Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 5 lipca 2022 r. w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie przyjęcia euro przez Chorwację 1 stycznia 2023 r. (COM(2022)0282 - C9-0195/2022 - 2022/0179(NLE))

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2023.47.289

Akt nienormatywny
Wersja od: 7 lutego 2023 r.

P9_TA(2022)0271
Przyjęcie euro przez Chorwację 1 stycznia 2023 r. * Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 5 lipca 2022 r. w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie przyjęcia euro przez Chorwację 1 stycznia 2023 r. (COM(2022)0282 - C9-0195/2O22 - 2022/0179(NLE)) (Konsultacja)
(2023/C 47/27)

Parlament Europejski,

- uwzględniając wniosek Komisji dotyczący decyzji Rady w sprawie przyjęcia euro przez Chorwację 1 stycznia 2023 r. (COM(2022)0282),

- uwzględniając art. 140 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE),

- uwzględniając sprawozdanie Komisji z konwergencji za rok 2022 oraz sprawozdanie Europejskiego Banku Centralnego z konwergencji z czerwca 2022 r.,

- uwzględniając swoją rezolucję z 1 czerwca 2006 r. w sprawie rozszerzenia strefy euro 1 ,

- uwzględniając swoją rezolucję z 20 czerwca 2007 r. w sprawie ulepszenia metody konsultacji z Parlamentem w procedurach dotyczących rozszerzenia strefy euro 2 ,

- uwzględniając art. 106 Regulaminu,

- uwzględniając sprawozdanie Komisji Gospodarczej i Monetarnej (A9-0187/2022),

A. mając na uwadze, że art. 140 TFUE określa, czy osiągnięty został wysoki poziom trwałej konwergencji, analizując, w jakim stopniu każde państwo członkowskie spełniło następujące kryteria: osiągnięcie wysokiego stopnia stabilności cen; stabilność finansów publicznych, przy czym państwo członkowskie nie jest objęte procedurą nadmiernego deficytu określoną w Protokole nr 12 załączonym do traktatów; poszanowanie zwykłych marginesów wahań kursów przewidzianych mechanizmem kursów wymiany walut; trwały charakter konwergencji osiągniętej przez państwo członkowskie i jego udziału w mechanizmie kursów wymiany walut europejskiego systemu walutowego, co odzwierciedla się w poziomach długoterminowych stóp procentowych (kryteria z Maastricht);

B. mając na uwadze, że Chorwacja spełniła kryteria z Maastricht zgodnie z art. 140 TFUE i Protokołem nr 13 w sprawie kryteriów konwergencji załączonym do traktatów, a ustawodawstwo Chorwacji zostało ocenione przez Komisję i Europejski Bank Centralny (EBC) jako w pełni zgodne z wymogami TFUE oraz ze statutem Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego;

C. mając na uwadze, że zgodnie z TFUE w ocenie należy uwzględnić analizę innych czynników istotnych dla integracji gospodarczej i konwergencji, w tym zmian w bilansie płatniczym oraz integracji rynku produktowego, rynku pracy i rynku finansowego; mając na uwadze, że Komisja uważa, że Chorwacja spełnia warunki przyjęcia euro również w oparciu o te dodatkowe kryteria;

D. mając na uwadze, że w oparciu o powszechną praktykę i wielokrotne doświadczenia z przeszłości, do celów oceny kryterium stabilności cen Komisja wyłącza z oceny państwa o najbardziej stabilnych cenach, których stopa inflacji nie mogła zostać uznana za miarodajną wartość referencyjną dla innych państw członkowskich, i w związku z tym wyłączyła z oceny dwa państwa członkowskie o najbardziej stabilnych cenach;

E. mając na uwadze, że obecne okoliczności, takie jak wzrost cen energii oraz bezprawna i niesprowokowana inwazja Rosji na Ukrainę, miały wpływ na szereg wskaźników wykorzystywanych w sprawozdaniach z konwergencji, co wymaga odpowiedniej refleksji nad ich wdrożeniem; mając na uwadze, że przestrzeganie tych kryteriów przyczynia się do integracji z unią gospodarczą i walutową oraz do zapewnienia długoterminowej stabilności unii gospodarczej i walutowej;

F. mając na uwadze, że wraz z wejściem w życie 1 października 2020 r. ram ścisłej współpracy EBC przejął odpowiedzialność za bezpośredni nadzór nad ośmioma instytucjami o zasadniczym znaczeniu oraz nadzór nad 15 instytucjami o mniejszym znaczeniu w Chorwacji;

G. mając na uwadze, że Chorwacja zobowiązała się do wdrożenia szeregu środków po przystąpieniu do mechanizmu kursów walutowych (ERM II) w lipcu 2020 r. w następujących czterech obszarach: przeciwdziałanie praniu pieniędzy, otoczenie biznesowe, zarządzanie sektorem publicznym i ramy niewypłacalności;

H. mając na uwadze, że sprawozdawca złożył wizytę w Chorwacji w celu dokonania oceny przygotowania tego kraju do wejścia do strefy euro;

1. zatwierdza wniosek Komisji;

