Rosja-Wspólnoty Europejskie. Umowa o partnerstwie i współpracy ustanawiająca partnerstwo między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi a Federacją Rosyjską. Korfu.1994.06.24.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1997.327.3

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 lipca 2013 r.

UMOWA O PARTNERSTWIE I WSPÓŁPRACY

ustanawiająca partnerstwo między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi a Federacją Rosyjską⁽¹⁾ *

KRÓLESTWO BELGII,

KRÓLESTWO DANII,

REPUBLIKA FEDERALNA NIEMIEC,

REPUBLIKA GRECKA,

KRÓLESTWO HISZPANII,

REPUBLIKA FRANCUSKA,

IRLANDIA,

REPUBLIKA WŁOSKA,

WIELKIE KSIĘSTWO LUKSEMBURGA,

KRÓLESTWO NIDERLANDÓW,

REPUBLIKA PORTUGALSKA,

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,

Umawiające się Strony Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Węgla i Stali oraz Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

zwane dalej "Państwami Członkowskimi", oraz

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA, EUROPEJSKA WSPÓLNOTA WĘGLA I STALI i EUROPEJSKA WSPÓLNOTA ENERGII ATOMOWEJ,

zwane dalej "Wspólnotą",

z jednej strony, oraz

FEDERACJA ROSYJSKA,

zwana dalej "Rosją",

z drugiej strony,

UWZGLĘDNIAJĄC znaczenie historycznych związków istniejących między Wspólnotą, jej Państwami Członkowskimi a Rosją oraz wartości, które podzielają,

UZNAJĄC, że Wspólnota i Rosja pragną umocnić powyższe związki oraz ustanowić partnerstwo i współpracę, które pogłębiłyby i poszerzyły stosunki ustanowione między nimi w przeszłości, w szczególności w drodze Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich w sprawie handlu i współpracy handlowej i gospodarczej, podpisaną dnia 18 grudnia 1989 r., zwaną dalej "Umową z 1989 r.",

UWZGLĘDNIAJĄC zobowiązanie Wspólnoty i jej Państw Członkowskich, działających w ramach Unii Europejskiej na mocy Traktatu o Unii Europejskiej z dnia 7 lutego 1992 r. oraz Rosji do wzmocnienia swobód politycznych i gospodarczych, które stanowią podstawę partnerstwa,

UWZGLĘDNIAJĄC zobowiązanie Stron do wspierania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa, jak również pokojowego rozstrzygania sporów oraz współpracy w tym celu w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych i Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie oraz na innych forach,

UWZGLĘDNIAJĄC trwałe zobowiązanie Wspólnoty i jej Państw Członkowskich oraz Rosji do pełnej realizacji wszelkich zasad i postanowień zawartych w Akcie końcowym Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (KBWE), dokumentach końcowych następujących po nich obrad w Madrycie i Wiedniu, dokumencie z Konferencji KBWE w Bonn w sprawie współpracy gospodarczej, Paryskiej Karcie dla Nowej Europy oraz w Dokumencie helsińskim KBWE z 1992 r., "wyzwania zmiany",

POTWIERDZAJĄC przywiązanie Wspólnoty i jej Państw Członkowskich oraz Rosji do celów i zasad wymienionych w Europejskiej Karcie Energetycznej z dnia 17 grudnia 1991 r. oraz w deklaracji z Konferencji w Lucernie z kwietnia 1993 r.,

PRZEKONANE o najwyższym znaczeniu państwa prawnego i poszanowania praw człowieka, w szczególności praw mniejszości, ustanowienia systemu wielopartyjnego z wolnymi i demokratycznymi wyborami oraz liberalizacji gospodarczej mającej na celu ustanowienie gospodarki rynkowej,

WIERZĄC, że pełna realizacja partnerstwa implikuje kontynuację i urzeczywistnienie reform politycznych i gospodarczych w Rosji,

PRAGNĄC wspierać proces współpracy regionalnej w dziedzinach objętych niniejszą Umową między państwami byłego ZSRR w celu wspierania rozkwitu i stabilności regionu,

PRAGNĄC ustanowienia i rozwijania regularnego dialogu politycznego w sprawie dwustronnych i międzynarodowych zagadnień będących przedmiotem wspólnego zainteresowania,

BIORĄC POD UWAGĘ gotowość Wspólnoty do zapewnienia pomocy technicznej, gdzie stosowne, w celu realizacji reformy gospodarczej w Rosji oraz w celu rozwoju współpracy gospodarczej,

MAJĄC NA UWADZE przydatność Umowy w sprzyjaniu stopniowemu zbliżeniu między Rosją a szerszym obszarem współpracy w Europie oraz regionami sąsiadującymi i stopniowemu włączaniu Rosji do systemu otwartego handlu międzynarodowego,

UWZGLĘDNIAJĄC zobowiązanie Stron do zliberalizowania handlu, opartego na zasadach zawartych w Układzie ogólnym w sprawie taryf celnych i handlu zwanym dalej "GATT", zmienionym w wyniku negocjacji handlowych w ramach Rundy Urugwajskiej oraz uwzględniając utworzenie Światowej Organizacji Handlu, zwanej dalej "WTO",

UZNAJĄC, że Rosja nie jest już krajem prowadzącym handel państwowy, że jest obecnie państwem o gospodarce będącej w okresie przejściowym oraz że dalszy postęp w kierunku gospodarki rynkowej będzie wspierany poprzez współpracę między Stronami w formach określonych w niniejszej Umowie,

ŚWIADOME potrzeby poprawy warunków wpływających na prowadzenie działalności gospodarczej i inwestycje oraz warunków w takich dziedzinach, jak zakładanie spółek, zatrudnienie, świadczenie usług oraz przepływ kapitału,

PRZEKONANE, że niniejsza Umowa stworzy nowy klimat dla stosunków gospodarczych między Stronami, w szczególności dla rozwoju handlu i inwestycji, które mają znaczenie podstawowe dla gospodarczej restrukturyzacji i modernizacji technologicznej,

PRAGNĄC ustanowienia ścisłej współpracy w dziedzinie ochrony środowiska, uwzględniając współzależność istniejącą między Stronami w tej dziedzinie,

MAJĄC NA UWADZE, że Strony zamierzają rozwijać współpracę w dziedzinie kosmonautyki w celu wzajemnego uzupełniania swoich działań w tej dziedzinie,

PRAGNĄC wspierać współpracę kulturalną oraz polepszyć przepływ informacji,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Ustanawia się niniejszym partnerstwo między Wspólnotą i jej Państwami Członkowskimi a Rosją. Celami niniejszego partnerstwa są:

– zapewnienie właściwych ram dla dialogu politycznego między Stronami, pozwalającego na rozwijanie bliskich stosunków między nimi w tej dziedzinie,

– wspieranie handlu i inwestycji oraz harmonijnych stosunków gospodarczych między Stronami, opartych na zasadach gospodarki rynkowej i tym samym wspieranie zrównoważonego rozwoju Stron,

– umacnianie swobód politycznych i gospodarczych,

– wspieranie rosyjskich wysiłków w celu konsolidacji jej demokracji i w celu rozwoju jej gospodarki oraz w celu zakończenia przechodzenia do gospodarki rynkowej,

– zapewnienie podstaw współpracy gospodarczej, społecznej, finansowej i kulturalnej opartej na zasadach wzajemnych korzyści, wzajemnej odpowiedzialności i wzajemnego wsparcia,

– wspieranie działań będących przedmiotem wspólnego zainteresowania,

– zapewnienie właściwych ram dla stopniowej integracji między Rosją a szerszym obszarem współpracy w Europie,

– stworzenie niezbędnych warunków dla przyszłego utworzenia strefy wolnego handlu między Wspólnotą a Rosją, obejmującej zasadniczo cały obrót towarowy między nimi, jak również warunków dla wprowadzenia swobody zakładania spółek, transgranicznego handlu usługami oraz przepływu kapitału.

TYTUŁ I

ZASADY OGÓLNE

Artykuł 3

Strony zobowiązują się do rozważenia rozwoju odpowiednich tytułów niniejszej Umowy, w szczególności tytułu III art. 53, o ile pozwolą na to okoliczności, w celu ustanowienia strefy wolnego handlu między nimi. Rada Współpracy może formułować wobec Stron zalecenia w sprawie takiego rozwoju. Rozwój taki jest wprowadzany w życie wyłącznie na mocy umowy między Stronami, zgodnie z ich odpowiednimi procedurami. Strony badają wspólnie w 1998 r., czy okoliczności pozwalają na rozpoczęcie negocjacji w sprawie ustanowienia strefy wolnego handlu.

Artykuł 5

TYTUŁ II

DIALOG POLITYCZNY

Artykuł 6

Ustanawia się między Stronami regularny dialog polityczny, który zamierzają one rozwijać i wzmacniać. Towarzyszy on zbliżeniu między Unią Europejską a Rosją i umacnia je, wspiera zmiany polityczne i gospodarcze trwające w Rosji oraz przyczynia się do ustanowienia nowych form współpracy. Dialog polityczny:

– umacnia związki między Rosją a Unią Europejską. Konwergencja gospodarcza osiągnięta poprzez niniejszą Umowę doprowadzi do bardziej intensywnych stosunków politycznych,

– doprowadza do większej zbieżności stanowisk w sprawach międzynarodowych, będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, zwiększając tym samym bezpieczeństwo i stabilność,

– przewiduje, że Strony zobowiązują się do współpracy w sprawach dotyczących przestrzegania zasad demokracji i praw człowieka oraz do prowadzenia, w razie potrzeby, konsultacji, o ile to konieczne, w sprawach odnoszących się do ich właściwego wykonania.

TYTUŁ III

WYMIANA TOWAROWA

Artykuł 10

Postanowienia ust. 1 nie mają zastosowania do:

a) korzyści przyznanych państwom sąsiadującym w celu ułatwienia przewozów w strefie nadgranicznej;

b) korzyści przyznanych w celu stworzenia unii celnej lub strefy wolnego handlu lub w wyniku utworzenia takiej unii lub strefy; pojęcia "unia celna" i "strefa wolnego handlu" mają takie samo znaczenie jak to określone w art. XXIV ust. 8 GATT lub utworzone zgodnie z procedurą wskazaną w tym samym artykule ust. 10 GATT;

c) korzyści przyznanych określonym państwom zgodnie z GATT oraz innymi porozumieniami międzynarodowymi na korzyść krajów rozwijających się.

Artykuł 11

Ponadto produktom tym przyznaje się traktowanie nie mniej korzystne niż to przyznane produktom podobnym krajowego pochodzenia na mocy wszystkich ustawowych, wykonawczych oraz wymogów dotyczących ich sprzedaży, oferowania do sprzedaży, kupna, transportu, dystrybucji lub użytkowania w wewnątrz kraju. Postanowienia niniejszego ust. nie stanowią przeszkody dla stosowania wewnętrznych opłat transportowych, wynikających wyłącznie z gospodarczego wykorzystywania środka transportu, a nie pochodzeniu produktu.

Artykuł 14

Bez uszczerbku dla praw i obowiązków wynikających z międzynarodowych konwencji w sprawie czasowej odprawy towarów, wiążących obydwie Strony, każda Strona przyznaje ponadto drugiej Stronie zwolnienie z opłat i ceł przywozowych na towary dopuszczone czasowo, w przypadkach oraz zgodnie z procedurami określonymi przez każdą inną wiążącą ją konwencję międzynarodową w tej sprawie, zgodnie ze swoim ustawodawstwem. Ustawodawstwo takie stosuję się na zasadzie najwyższego uprzywilejowania i jest zatem przedmiotem wyjątków wymienionych w art. 10 ust. 2 niniejszej Umowy. Bierze się pod uwagę warunki, na których zobowiązania wynikające z takiej konwencji zostały przyjęte przez daną Stronę.

Artykuł 17

Artykuł 18

Postanowienia niniejszego tytułu, i w szczególności art. 17, nie powodują uszczerbku, ani nie wpływają w jakikolwiek sposób na przyjmowanie przez którąkolwiek ze Stron środków antydumpingowych lub wyrównawczych, zgodnie z art. VI GATT, Porozumieniem w sprawie wykonania art. VI GATT, Porozumieniem w sprawie wykładni oraz stosowania art. VI, XVI i XXIII GATT lub odpowiedniego ustawodawstwa krajowego.

W odniesieniu do dochodzeń antydumpingowych lub w sprawie subsydiów każda Strona zgadza się zbadać uwagi przedłożone przez drugą Stronę oraz poinformować zainteresowane strony o zasadniczych elementach stanu faktycznego oraz o głównych podstawach, na bazie których podjęta ma zostać ostateczna decyzja. Przed definitywnym nałożeniem ceł antydumpingowych i wyrównawczych Strony robią wszystko, co jest w ich mocy, w celu znalezienia konstruktywnego rozwiązania problemu.

Artykuł 19

Umowa nie stanowi przeszkody w nakładaniu zakazów lub ograniczeń na przywóz, wywóz lub towary w tranzycie, uzasadnionych względami moralności publicznej, porządkiem publicznym lub bezpieczeństwem publicznym; ochroną zdrowia i życia ludzi, zwierząt lub roślin; ochroną zasobów naturalnych; ochroną narodowych dóbr o wartości artystycznej, historycznej lub archeologicznej lub ochroną własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej lub p uregulowaniami dotyczącymi złota i srebra. Takie zakazy lub ograniczenia nie mogą stanowić jednak środka arbitralnej dyskryminacji lub ukrytych ograniczeń w handlu między Stronami.

Artykuł 22

Obrót materiałami jądrowymi

Do celów stosowania systemu przewidzianego w ust. 1:

– odniesienie w art. 6 i art. 15 ust. 5 Umowy z 1989 r. do "niniejszej Umowy" rozumiane jest jako system ustanowiony w ust. 1 niniejszego artykułu,

– odniesienie w art. 17 ust. 6 niniejszej Umowy do "niniejszego artykułu" rozumiane jest jako art. 15 Umowy z 1989 r.,

– odniesienie w art. 6, 7, 14 i 15 Umowy z 1989 r. do "Umawiających się Stron" rozumiane jest jako Strony niniejszej Umowy,

– odniesienie do "Wspólnego Komitetu" w art. 15 Umowy z 1989 r. oznacza Komitet Współpracy, przewidziany zgodnie z art. 92 niniejszej Umowy.

