingowych, stopniowo ograniczył podaż chińskiego CCM we Wspólnocie i w ten sposób doprowadził do wzrostu chińskich cen sprzedaży we Wspólnocie. Jednakże, jak wskazano powyżej, wielkość przywozu z Chin wzrosła o 28 % w przedmiotowym okresie i nawet mimo że chińskie ceny przy wywozie do Wspólnoty wzrastały po wprowadzeniu środków w latach 1993-1995, to od tego momentu stale spadały.

ii) Polityka cenowa eksporterów

(45) W celu określenia polityki cenowej eksporterów w odniesieniu do polityki cenowej producentów wspólnotowych, przeanalizowano zarówno ceny eksporterów, jak i ceny przemysłu wspólnotowego w badanym okresie. W analizie tej posłużono się sprzedażą przemysłu wspólnotowego, sprzedażą współpracujących eksporterów chińskich wobec niepowiązanych importerów ze Wspólnoty i odsprzedażą przez importerów powiązanych na rzecz odbiorców niepowiązanych, które to transakcje uważane były za odbywające się na tym samym poziomie obrotu handlowego. Do celów tej analizy produkt podzielono na dwie kategorie w zależności od jego wykorzystania w rolnictwie lub przemyśle. Na tej podstawie ceny sprzedaży CCM wytwarzanego i sprzedawanego przez przemysł wspólnotowy porównane zostały z cenami sprzedaży chińskiego CCM wykorzystywanego do tego samego celu.

(46) Należy zauważyć, że współpracujący eksporterzy chińscy sprzedali znaczną część wywozu do Wspólnoty za pośrednictwem klientów mających siedzibę poza Wspólnotą na warunkach fob granica chińska. W konsekwencji musiano dokonać korekty, aby cena osiągnęła poziom ceny cif na granicy Wspólnoty, na podstawie informacji współpracujących importerów i eksporterów.

(47) Średnie ważone ceny cif przedmiotowego przywozu porównano z cenami producentów wspólnotowych, skorygowanymi w celu uwzględnienia różnic warunków dostawy, w odniesieniu do rynków, na których obie strony dokonywały sprzedaży, ponieważ jedynie na takich rynkach można przeprowadzić istotne porównanie. Badanie pozwoliło stwierdzić, że całkowite średnie ceny sprzedaży stosowane przez eksporterów chińskich w odniesieniu do obydwu kategorii były niższe od cen przemysłu wspólnotowego. W szczególności stwierdzono, że w wartościach względnych średnia różnica między cenami wywozu chińskiego a cenami przemysłu wspólnotowego jest większa w odniesieniu do CCM używanego w sektorze przemysłowym niż CCM używanego w sektorze rolnym.

(48) Wreszcie, analiza odpowiedzi udzielonych na pytania zamieszczone w kwestionariuszu przez współpracujących importerów, wykazała, że w odniesieniu do znacznej części sprzedaży CCM używanego do celów rolniczych, cena sprzedaży na warunkach cif, stosowana przez eksporterów, odpowiada dokładnie cenie minimalnej 112 ECU za tonę, co pozwala sądzić, że na ceny te miały wpływ obecnie obowiązujące środki antydumpingowe.

(49) Mimo że ceny stosowane przez eksporterów nie odzwierciedlają faktu, że chiński CCM jest czystszy niż CCM wytwarzany przez przemysł wspólnotowy, Komisja nie uznała za konieczne zastosowanie współczynnika korekty. O korektę taką wnosił przemysł wspólnotowy.

3. Sytuacja ekonomiczna przemysłu wspólnotowego

a) Produkcja

(50) Porównując sytuację na początku i pod koniec przedmiotowego okresu, łączna produkcja CCM miała stosunkowo stabilny poziom od 1994 r. do badanego okresu. Produkcja wzrosła o 6 % od około 207.000 t do 219.000 t w wyżej wymienionym okresie.

b) Moce produkcyjne

(51) Moce produkcyjne przemysłu wspólnotowego wzrosły od 265.000 t w 1994 r. do 280.000 t w badanym okresie; stanowi to wzrost o około 6 % w przedmiotowym okresie.

c) Stopień wykorzystania mocy produkcyjnych

(52) Stopień wykorzystania mocy produkcyjnych przemysłu wspólnotowego był praktycznie taki sam w 1994 r. i w badanym okresie (78 %). Jednakże wykorzystanie mocy produkcyjnych wzrosło odpowiednio o 89 % i 88 % w 1995 r. i 1996 r. Było to wynikiem oczekiwań silnego wzrostu sprzedaży w tym okresie, który, w szczególności w 1996 r., nie miał miejsca. Od tego momentu wykorzystanie mocy produkcyjnych przemysłu wspólnotowego ciągle spadało.

