Rezolucja pt. "Aktywne włączanie młodzieży: walka z bezrobociem i ubóstwem".

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2010.137.1

Akt nienormatywny

Wersja od: 27 maja 2010 r.

Rezolucja Rady i przedstawicieli rządów państw członkowskich zebranych w Radzie pt. "Aktywne włączanie młodzieży: walka z bezrobociem i ubóstwem"

(2010/C 137/01)

(Dz.U.UE C z dnia 27 maja 2010 r.)

RADA ORAZ PRZEDSTAWICIELE RZĄDÓW PAŃSTW CZŁONKOWSKICH ZEBRANI W RADZIE,

1. PRZYPOMINAJĄC O:

Politycznym tle przedmiotowej kwestii przedstawionym w załączniku do niniejszej rezolucji, a zwłaszcza:

– o rezolucji Rady z dnia 27 listopada 2009 r. w sprawie odnowionych ram europejskiej współpracy na rzecz młodzieży (2010-2018)⁽¹⁾,

– o decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1098/2008/WE z dnia 22 października 2008 r. w sprawie Europejskiego Roku Walki z Ubóstwem i Wykluczeniem Społecznym (2010);

2. MAJĄC NA UWADZE FAKT, ŻE:

– jedną z wartości, na których opiera się Unia Europejska, jest solidarność. A zatem nieodłącznym celem europejskich modeli społecznych jest spójność gospodarcza i społeczna,

– aktywne włączanie młodzieży wymaga jednocześnie odpowiedniego wspierania dochodu, rynków pracy sprzyjających integracji społecznej, a także tworzenia dostępu do dobrych jakościowo usług,

– nie udało się osiągnąć celów strategii lizbońskiej, w tym celów Europejskiego paktu na rzecz młodzieży, czyli stworzyć do 2010 roku lepszych i liczniejszych miejsc pracy oraz zlikwidować ubóstwa, należy więc dalej pracować na rzecz realizacji tych celów,

– negatywny wpływ kryzysu ekonomiczno-finansowego na wzrost gospodarczy i zatrudnienie szczególnie odczuwają grupy będące w trudniejszej sytuacji lub zagrożone wykluczeniem, np. młodzież, gdyż rośnie panujące wśród nich ubóstwo,

– jedną z głównych metod zwalczania ubóstwa i wykluczenia społecznego jest zatrudnienie. Europa potrzebuje wyższej produktywności i lepszego jakościowo zatrudnienia. Tymczasem odnotowywany wśród młodzieży poziom ubóstwa pracujących (10 %)⁽²⁾ dowodzi, że nie wszystkie miejsca pracy gwarantują dostateczne bezpieczeństwo,

– bezrobocie wśród młodzieży osiągnęło szczególnie niepokojący poziom: w Unii Europejskiej bezrobotna jest co piąta osoba w wieku poniżej 25 lat. Ponadto co piąta osoba w wieku od 18 do 24 lat jest zagrożona ubóstwem⁽²⁾,

– wyzwania natury demograficznej wynikające ze starzenia się społeczeństw wymagają rozwiązania międzypokoleniowego oraz międzypokoleniowego dialogu i takiej solidarności;

3. UZNAJĄC, ŻE:

– pełne wykorzystanie potencjału młodzieży leży w społeczno-gospodarczym interesie Unii Europejskiej,

– w związku z tym nieodzownie należy zadbać o włączenie społeczne młodzieży i o jej równe szanse, ponieważ umożliwi jej to aktywne i równe uczestnictwo w życiu gospodarczym, społecznym, demokratycznym i kulturalnym; szczególną uwagę należy przy tym zwrócić na młodzież o mniejszych szansach,

– bezrobocie, ubóstwo, wykluczenie społeczno-ekonomiczne oraz wszelka dyskryminacja utrudniają młodzieży osiągnięcie dobrobytu i mogą powstrzymywać ją od aktywnego udziału w życiu społecznym. Podstawową metodą redukcji ubóstwa, polepszania jakości życia i zwiększania spójności społecznej są: skuteczniejsze włączanie młodzieży w życie społeczne, jej pełna i aktywna obecność na rynku pracy, a jednocześnie lepszy dostęp do dobrej jakościowo edukacji oraz do odpowiedniej i lepiej ukierunkowanej ochrony socjalnej i usług społecznych,