TYTUŁ IV

POSTANOWIENIA W SPRAWIE DZIAŁALNOŚCI PRZEDSIĘBIORSTW I INWESTYCJI

ROZDZIAŁ I

WARUNKI ZATRUDNIENIA

Artykuł 23

Artykuł 24

Koordynacja zabezpieczenia społecznego

Strony zawierają umowy w celu:

1) przyjęcia, z zastrzeżeniem sytuacji i procedur mających zastosowanie w każdym z Państw Członkowskich, postanowień niezbędnych do koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego dla pracowników posiadających obywatelstwo rosyjskie, legalnie zatrudnionych na terytorium Państwa Członkowskiego i, gdzie ma to zastosowanie, do członków ich rodzin, legalnie przebywających na tym terytorium. Postanowienia te zapewnią w szczególności, że:

– wszelkie okresy ubezpieczenia, zatrudnienia lub pobytu stałego odbyte przez takich pracowników w różnych Państwach Członkowskich są dodawane do siebie do celów emerytalnych, rentowych oraz świadczeń z tytułu śmierci oraz do celów opieki zdrowotnej dla tych pracowników i, gdzie ma to zastosowanie, do członków ich rodzin,

– wszelkie emerytury z tytułu wieku, renty z tytułu śmierci, wypadków przy pracy lub chorób zawodowych, albo inwalidztwa z nich wynikającego, z wyjątkiem szczególnych świadczeń niemających charakteru składkowego są swobodnie zbywalne zgodnie ze stawką stosowaną na podstawie prawa Państwa lub Państw Członkowskich będących dłużnikami,

– pracownicy, o których mowa, gdzie stosowne, otrzymują zasiłki rodzinne dla wyżej wymienionych członków ich rodzin;

2) przyjęcia, z zastrzeżeniem warunków i procedur mających zastosowanie w Rosji, postanowień niezbędnych do przyznania pracownikom będącym obywatelami Państwa Członkowskiego i legalnie zatrudnionym w Rosji oraz członkom ich rodzin legalnie tam zamieszkałym traktowania podobnego do tego określonego w ust. 1 tiret drugie i trzecie.

ROZDZIAŁ II

WARUNKI WPŁYWAJĄCE NA ZAKŁADANIE I FUNKCJONOWANIE SPÓŁEK

Artykuł 28

Postanowienia ust. 2 i 3 nie mogą być wykorzystywane dla obchodzenia przepisów ustawowych i wykonawczych Strony, mających zastosowanie do dostępu do poszczególnych sektorów lub działalności przez filie spółek drugiej Strony, założonych na terytorium pierwszej Strony.

Z traktowania określonego w ust. 2 i 3 korzystają spółki założone na terytorium odpowiednio Wspólnoty i Rosji w momencie wejścia w życie niniejszej Umowy oraz spółki założone po tej dacie, od czasu ich założenia.

Artykuł 29

Postanowienia art. 28 niniejszej Umowy, wraz z następującymi postanowieniami, stosuje się w odniesieniu do usług bankowych i ubezpieczeniowych, określonych w załączniku 6.

1. W odniesieniu do usług bankowych, określonych w załączniku 6 część B, charakter traktowania przyznanego przez Rosję na podstawie art. 28 ust. 1, w odniesieniu do zakładania spółek w zakresie zakładania wyłącznie filii oraz na podstawie art. 28 ust. 3, jest określony w załączniku 7 część A.

W odniesieniu do usług ubezpieczeniowych, określonych w załączniku 6 część A ust. 1 i 2, charakter traktowania przyznanego przez Rosję na podstawie art. 28 ust. 1 określony jest w załączniku 7 część B.

2. Nie naruszając innych postanowień niniejszej Umowy, Strona może przyjąć środki ze względów ostrożności, w tym dla ochrony inwestorów, deponentów, posiadaczy polis lub osób, którym należą się prawa powiernicze ze strony dostawcy usługi finansowej, lub w celu zapewnienia integralności i stabilności systemu finansowego. Środki takie nie mogą być wykorzystywane dla unikania przez Stronę jej zobowiązań wynikających z niniejszej Umowy.

Żadne z postanowień niniejszej Umowy nie jest interpretowane jako wymagające od Strony ujawnienia informacji odnoszących się do spraw lub rachunków klientów indywidualnych, lub wszelkich informacji poufnych lub zastrzeżonych, będących w posiadaniu podmiotów publicznych.

3. Bez uszczerbku dla postanowień załącznika 7 część A ust. 1 lit. d) i e), Wspólnota i Państwa Członkowskie oraz Rosja nie przyjmują żadnych nowych postanowień lub środków, które wprowadziłyby lub zwiększyłyby dyskryminację w porównaniu z sytuacją istniejącą w dniu podpisania Umowy, w odniesieniu do warunków wpływających na zakładanie spółek drugiej Strony na ich odpowiednich terytoriach, w porównaniu z ich własnymi spółkami.

Strony postanawiają, że pojęcie "zwiększona dyskryminacja" obejmuje wzmożenie warunków dyskryminacyjnych lub ich poszerzenie, lub ponowne wprowadzenie po obecnym okresie stosowania.

4. Do celów niniejszej Umowy, w odniesieniu do działalności bankowej spółka jest uważana za rosyjską filię spółki wspólnotowej, gdy ponad pięćdziesiąt procent (50 %) jej kapitału zakładowego jest w posiadaniu spółki wspólnotowej.

Artykuł 30

Do celów niniejszej Umowy:

a) "zakładanie spółek" oznacza prawo spółek wspólnotowych lub rosyjskich, określonych w lit. h) niniejszego artykułu do podejmowania działalności gospodarczej w drodze tworzenia filii oraz oddziałów odpowiednio w Rosji lub we Wspólnocie.

W odniesieniu do usług finansowych, wymienionych w art. 29, "zakładanie spółek" oznacza prawo spółek wspólnotowych lub rosyjskich, określonych w lit. h) niniejszego artykułu do podejmowania działalności gospodarczej w drodze tworzenia filii i oddziałów odpowiednio w Rosji lub we Wspólnocie, po uzyskaniu zezwolenia od właściwych władz, zgodnie z przepisami ustawowymi i wykonawczymi mającymi zastosowanie w każdej ze Stron;

b) "filia" spółki oznacza spółkę, która jest kontrolowana przez pierwszą spółkę;

c) "działalność gospodarcza" oznacza działalność o charakterze przemysłowym, handlowym lub zawodowym, w tym usługi finansowe;

d) "oddział" spółki oznacza zakład nieposiadający osobowości prawnej, który posiada atrybuty stałości, do których należy na przykład bycie rozszerzeniem podmiotu macierzystego, który posiada zarząd oraz jest materialnie wyposażony w celu negocjowania spraw gospodarczych ze stronami trzecimi, tak by te ostatnie, wiedząc, że o ile to konieczne, będzie istniał związek prawny z podmiotem macierzystym, którego siedziba zarządu znajduje się za granicą nie musiały kontaktować się bezpośrednio z podmiotem macierzystym, lecz mogły zawierać transakcje gospodarcze w zakładzie stanowiącym rozszerzenie tego podmiotu;

e) "filia wspólnotowa" lub "filia rosyjska" odpowiednio oznaczają "spółkę wspólnotową" lub "spółkę rosyjską", jak zdefiniowano poniżej, która jest także odpowiednio filią "spółki rosyjskiej" lub "spółki wspólnotowej";

f) obywatel Państwa Członkowskiego lub obywatel Rosji oznacza odpowiednio osobę fizyczną, która jest obywatelem jednego z Państw Członkowskich lub Rosji, zgodnie z ich odpowiednim ustawodawstwem;

g) "działalność" oznacza wykonywanie działalności gospodarczej.

W odniesieniu do usług finansowych wymienionych w art. 29 "działalność" oznacza wykonywanie każdej działalności gospodarczej dozwolonej na mocy zezwolenia udzielonego spółce przez właściwe władze, zgodnie z przepisami ustawowymi i wykonawczymi mającymi zastosowanie w każdej ze Stron;

h) "spółka wspólnotowa" lub "spółka rosyjska" oznacza odpowiednio spółkę utworzoną zgodnie z przepisami ustawowymi Państwa Członkowskiego lub Rosji, oraz posiadającą swoją siedzibę statutową lub zarząd, lub główne miejsce prowadzenia działalności na terytorium odpowiednio Wspólnoty lub Rosji. Jednakże jeśli spółka, utworzona zgodnie z przepisami ustawowymi Państwa Członkowskiego lub Rosji, posiada jedynie swoją statutową siedzibę na terytorium Wspólnoty lub Rosji, spółka jest uważana za spółkę wspólnotową lub rosyjską, jeśli jej działalność wykazuje rzeczywisty i ciągły związek odpowiednio z gospodarką jednego z Państw Członkowskich lub Rosji.

W odniesieniu do międzynarodowego transportu morskiego, adresatami postanowień niniejszego rozdziału oraz rozdziału III są spółki żeglugi morskiej utworzone poza Wspólnotą lub Rosją i kontrolowane odpowiednio przez obywateli Państwa Członkowskiego lub Rosji, jeśli ich statki są zarejestrowane w tym Państwie Członkowskim lub w Rosji, zgodnie z ich odpowiednim ustawodawstwem.

Do celów niniejszego postanowienia uważa się, że międzynarodowy transport morski obejmuje działalność w zakresie transportu intermodalnego z wykorzystaniem drogi morskiej, bez uszczerbku dla mających zastosowanie ograniczeń, wynikających z przynależności państwowej, dotyczących przewozu towarów i pasażerów innymi środkami transportu;

i) do celów art. 29 i załącznika 7, w odniesieniu do usług bankowych, określonych w załączniku 6 część B, "filia rosyjska" lub "filia wspólnotowa", określone w lit. e), odnoszą się do takiej filii, która jest bankiem, zgodnie z przepisami ustawowymi Rosji lub Państwa Członkowskiego.

Do celów art. 29 i załącznika 7, w odniesieniu do usług bankowych określonych w załączniku 6 część B "spółka wspólnotowa" lub "spółka rosyjska" określone w lit. h), odnoszą się do takiej spółki, która jest bankiem, zgodnie z przepisami ustawowymi odpowiednio Państwa Członkowskiego lub Rosji.

Artykuł 32

Nie naruszając postanowień rozdziału I niniejszego tytułu, spółka wspólnotowa i spółka rosyjska na terytorium odpowiednio Rosji lub Wspólnoty jest uprawniona do zatrudnienia samemu, lub zlecania zatrudniania przez jedną z filii, oddziałów lub spółek wspólnego przedsięwzięcia, zgodnie z ustawodawstwem obowiązującym w państwie założenia spółki będącym państwem, na terytorium odpowiednio Rosji i Wspólnoty, pracowników, którzy są obywatelami Państw Członkowskich i Rosji, pod warunkiem że tacy pracownicy stanowią personel kluczowy, określony w ust. 2 niniejszego artykułu oraz że są zatrudnieni wyłącznie przez spółki, filie, oddziały lub spółki wspólnego przedsięwzięcia. Pozwolenie na pobyt i pracę takich pracowników obejmuje jedynie okres takiego zatrudnienia.

Personel kluczowy wyżej wymienionych spółek, zwanych w niniejszej Umowie "organizacjami", stanowią "osoby delegowane w ramach struktury korporacyjnej" w rozumieniu lit. c) w ramach następujących kategorii, pod warunkiem że organizacja jest osobą prawną, oraz że wymienione osoby zostały zatrudnione przez nią lub były w niej udziałowcami (innymi niż udziałowcy większościowi), przez co najmniej rok bezpośrednio poprzedzający takie przeniesienie:

a) osoby pracujące na wyższym stanowisku w organizacji, której podstawową funkcją jest zarządzanie przedsiębiorstwem (oddział, filia lub spółka wspólnego przedsięwzięcia), poddane ogólnemu kierownictwu lub zarządzaniu przez zarząd lub akcjonariuszy spółki lub ich odpowiedników, których funkcja polega na:

– kierowaniu przedsiębiorstwem albo departamentem lub pododdziałem przedsiębiorstwa,

– nadzorowaniu i kontrolowaniu pracy innych pracowników na stanowiskach nadzorczych, merytorycznych lub kierowniczych,

– na zatrudnianiu i zwalnianiu lub polecaniu zatrudnienia, zwolnieni lub podejmowaniu innych działań personalnych, na mocy przyznanych uprawnień;

b) osoby pracujące w organizacji, które posiadają specjalistyczną wiedzę mającą zasadnicze znaczenie dla usług, sprzętu badawczego, technik lub zarządzania przedsiębiorstwem. Ocena takiej wiedzy może odzwierciedlać, poza wiedzą o szczególnym znaczeniu dla spółki, wysoki poziom kwalifikacji odnoszących się do rodzaju pracy lub handlu, wymagających specyficznej wiedzy technicznej, w tym przynależności do regulowanego zawodu;

c) "osoba delegowana w ramach struktury korporacyjnej" to osoba fizyczna pracująca w organizacji na terytorium Strony, oraz czasowo delegowana w kontekście prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium drugiej Strony; organizacja, o której mowa powinna mieć swoje główne miejsce prowadzenia działalności na terytorium Strony, a delegowanie musi nastąpić do przedsiębiorstwa tej organizacji faktycznie prowadzącego podobną działalność gospodarczą na terytorium drugiej Strony.

Artykuł 34

Najpóźniej do końca trzeciego roku po podpisaniu Umowy, a następnie w rocznych odstępach, Strony badają w ramach Rady Współpracy:

– środki wprowadzone przez każdą Stronę od momentu podpisania Umowy, które wpływają na zakładanie lub funkcjonowanie spółek jednej Strony na terytorium drugiej Strony i które są przedmiotem zobowiązań przyjętych w art. 28, oraz

– czy jest możliwe przyjęcie przez Strony:

– zobowiązania do niepodejmowania jakichkolwiek środków lub działań, które mogą sprawić, że warunki zakładania lub funkcjonowania ich spółek stają się bardziej ograniczone niż sytuacja istniejąca w chwili takiego badania, w przypadku gdy nie jest to już przewidziane w niniejszej Umowie, lub

– innych zobowiązań, wpływających na ich swobodę działania

w obszarach uzgodnionych między Stronami w odniesieniu do zobowiązań przyjętych w art. 28.

Jeżeli po takim zbadaniu jedna Strona stoi na stanowisku, że środki wprowadzone przez drugą Stronę od daty podpisania Umowy wywołują sytuację, która znacznie bardziej ogranicza w odniesieniu do zakładania lub funkcjonowania spółek pierwszej Strony na terytorium drugiej Strony, w porównaniu z sytuacją istniejącą w momencie podpisania Umowy, taka Strona może wnioskować do drugiej Strony o rozpoczęcie konsultacji. W takim przypadku stosuje się postanowienia części A załącznika 8.

Artykuł 35

Jednakże w odniesieniu do działalności, jak wskazano poniżej, podjętej przez agencje żeglugi morskiej w celu świadczenia usług dla międzynarodowego transportu morskiego, włączając operacje transportu intermodalnego z wykorzystaniem przewozu morskiego, każda Strona zezwala spółkom drugiej Strony na obecność handlową na jej terytorium w postaci filii lub oddziałów, na warunkach zakładania lub funkcjonowania nie mniej korzystnych niż te przyznane ich własnym spółkom lub filiom, lub oddziałom spółek jakiegokolwiek państwa trzeciego, w zależności od tego, które są lepsze, oraz zgodnie z przepisami ustawowymi i wykonawczymi mającymi zastosowanie w każdej ze Stron.

Do takiej działalności należy:

a) handel i sprzedaż usług transportu morskiego oraz związanych z nimi usług poprzez bezpośredni kontakt z klientami, od wyceny do fakturowania;

b) nabywanie i odsprzedaż wszelkich usług transportowych i związanych z nimi usług, w tym usług transportu jakimkolwiek środkiem śródlądowym, niezbędnych dla dostawy usługi intermodalnej;

c) przygotowanie dokumentacji dotyczącej dokumentów przewozowych, dokumentów celnych lub innych dokumentów odnoszących się do pochodzenia i rodzaju transportowanych towarów;

d) zapewnianie informacji handlowej wszelkimi środkami, w tym przez skomputeryzowane systemy informacji oraz wymianę danych elektronicznych (z zastrzeżeniem wszelkich niedyskryminacyjnych ograniczeń dotyczących telekomunikacji);

e) dokonywanie jakiegokolwiek uzgodnienia handlowego z innymi agencjami żeglugi morskiej;

f) działanie w imieniu spółek, między innymi w organizowaniu zawinięcia statku do portu lub przejmowanie ładunków, gdy jest to konieczne.