d) Wielkość sprzedaży

(53) Ogólna wielkość sprzedaży producentów wspólnotowych wzrosła od około 209.000 t w 1994 r. do niemal 211.000 t w badanym okresie. Wielkość sprzedaży znacznie wzrosła w latach 1994-1995, ale od tego czasu stale spada.

e) Udział w rynku

(54) Udział przemysłu wspólnotowego w rynku wspólnotowym spadł z 63 % w 1994 r. do 58 % w badanym okresie. Stanowi to spadek o 5 punktów procentowych w przedmiotowym okresie. W 1996 r., tj. w roku, w którym popyt był szczególnie wysoki, udział przemysłu wspólnotowego w rynku spadł do 50 %. Mimo że w następnym roku przemysł wspólnotowy odrobił stracone punkty procentowe, jego udział znowu wykazuje tendencję zniżkową od 1997 r.

f) Rozwój cen

(55) Badanie wykazało, że średnia cena sprzedaży CCM przez producentów wspólnotowych wzrosła o 7 % od 1994 r. do badanego okresu. Ceny sprzedaży przemysłu wspólnotowego osiągnęły maksymalny poziom w 1996 r. ze względu na wysoki popyt w tym roku. Podczas gdy ceny CCM stosowanego w rolnictwie wzrosły o 13 % w przedmiotowym okresie, ceny sprzedaży CCM stosowanego do celów przemysłowych wzrosły o 6 %. Jednakże podczas gdy ceny CCM stosowanego w rolnictwie wykazały relatywnie stabilny rozwój po osiągnięciu poziomu maksymalnego w 1996 r., ceny CCM stosowanego do celów przemysłowych spadły o 5 %.

g) Rentowność

(56) Do celów analizy rentowności uwzględniono sprzedaż niektórych produktów ubocznych pochodzących z wytwarzania CCM przez przemysł wspólnotowy, czego wynikiem było obniżenie kosztów właściwych dla CCM i wzrost zysków związanych z CCM. Jednakże przemysł wspólnotowy stwierdził, że sprzedaż ta ma charakter tymczasowy i może natychmiast zostać zakończona. Komisja stwierdziła, że z uwagi na znaczną wielkość sprzedaży produktów ubocznych zarówno w ujęciu wartościowym, jak i ilościowym, które były na rynku w dłuższym okresie, należało je uwzględnić w analizie rentowności CCM ze skutkiem polegającym na wzroście rentowności w odniesieniu do sprzedaży CCM.

(57) Na tej podstawie rentowność przemysłu wspólnotowego, wyrażona jako odsetek sprzedaży netto, wzrosła w przedmiotowym okresie od średnich ważonych strat w wysokości 4 % w1994 r. do zysku wynoszącego 5,2 % w badanym okresie. Zysk przemysłu wspólnotowego jako całości wzrósł więc o 9,2 punktu procentowego w przedmiotowym okresie. Jednakże przemysł wspólnotowy szacuje, że dla utrzymania działalności niezbędna jest roczna stopa zysku na poziomie 10 %.

h) Zatrudnienie

(58) Zatrudnienie w przemyśle wspólnotowym spadło o 6,7 % w przedmiotowym okresie.

i) Zapasy

(59) Bilans zamknięcia zapasów producentów wspólnotowych wzrósł z 24.788 t w 1994 r. do 34.240 t w badanym okresie, co stanowi wzrost o około 38 % w przedmiotowym okresie. Bilans zamknięcia zapasów stale rósł w latach 1994-1997, a spadł w badanym okresie.

j) Inwestycje

(60) Ogólne inwestycje przemysłu wspólnotowego wzrosły o około 23 % od 1994 r. do badanego okresu. Przemysł wspólnotowy poniósł duże nakłady na inwestycje przede wszystkim w latach 1995-1996. Inwestycje dotyczyły głównie ulepszenia i dalszej racjonalizacji procesu wytwarzania, w celu ograniczenia kosztów. Część przemysłu wspólnotowego zainstalowała nowoczesne filtry w piecach w celu redukcji zanieczyszczeń.

k) Działalność wywozowa przemysłu wspólnotowego

(61) Wywóz CCM przez przemysł wspólnotowy do państw trzecich cechował się względnie stabilnym rozwojem. Wywóz roczny w przedmiotowym okresie wahał się od 8.000 do 11.000 t.

l) Wniosek

(62) Po nałożeniu zmiennego cła antydumpingowego w 1993 r., sytuacja przemysłu wspólnotowego w przedmiotowym okresie poprawiła się. Czynniki ekonomiczne, takie jak produkcja, moce produkcyjne, średnie ceny sprzedaży za tonę, rentowność i inwestycje wykazywały rozwój. Zarówno produkcja, jak i moce produkcyjne wzrosły o około 6 % w przedmiotowym okresie, podczas gdy średnie ceny sprzedaży równocześnie wzrosły o około 7 %. Po dwuletnim okresie strat przemysł wspólnotowy odnotowuje znowu od 1996 r. zyski ze sprzedaży. Prawdopodobnie było to wynikiem redukcji personelu oraz nakładów inwestycyjnych dokonanych w poprzednim roku w celu racjonalizacji produkcji. Wielkość sprzedaży przemysłu wspólnotowego i stopień wykorzystania jego mocy osiągnęły w badanym okresie taki sam poziom jak w 1994 r. Jednakże analiza przeprowadzona powyżej wykazuje również, że nie dotyczy to wszystkich wskaźników, ponieważ w szczególności od 1996 r. odnotowano tendencję zniżkową.

