Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 25 października 2017 r. dotyczące stanowiska Rady w sprawie projektu budżetu Unii...

1.

podkreśla, że podczas czytania w Parlamencie budżetu na rok 2018 w pełni uwzględniono priorytety polityczne przyjęte przeważającą większością głosów w wyżej wymienionych rezolucjach z dnia 15 marca 2017 r. oraz z dnia 5 lipca 2017 r.; przypomina, że zrównoważony wzrost, zatrudnienie, w szczególności zatrudnienie ludzi młodych, bezpieczeństwo i zmiany klimatu stanowią główny element tych priorytetów;

2.

podkreśla, że przed Unią nadal stoi wiele wyzwań, i jest przekonany, że zachowując dyscyplinę budżetową, należy wykorzystać niezbędne środki finansowe z budżetu Unii, żeby sprostać priorytetom politycznym i umożliwić Unii wywiązanie się z konkretnych zadań oraz skuteczną odpowiedź na te wyzwania; podkreśla, że wydatki Unii powinny opierać się na zasadzie europejskiej wartości dodanej oraz powinny być zgodne z zasadą pomocniczości;

3.

potwierdza swoje zobowiązanie do finansowania unijnej polityki na rzecz zatrudnienia i wzrostu gospodarczego we wszystkich regionach w drodze inwestycji w badania, edukację, infrastrukturę, MŚP i zatrudnienie, w szczególności zatrudnienie młodych ludzi; nie rozumie, w jaki sposób Unia ma osiągnąć postępy w tych dziedzinach, skoro Rada zaproponowała oszczędności w poddziale 1a; zamiast tego postanawia dodatkowo wzmocnić programy w zakresie badań naukowych i innowacji, które mają bardzo wysoki wskaźnik wykonania budżetu i które ze względu na nadmierną liczbę złożonych wniosków mają wyjątkowo niski wskaźnik pozytywnie rozpatrzonych wniosków;

4.

podtrzymuje zobowiązania podjęte przez Parlament podczas negocjacji w sprawie Europejskiego Funduszu Inwestycji Strategicznych (EFIS), mianowicie do zminimalizowania wpływu cięć w EFIS na program "Horyzont 2020" i instrument "Łącząc Europę" (CEF) w ramach rocznej procedury budżetowej; proponuje zatem, by zrekompensować te cięcia dzięki przywróceniu pierwotnej rocznej kwoty tych dwóch programów, aby umożliwić pełną realizację ich celów uzgodnionych podczas przyjmowania odpowiednich przepisów;

5.

wyraża swoje poparcie polityczne dla utworzenia Europejskiego Korpusu Solidarności (EKS) oraz z zadowoleniem przyjmuje wniosek ustawodawczy przedstawiony w tym względzie przez Komisję; uważa jednak, że przed przyjęciem decyzji w sprawie finansowania Europejskiego Korpusu Solidarności i przyjęciem odpowiedniego rozporządzenia w zwykłej procedurze ustawodawczej w budżecie na rok 2018 nie należy ujmować przepisów finansowych na ten cel; postanawia w związku z tym, że należy teraz odwrócić odpowiednie środki i przesunięcia ujęte przez Komisję w projekcie budżetu na 2018 r. (PB), ponieważ decyzja w sprawie budżetu na 2018 r. nie powinna przesądzać w żaden sposób o wyniku negocjacji legislacyjnych; podtrzymuje w pełni swoje zobowiązanie do natychmiastowego ujęcia decyzji w sprawie finansowania Europejskiego Korpusu Solidarności w przyszłorocznym budżecie za pomocą budżetu korygującego, jeżeli negocjacje w sprawie odnośnego rozporządzenia, nie zostaną zakończone przed zamknięciem procedury budżetowej na rok 2018;

6.

jest zaniepokojony faktem, że bezrobocie wśród młodzieży utrzymuje się na niespotykanym dotychczas poziomie, i jest przekonany, że aby nie narazić na szwank przyszłości całego pokolenia młodych Europejczyków, należy podjąć dodatkowe działania; postanawia zatem wzmocnić inicjatywę na rzecz zatrudnienia ludzi młodych (YEI) ponad poziom zaproponowany przez Komisję na 2018 r.; podkreśla, że takie zwiększenie środków powinno być traktowane jako dodatkowe w stosunku do całkowitego przydziału na YEI, który uzyskał poparcie polityczne przy okazji śródokresowego przeglądu wieloletnich ram finansowych, a nie jako zwykła koncentracja przydziału środków w budżecie na 2018 r.;

7.

przypomina, że polityka spójności odgrywa pierwszorzędną rolę w osiąganiu spójności gospodarczej i społecznej w Unii, a przez to w zapewnieniu rozwoju i wzrostu; podkreśla, że oczekuje się, iż w 2018 r. programy polityki spójności nabiorą tempa i osiągną pełny rozruch; podkreśla zobowiązanie Parlamentu do zapewniania odpowiednich środków na te programy, które stanowią jedną z głównych strategii politycznych Unii; jest jednak zaniepokojony niemożliwymi do zaakceptowania opóźnieniami we wdrażaniu programów operacyjnych na szczeblu krajowym; wzywa państwa członkowskie do zapewnienia zakończenia procesu wyznaczania instytucji zarządzających, audytowych i certyfikujących oraz przyspieszenia wdrażania; ponadto zwraca się do Komisji, by nadal upraszczała związane z tym procedury;

8.

wyraża zaniepokojenie z powodu rosnącej niestabilności i niepewności zarówno w Unii, jak i poza jej granicami; dostrzega potrzebę spojrzenia na nowo na podejście Unii do kwestii spójności, integracji, pokoju, zrównoważonego rozwoju i praw człowieka; wzywa Komisję i państwa członkowskie do wspólnego podejmowania intensywniejszych wysiłków na rzecz utrzymywania pokoju i zapobiegania konfliktom; przypomina o ogólnoświatowej inspiracji, jakiej źródłem było porozumienie wielkopiątkowe, dostrzegając jednocześnie bezprecedensowe wyzwania i presję w wyniku referendum przeprowadzonego w Zjednoczonym Królestwie w 2016 r.; apeluje do Komisji i państw członkowskich o zwiększenie wsparcia na rzecz pojednania, aby zagwarantować pokój, stabilność i pojednanie w Irlandii;

9.

uważa, że choć obecnie wydaje się, iż szczyt kryzysu migracyjnego i uchodźczego minął, Unia musi być gotowa do reagowania w przyszłości na nieprzewidziane wydarzenia w tej dziedzinie i oprzeć się na proaktywniejszym podejściu w dziedzinie migracji; w związku z tym wzywa Komisję, aby stale monitorowała adekwatność środków w ramach działu 3 i w pełni wykorzystywała wszystkie instrumenty dostępne w obecnych wieloletnich ramach finansowych, żeby terminowo reagować na wszelkie nieprzewidziane wydarzenia, które mogą wymagać dodatkowego finansowania; przypomina, że choć UE zdołała ustanowić pewne mechanizmy radzenia sobie z tą sytuacją, według UNHCR dotychczas znowu ponad sto tysięcy uchodźców i migrantów przybyło do Europy drogą morską w 2017 r.; postanawia zatem w ograniczony sposób wzmocnić Fundusz Azylu, Migracji i Integracji oraz Fundusz Bezpieczeństwa Wewnętrznego, a także agencje posiadające kompetencje w dziedzinie azylu, takie jak Europejski Urząd Wsparcia w dziedzinie Azylu (EASO), które należy wyposażyć w odpowiednie zasoby finansowe i ludzkie; ponownie zauważa, że pułap w dziale 3 jest zdecydowanie niewystarczający do zapewnienia odpowiedniego finansowania wewnętrznego wymiaru kryzysu migracyjnego i uchodźczego oraz innych priorytetowych programów, jak np. programy w dziedzinie kultury i obywatelstwa;

10.