ROZDZIAŁ III

TRANSGRANICZNE ŚWIADCZENIE USŁUG

Artykuł 37

Z zastrzeżeniem postanowień art. 48 niniejszej Umowy, Strony zezwalają sektorom wymienionym w załączniku 5 do niniejszej Umowy na czasowy przepływ osób fizycznych, które są przedstawicielami spółki wspólnotowej lub rosyjskiej iwnioskują o przyznanie prawa czasowego wjazdu w celu negocjowania sprzedaży usług transgranicznych lub zawarcia umów dotyczących sprzedaży usług transgranicznych dla tej spółki, w przypadku gdy wyżej wymienieni przedstawiciele nie dokonują bezpośredniej sprzedaży dla ogółu społeczeństwa ani samodzielnie nie dostarczają usług.

Artykuł 38

Najpóźniej do końca trzeciego roku po podpisaniu Umowy Strony badają w ramach Rady Współpracy:

– środki wprowadzone przez każdą Stronę od momentu podpisania Umowy, które wpływają na świadczenie usług objętych art. 36, oraz

– czy jest możliwe przyjęcie przez Strony:

– zobowiązania do nieprzyjmowania jakichkolwiek środków lub działań, które mogą sprawić, że warunki transgranicznego świadczenia usług objęte art. 36 staną się bardziej ograniczone niż sytuacja istniejąca w momencie takiego badania, lub

– innych zobowiązań, wpływających na ich swobodę działania

w obszarach uzgodnionych między Stronami w odniesieniu do zobowiązań przyjętych w art. 36.

Jeżeli po takim zbadaniu jedna Strona uważa, że środki wprowadzone przez drugą Stronę od daty podpisania Umowy wywołują sytuację, która znacznie bardziej ogranicza w odniesieniu do transgranicznego świadczenia usług objętych art. 36 w porównaniu z sytuacją istniejącą w momencie podpisania Umowy, taka pierwsza Strona może zażądać od drugiej Strony przeprowadzenia konsultacji. W takim przypadku stosuje się postanowienia części A załącznika 8.

Artykuł 39

W odniesieniu do transportu morskiego, Strony zobowiązują się skutecznie stosować zasadę nieograniczonego dostępu do międzynarodowego rynku i ruchu na zasadach komercyjnych.

a) Powyższe postanowienie nie wpływa na prawa i obowiązki wynikające z Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Kodeksu postępowania dla konferencji morskich, stosowanego przez Strony do niniejszej Umowy. Linie pozakonferencyjne mają swobodę działania konkurencyjnego z konferencją, tak długo jak przestrzegają zasad uczciwej konkurencji na zasadach komercyjnych.

b) Strony potwierdzają swe przywiązanie do warunków swobodnej konkurencji, będących zasadniczą cechą handlu suchymi i płynnymi towarami masowymi.

Stosując zasady ust. 1, Strony:

a) nie stosują w ich handlu wzajemnym, od wejścia w życie niniejszej Umowy, jakichkolwiek postanowień umów dwustronnych między jakimkolwiek Państwem Członkowskim a byłym ZSRR dotyczących podziałów ładunku;

b) nie wprowadzają porozumień dotyczących podziału ładunku do przyszłych umów dwustronnych z państwami trzecimi dotyczących handlu suchymi i płynnymi towarami masowymi oraz żeglugi liniowej. Jednakże nie wyklucza to możliwości wprowadzenia takich porozumień dotyczących ładunków liniowych w tych szczególnych okolicznościach, w przypadku gdy towarzystwa żeglugi liniowej z jednej lub drugiej Strony niniejszej Umowy nie miałyby inaczej skutecznej możliwości wykonywania kursów w celach handlowych do i z danego państwa trzeciego;

c) znoszą, po wejściu w życie niniejszej Umowy, wszelkie jednostronne środki, przeszkody administracyjne, techniczne i inne, które mogłyby stanowić ukryte ograniczenie lub mieć skutki dyskryminacyjne wobec swobodnego świadczenia usług w międzynarodowym transporcie morskim.

Każda Strona przyznaje, między innymi, statkom używanym do przewozu towarów, pasażerów lub obu i pływających pod banderą drugiej Strony, traktowanie nie mniej korzystne niż to przyznane własnym statkom Strony, w odniesieniu do dostępu do portów otwartych dla statków obcych, wykorzystywania infrastruktury i pomocniczych usług morskich w tych portach, jak również w odniesieniu do związanych z nimi prowizji i opłat, usług celnych oraz przyznawania miejsc postoju i urządzeń dla załadunku i wyładunku.

Artykuł 40

Do celów ustanowienia korzystnych warunków dla transportu kolejowego między Stronami, Strony uzgadniają, że w ramach niniejszej Umowy oraz poprzez właściwe dwustronne i wielostronne mechanizmy wspierają:

– ułatwianie procedur odprawy celnej oraz innych procedur odpraw granicznych dla frachtu oraz taboru kolejowego,

– współpracę w tworzeniu odpowiednich taborów kolejowych, spełniających wymogi ruchu międzynarodowego,

– zbliżanie przepisów i procedur, które regulują transport międzynarodowy,

– ochronę i rozwój międzynarodowego ruchu pasażerskiego między Państwami Członkowskimi a Rosją.

Artykuł 41

Współpraca zapewnia uczciwe, zrównoważone i konkurencyjne warunki dla wystrzeliwania w przestrzeń kosmiczną oraz rynku transportowego, opartego na solidnych czynnikach ekonomicznych oraz, w szczególności, podjęte zostaną kroki w celu wsparcia negocjacji i wprowadzenia w życie wielostronnych norm dotyczących międzynarodowego handlu w dziedzinie wystrzeliwania w przestrzeń kosmiczną oraz w usługach transportowych.

W okresie przejściowym do roku 2000 warunki dostaw usług w dziedzinie wystrzeliwania w przestrzeń kosmiczną zostaną uzgodnione.

ROZDZIAŁ IV

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł 48

Do celów niniejszego tytułu żadne z postanowień Umowy nie ogranicza stosowania przez Strony ich przepisów ustawowych i wykonawczych dotyczących wjazdu i pobytu, pracy, warunków zatrudnienia oraz osiedlania się osób fizycznych i świadczenia usług, pod warunkiem że jednocześnie nie stosują ich one w sposób mogący unicestwić lub naruszyć korzyści przypadające którejkolwiek ze Stron na mocy szczególnego postanowienia Umowy. Powyższe postanowienie jest bez uszczerbku dla stosowania art. 46.

Artykuł 49

Artykuł 50

Bez uszczerbku dla artykułów 32 i 37, żadne postanowienie rozdziałów II, III i IV niniejszej Umowy nie jest interpretowane jako dające prawo:

– obywatelom odpowiednio Państw Członkowskich lub Rosji do wjazdu lub pobytu na terytorium Rosji, lub Wspólnoty, w jakimkolwiek charakterze, w szczególności jako akcjonariusza lub udziałowca w spółce lub dyrektora lub pracownika spółki, lub dostawcy albo odbiorcy usług,

– wspólnotowym filiom lub oddziałom spółek rosyjskich do zatrudniania samemu lub zlecania zatrudniania na terytorium Wspólnoty obywateli Rosji,

– rosyjskim filiom lub oddziałom spółek wspólnotowych do zatrudniania samemu lub zlecania zatrudniania na terytorium Rosji obywateli Państw Członkowskich,

– spółkom rosyjskim lub wspólnotowym filiom lub oddziałom bądź oddziałom rosyjskich spółek do zapewniania pracowników, którzy są obywatelami rosyjskimi do działania na rzecz oraz pod kontrolą innych osób, na podstawie umów o pracę na czas określony,

– spółkom wspólnotowym lub rosyjskim filiom lub oddziałom spółek wspólnotowych do dostarczania pracowników, będących obywatelami Państw Członkowskich działających na rachunek oraz pod kontrolą innych osób, na podstawie umów o pracę na czas określony.

Artykuł 51

W ciągu jednego miesiąca od otrzymania od Strony, która zaciągnęła zobowiązania na mocy GATS, informacji określonych w ust. 2, druga Strona może notyfikować pierwszej Stronie swój zamiar przeprowadzenia dostosowań swoich zobowiązań na mocy niniejszego tytułu, oraz dokonać tych dostosowań, zgodnie z poniższym:

– w przypadku gdy sektor usług, podsektor lub sposób świadczenia usługi został wyłączony z Umowy, lub jego zakres został ograniczony lub poddany warunkom zgodnie z ust.em 1, identyczny sektor, podsektor lub sposób świadczenia mogą być wyłączone lub ich zakres może zostać ograniczony w ten sam sposób lub być poddany identycznym lub podobnym warunkom.

TYTUŁ V

PŁATNOŚCI I KAPITAŁ

Artykuł 52

Strony zapewniają od wejścia w życie niniejszej Umowy swobodny przepływ kapitału między rezydentami Wspólnoty i Rosji w postaci inwestycji bezpośredniej dokonanej w spółkach utworzonych zgodnie z przepisami ustawowymi państwa przyjmującego oraz inwestycji dokonanych zgodnie z postanowieniami tytułu IV rozdział II, oraz transfery takich inwestycji za granicę, włącznie ze wszelkimi płatnościami wyrównawczymi wynikającymi ze środków takich jak wywłaszczenie, nacjonalizacja lub środków mających skutek równoważny, oraz wszelkich zysków wynikających z inwestycji.

Bez uszczerbku dla ust. 6 i 7, po okresie przejściowym pięciu lat od wejścia w życie niniejszej Umowy Strony nie wprowadzają żadnych nowych ograniczeń w odniesieniu do przepływu kapitału oraz płatności bieżących związanych z tym przepływem między rezydentem Wspólnoty i Rosji oraz nie zaostrzają istniejących ustaleń. Jednakże wprowadzenie ograniczeń w okresie przejściowym określonym w pierwszym zdaniu niniejszego ust. nie ma wpływu na prawa i obowiązki Stron na mocy ust. 2, 3, 4 i 9 niniejszego artykułu.

Po wejściu w życie zakazu określonego w ust. 5 oraz bez uszczerbku dla ust. 1 i 2, w przypadku gdy w wyjątkowych okolicznościach przepływ kapitału między Wspólnotą a Rosją powoduje lub grozi spowodowaniem poważnych trudności dla funkcjonowania polityki kursowej lub pieniężnej we Wspólnocie lub w Rosji, Wspólnota i Rosja, odpowiednio, mogą przyjąć środki ochronne w odniesieniu do przepływu kapitału między Wspólnotą i Rosją na okres nieprzekraczający sześciu miesięcy, jeśli takie środki są rzeczywiście konieczne.

W odniesieniu do postanowień niniejszego artykułu, do czasu wprowadzenia pełnej wymienialności waluty rosyjskiej w rozumieniu art. VIII artykułów Umowy o utworzeniu Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW), Rosja może stosować ograniczenia dewizowe związane z przyznawaniem lub zaciąganiem krótkoterminowych i średnioterminowych kredytów finansowych, w zakresie w jakim powyższe ograniczenia są nałożone na Rosję w odniesieniu do przyznawania takich kredytów oraz są dozwolone zgodnie ze statusem Rosji w MFW.

Rosja stosuje te ograniczenia w sposób niedyskryminacyjny. Stosowane są w taki sposób, aby powodować jak najmniejsze zakłócenia w funkcjonowaniu niniejszej Umowy. Rosja niezwłocznie informuje Radę Współpracy o wprowadzeniu takich środków i o wszelkich ich zmianach.

Strony konsultują się wzajemnie w celu ułatwienia przepływu kapitału między Wspólnotą a Rosją w celu wspierania celów niniejszej Umowy. Strony szczególnie dążą do dalszej liberalizacji przepływu kapitału odnoszącego się do inwestycji portfelowych oraz kredytów komercyjnych i przepływu kapitału odnoszącego się do pożyczek finansowych i kredytów udzielanych rosyjskim rezydentom przez rezydentów wspólnotowych. Rada Współpracy udziela właściwych zaleceń w ciągu pierwszych pięciu lat po wejściu w życie niniejszej Umowy.

TYTUŁ VI

KONKURENCJA; OCHRONA WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ, PRZEMYSŁOWEJ I HANDLOWEJ; WSPÓŁPRACA LEGISLACYJNA

Artykuł 53

Konkurencja

1. Strony postanawiają zneutralizować lub wyelimoniować, poprzez zastosowanie swoich przepisów dotyczących konkurencji lub w inny sposób, ograniczeń konkurencji wywołanych przez przedsiębiorstwa lub spowodowanych przez interwencję państwa, w zakresie w jakim mogą one wpłynąć na handel między Wspólnotą a Rosją.

2. W celu osiągnięcia celów wymienionych w ust. 1:

2.1. Strony zapewniają przyjęcie i stosowanie przepisów ustawowych dotyczących ograniczeń konkurencji wywołanych przez przedsiębiorstwa podlegające ich jurysdykcji.

2.2. Strony powstrzymują się od przyznawania pomocy eksportowej, wspomagającej niektóre przedsiębiorstwa lub produkcję produktów innych niż surowce. Strony deklarują również swoją gotowość, od trzeciego roku od daty wejścia w życie niniejszej Umowy, do przyjęciaw stosunku do innej pomocy, która zakłóca lub zagraża zakłóceniem konkurencji, w zakresie w jakim wpływa ona na handel między Wspólnotą a Rosją, ścisłych środków dyscyplinujących, obejmujących natychmiastowy zakaz niektórych form pomocy. Powyższe kategorie pomocy oraz dyscypliny stosowane do każdej z nich są określane wspólnie w okresie trzech lat po wejściu w życie niniejszej Umowy.

Na wniosek jednej Strony, druga Strona przekazuje informacje w sprawie swoich systemów pomocy lub w sprawie poszczególnych przypadków pomocy państwa.

2.3. W okresie przejściowym wygasającym pięć lat po wejściu w życie Umowy, Rosja może przyjmować środki niezgodne z ust. 2.2 zdanie drugie, pod warunkiem że powyższe środki są wprowadzane i stosowane w okolicznościach określonych w załączniku 9.

2.4. W przypadku monopoli państwowych o charakterze handlowym, Strony deklarują swoją gotowość począwszy od trzeciego roku od daty wejścia w życie niniejszej Umowy, do zapewnienia aby nie było dyskryminacji między obywatelami i spółkami Stron w odniesieniu do warunków, zgodnie z którymi towary są dostarczanelub wprowadzane do obrotu.

W przypadku przedsiębiorstw publicznych lub przedsiębiorstw, którym Państwa Członkowskie lub Rosja przyznają wyłączne prawa, Strony deklarują swoją gotowość, od trzeciego roku od daty wejścia w życie niniejszej Umowy, do zapewnienia niewprowadzania lub nieutrzymywania jakiegokolwiek środka zakłócającego handel między Wspólnotą a Rosją w zakresie niezgodnym z odpowiednimi interesami Stron. Postanowienie to nie stanowi faktycznej lub prawnej przeszkody w wykonywaniu poszczególnych zadań powierzonych takim przedsiębiorstwom.