(63) Rzeczywiście stopień wykorzystania mocy produkcyjnych, udział w rynku, poziom zatrudnienia i bilans końcowy zapasów nie rozwijały się w korzystny sposób. W tym okresie udział przemysłu wspólnotowego w rynku wspólnotowym zmniejszył się o około 5 punktów procentowych. Przemysł wspólnotowy ograniczył w badanym okresie zatrudnienie o 6,7 % w porównaniu z 1994 r. Bilans końcowy zapasów przemysłu wspólnotowego nieustannie wzrastał w latach 1994-1997, ogólny wzrost odnotowany w przedmiotowym okresie wyniósł 38 %. Ponadto poziom wykorzystania mocy produkcyjnych przemysłu wspólnotowego zmniejszał się stale od 1995 r. i nawet w 1996 r., gdy popyt był wysoki, nie przekroczył 88 %.

(64) Badanie wykazało, że mimo iż sytuacja przemysłu wspólnotowego uległa pod pewnymi względami poprawie, niektóre inne czynniki ekonomiczne nie rozwinęły się równie korzystnie. Sytuację tę należy rozpatrywać łącznie z niskimi cenami przywozu z Chin, bliskimi cenom minimalnym, które wywierały presję cenową na przemysł wspólnotowy. Uniemożliwiło to przemysłowi wspólnotowemu pełne odrobienie strat, jakie poniósł w wyniku stosowanych wcześniej praktyk dumpingowych.

(65) Stwierdzono również, że mimo utrzymywania się przywozu z przedmiotowego kraju poprawiła się sytuacja przemysłu wspólnotowego na rynku wspólnotowym. W tym względzie należy zauważyć, że mimo iż środki antydumpingowe przyczyniły się do poprawy sytuacji ekonomicznej przemysłu wspólnotowego, ich wpływ został osłabiony, jak wykazano powyżej. Argument ten potwierdza fakt, iż przywóz z Chińskiej Republiki Ludowej wzrósł o 28 % w przedmiotowym okresie, a jego udział w rynku zyskał równocześnie 4,7 punktów procentowych.

4. Wielkość przywozu z pozostałych państw trzecich i ceny importowe

a) Wielkość przywozu

(66) Wielkość przywozu CCM z pozostałych państw trzecich wzrosła w przedmiotowym okresie od około 25.000 t w 1994 r. do około 26.000 t w badanym okresie. Stanowi to wzrost o około 4 %. Dzięki wyżej wspomnianemu wysokiemu popytowi na CCM w 1996 r., przywóz z pozostałych państw trzecich osiągnął w 1996 r. poziom maksymalny 33.000 t.

(67) Udział przywozu z pozostałych państw trzecich w rynku wynosił 8 % w latach 1994-1996 i spadł o jeden punkt procentowy w 1997 r. Udział tych krajów w rynku utrzymywał się w przedmiotowym okresie na stosunkowo stabilnym poziomie.

b) Ceny sprzedaży dla przywozu z państw trzecich

(68) Zgodnie z danymi Eurostatu średnia cena sprzedaży dla przywozu z państw trzecich wzrosła w przedmiotowym okresie o 43 %.

5. Wniosek

(69) W stosunku do poprzedniego badania konsumpcja wspólnotowa wykazywała stosunkowo stabilny rozwój. Stwierdzono, że popyt we Wspólnocie w latach 1995-1996 szybko wzrastał, przekraczając moce produkcyjne przemysłu wspólnotowego. Doprowadziło to do nieuniknionego wzrostu przywozu chińskiego CCM. Należy jednak zauważyć, że poziom wykorzystania mocy produkcyjnych przemysłu wspólnotowego wynosił w 1995 r. około 89 % i od tego momentu stale spadał. Można więc wnosić, że konsumpcja wspólnotowa nie miała dużego wpływu na sytuację przemysłu wspólnotowego w przedmiotowym okresie.

(70) Ponadto wydaje się, że raczej wzrost wielkości przywozu z Chin w większej mierze tłumaczyć można spadkiem chińskich cen importowych od 1995 r. W każdym razie popyt nie wzrósł szczególnie znacząco do badanego okresu, co mogłoby tłumaczyć stwierdzony w czasie badania wzrost przywozu chińskiego CCM i jego udziału w rynku.