podkreśla, że w ostatnich latach dział 3 uruchamiano w szerokim zakresie, żeby zaradzić kryzysowi migracyjnemu i uchodźczemu, oraz że te działania powinny trwać tak długo, jak będzie to konieczne; zauważa jednak, że finansowanie jest jak dotąd niewystarczające; postanawia w związku z tym wzmocnić agencje działające w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych, które w związku ze zwiększonym obciążeniem pracą i dodatkowymi zadaniami zmagały się w ostatnich latach z niedoborem personelu i środków finansowych;

11.

podkreśla, że z uwagi na niedawne problemy związane z bezpieczeństwem w całej Unii fundusze z działu 3 należy również skierować na środki, które doprowadzą do zwiększenia bezpieczeństwa obywateli Unii;

12.

przypomina, że kryzysowi migracyjnemu i uchodźczemu, a także obawom co do bezpieczeństwa obywateli Unii można w istotnej części zaradzić w ten sposób, że znalezione zostaną rozwiązania dla podstawowych przyczyn migracji oraz że wystarczające środki finansowe zostaną przeznaczone na instrumenty zewnętrzne, które mają na celu zajęcie się kwestiami takimi jak ubóstwo, brak zatrudnienia, kształcenia i możliwości gospodarczych, niestabilność, konflikty i zmiany klimatu, które składają się na przyczyny nasilających się przepływów migracyjnych; jest zdania, że UE powinna optymalnie wykorzystywać środki finansowe z działu 4, który okazał się niewystarczający, by w równym stopniu reagować na wszystkie wyzwania zewnętrzne, jako że zasoby wyraźnie nie wystarczają i należy je zwiększyć w bardziej zintegrowany sposób;

13.

ubolewa, że przygotowując swoje stanowisko, Parlament nie został w wystarczającym stopniu poinformowany o wpływie na budżet ewentualnej decyzji politycznej o rozszerzeniu Instrumentu Pomocy dla Uchodźców w Turcji (FRT); przypomina o swoim trwałym stanowisku, zgodnie z którym nowe inicjatywy nie mogą być finansowane kosztem istniejących unijnych projektów zewnętrznych; w związku z tym wzywa Komisję, by w przypadku przedłużenia okresu obowiązywania FRT zaproponowała jego finansowanie z nowych środków, a w jego wdrażanie zaangażowała więcej lokalnych organizacji pozarządowych; zauważa, że pułap działu 4 jest zdecydowanie niewystarczający do zapewnienia trwałej i skutecznej reakcji na bieżące wyzwania zewnętrzne, w tym na wyzwania migracyjne i uchodźcze;

14.

przypomina, że budżet Unii musi przyczyniać się do osiągania celów porozumienia paryskiego oraz długoterminowych celów klimatycznych Unii, poprzez osiągnięcie docelowego poziomu 20 % wydatków na rzecz klimatu w wieloletnich ramach finansowych na lata 2014-2020; ubolewa, że Komisja nie przedstawiła konkretnych i realistycznych wniosków w celu osiągnięcia tych celów; proponuje zatem zwiększenie środków powyżej poziomu PB na działania związane z klimatem; zauważa jednak, że zwiększenie to jest niewystarczające, i wzywa Komisję, by przedstawiła wszelkie niezbędne wnioski w celu osiągnięcia celów w przyszłych projektach budżetu; w związku z tym zauważa, że 8,2 proc. wszystkich środków na zobowiązania zaproponowanych w projekcie budżetu odnosi się do ochrony różnorodności biologicznej; podkreśla, że wzrost o 0,1 proc. rocznie kontrastuje z niepokojącym i coraz szybszym spadkiem liczby gatunków i siedlisk;

15.

docenia, że nowe podejście, którego podstawą jest budżet zorientowany na wyniki, po raz pierwszy w sposób systematyczny uwzględniono podczas przygotowywania budżetu przez Komisję na etapie wewnętrznym, aby dokonać przeglądu wydatków w oparciu o dotychczasowe doświadczenia oraz ewentualnie wprowadzić zmiany o charakterze dostosowawczym;

16.

przywraca środki w odniesieniu do cięć zaproponowanych przez Radę w PB; nie rozumie powodów proponowanych cięć, np. w programie "Horyzont 2020" i w instrumencie CEF - w dwóch programach, w których dokonano już przeniesienia środków do EFIS - a także cięć w polityce zewnętrznej; kwestionuje w każdym razie ogłoszony przez Radę zamiar skupienia się na liniach budżetowych o niskim wskaźniku wykonania lub zdolności absorpcyjnych, ponieważ nie jest to uzasadnione rzeczywistymi danymi liczbowymi i nie uwzględnia różnych modeli realizacji niektórych programów;

17.

stwierdza, że w celu odpowiedniego sfinansowania wszystkich naglących potrzeb, a także z uwagi na bardzo wąskie marginesy wieloletnich ram finansowych w 2018 r., trzeba będzie uruchomić wszystkie środki dostępne na zasadzie elastyczności w rozporządzeniu w sprawie wieloletnich ram finansowych; oczekuje, że Rada będzie podzielać ten pogląd i że w postępowaniu pojednawczym szybko zostanie osiągnięte porozumienie, co pozwoli Unii stanąć na wysokości zadania i skutecznie reagować na przyszłe wyzwania; podkreśla, że odchodzenie w każdym roku budżetowym od pierwotnego programowania w ramach obecnych wieloletnich ram finansowych przemawia za podniesieniem pułapów środków w wieloletnich ramach finansowych na okres po roku 2020;

18.

ustala ogólną wysokość środków w budżecie na 2018 r. na kwotę 162 597 930 901 EUR w środkach na zobowiązania oraz na kwotę 146 712 004 932 EUR w środkach na płatności;

19.

odrzuca zaproponowane przez Radę, nieuzasadnione cięcia w wysokości 750 mln EUR w poddziale 1a, które same stanowią niemal dwie trzecie ogółu cięć dokonanych przez Radę w zobowiązaniach w ramach działów wieloletnich ram finansowych; zauważa, że takie cięcia są sprzeczne z priorytetami politycznymi, które przedstawiła sama Rada;

20.

podkreśla, że dla osiągnięcia zrównoważonego wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy w Unii kluczowe jest zwiększanie inwestycji w badania naukowe, innowacje, edukację, infrastrukturę, MMŚP; ostrzega, że takie zaproponowane przez Radę cięcia zagroziłyby programom przynoszącym rzeczywistą europejską wartość dodaną i wywierającym bezpośrednie skutki dla tworzenia miejsc pracy i zwiększenia wzrostu, takim jak "Horyzont 2020" czy instrument "Łącząc Europę"; podkreśla w szczególności, że wystarczające finansowanie programu "Horyzont 2020" jest kluczowe dla rozwoju badań i innowacji, wiodącej pozycji w zakresie digitalizacji oraz wsparcia dla MŚP w Europie; przypomina, że program ten wykazał dużą europejską wartość dodaną: 83 proc. projektów finansowanych z programu "Horyzont 2020" nie zostałoby zrealizowanych bez wsparcia na szczeblu unijnym; ponownie podkreśla znaczenie instrumentu "Łącząc Europę" dla ukończenia sieci TEN-T i dla utworzenia jednolitego europejskiego obszaru transportu; w związku z tym postanawia przywrócić wszystkie środki z cięć dokonanych przez Radę, a ponadto w pełni przywrócić pierwotny profil linii budżetowych programu "Horyzont 2020" i instrumentu "Łącząc Europę", które zmniejszono w celu zasilenia funduszu gwarancyjnego EFIS;

21.

podkreśla ponadto konieczność wzmocnienia kształcenia i szkolenia oraz komponentów programu Erasmus + dotyczących młodzieży, co złożyłoby się na strategiczne inwestycje w młodych Europejczyków;

22.

podkreśla, że wystarczające wsparcie finansowe dla mikroprzedsiębiorstw, przedsiębiorców i MŚP powinno stanowić dla Unii najważniejszy priorytet, gdyż są one głównym źródłem nowych miejsc pracy w całej Europie; podkreśla, że zapewnienie MŚP odpowiedniego dostępu do finansowania ma kluczowe znaczenie dla utrzymania ich konkurencyjności oraz umożliwienia im przezwyciężenia wyzwań związanych z dostępem do rynku wewnętrznego, a także do rynku światowego;

