Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 16 grudnia 2015 r. w sprawie projektu rozporządzenia wykonawczego Komisji w sprawie...

A.

mając na uwadze, że Komisja ma w drodze aktów wykonawczych przyjąć wykaz inwazyjnych gatunków obcych stwarzających zagrożenie dla Unii (zwanego dalej "wykazem unijnym"), w oparciu o kryteria określone w art. 4 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1143/2014 (zwane dalej "rozporządzeniem w sprawie inwazyjnych gatunków obcych") oraz mając na uwadze, że te akty wykonawcze mają być przyjmowane zgodnie z procedurą sprawdzająca, o której mowa w art. 27 ust.2;

B.

mając na uwadze, że projekty aktów wykonawczych mają zostać przekazane komitetowi, o którym mowa w art. 27 ust. 1 rozporządzenia w sprawie inwazyjnych gatunków obcych do dnia 2 stycznia 2016 r. i wejdą w życie dwudziestego dnia po ich opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym;

C.

mając na uwadze, że wykaz unijny będzie wiążący w całości i będzie bezpośrednio stosowany we wszystkich państwach członkowskich;

D.

mając na uwadze, że istnieje wiele inwazyjnych gatunków obcych, dlatego ważne jest, aby w pierwszej kolejności zająć się tą ich podgrupą, która jest uznawana za stwarzającą zagrożenie dla Unii;

E.

mając na uwadze, że inwazyjne gatunki obce należy uznać za stwarzające zagrożenie dla Unii, jeśli szkody powodowane przez nie w państwach członkowskich, w których odczuwalne jest ich oddziaływanie, są na tyle istotne, że uzasadniają przyjęcie specjalnych środków o mających zastosowanie w całej Unii, włącznie z państwami członkowskimi, w których ich oddziaływanie jeszcze nie jest lub prawdopodobnie nie będzie odczuwalne;

F.

mając na uwadze, że dopilnowanie, by przy identyfikacji inwazyjnych gatunków obcych stwarzających zagrożenie dla Unii zachowano proporcjonalność i skoncentrowano się na gatunkach, których umieszczenie w wykazie unijnym skutecznie i racjonalnie pod względem kosztów zapobiegałoby niepożądanemu oddziaływaniu tych gatunków, minimalizowało je lub łagodziło, uznane zostało w czasie nieformalnych rozmów trójstronnych za niezwykle ważne;

G.

mając na uwadze, że kryteria umieszczania w wykazie unijnym są głównym instrumentem stosowania rozporządzenia w sprawie inwazyjnych gatunków obcych;

H.

mając na uwadze, że kryteria umieszczania w wykazie unijnym powinny zagwarantować, że inwazyjne gatunki obce o potencjalnie największym niepożądanym oddziaływaniu znajdą się w tym wykazie, tak aby zapewnić również skuteczne wykorzystanie zasobów;

I.

mając na uwadze, że zgodnie z motywem 13 rozporządzenia w sprawie inwazyjnych gatunków obcych należy ustanowić wspólne kryteria przeprowadzania oceny ryzyka, aby zapewnić zgodność przepisów z postanowieniami odpowiednich porozumień w ramach Światowej Organizacji Handlu i spójne stosowanie rozporządzenia;

J.

mając na uwadze, że motyw 32 rozporządzenia w sprawie inwazyjnych gatunków obcych przewiduje, iż aby uwzględnić najnowszą wiedzę naukową w zakresie środowiska, Komisji należy zgodnie z art. 290 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej przekazać uprawnienia do ustalania wspólnych elementów przy opracowywaniu ocen ryzyka;

K.

mając na uwadze, że motyw 32 rozporządzenia w sprawie inwazyjnych gatunków obcych przewiduje ponadto, iż szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, a przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie;

L.

mając na uwadze, że Parlament nie został odpowiednio poinformowany o ustaleniu wspólnych elementów do celów opracowywania ocen ryzyka oraz mając na uwadze, że przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie nie odbywało się w sposób jednoczesny, terminowy i odpowiedni;

M.

