Rezolucja ustawodawcza dotycząca stanowiska Rady przyjętego w pierwszym czytaniu w sprawie przyjęcia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie europejskiego nakazu ochrony (15571/1/2011 - C7-0452/2011 - 2010/0802(COD)).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.168E.146/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 14 czerwca 2013 r.

Europejski nakaz ochrony ***II

P7_TA(2011)0560

Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 13 grudnia 2011 r. dotyczącej stanowiska Rady w pierwszym czytaniu w sprawie przyjęcia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie europejskiego nakazu ochrony (15571/1/2011 - C7-0452/2011-2010/0802(COD))

(2013/C 168 E/34)

(Dz.U.UE C z dnia 14 czerwca 2013 r.)

(Zwykła procedura ustawodawcza: drugie czytanie)

Parlament Europejski,

uwzględniając stanowisko Rady przyjęte w pierwszym czytaniu (15571/1/2011 - C7-0452/2011),
uwzględniając swoje stanowisko przyjęte w pierwszym czytaniu(1) w sprawie inicjatywy grupy państw członkowskich przedłożonej Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (00002/2010),
uwzględniając art. 294 ust. 7 oraz art. 82 ust. 1 lit. a) oraz lit. d) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając art. 72 Regulaminu,
uwzględniając wspólne posiedzenia Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych oraz Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia zgodnie z art. 51 Regulaminu,
uwzględniając zalecenie do drugiego czytania przedstawione przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych oraz Komisję Praw Kobiet i Równouprawnienia (A7-0435/2011),
1.
zatwierdza stanowisko Rady przyjęte w pierwszym czytaniu;
2.
przyjmuje do wiadomości oświadczenie Rady załączone do niniejszej rezolucji;
3.
stwierdza, że akt prawny zostaje przyjęty zgodnie ze stanowiskiem Rady;
4.
zobowiązuje swojego przewodniczącego do podpisania wraz z przewodniczącym Rady aktu prawnego, zgodnie z art. 297 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;
5.
zobowiązuje swojego sekretarza generalnego do podpisania aktu prawnego po stwierdzeniu, że wszystkie procedury zostały należycie zakończone, oraz do zlecenia, w porozumieniu z sekretarzem generalnym Rady, publikacji aktu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;
6.
zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie, Komisji, a także parlamentom narodowym.
______

(1) Teksty przyjęte dnia 14.12.2010 r., P7_TA(2010)0470.

ZAŁĄCZNIK 

Oświadczenie Rady w sprawie kompleksowego podejścia do kwestii uznawania środków ochrony

Rada wyraża zadowolenie w związku z przyjęciem dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie europejskiego nakazu ochrony, która stanowi ważny instrument ochrony ofiar przestępstw w Unii Europejskiej.

Zważywszy na to, że przedmiotowa dyrektywa skupia się na środkach ochrony stosowanych w sprawach karnych, oraz mając na uwadze różne systemy prawne obowiązujące w przedmiotowej dziedzinie w państwach członkowskich, Rada zdaje sobie sprawę, że w przyszłości konieczne będzie uzupełnienie proponowanego instrumentu podobnym mechanizmem, który służyć będzie wzajemnemu uznawaniu środków ochrony stosowanych w sprawach cywilnych.

W tym kontekście Rada przypomina, że przedstawiony przez Komisję w dniu 18 maja 2011 r. wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wzajemnego uznawania środków ochrony w sprawach cywilnych jest obecnie przedmiotem analizy na forum organów przygotowawczych Rady.

Zgodnie z przyjętą w dniu 10 czerwca 2011 r. rezolucją w sprawie harmonogramu działań na rzecz zwiększania praw i ochrony ofiar, zwłaszcza w postępowaniu karnym (zob. środek C), Rada zobowiązuje się kontynuować analizę wspomnianego wniosku, traktując go jako sprawę priorytetową. Zobowiązuje się również zadbać o to, by instrument ten stanowił uzupełnienie przepisów dyrektywy o europejskim nakazie ochrony, tak by połączony zakres stosowania tych dwóch aktów prawnych umożliwił państwom członkowskim - bez względu na charakter ich systemów krajowych - współpracę w zakresie jak największej liczby środków ochrony ofiar.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.