(71) Przemysł wspólnotowy podjął znaczne wysiłki w celu poprawy konkurencyjności w stosunku do głównych konkurentów z Chin i pozostałych państw trzecich. Wysiłki te znajdują szczególny wyraz w rozmiarze inwestycji zrealizowanych w przedmiotowym okresie. W latach 1994-1997 przemysł wspólnotowy zainwestował znaczne sumy w modernizację i racjonalizację urządzeń produkcyjnych. Jednakże z uwagi na utrzymywanie się przywozu towarów po cenach dumpingowych z Chińskiej Republiki Ludowej wysiłki te nie przyniosły oczekiwanych rezultatów. Przemysł wspólnotowy nadal znajdował się w niekorzystnej sytuacji.

G. PRAWDOPODOBIEŃSTWO PONOWNEGO WYSTĄPIENIA SZKODY

1. Analiza sytuacji przedmiotowego kraju wywozu

a) Chiński system pozwoleń

(72) W kwietniu 1994 r. Ministerstwo Handlu Zagranicznego i Współpracy Gospodarczej oraz Chińska Izba Handlowa Importerów i Eksporterów Metali, Minerałów i Chemikaliów wprowadziły system pozwoleń na wywóz dla całego wywozu niektórych minerałów, który zasadniczo jest taki sam, jak system kontyngentów eksportowych. Wszystkie rodzaje magnezji, w tym kaustyczny kalcynowany magnezyt palony, są od tego czasu objęte tym systemem pozwoleń. W 1998 r. opłata licencyjna wynosiła około 37 ECU za tonę CCM. Oznacza to, że o ile respektowana jest cena minimalna wynosząca 112 ECU za tonę, to rzeczywista cena sprzedaży bez opłaty licencyjnej wynosi około 75 ECU za tonę.

(73) Ponadto w opinii Eurometaux prowincja Liaoning, w której działa większość producentów, wprowadziła w 1995 r. inny podatek lokalny, który wynosił w 1997 r. około 15 ECU za tonę. Stwierdzono, że ten system pozwoleń nie wystarcza do zmniejszenia ryzyka ponownego zaistnienia dumpingu powodującego szkodę.

(74) Eurometaux stwierdził, że chiński system pozwoleń stosowany w odniesieniu do magnezytu może zostać niedługo zniesiony i wyraził obawę, że w rezultacie tego zniesienia wzrośnie wielkość chińskiego wywozu magnezytu, a jego ceny znacząco spadną w przypadku zniesienia obowiązujących środków antydumpingowych.

(75) Eksporterzy stwierdzili, że system pozwoleń uczynił wywóz magnezytu z Chińskiej Republiki Ludowej bardziej stabilnym i wiarygodnym i że nie ma żadnego powodu, by sądzić, że niedługo może on zostać zniesiony. Zaznaczyli również, że w przypadku uchylenia środków antydumpingowych i zniesienia systemu pozwoleń na pewno nie obniżą swoich cen na tak stabilnym rynku, jak rynek Wspólnoty Europejskiej i nie zrezygnują nagle z wyższych zysków.

(76) W kontekście przywołanych powyżej argumentów i z uwagi na charakter opisanego powyżej systemu, którym zarządza autonomicznie rząd kraju wywozu, należy zaznaczyć, że stosowanie lub zniesienie systemu pozwoleń na wywóz nie może mieć jakiegokolwiek wpływu na decyzję instytucji wspólnotowych o przedłużeniu lub nieprzedłużeniu obowiązujących środków antydumpingowych. Jednakże analiza tego systemu wykazała jedynie, że istnieje możliwość, by eksporterzy chińscy sprzedawali CCM po bardzo niskich cenach.

b) Wywóz chiński do państw trzecich

(77) Na podstawie amerykańskiej statystyki handlowej, Komisja przeanalizowała chiński wywóz CCM do Stanów Zjednoczonych. Przywóz ten stanowił 67 % ogółu przywozu CCM do Stanów Zjednoczonych w 1997 r. i 63 % przywozu do sierpnia 1998 r.

(78) Ogólna wielkość wywozu chińskiego do Stanów Zjednoczonych wzrosła z 72.477 t w 1994 r. do 89.440 t w 1997 r. Stanowi to wzrost o 23 %. W 1995 r. wywóz chiński do Stanów Zjednoczonych osiągnął absolutny rekord (ponad 96.000 t), czyli wielkość mniej więcej równą chińskiemu wywozowi do Wspólnoty, ale tendencja ta uległa odwróceniu w 1996 r.

