Rozdział 2 - Kształcenie i szkolenie - Rozporządzenie 1288/2013 ustanawiające "Erasmus+": unijny program na rzecz kształcenia, szkolenia, młodzieży i sportu oraz uchylające decyzje nr 1719/2006/WE, 1720/2006/WE i 1298/2008/WE

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2013.347.50

Akt utracił moc
Wersja od: 5 października 2018 r.

ROZDZIAŁ  II

Kształcenie i szkolenie

Cele szczegółowe

1. 
Zgodnie z celem ogólnym Programu określonym w art. 4, w szczególności z celami ET 2020, a także w ramach wspierania zrównoważonego rozwoju państw partnerskich w dziedzinie szkolnictwa wyższego, realizowane są następujące cele szczegółowe Programu:
a)
podniesienie poziomu kluczowych kompetencji i umiejętności, w szczególności w zakresie ich przydatności dla rynku pracy i ich wkładu w spójność społeczeństwa, w szczególności dzięki zwiększonym możliwościom dotyczącym mobilności edukacyjnej oraz dzięki zacieśnionej współpracy między środowiskiem kształcenia i szkolenia a środowiskiem pracy;
b)
wspieranie poprawy jakości, doskonałości innowacyjnej i umiędzynarodowienia instytucji edukacyjnych i szkoleniowych, w szczególności dzięki zacieśnionej współpracy transnarodowej między organizatorami kształcenia i szkolenia a innymi zainteresowanymi stronami;
c)
wspieranie tworzenia i rozpowszechniania wiedzy o europejskim obszarze uczenia się przez całe życie, który ma służyć dopełnieniu reform politycznych na szczeblu krajowym oraz wspieraniu modernizacji systemów kształcenia i szkolenia, w szczególności dzięki zacieśnionej współpracy politycznej, lepszemu zastosowaniu unijnych narzędzi przejrzystości i uznawalności oraz dzięki rozpowszechnianiu dobrych praktyk;
d)
poszerzanie międzynarodowego wymiaru kształcenia i szkolenia, w szczególności poprzez współpracę między instytucjami Unii i instytucjami państw partnerskich w dziedzinie kształcenia i szkolenia zawodowego oraz w zakresie szkolnictwa wyższego, dzięki zwiększeniu atrakcyjności europejskich instytucji szkolnictwa wyższego oraz wspieraniu działań zewnętrznych Unii, w tym jej celów rozwoju, poprzez promowanie mobilności i współpracy między instytucjami szkolnictwa wyższego Unii i państw partnerskich oraz poprzez ukierunkowane budowanie potencjału w państwach partnerskich;
e)
poprawa nauczania i uczenia się języków oraz promowanie szerokiej różnorodności językowej Unii i świadomości międzykulturowej;
f)
wspieranie udoskonalania nauczania i badań dotyczących integracji europejskiej poprzez realizację na całym świecie działań "Jean Monnet", o których mowa w art. 10.
2. 
W celu oceny Programu w załączniku I określono mierzalne i odpowiednie wskaźniki powiązane z celami szczegółowymi, o których mowa w ust. 1.

Akcje w ramach Programu

1. 
W dziedzinie kształcenia i szkolenia cele Programu realizowane są w ramach następujących rodzajów akcji:
a)
mobilność edukacyjna osób;
b)
współpraca na rzecz innowacji i wymiany dobrych praktyk; oraz
c)
wsparcie w reformowaniu polityk.
2. 
Szczegółowe działania "Jean Monnet" opisane są w art. 10.

Mobilność edukacyjna osób

1. 
W ramach mobilności edukacyjnej osób wspiera się następujące działania w państwach uczestniczących w Programie, o których mowa w art. 24 ust. 1:
a)
mobilność studentów w ramach wszystkich programów szkolnictwa wyższego oraz mobilność studentów, praktykantów i uczniów w ramach kształcenia i szkolenia zawodowego. Mobilność ta może mieć formę studiów w instytucji partnerskiej lub staży lub zdobywania doświadczenia jako praktykant, asystent lub stażysta za granicą. Mobilność na poziomie studiów magisterskich może być wspierana za pośrednictwem Europejskiego Instrumentu Gwarancji Pożyczek Studenckich, o którym mowa w art. 20;
b)
mobilność kadry między państwami uczestniczącymi w Programie, o których mowa w art. 24 ust. 1. Mobilność ta może mieć formę nauczania lub asystentury lub udziału w działaniach w zakresie rozwoju zawodowego za granicą.
2. 
W ramach tej akcji wspierana jest również międzynarodowa mobilność studentów i kadry do państw partnerskich i z tych państw w sektorze szkolnictwa wyższego, w tym mobilność zorganizowana na podstawie studiów wspólnych, studiów prowadzących do uzyskania dwóch lub wielu dyplomów wysokiej jakości lub wspólnych konkursów.