2.5. Okres określony w ust. 2.2 i 2.4 może zostać przedłużony na mocy porozumienia Stron.

3. W ramach Komitetu Współpracy mogą zostać przeprowadzone konsultacje na wniosek Wspólnoty lub Rosji w sprawie ograniczeń lub zakłóceń konkurencji, określonych w ust. 1 i 2 oraz w sprawie stosowania zasad konkurencji, z uwzględnieniem ograniczeń nałożonych przez przepisy ustawowe dotyczące ujawniania informacji, poufności oraz tajemnicy handlowej. Konsultacje mogą również obejmować pytania w sprawie wykładni ust. 1 i 2.

4. Strona mająca doświadczenie w stosowaniu zasad konkurencji dokładnie rozważa możliwość zapewnienia drugiej Stronie, na jej wniosek oraz w ramach dostępnych środków, pomocy technicznej dla rozwijania i wprowadzania w życie zasad konkurencji.

5. Powyższe postanowienia w żaden sposób nie wpływają na prawa Strony do stosowania odpowiednich środków, szczególnie tych określonych w art. 18, w celu rozwiązania problemu zakłóceń handlu.

Artykuł 54

Ochrona własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej

Strony potwierdzają znaczenie jakie przywiązują do zobowiązań wynikających z następujących konwencji wielostronnych:

– Konwencji paryskiej o ochronie własności przemysłowej (Akt sztokholmski z 1967 r., zmieniony w 1979 r.),

– Porozumienia madryckiego dotyczącego międzynarodowej rejestracji znaków towarowych (Akt sztokholmski z 1967 r., zmieniony w 1979 r.),

– Porozumienia nicejskiego dotyczącego międzynarodowej klasyfikacji dóbr i usług do celów rejestracji znaków towarowych (Genewa 1977 r., zmieniona w 1979 r.),

– Traktat budapeszteński w sprawie międzynarodowego uznawania depozytu mikroorganizmów do celów procedury patentowej (1977 r., zmodyfikowany w 1980 r.),

– Traktat o Współpracy Patentowej (Waszyngton 1970 r., zmieniony i zmodyfikowany w 1979 i w 1984 r.),

– Protokół odnoszący się do Porozumienia madryckiego dotyczącego międzynarodowej rejestracji znaków (Madryt 1989 r.).

Artykuł 55

Współpraca legislacyjna

Zbliżanie ustawodawstw w szczególności dotyczy następujących dziedzin: prawa spółek, prawa bankowego, rachunkowości spółek i podatków od spółek, ochrony pracowników w miejscu pracy, usług finansowych, reguł konkurencji, zamówień publicznych, ochrony zdrowia i życia ludzi, zwierząt i roślin, środowiska naturalnego, ochrony konsumentów, podatków pośrednich, przepisów celnych, norm i standardów technicznych, przepisów ustawowych i wykonawczych dotyczących spraw jądrowych, transportu.

TYTUŁ VII

WSPÓŁPRACA GOSPODARCZA

Artykuł 56

W zakresie, w jakim jest to wykonalne, współpraca gospodarcza oraz inne formy współpracy przewidziane w niniejszej Umowie mogą być wspierane przez Wspólnotę na podstawie odpowiednich rozporządzeń Rady w sprawie pomocy technicznej dla państw byłego ZSRR, uwzględniając priorytety uzgodnione przez Strony. Wsparcie może być również zapewniane poprzez takie odpowiednie instrumenty wspólnotowe, jakie mogą być dostępne.

Strony poświęcają szczególną uwagę środkom zdolnym sprzyjać współpracy z innymi państwami byłego ZSRR.

Artykuł 57

Współpraca przemysłowa

Współpraca ma w szczególności na celu wspieranie następujących dziedzin:

– rozwoju związków gospodarczych między podmiotami gospodarczymi, w tym małymi i średnimi przedsiębiorstwami,

– ulepszania zarządzania na poziomie przedsiębiorstw,

– procesu prywatyzacji w kontekście restrukturyzacji gospodarczej oraz wzmocnienia sektora prywatnego,

– wysiłków, zarówno w sektorze publicznym, jak i w prywatnym, zmierzających do restrukturyzacji i modernizacji przemysłu w okresie przejściowym prowadzącym do gospodarki rynkowej oraz zgodnie z warunkami zapewniającymi ochronę środowiska naturalnego i trwały rozwój,

– przekształcania przemysłów obronnych,

– rozwój właściwych, zorientowanych na rynek zasad i praktyk handlowych, jak również transfer know-how.

Artykuł 58

Popieranie i ochrona inwestycji

Celami tej współpracy są w szczególności:

– zawieranie, stosownie do przypadku, między Państwami Członkowskimi a Rosją umów w sprawie wspierania i ochrony inwestycji,

– zawieranie, stosowanie do przypadku, między Państwami Członkowskimi a Rosją umów o unikaniu podwójnego opodatkowania,

– wymiana informacji na temat możliwości inwestowania w formie między innymi targów handlowych, wystaw, tygodni handlowych i innych przedsięwzięć,

– wymiana informacji w sprawie przepisów ustawowych, wykonawczych i praktyk administracyjnych w dziedzinie inwestycji.

Artykuł 60

Normy i ocena zgodności; ochrona konsumentów

W granicach swoich kompetencji oraz zgodnie ze swoim ustawodawstwem Strony przyjmują środki w celu zmniejszenia różnic, jakie występują między nimi w dziedzinie metrologii, normalizacji i certyfikacji poprzez zachęcanie wykorzystania uzgodnionych na poziomie międzynarodowym instrumentów w powyższych dziedzinach.

Strony ściśle współpracują w powyższych dziedzinach z odpowiednimi organizacjami europejskimi i międzynarodowymi.

Strony w szczególności wspierają praktyczne współdziałanie swoich odpowiednich organizacji, w celu rozpoczęcia negocjacji w sprawie porozumienia o wzajemnym uznawaniu w dziedzinie działań oceny zgodności.

Artykuł 61

Górnictwo i surowce

Artykuł 62

Nauka i technologia

Współpraca w dziedzinie nauki i technologii obejmuje:

– wymianę informacji naukowych i technicznych,

– wspólne działania w ramach badań i rozwoju technologii,

– działania szkoleniowe oraz programy wymiany dla naukowców, badaczy i techników zaangażowanych w badania i rozwój technologii po obydwu stronach.

W przypadku gdy taka współpraca przybiera formę działalności dotyczącej edukacji i/lub szkoleń, jest ona realizowana zgodnie z postanowieniami art. 63.

Prowadząc taką współpracę, Strony poświęcą szczególną uwagę przesunięciom naukowców, inżynierów, badaczy techników, którzy pracują w dziedzinie badań nad bronią masowego rażenia i jej produkcją.

Artykuł 63

Kształcenie i szkolenie

Współpraca skupia się w szczególności na następujących dziedzinach:

– modernizacji systemów kształcenia i szkolenia na poziomie szkolnictwa wyższego w Rosji,

– szkoleniu pracowników sektora publicznego i prywatnego oraz wyższych rangą urzędników służby cywilnej w obszarach priorytetowych, które zostaną ustalone,

– współpracy między uniwersytetami, współpracy między uniwersytetami i spółkami,

– mobilności nauczycieli, absolwentów, młodych naukowców i badaczy, administratorów i młodzieży,

– wspieraniu nauczania w dziedzinie studiów europejskich w ramach właściwych instytucji,

– nauczaniu języków Wspólnoty i Rosji,

– podyplomowym kształceniu tłumaczy konferencyjnych,

– kształceniu dziennikarzy,

– wymianie metod szkolenia i wspieraniu nowoczesnych programów kształcenia i ułatwień technicznych,

– rozwoju kształcenia na odległość oraz nowych technologii szkolenia,

– szkoleniu trenerów.

Artykuł 64

Rolnictwo i sektor rolno-przemysłowy

Współpraca ma na celu modernizację, restrukturyzację i prywatyzację rolnictwa oraz sektora rolno-przemysłowego w Rosji na warunkach, które zapewnią poszanowanie środowiska naturalnego. Współpraca taka jest realizowana, między innymi, poprzez rozwijanie prywatnych gospodarstw rolnych oraz kanałów dystrybucji, metod magazynowania, marketingu i zarządzania, modernizacji infrastruktury wiejskiej i ulepszanie wykorzystania gruntów rolnych, planowanie, ulepszanie wydajności, jakości i efektywności, oraz transfer technologii i know-how. Strony dążą do osiągnięcia zgodności między swoimi normami sanitarnymi i fitosanitarnymi.

Artykuł 65

Energetyka

Współpraca powyższa obejmuje między innymi następujące dziedziny:

– poprawa jakości i bezpieczeństwa zaopatrzenia w energię, w sposób rzetelny pod względem gospodarczym i ekologicznym,

– formułowanie polityki energetycznej,

– doskonalenie zarządzania oraz regulacji sektora energetycznego zgodnie z gospodarką rynkową,

– wprowadzenie szeregu warunków instytucjonalnych, prawnych, fiskalnych oraz innych, niezbędnych w celu zachęcenia do większego handlu energią oraz inwestowania,

– wspieranie oszczędności energii oraz efektywności energetycznej,

– modernizację infrastruktury energetycznej, w tym wzajemnych połączeń sieci dostaw gazu i energii elektrycznej,

– wpływ produkcji energii, dostaw i konsumpcji na środowisko naturalne, w celu zapobieżenia lub zminimalizowania szkód wyrządzonych w środowisku naturalnym, wynikających z tych działalności,

– udoskonalenie technologii energetycznych w dostawach oraz końcowym użytkowaniu różnych rodzajów energii,

– zarządzanie i szkolenie techniczne w sektorze energetycznym.

Artykuł 69

Środowisko naturalne

Współpraca ma na celu zwalczanie degradacji środowiska naturalnego, w szczególności:

– efektywne monitorowanie poziomów zanieczyszczeń oraz ocenę środowiska naturalnego; system informowania w sprawie stanu środowiska naturalnego,

– zwalczanie lokalnych, regionalnych i transgranicznych zanieczyszczeń wody i powietrza,

– odnowę ekologiczną,

– zrównoważoną, wydajną i przyjazną środowisku produkcję i wykorzystanie energii; bezpieczeństwo zakładów przemysłowych,

– klasyfikację i bezpieczne obchodzenie się z chemikaliami,

– jakość wody,

– zmniejszanie ilości odpadów, recykling i bezpieczna utylizacja, wykonywanie Konwencji bazylejskiej,

– oddziaływanie rolnictwa, erozji gleb oraz zanieczyszczeń chemicznych na środowisko naturalne,

– ochronę lasów,

– zachowanie różnorodności biologicznej, obszarów chronionych oraz zrównoważonego wykorzystania i zarządzania zasobami biologicznymi,

– zagospodarowanie przestrzenne, włącznie z budownictwem i planowaniem przestrzennym miast,

– wykorzystanie instrumentów ekonomicznych i fiskalnych;

– globalne zmiany klimatyczne,

– kształcenie w dziedzinie ochrony środowiska i uświadamianie,

– wykonanie Konwencji z Espoo w sprawie oceny wpływu na środowisko w kontekście transgranicznym.

Współpraca jest realizowana w szczególności poprzez:

– planowanie na wypadek katastrof oraz innych sytuacji kryzysowych,

– wymianę informacji i ekspertów, w tym informacji i ekspertów zajmujących się transferem czystych technologii oraz bezpiecznym i przyjaznym dla środowiska wykorzystywaniem biotechnologii,

– wspólne działania badawcze,

– ulepszanie przepisów ustawowych z uwzględnieniem norm wspólnotowych,

– współpracę na poziomie regionalnym, włącznie ze współpracą w ramach Europejskiej Agencji Ochrony Środowiska, utworzonej przez Wspólnotę oraz na poziomie międzynarodowym,

– rozwój strategii, szczególnie w odniesieniu do spraw globalnych i klimatycznych oraz również w celu osiągnięcia trwałego rozwoju,

– badania wpływu na środowisko naturalne.

Artykuł 70

Transport

Strony rozwijają i umacniają współpracę w dziedzinie transportu.

Powyższa współpraca ma na celu między innymi restrukturyzację i modernizację systemów transportu i sieci transportowych w Rosji oraz rozwijanie i zapewnianie, gdzie stosownie, zgodności systemów transportu dla osiągnięcia bardziej globalnego systemu transportu.

Współpraca obejmuje między innymi:

– modernizację zarządzania i działalności w transporcie drogowym, na kolei, w portach i w portach lotniczych,

– modernizację i rozwój infrastruktury kolei, dróg wodnych, dróg, portów, portów lotniczych i nawigacji lotniczej, włączając modernizację głównych dróg będących przedmiotem wspólnego zainteresowania oraz połączeń transeuropejskich dla wyżej wymienionych środków,

– wspieranie i rozwój transportu intermodalnego,

– wspieranie wspólnych programów badawczych i rozwojowych,

– przygotowanie ram legislacyjnych i instytucjonalnych dla rozwoju i wprowadzania w życie polityki, w tym prywatyzacji sektora transportu.

Artykuł 71

Usługi pocztowe i telekomunikacja

Strony poszerzają i umacniają współpracę w tej dziedzinie w celu stopniowej integracji na poziomie technicznym ich odpowiednich sieci telekomunikacyjnych i pocztowych. W tym celu inicjują w szczególności następujące działania:

– wymianę informacji w sprawie usług telekomunikacyjnych i pocztowych oraz polityk telewizyjnych i transmisyjnych,

– wymianę informacji technicznych i innych, prowadzenie szkoleń i działań doradczych,

– dokonywanie transferów technologii i know-how,

– spowodowanie, by właściwe władze obydwu Stron przygotowały i realizowały wspólne projekty,

– promowanie nowych ułatwień w dziedzinie łączności, przede wszystkim dla potrzeb instytucji komercyjnych i publicznych,

– promowanie europejskich norm technicznych, systemów certyfikacji oraz podejść regulacyjnych,

– współpracę w zakresie zabezpieczenia łączności w okolicznościach krytycznych, konsultowanie wzajemne w sprawie opracowania wytycznych dla współpracy podmiotów gospodarczych, współpracę w warunkach klęsk żywiołowych itd.

Powyższe działania koncentrują się między innymi na następujących dziedzinach priorytetowych:

– rozwoju i modernizacji zintegrowanego sektora telekomunikacyjnego w Rosji w ramach reform rynkowych oraz stworzeniu właściwej podstawy regulacyjnej,

– modernizacji sieci telekomunikacyjnej Rosji oraz jej integracji na poziomie technicznym z sieciami europejskimi i światowymi,

– współpracy w rozwijaniu systemów wymiany informacji oraz przekazywania danych między organizacjami Wspólnoty i Rosji,

– integracji na poziomie technicznym transeuropejskich sieci telekomunikacyjnych,

– modernizacji usług pocztowych i transmisyjnych Rosji, włączając aspekty prawne i regulacyjne,

– zarządzaniu usługami telekomunikacyjnymi, pocztowymi, telewizyjnymi i transmisyjnymi w zmieniającym się środowisku gospodarczym obydwu Stron, włączając między innymi struktury organizacyjne, strategię i planowanie, politykę taryfową oraz zasady zakupów.

