Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 20 stycznia 2022 r. w sprawie kryzysu politycznego w Sudanie (2022/2504(RSP))
Dz.U.UE.C.2022.336.14
Akt nienormatywnyRezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 20 stycznia 2022 r. w sprawie kryzysu politycznego w Sudanie (2022/2504(RSP))
Kryzys polityczny w Sudanie
(2022/C 336/03)
(Dz.U.UE C z dnia 2 września 2022 r.)
Parlament Europejski,
- uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie Sudanu,
- uwzględniając dyskusję w Radzie Bezpieczeństwa na temat Sudanu 12 stycznia 2022 r.,
- uwzględniając oświadczenie UE, Zjednoczonego Królestwa, Norwegii i USA z 4 stycznia 2022 r. wydane po rezygnacji premiera Sudanu,
- uwzględniając oświadczenie z 8 stycznia 2022 r. przypisywane specjalnemu przedstawicielowi sekretarza generalnego ds. Sudanu w sprawie ogłoszenia rozmów na temat przemian politycznych w Sudanie,
- uwzględniając oświadczenie przewodniczącego Komisji Unii Afrykańskiej z 21 listopada 2021 r. w sprawie porozumienia politycznego osiągniętego w Sudanie,
- uwzględniając oświadczenie wiceprzewodniczącego Komisji / wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa z 18 stycznia 2022 r. w sprawie aktualnej sytuacji w Sudanie,
- uwzględniając oświadczenie wysokiej komisarz ONZ ds. praw człowieka z 18 listopada 2021 r. potępiające zabójstwa pokojowych demonstrantów w Sudanie,
- uwzględniając rezolucję Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2524 (2020) ustanawiającą zintegrowaną tymczasową misję wspierającą w Sudanie (UNITAMS),
- uwzględniając Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych z 1966 r., którego jedną ze stron jest Sudan,
- uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka z 1948 r.,
- uwzględniając Afrykańską kartę praw człowieka i ludów,
- uwzględniając oenzetowski Kodeks postępowania dla służb wymiaru sprawiedliwości,
- uwzględniając sudańską deklarację konstytucyjną z sierpnia 2019 r.,
- uwzględniając umowę z Kotonu 1 ,
- uwzględniając porozumienie z Dżuby w sprawie pokoju w Sudanie z października 2020 r.,
- uwzględniając Agendę ONZ na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030,
- uwzględniając wspólną strategię Afryka-UE,
- uwzględniając rezolucję Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP) i UE z 11 marca 2021 r. w sprawie demokracji i poszanowania konstytucji w państwach UE i AKP,
- uwzględniając art. 144 ust. 5 i art. 132 ust. 4 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że przed zamachem stanu z 25 października 2021 r. sudańscy przywódcy wojskowi i cywilni od sierpnia 2019 r. wspólnie sprawowali władzę po tym, jak autorytarny przywódca Omar al-Baszir został zmuszony do dymisji w wyniku demonstracji, podczas których domagano się rządów cywilnych; mając na uwadze, że w następstwie porozumienia o podziale władzy między podmioty wojskowe i cywilne powołano Radę Państwa jako zbiorową głowę państwa;
B. mając na uwadze, że w skład Rady Państwa wchodziło początkowo pięciu cywilów wybranych przez Siły na rzecz Wolności i Zmian (FFC), pięciu przedstawicieli wojska wybranych przez Tymczasową Radę Wojskową (TMC) oraz jedna osoba cywilna wybrana w drodze porozumienia między FFC a TMC; mając na uwadze, że zgodnie z sudańską deklaracją konstytucyjną z 2019 r. pięciu wojskowych członków rady miało wybrać przewodniczącego Rady Państwa na pierwsze 21 miesięcy 39-miesięcznego okresu przejściowego, a na kolejne 18 miesięcy przewodniczący miał zostać wskazany przez pięciu członków cywilnych wybranych przez FFC; mając na uwadze, że przekazanie władzy przez obecnego przewodniczącego generała Abdela Fattaha al-Burhana rządom cywilnym miało nastąpić 9 grudnia 2021 r.; mając na uwadze, że zgodnie z dokumentem konstytucyjnym regulującym okres przejściowy wybory parlamentarne w Sudanie mają się odbyć do lipca 2023 r.;