23.

w związku z tym postanawia wykroczyć poza PB i poza poziomy sprzed wprowadzenia EFIS i Europejskiego Korpusu Solidarności oraz wzmocnić te programy, które mają kluczowe znaczenie dla pobudzania wzrostu i tworzenia miejsc pracy i które odzwierciedlają szeroko uzgodnione priorytety Unii, mianowicie Erasmus +, "Horyzont 2020" (działania Marie Curie, Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych, instrument na rzecz MŚP), COSME i EaSI (Progress i EURES); apeluje do Komisji o udostępnienie wystarczających środków finansowych w liniach budżetowych związanych z programem WIFI4EU oraz o dotrzymanie zobowiązania dotyczącego inwestycji w latach 2017-2020;

24.

z zadowoleniem przyjmuje wprowadzenie do budżetu na rok 2018 linii budżetowej przeznaczonej na doroczne imprezy specjalne, gdyż linia ta umożliwi ukształtowanie się poczucia przynależności do Europy wśród obywateli; zauważa, że zakres dorocznych imprez specjalnych powinien w sposób oczywisty generować wartość dodaną dla obywateli europejskich we wszystkich państwach członkowskich;

25.

podkreśla, jak ważne jest wspieranie wspólnych badań w dziedzinie obronności w Europie, aby można było zaradzić głównym brakom w zdolnościach, w momencie gdy rozwój sytuacji międzynarodowej i niepewność na arenie międzynarodowej w coraz większym stopniu wymaga od Europy zintensyfikowania działań w zakresie obronności; popiera zwiększenie środków na działanie przygotowawcze dotyczące badań nad obronnością; domaga się ujęcia w następnych wieloletnich ramach finansowych programu badań w dziedzinie obronności z odrębnym budżetem, jednak ponownie wyraża swoje długoletnie stanowisko, że nowe inicjatywy należy finansować z nowych środków, a nie kosztem istniejących programów Unii; podkreśla ponadto potrzebę poprawy konkurencyjności i innowacyjności europejskiego przemysłu obronnego;

26.

uważa, że w ramach budżetu na 2018 r. należy przeznaczyć większe środki w celu przeprowadzenia kompleksowej i bezstronnej oceny ryzyka stwarzanego przez państwa trzecie pod względem ich strategicznych braków w dziedzinie przeciwdziałania praniu pieniędzy i zwalczania finansowania terroryzmu, w oparciu o kryteria określone w art. 9 dyrektywy (UE) 2015/849 8 , oraz poprzez stworzenie wykazu jurysdykcji "wysokiego ryzyka";

27.

wzywa Komisję do zapewnienia odpowiedniego poziomu przydziałów, umożliwiającego laboratorium referencyjnemu Unii Europejskiej ds. metod alternatywnych wobec testów na zwierzętach (EURL ECVAM) skuteczne wykonywanie jego obowiązków i zadań wymienionych w załączniku VII do dyrektywy 2010/63/UE 9 , ze szczególnym uwzględnieniem koordynowania i promowania rozwoju i stosowania rozwiązań alternatywnych dla prowadzenia testów na zwierzętach, w tym w zakresie badań podstawowych i badań szczegółowych oraz badań regulacyjnych;

28.

z tego względu podnosi poziom środków na zobowiązania w poddziale 1a ponad poziom z PB o 143,9 mln EUR (z wyłączeniem przywrócenia poziomów sprzed wprowadzenia EFIS i Europejskiego Korpusu Solidarności, projektów pilotażowych i działań przygotowawczych), które będą finansowane w ramach dostępnego marginesu, jak również dzięki kolejnemu uruchomieniu łącznego marginesu na zobowiązania;

29.

odrzuca proponowane przez Radę cięcia w wysokości 240 mln EUR w środkach na płatności w ramach poddziału 1b, w tym w liniach przeznaczonych na wsparcie, i przywraca te środki w oczekiwaniu na zaktualizowane prognozy Komisji;

30.

z rosnącym zaniepokojeniem stwierdza, że niedopuszczalne opóźnienia we wdrażaniu europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych miały negatywny wpływ na ich skuteczność i wywierały nacisk na instytucje zarządzające i beneficjentów; ponownie zwraca uwagę na ryzyko, które obecne opóźnienia mogą stworzyć w odniesieniu do nagromadzonych niezapłaconych rachunków w drugiej połowie wieloletnich ram finansowych i na początku następnej; zdecydowanie ponawia swój apel do państw członkowskich, by zwróciły się o poradę i wsparcie ze strony Komisji, jak zaradzić opóźnieniom w wyznaczaniu władz zarządzających, certyfikujących i audytowych; jest ponadto zaniepokojony tendencją do zmniejszania skali działalności i brakiem dokładności w szacunkach państw członkowskich;

31.

przypomina, że stopa bezrobocia osób młodych w Unii utrzymuje się na niedopuszczalnie wysokim poziomie; podkreśla, że dla rozwiązania tego problemu istotne jest zapewnienie odpowiedniego finansowania systemów gwarancji dla młodzieży za pośrednictwem Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych i EFS; z zadowoleniem przyjmuje porozumienie w sprawie konieczności zapewnienia nowego finansowania Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych, a także ujęcie stosownych środków w projekcie budżetu na rok 2018; uważa jednak, że ze względu na wyzwania i zagrożenia związane z bezrobociem wśród młodzieży Inicjatywa na rzecz zatrudnienia ludzi młodych powinna korzystać ze zwiększonych środków, dlatego postanawia wnieść Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych 600 mln EUR w środkach na zobowiązania w 2018 r.; ponadto uważa, że działania w zakresie szkolenia zawodowego skierowane do młodzieży, w szczególności przyuczanie do zawodu, powinny kwalifikować się do finansowania w ramach polityki spójności;

32.

z zadowoleniem przyjmuje nową pulę środków finansowych w wysokości 142,8 mln EUR, która została utworzona w celu ułatwienia wdrożenia programu wspierania reform strukturalnych w latach 2017-2020;

33.

przypomina, że propozycja Komisji, by zwiększyć środki na finansowanie potrzeb Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) na 2018 r. (+ 2,1 proc.), wynika w dużej mierze ze znacznie niższej kwoty dostępnych dochodów przeznaczonych na określony cel, oczekiwanej w 2018 r.; odnotowuje dokonane przez Radę cięcia w wysokości 275 mln EUR, ale jest zdania, że list Komisji w sprawie poprawek powinien nadal stanowić podstawę rzetelnego przeglądu środków na EFRG, oraz przywraca odpowiednio poziomy środków zapisane w projekcie budżetu w oczekiwaniu na rozpatrzenie tego listu w sprawie poprawek w postępowaniu pojednawczym;

34.

podkreśla, że programy w zakresie magazynowania okazywały się skutecznymi instrumentami w czasach kryzysu i że obniżenie środków finansowych przewidzianych w procesie planowania przyniosłoby skutek przeciwny do zamierzonego;

35.

podkreśla, że problem bezrobocia wśród młodych ludzi można częściowo rozwiązać dzięki odpowiedniemu wsparciu dla młodych ludzi na obszarach wiejskich; w związku z tym proponuje zwiększenie o 50 mln EUR ponad poziom przewidziany w PB środków na płatności dla młodych rolników; podkreśla konieczność ułatwienia młodym ludziom dostępu do zawodów związanych z rybołówstwem za pośrednictwem Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego i innych unijnych mechanizmów finansowania;

36.

zgodnie z celami strategii "Europa 2020" i z ujętymi w niej zobowiązaniami międzynarodowymi dotyczącymi przeciwdziałania zmianie klimatu postanawia zaproponować zwiększenie środków o 21,2 mln EUR ponad poziom projektu budżetu na działania związane z klimatem; ponownie podkreśla, że zarówno Europejski Trybunał Obrachunkowy, jak i Rada do Spraw Gospodarczych i Finansowych ustaliły, że budżet Unii nie jest dostosowany do realizacji jej celów klimatycznych;