(79) Mimo że chińskie ceny sprzedaży na warunkach cif do Stanów Zjednoczonych wzrosły o 80 % w latach 1994-1995, wychodząc z bardzo niskiego poziomu, to od tego czasu spadły i utrzymują się na poziomie znacznie poniżej unijnej ceny minimalnej wynoszącej 112 ECU za tonę, nałożonej w 1993 r.

(80) Porównanie cen wszystkich typów CCM w oparciu o dane Eurostatu wykazało, że średnia chińska cena sprzedaży na rynek wspólnotowy jest wyższa o około jedną trzecią od średniej ceny sprzedaży na rynku amerykańskim. Zatem nie ma żadnego powodu, aby sądzić, że przy braku środków ceny chińskie nie spadłyby do poziomu porównywalnego z cenami przywozu do Stanów Zjednoczonych, tym bardziej, że ceny przywozu do Wspólnoty okazały się częściowo bardzo zbliżone, a nawet równe cenie minimalnej, co oznacza, że ich poziom tłumaczy się tylko istnieniem ceny minimalnej.

c) Produkcja, moce produkcyjne, wykorzystanie mocy i zapasy

(81) Komisja przesłała kwestionariusze do ośmiu producentów i przedsiębiorstw handlowych, między innymi w celu ustalenia poziomu produkcji, mocy produkcyjnych, wykorzystania mocy produkcyjnych i zapasów. Jednakże Komisji nie udało się ustalić poziomu produkcji producentów chińskich ani dokonać dokładnej oceny mocy produkcyjnych, wykorzystania mocy i zapasów, ponieważ trzy z czterech spółek, które podjęły współpracę są wyłącznie przedsiębiorstwami handlowymi, a tylko jedna z nich sama wytwarza CCM. Pozostali producenci nie podjęli współpracy. Z tego względu, że uniemożliwiło to dokonanie miarodajnej analizy chińskiej produkcji CCM, a oficjalne dane statystyczne są niedostępne, Komisja musiała wykorzystać dostępne informacje, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(82) W konsekwencji zadecydowano, że użyte zostaną informacje zawarte we wniosku o przeprowadzenie postępowania przeglądowego pochodzące od przemysłu i z badań rynku. Na tej podstawie, produkcja w ostatnich kilku latach może być szacowana na około 600.000 t rocznie, z czego zaledwie 200.000 t przeznaczonych było na wewnętrzny rynek chiński.

(83) Podobnie musiano posłużyć się informacjami zawartymi we wniosku o przeprowadzenie postępowania przeglądowego w celu ustalenia mocy produkcyjnych, poziomu ich wykorzystania i zapasów. Zgodnie z tymi samymi źródłami, moce produkcyjne producentów chińskich wyniosły ponad 700.000 t rocznie. W odniesieniu do poziomu wykorzystania mocy, producenci chińscy posiadają znaczne nadwyżki mocy. Chińskie zapasy CCM wyniosły około 500.000 t.

2. Wniosek dotyczący ponownego zaistnienia dumpingu powodującego szkodę

(84) Chińskie ceny przy wywozie na inny znaczący rynek CCM, tj. do Stanów Zjednoczonych, dla którego również obowiązuje system pozwoleń na wywóz, były bardzo niskie od 1994 r. do połowy 1998 r. Mimo że ceny te wzrosły o około 70 % w latach 1994-1997, wychodząc z bardzo niskiego poziomu, pozostały jednak znacznie poniżej unijnej ceny minimalnej narzuconej w 1993 r. i rzeczywistych chińskich cen eksportowych stosowanych wobec Wspólnoty.

(85) Ponadto z uwagi na charakter chińskiego systemu pozwoleń, którego zniesienie umożliwiłoby spadek chińskich cen sprzedaży na warunkach cif o 37 EUR za tonę, olbrzymie rezerwy surowca i duże chińskie nadwyżki mocy produkcyjnych wykazują, że istnieje znaczne ryzyko ponownego podjęcie przez chińskich eksporterów przywozu powodującego szkodę. W konsekwencji stwierdzono, że przy braku środków istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkodliwego dumpingu, a więc z tego względu należy podtrzymać działanie obowiązujących środków.

H. INTERES WSPÓLNOTOWY

1. Wprowadzenie

(86) Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego, zbadano, czy przedłużenie działania obowiązujących środków antydumpingowych jest sprzeczne z całościowym interesem wspólnotowym. Określenie interesu wspólnotowego odbyło się w oparciu o ocenę różnych interesów, takich jak interesy przemysłu wspólnotowego, importerów, handlowców i użytkowników przedmiotowego produktu. W celu dokonania oceny prawdopodobnego wpływu przedłużenia działania obowiązujących środków, służby Komisji zwróciły się o informacje do wszystkich wymienionych wyżej zainteresowanych stron.