mając na uwadze, że Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 29 rozporządzenia w sprawie inwazyjnych gatunków obcych aktów delegowanych, aby dodatkowo określić rodzaj dowodów dopuszczalnych na użytek art. 4 ust. 3 lit. b) tego rozporządzenia, i przedstawia szczegółowy opis stosowania art. 5 ust. 1 lit. a)-h), oraz mając na uwadze, że szczegółowy opis zawiera metody, które mają być stosowane przy ocenie ryzyka, z uwzględnieniem odnośnych norm krajowych i międzynarodowych oraz potrzeby nadania priorytetu działaniom skierowanym przeciwko inwazyjnym gatunkom obcym mającym lub mogącym mieć znaczne niepożądane oddziaływanie na różnorodność biologiczną lub powiązane usługi ekosystemowe, jak również na zdrowie ludzkie lub na gospodarkę, gdy takie niepożądane oddziaływanie uznaje się za czynnik obciążający;

N.

mając na uwadze, że Komisja nie postępowała zgodnie z postanowieniami art. 4 ust. 3 rozporządzenia w sprawie inwazyjnych gatunków obcych, nie określiła dodatkowo rodzaju dowodów dopuszczalnych na użytek art. 4 ust. 3 lit. b) rozporządzenia w sprawie inwazyjnych gatunków obcych, nie przedstawiła szczegółowego opisu stosowania art. 5 ust. 1 lit. a)-h) tego rozporządzenia ani metod, które mają być stosowane przy ocenie ryzyka;

O.

mając na uwadze, że Komisja nie dopilnowała, by metody, które mają być stosowane przy ocenie ryzyka, były stosowane w ten sam sposób przez wszystkie państwa członkowskie przy proponowaniu włączenia danego gatunku do wykazu unijnego oraz mając na uwadze, że nie można zagwarantować, że wszystkie państwa członkowskie stosują ten sam rodzaj dowodów i te same ogólne standardy;

P.

mając na uwadze, że projekt unijnego wykazu gatunków został sporządzony raczej w oparciu o polityczne, a nie naukowe kryteria;

Q.

mając na uwadze, że ten wykaz gatunków został sporządzony nie w oparciu o jednolitą procedurę oceny zagrożeń i metodologię, a raczej zgodnie z wolą polityczną państw członkowskich;

R.

mając na uwadze, że projekt wykazu unijnego nie podejmuje problemu inwazyjnych gatunków obcych w wszechstronny sposób, tak aby chronić rodzimą bioróżnorodność i usługi ekosystemowe, a także minimalizować i łagodzić wpływ, jaki gatunki te mogą mieć na zdrowie ludzkie i na gospodarkę;

S.

mając na uwadze, że rozporządzenie w sprawie inwazyjnych gatunków obcych, jako specjalny instrument ustawodawczy UE, może przyczynić się do sprostania utrzymującym się wyzwaniom związanym z utratą różnorodności biologicznej, osiągania konkretnych wyników oraz pomóc w realizacji celów strategii ochrony różnorodności biologicznej, jednak jedynie pod warunkiem, że będzie właściwie wdrażane, przy poparciu ze strony władz lokalnych i ogółu społeczeństwa;

T.

mając na uwadze, że pierwotny wykaz Komisji był krytykowany przez szereg właściwych organów krajowych, zainteresowanych stron i ogół społeczeństwa w takim stopniu, iż obecnie podmioty te poważnie wątpią w przyszłą skuteczność rozporządzenia w sprawie inwazyjnych gatunków obcych, głównie z tego powodu, że w wykazie nie znalazły się najbardziej problematyczne inwazyjne gatunki obce, podczas gdy znalazły się w nim pewne gatunki, które nie mogą w znaczny sposób negatywnie oddziaływać na różnorodność biologiczną, usługi ekosystemowe, ludzkie zdrowie lub gospodarkę, lub też w odniesieniu do których środki, jakie należałoby podjąć, będą wiązać się z nieproporcjonalnymi kosztami;

U.

mając na uwadze, że pierwotny wykaz pomija gatunki, które znajdują się wśród najbardziej szkodliwych inwazyjnych gatunków w Europie; mając na uwadze, że pewne lądowe gatunki roślin i ssaków spełniają odnośne kryteria i dostępna jest związana z nimi szczegółowa ocena ryzyka, a jednak nie zostały one ujęte w wykazie; mając na uwadze, że gatunki ssaków, które są w ostatnich latach najszybciej rozprzestrzeniającymi się gatunkami obcymi w Europie, nie zostały ujęte w wykazie oraz mając na uwadze, że powszechnie występujące i szybko rozprzestrzeniające się gatunki roślin o znaczącym i dobrze udokumentowanym wpływie na ludzkie zdrowie również nie zostały w nim ujęte;

Dz.U.UE.C.2017.399.68

Wykaz inwazyjnych gatunków obcych