Artykuł 72

Usługi finansowe

Strony współpracują w celu ustanowienia i rozwoju odpowiednich ram dla sektora usług bankowych, ubezpieczeniowych oraz innych usług finansowych w Rosji, dostosowanych do potrzeb gospodarki rynkowej.

Współpraca koncentruje się na:

– rozwijaniu standardów rachunkowości, które są charakterystyczne dla wolnej gospodarki rynkowej oraz które są zgodne z normami przyjętymi przez Państwa Członkowskie,

– restrukturyzacji systemu bankowego, ubezpieczeniowego i finansowego,

– udoskonaleniu monitorowania i zarządzania sektorem usług bankowych, ubezpieczeniowych i finansowych,

– rozwijaniu kompatybilnych systemów księgowości,

– wymianie informacji na temat odpowiednich przepisów ustawowych, obowiązujących lub przygotowywanych,

– modernizacji infrastruktury banków komercyjnych i prywatnych.

Artykuł 73

Rozwój regionalny

Strony umacniają współpracę między sobą w zakresie rozwoju regionalnego oraz zagospodarowania przestrzennego.

Zachęcają do wymiany informacji przez władze krajowe, regionalne i lokalne w sprawie polityk regionalnych i zagospodarowania przestrzennego oraz w sprawie metod formułowania polityk regionalnych, ze szczególnym uwzględnieniem rozwoju obszarów pozostających w niekorzystnej sytuacji.

Wspierają również bezpośrednie kontakty między odpowiednimi regionami i organizacjami publicznymi odpowiedzialnymi za regionalny plan zagospodarowania przestrzennego w celu, między innymi, wymiany metod i sposobów sprzyjania rozwojowi regionalnemu.

Artykuł 74

Współpraca w dziedzinie społecznej

W odniesieniu do bezpieczeństwa i higieny pracy, Strony rozwijają współpracę między nimi w celu ulepszenia poziomu ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników.

Współpraca ta obejmuje w szczególności:

– kształcenie i szkolenie w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa, ze szczególnym uwzględnieniem sektorów działalności wysokiego ryzyka,

– rozwijanie i wspieranie środków zapobiegawczych dla zwalczania chorób zawodowych oraz innych dolegliwości związanych z pracą,

– zapobieganie zagrożeniom wystąpienia poważnych wypadków oraz zarządzanie toksycznymi chemikaliami,

– badania w celu rozwijania podstaw wiedzy w odniesieniu do środowiska pracy oraz zdrowia i bezpieczeństwa pracowników.

Strony poświęcają szczególną uwagę współpracy w dziedzinie ochrony socjalnej, która obejmuje między innymi współpracę w zakresie planowania i realizacji reform systemu opieki socjalnej w Rosji.

Reformy te mają na celu rozwijanie w Rosji metod ochrony właściwych dla gospodarek rynkowych oraz obejmują wszystkie kierunki działań w zakresie zabezpieczenia społecznego.

Współpraca obejmuje również pomoc techniczną dla rozwijania instytucji ubezpieczeń społecznych w celu wsparcia stopniowego przejścia do systemu składającego się z połączenia składkowych form ochrony i pomocy społecznej, jak również odpowiednich organizacji pozarządowych świadczących usługi społeczne.

Artykuł 76

Małe i średnie przedsiębiorstwa

Strony wspierają wymianę informacji i know-how, między innymi w takich dziedzinach jak:

– warunki prawne, administracyjne, techniczne, podatkowe, finansowe i inne niezbędne warunki dla zakładania i rozwijania MSP oraz dla współpracy transgranicznej,

– świadczenie usług specjalistycznych dla MSP, takich jak szkolenia w zakresie zarządzania i marketingu, rachunkowości, kontroli jakości oraz tworzenie i umacnianie agencji świadczących takie usługi,

– ustanowienie ciągłych i stabilnych związków między wspólnotowymi i rosyjskimi podmiotami gospodarczymi w celu poprawy przepływu informacji do MSP oraz wspieranie współpracy transgranicznej, między innymi poprzez dostęp do i działalność Sieci Współpracy Gospodarczej i Europejskich Ośrodków Korespondencyjnych Euro-info, pod warunkiem spełnienia niezbędnych warunków dla którejkolwiek z tych sieci.

Strony ściśle współpracują w celu zapewnienia, aby zostały spełnione niezbędne warunki dostępu do sieci.

Artykuł 77

Infrastruktura komunikacyjna, informatyczna i informacyjna

Strony podejmują niezbędne działania w celu poszerzenia i umocnienia współpracy w celu ustanowienia właściwej infrastruktury informacyjnej. W tym celu inicjują w szczególności następujące działania:

– wymianę informacji w sprawie polityk odnoszących się do tworzenia infrastruktur informacyjnych, włączając polityki regulacyjne,

– badanie możliwości realizacji wspólnych projektów w sprawie badań i rozwoju w zakresie technologii informacyjnych i komunikacyjnych oraz w sprawie tworzenia infrastruktury informacyjnej dostosowanej do potrzeb gospodarki rynkowej, uwzględniając potencjał w zakresie przekształcania rosyjskich przedsiębiorstw oraz rosyjskie zainteresowanie informatyzacją, oraz pozwalającej na interoperacyjność z infrastrukturami informacyjnymi Wspólnoty,

– rozwój wspólnych programów dotyczących szkolenia specjalistów w zakresie technologii informacyjnych oraz usług informacyjnych,

– wspieranie europejskich norm technicznych, systemów certyfikacji oraz działań regulacyjnych.

Artykuł 78

Cła

Współpraca obejmuje w szczególności:

– wymianę informacji,

– doskonalenie metod pracy,

– harmonizację i uproszczenie procedur celnych dotyczących obrotu towarami między Stronami,

– wzajemne połączenia między systemami tranzytowymi Wspólnoty i Rosji,

– wspieranie wprowadzenia i zarządzania nowoczesnymi systemami informacji celnej, włączając systemy komputerowe w posterunkach celnych,

– wzajemną pomoc i wspólne działania w odniesieniu do towarów podwójnego przeznaczenia podlegających ograniczeniom pozataryfowym,

– organizowanie seminariów i okresów szkoleń.

Pomoc techniczna jest zapewniana w miarę potrzeb.

Artykuł 79

Współpraca statystyczna

Strony współpracują w szczególności:

– w celu przyspieszenia rozwoju wydajnego systemu statystycznego w Rosji, w szczególności w celu opracowania właściwych ram instytucjonalnych,

– w celu poprawy standardów szkolenia oraz poziomu zawodowego kadr statystycznych,

– w celu osiągnięcia harmonizacji z międzynarodowymi, w szczególności wspólnotowymi metodami, normami i klasyfikacjami,

– w celu zapewnienia właściwych danych makro- i mikroekonomicznych dla podmiotów gospodarczych sektora prywatnego i publicznego,

– w celu zagwarantowania poufności danych,

– w celu wymiany informacji statystycznych oraz w tym celu stworzenia i/lub właściwego korzystania z baz danych.

Artykuł 80

Gospodarka

Strony ułatwiają proces reformy gospodarczej oraz koordynację polityk gospodarczych poprzez współpracę w celu poprawy zrozumienia podstaw ich odpowiednich gospodarek oraz projektowania i realizacji polityki gospodarczej w gospodarkach rynkowych.

Strony:

– wymieniają informacje w sprawie dokonań i perspektyw makroekonomicznych oraz w sprawie strategii rozwojowych,

– analizują zagadnienia gospodarcze będące przedmiotem wspólnego zainteresowania, włączając określanie polityki gospodarczej oraz instrumenty wykonawcze,

– popierają szeroką współpracę między ekonomistami i wyższymi urzędnikami w celu przyspieszenia wymiany informacji i know-how dla celów projektowania polityk gospodarczych, oraz zapewnienia szerokiego upowszechniania wyników badań ważnych z punktu widzenia polityk.

Artykuł 81

Pranie brudnych pieniędzy

Artykuł 82

Narkotyki

Strony współpracują w zakresie zwiększania skuteczności i wydajności polityk i środków zwalczania nielegalnej produkcji, dostaw i handlu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi, włączając zapobieganie upowszechniania prekursorów chemicznych, jak również we wspieraniu zapobiegania i zmniejszania popytu na narkotyki. Współpraca w tej dziedzinie jest oparta na wzajemnych konsultacjach i ścisłej koordynacji między Stronami w sprawie celów i środków w różnych dziedzinach odnoszących się do narkotyków oraz zapewnia między innymi wymianę programów szkoleniowych i obejmuje pomoc techniczną ze Wspólnoty, w przypadku gdy jest ona dostępna.

Artykuł 83

Współpraca w dziedzinie regulacji przepływu kapitału i płatności w Rosji

Bez uszczerbku dla art. 52, Strony, uznając potrzebę stabilnego funkcjonowania i rozwoju wewnętrznego rynku walutowego Rosji, współpracują w dziedzinie stworzenia efektywnego systemu regulacji przepływu kapitału i płatności w Rosji.

Mając na uwadze doświadczenie, kompetencję oraz odpowiednie możliwości Państw Członkowskich i Wspólnoty, współpraca w tej dziedzinie wspierana poprzez pomoc techniczną ze Wspólnoty obejmuje między innymi:

– ustanawianie kontaktów między właściwymi władzami Wspólnoty i jej Państw Członkowskich oraz Rosji,

– regularną wymianę informacji,

– pomoc w rozwijaniu właściwych regulacji.

W celu umożliwienia optymalnego wykorzystania dostępnych zasobów Strony zapewniają ścisłą koordynację ze środkami podjętymi przez inne państwa i organizacje międzynarodowe.

TYTUŁ VIII

WSPÓŁPRACA W SPRAWIE ZAPOBIEGANIA NIELEGALNEJ DZIAŁALNOŚCI

Artykuł 84

Strony ustanawiają współpracę mającą na celu zapobieganie działalności nielegalnej, takiej jak:

– nielegalna imigracja oraz nielegalny pobyt osób fizycznych mających dane obywatelstwo na ich odpowiednich terytoriach, biorąc pod uwagę zasadę i praktykę readmisji,

– działalność nielegalna w dziedzinie gospodarczej, w tym korupcja,

– nielegalne transakcje różnymi towarami, włączając odpady przemysłowe,

– fałszerstwa,

– nielegalny obrót środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi.

Współpraca w wyżej wymienionych dziedzinach opiera się na wzajemnych konsultacjach i ścisłym współdziałaniu oraz zapewnia pomoc techniczną i administracyjną, włączając:

– projektowanie ustawodawstwa krajowego w dziedzinie zapobiegania działalności nielegalnej,

– tworzenie ośrodków informacyjnych,

– zwiększanie efektywności instytucji zajmujących się zapobieganiem działalności nielegalnej,

– szkolenie personelu i rozwój infrastruktur badawczych,

– opracowywanie wzajemnie akceptowalnych środków zwalczających działalność nielegalną.

TYTUŁ IX

WSPÓŁPRACA KULTURALNA

Artykuł 85

TYTUŁ X

WSPÓŁPRACA FINANSOWA

TYTUŁ XI

POSTANOWIENIA INSTYTUCJONALNE, OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł 90

Ustanawia się Radę Współpracy, która monitoruje wykonanie niniejszej Umowy. Rada zbiera się na poziomie ministerialnym raz do roku oraz wtedy gdy wymagają tego okoliczności. Bada wszelkie najważniejsze zagadnienia wynikające z Umowy oraz wszelkie inne zagadnienia dwustronne lub międzynarodowe będące przedmiotem wspólnego zainteresowania dla osiągnięcia celów niniejszej Umowy. Rada Współpracy może również formułować właściwe zalecenia, na podstawie porozumienia osiągniętego między przedstawicielami w ramach Rady Współpracy.

Artykuł 92

Rada Współpracy jest wspomagana w wykonywaniu swoich funkcji przez Komitet Współpracy składający się z przedstawicieli członków Rady Unii Europejskiej i przedstawicieli Komisji Wspólnot Europejskich oraz z przedstawicieli rządu Federacji Rosyjskiej, zazwyczaj na szczeblu wyższych rangą urzędników państwowych. Przewodnictwo Komitetu Współpracy jest sprawowany przemiennie przez przedstawiciela Wspólnoty oraz przez przedstawiciela rządu Federacji Rosyjskiej.

W swoim regulaminie Rada Współpracy ustala obowiązki Komitetu Współpracy, do których należy przygotowywanie posiedzeń Rady Współpracy oraz obowiązki, które są przewidziane w art. 16, 17 i 53 i w załączniku 2, jak również sposób funkcjonowania Komitetu.

Artykuł 98

W granicach swoich odpowiednich kompetencji Strony:

– zachęcają do stosowania arbitrażu dla rozstrzygania sporów wynikających z transakcji handlowych i współpracy zawartych przez podmioty gospodarcze Wspólnoty i Rosji,

– uzgadniają, że w przypadku gdy spór jest przekazany do arbitrażu, każda strona sporu może, z wyjątkiem przypadków, gdy zasady wybranego przez Strony ośrodka arbitrażowego stanowią inaczej, wybrać swojego własnego arbitra, niezależnie od jego obywatelstwa oraz, że trzeci arbiter pełniący funkcję przewodniczącego lub arbiter wyłączny może być obywatelem państwa trzeciego,

– zalecają swoim podmiotom gospodarczym wybranie na zasadzie wzajemnego porozumienia prawa regulującego ich stosunki umowne,

– zachęcają do odwoływania się do zasad arbitrażu opracowanych przez Komisję Narodów Zjednoczonych do spraw Międzynarodowego Prawa Handlowego (Uncitral) oraz do arbitrażu dokonywanego przez jakikolwiek ośrodek państwa sygnatariusza Konwencji o uznawaniu i wykonywaniu zagranicznych orzeczeń arbitrażowych, sporządzonej w Nowym Jorku dnia 10 czerwca 1958 r.

Artykuł 99

Żadne z postanowień niniejszej Umowy nie uniemożliwia Stronie przyjęcia wszelkich środków:

1) jakie uzna za niezbędne dla ochrony swoich podstawowych interesów bezpieczeństwa:

a) w celu zapobieżenia ujawnieniu informacji sprzecznej z jej podstawowymi interesami bezpieczeństwa;

b) które odnoszą się do materiałów rozszczepialnych lub materiałów, z których są one otrzymywane;

c) które odnoszą się do produkcji lub handlu bronią, amunicją lub materiałami wojskowymi lub do badań, rozwoju lub produkcji niezbędnych do celów obronnych, pod warunkiem że takie środki nie naruszają warunków konkurencji w odniesieniu do produktów nieprzeznaczonych do celów ściśle wojskowych;

d) w przypadku poważnych wewnętrznych zakłóceń wpływających na utrzymanie porządku publicznego, w czasie wojny lub poważnych napięć międzynarodowych stanowiących groźbę wojny lub w celu wykonania zobowiązań, jakie podjęła do celów utrzymania pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego; lub

2) jakie uzna za niezbędne dla poszanowania swoich zobowiązań międzynarodowych oraz zobowiązań lub środków autonomicznych przyjętych zgodnie z takimi ogólnie przyjętymi zobowiązaniami międzynarodowymi, oraz zobowiązań w sprawie kontroli towarów i technologii przemysłowych podwójnego zastosowania.