– inwestowanie w młodzież, która jest podstawowym źródłem wzrostu gospodarczego i podaży pracy, oraz sprzyjanie włączeniu społecznemu młodych ludzi pomogłyby w tworzeniu bardziej spójnego społeczeństwa, w którego życiu wszyscy młodzi ludzie mieliby równą szansę uczestniczyć;

4. WYZNACZAJĄ NASTĘPUJĄCE CELE OGÓLNE:

– ułatwić młodzieży dostęp do rynku pracy oraz stworzyć szanse bezpieczniejszego zatrudnienia na niedyskryminacyjnych warunkach,

– zapewnić lepszy dostęp do dobrej jakościowo edukacji oraz ułatwić płynne wchodzenie na rynek pracy: po okresie kształcenia czy szkolenia lub po okresie bezrobocia czy bierności zawodowej,

– ułatwić godzenie życia prywatnego, rodzinnego i zawodowego,

– zapobiegać ubóstwu i wykluczeniu społecznemu młodzieży, a także przenoszeniu się tych problemów z pokolenia na pokolenie;

5. USTANAWIAJĄ NASTĘPUJACE ZASADY PRZEWODNIE:

– zasadę równości szans, ze szczególnym uwzględnieniem problematyki płci oraz młodzieży o mniejszych szansach,

– zasadę zaangażowania wszystkich stosownych podmiotów szczebla lokalnego, regionalnego, krajowego i unijnego,

– należy zaakcentować rolę usystematyzowanego dialogu w dziedzinie współpracy na rzecz młodzieży, a zwłaszcza wyniki obecnego cyklu, którego przedmiotem jest zatrudnienie młodzieży;

6. PODKREŚLAJĄ, ŻE:

Jak zaznaczono w odnowionych ramach europejskiej współpracy na rzecz młodzieży (2010-2018), przyjętych przez Radę w dniu 27 listopada 2009 r., osiągnięcie celów wyznaczonych w przedmiotowym obszarze wymaga podejścia dwutorowego, łączącego:

– konkretne inicjatywy w dziedzinie polityki młodzieżowej,

oraz

– inicjatywy włączające problematykę młodzieżową do innych stosownych obszarów polityki;

7. W ZWIĄZKU Z POWYŻSZYM ZGADZAJĄ SIĘ, ŻE:

W kontekście włączania problematyki młodzieżowej do innych stosownych obszarów polityki - z uwzględnieniem wartości dodanej, jaką niesie polityka młodzieżowa - działania odnoszące się do aktywnego włączania młodzieży powinny się skupiać przede wszystkim na dwóch konkretnych obszarach wskazanych w odnowionych ramach współpracy: obszarze kształcenia i szkolenia oraz obszarze zatrudnienia i przedsiębiorczości. W związku z tym szczególnie ważne są poniższe kwestie:

(i) promowanie - w celu zwiększenia szans na zatrudnienie - kształcenia, szkolenia i uczenia się pozaformalnego, a to poprzez:

a) poszerzanie wiedzy, umiejętności i kompetencji młodych ludzi oraz dbanie o to, by były one dostosowane do potrzeb zmieniającego się rynku pracy i rozwijających się nowych sektorów zatrudnienia, poprzez rozwijanie w ramach gospodarki opartej na wiedzy sprawiedliwych, elastycznych i skutecznych systemów dobrego jakościowo kształcenia i szkolenia oraz poprzez uczenie się pozaformalne i pracę młodzieżową;

b) przeciwdziałanie przedwczesnemu kończeniu kształcenia i szkolenia i pełne uwzględnianie przy tym uwarunkowań społeczno-ekonomicznych,

c) promowanie uczenia się przez całe życie i korzystanie przy tym z wartości dodanej, jaką oferują technologie informacyjno-komunikacyjne,