37.

przypomina, że nie należy wykorzystywać pieniędzy podatników na wspieranie rozrodu i hodowli byków na potrzeby działalności związanej z walkami byków; uważa, że hodowla i rozród do tych celów nie powinny kwalifikować się do pomocy podstawowej, i zwraca się do Komisji o przedłożenie wniosku w celu wprowadzenia poprawek do obecnego ustawodawstwa w tym zakresie;

38.

z tego względu zwiększa środki na zobowiązania o 78,1 mln EUR, pozostawiając tym samym margines w wysokości 619,7 mln EUR poniżej pułapu środków na zobowiązania w dziale 2 po odliczeniu projektów pilotażowych i działań przygotowawczych;

39.

z żalem podkreśla, że katastrofy ogólnie dotykają tych, którzy mają mniej środków, aby się chronić, bez względu na to, czy są to jednostki, czy państwa; uważa, że reakcja na klęski żywiołowe i katastrofy spowodowane przez człowieka powinna być jak najszybsza, aby zminimalizować szkody oraz uratować ludzi i mienie; zwraca uwagę na potrzebę dodatkowego zwiększenia środków, szczególnie w liniach budżetowych związanych z zapobieganiem klęskom żywiołowym i gotowością na wypadek takich klęsk w Unii, z uwzględnieniem przede wszystkim pożarów w Hiszpanii i w Portugalii (które spowodowały tragiczną śmierć ludzi) mających dramatyczny i namacalny wpływ na ludzi;

40.

zwraca uwagę na czynniki zagrożenia pogarszające sytuację licznych ekosystemów leśnych, takie jak m.in. rozprzestrzenianie się inwazyjnych gatunków nierodzimych, szkodników (jak węgorek sosnowiec i in.) oraz pożary lasów; uważa, że należy przeznaczyć wystarczające zasoby finansowe na wspólnotowe programy i środki wsparcia, aby ocenić stan lasów pod względem ekologicznym i zdrowia roślin oraz zapewnić ich rehabilitację, co obejmuje również ponowne zalesianie; stwierdza, że zasoby te są szczególnie ważne i pilnie potrzebne w niektórych państwach członkowskich, a mianowicie Portugalii i Hiszpanii, z uwagi na kolejne fale pożarów, które miały na ich terytorium miejsce;

41.

podkreśla, że zdaniem Parlamentu rozwiązanie problemu migracji i bezpieczeństwa musi pozostać najważniejszym priorytetem Unii, i ponownie wyraża przekonanie, że pułap w dziale 3 okazał się dalece niewystarczający do odpowiedniego finansowania wewnętrznego wymiaru tych wyzwań;

42.

zwraca uwagę, że choć liczba przepraw migrantów w środkowej i wschodniej części rejonu Morza Śródziemnego w kierunku Unii zmniejszyła się w pierwszych dziewięciu miesiącach 2017 r., to jednak presja na szlaku zachodniośródziemnomorskim utrzymuje się; zauważa, że do końca września 2017 r. ponad 100 tys. migrantów i uchodźców dostało się do Europy drogą morską, przy czym ponad 75 proc. z nich przybyło do Włoch, natomiast reszta do Grecji, na Cypr i do Hiszpanii; jest zdania, że potrzeba dodatkowych środków, aby w pełni sprostać potrzebom Unii w dziedzinie migracji, w szczególności za pośrednictwem Funduszu Azylu, Migracji i Integracji, oraz aby wesprzeć państwa członkowskie w usprawnianiu działań i praktyk integracyjnych z myślą o osobach potrzebujących ochrony międzynarodowej, zwłaszcza małoletnich bez opieki, a w razie konieczności w przeprowadzaniu operacji powrotowych w przypadku osób nieuprawnionych do ochrony, jednak przy pełnym poszanowaniu zasady non-refoulement; w tym kontekście domaga się również udostępnienia EASO odpowiednich zasobów finansowych i ludzkich, aby mógł realizować powierzone mu zadania;

43.

popiera utworzenie nowej linii budżetowej na rzecz funduszu poszukiwawczo-ratowniczego, aby wesprzeć państwa członkowskie w wywiązywaniu się z obowiązków wynikających z międzynarodowego prawa morskiego; zwraca się do Komisji o przedłożenie wniosku ustawodawczego w celu ustanowienia funduszu poszukiwawczo-ratowniczego UE;

44.

jest przekonany, że aby skutecznie zaspokajać potrzeby obywateli Unii w zakresie bezpieczeństwa, należy zwiększyć budżet Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, aby lepiej wspierać państwa członkowskie w walce z terroryzmem, transgraniczną przestępczością zorganizowaną, radykalizacją i cyberprzestępczością; podkreśla w szczególności, że należy zapewnić wystarczające środki na wzmocnienie infrastruktury w dziedzinie bezpieczeństwa i zintensyfikowanie wymiany informacji między organami ścigania a organami krajowymi, m.in. poprzez poprawę interoperacyjności systemów informacyjnych, przy jednoczesnym zagwarantowaniu poszanowania indywidualnych praw i swobód;

45.

podkreśla kluczową rolę agencji unijnych działających w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych w reagowaniu na najważniejsze obawy obywateli Unii; wobec tego postanawia podnieść środki budżetowe i liczbę pracowników Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europolu), co obejmuje utworzenie siedmiu stanowisk pracy w nowej jednostce operacyjnej o nazwie jednostka operacyjna Europolu ds. zaginionych dzieci, a także wzmocnić Europejską Jednostkę Współpracy Sądowej (Eurojust), EASO i Agencję Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL); przypomina, że agencje te przyczyniają się do zacieśnienia współpracy między państwami członkowskimi w danej dziedzinie;

46.

w obliczu rzeczywistych postępów, jakie poczyniono w toczących się negocjacjach międzyinstytucjonalnych, zwraca się do Komisji o przedstawienie aktualnych informacji na temat skutków finansowych, jakie w 2018 r. wywołają rozpatrywane obecnie wnioski ustawodawcze wynikające z europejskiego programu w zakresie migracji, w szczególności reforma systemu dublińskiego, systemu wjazdu/wyjazdu, europejskiego systemu informacji o podróży oraz zezwoleń na podróż i EASO, tak aby można je było wziąć pod uwagę na etapie postępowania pojednawczego;

47.

ubolewa z powodu arbitralnego obniżenia przez Radę o ponad 30 mln EUR środków na zobowiązania, przeznaczonych na liczne programy w dziedzinie kultury, obywatelstwa, sprawiedliwości, zdrowia publicznego, praw konsumenta i ochrony ludności, bez uwzględnienia znakomitych wskaźników wykonania tych programów oraz pomimo i tak już niewystarczającego poziomu finansowania, sprawiającego, że wiele projektów doskonałej jakości nie otrzymuje finansowania; przywraca środki we wszystkich liniach do poziomu zapisanego w projekcie budżetu i dodatkowo proponuje podniesienie środków w odpowiednich liniach;

48.

ponownie wyraża przekonanie, że pora zwiększyć środki finansowe przeznaczane na ważne programy Unii w dziedzinie kultury i obywatelstwa, zwłaszcza na programy "Kreatywna Europa" i "Europa dla obywateli", gdyż odgrywają one kluczową rolę we wspieraniu sektora kultury i sektora kreatywnego oraz aktywności obywatelskiej, zwłaszcza z uwagi na wybory europejskie w 2019 r.; ponownie podkreśla, że wszystkie instytucje muszą przestrzegać porozumienia politycznego osiągniętego w sprawie finansowania Europejskiego Roku Dziedzictwa Kulturowego 2018, przeznaczając nań wystarczające środki w ramach podprogramu "Kultura" będącego częścią programu "Kreatywna Europa", gdyż nie istnieje odrębna linia budżetowa z przeznaczeniem na organizację tego wydarzenia; apeluje do Komisji o dokonanie przeglądu inicjatyw ujętych w linii budżetowej "działania multimedialne", aby zagwarantować skuteczne wspieranie z budżetu wysokiej jakości niezależnych informacji na temat spraw dotyczących Unii;