Artykuł 100

Artykuł 101

W przypadku braku możliwości rozstrzygnięcia sporu zgodnie z ust. 2, każda Strona może notyfikować drugiej wyznaczeniepojednawcy; druga Strona musi w takim przypadku wyznaczyć drugiego pojednawcę w terminie dwóch miesięcy. Do celów stosowania niniejszej procedury, Wspólnotę i jej Państwa Członkowskie uważa się za jedną stronę sporu.

Rada Współpracy wyznacza trzeciego pojednawcę.

Zalecenia pojednawców są przyjmowane większością głosów. Takie zalecenia nie są wiążące dla Stron.

Artykuł 107

Jeżeli którakolwiek ze Strona uzna, że druga Strona nie wykonała zobowiązania na mocy niniejszej Umowy może przyjąć właściwe środki. Przed ich przyjęciem, z wyjątkiem przypadków szczególnie pilnych, Strona ta przekazuje Radzie Współpracy wszelkie istotne informacje niezbędne dla dokładnego zbadania sytuacji w celu znalezienia rozwiązania akceptowalnego dla Stron.

Przy doborze tych środków, należy przyznać pierwszeństwo tym, które w najmniejszym stopniu zakłócają funkcjonowanie Umowy. Powyższe środki są niezwłocznie notyfikowane Radzie Współpracy, jeżeli druga Strona o to wnioskuje.

Artykuł 112

Niniejsza Umowa zostanie zatwierdzona przez Strony zgodnie z ich procedurami wewnętrznymi.

Niniejsza Umowa wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dniu, w którym Strony notyfikują siebie nawzajem, że procedury określone w akapicie pierwszym zostały spełnione.

Po jego wejściu w życie oraz w zakresie, w jakim chodzi o stosunki między Wspólnotą i Rosją, niniejsza Umowa zastępuje, bez uszczerbku dla art. 22 ust. 1, 3 i 5, Umowę między Europejską Wspólnotą Gospodarczą i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich w sprawie handlu i współpracy gospodarczej i handlowej, podpisaną w Brukseli dnia 18 grudnia 1989 roku.

Hecho en Corfú, el veinticuatro de junio de mil novecientos noventa y cuatro.

Udfærdiget i Corfu den fireogtyvende juni nitten hundrede og fireoghalvfems.

Geschehen zu Korfu am vierundzwanzigsten Juni neunzehnhundertvierundneunzig.

Έγινε στην Κέρκυρα, στις είκοσι τέσσερις Ιουνίου χίλια εννιακόσια ενενήντα τέσσερα.

Done at Corfu on the twenty-fourth day of June in the year one thousand nine hundred and ninety-four.

Fait à Corfou, le vingt-quatre juin mil neuf cent quatre-vingt-quatorze.

Fatto a Corfù, addì ventiquattro giugno millenovecentonovantaquattro.

Gedaan te Korfoe, de vierentwintigste juni negentienhonderd vierennegentig.

Feito em Corfu, em vinte e quatro de Junho de mil novecentos e noventa e quatro.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

grafika

Pour le Royaume de Belgique

Voor het Koninkrijk België

Für das Königreich Belgien

(podpis pominięto)

På Kongeriget Danmarks vegne

(podpis pominięto)

Für die Bundesrepublik Deutschland

(podpis pominięto)

Για την Ελληνική Δημοκρατία

(podpis pominięto)

Por el Reino de España

(podpis pominięto)

Pour la République française

(podpis pominięto)

Thar cheann Na hÉireann

For Ireland

(podpis pominięto)

Per la Repubblica italiana

(podpis pominięto)

Pour le Grand-Duché de Luxembourg

(podpis pominięto)

Voor het Koninkrijk der Nederlanden

(podpis pominięto)

Pela República Portuguesa

(podpis pominięto)

For the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland

Por las Comunidades Europeas

For De Europæiske Fællesskaber

Für die Europäischen Gemeinschaften

Για τις Ευρωπαϊκές Κοινότητες

For the European Communities

Pour les Communautés européennes

Per le Comunità europee

Voor de Europese Gemeenschappen

Pelas Comunidades Europeias

(podpis pominięto)

grafika

(podpis pominięto)

______

⁽¹⁾ Umowa sporządzona w jedenastu językach urzędowych Unii Europejskiej (hiszpańskim, duńskim, niemieckim, greckim, angielskim, francuskim, włoskim, niderlandzkim, portugalskim, fińskim i szwedzkim) została opublikowana w Dz.U. L 327 z 28.11.1997, str. 3.

Wersje w językach: czeskim, estońskim, łotewskim, litewskim, węgierskim, maltańskim, polskim, słowackim i słoweńskim są opublikowane w niniejszym tomie wydania specjalnego 2004.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK 1

Indykatywny wykaz korzyści przyznanych przez Rosję państwom byłego ZSRR w dziedzinach objętych niniejszą umową

(stan na styczeń 1994 r.)

Korzyści są przyznawane dwustronnie na mocy odpowiednich porozumień lub ustalonej praktyki. Przewidują one między innymi:

1. Podatki przywozowe/wywozowe

Nie stosuje się żadnych opłat celnych przywozowych.

Nie stosuje się żadnych opłat celnych wywozowych w odniesieniu do towarów dostarczanych na mocy corocznych dwustronnych ustaleń w sprawie międzypaństwowego handlu i współpracy w ramach nomenklatury i wielkości w nich przewidzianych, uważanych za "wywóz dla potrzeb państw federalnych", w rozumieniu odpowiednich przepisów rosyjskich.

Nie stosuje się podatku VAT do przywozu.

Nie stosuje się podatków akcyzowych do przywozu.

2. Przyznawanie kwot i procedury udzielania zezwoleń

Kwoty wywozowe dla dostaw produktów rosyjskich na mocy corocznych dwustronnych porozumień w sprawie międzypaństwowego handlu i współpracy są otwierane w ten sam sposób jak w przypadku "dostaw na potrzeby państwa".

3. Specjalne warunki dla wszelkich rodzajów działalności w sektorze bankowym i finansowym (włączając zakładanie przedsiębiorstw, działalność), przepływ płatności specjalnych i bieżących, dostęp do papierów wartościowych itd.

4. System cen dotyczący rosyjskiego wywozu niektórych rodzajów surowców oraz półproduktów (węgiel, ropa naftowa, gaz ziemny, rafinowane produkty ropopochodne)

Ceny są ustalane na podstawie odpowiednich średnich cen światowych przeliczanych na ruble lub odpowiednie waluty krajowe po kursie stosowanym przez bank centralny Rosji piętnastego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc wywozu.

5. Warunki dotyczące transportu i tranzytu

W odniesieniu do państw wchodzących w skład Wspólnoty Niepodległych Państw, które są stronami Umowy wielostronnej w sprawie zasad i warunków odnoszących się do stosunków w dziedzinie transportu i/lub na podstawie umów dwustronnych dotyczących transportu i tranzytu, nie stosuje się żadnych podatków lub opłat na zasadzie wzajemności za transport oraz odprawę celną towarów (włączając towary w tranzycie) oraz tranzyt pojazdów.

6. Usługi komunikacyjne, w tym pocztowe, kurierskie, telekomunikacyjne, audiowizualne i inne

7. Dostęp do systemów informacji i baz danych

ZAŁĄCZNIK 2

ODSTĘPSTWA OD ART. 15 (OGRANICZENIA ILOŚCIOWE)

1. Wyjątkowe środki, które stanowią odstępstwo od postanowień art. 15, mogą być przyjmowane przez Rosję w formie ograniczeń ilościowych na zasadach niedyskryminacyjnych, przewidzianych w art. XIII GATT. Takie środki mogą być przyjęte tylko po upływie pierwszego roku kalendarzowego następującego po podpisaniu Umowy.

2. Środki te mogą być przyjmowane jedynie w okolicznościach wymienionych w załączniku 9.

3. Całkowita wartość przywozu towarów, które objęte są tymi środkami nie może przekraczać następujących proporcji całkowitego przywozu towarów pochodzących ze Wspólnoty:

– 10 % w drugim i trzecim roku kalendarzowym następujących po podpisaniu Umowy,

– 5 % w czwartym i piątym roku kalendarzowym następujących po podpisaniu Umowy,

– 3 % po tych okresach, do czasu przystąpienia Rosji do GATT/WTO.

Wyżej wymienione proporcje zostaną ustalone poprzez odniesienie do wartości przywozu przez Rosję towarów pochodzących ze Wspólnoty w ostatnim roku przed wprowadzeniem ograniczeń ilościowych, dla których dane statystyczne są dostępne.

Postanowienia te nie będą obchodzone poprzez zwiększenie ochrony celnej na dane towary przywożone.

4. Środki te nie mają zastosowania po przystąpieniu Rosji do GATT/WTO, o ile Protokół w sprawie przystąpienia Rosji do GATT/WTO nie stanowi inaczej.

5. Rosja informuje Komitet Współpracy o wszelkich środkach, jakie zamierza przyjąć na mocy niniejszego Załącznika oraz przed ich przyjęciem przeprowadzane są w ramach Komitetu Współpracy konsultacje, jeżeli będzie o to wnioskować Wspólnota w sprawie takich środków oraz w sprawie sektorów, do których mają one zastosowanie.

ZAŁĄCZNIK 3

ZASTRZEŻENIA WSPÓLNOTY ZGODNIE Z ART. 28 UST. 2

Górnictwo

W niektórych Państwach Członkowskich może być wymagana koncesja na działalność wydobywczą obejmującą węgiel i minerały dla spółek niekontrolowanych przez Wspólnotę.

Połowy

Dostęp i wykorzystanie zasobów biologicznych i obszarów połowowych usytuowanych na wodach morskich znajdujących się pod suwerenną władzą lub podlegających jurysdykcji Państwa Członkowskiego jest ograniczona do statków połowowych pływających pod banderą Państwa Członkowskiego oraz zarejestrowanych na terytorium Wspólnoty, o ile nie przewidziano inaczej.

Nabywanie nieruchomości

W niektórych Państwach Członkowskich nabywanie nieruchomości podlega ograniczeniom.

Usługi audiowizualne, w tym radiowe

Traktowanie narodowe dotyczące produkcji i dystrybucji, w tym transmisji i innych form transmisji publicznej, może być zastrzeżone do dzieł audiowizualnych spełniających niektóre kryteria pochodzenia.

Usługi telekomunikacyjne, w tym usługi mobilne i satelitarne

Usługi zastrzeżone

W niektórych Państwach Członkowskich dostęp do rynku dotyczący usług uzupełniających oraz infrastruktur jest ograniczony.

Usługi profesjonalne

Usługi zastrzeżone dla osób fizycznych będących obywatelami Państw Członkowskich. Na określonych warunkach osoby te mogą tworzyć spółki.

Rolnictwo

W niektórych Państwach Członkowskich traktowanie narodowe nie ma zastosowania do spółek niekontrolowanych przez Wspólnotę, które zamierzają podjąć działalność rolniczą. Nabywanie winnic przez spółki niekontrolowane przez Wspólnotę podlega obowiązkowi notyfikacji lub, gdzie stosowne, zezwoleniom.

Usługi agencji informacyjnych

W niektórych Państwach Członkowskich istnieją ograniczenia w odniesieniu do zagranicznego udziału w spółkach wydawniczych i spółkach nadawczych.

ZAŁĄCZNIK 4

ZASTRZEŻENIA ROSJI ZGODNIE Z ART. 28 UST. 3

Wykorzystanie zasobów podziemnych i naturalnych, w tym górnictwo

1. Może być wymagana koncesja dla górnictwa niektórych rud i metali dla spółek niekontrolowanych przez Rosję.

2. Niektóre szczególne przetargi na wykorzystanie zasobów podziemnych i naturalnych dla małych przedsiębiorstw lub przedsiębiorstw branży obronnej podlegających demilitaryzacji mogą być zamknięte dla spółek niekontrolowanych przez Rosję

Połowy

Zezwolenie ze strony odpowiedniego organu rządowego jest niezbędne.

Nabywanie nieruchomości (mienia nieruchomego) i pośrednictwo

a) Spółki niekontrolowane przez Rosję nie mogą nabywać gruntów. Jednakże spółki te mogą dzierżawić grunty przez okres nie dłuższy niż 49 lat.

b) W drodze wyjątku od lit. a), spółki niekontrolowane przez Rosję mogą nabywać grunty w przypadkach gdy takie spółki są uznane jako nabywcy zgodnie z ustawą Federacji Rosyjskiej o prywatyzacji państwowych i komunalnych przedsiębiorstw w Federacji Rosyjskiej oraz innymi odpowiednimi przepisami ustawowymi i wykonawczymi, włączając wymogi programów prywatyzacji:

– w ramach prywatyzacji państwowych i komunalnych przedsiębiorstw w formie przetargów i aukcji w przedmiocie inwestycji handlowych,

– w ramach rozszerzania i dodatkowej budowy przedsiębiorstw w formie przetargów i aukcji w przedmiocie inwestycji handlowych.

Telekomunikacja

Usługi telekomunikacyjne, obejmujące usługi mobilne i satelitarne, budowę, instalację, działanie i konserwację urządzeń komunikacyjnych są ograniczone.

Usługi środków masowego przekazu

Udział zagraniczny w spółkach masowego przekazu jest poddany pewnym ograniczeniom.

Działalność zawodowa

Niektóre działalności są zamknięte, ograniczone lub podlegają szczególnym wymogom w przypadku osób fizycznych, które nie są obywatelami rosyjskimi.

Dzierżawa własności federalnej

Dzierżawa własności federalnej, której wartość przekracza 100 milionów rubli spółkom z udziałem kapitału zagranicznego jest dokonywana na podstawie zezwolenia organu państwowego upoważnionego do zarządzania takim majątkiem. Ta wartość maksymalna zostanie zwiększona i będzie wyrażona w walucie wymienialnej.

ZAŁĄCZNIK 5

TRANSGRANICZNE ŚWIADCZENIE USŁUG

WYKAZ USŁUG, W ODNIESIENIU DO KTÓRYCH STRONY PRZYZNAJĄ SOBIE KLAUZULĘ NAJWYŻSZEGO UPRZYWILEJOWANIA (KNU)

a) Sektory objęte, zgodnie z tymczasową Centralną Klasyfikacją Produktów (CPC) Organizacji Narodów Zjednoczonych:

Usługi konsultingowe odnoszące się do przeglądu ksiąg rachunkowych: część CPC 86212, inne niż "usługi audytorskie"

Usługi konsultingowe odnoszące się do usług księgowych CPC 86220

Usługi inżynieryjne CPC 8672

Zintegrowane usługi inżynieryjne CPC 8673

Usługi doradcze i przedprojektowe usługi architektoniczne CPC 86711

Usługi w zakresie projektowania architektonicznego CPC 86712

Usługi w zakresie planowania przestrzennego miast i krajobrazu CPC 8674

Usługi informatyczne i pochodne:

Usługi konsultingowe w zakresie instalacji sprzętu komputerowego CPC 841

Usługi w zakresie wdrażania oprogramowania CPC 842

Usługi w zakresie baz danych CPC 844

Reklama CPC 871

Badania rynku i opinii publicznej CPC 864

Usługi konsultingowe w dziedzinie zarządzania CPC 866

Usługi w zakresie badań technicznych i analizy CPC 8676

Usługi doradcze i konsultingowe odnoszące się do rolnictwa, łowiectwa i leśnictwa

Usługi doradcze i konsultingowe odnoszące się do połowów

Usługi doradcze i konsultingowe odnoszące się do górnictwa

Drukowanie i publikowanie CPC 88442

Usługi konferencyjne

Usługi tłumaczeniowe CPC 87905

Usługi projektowania wnętrz CPC 87907

Telekomunikacja:

Usługi o wartości dodanej, w tym (lecz nie tylko) poczta elektroniczna, poczta głosowa, informacja on-line i udostępnianie zawartości baz danych, przetwarzanie danych, elektroniczny transfer danych, konwersja kodów i protokołów.