(ii) zachęcanie do wchodzenia na rynek pracy po okresie kształcenia i szkolenia i zapobieganie tym samym bezrobociu i wykluczeniu społecznemu młodzieży, a to poprzez:

a) zapewnianie młodzieży możliwości rozwoju zawodowego,

b) zapewnianie młodym ludziom dobrych jakościowo usług doradztwa pomagających im podejmować decyzje o wchodzeniu na rynek pracy. Zasadniczą rolę w tym względzie mogą odegrać publiczne służby zatrudnienia oraz usługi doradcze i informacyjne dla młodzieży,

c) zwiększanie szans młodych ludzi na przyszłe zatrudnienie przez umożliwianie im zdobywania doświadczeń zawodowych w trakcie edukacji dzięki pośrednictwu pracy, stażom i praktykom zawodowym wspieranym zarówno przez sektor publiczny, jak i prywatny działające - o ile to możliwe - w partnerstwie, lub dzięki innym podobnym systemom,

d) uznanie wartości dodanej wolontariatu, który jest jedną z metod poszerzania umiejętności i kompetencji,

e) w stosownych przypadkach uznanie gospodarki społecznej za jedno ze źródeł ułatwiających podejmowanie szkoleń i wchodzenie na rynek pracy młodym ludziom o mniejszych szansach,

(iii) promowanie dobrego jakościowo zatrudnienia młodzieży poprzez:

a) poszerzanie dostępu młodzieży do stabilnego zatrudnienia i szczególne uwzględnianie przy tym osób o mniejszych szansach oraz uznanie, że kluczową rolę w tym zakresie odgrywa aktywna polityka rynku pracy,

b) opracowanie zintegrowanych polityk flexicurity, zwiększających zarówno elastyczność rynku pracy, jak i bezpieczeństwo zatrudnienia oraz zapobiegających segmentacji rynku pracy,

c) stymulowanie potencjału młodych ludzi, to znaczy ich umiejętności, talentów i motywacji, oraz zachęcanie młodych ludzi do mobilności zarówno geograficznej, jak i międzysektorowej,

(iv) promowanie samozatrudnienia i przedsiębiorczości poprzez:

a) sprzyjanie duchowi przedsiębiorczości wśród młodzieży oraz rozwojowi jej potencjału przedsiębiorczego przez odpowiednie kształcenie, szkolenie i programy mentorskie,

b) ułatwianie mobilności i promowanie uczestnictwa młodych ludzi w sieciach młodych przedsiębiorców oraz uznawanie przedsiębiorstw zakładanych przez młodzież,

c) zachęcanie do rozwijania gospodarki ekologicznej, po to by dalej zwiększać liczbę nowo powstających firm tworzonych przez młodych ludzi, czego efektem mogą być nowe możliwości pracy i nowe zawody,

d) popieranie rozwoju młodzieżowych talentów, wyobraźni, kreatywności i innowacyjności w ramach uczenia się formalnego, pozaformalnego i nieformalnego,

e) ułatwianie dostępu do stosownych usług i wspieranie nowo powstających firm tworzonych przez młodych ludzi, np. poprzez udostępnianie środków finansowych lub przygotowywanie planów działalności gospodarczej,

(v) utrzymywanie, opracowywanie, a w stosownych przypadkach ustanawianie niezbędnych środków, które zapewnią dostęp do odpowiedniej ochrony socjalnej i dobrych jakościowo usług, w tym do opieki zdrowotnej, opieki nad dziećmi oraz dodatków mieszkaniowych, a zwłaszcza ulepszanie usług społecznych skierowanych do młodych rodzin,

8. ZGADZAJĄ SIĘ RÓWNIEŻ, ŻE:

należy w pełni wykorzystać instrumenty dostępne w ramach otwartej metody koordynacji w dziedzinie współpracy na rzecz młodzieży, zarówno aby wesprzeć prace polegające na włączaniu problematyki młodzieżowej do innych stosownych obszarów polityki, jak i realizować konkretne inicjatywy w dziedzinie polityki młodzieżowej,

9. ZWRACAJĄ SIĘ ZATEM DO PAŃSTW CZŁONKOWSKICH I KOMISJI - W ZWIĄZKU Z KWESTIAMI OKREŚLONYMI W PKT 7 POWYŻEJ - BY W RAMACH SWOICH KOMPETENCJI:

– opracowały metody komunikacji i współpracy z przedstawicielami innych stosownych dziedzin i działów politycznych (zarówno w poszczególnych instytucjach UE i między nimi, jak i w państwach członkowskich) i zwróciły przy tym szczególną uwagę na działania podejmowane w ramach otwartej metody koordynacji w innych obszarach, zwłaszcza w obszarze ochrony socjalnej i włączenia społecznego, edukacji i zatrudnienia,