C. mając na uwadze, że porozumienie o podziale władzy z 2019 r. zostało zerwane 25 października 2021 r., kiedy przywódca wojskowy generał Abdel Fattah al-Burhan dokonał zamachu stanu, ogłosił stan wyjątkowy, rozwiązał opartą na podziale władzy Radę Państwa, zwolnił rząd cywilny i tymczasowo aresztował premiera Abdallę Hamdoka i jego ministrów, a także innych działaczy i osobistości polityczne, co wywołało międzynarodowe potępienie i powszechne protesty w Sudanie; mając na uwadze, że zamach stanu położył kres przekazaniu władzy Radzie Państwa kierowanej przez osoby cywilne;
D. mając na uwadze, że 21 listopada 2021 r. Abdalla Hamdok podpisał umowę z generałem al-Burhanem, na podstawie której został zwolniony z aresztu domowego i umożliwiono mu dalsze sprawowanie funkcji premiera; mając na uwadze, że A. Hamdok zgodził się powrócić na stanowisko, aby kontynuować reformy demokratyczne i stać na czele nowego technokratycznego gabinetu do czasu przeprowadzenia wyborów; mając na uwadze, że wielu działaczy prodemokratycznych, grup społeczeństwa obywatelskiego i przywódców cywilnych odrzuciło to porozumienie; mając na uwadze, że 2 stycznia 2022 r. w następstwie ogólnokrajowych protestów prodemokratycznych premier Hamdok złożył rezygnację, za powód podając sprzeciw ze strony generałów wojskowych wobec silniejszych rządów cywilnych;
E. mając na uwadze, że generał al-Burhan mianował osoby powiązane z reżimem al-Baszira na kluczowe stanowiska, m.in. w rządowych mediach i w banku centralnym, oraz odwołał prokuratora generalnego i przewodniczących komisji śledczej badającej nielegalne zyski finansowe osiągnięte podczas trzydziestoletnich rządów al-Baszira; mając na uwadze, że 24 grudnia 2021 r. al-Burhan przyznał służbom wywiadowczym, Siłom Szybkiego Wsparcia i armii uprawnienia do prowadzenia przeszukań, zatrzymywania, przesłuchiwania i konfiskaty mienia, które wcześniej przysługiwały wyłącznie policji i prokuratorom; mając na uwadze, że członkom tych sił przyznano również immunitet chroniący przed ściganiem, który może zostać uchylony jedynie przez przywódców Rady Państwa;
F. mając na uwadze, że po wojskowym zamachu stanu z 25 października 2021 r. obywatele nadal organizują masowe pokojowe demonstracje przeciwko wojsku, które wciąż reaguje na nie przemocą i użyciem ekstremalnej siły, w tym ostrej amunicji, gazu łzawiącego i granatów oszołamiających, w wyniku czego śmierć poniosło co najmniej 70 demonstrantów, a setki osób odniosło obrażenia lub uwięziono;
G. mając na uwadze, że według doniesień siły bezpieczeństwa stosują przemoc seksualną - ONZ bada obecnie zgłoszenia 13 kobiet i dziewcząt, które prawdopodobnie padły ofiarą gwałtu lub gwałtu zbiorowego, natomiast inne kobiety były molestowane seksualnie przez siły bezpieczeństwa podczas demonstracji w Chartumie 19 grudnia 2021 r.; mając na uwadze, że oprócz doniesień o dziennikarzach, którzy stali się celem ataków oraz arbitralnych aresztowań i napaści, dochodzi do powszechnego wyłączania internetu i zakłócania komunikacji;
H. mając na uwadze, że kluczową rolę w dążeniu kraju do demokracji odegrały sudańskie kobiety i młodzież; mając na uwadze, że kobiety, zwłaszcza we wcześniejszym okresie ruchu demokratycznego, wielokrotnie padały ofiarą przemocy, w tym przemocy seksualnej, a sprawcy tych nieludzkich przestępstw nadal nie zostali ukarani;