49.

opowiada się za większą przejrzystością i widocznością celu Dafne w ramach programu na rzecz praw, równości i obywatelstwa jako kluczowego narzędzia Unii służącego do przeciwdziałania wszelkim formom przemocy wobec dzieci, ludzi młodych, kobiet, osób LGBTI i innych zagrożonych grup; popiera ustanowienie - w ramach Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn - europejskiego centrum monitorowania zjawiska przemocy uwarunkowanej płcią;

50.

podnosi o 108,8 mln EUR ponad poziom zapisany w projekcie budżetu środki na zobowiązania w dziale 3, z wyłączeniem projektów pilotażowych i działań przygotowawczych, a także proponuje sfinansowanie tej podwyżki w drodze uruchomienia instrumentu elastyczności;

51.

ponownie podkreśla, że działania zewnętrzne Unii wiążą się z coraz większymi potrzebami w zakresie finansowania, znacznie przekraczającymi środki zapisane obecnie w dziale 4; uważa, że uruchamianie środków z budżetu Unii w celu stawienia czoła wyzwaniu, jakim jest migracja, w dalszym ciągu będzie wymagać dynamicznego reagowania w nadchodzących latach; podkreśla, że jednorocznego wzrostu ad hoc, takiego jak w 2017 r., nie można uznać za wystarczający w świetle złożonych wyzwań, przed jakimi stoi Unia, a także wskazuje na pilną potrzebę wzmocnienia działań zewnętrznych Unii w dzisiejszym zglobalizowanym świecie;

52.

jest zdania, że w sposób priorytetowy należy traktować najbliższych sąsiadów Unii, a także nadać priorytetowy charakter działaniom mającym na celu rozwiązanie najważniejszych problemów, przed jakimi kraje te stoją, tj. kryzysu migracyjnego i uchodźczego oraz wynikających stąd wyzwań humanitarnych w regionie sąsiedztwa południowego, a także agresji rosyjskiej w sąsiedztwie wschodnim; uważa, że stabilność i dobrobyt w krajach sąsiadujących z Unią są korzystne zarówno dla danych regionów, jak i dla całej Unii; ponawia apel o zwiększenia wsparcia na rzecz procesu pokojowego na Bliskim Wschodzie oraz dla Narodowej Władzy Palestyńskiej i UNRWA, aby sprostać rosnącym potrzebom, zrealizować oficjalny cel Unii, jakim jest promowanie rozwoju i stabilności w regionie, oraz wspierać odporność Palestyńczyków; ponownie podkreśla, że wspieranie państw wdrażających umowy stowarzyszeniowe z Unią ma zasadnicze znaczenie dla ułatwienia reform politycznych i gospodarczych, jednak podkreśla, że tego rodzaju wsparcia należy udzielać wyłącznie pod warunkiem, że państwa te spełniają kryteria kwalifikowalności, w szczególności jeśli chodzi o praworządność i powoływanie demokratycznych instytucji; w związku z tym postanawia podnieść środki w europejskim instrumencie sąsiedztwa i instrumencie pomocy przedakcesyjnej oraz na rzecz pomocy makrofinansowej;

53.

podkreśla znaczenie roli, jaką Europa odgrywa na szczeblu globalnym, jeżeli chodzi o eliminację ubóstwa i umożliwienie rozwoju najuboższym regionom, zgodnie z ONZ-owskimi celami zrównoważonego rozwoju; z tego też powodu przeznacza dodatkowe zasoby finansowe na instrument finansowania współpracy na rzecz rozwoju oraz na pomoc humanitarną; przypomina, że z uwagi na to, iż znaczny odsetek migrantów przekraczających Morze Śródziemne pochodzi z Afryki Subsaharyjskiej, wsparcie Unii dla tego regionu ma kluczowe znaczenie dla wyeliminowania podstawowych przyczyn migracji;

54.

jest przeciwny radykalnemu obniżeniu wkładów finansowych z instrumentów finansowania zewnętrznego (ENI, IPA, PI i DCI) na rzecz programu Erasmus+, jako że programy wymiany młodzieży to jedne z najlepszych długoterminowych inwestycji w dyplomację kulturalną i wzajemne zrozumienie, wobec czego postanawia zwiększyć te wkłady;

55.

z uwagi na niepokojące pogarszanie się sytuacji w zakresie demokracji, praworządności i praw człowieka postanawia zmniejszyć wsparcie na rzecz reform politycznych w Turcji; postanawia przenieść część pozostałych środków do rezerwy do czasu, kiedy Turcja poczyni wymierne postępy w dziedzinie praworządności, demokracji, praw człowieka i wolności prasy, w celu przekierowania tych funduszy do podmiotów społeczeństwa obywatelskiego na rzecz podejmowania działań sprzyjających realizacji tych celów;

56.

jest zdania, że aby odpowiednio reagować na kampanie dezinformacyjne, a także promować obiektywny wizerunek Unii poza jej granicami, potrzebne są dodatkowe środki finansowe; wobec tego apeluje o zwiększenie finansowania, aby przeciwdziałać kampaniom dezinformacyjnym i atakom cybernetycznym; w związku z tym postanawia zwiększyć zasoby na strategiczne działania komunikacyjne przewidziane do realizacji w krajach sąsiadujących i na Bałkanach Zachodnich; ponownie podkreśla znaczenie inwestowania w widoczność działań zewnętrznych Unii, aby zwiększyć wpływ finansowania w tej dziedzinie i wzmocnić działania unijnej dyplomacji publicznej zgodnie z ambicjami globalnej strategii;

57.

uważa za niezbędne podniesienie środków w linii budżetowej przeznaczonej dla społeczności Turków cypryjskich, aby zdecydowanie przyczynić się do kontynuowania i zintensyfikowania działań Komitetu ds. Osób Zaginionych na Cyprze, poprawić sytuację maronitów pragnących się przesiedlić oraz sytuację wszystkich osób żyjących w enklawach, zgodnie z trzecim porozumieniem wiedeńskim, a także wesprzeć Komisję Techniczną ds. Dziedzictwa Kulturowego, w której skład wchodzą przedstawiciele obydwu społeczności, gdyż sprzyja to zaufaniu i pojednaniu między tymi społecznościami;

58.

podkreśla, że sięganie przez Komisję do pomocniczych instrumentów budżetowych, takich jak fundusze powiernicze i inne podobne instrumenty, nie zawsze kończy się powodzeniem; wyraża zaniepokojenie, że ustanawianie instrumentów finansowych poza budżetem Unii może zagrozić jego jednolitości i skutkować obchodzeniem procedury budżetowej, a jednocześnie osłabiać przejrzyste zarządzanie budżetem i utrudniać Parlamentowi korzystanie z przysługującego mu prawa do skutecznego nadzorowania wydatków; uważa zatem, że konieczne jest włączenie do budżetu Unii instrumentów zewnętrznych, jakie pojawiły się w ostatnich latach, oraz że Parlament powinien sprawować pełną kontrolę nad wdrażaniem tych instrumentów; zwraca uwagę, że do końca września 2017 r. z budżetu na rok 2017 wyasygnowano w sumie 795,4 mln EUR na fundusze powiernicze UE; zwraca się do Komisji o poinformowanie obydwu organów władzy budżetowej, jaką kwotę zamierza przeznaczyć na fundusze powiernicze w 2018 r.; ponownie wyraża zaniepokojenie, że wkłady państw członkowskich na rzecz funduszy powierniczych są niższe, niż wynikałoby to z podjętych zobowiązań; zwraca uwagę na sprawozdanie specjalne ETO nr 11/2017 dotyczące unijnego funduszu powierniczego Bekou na rzecz Republiki Środkowoafrykańskiej; wyraża zaniepokojenie z powodu niedociągnięć, jakich dopatrzył się ETO, takich jak brak oceny ogólnych potrzeb oraz niesprawne mechanizmy koordynacji z innymi darczyńcami; wyraża chęć dokonania oceny wartości dodanej unijnych funduszy powierniczych jako instrumentu polityki zewnętrznej Unii;