(87) Należy przypomnieć, że w czasie poprzedniego postępowania uznano, iż przyjęcie środków nie stało w sprzeczności z interesem wspólnotowym. Ponadto należy zwrócić uwagę, że obecne postępowanie jest postępowaniem przeglądowym, a zatem stanowi analizę sytuacji, w której środki antydumpingowe już obowiązują. W konsekwencji, termin i charakter niniejszego postępowania pozwoliły na ocenę wszelkiego negatywnego wpływu nałożonych środków antydumpingowych na zainteresowane strony.

(88) Komisja przesłała kwestionariusz dwudziestu czterem importerom, spośród których pełną współpracę podjęło trzech importerów niepowiązanych i jeden importer powiązany. Ponadto skierowała kwestionariusz do dwóch organizacji użytkowników, tj. CEFIC i Emfema. Nie udzieliły one jednak odpowiedzi.

(89) Na tej podstawie zbadano, czy mimo ustaleń odnoszących się odpowiednio do dumpingu, szkody i dalszego występowania lub ponownego zaistnienia dumpingu powodującego szkodę, istnieją przekonywujące powody uzasadniające twierdzenie, że w interesie wspólnotowym nie leży utrzymywanie działania obowiązujących środków w danej sprawie.

2. Interesy przemysłu wspólnotowego

(90) Wyniki badania pozwoliły stwierdzić, że jeżeli obowiązujące środki nie zostaną przedłużone, sytuacja przemysłu wspólnotowego będzie niepewna, a nawet może ulec pogorszeniu.

(91) Przemysł wspólnotowy ponosi straty w wyniku przywozu CCM po niskich dumpingowych cenach z Chińskiej Republiki Ludowej. Jak wykazano powyżej, cel środków antydumpingowych będących przedmiotem postępowania przeglądowego, tj. przywrócenie uczciwej konkurencji na rynku wspólnotowym między producentami wspólnotowymi i odpowiadającymi im eksporterami z państw trzecich nie został w pełni osiągnięty.

(92) W ostatnich latach przemysł wspólnotowy podjął znaczne wysiłki w celu poprawy wydajności, obniżenia kosztów produkcji i zwiększenia swej konkurencyjnym na tym rynku wrażliwym na cenę. Podjęto wysiłki mające na celu racjonalizację, przeprowadzono inwestycje, a koszty sprzedaży, wydatki administracyjne i inne ogólne koszty przemysłu wspólnotowego spadły w przedmiotowym okresie. Ponadto jeden wspólnotowy producent z Grecji, który uczestniczył w poprzednim postępowaniu, ogłosił upadłość, spółka dominująca (Magindag) wspólnotowego producenta z Austrii (Styromag) uczestniczącego dopiero w tym postępowaniu również ogłosiła upadłość w 1994 r., a Styromag musiał zostać poddany całkowitej restrukturyzacji. Przemysł wspólnotowy nie był w stanie osiągnąć rozsądnych zysków w przedmiotowym okresie.

(93) Uwzględniając charakter trudności ekonomicznych doświadczanych przez przemysł wspólnotowy, w szczególności fakt, że nie był on w stanie wydobyć się ze szkodliwej sytuacji spowodowanej przywozem towarów po cenach dumpingowych, służby Komisji uznały, że, przy braku interwencji, sytuacja przemysłu wspólnotowego prawdopodobnie nadal będzie się pogarszać z uwagi na poziom strat, które poniósł w dłuższym okresie. Mogłoby to doprowadzić do znacznej redukcji zatrudnienia. W trakcie tego badania stwierdzono, że przemysł wspólnotowy jest rentowny, ale pozostaje w niepewnej sytuacji i jest wysoce prawdopodobne, że jeżeli nie zostanie przedłużone działanie obowiązujących środków antydumpingowych pozwalających skorygować wpływ przywozu towarów po cenach dumpingowych, sytuacja finansowa przemysłu wspólnotowego ulegnie pogorszeniu. W ten sposób, zagrożone może zostać samo istnienie przemysłu wspólnotowego, podobnie jak znaczna ilość miejsc pracy.

(94) Ponadto stałe wysiłki na rzecz restrukturyzacji podejmowane przez przemysł wspólnotowy wykazują, że nie jest on gotowy odejść od tego segmentu produkcji. Podtrzymanie środków antydumpingowych byłoby zatem w interesie przemysłu wspólnotowego.

3. Interesy eksporterów i pośredników

(95) Z jednej strony niektórzy importerzy i handlowcy sprzeciwiają się przedłużeniu środków antydumpingowych stwierdzając, że stała cena minimalna zakłóca handel międzynarodowy i sztucznie zawyża cenę importową przedmiotowego produktu. Stwierdzili, że przemysł wspólnotowy stale obniżał ceny w przedmiotowym okresie, podczas gdy producenci chińscy nie byli w stanie konkurować z przemysłem wspólnotowym, gdyż musieli przestrzegać cen minimalnych. Należy jednak zauważyć, że importerzy nie mogli dostarczyć żadnego materiału dowodowego na poparcie tego twierdzenia. Wręcz przeciwnie, postępowanie wykazało, że ceny sprzedaży przemysłu wspólnotowego wzrosły o około 7 % w przedmiotowym okresie, a jednocześnie udział chińskich producentów w rynku wspólnotowym wzrósł o około 5 %.