I. mając na uwadze alarmujące doniesienia o tym, że siły bezpieczeństwa wchodzą do szpitali, aresztują tam demonstrantów, uniemożliwiają rannym leczenie oraz grożą pracownikom medycznym i ich zastraszają; mając na uwadze, że Światowa Organizacja Zdrowia donosi o 15 atakach na pracowników służby zdrowia i placówki opieki zdrowotnej od listopada 2021 r.;
J. mając na uwadze, że reakcja na protesty narusza - wśród innych praw podstawowych - prawo do wolności zgromadzeń, zrzeszania się i wypowiedzi, prawo do wolności osobistej oraz zakaz tortur i złego traktowania, zagwarantowane w traktatach regionalnych i międzynarodowych, których stroną jest Sudan;
K. mając na uwadze, że sytuacja w zakresie praw człowieka w Sudanie nadal się pogarsza, a sudańscy działacze społeczeństwa obywatelskiego coraz częściej stają się w ostatnich miesiącach celem ataków; mając na uwadze, że według doniesień kilku działaczy zaginęło, a później odnaleziono ich szczątki z wyraźnymi oznakami tortur; mając na uwadze, że ludność cywilna, obrońcy praw człowieka, działacze, dziennikarze i przywódcy polityczni są arbitralnie aresztowani i przetrzymani w areszcie bez prawa kontaktu;
L. mając na uwadze, że 8 stycznia 2022 r. UNITAMS, aby przywrócić przemiany demokratyczne, rozpoczął konsultacje z zamiarem zaproszenia wojskowych, grup rebeliantów, partii politycznych, ruchów protestacyjnych, społeczeństwa obywatelskiego i grup kobiet do udziału w tym procesie; mając na uwadze, że choć zostało to powszechnie przyjęte z zadowoleniem zarówno w Sudanie, jak i na arenie międzynarodowej, niektóre grupy społeczne nadal zdecydowanie sprzeciwiają się wszelkim uzgodnieniom dotyczącym dzielenia władzy z wojskiem;
M. mając na uwadze, że obywatele Sudanu nadal zmagają się z szalejącą inflacją, a Światowy Program Żywnościowy ONZ (WFP) donosi o wzroście o ponad 300 % w ujęciu rok do roku oraz o skoku cen paliw i podstawowych towarów w połączeniu z brakiem podstawowych usług, przez co wiele osób nie jest w stanie zaspokoić podstawowych potrzeb i znaleźć źródła utrzymania, co zwiększa poczucie frustracji wśród demonstrantów; mając na uwadze, że premier Hamdok odegrał kluczową rolę w negocjacjach w sprawie redukcji zadłużenia i przekonał USA do usunięcia Sudanu z listy państw wspierających terroryzm; mając na uwadze doniesienia, według których wielu dowódców wojskowych kontroluje około 250 przedsiębiorstw w kluczowych obszarach sudańskiej gospodarki, takich jak wywóz złota, kauczuku i mięsa;
N. mając na uwadze, że w 2021 r. Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) przyznał Sudanowi pożyczkę w wysokości 2,5 mld USD, a wraz z Bankiem Światowym zatwierdził wniosek Sudanu o umorzenie długu w ramach inicjatywy dotyczącej głęboko zadłużonych krajów ubogich oraz zażądał szeroko zakrojonych reform gospodarczych, w tym zniesienia niektórych dotacji; mając na uwadze, że zamach stanu zagraża temu rozwiązaniu;
O. mając na uwadze, że po zamachu stanu Unia Afrykańska zawiesiła Sudan we wszystkich działaniach na jej forum; mając na uwadze, że kilka państw i organizacji wielostronnych, w tym MFW, wstrzymało pomoc zagraniczną i wypłaty środków; mając na uwadze, że UE ogłosiła, iż jej wsparcie dla Sudanu będzie zagrożone, jeżeli nie zostanie przywrócony porządek konstytucyjny; mając na uwadze, że wiele państw spoza UE jest aktywnie zaangażowanych w Sudanie, w tym poprzez dostawy broni, wsparcie polityczne i przepływy finansowe związane z surowcami i złotem; mając na uwadze, że kraje te odgrywają rolę w stabilności regionu oraz reprezentują różne cele i strategie długoterminowe; mając na uwadze, że ich sprzeczne interesy stanowią wyzwanie dla dalszego rozwoju Sudanu i regionu oraz potęgują już i tak duże napięcia w Rogu Afryki, co nie będzie sprzyjać politycznemu rozwiązaniu sytuacji w Etiopii;