– zachęcały do uznawania nauki pozaformalnej i nieformalnej, które uzupełniają edukację formalną i odgrywają użyteczną rolę w skutecznej integracji społecznej i gospodarczej młodych ludzi, zwłaszcza młodzieży o mniejszych szansach. W tym kontekście szczególnie ważne są: podejmowanie pracy z taką młodzieżą przez osoby zajmujące się problematyką młodzieżową oraz udział w programie "Młodzież w działaniu",

– promowały metody uczenia się od siebie nawzajem oraz wymianę sprawdzonych rozwiązań, np. w drodze seminariów na wysokim szczeblu czy posiedzeń grup eksperckich na tematy związane ze społeczną integracją młodzieży i jej pełną obecnością na rynku pracy. W związku z tym należy skutecznie upowszechniać rezultaty takich działań, korzystając w stosownych przypadkach z istniejących platform,

– skutecznie korzystały z dostępnych w UE środków finansowych - zwłaszcza ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego, Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Funduszu Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz z innych stosownych funduszy i programów UE, takich jak Progress - by wspierać włączanie społeczne młodzieży drogą kształcenia, szkolenia lub zatrudnienia oraz walczyć z bezrobociem i ubóstwem,

– nadal wspierały i promowały interdyscyplinarne badania odnoszące się do młodzieży i warunków jej życia, uwzględniając przy tym otoczenie społeczno-gospodarcze oraz to, jakie szanse i przeszkody względem włączenia społecznego i szans na zatrudnienie niesie ono ze sobą,

– zadbały, by istniejące wskaźniki uwzględniały aspekt młodzieżowy, i w ten sposób można było gromadzić i analizować dane o aktywnym włączeniu młodzieży oraz o walce z bezrobociem i ubóstwem, a państwa członkowskie mogły w świetle swoich osiągnięć dokonywać ich oceny porównawczej,

– utworzyły odpowiednie mechanizmy pozwalające monitorować i oceniać wyniki działań określonych w pkt 7, wykorzystując w szczególności sprawozdanie UE na temat młodzieży;

10. PODKREŚLAJĄ PONADTO, ŻE W KONTEKŚCIE KONKURENCYJNEJ, ZRÓWNOWAŻONEJ EUROPY SPRZYJAJĄCEJ WŁĄCZENIU SPOŁECZNEMU WAŻNE JEST, BY:

– uznać, że młodzi ludzie w kluczowy sposób przyczyniają się do inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu, który jest niezbędny dla przyszłego dobrobytu Europy,

– zapewnić pełny udział polityki młodzieżowej - obejmującej takie obszary, jak mobilność, zaangażowanie, uczenie się pozaformalne i nieformalne, wolontariat i praca z młodzieżą - w realizacji strategii Europa 2020,

– uznać, że przedmiotowa problematyka ma charakter przekrojowy, i dlatego promować:

– polityki pomagające młodzieży wchodzić na rynek pracy i sprzyjające jej włączeniu społecznemu,

– polityki wyposażające młodzież w umiejętności i kompetencje potrzebne do odegrania przypisanej jej roli w gospodarce opartej na wiedzy i w społeczeństwie przyszłości.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 311 z 19.12.2009.

⁽²⁾ Źródło: Eurostat, europejskie badanie dochodów i warunków życia (wiek: 18-24).

ZAŁĄCZNIK 

TŁO POLITYCZNE

1. Artykuł 6 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w myśl którego Unia ma kompetencje do prowadzenia na szczeblu europejskim działań mających na celu wspieranie, koordynowanie lub uzupełnianie działań państw członkowskich m.in. w dziedzinie kształcenia, szkolenia zawodowego, młodzieży i sportu.

2. Europejska strategia zatrudnienia, przedstawiona w konkluzjach z nadzwyczajnego posiedzenia Rady Europejskiej w Luksemburgu w dniach 20-21 listopada 1997 r.⁽¹⁾.

3. Rezolucja Rady i przedstawicieli rządów państw członkowskich zebranych w Radzie z dnia 14 grudnia 2000 r. w sprawie włączenia społecznego młodzieży⁽²⁾.

4. Rezolucja Rady i przedstawicieli rządów państw członkowskich zebranych w Radzie z dnia 28 maja 2004 r. w sprawie społecznej integracji młodzieży⁽³⁾.