(96) Z drugiej strony niektórzy inni importerzy i jeden użytkownik - importer stwierdzili, że środki antydumpingowe doprowadziły do pewnej stabilności cen na wspólnotowym rynku CCM. Ponadto, cena minimalna pozwoliła przemysłowi wspólnotowemu utrzymać produkcję, a dzięki temu utrzymać konkurencję między producentami chińskimi i wspólnotowymi.

(97) Stwierdzono więc, że nałożenie środków antydumpingowych nie miało negatywnego wpływu na koszty ponoszone przez importerów przedmiotowego produktu. Jest prawdopodobne, że przedłużenie środków nie spowoduje pogorszenia się ich sytuacji w zakresie kosztów w przyszłości.

4. Interesy użytkowników

(98) Żaden użytkownik wspólnotowy nie odpowiedział na kwestionariusz przesłany przez służby Komisji w czasie obecnego postępowania ani nie przekazał materiału dowodowego dotyczącego wpływu obowiązujących środków na koszty produkcji. Z uwagi na to, że użytkownicy nie przekazali uzasadnionych informacji dotyczących wpływu obowiązujących środków na strukturę kosztów produkcji przy użyciu CCM, nie dokonano dalszej analizy. Jednakże z tego względu, że użytkownicy nie udzielili odpowiedzi, można przypuszczać, że środki antydumpingowe nie miały negatywnego wpływu na strukturę ich kosztów.

(99) W każdym razie konsekwencją obowiązujących środków antydumpingowych nie jest zamknięcie rynku wspólnotowego dla przywozu, ale raczej zaradzenie nieuczciwym praktykom handlowym i eliminacja zakłóceń powodowanych przez przywóz towarów po cenach dumpingowych. W tym konkretnym przypadku wydaje się, że środki nie przeszkodziły przywozowi z przedmiotowego kraju w dostępie do rynku wspólnotowego. Jak wspomniano powyżej, przywóz z Chińskiej Republiki Ludowej wzrósł znacznie, o 28 %, w przedmiotowym okresie.

(100) Ponadto stwierdzono, że z uwagi na fakt, iż przemysł wspólnotowy posiada znaczny udział w rynku, jest zyskowny i zainwestował znaczne sumy w poprawę swojej konkurencyjności oraz ze względu na obecność innych dostawców umiejscowionych poza Wspólnotą, ryzyko ogólnego niedoboru produktu jest bardzo ograniczone.

(101) Z tego względu, że środki obowiązują od pewnego czasu i zostaną utrzymane na tym samym poziomie, można wnioskować, że nie powinno to spowodować pogorszenia sytuacji użytkowników.

5. Konsekwencje dla konkurencji na rynku wspólnotowym

(102) W odniesieniu do konkurencyjnego otoczenia na rynku wspólnotowym, proponowane poniżej środki nie zamykają rynku wspólnotowego dla eksporterów podlegających postępowaniu przeglądowemu, dlatego też otoczenie to zezwoli na dalszą obecność tych eksporterów na rynku. Należy przypomnieć, że importerzy i użytkownicy zawsze korzystali z obecności pewnej liczby konkurentów na tym rynku. Przemysł wspólnotowy, nawet wykorzystując w pełni swoje moce produkcyjne, mógł zaspokoić jedynie około 80 % popytu na rynku wspólnotowym. Przywóz z państw trzecich będzie więc zawsze konieczny. W konsekwencji, nawet gdyby działanie obowiązujących środków antydumpingowych zostało przedłużone, eksporterzy z przedmiotowego kraju nadal byliby w stanie wywozić do Wspólnoty po uczciwych cenach.

6. Wniosek dotyczący interesu wspólnotowego

(103) Na podstawie dostępnych informacji i po zbadaniu różnych interesów, służby Komisji stwierdzają z jednej strony, że przedłużenie działania środków antydumpingowych prawdopodobnie doprowadzi do stabilnych cen CCM na rynku wspólnotowym, które, w czasie działania obowiązujących środków, wydają się nie mieć żadnego negatywnego wpływu na sytuację ekonomiczną użytkowników i importerów. Jednakże z drugiej strony uznały one, że brak właściwej ochrony przemysłu wspólnotowego przed przywozem towarów po cenach dumpingowych mógłby nie tylko pogłębić jeszcze jego trudności, ale nawet doprowadzić do zniknięcia tego przemysłu. Korzyść dla użytkowników w postaci spadku cen, wynikająca z nienałożenia środków antydumpingowych, nie rekompensuje zysków płynących z eliminacji skutków zakłóceń wymiany handlowej powodowanych przywozem towarów po cenach dumpingowych.