59.

przypomina, że zgodnie z art. 24 rozporządzenia w sprawie wieloletnich ram finansowych wszystkie wydatki i dochody Unii i Euratomu ujmuje się w budżecie ogólnym Unii zgodnie z art. 7 rozporządzenia finansowego; wzywa Komisję do zachowania jednolitości budżetu i uznania jej za zasadę przewodnią przy proponowaniu nowych inicjatyw;

60.

podkreśla znaczenie misji obserwacji wyborów dla wzmocnienia demokratycznych instytucji i budowania zaufania publicznego do procesów wyborczych, co z kolei sprzyja budowaniu pokoju i stabilności; podkreśla potrzebę zadbania o wystarczające zasoby finansowe na ten cel;

61.

zwraca uwagę, że nie należy przegrupowywać środków przeznaczonych na instrument finansowania współpracy na rzecz rozwoju w celu wygospodarowania funduszy na nową inicjatywę w dziedzinie budowania zdolności na rzecz bezpieczeństwa i rozwoju w ramach instrumentu na rzecz przyczyniania się do stabilności i pokoju; wyraża ubolewanie z powodu wniosku o przesunięcie w ramach projektu budżetu kwoty 7,5 mln EUR z instrumentu finansowania współpracy na rzecz rozwoju na inicjatywę w dziedzinie budowania zdolności na rzecz bezpieczeństwa i rozwoju oraz wskazuje na pilną potrzebę znalezienia alternatywnych rozwiązań w celu uzupełnienia powstałej luki;

62.

ponownie apeluje o przesunięcie - w sposób neutralny dla budżetu - linii budżetowej dotyczącej specjalnych przedstawicieli UE z budżetu WPZiB do budżetu administracyjnego ESDZ w celu dalszej konsolidacji działalności dyplomatycznej Unii;

63.

w konsekwencji postanawia anulować prawie wszystkie cięcia poczynione przez Radę oraz wzmocnić dział 4 kwotą 299,7 mln EUR w środkach na zobowiązania ponad poziom przewidziany w projekcie budżetu (nie dotyczy projektów pilotażowych, działań przygotowawczych, przesunięcia specjalnych przedstawicieli UE ani przyjętych cięć środków);

64.

uważa, że dokonane przez Radę cięcia nie odzwierciedlają rzeczywistych potrzeb i tym samym zagrażają stabilności już i tak znacznie ograniczonych wydatków administracyjnych; wobec tego przywraca środki zapisane w projekcie budżetu w odniesieniu do wszystkich wydatków administracyjnych Komisji, w tym wydatków na wsparcie administracyjne i na wsparcie badań naukowych w działach od 1 do 4;

65.

zgodnie z konkluzjami zawartymi we wspólnej opinii służb prawnych Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji na temat trzech aspektów stosunków między Europejskim Urzędem ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) a jego Komitetem Nadzoru z dnia 12 września 2016 r. postanawia zatrzymać 10 proc. środków OLAF do czasu, gdy Komitet Nadzoru otrzyma dostęp do akt spraw OLAF, a jednocześnie nieznacznie podnosi przeznaczone dlań środki budżetowe stosownie do rozszerzonego zakresu odpowiedzialności;

66.

zauważa, że na początku 2017 r. OLAF prowadził dochodzenie w związku ze sprawą poważnych oszustw celnych w Zjednoczonym Królestwie, które polegały na zaniżaniu wartości importowanych produktów i spowodowały utratę przychodów do budżetu Unii w wysokości prawie 2 mld EUR w latach 2013-2016; wyraża zaniepokojenie, że oszustwom tym wciąż jeszcze nie położono kresu i straty dla budżetu Unii powiększają się; zwraca się do Komisji o uwzględnienie podczas negocjacji w sprawie brexitu wolnej reakcji administracji Zjednoczonego Królestwa na zalecenia Komisji w tej sprawie; zwraca się do państw członkowskich, które sprzeciwiły się unijnym ramom prawnym dotyczącym naruszeń przepisów prawa celnego oraz sankcji, o ponowne rozważenie swojego stanowiska, aby umożliwić szybkie rozwiązanie tego problemu;

67.

zasadniczo potwierdza szacunki Komisji dotyczące potrzeb budżetowych agencji; uważa wobec tego, że wszelkie dalsze cięcia proponowane przez Radę stanowiłyby zagrożenie dla właściwego funkcjonowania agencji i uniemożliwiłyby im wypełnianie powierzonych im zadań; uważa, że nowe stanowiska pracy zatwierdzone w jego stanowisku są potrzebne, aby realizować dodatkowe zadania wynikające ze zmian politycznych i nowych przepisów; potwierdza swoje zobowiązanie do zagwarantowania zasobów, a w razie konieczności do udostępnienia dodatkowych zasobów umożliwiających agencjom właściwe funkcjonowanie;

68.

w kontekście wyzwań, przed jakimi Unia wciąż stoi w związku z migracją i bezpieczeństwem, a także z uwagi na konieczność skoordynowanych działań europejskich postanawia podnieść środki dla Europolu, Eurojustu, CEPOL, EASO i Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Sieci i Informacji;

69.

przypomina, jak ważne jest, aby Unia skupiła się na konkurencyjności na rzecz wzrostu i zatrudnienia; przypomina o strategicznym priorytecie Unii, jakim jest pełny rozwój i pełne wdrożenie projektów Galileo i EGNOS, za które częściową odpowiedzialność ponosi Agencja Europejskiego GNSS; przypomina, że agencja ta nie dysponuje wystarczającymi środkami na zapewnienie cyberbezpieczeństwa i świadczenie usług publicznych o regulowanym dostępie, wobec czego postanawia podnieść wysokość przeznaczonych dla niej środków;

70.

uważa, że Agencja ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki potrzebuje dodatkowych środków i pracowników, aby zrealizować swoją rozszerzoną misję związaną z wdrożeniem kodeksów i wytycznych dotyczących sieci energii elektrycznej i gazu oraz z ich monitorowaniem;

71.

przypomina w szczególności, że Europejska Agencja Środowiska pomaga Unii w podejmowaniu świadomych decyzji dotyczących poprawy stanu środowiska, włączenia kwestii środowiskowych do strategii gospodarczych i przechodzenia w kierunku zrównoważonego rozwoju oraz że w kontekście unijnej polityki w dziedzinie klimatu i energii do 2030 r. Komisja zaproponowała podjęcie przez tę agencję nowych zadań w zakresie zarządzania unią energetyczną, ale nie przewidziała odpowiedniego zwiększenia planu zatrudnienia;

72.

podkreśla, że choć zasoby budżetowe oraz liczba stanowisk dla Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej wydają się w obecnej chwili odpowiednie, konieczne będzie ścisłe monitorowanie przyszłych potrzeb tej agencji w zakresie zasobów operacyjnych oraz liczby pracowników;

73.

z zadowoleniem przyjmuje włączenie odpowiednich zasobów przewidzianych w budżecie na 2018 r. w celu wsparcia europejskich urzędów nadzoru; podkreśla, że europejskie urzędy nadzoru odgrywają kluczową rolę we wspieraniu spójnego stosowania prawa Unii i poprawie koordynacji między organami krajowymi oraz w zapewnianiu stabilności finansowej, lepiej zintegrowanych rynków finansowych, jak również ochrony konsumentów i spójności w zakresie nadzoru; podkreśla, że aby rozważnie wykorzystywać swoje budżety, europejskie urzędy nadzoru muszą ściśle trzymać się zadań i uprawnień przyznanych im przez unijnego prawodawcę;

74.