5. Konkluzje Rady z dnia 5 grudnia 2007 r.: Wspólne zasady wdrażania modelu flexicurity⁽⁴⁾.

6. Konkluzje Rady z dni 5-6 grudnia 2007 r. w sprawie perspektyw europejskiej strategii zatrudnienia w kontekście nowego cyklu strategii lizbońskiej⁽⁵⁾.

7. Konkluzje Rady Europejskiej z wiosennego posiedzenia w dniach 13-14 marca 2008 roku⁽⁶⁾, w których podkreślono, że ważne jest, by zwalczać ubóstwo i wykluczenie społeczne, promować aktywną integrację oraz zwiększać możliwości zatrudnienia wśród osób najbardziej oddalonych od rynku pracy, zwłaszcza wśród młodzieży.

8. Rezolucja Rady i przedstawicieli rządów państw członkowskich zebranych w Radzie z dnia 22 maja 2008 r. w sprawie integracji społecznej młodych ludzi o mniejszych szansach⁽⁷⁾, w której to rezolucji stwierdzono, że bezrobocie, ubóstwo, słaba kondycja zdrowotna, wykluczenie kulturalne, społeczne i gospodarcze oraz wszelkie rodzaje dyskryminacji utrudniają młodzieży osiągnięcie dobrobytu i mogą powstrzymywać ją od aktywnego udziału w życiu społecznym.

9. Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1098/2008/WE z dnia 22 października 2008 r. w sprawie Europejskiego Roku Walki z Ubóstwem i Wykluczeniem Społecznym (2010)⁽⁸⁾.

10. Konkluzje Rady z dni 16-17 grudnia 2008 r. w sprawie wspólnych zasad aktywnej integracji na rzecz skuteczniejszego zwalczania ubóstwa⁽⁹⁾, w których to konkluzjach stwierdzono, że aktywne włączenie wymaga jednocześnie odpowiedniego wsparcia dochodu, rynków pracy sprzyjających integracji społecznej oraz dostępu do dobrej jakości usług.

11. Konkluzje Rady z dnia 9 marca 2009 r. w sprawie nowych umiejętności w nowych miejscach pracy. Przewidywanie wymogów rynku pracy i potrzeb w zakresie umiejętności oraz ich wzajemne dopasowywanie⁽¹⁰⁾.

12. Konkluzje Rady z dnia 12 maja 2009 r. w sprawie strategicznych ram Europejskiej współpracy w dziedzinie kształcenia i szkolenia⁽¹¹⁾.

13. Konkluzje Rady z dnia 8 czerwca 2009 r. pt. "Usługi socjalne jako narzędzie aktywnej integracji, zwiększenia spójności społecznej i obszar potencjalnego zwiększenia zatrudnienia"⁽¹²⁾.

14. Konkluzje Rady Europejskiej z czerwca 2009 roku⁽¹³⁾, w których przedstawiono wyniki nieformalnego szczytu UE w sprawie zatrudnienia zorganizowanego w Pradze w maju 2009 roku i w których stwierdzono, że jednym z najważniejszych priorytetów pozostaje walka z bezrobociem.

15. Konkluzje Rady Europejskiej z października 2009 roku⁽¹⁴⁾, w których podkreślono, że wobec stale pogarszającego się stanu zatrudnienia należy między innymi promować politykę aktywnego włączenia społecznego.

16. Rezolucja Rady z dnia 27 listopada 2009 r. w sprawie odnowionych ram europejskiej współpracy na rzecz młodzieży (2010-2018)⁽¹⁵⁾.

______

⁽¹⁾ SN 300/97.

⁽²⁾ Dz.U. C 374 z 28.12.2000.

⁽³⁾ Dok. 9601/04.

⁽⁴⁾ Dok. 15497/07.

⁽⁵⁾ Dok. 15813/07.

⁽⁶⁾ Dok. 7652/08.

⁽⁷⁾ Dz.U. C 141 z 7.6.2008, s. 1.

⁽⁸⁾ Dz.U. L 298 z 7.11.2008, s. 20.

⁽⁹⁾ Dok. 15984/08.

⁽¹⁰⁾ Dok. 5927/09.

⁽¹¹⁾ Dz.U. C 119 z 28.5.2009, s. 2.

⁽¹²⁾ Dok. 10052/09.

⁽¹³⁾ Dok. 11225/1/09 REV 2.

⁽¹⁴⁾ Dok. 15254/1/09 REV 1.

⁽¹⁵⁾ Dz.U. C 311 z 19.12.2009.