Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 14 czerwca 2018 r. w sprawie sytuacji w zakresie praw człowieka w Bahrajnie, w szczególności sytuacji Nabila Radżaba (2018/2755(RSP)).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.28.76

Akt nienormatywny

Wersja od: 27 stycznia 2020 r.

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 14 czerwca 2018 r. w sprawie sytuacji w zakresie praw człowieka w Bahrajnie, w szczególności sytuacji Nabila Rad żaba (2018/2755(RSP))

P8_ТA(2018)0260

Sytuacja w zakresie praw człowieka w Bahrajnie, w szczególności sprawa Nabila Radiaba

(2020/C 28/08)

(Dz.U.UE C z dnia 27 stycznia 2020 r.)

Parlament Europejski,

- uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie Bahrajnu, zwłaszcza rezolucję z 6 lutego 2014 r. w sprawie Bahrajnu, w szczególności sytuacji Nabila Radżaba, Abdulhadiego Al-Chawadży i Ibrahima Szarifa ¹ , rezolucję z 9 lipca 2015 r. w sprawie Bahrajnu, w szczególności sprawy Nabila Radżaba ² , z 4 lutego 2016 r. w sprawie Bahrajnu: sprawa Mohammeda Ramadana ³ , z 7 lipca 2016 r. w sprawie Bahrajnu ⁴ , z 16 lutego 2017 r. w sprawie egzekucji w Kuwejcie i Bahrajnie ⁵  i z 3 października 2017 r. w sprawie stawienia czoła kurczeniu się przestrzeni działania społeczeństwa obywatelskiego w krajach rozwijających się ⁶ ,

- uwzględniając oświadczenia rzecznik Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych z 17 czerwca 2015 r. w sprawie skazania sekretarza generalnego Al-Wefaq w Bahrajnie Alego Salmana, z 11 lipca 2017 r. w sprawie skazania Nabila Radżaba przez sąd w Bahrajnie i z 6 czerwca 2018 r. w sprawie skazania bahrajńskiego obrońcy praw człowieka Nabila Radżaba,

- uwzględniając oświadczenie przewodniczącego Podkomisji Praw Człowieka z 22 listopada 2017 r.,

- uwzględniając spotkanie nieformalnej grupy roboczej ds. praw człowieka UE-Bahrajn, które odbyło się 15 maja 2018 r.,

- uwzględniając oświadczenie wysokiego komisarza ONZ ds. praw człowieka Zeida Ra'ada Al Husseina z 11 września 2017 r. w sprawie sytuacji w Bahrajnie,

- uwzględniając oświadczenie Komitetu ONZ przeciwko Torturom z 12 maja 2017 r.,

- uwzględniając przyjętą w lutym 2002 r. konstytucję Bahrajnu, a zwłaszcza jej rozdział 3, art. 364 kodeksu karnego Bahrajnu oraz ustawę o obywatelstwie Bahrajnu z 19 6 3 r.,

- uwzględniając przyjęte w listopadzie 2011 r. sprawozdanie Bahrajńskiej Niezależnej Komisji Śledczej (BICI),

- uwzględniając wytyczne UE dotyczące obrońców praw człowieka, dialogu z państwami trzecimi na temat praw człowieka, kary śmierci, tortur, wolności wypowiedzi w Internecie i poza nim,

- uwzględniając Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych z 1966 r., Konwencję ONZ w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania, Konwencję o prawach dziecka, a także Arabską kartę praw człowieka, których Bahrajn jest stroną,

- uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka ONZ z 1948 r., zwłaszcza jej art. 15,

- uwzględniając art. 135 ust. 5 i art. 123 ust. 4 Regulaminu,

A. mając na uwadze, że w dniu 5 czerwca 2018 r. Sąd Apelacyjny Bahrajnu orzekł, że utrzymuje w mocy pięcioletni wyrok ciążący na czołowym obrońcy praw człowieka Nabilu Radżabie za "rozpowszechnianie nieprawdziwych informacji w czasie wojny" (art. 133 kodeksu karnego Bahrajnu), "oczernianie kraju ościennego" (art. 215) i "znieważenie organu publicznego" (art. 216) w tweetach dotyczących rzekomych tortur stosowanych w zakładzie karnym w Dżauw w Bahrajnie i na temat ataków z powietrza dokonywanych przez koalicję pod wodzą Arabii Saudyjskiej w Jemenie; mając na uwadze, że zarzuty te oparte są na przepisach kryminalizujących prawo do wolności wypowiedzi chronione na podstawie art. 19 Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych, który Bahrajn ratyfikował w 2006 r.; mając na uwadze, że obecnie N. Radżab ma złożyć ostateczną apelację w Sądzie Kasacyjnym Bahrajnu;