ponownie podkreśla, że jak uzgodniono w porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 2 grudnia 2013 r., rok 2018 to ostatni rok na realizację celu polegającego na obniżeniu liczby pracowników o 5 proc. i wdrożenie podejścia opartego na puli przeniesień w odniesieniu do zasobów kadrowych agencji; ponownie podkreśla swój sprzeciw wobec kontynuowania globalnego podejścia do kwestii zasobów agencji po 2018 r.; potwierdza swoją otwartość w kwestii poprawy wydajności w ramach ściślejszej współpracy administracyjnej między agencjami lub nawet poprzez fuzje agencji w odpowiednich przypadkach, a także w drodze łączenia pewnych funkcji z Komisją lub inną agencją; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę na rzecz ściślejszego koordynowania działań agencji za pośrednictwem stałego sekretariatu sieci agencji UE (zwanego obecnie wspólnym biurem wsparcia) oraz popiera utworzenie w planie zatrudnienia dodatkowego stanowiska pracy dla Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności, przy czym koszty tego stanowiska, przekazanego urzędowi, będą ponoszone wspólnie przez agencje Unii;

75.

po przeprowadzeniu starannej analizy przedłożonych projektów pilotażowych i działań przygotowawczych pod kątem udanej realizacji aktualnych projektów i działań, a także po wykluczeniu inicjatyw objętych już obowiązującymi podstawami prawnymi, jak i w pełni uwzględniając ocenę Komisji dotyczącą możliwości wdrożenia projektów, postanawia przyjąć pakiet kompromisowy, na który składa się ograniczona liczba projektów pilotażowych i działań przygotowawczych, również ze względu na ograniczone dostępne marginesy i pułapy dla projektów pilotażowych i działań przygotowawczych;

76.

podkreśla wobec tego wysiłki podejmowane w tym względzie przez Parlament i zwraca się do Komisji o wykazanie się dobrą wolą pod koniec procedury budżetowej w odniesieniu do kwestii wdrażania przyjętych projektów pilotażowych i działań przygotowawczych, bez względu na ocenę możliwości wdrożenia, podobnie jak w przypadku każdej decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady;

77.

przypomina, jak przydatne są instrumenty szczególne umożliwiające elastyczność poza niezwykle restrykcyjnymi pułapami w bieżących wieloletnich ramach finansowych, a także wyraża zadowolenie z powodu usprawnień wprowadzonych w związku ze śródokresową rewizją rozporządzenia w sprawie wieloletnich ram finansowych; apeluje o szerokie stosowanie instrumentu elastyczności, łącznego marginesu na zobowiązania i marginesu na nieprzewidziane wydatki, aby finansować wiele nowych działań w odpowiedzi na pojawiające się wyzwania i dodatkowe zobowiązania, z jakimi budżet Unii ma do czynienia;

78.

apeluje o zwiększenie rezerwy na pomoc nadzwyczajną i Fundusz Solidarności Unii Europejskiej (FSUE) w świetle niedawnych tragicznych wydarzeń, a mianowicie pożarów i ekstremalnej suszy w Portugalii i Hiszpanii;

79.

przypomina również o znaczeniu Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG), rezerwy na pomoc nadzwyczajną i FSUE; popiera Komisję w jej zamiarze umożliwienia szybszego uruchamiania FSUE dzięki przeniesieniu większości jego rocznych środków do rezerwy w budżecie Unii, dodatkowo do kwoty wpisanej już do budżetu z myślą o zaliczkach; w związku z tym ubolewa z powodu obniżenia środków przez Radę i częściowo przywraca środki przewidziane w projekcie budżetu, z wyjątkiem kwoty przeniesionej na rok 2017 za pośrednictwem budżetu korygującego nr 4/2017 oraz uruchomienia FSUE na rzecz Włoch; apeluje o poszerzenie zakresu stosowania FSUE, aby udzielać pomocy ofiarom aktów terroryzmu i ich rodzinom;

80.

wyraża zaniepokojenie z powodu obecnej tendencji do niepełnego wykonania płatności, dającej się zaobserwować w całym budżecie Unii, mianowicie nie tylko w poddziale 1b, ale również w dziale 3 i 4, a to mimo potrzeby reagowania na szereg nowych wyzwań i ustanowienia elastycznych mechanizmów finansowania; przypomina, że w ostatnich dwóch latach poziom płatności z budżetu Unii był znacznie obniżony, co wiązało się z wysoką nadwyżką budżetową; wyraża wobec tego zaniepokojenie, że w projekcie budżetu w dalszym ciągu pozostawia się bezprecedensowy margines w wysokości 10 mld EUR poniżej pułapu płatności, co odzwierciedla słabe wykonanie mogące doprowadzić do silnej presji po stronie płatności pod koniec obecnych wieloletnich ram finansowych;

81.

uważa, że niezbędne jest przywrócenie środków na płatności zapisanych w projekcie budżetu we wszystkich liniach, w których Rada dokonała cięć, i w sposób celowy podnosi środki na płatności, przede wszystkim w liniach, w których zmieniono wysokość środków na zobowiązania;

82.

ubolewa, że Rada ponownie podwyższyła stopę standardowego potrącenia ryczałtowego dla instytucji Unii; uważa, że w szczególny sposób zakłóca to budżety instytucji, w przypadku których stopy potrącenia są tradycyjnie bardzo dokładne; jest zdania, że takie podejście nie odpowiada docelowemu obniżeniu ani nie stanowi należytego zarządzania finansami; wobec tego przywraca stopę potrącenia do poziomu z projektu budżetu;

83.

utrzymuje ogólną wysokość środków w swoim budżecie na rok 2018, przyjętym we wspomnianej wyżej rezolucji z dnia 5 kwietnia 2017 r., mianowicie 1 953 483 373 EUR; wprowadza dostosowania techniczne neutralne pod względem budżetowym, aby uwzględnić zaktualizowane informacje, które na początku bieżącego roku nie były dostępne;

84.

zauważa, że poziom preliminarza na 2018 r. wynosi 18,88 proc., co stanowi wartość niższą niż uzyskana w 2017 r. (19,25 proc.), a także jest najniższym udziałem wydatków w dziale 5 w minionych piętnastu latach; podkreśla niemniej jednak, że dążenie do maksymalnego obniżenia wydatków Parlamentu Europejskiego nie powinno być realizowane kosztem zredukowania zdolności Parlamentu do wykonywania zwykłej działalności ustawodawczej;

85.

ponownie podkreśla priorytety Parlamentu na następny rok budżetowy, takie jak konsolidacja podejmowanych już środków bezpieczeństwa, poprawa odporności Parlamentu na ataki cybernetyczne, poprawa przejrzystości własnej wewnętrznej procedury budżetowej Parlamentu oraz skoncentrowanie wydatków z budżetu Parlamentu na jego podstawowych funkcjach, czyli stanowieniu prawa, pełnieniu roli organu władzy budżetowej, reprezentowaniu obywateli i monitorowaniu prac innych instytucji;

86.

wyraża zadowolenie z powodu powołania przez Prezydium Parlamentu grupy roboczej ds. zwrotu kosztów ogólnych; przypomina o oczekiwaniach dotyczących większej przejrzystości w odniesieniu do zwrotu kosztów ogólnych, a także o potrzebie określenia bardziej szczegółowych przepisów dotyczących rozliczania wydatków, na które zezwolono w ramach pokrywania kosztów ogólnych, bez generowania dodatkowych kosztów dla Parlamentu;

87.

apeluje do Prezydium o dokonanie następujących konkretnych zmian dotyczących dodatku z tytułu kosztów ogólnych:

88.

obniża liczbę miejsc pracy w planie zatrudnienia swojego sekretariatu generalnego w 2018 r. o 60 stanowisk (cel zakładający obniżenie liczby pracowników o 1 proc.), zgodnie z porozumieniem z dnia 14 listopada 2015 r., zawartym z Radą w sprawie budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2016; przypomina, że 35 stanowisk przyznanych Parlamentowi w 2016 r. miało związek z nowymi zadaniami polegającymi na poprawie bezpieczeństwa i jako takie stanowiska te nie były objęte planami redukcji personelu, co potwierdzono wraz z przyjęciem budżetu korygującego nr 3/ 2016 i budżetu ogólnego na rok 2017 10 ; apeluje do Komisji o odpowiednie dostosowanie swoich planów w zakresie kontroli, aby na wszystkich etapach procedury udostępniać Parlamentowi i Radzie dokładne informacje;