Usługi w zakresie danych pakietowych i obwodowych

Budownictwo i pochodne usługi inżynieryjne: badanie miejsca budowy CPC 5111

Udzielanie franszyz CPC 8929

Usługi w zakresie edukacji dorosłych w drodze korespondencyjnej część CPC 924

Usługi informacyjne i agencji prasowych CPC 962

Usługi w zakresie wynajmu/dzierżawy bez podmiotów gospodarczych, odnoszące się do innych rodzajów sprzętu transportowego (CPC 83101 samochody prywatne, 83102 pojazdy do transportu towarów, 83105) oraz odnoszące się do innych urządzeń i sprzętu (CPC 83106, 83107, 83108, 83109)

Usługi pośrednictwa handlowego oraz sprzedaży hurtowej odnoszące się do handlu w przywozie-wywozie (część CPC 621 i 622)

Badania i rozwój w zakresie oprogramowania

Usługi w zakresie reasekuracji i retrocesji oraz usługi pomocnicze wobec usług ubezpieczeniowych, takie jak usługi w zakresie doradztwa, aktuarialne, oceny ryzyka i zaspokajania roszczeń

Ubezpieczenie ryzyka odnoszącego się do:

i) żeglugi morskiej i lotnictwa handlowego oraz wystrzeliwania w przestrzeń kosmiczną i frachtu (w tym za pomocą satelitów), w przypadku których takie ubezpieczenie pokrywa wszystko i każdą z następujących osób: osoby przewożone, towary wywożone i przywożone, sam pojazd transportujący towary oraz wszelką odpowiedzialność wynikającą z powyższego;

ii) towary znajdujące się w tranzycie międzynarodowym; oraz

iii) ubezpieczenie wypadkowe i zdrowotne; osobiste komunikacyjne ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej w przypadku ruchu transgranicznego.

b) Usługi w zakresie przetwarzania danych CPC 843

Dostarczanie i przekazywanie informacji finansowych i przetwarzanie danych finansowych (patrz: ust. B.11 i B.12 załącznika 6):

W przypadku usług wymienionych w lit. b) KNU będące przedmiotem art. 38 będzie stosowane bez lit. A załącznika 8.

ZAŁĄCZNIK 6

DEFINICJE ODNOSZĄCE SIĘ DO USŁUG FINANSOWYCH

Usługą finansową jest jakakolwiek usługa o charakterze finansowym, oferowana przez dostawcę takich usług jednej ze Stron. Usługi finansowe obejmują następujące rodzaje działalności:

A. Wszelkie usługi w zakresie ubezpieczenia i związane z ubezpieczeniami

1. Ubezpieczenia bezpośrednie (w tym koasekuracja)

i) na życie;

ii) pozostałe.

2. Reasekuracja i retrocesja.

3. Pośrednictwo ubezpieczeniowe, takie jak pośrednictwo i usługi ajencyjne.

4. Usługi pomocnicze w stosunku do ubezpieczenia, takie jak usługi w zakresie doradztwa, aktuarialne, oceny ryzyka oraz zaspokajania roszczeń.

B. Bankowość i inne usługi finansowe (z wyłączeniem ubezpieczeń)

1. Przyjmowanie od ludności depozytów i innych funduszy podlegających zwrotowi.

2. Pożyczki wszelkich rodzajów, w tym kredyty konsumenckie, kredyty hipoteczne, faktoring i finansowanie transakcji handlowych.

3. Leasing finansowy.

4. Wszelkie płatności i usługi transferu środków pieniężnych, w tym karty kredytowe i debetowe, czeki podróżne i czeki bankierskie.

5. Gwarancje i zobowiązania.

6. Handel na własny rachunek lub na rachunek klienta, zarówno na giełdzie, na rynku pozagiełdowym, jak i w inny sposób następującymi wartościami:

a) instrumentami rynku pieniężnego (w tym czekami, wekslami, certyfikatami depozytowymi itd.);

b) dewizami;

c) instrumentami pochodnymi w tym, ale nie wyłącznie, transakcjami typu futures i opcjami;

d) instrumentami w zakresie kursów wymiany oraz stóp procentowych, w tym produktami takimi jak swaps, umowy terminowe na stopę procentową itd.;

e) zbywalnymi papierami wartościowymi;

f) innymi instrumentami zbywalnymi i aktywami finansowymi, w tym sztabami złota.

7. Udział w emisji wszelkiego rodzaju papierów wartościowych, włączając gwarantowanie emisji papierów wartościowych i subskrypcję oraz zatrudnianie jako agenta (zarówno publiczne, jak i prywatne) i świadczenie usług odnoszących się do takich emisji.

8. Pośrednictwo na rynku pieniężnym.

9. Zarządzanie aktywami, takie jak zarządzanie gotówką lub portfelem, wszelkie formy zbiorowego zarządzania inwestycjami, zarządzanie funduszami emerytalnymi, usługami powiernictwa.

10. Usługi w zakresie rozliczeń i clearingu w przypadku aktywów finansowych, włączając papiery wartościowe, instrumenty pochodne oraz inne instrumenty zbywalne.

11. Dostarczanie i przekazywanie informacji finansowych oraz przetwarzanie danych finansowych i dostarczanie związanego z tym oprogramowania przez dostawców innych usług finansowych.

12. Pośrednictwo doradcze i inne pomocnicze usługi finansowe w odniesieniu do wszelkich rodzajów działalności wymienionych w pkt 1-11, włączając referencje kredytowe i analizę, badania i doradztwo w zakresie inwestycji i portfeli, doradztwo w zakresie zakupów i w sprawie restrukturyzacji i strategii przedsiębiorstw.

Następujące działania są wyłączone spod definicji usług finansowych:

a) działalność prowadzona przez banki centralne lub przez wszelkie inne instytucje publiczne w wykonywaniu polityki pieniężnej i walutowej;

b) działalność prowadzona przez banki centralne, agencje lub służby rządowe, lub instytucje publiczne, na rzecz lub za poręczeniem rządu, chyba że powyższe działania mogą być prowadzone przez dostawców usług finansowych w ramach konkurencji z takimi podmiotami publicznymi;

c) działalność stanowiąca część ustawowego systemu zabezpieczenia społecznego lub powszechnych programów emerytalnych, chyba że powyższe działania mogą być wykonywane przez dostawców usług finansowych w ramach konkurencji z takimi publicznymi podmiotami lub instytucjami prywatnymi.

ZAŁĄCZNIK 7

USŁUGI FINANSOWE

A. W odniesieniu do usług bankowych, określonych w załączniku 6 część B, klauzula najwyższego uprzywilejowania przyznana na podstawie art. 28 ust. 1, w odniesieniu do zakładania spółek jedynie w drodze utworzenia filii (wyłączając zatem zakładanie spółek w drodze utworzenia oddziału) oraz klauzula narodowa przyznana na podstawie art. 28 ust. 3 przez Rosję oznacza traktowanie nie mniej korzystne niż traktowanie przyznane przez Rosję swoim własnym spółkom z następującymi wyjątkami:

1. Rosja zastrzega sobie prawo do:

a) dalszego stosowania do rosyjskich filii i oddziałów spółek wspólnotowych górnej granicy ograniczającej ogólny udział kapitału zagranicznego w rosyjskim systemie bankowym, który funkcjonuje w momencie podpisania Umowy;

b) stosowania wobec rosyjskich filii spółek wspólnotowych minimalnego wymogu kapitałowego wyższego niż ten stosowany wobec swoich własnych spółek, pod warunkiem że powyższy minimalny wymóg kapitałowy nie jest podwyższany w porównaniu z obowiązującym w dniu podpisania Umowy, przed zastosowaniem traktowania narodowego w odniesieniu do minimalnego wymogu kapitałowego;

c) ograniczenia liczby oddziałów rosyjskich filii spółek wspólnotowych;

d) ustalenia minimalnego poziomu, nie wyższego niż 55.000 ECU, wobec sald na rachunkach każdej osoby fizycznej w rosyjskich filiach spółek wspólnotowych;

e) zakazania filiom rosyjskim spółek wspólnotowych prowadzenia transakcji dotyczących akcjii oraz instrumentów zamiennych na akcje rosyjskich spółek akcyjnych;

f) zakazania rosyjskim filiom spółek wspólnotowych prowadzenia transakcji z rezydentami rosyjskimi.

2. Wyjątki określone w ust. 1 mogą być stosowane wyłącznie zgodnie z poniższymi warunkami:

i) pod warunkiem że są one stosowane do filii spółek każdego państwa; oraz

ii) w przypadku wyjątków wymienionych w ust. 1 lit. c), d) i e):

a) najpóźniej do upływu pięciu lat od podpisania Umowy w odniesieniu do wyjątków wymienionych w lit. c) i d) oraz trzech lat w odniesieniu do wyjątku wymienionego w lit. e); oraz

b) w przypadku gdy proporcja kapitału akcyjnego rosyjskiej filii spółki wspólnotowej posiadanej przez obywateli lub spółki rosyjskie nie przekracza pięćdziesięciu procent (50 %); oraz

c) do filii rosyjskich spółek wspólnotowych utworzonych po wejściu w życie tych wyjątków;

iii) w przypadku wyjątku wymienionego w ust. 1 lit. f), do 1 stycznia 1996 r. oraz jedynie w odniesieniu do rosyjskich filii spółek wspólnotowych utworzonych po 15 listopada 1993 r. lub które nie rozpoczęły swej działalności z rosyjskimi rezydentami przed 15 listopada 1993 r.

3. a) Po upływie pięciu lat od podpisania Umowy Rosja rozważy możliwość:

i) zwiększenia górnej granicy ograniczającej ogólny udział kapitału zagranicznego w rosyjskim systemie bankowym, który funkcjonuje w momencie podpisania niniejszej Umowy, wymienionego w lit. a) ust. 1, biorąc pod uwagę wszelkie stosowne aspekty walutowe, fiskalne, finansowe i bilansu płatniczego oraz stan systemu bankowego Rosji;

ii) zmniejszenia minimalnego wymogu kapitałowego, wymienionego w ust. 1 lit. b), biorąc pod uwagę wszelkie stosowne aspekty walutowe, fiskalne, finansowe i bilansu płatniczego oraz stan systemu bankowego Rosji.

b) Po upływie trzech lat od podpisania niniejszej Umowy Rosja rozważy rozluźnienie ograniczeń wymienionych w ust. 1 lit. c) i d), uwzględniając wszelkie stosowne aspekty walutowe, fiskalne, finansowe i bilansu płatniczego oraz stan systemu bankowego Rosji.

B. W odniesieniu do usług ubezpieczeniowych, określonych w załączniku 6 część A ust. 1 i 2, klauzula najwyższego uprzywilejowania przyznana na podstawie art. 28 ust. 1 w odniesieniu do zakładania spółek w drodze jedynie tworzenia filii upoważnionych do prowadzenia czynności z zakresu ubezpieczeń, jest określona w przepisach ustawowych i wykonawczych mających zastosowanie w Rosji w dniu założenia, uwzględniając następujące warunki:

1) najpóźniej po upływie pięciu lat od podpisania Umowy Rosja zniesie maksymalny limit zagranicznego udziału w kapitale spółki wynoszący 49 %;

2) w trakcie pięcioletniego okresu przejściowego zniesienie maksymalnego limitu udziału zagranicznego nie uniemożliwia Rosji wprowadzenia środków w odniesieniu do przyznawania spółkom wspólnotowym zezwoleń w odniesieniu do niektórych rodzajów ubezpieczeń. Powyższe środki będą mogłyzostać przyjęte jedynie w ramach obowiązkowych systemów ubezpieczeń społecznych lub w stosunku do zamówień publicznych, lub z przyczyn wymienionych w art. 29 ust. 2, oraz nie będą mogły unicestwić lub znacząco naruszyćskutków zniesienia maksymalnego limitu udziału zagranicznego w wysokości 49 %.

ZAŁĄCZNIK 8

POSTANOWIENIA W ODNIESIENIU DO ART. 34 I 38

Część A

Konsultacje rozpoczynają się w ciągu 30 dni od przekazania wniosku pierwszej Strony w tej sprawie. Przeprowadza się je w celu osiągnięcia porozumienia albo w sprawie:

– wycofania przez drugą Stronę środków, które spowodowały znaczące zaostrzenie warunków, lub

– dostosowań zobowiązań obydwu Stron, lub

– dostosowań, jakie powinny zostać przeprowadzone przez pierwszą Stronę w celu kompensacji za zaostrzenie warunków, przez drugą Stronę.

Jeżeli porozumienie nie jest osiągnięte w ciągu 60 dni od wniosku o przeprowadzenie konsultacji wniesionego przez pierwszą Stronę, ta pierwsza Strona może podjąć właściwe dostosowania wyrównawcze do swoich zobowiązań. Takie dostosowania zostaną dokonane w zakresie oraz na taki okres, jaki jest niezbędny do uwzględnienia znacząco zaostrzonych warunków, stworzonych przez drugą Stronę. Musi zostać przyznane pierwszeństwo środkom, które najmniej zakłócają realizację Umowy. Prawa jakie podmioty gospodarcze nabyły na mocy Umowy w momencie dokonywania takich dostosowań nie zostają naruszone przez dostosowania, o których mowa.

Część B

1. Działając w duchu partnerstwa i współpracy, rząd Rosji informuje Wspólnotę, w trakcie trzyletniego okresu przejściowego następującego po podpisaniu Umowy, o swoich zamiarach nowych projektów przepisów ustawowych lub przyjęcia nowych przepisów wykonawczych, które mogą spowodować, że warunki zakładania lub funkcjonowania rosyjskich filii i oddziałów spółek wspólnotowych będą bardziej restrykcyjne niż sytuacja istniejąca w dniu poprzedzającym datę podpisania Umowy. Wspólnota może wnioskować do Rosji o przedstawienie projektów takich przepisów ustawowych lub wykonawczych oraz przeprowadzenie konsultacji w sprawie powyższych projektów.

2. W przypadku gdyby nowe przepisy ustawowe lub wykonawcze wprowadzone w Rosji w okresie przejściowym wymienionym w ust. 1 spowodowały, że warunki funkcjonowania rosyjskich filii i oddziałów spółek wspólnotowych są bardziej restrykcyjne niż sytuacja istniejąca w dniu poprzedzającym datę podpisania Umowy, takie stosowne przepisy ustawowe lub wykonawcze nie mają zastosowania do tych filii i oddziałów już utworzonych w Rosji w czasie wejścia w życie odpowiedniej ustawy, do czasu upływu okresu trzech lat od takiego wejścia w życie.