B. mając na uwadze, że N. Radżab miał zostać uwolniony w tym miesiącu po odbyciu dwuletniego wyroku więzienia w upadlających warunkach, które należałoby uznać za przykład złego traktowania, za wywiady udzielone telewizji w 2015 r. i 2016 r. na temat ograniczania wolności prasy w Bahrajnie; mając na uwadze, że przed arbitralnym aresztowaniem w czerwcu 2016 r. Nabilowi Radżabowi zakazano podróżowania i w latach 2012-2014 odbył on dwuletnią karę więzienia za korzystanie z przysługującego mu prawa do wolności wypowiedzi i zgromadzeń; mając na uwadze, że Grupa Robocza ONZ ds. Arbitralnych Zatrzymań orzekła w 2013 r., że aresztowanie go za rolę, jaką pełnił, pomagając kierować demonstracjami w Bahrajnie i organizować je, miało arbitralny charakter; mając na uwadze, że padł on ofiarą niesprawiedliwego procesu sądowego;

C. mając na uwadze, że oprócz nowego pięcioletniego wyroku Nabilowi Radżabowi grozi kolejny wyrok więzienia w aż 14 wytoczonych mu jakoby przez rząd sprawach, w których postawiono mu dodatkowo zarzuty "rozpowszechniania fałszywych wiadomości i oświadczeń oraz złośliwych pogłosek, które podważają autorytet państwa"; mając ponadto na uwadze, że 12 września 2017 r. rząd oskarżył go o "rozpowszechnianie fałszywych informacji", "podsycanie nienawiści do rządu" i o "zachęcanie do nieprzestrzegania prawa" za pośrednictwem mediów społecznościowych;

D. mając na uwadze, że stan zdrowia N. Radżaba poważnie się pogorszył z powodu złych warunków panujących w więzieniu; mając na uwadze, że jego rodzina także informowała, że musi on przebywać w celi przez 23 godziny na dobę, co jest formą kary i powoduje pogorszenie się jego stanu zdrowia; mając na uwadze, że władze więzienia jakoby celowo utrudniały leczenie N. Radżaba;

E. mając na uwadze, że sytuacja Nabila Radżaba stała się symbolem dla obrońców praw człowieka i wolności wypowiedzi w Bahrajnie, ponieważ dowodzi, że rząd tego kraju nie respektuje podjętych zobowiązań; mając na uwadze, że jest on jedną z wielu osób nielegalnie przetrzymywanych i prześladowanych z powodu korzystania z wolności wypowiedzi i zgromadzeń;

F. mając na uwadze, że w maju 2017 r. Komitet ONZ przeciwko Torturom zajął się licznymi i nieustannymi zarzutami o powszechne stosowanie tortur i złe traktowanie osób pozbawionych wolności, zwłaszcza aresztowanych pod zarzutem terroryzmu, oraz wyraził głębokie zaniepokojenie sytuacją Nabila Radżaba, Abdulhadiego Al-Chawadży Nadżiego Fatila, Husajna Dżawada, Abdulwahaba Husajna i Abduldżalila al-Singace;

G. mając na uwadze, że znacznie wzrosła liczba egzekucji i wyroków śmierci po przerwaniu siedmioletniego moratorium w lutym 2017 r., w kontekście stałych zarzutów o stosowanie tortur i złe traktowanie; mając na uwadze, że po wprowadzeniu w kwietniu 2017 r. poprawki do konstytucji Bahrajn powrócił do praktyki stawiania osób cywilnych przed trybunałami wojskowymi; mając na uwadze, że władze przywróciły Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego uprawnienia do aresztowania i prowadzenia dochodzeń, mimo że Agencja stosowała w przeszłości tortury i dopuszczała się nadużyć;