Współpraca na rzecz innowacji i wymiany dobrych praktyk

1. 
W ramach współpracy na rzecz innowacji i wymiany dobrych praktyk wspiera się:
a)
partnerstwa strategiczne między organizacjami lub instytucjami zajmującymi się kształceniem i szkoleniem lub innymi odpowiednimi sektorami, mające na celu opracowywanie i wdrażanie wspólnych inicjatyw oraz promowanie wzajemnego uczenia się i wymiany doświadczeń;
b)
partnerstwa środowiska pracy oraz instytucji edukacyjnych i szkoleniowych w formie:
-
sojuszy na rzecz wiedzy, w szczególności między instytucjami szkolnictwa wyższego a środowiskiem pracy, propagujących kreatywność, innowacje, uczenie się oparte na pracy oraz przedsiębiorczość poprzez oferowanie właściwych możliwości uczenia się, w tym opracowywanie nowych programów kształcenia i podejść pedagogicznych;
-
sojuszy na rzecz umiejętności sektorowych między organizatorami kształcenia i szkolenia a środowiskiem pracy, propagujących zatrudnialność, przyczyniających się do tworzenia nowych programów kształcenia dla konkretnych sektorów lub programów międzysektorowych, opracowujących innowacyjne metody kształcenia i szkolenia zawodowego oraz wykorzystujących w praktyce unijne narzędzia przejrzystości i uznawalności;
c)
platformy informatyczne, obejmujące wszystkie sektory kształcenia i szkolenia, w tym zwłaszcza e-Twinning, umożliwiające wzajemne uczenie się, mobilność wirtualną i wymianę dobrych praktyk oraz zapewnienie dostępu uczestnikom z państw sąsiadujących.
2. 
W ramach tej akcji wspierane są również procesy rozwoju, budowanie potencjału, integracja regionalna, wymiana wiedzy i procesy modernizacji dzięki międzynarodowym partnerstwom między instytucjami szkolnictwa wyższego w Unii i w państwach partnerskich, w szczególności w odniesieniu do wzajemnego uczenia się i wspólnych projektów edukacyjnych oraz poprzez promowanie współpracy regionalnej oraz krajowych biur informacyjnych, w szczególności z państwami sąsiadującymi.

Wsparcie w reformowaniu polityk

1. 
Wsparcie w reformowaniu polityk obejmuje działania zainicjowane na poziomie Unii związane z:
a)
wdrażaniem programu polityki Unii w dziedzinie kształcenia i szkolenia w kontekście OMK, jak również z procesem bolońskim i kopenhaskim;
b)
wdrażaniem w państwach uczestniczących w Programie unijnych narzędzi przejrzystości i uznawalności, w szczególności jednolitych ram unijnych dla przejrzystości kwalifikacji i kompetencji (Europass), europejskich ram kwalifikacji (EQF), europejskiego systemu transferu i akumulacji punktów (ECTS), europejskiego systemu transferu osiągnięć w kształceniu i szkoleniu zawodowym (ECVET), europejskich ram odniesienia na rzecz zapewniania jakości w kształceniu i szkoleniu zawodowym (EQAVET), Europejskiego Rejestru Zapewniania Jakości w Szkolnictwie Wyższym (EQAR) i Europejskiego Stowarzyszenia na Rzecz Zapewnienia Jakości Kształcenia w Szkolnictwie Wyższym (ENQA) oraz zapewnieniem wsparcia sieci ogólnounijnych i europejskich organizacji pozarządowych działających w sektorze kształcenia i szkolenia;
c)
dialogiem politycznym z właściwymi europejskimi zainteresowanymi stronami w dziedzinie kształcenia i szkolenia;
d)
NARIC, sieciami Eurydice i Euroguidance oraz krajowymi centrami Europass.
2. 
W ramach tej akcji udziela się również wsparcia na rzecz dialogu politycznego z państwami partnerskimi i organizacjami międzynarodowymi.

Działania "Jean Monnet"

Działania "Jean Monnet" mają na celu:

a)
promowanie nauczania i badań dotyczących integracji europejskiej wśród specjalistów akademickich, osób uczących się i obywateli na całym świecie, w szczególności poprzez tworzenie katedr Jean Monnet i inne działania akademickie, jak również poprzez wspieranie innych działań w zakresie budowania wiedzy w instytucjach szkolnictwa wyższego;
b)
wspieranie działalności instytucji akademickich lub stowarzyszeń aktywnych w obszarze studiów w zakresie integracji europejskiej i wspieranie znaku jakości Jean Monnet;
c)
wspieranie następujących instytucji realizujących cel o znaczeniu ogólnoeuropejskim:
(i)
Europejski Instytut Uniwersytecki we Florencji,
(ii)
Kolegium Europejskiego (w Brugii i w Natolinie);
(iii)
Europejski Instytut Administracji Publicznej (EIPA) w Maastricht;
(iv)
Akademia Prawa Europejskiego w Trewirze;
(v)
Europejska Agencja ds. Rozwoju Szkolnictwa Specjalnego w Odense;
(vi)
Międzynarodowe Centrum Edukacji Europejskiej (CIFE) w Nicei;
d)
promowanie debaty politycznej i wymian między światem akademickim a decydentami odpowiedzialnymi za wyznaczanie priorytetów polityki Unii.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.