Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 30 listopada 2017 r. w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (wniosek Grecji - EGF/2017/003 GR/Attica retail) (COM(2017)0613 - C8-0360/2017 - 2017/2229(BUD)).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.356.168

Akt nienormatywny

Wersja od: 4 października 2018 r.

Uruchomienie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji w następstwie wniosku Grecji nr EGF/2017/003 GR/Attica retail

P8_TA(2017)0456

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 30 listopada 2017 r. w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (wniosek Grecji - EGF/2017/003 GR/Attica retail) (COM(2017)0613 - C8-0360/2017 - 2017/2229(BUD))

(2018/C 356/38)

(Dz.U.UE C z dnia 4 października 2018 r.)

Parlament Europejski,

- uwzględniając wniosek Komisji przedłożony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2017)0613 - C8-0360/2017),

- uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1309/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (2014-2020) i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 ¹  (rozporządzenie w sprawie EFG),

- uwzględniając rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2014-2020 ² , w szczególności jego art. 12,

- uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami ³  (porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r.), w szczególności jego pkt 13,

- uwzględniając sprawozdanie specjalne nr 7/2013 Trybunału Obrachunkowego, według którego EFG zapewnił faktyczną wartość dodaną UE w przypadku wykorzystywania go do współfinansowania usług dla zwolnionych pracowników lub wypłaty świadczeń zazwyczaj niewystępujących w systemie zasiłków dla bezrobotnych w państwach członkowskich,

- uwzględniając procedurę rozmów trójstronnych przewidzianą w pkt 13 porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r.,

- uwzględniając swoje rezolucje przyjęte od stycznia 2007 r. w sprawie uruchomienia EFG, w tym uwagi Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych na temat złożonych wniosków,

- uwzględniając pismo Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

- uwzględniając pismo Komisji Rozwoju Regionalnego,

- uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej (A8-0367/2017),

A. mając na uwadze, że Unia opracowała instrumenty ustawodawcze i budżetowe w celu udzielenia dodatkowego wsparcia pracownikom dotkniętym skutkami istotnych zmian w strukturze światowego handlu lub światowego kryzysu gospodarczego i finansowego oraz z myślą o ułatwieniu im powrotu na rynek pracy;

B. mając na uwadze, że Grecja złożyła wniosek nr EGF/2017/003 GR/Attica retail w celu otrzymania wkładu finansowego z EFG w związku ze zwolnieniami 725 pracowników w 9 przedsiębiorstwach prowadzących działalność gospodarczą zaklasyfikowaną jako handel detaliczny w regionie Attyki i w 10 innych regionach ⁴ ;

C. mając na uwadze, że wniosek opiera się na kryteriach interwencji określonych w art. 4 ust. 2 rozporządzenia w sprawie EFG;

D. mając na uwadze, że w celu ustalenia związku między zwolnieniami a światowym kryzysem finansowym i gospodarczym Grecja podnosi argument, że gospodarka grecka znajdowała się w głębokiej recesji przez 6 kolejnych lat (2008-2013); mając na uwadze, że w okresie od 2008 r. do 2016 r. grecki PKB zmniejszył się o 26,2 %, spożycie publiczne - o 22,8 %, natomiast liczba bezrobotnych wzrosła o 700 000 osób; mając na uwadze, że aby uporać się ze spłatą zadłużenia zagranicznego, od 2008 r. rządy Grecji znacznie zwiększyły stawki podatkowe, dokonały optymalizacji wydatków publicznych i obniżyły wynagrodzenia pracowników administracji publicznej, natomiast w sektorze prywatnym wynagrodzenia również spadły wskutek kombinacji zastosowanych strategii politycznych; mając na uwadze, że spadek dochodów przełożył się na spadek spożycia, co bardzo negatywnie wpłynęło na sektor sprzedaży detalicznej;

1. zgadza się z Komisją, że warunki wymienione w art. 4 ust. 2 rozporządzenia w sprawie EFG zostały spełnione i że w związku z tym Grecja ma prawo do wkładu finansowego w wysokości 2 949 150 EUR na mocy tego rozporządzenia, co stanowi 60 % łącznych kosztów wynoszących 4 915 250 EUR;