H. mając na uwadze, że sytuacja w Bahrajnie stała się krytyczna pod względem respektowania wolności wypowiedzi, zrzeszania się i pokojowych zgromadzeń; mając na uwadze, że coraz dotkliwsze represje wobec obrońców praw człowieka i pokojowych działaczy opozycji obejmują wyroki więzienia, wygnanie, zakazy podróżowania, pozbawienie obywatelstwa lub poważne groźby i zastraszanie w odpowiedzi na ich pokojową działalność;

I. mając na uwadze, że Zgromadzenie Narodowe i Rada Szury Bahrajnu zatwierdziły nowelizację ustawy o wykonywaniu praw politycznych, która uniemożliwi niezależny udział polityczny w wyborach w 2018 r.;

J. mając na uwadze, że w 2016 r. rząd Bahrajnu zawiesił największe opozycyjne stowarzyszenie polityczne Al-Wefaq, zamroził jego aktywa i zablokował dostęp do jego strony internetowej w Bahrajnie; mając na uwadze, że przeprowadzono nalot na siedzibę stowarzyszenia, co pociągnęło za sobą zarzut o "chroniczny brak poszanowania dla konstytucji Królestwa i podważanie jej prawomocności" i "wzywanie do zagranicznej interwencji", a także o "nawoływanie do przemocy i wspieranie organizacji terrorystycznych";

K. mając na uwadze, że w dniu 31 maja 2017 r. sąd w Bahrajnie zarządził likwidację opozycyjnego bahrajńskiego stowarzyszenia Narodowa Akcja Demokratyczna (Waad); mając na uwadze, że w dniu 26 października 2017 r. Sąd Apelacyjny Bahrajnu utrzymał w mocy wyrok dotyczący likwidacji Waad;

L. mając na uwadze, że w dniu 15 maja 2018 r. bahrajński Trybunał Karny pozbawił obywatelstwa 115 osób w niesprawiedliwym procesie zbiorowym, któremu towarzyszyły doniesienia o torturach i naruszeniach sprawiedliwości proceduralnej; mając na uwadze, że groźba pozbawienia obywatelstwa lub jego faktyczne cofnięcie są wykorzystywane jako środek represji politycznych; mając na uwadze, że wiele osób, w tym dzieci, głównie należących do ludności szyickiej, pozbawiono obywatelstwa, co stanowi bezpośrednie naruszenie art. 15 Powszechnej deklaracji praw człowieka i art. 7 Konwencji o prawach dziecka;

M. mając na uwadze, że od czasu protestów w 2011 r. i w następstwie wniosków zawartych w sprawozdaniu BICI stworzono szereg organów wewnętrznych w celu monitorowania nadużyć rządowych, nie są one jednak wystarczająco skuteczne ani niezależne; mając na uwadze, że według doniesień brak niezależności tych organów powoduje brak rozliczalności rządu i sił bezpieczeństwa Bahrajnu; mając na uwadze, że sprzyja to kulturze bezkarności, która podważa próby demokratycznych reform i służy dalszej destabilizacji kraju;

N. mając na uwadze, że UE uznaje bliską współpracę ze społeczeństwem obywatelskim i obrońcami praw człowieka w państwach trzecich za jeden ze swoich głównych priorytetów w promowaniu praw człowieka i walce z ich naruszeniami;

1. wzywa do natychmiastowego uwolnienia wszystkich osób zatrzymanych wyłącznie za udział w pokojowych działaniach politycznych i na rzecz praw człowieka; wzywa władze państwowe, siły i służby bezpieczeństwa do położenia kresu wszelkim aktom przemocy, nękania i zastraszania, w tym również na szczeblu sądowym, oraz cenzurze wobec obrońców praw człowieka, oponentów politycznych, demonstrantów, przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego i ich bliskich w kraju i poza jego granicami; potępia powtarzające się ataki na podstawowe prawa demokratyczne, w szczególności wolność wypowiedzi, swobodę zrzeszania się i zgromadzeń, pluralizm polityczny i rządy prawa w Bahrajnie;