P. mając na uwadze, że sytuacja w zakresie bezpieczeństwa w Sudanie nadal się pogarsza, zwłaszcza we wschodnim Darfurze, gdzie zginęły setki cywilów, a tysiące osób zostało wysiedlonych, a w Kordofanie Południowym dochodzi do przesiedleń i zabójstw na dużą skalę; mając na uwadze, że według ONZ w 2022 r. 6,2 mln cywilów będzie potrzebowało pomocy humanitarnej, a według WFP 2,7 mln osób dotyka poważny brak bezpieczeństwa żywnościowego; mając na uwadze, że sytuację humanitarną pogorszył kryzys związany z COVID-19 oraz napływ uchodźców spowodowany konfliktem w Etiopii;
Q. mając na uwadze, że 4 sierpnia 2021 r. rząd Sudanu jednogłośnie zgodził się zostać państwem-stroną Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego (MTK), w oczekiwaniu na zatwierdzenie przez Radę Państwa, i w związku z tym będzie zobowiązany do przekazania wszystkich podejrzanych oskarżonych przez MTK o zbrodnie popełnione w Darfurze w latach 2003-2004, w tym byłego prezydenta Omara al-Baszira; mając na uwadze, że niestety nie poczyniono żadnych postępów w tworzeniu specjalnego trybunału karnego ds. Darfuru przewidzianego w porozumieniu z Dżuby;
R. mając na uwadze, że 3 czerwca 2021 r. Rada Bezpieczeństwa ONZ przedłużyła do czerwca 2022 r. mandat misji UNITAMS, która ma wspierać władze Sudanu w procesie transformacji demokratycznej;
S. mając na uwadze, że od września 2019 r. UE - głównie za pośrednictwem kryzysowego funduszu powierniczego UE dla Afryki - przekazała ponad 88 mln EUR na pomoc rozwojową w celu wsparcia reform politycznych i gospodarczych przyczyniających się do pokoju i stabilności w Sudanie;
T. mając na uwadze, że 12 listopada 2021 r. wysoka komisarz ONZ ds. praw człowieka Michelle Bachelet wyznaczyła Adamę Dienga na stanowisko eksperta ds. praw człowieka w Sudanie; mając na uwadze, że Adama Dieng odpowiada za przygotowanie pisemnego sprawozdania, które wysoka komisarz przedstawi Radzie Praw Człowieka ONZ na 50. sesji w czerwcu 2022 r.;
1. ubolewa, że od czasu wojskowego zamachu z 25 października 2021 r. wielu sudańskich demonstrantów straciło życie, a kilkuset kolejnych doznało obrażeń, w tym padło ofiarą przemocy seksualnej ze strony sił bezpieczeństwa i innych ugrupowań zbrojnych; podkreśla prawo narodu sudańskiego do zgromadzania się i korzystania z praw podstawowych, tak by przywrócono demokrację i zaspokojono podstawowe potrzeby tego narodu; wzywa wszystkie zainteresowane strony w Sudanie do poszanowania praworządności zgodnie z deklaracją konstytucyjną z 2019 r.;
2. potępia wojskowy zamach stanu z 25 października 2021 r. i przypomina o pilnej potrzebie ponownego zaangażowania się sudańskich przywódców wojskowych w demokratyczne przemiany w tym kraju i zaspokojenia żądań narodu sudańskiego dotyczących wolności, pokoju i sprawiedliwości; domaga się, aby sudańscy przywódcy wojskowi określili jasne ramy czasowe i procedury powrotu do wcześniej uzgodnionej transformacji, w tym poprzez ustanowienie władzy wykonawczej, ustawodawczej i sądowniczej, zapewnienie mechanizmów rozliczalności i stworzenie podstaw dla wyborów;