2. zwraca uwagę, że Komisja dotrzymała terminu 12 tygodni od daty otrzymania wniosku od władz greckich na ukończenie oceny zgodności tego wniosku z warunkami przyznania wkładu finansowego, co nastąpiło w dniu 23 października 2017 r., i tego samego dnia przekazała rzeczoną ocenę do wiadomości Parlamentowi;

3. zauważa, że 9 przedmiotowych przedsiębiorstw posiada sklepy i supermarkety prowadzące działalność w dziedzinie sprzedaży detalicznej towarów konsumpcyjnych; ubolewa, że w latach 2008-2015 nastąpił znaczący spadek sprzedaży detalicznej, który wyniósł 60 % dla artykułów gospodarstwa domowego, 30 % dla sklepów spożywczych oraz 23 % dla supermarketów;

4. potwierdza, że przedmiotowe zwolnienia są bezpośrednio związane z pogorszeniem sytuacji w sektorze sprzedaży detalicznej od roku 2008; zauważa, że w latach 2008-2015 w handlu detalicznym, w przemyśle wytwórczym i budownictwie ubyło 164 000 miejsc pracy, co stanowi 64,2 % wszystkich utraconych miejsc pracy;

5. przypomina, że kryzys gospodarczy spowodował znaczący spadek siły nabywczej greckich gospodarstw domowych po roku 2008; stwierdza, że radykalne ograniczenie akcji kredytowej wobec przedsiębiorstw i osób fizycznych wywarło negatywny wpływ na przedsiębiorstwa w sektorze sprzedaży detalicznej; ubolewa, że połączenie tych dwóch czynników spowodowało w latach 2008-2016 spadek ogólnego wskaźnika obrotów w sektorze handlu detalicznego o ponad 63 %; wskazuje, że środki oszczędnościowe wprowadzone w 2008 r., zwłaszcza cięcia wynagrodzeń, renegocjacja umów leasingu i przesuwanie terminów rozliczania faktur tylko pogorszyły sytuację; zauważa, że przypadek ten dowodzi, że zastosowane środki nie były w stanie rozwiązać kwestii kryzysu gospodarczego w sposób skuteczny i długoterminowy;

6. z zaniepokojeniem podkreśla, że stopa bezrobocia w regionie Attyki, w którym miało miejsce ponad 70 % wspomnianych zwolnień, wynosi 22,9 %, natomiast w pozostałych dziesięciu regionach waha się od 19,5 % w regionie Wysp Egejskich do 26,8 % w regionach Epir i Macedonia Zachodnia; obawia się, że tego rodzaju zwolnienia mogą jeszcze bardziej pogorszyć bezrobocie, którego doświadczają wymienione regiony od początku kryzysu gospodarczego i finansowego; zauważa w szczególności, że 31,8 % ludności Attyki jest zagrożonych ubóstwem i wykluczeniem społecznym;

7. zauważa, że Grecja planuje wdrożyć pięć rodzajów środków: (i) poradnictwo zawodowe, (ii) szkolenie, nabywanie nowych kwalifikacji zawodowych i szkolenie zawodowe, (iii) pomoc na założenie działalności gospodarczej, (iv) dodatek na poszukiwanie pracy i dodatek na szkolenia, (v) dotacja na tworzenie miejsc pracy;

8. zauważa, że 85,2 % beneficjentów objętych pomocą stanowią osoby w wieku powyżej 55 lat, a 24,8 % powyżej 64 lat; ubolewa, że nie udało się znaleźć skutecznego rozwiązania, aby uniknąć ich zwolnienia, w szczególności z uwagi na fakt, że długi staż zatrudnienia jest czynnikiem utrudniającym poszukiwanie pracy; z zadowoleniem przyjmuje decyzję Grecji o zapewnieniu pracownikom kursów przygotowania zawodowego odpowiadających ich potrzebom, zwłaszcza potrzebom starszych beneficjentów, jak i aktualnym wymogom rynku pracy;

9. stwierdza, że skoordynowany pakiet zindywidualizowanych usług opracowano w porozumieniu z sekretarzem generalnym i przedstawicielami Greckiej Powszechnej Konfederacji Pracy (GSEE) i wyraża zadowolenie z tego powodu; przypomina, że sprawny dialog społeczny oparty na wzajemnym zaufaniu i wspólnej odpowiedzialności stanowi najlepszy instrument służący znajdowaniu kompromisowych rozwiązań i wspólnych koncepcji przy przewidywaniu procesów restrukturyzacyjnych, zapobieganiu tym procesom i zarządzaniu nimi; podkreśla, że taki dialog pozwoliłby zapobiegać utracie miejsc pracy, a tym samym korzystaniu z EFG;