89.

z zadowoleniem przyjmuje wymianę poglądów na temat polityki Parlamentu w zakresie nieruchomości, przeprowadzoną w dniu 11 lipca 2017 r. z udziałem Komisji Budżetowej, sekretarza generalnego i wiceprzewodniczących odpowiedzialnych za politykę Parlamentu w zakresie nieruchomości; uważa, że dialog ten powinien mieć ciągły charakter, zwłaszcza w kontekście planowanych przez Prezydium dyskusji na temat remontu budynku Paul Henri-Spaak;

90.

ponownie potwierdza stanowisko Parlamentu wyrażone we wspomnianej wyżej rezolucji z dnia 5 kwietnia 2017 r., zgodnie z którym nie wyczerpano jeszcze wszystkich możliwości usprawnienia mechanizmów kontroli stosowanych wobec europejskich partii politycznych i fundacji politycznych; w związku z tym zwraca uwagę na wniosek Komisji w sprawie wprowadzenia zmian do rozporządzenia (UE, Euratom) nr 1141/2014 11 i z zadowoleniem przyjmuje wszelkie wysiłki mające na celu poprawę rozliczalności i przejrzystości w odniesieniu do wydatków;

91.

przypomina, że zgodnie z analizą ETO z 2014 r. koszty geograficznego rozproszenia Parlamentu szacuje się na 114 mln EUR rocznie; ponadto zwraca uwagę na ustalenia zawarte w jego rezolucji z dnia 20 listopada 2013 r. w sprawie lokalizacji siedzib instytucji Unii Europejskiej 12 , zgodnie z którymi 78 proc. wszystkich podróży służbowych pracowników statutowych Parlamentu wynika bezpośrednio z rozproszenia geograficznego; podkreśla, że w sprawozdaniu w tej sprawie szacuje się również, iż wpływające na środowisko emisje dwutlenku węgla, wynikające z rozproszenia geograficznego, wynoszą od 11 do 19 tys. ton; ponownie podkreśla negatywny odbiór społeczny tego rozproszenia i w związku z tym wzywa do opracowania planu przeniesienia Parlamentu do jednej siedziby oraz do ograniczenia środków w odnośnych liniach budżetowych;

92.

przywraca środki przewidziane w projekcie budżetu we wszystkich liniach budżetowych, w których Rada dokonała cięć i które są istotne z punktu widzenia funkcjonowania Trybunału, a także przywraca szacunkowe środki w dwóch pozycjach budżetowych, aby poprawić zdolność Trybunału do sprostania coraz większemu zapotrzebowaniu na tłumaczenia pisemne;

93.

z niedowierzaniem przyjmuje jednostronne oświadczenie Rady i odnośny załącznik w sprawie redukcji personelu o 5 proc., ujęte w stanowisku Rady w sprawie projektu budżetu na 2018 r., zgodnie z którymi Trybunał musi zmniejszyć swój plan zatrudnienia jeszcze o 19 stanowisk; podkreśla, że tych 19 stanowisk odpowiada 12 i 7 stanowiskom prawidłowo przyznanym przez Parlament i Radę odpowiednio w ramach procedury budżetowej na 2015 i 2016 r., aby zaspokoić dodatkowe potrzeby, i nalega w związku z tym, by nie odbierać tych 19 stanowisk, ponieważ Trybunał już należycie spełnił wymóg redukcji personelu o 5 proc., likwidując 98 stanowisk w latach 2013-2017;

94.

przywraca środki przewidziane w projekcie budżetu we wszystkich pozycjach, w których Rada dokonała cięć, aby umożliwić wdrożenie programu prac Trybunału Obrachunkowego i sporządzenie zaplanowanych przezeń sprawozdań z audytu;

95.

przenosi do rezerwy środki z pozycji "Konsultacje, badania i analizy o ograniczonym charakterze" w oczekiwaniu na wynik toczących się negocjacji w sprawie rewizji rozporządzenia finansowego, która ma wejść w życie w 2018 r.;

96.

przywraca środki we wszystkich liniach, w których Rada dokonała cięć w projekcie budżetu;

97.

podwyższa ponad poziom w projekcie budżetu środki w dwóch liniach dotyczących pracy wewnętrznych grup doradczych zajmujących się umowami handlowymi;

98.

przywraca środki we wszystkich liniach, w których Rada dokonała cięć w projekcie budżetu;

99.

w szeregu linii podnosi środki powyżej poziomu w projekcie budżetu, respektując tym samym własne szacunki Komitetu Regionów;

100.

wyraża zadowolenie z powodu pracy Rzecznika Praw Obywatelskich, który dzięki poprawie wydajności w ramach własnego budżetu wygenerował oszczędności w porównaniu z poprzednim rokiem;

101.

kwestionuje ograniczenie przez Radę środków w budżecie Europejskiego Inspektora Ochrony Danych, któremu Parlament i Rada powierzyły dodatkowe zadania; wobec tego przywraca środki we wszystkich liniach budżetowych, w których Rada dokonała cięć, aby umożliwić Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych wypełnianie mandatu i wywiązywanie się z zobowiązań;

102.

przywraca środki we wszystkich liniach, w których Rada dokonała cięć;

103.

wprowadza pozycję budżetową przeznaczoną dla zespołu ds. strategicznej komunikacji, zgodnie z konkluzjami Rady Europejskiej z marca 2015 r., oraz udostępnia ESDZ odpowiedni personel i narzędzia w celu stawienia czoła wyzwaniu, jakim jest dezinformacja ze strony państw trzecich i podmiotów niepaństwowych;

104.

ponadto postanawia przesunąć specjalnych przedstawicieli UE z rozdziału dotyczącego WPZiB do budżetu ESDZ w celu poprawy spójności działań zewnętrznych Unii;

105.

udostępnia dodatkową kwotę wykraczającą poza szacunki ESDZ, które to środki są przeznaczone dla stażystów w delegaturach Unii i stanowią odpowiedź na ustalenia Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich poczynione w ramach dochodzenia dotyczącego bezpłatnych staży 13 ;

106.

odnotowuje jednostronne oświadczenie Francji i Luksemburga, załączone do stanowiska Rady w sprawie projektu budżetu na rok 2018, przyjętego w dniu 4 września 2017 r.; przypomina, że podczas wiosennych rozmów trójstronnych na temat budżetu w dniu 27 marca 2017 r. przedstawiciele Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji uzgodnili pragmatyczny harmonogram przeprowadzania procedury budżetowej, obejmujący termin okresu pojednawczego; przypomina, że Rada do Spraw Ogólnych zatwierdziła ten harmonogram na posiedzeniu w dniu 25 kwietnia 2017 r., w pełni zdając sobie sprawę, jak wygląda kalendarz sesji plenarnych Parlamentu na rok 2017; zwraca zatem uwagę, że procedura budżetowa toczy się zgodnie z pragmatycznym harmonogramem uzgodnionym przez trzy wspomniane instytucje;

107.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wraz z poprawkami do projektu budżetu ogólnego Radzie, Komisji, innym zainteresowanym instytucjom i organom oraz parlamentom narodowym.

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 25 października 2017 r. dotyczące stanowiska Rady w sprawie projektu budżetu Unii Europejskiej na rok budżetowy 2018 (11815/2017 - C8-0313/2017 - 2017/2044(BUD)).

Dz.U.UE.C.2018.346.375

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 25 października 2017 r. dotyczące stanowiska Rady w sprawie projektu budżetu Unii Europejskiej na rok budżetowy 2018 (11815/2017 - C8-0313/2017 - 2017/2044(BUD))