3. potępia wszelkie akty przemocy wobec pokojowych demonstrantów, działaczy, dziennikarzy i wszystkich innych osób w pokojowy sposób korzystających z prawa do wolności wypowiedzi, zrzeszania się i zgromadzeń; wzywa do natychmiastowego uwolnienia osób przebywających w areszcie bez postawienia zarzutów i bez procesu sądowego, do umożliwienia pełnego dostępu do przedstawicielstwa prawnego oraz do natychmiastowego zniesienia stanu wyjątkowego; wzywa władze Sudanu, aby natychmiast zaprzestały wszelkich nielegalnych zatrzymań i wymuszonych zaginięć; przypomina, że sudańskie siły zbrojne nie mają uprawnień do zatrzymywania cywilów ani pełnienia funkcji związanych z egzekwowaniem prawa, ponieważ od 21 stycznia 2021 r. uprawnienia do zatrzymywania i aresztowania cywilów przysługują tylko policji i prokuraturze; potępia ciągłe blokowanie usług internetowych;
4. zdecydowanie potępia zgłaszane ataki sił bezpieczeństwa na placówki medyczne; wzywa władze Sudanu, aby umożliwiły wszystkim poszkodowanym uzyskanie pomocy medycznej; przypomina, że ukierunkowane ataki na pracowników ochrony zdrowia, pacjentów i placówki medyczne stanowią rażące naruszenie międzynarodowego prawa humanitarnego;
5. wzywa do przeprowadzenia niezależnych dochodzeń w sprawie przypadków śmiertelnych i związanej z nimi przemocy oraz do pociągnięcia sprawców do odpowiedzialności; popiera apele o zorganizowanie niezależnej międzynarodowej misji informacyjnej w celu zbadania doniesień o przemocy wobec demonstrantów od czasu wojskowego zamachu stanu z października 2021 r.; wzywa UE i jej państwa członkowskie do współpracy z organami regionalnymi i międzynarodowymi w celu ułatwienia tej misji oraz do ścisłego monitorowania wydarzeń w tym kraju, tak by przeprowadzono dochodzenia w sprawie wszystkich naruszeń praw człowieka i pociągnięto sprawców do odpowiedzialności; podkreśla, że należy kontynuować podobne dochodzenia w sprawie przestępstw popełnionych zarówno podczas rządów Omara al-Baszira, jak i w okresie przejściowym w 2019 r.;
6. zdecydowanie popiera wysiłki UNITAMS na rzecz ułatwienia dyskusji mających na celu rozwiązanie kryzysu politycznego; wzywa wszystkie sudańskie podmioty polityczne, aby zaangażowały się w ten dialog w celu powrócenia na drogę prowadzącą do rządów cywilnych zgodnie z deklaracją konstytucyjną z 2019 r., a także by spełniły oczekiwania obywateli Sudanu dotyczące wzmocnienia wolności, demokracji, pokoju, sprawiedliwości i dobrobytu; jest głęboko przekonany, że mianowanie nowego cywilnego premiera i gabinetu powinno odbywać się w kontekście takiego wewnętrznego dialogu sudańskiego, aby zapewnić ich wiarygodność i akceptację wśród sudańskiego społeczeństwa obywatelskiego, które wyraźnie pokazało, że odrzuca wszelkie formy autorytarnych rządów oraz pragnie prawdziwego i trwałego przejścia do demokracji; wzywa wszystkie podmioty regionalne do działania w dobrej wierze, poparcia rządu cywilnego i powstrzymania się od wspierania Sił Szybkiego Wsparcia, których członków trzeba natychmiast usunąć z organów policji i organów ścigania w interesie bezpieczeństwa publicznego w Sudanie;
7. podkreśla, że zgodnie z deklaracją konstytucyjną z 2019 r. proces reform musi być pluralistyczny i kierowany przez Sudan i że należy określić jasne harmonogramy i procedury ustanowienia władzy ustawodawczej i niezawisłego sądownictwa, utworzyć mechanizmy rozliczalności oraz jak najszybciej przeprowadzić pluralistyczne, sprawiedliwe i przejrzyste wybory; podkreśla, że dialog musi być w pełni pluralistyczny i że muszą w nim uczestniczyć wcześniej marginalizowane grupy, w tym kobiety, młodzież i mniejszości; wzywa UE i jej państwa członkowskie do aktywnego wspierania tego procesu;