10. zauważa, że środki wsparcia dochodu będą stanowiły 34,72 % ogólnego pakietu zindywidualizowanych usług, nieco poniżej maksymalnego poziomu w wysokości 35 %, określonego w rozporządzeniu w sprawie EFG, co jest wartością znacznie wyższą niż w przypadku innych niedawno złożonych wniosków; przypomina, że działania te są uzależnione od czynnego zaangażowania beneficjentów objętych pomocą w poszukiwanie pracy lub szkolenia;

11. zauważa, że władze Grecji potwierdzają, iż działania kwalifikowalne nie są objęte pomocą w ramach innych instrumentów finansowych UE;

12. przypomina, że opracowywanie skoordynowanego pakietu zindywidualizowanych usług wspieranego z EFG powinno być ukierunkowane na działania przyczyniające się do zatrudnienia, podniesienia umiejętności pracowników, a także do wspierania ich ścieżki zawodowej, tak aby ułatwić dostęp do świata przedsiębiorczości, w tym do spółdzielni, oraz powinno odbywać się w koordynacji z istniejącymi programami unijnymi, w tym z Europejskim Funduszem Społecznym; jest przekonany, że spójna strategia mogłaby zmniejszyć ryzyko delokalizacji oraz stworzyć korzystne warunki dla relokacji produkcji przemysłowej w Unii; podkreśla, że cały proces wykorzystywania EFG należy podporządkować przemyślanej polityce zapobiegania i planowania restrukturyzacji; podkreśla również znaczenie skutecznej polityki przemysłowej na szczeblu Unii, zmierzającej do osiągnięcia trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu;

13. przypomina, że w rezolucji z dnia 15 września 2016 r. w sprawie działalności, oddziaływania i wartości dodanej Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji w latach 2007-2014 ⁵  wyrażał już zaniepokojenie rozbieżnością między zasobami, jakich dotyczą wnioski przedkładane EFG, a kwotami zwracanymi przez państwa członkowskie; zwraca się do Komisji o nieustawanie w zachęcaniu państw członkowskich do sporządzania bardziej realistycznych prognoz dotyczących prawdopodobnych kosztów, aby do minimum ograniczyć ewentualną konieczność odzyskiwania środków;

14. przypomina, że zgodnie z art. 7 rozporządzenia w sprawie EFG przy opracowywaniu skoordynowanego pakietu zindywidualizowanych usług należy przewidywać przyszłe perspektywy rynku pracy i potrzebne umiejętności, a pakiet ten powinien wpisywać się w strategię przechodzenia na zasobooszczędną i zrównoważoną gospodarkę;

15. ponownie podkreśla, że wsparcie z EFG nie może zastępować działań, za podjęcie których - na mocy prawa krajowego lub układów zbiorowych - odpowiedzialne są przedsiębiorstwa ani środków restrukturyzacji przedsiębiorstw lub sektorów;

16. ponawia apel do Komisji o zapewnienie publicznego dostępu do wszystkich dokumentów związanych z wnioskami o wsparcie z EFG;

17. zatwierdza decyzję załączoną do niniejszej rezolucji;

18. zobowiązuje swojego przewodniczącego do podpisania wraz z przewodniczącym Rady niniejszej decyzji i zapewnienia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;

19. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wraz z załącznikiem Radzie i Komisji.

ZAŁĄCZNIK

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji w następstwie wniosku Grecji nr EGF/2017/003 GR/Attica retail

(Tekst tego załącznika nie został powtórzony w tym miejscu, ponieważ odpowiada on końcowej wersji decyzji (UE) 2018/6.)

¹ Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 855.

² Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 884.

³ Dz.U. C 373 z 20.12.2013, s. 1.

⁴ Macedonia Wschodnia i Tracja (EL11), Macedonia Środkowa (EL12), Macedonia Zachodnia (EL13), Tesalia (EL14), Epir (EL21), Grecja Zachodnia (EL23), Grecja Środkowa (EL24), Peloponez (EL25), Wyspy Egejskie Południowe (EL42) oraz Kreta (EL43).

⁵ Teksty przyjęte, P8_TA(2016)0361