2. popiera przyjęcie euro przez Chorwację 1 stycznia 2023 r.;

3. zauważa, że Chorwacja spełnia wszystkie kryteria przyjęcia euro dzięki ambitnym, zdecydowanym, wiarygodnym i trwałym staraniom chorwackiego rządu i chorwackich obywateli;

4. zauważa, że pozytywne oceny Komisji i EBC przeprowadzono w kontekście dłuższego niż początkowo oczekiwano wstrząsu związanego z COVID-19 i późniejszego ożywienia gospodarczego w 2021 r.; zauważa jednak, że niesprowokowana i nielegalna inwazja Rosji na Ukrainę, która rozpoczęła się 24 lutego 2022 r., miała ograniczony wpływ na dane historyczne wykorzystane do przygotowania sprawozdań z konwergencji; jest zatem przekonany o pełnej gotowości Chorwacji do przyjęcia euro od 1 stycznia 2023 r.;

5. podkreśla, że niezależnie od trudnej sytuacji społeczno-gospodarczej spowodowanej kryzysem zdrowotnym i niedawnym wzrostem cen energii, przyjęcie euro przez Chorwację i spełnienie niezbędnych kryteriów stanowią silny sygnał polityczny świadczący o żywotności i atrakcyjności wspólnej waluty Unii; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje nieustające wysiłki podejmowane przez rząd chorwacki w tym obszarze; uważa, że przyjęcie euro przez Chorwację przyczyni się do zwiększenia odporności i jedności Unii oraz poprawi jej pozytywny wizerunek w regionie, zwłaszcza że jest to pierwszy znaczący proces integracji z UE od czasu brexitu;

6. podkreśla, że przyjęcie euro wzmocni gospodarkę Chorwacji i przyniesie korzyści jej obywatelom i przedsiębiorstwom, ponieważ sprawi, że gospodarka tego kraju stanie się bardziej odporna, przyciągnie więcej inwestycji zagranicznych, zwiększy zaufanie inwestorów międzynarodowych i ograniczy wymianę walut, co będzie miało istotny wpływ na kluczowy sektor tego kraju, jakim jest turystyka;

7. z zadowoleniem przyjmuje prace rządu chorwackiego nad wzmocnieniem zdolności instytucjonalnych Chorwacji, wysiłki w celu poprawy otoczenia biznesowego oraz skuteczną i wydajną realizację reform strukturalnych przyczyniających się do zrównoważonego i inkluzywnego wzrostu gospodarczego; z zadowoleniem przyjmuje w szczególności wysiłki na rzecz wzmocnienia instytucjonalnej niezależności Narodowego Banku Chorwacji (Hrvatska narodna banka); wzywa władze chorwackie do dalszego wzmacniania ram instytucjonalnych w celu zapewnienia jakości regulacyjnej;

8. wzywa do szybkiego i skutecznego wdrożenia reform i inwestycji w ramach chorwackiego planu odbudowy i zwiększania odporności, aby pobudzić wzrost gospodarczy i wzmocnić jej spójność gospodarczą, społeczną i terytorialną;

9. podkreśla, że konwergencja w obszarze nadzoru bankowego przyczynia się do ochrony stabilności finansowej poprzez zapewnienie stosowania jednolitych standardów nadzoru; podkreśla ponadto, że przystąpienie Chorwacji do jednolitego mechanizmu nadzorczego w ścisłej współpracy z EBC pozwoliło na sprawne przystąpienie do unii bankowej;

10. wzywa władze Chorwacji do kontynuowania dobrej kampanii informacyjnej i komunikacyjnej na temat przyjęcia euro;

11. wzywa władze Chorwacji do utrzymania obecnego kierunku praktycznych przygotowań zapewniających sprawne wprowadzenie euro;

12. zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Komisji z konwergencji za rok 2022 poziom cen w Chorwacji osiągnął już wyższy poziom konwergencji cen ze strefą euro niż miało to miejsce w innych państwach członkowskich w momencie przystąpienia do strefy euro; w związku z tym oczekuje od rządu chorwackiego nieustających wysiłków na rzecz zapewnienia, że dalsza konwergencja cen zostanie osiągnięta w zrównoważony sposób oraz że wprowadzenie euro nie doprowadzi do sztucznego wzrostu cen;

13. wzywa rząd Chorwacji, by kontynuował działania mające na celu wywiązanie się z zobowiązania do wdrożenia do 2023 r. nowego planu działania na rzecz przeciwdziałania praniu pieniędzy;

14. zwraca się do Rady o poinformowanie go, jeśli uzna ona za stosowne odejście od tekstu przyjętego przez Parlament;

15. zwraca się do Rady o ponowne skonsultowanie się z Parlamentem, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie

znaczących zmian do tekstu przyjętego przez Parlament;

16. zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszego stanowiska Radzie, Komisji, Europejskiemu Bankowi Centralnemu, Eurogrupie i rządom państw członkowskich.

1 Dz.U. C 298 E z 8.12.2006, s. 249.
2 Dz.U. C 146 E z 12.6.2008, s. 251.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.