8. potępia alarmujący wzrost przemocy w Darfurze i Kordofanie Południowym oraz wyraża głębokie zaniepokojenie tym zjawiskiem; wzywa obserwatorów międzynarodowych do ponownego skoncentrowania uwagi na Darfurze i Kordofanie Południowym w celu ochrony miejscowej ludności przed przemocą, krzywdą i masowymi przesiedleniami;
9. domaga się, aby służby bezpieczeństwa i inne ugrupowania zbrojne natychmiast zaprzestały stosowania przemocy wobec ludności cywilnej i pracowników organizacji humanitarnych w całym kraju, w szczególności w Darfurze; potępia dokonaną 29 grudnia 2021 r. przez lokalne bojówki grabież żywności z magazynu Światowego Programu Żywnościowego ONZ w Al-Faszir w Darfurze Północnym; w magazynie tym przechowuje się żywność przeznaczoną dla setek tysięcy osób pozbawionych bezpieczeństwa żywnościowego na tym obszarze; zdecydowanie podkreśla, że pomoc humanitarna nigdy nie powinna być celem ataków w żadnym konflikcie;
10. ponawia apel o pociągnięcie byłego prezydenta Omara al-Baszira do odpowiedzialności za naruszenia praw człowieka wobec sudańskiej ludności, popełnione za czasów jego autorytarnych rządów, w tym za ludobójstwo, zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciwko ludzkości; popiera wydanie Międzynarodowemu Trybunałowi Karnemu byłego prezydenta al-Baszira, a także byłego ministra obrony Abdelrahima Mohameda Husseina i byłego ministra stanu do spraw humanitarnych Ahmeda Harouna w związku z ich współodpowiedzialnością za wojnę w Darfurze;
11. ponownie domaga się, aby Sudan ratyfikował Rzymski Statut Międzynarodowego Trybunału Karnego, w pełni współpracował z MTK i wykonał zaległe nakazy aresztowania; wzywa Sudan do zwolnienia urzędników i funkcjonariuszy sił bezpieczeństwa zamieszanych w poważne naruszenia praw człowieka i zbrodnie wojenne; wzywa wszystkie podmioty polityczne do priorytetowego potraktowania utworzenia specjalnego trybunału karnego ds. Darfuru, przewidzianego w deklaracji z Dżuby z 2006 r. w sprawie jedności i integracji między Ludową Armią Wyzwolenia Sudanu a Siłami Obronnymi Sudanu Południowego;
12. wzywa Sudan, by potępił działania sudańskich sił wojskowych mające na celu zachowanie prawa własności do strategicznych gałęzi przemysłu i przedsiębiorstw oraz kontroli nad nimi, ponieważ działania takie cofają proces reform; wzywa Komisję, by ustanowiła szczegółowe mechanizmy należytej staranności w odniesieniu do kontaktów z takimi sektorami oraz by w stosownych przypadkach w pełni wykorzystywała wobec konkretnych osób przepisy globalnego systemu sankcji UE za naruszenia praw człowieka wobec osób fizycznych;
13. potępia podejmowane przez wojsko próby osłabienia instytucji Sudanu poprzez usuwanie urzędników służby cywilnej, którzy zostali mianowani w okresie przejściowym, i zastępowanie ich urzędnikami przychylnymi poprzedniemu reżimowi al-Baszira; podkreśla, że należy przywrócić na stanowiska urzędników służby cywilnej zwolnionych przez reżim;
14. popiera oświadczenie wiceprzewodniczącego Komisji / wysokiego przedstawiciela z 18 listopada 2021 r., zgodnie z którym nieprzywrócenie w pełni porządku konstytucyjnego będzie miało poważny wpływ na wsparcie finansowe UE; podkreśla jednak, że UE powinna stale wspierać świadczenie podstawowych usług, takich jak opieka zdrowotna i edukacja; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje wkład w wysokości 10 mln EUR na rzecz ratującej życie pomocy żywnościowej, przekazany WFP w Sudanie w grudniu 2021 r. za pośrednictwem Dyrekcji Generalnej Komisji ds. Prowadzonych przez UE Operacji Ochrony Ludności i Pomocy Humanitarnej, oprócz wkładu w wysokości 13 mln EUR otrzymanego na początku 2021 r.;