ZAŁĄCZNIK 9

OKRES PRZEJŚCIOWY DLA POSTANOWIEŃ W SPRAWIE KONKURENCJI ORAZ DLA WPROWADZENIA OGRANICZEŃ ILOŚCIOWYCH

Okoliczności wymienione w art. 53 ust. 2.3 i w załączniku 2 ust. 2 dotyczą sektorów gospodarki rosyjskiej:

– które przechodzą restrukturyzację, lub

– które napotykają na poważne trudności, szczególnie w przypadku gdy trudności te pociągają za sobą poważne problemy społeczne w Rosji, lub

– którym grozi zniesienie lub drastyczna redukcja ogólnego udziału w rynku należącego do spółek lub obywateli rosyjskich w danym sektorze lub przemyśle w Rosji, lub

– które są nowopowstającymi przemysłami w Rosji.

ZAŁĄCZNIK 10

OCHRONA WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ, PRZEMYSŁOWEJ I HANDLOWEJ OKREŚLONEJ W ART. 54

1. Rosja nadal ulepsza ochronę praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej w celu zapewnienia do końca piątego roku po wejściu w życie Umowy poziomu ochrony podobnego do tego, jaki istnieje we Wspólnocie, włączając skuteczne środki niezbędne dla zapewnienia poszanowaniatakich praw.

2. Do końca piątego roku po wejściu w życie Umowy Rosja przystąpi do następujących konwencji wielostronnych w sprawie praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej, których Państwa Członkowskie są Stronami lub które są faktycznie stosowane przez Państwa Członkowskie, zgodnie z odpowiednimi postanowieniami zawartymi w tych konwencjach:

– Konwencji berneńskiej o ochronie dzieł literackich i artystycznych (Akt paryski, 1971 r.),

– Międzynarodowej Konwencji o ochronie wykonawców, producentów fonogramów oraz organizacji nadawczych (Rzym, 1961 r.),

– Międzynarodowej Konwencji o ochronie nowych odmian roślin (UPOV) (Akt genewski z 1978 r.).

3. Rada Współpracy może zalecić, aby ust. 2 niniejszego załącznika był stosowany także do innych konwencji wielostronnych.

4. Od wejścia w życie niniejszej Umowy Rosja przyznaje spółkom i obywatelom wspólnotowym w odniesieniu do uznania i ochrony własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej, traktowanie nie mniej korzystne niż to przyznane jakiemukolwiek państwu trzeciemu na mocy porozumień dwustronnych.

5. Postanowienia ust. 4 nie mają zastosowania do korzyści przyznanych przez Rosję jakiemukolwiek państwu trzeciemu na rzeczywistej zasadzie wzajemności oraz do korzyści przyznanych przez Rosję innemu państwu byłego ZSRR.

PROTOKÓŁ 1

w sprawie utworzenia grupy kontaktowej do spraw węgla i stali

1. Między Stronami tworzy się grupę kontaktową. Grupa składa się z przedstawicieli Wspólnoty i Rosji.

2. Grupa kontaktowa wymienia informacje w sprawie sytuacji w przemyśle węgla i stali na obu terytoriach oraz w sprawie handlu między nimi, w szczególności w celu zidentyfikowania problemów, jakie mogą się pojawić.

3. Grupa kontaktowa bada również sytuację przemysłu węgla i stali na poziomie światowym, włączając w to rozwój handlu międzynarodowego.

4. Grupa kontaktowa wymienia wszelkie użyteczne informacje na temat struktury danych przemysłów, rozwoju ich zdolności produkcyjnych, postępu naukowego i badawczego w stosownych dziedzinach, oraz rozwoju zatrudnienia. Grupa bada również problemy związane z zanieczyszczeniami i ochroną środowiska.

5. Grupa kontaktowa bada również postęp dokonany w ramach pomocy technicznej między Stronami, w tym pomocy w zarządzaniu finansowym, handlowym i technicznym.

6. Grupa kontaktowa wymienia wszystkie istotne informacje w odniesieniu do stanowisk przyjmowanych we właściwych organizacjach lub forach międzynarodowych.

7. Jeżeli i w przypadku gdy Strony uznają za właściwą obecność i/lub udział przedstawicieli przemysłu, grupa kontaktowa jest poszerzana w celu ich włączenia.

8. Grupa kontaktowa spotyka się dwa razy w roku, przemiennie na terytoriach każdej Strony.

9. Przewodnictwo grupy kontaktowej sprawuje przemiennie przedstawiciel Komisji Wspólnot Europejskich oraz rządu Federacji Rosyjskiej.

PROTOKÓŁ 2

w sprawie wzajemnej pomocy administracyjnej w celu prawidłowego stosowania ustawodawstwa celnego

Artykuł 1

Definicje

Do celów niniejszego protokołu:

a) "ustawodawstwo celne" oznacza przepisy mające zastosowanie na terytoriach Stron i regulujące przywóz, wywóz, tranzyt towarów oraz ich poddanie jakiejkolwiek procedurze celnej, włącznie ze środkami zakazu, ograniczenia i kontroli przyjętymi przez wymienione Strony;

b) "należności celne" oznaczają wszystkie cła, podatki, opłaty lub wszelkie inne opłaty, które są nakładane i pobierane na terytoriach Stron, przy zastosowaniu ustawodawstwa celnego, z wyjątkiem prowizji i opłat, których wysokość ograniczona jest do przybliżonych kosztów świadczonych usług;

c) "władza wnioskująca", oznacza właściwą władzę administracyjną, wyznaczoną przez Stronę w tym celu i która występuje z wnioskiem o udzielenie pomocy w sprawach celnych;

d) "władza, do której kierowany jest wniosek", oznacza właściwą władzę administracyjną, wyznaczoną przez Stronę w tym celu i która otrzymuje wniosek o udzielenie pomocy w sprawach celnych;

e) "naruszenie", oznacza wszelkie naruszenia ustawodawstwa celnego, jak również wszelką próbę naruszenia takiego ustawodawstwa.

Artykuł 2

Zakres

Artykuł 3

Pomoc na wniosek

Na wniosek władzy wnioskującej, władza, do której kierowany jest wniosek, podejmuje niezbędne kroki w celu zapewnienia, że jest prowadzony nadzór nad:

a) osobami fizycznymi lub prawnymi, wobec których istnieją uzasadnione powody do domniemania, że naruszają one lub naruszyły ustawodawstwo celne;

b) miejscami, w których zapasy towarów zostały zgromadzone w taki sposób, że istnieją uzasadnione powody do domniemania, iż są one przeznaczone jako dostawy dla działań niezgodnych z ustawodawstwem celnym drugiej Strony;

c) przepływami towarów, które notyfikowano jako dające powody do przypuszczenia, że mogą one stanowić naruszenie ustawodawstwa celnego;

d) środkami transportu, w odniesieniu do których istnieją uzasadnione powody do domniemania, że zostały, są lub mogą być używane z naruszaniem ustawodawstwa celnego.

Artykuł 4

Dobrowolna pomoc

Strony w ramach swoich kompetencji udzielają sobie nawzajem pomocy, bez uprzedniego wniosku, w przypadku gdy uznają, że jest to konieczne dla prawidłowego stosowania ustawodawstwa celnego, w szczególności gdy uzyskają informację dotyczące:

– działań wykrytych lub planowanych, które są, wydają się lub mogłyby stanowić naruszenie takiego ustawodawstwa,

– nowych środków lub metod wykorzystywanych do prowadzenia takich działań,

– towarów, o których wiadomo, że są przedmiotem poważnego naruszenia ustawodawstwa celnego w sprawie przywozu, wywozu, tranzytu lub wszelkich innych procedur celnych.

Artykuł 5

Forma i treść wniosków o pomoc

Artykuł 6

Realizacja wniosków

Artykuł 7

Forma przekazywania informacji

Artykuł 8

Wyjątki od obowiązku udzielenia pomocy

Artykuł 9

Zobowiązanie do przestrzegania poufności

Dane osobowe nie są przekazywane w każdym przypadku gdy istnieją uzasadnione powody do domniemania, że przekazanie lub wykorzystanie przekazanych danych byłoby sprzeczne z podstawowymi zasadami prawa jednej ze Stron oraz, w szczególności, jeżeli stanowiłoby to uszczerbek dla podstawowych praw człowieka zainteresowanej osoby. Strona przyjmująca wniosek informuje Stronę przekazującą, na wniosek tej ostatniej, o wykorzystaniu dostarczonych informacji oraz o osiągniętych wynikach.

Artykuł 10

Wykorzystywanie informacji

Artykuł 11

Eksperci i świadkowie

Funkcjonariusz władzy wnioskującej może zostać upoważniony do występowania, w granicach udzielonego upoważnienia, jako ekspert lub świadek w postępowaniach sądowych lub administracyjnych dotyczących spraw objętych niniejszym protokołem i będących przedmiotem jurysdykcji innej Strony oraz do przedstawiania takich przedmiotów, dokumentów lub uwierzytelnionych kopii dokumentów, jakie mogą być potrzebne w postępowaniu. Wniosek o stawienie się musi wyraźnie wskazywać, z jakiego powodu i na jakiej podstawie funkcjonariusz będzie przesłuchiwany.

Artykuł 13

Wykonanie

Artykuł 14

Komplementarność

Bez uszczerbku dla art. 10, umowy takie nie naruszają przepisów prawa wspólnotowego regulujących przekazywanie między właściwymi służbami Komisji oraz władzami celnymi Państw Członkowskich wszelkich informacji uzyskanych w sprawach celnych, które mogłyby być przedmiotem zainteresowania Wspólnoty.

AKT KOŃCOWY

Pełnomocnicy:

KRÓLESTWA BELGII,

KRÓLESTWA DANII,

REPUBLIKI FEDERALNEJ NIEMIEC,

REPUBLIKI GRECKIEJ,

KRÓLESTWA HISZPANII,

REPUBLIKI FRANCUSKIEJ,

IRLANDII,

REPUBLIKI WŁOSKIEJ,

WIELKIEGO KSIĘSTWA LUKSEMBURGA,

KRÓLESTWA NIDERLANDÓW,

REPUBLIKI PORTUGALSKIEJ,

ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,

Umawiających się Stron Traktatu ustanawiającego WSPÓLNOTĘ EUROPEJSKĄ, Traktatu ustanawiającego EUROPEJSKĄ WSPÓLNOTĘ WĘGLA I STALI, oraz Traktatu ustanawiającego EUROPEJSKĄ WSPÓLNOTĘ ENERGII ATOMOWEJ,

zwanych dalej "Państwami Członkowskimi", oraz

WSPÓLNOTY EUROPEJSKIEJ, EUROPEJSKIEJ WSPÓLNOTY WĘGLA I STALI, i EUROPEJSKIEJ WSPÓLNOTY ENERGII ATOMOWEJ, zwanych dalej "Wspólnotą",

z jednej strony, oraz

pełnomocnik FEDERACJI ROSYJSKIEJ, zwanej dalej "Rosją",

z drugiej strony,

spotkawszy się na Korfu dnia dwudziestego czwartego czerwca tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątego czwartego roku w celu podpisania Umowy o partnerstwie i współpracy ustanawiającej partnerstwo między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi a Federacją Rosyjską, zwanej dalej "Umową o Partnerstwie i Współpracy", przyjęli następujące teksty:

Umowę o Partnerstwie i Współpracy, włączając załączniki do niej oraz następujące Protokoły:

Protokół 1 w sprawie utworzenia grupy kontaktowej do spraw węgla i stali,

Protokół 2 w sprawie wzajemnej pomocy administracyjnej dla prawidłowego stosowania ustawodawstwa celnego.

Pełnomocnicy Państw Członkowskich i Wspólnoty oraz pełnomocnik Rosji przyjęli teksty wspólnych deklaracji, wymienionych poniżej, załączonych do niniejszego Aktu końcowego:

Wspólna deklaracja w odniesieniu do tytułu III i art. 94 Umowy

Wspólna deklaracja w odniesieniu do art. 10 Umowy

Wspólna deklaracja w odniesieniu do art. 12 Umowy

Wspólna deklaracja w odniesieniu do art. 17 Umowy

Wspólna deklaracja w odniesieniu do art. 18 Umowy

Wspólna deklaracja w odniesieniu do art. 22 ust. 1 tiret drugie Umowy

Wspólna deklaracja w odniesieniu do art. 24 Umowy

Wspólna deklaracja w odniesieniu do art. 26, 32 i 37 Umowy

Wspólna deklaracja w odniesieniu do art. 28 Umowy

Wspólna deklaracja w odniesieniu do art. 29 ust. 3 Umowy

Wspólna deklaracja w odniesieniu do art. 30 Umowy

Wspólna deklaracja w odniesieniu do art. 30 lit. a) i g) Umowy

Wspólna deklaracja w odniesieniu do pojęcia "kontrola" w art. 30 lit. b) i art. 45 Umowy

Wspólna deklaracja w odniesieniu do art. 30 lit. h) akapit trzeci Umowy

Wspólna deklaracja w odniesieniu do art. 31 Umowy

Wspólna deklaracja w odniesieniu do art. 34 ust. 1 Umowy

Wspólna deklaracja w odniesieniu do art. 34 i 38 Umowy

Wspólna deklaracja w odniesieniu do art. 35 Umowy

Wspólna deklaracja w odniesieniu do art. 39 ust. 2 lit. c) akapit drugi Umowy w sprawie otwarcia portów

Wspólna deklaracja w odniesieniu do art. 39 ust. 2 lit. c) akapit drugi Umowy w sprawie statków pod banderą państwa trzeciego

Wspólna deklaracja w odniesieniu do art. 44 Umowy

Wspólna deklaracja w odniesieniu do art. 46 ust. 2 Umowy

Wspólna deklaracja w odniesieniu do art. 48 Umowy

Wspólna deklaracja w odniesieniu do art. 52 Umowy

Wspólna deklaracja w odniesieniu do art. 53 ust. 2.2 Umowy

Wspólna deklaracja w odniesieniu do art. 54 Umowy

Wspólna deklaracja w odniesieniu do art. 99 Umowy

Wspólna deklaracja w odniesieniu do art. 101 Umowy

Wspólna deklaracja w odniesieniu do art. 107 Umowy

Wspólna deklaracja w odniesieniu do art. 107 ust. 2 Umowy

Wspólna deklaracja w odniesieniu do art. 2 i 107 Umowy

Wspólna deklaracja w odniesieniu do art. 112 Umowy

Wspólna deklaracja w odniesieniu do art. 6 protokołu 2.

Pełnomocnicy Państw Członkowskich i Wspólnoty oraz pełnomocnik Rosji odnotowali również następujące wymiany listów załączone do niniejszego Aktu końcowego:

Wymiana listów w odniesieniu do art. 22 Umowy

Wymiana listów w odniesieniu do art. 52 Umowy.

Pełnomocnik Rosji odnotował deklaracje wymienione poniżej, załączone do niniejszego Aktu końcowego:

Deklaracja Wspólnoty w odniesieniu do art. 36 Umowy

Deklaracja Wspólnoty w odniesieniu do art. 54 Umowy.

Pełnomocnicy Państw Członkowskich i Wspólnoty odnotowali deklarację wymienioną poniżej, załączoną do niniejszego Aktu końcowego:

Deklaracja Rosji w odniesieniu do art. 36 Umowy.