I. ŚRODKI ANTYDUMPINGOWE

(104) Wszystkie zainteresowane strony zostały poinformowane o głównych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierzano zalecić utrzymanie obowiązujących środków. Określono termin, w którym mogły one zgłosić protest dotyczący ustaleń. Uwagi stron zostały rozważone a w miarę potrzeby odpowiednio zmodyfikowano zebrane informacje.

(105) W kontekście poprzedzających stwierdzeń, stosownie do art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, należy utrzymać działanie środków antydumpingowych w postaci cła zmiennego związanego z minimalną ceną importową wynoszącej 112 ECU za tonę, w odniesieniu do przywozu CCM pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej, które to środki zostały nałożone na mocy rozporządzenia (EWG) nr 1473/93, ale należy wyrazić je w euro, nowej walucie europejskiej. Nowa cena minimalna wynosi więc 112 EUR za tonę,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1
1.
Nakłada się niniejszym ostateczne cło antydumpingowe na przywóz tlenku magnezu pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej, oznaczonego kodem CN ex 2519 90 90 (kod Taric: 2519 90 90*10).
2. 1
Kwota cła antydumpingowego wynosi:

a) różnicę między minimalną ceną importową w wysokości 112 EUR za tonę i ceną netto cena franco granica Wspólnoty, przed ocleniem, we wszystkich przypadkach, kiedy ta ostatnia jest:

– mniejsza od minimalnej ceny importowej, oraz

– ustalona na podstawie faktury wystawionej przez eksportera zlokalizowanego w Chińskiej Republice Ludowej bezpośrednio niepowiązanemu podmiotowi we Wspólnocie (dodatkowy kod TARIC A420);

b) zero, jeżeli cena netto franco granica Wspólnoty, przed ocleniem, jest ustalona na podstawie faktury wystawionej przez eksportera zlokalizowanego w Chińskiej Republice Ludowej bezpośrednio niepowiązanemu podmiotowi we Wspólnocie i równej lub wyższej niż minimalna cena importowa w wysokości 112 EUR za tonę (dodatkowy kod TARIC A420);

c) równa cłu wartościowemu w wysokości 27,1 % we wszystkich przypadkach nieobjętych w lit. a) i b) (dodatkowy kod TARIC A999).

W przypadkach, kiedy cło antydumpingowe ustala się zgodnie z art. 1 ust. 2 lit. a) i kiedy towary uległy uszkodzeniu przed wprowadzeniem do swobodnego obrotu i, w związku z tym cena faktycznie zapłacona bądź należna zostaje obniżona w celu określenia wartości celnej na podstawie art. 145 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93, minimalna cena importowa określona powyżej zostaje obniżona o procent odpowiadający procentowej obniżce ceny faktycznie zapłaconej bądź należnej. Należność celna będzie wówczas równa różnicy między obniżoną minimalną ceną importową i obniżoną ceną netto franco granica Wspólnoty, przed odprawą celną.

3.
Jeżeli nie określono inaczej, mają zastosowanie przepisy obowiązujące w zakresie ceł i innych praktyk celnych.
Artykuł  2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 21 czerwca 1999 r.

W imieniu Rady
G. VERHEUGEN
Przewodniczący

______

(1) Dz.U. L 56 z 6.3.1996, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 905/98 (Dz.U. L 128 z 30.4.1998, str. 18).

(2) Dz.U. L 145 z 17.6.1993, str. 1.

(3) Dz.U. C 383 z 17.12.1997, str. 9.

(4) Dz.U. C 190 z 18.6.1998, str. 4.

* Z dniem 18 maja 2004 r. stosowanie środków antydumpingowych, o których mowa w nin. rozporządzeniu, zostało przedłużone do dnia 18 sierpnia 2005 r. na podstawie art. 11 ust. 2 akapit pierwszy in fine rozporządzenia Rady nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (Dz.U.UE.L.96.56.1) w związku z zawiadomieniem o wszczęciu przeglądu związanego z wygaśnięciem środków antydumpingowych mających zastosowanie do przywozu tlenku magnezu pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej (Dz.U.UE.C.04.138.2).

Z dniem 26 maja 2005 r. stosowanie środków antydumpingowych nałożonych nin. rozporządzeniem zostało przedłużone do dnia 26 maja 2010 r. w związku z opublikowaniem rozporządzenia nr 778/2005 z dnia 23 maja 2005 r. nakładającego ostateczne cło antydumpingowe na przywóz tlenku magnezu pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej (Dz.U.UE.L.05.131.1).

1 Art. 1 ust. 2 zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 985/2003 z dnia 5 czerwca 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.143.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 czerwca 2003 r.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.