15. jest zaniepokojony tym, że reżim wojskowy wykorzystuje współpracę z UE w dziedzinie migracji do tego, by usprawiedliwić wzmacnianie kontroli nad ludnością i prześladowań, na przykład przez rozbudowę aparatu inwigilacji, również na granicach, oraz przez dostarczanie sprzętu; w związku z tym wzywa UE do zapewnienia pełnej przejrzystości dotyczących Sudanu projektów w dziedzinie bezpieczeństwa, w tym wszystkich planowanych działań i beneficjentów finansowania unijnego i krajowego; podkreśla, że trzeba stale analizować podejście UE do migracji, zrównoważonego rozwoju, pomocy humanitarnej i dobrych rządów, a jednocześnie wzmacniać społeczeństwo obywatelskie i zachęcać do reform demokratycznych z myślą o inkluzywnym rozwoju politycznym w Sudanie;
16. ponawia apel o to, by wobec państw, których bilans w zakresie przestrzegania praw człowieka budzi zastrzeżenia, takich jak Sudan, wprowadzić ogólnounijny zakaz eksportu, sprzedaży oraz unowocześniania i serwisowania jakiegokolwiek sprzętu służącego do ochrony, który może być lub jest używany do wewnętrznych represji, w tym technologii monitorowania internetu; pilnie domaga się, aby inne kraje w regionie poszły za tym przykładem;
17. wzywa społeczność międzynarodową, by razem z UE wspierała społeczeństwo obywatelskie i podmioty demokratyczne, oraz przypomina państwom spoza UE, zwłaszcza podmiotom regionalnym o silnej obecności i silnych wpływach w Sudanie, o ich międzynarodowej odpowiedzialności oraz o istotnym wkładzie, jaki mogą wnieść na rzecz wolnego, pokojowego i demokratycznego Sudanu, co leżałoby w długoterminowym interesie wszystkich wyżej wymienionych zainteresowanych stron;
18. wzywa delegaturę UE w Sudanie i przedstawicielstwo państw członkowskich w Sudanie do pełnego stosowania Wytycznych UE w sprawie obrońców praw człowieka, w tym do składania wniosków o wizyty w więzieniach, do obserwacji procesów sądowych, wydawania oświadczeń publicznych, poruszania konkretnych przypadków z władzami na wszystkich szczeblach i wydawania, w stosownych przypadkach, wiz nadzwyczajnych;
19. wzywa do przeprowadzenia podczas następnego posiedzenia Rady do Spraw Zagranicznych UE 24 stycznia 2022 r. aktywnej dyskusji na temat sytuacji w Sudanie;
20. uznaje i z zadowoleniem przyjmuje wysiłki specjalnej przedstawiciel UE w Rogu Afryki Annette Weber, specjalnego przedstawiciela Sekretarza Generalnego ONZ w Sudanie i szefa UNITAMS Volkera Perthesa w jego roli dobrych usług oraz eksperta ONZ ds. praw człowieka w Sudanie Adamy Dienga oraz ponownie wyraża pełne poparcie dla ich ważnej pracy; wyraża wdzięczność za ważną pracę personelu delegatury UE w Sudanie, a także biur ONZ i innych organizacji międzynarodowych;
21. wyraża wdzięczność Sudanowi za jego wysiłki, aby zapewnić schronienie około 70 tys. uchodźców z Etiopii, którzy obecnie przebywają w Sudanie;
22. wzywa Unię Afrykańską i inne organizacje regionalne, takie jak Międzyrządowy Organ ds. Rozwoju oraz Wspólny Rynek Afryki Wschodniej i Południowej, do aktywnej współpracy z Sudanem i wspierania wysiłków mających zapewnić pokojowe i długotrwałe przemiany demokratyczne;
23. zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich, władzom Sudanu, Unii Afrykańskiej, Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, Międzyrządowemu Organowi ds. Rozwoju, Wspólnemu Rynkowi Afryki Wschodniej i Południowej, rządowi i parlamentowi Egiptu, Radzie Współpracy Państw Zatoki, współprzewodniczącym Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE oraz Parlamentowi Panafrykańskiemu.