2. domaga się natychmiastowego i bezwarunkowego uwolnienia Nabila Radżaba, wycofania wszelkich stawianych mu zarzutów, a ponadto wzywa władze, by zapewniły, że w oczekiwaniu na zwolnienie nie będzie on poddawany torturom ani innemu brutalnemu traktowaniu oraz będzie miał możliwość regularnych kontaktów z rodziną i wybranymi przez siebie prawnikami; potępia zatrzymanie Nabila Radżaba, które narusza m.in. jego prawa do wolności wypowiedzi i swobody przemieszczania się;

3. wzywa władze Bahrajnu do przestrzegania podjętych zobowiązań międzynarodowych i obowiązków w zakresie poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności oraz do zapewnienia obrońcom praw człowieka i osobom krytykującym władze bezpiecznych i sprzyjających warunków działania, w tym w kontekście wyborów w 2018 r., gwarantujących prawa do wolności wypowiedzi, zrzeszania się i pokojowych zgromadzeń; przypomina rządowi Bahrajnu, że jest on odpowiedzialny za zapewnienie bezpieczeństwa wszystkim obywatelom niezależnie od ich poglądów i przynależności politycznej lub wyznania;

4. ubolewa z powodu złych warunków panujących w więzieniach w tym kraju, a także stosowania tortur przez bahrajńskich funkcjonariuszy bezpieczeństwa i personel więzienny; wzywa władze Bahrajnu do powstrzymania się od stosowania wszelkiego rodzaju tortur, okrutnego i poniżającego traktowania zatrzymanych, do pełnego zbadania wszystkich domniemanych przypadków naruszania praw podstawowych i torturowania więźniów, a także do postawienia sprawców przed wymiarem sprawiedliwości;

5. przypomina władzom Bahrajnu, że art. 15 Konwencji w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania zakazuje wykorzystywania jakichkolwiek zeznań złożonych w wyniku stosowania tortur jako dowodu w postępowaniach sądowych; wzywa władze Bahrajnu do niezwłocznego ratyfikowania Protokołu fakultatywnego do Konwencji w sprawie zakazu stosowania tortur;

6. zdecydowanie potępia dużą liczbę wyroków śmierci wydawanych w tym kraju i wzywa do oficjalnego moratorium na wszystkie egzekucje; wzywa do rewizji wszystkich wyroków śmierci w celu zagwarantowania, że procesy te były zgodne z normami międzynarodowymi;

7. wzywa władze do zmiany konstytucji, aby położyć kres wykorzystywaniu trybunałów wojskowych do sądzenia osób cywilnych;

8. potępia masowe pozbawianie obywatelstwa wykorzystywane jako środek represji, a ponadto wzywa władze Bahrajnu do uchylania tych decyzji oraz przestrzegania zobowiązań i norm międzynarodowych;

9. wzywa władze Bahrajnu do natychmiastowego zniesienia zakazu podróży nałożonego na obrońców praw człowieka i nalega, by władze w każdych okolicznościach gwarantowały obrońcom praw człowieka w tym kraju możliwość prowadzenia legalnej działalności na rzecz praw człowieka zarówno na szczeblu krajowym, jak i międzynarodowym, bez utrudnień, zastraszania czy prześladowania;

10. zachęca rząd Bahrajnu, aby dążył do stabilności za pośrednictwem reform i pluralistycznego pojednania w warunkach, w których możliwe jest swobodne wyrażanie zasadnych i pokojowych zastrzeżeń politycznych, zwłaszcza w świetle zbliżających się wyborów do Zgromadzenia Narodowego zaplanowanych na październik 2018 r.; w związku z tym potępia ataki na opozycję i społeczeństwo obywatelskie w Bahrajnie, w tym zawieszenie działalności opozycyjnego stowarzyszenia Al-Wefaq, likwidację opozycyjnego stowarzyszenia Waad i zakazanie ich członkom udziału w nadchodzących wyborach; uważa te działania za sprzeczne z zasadami pluralizmu demokratycznego oraz wolnych i uczciwych wyborów, a także za stojące w sprzeczności z umowami międzynarodowymi i konstytucją Bahrajnu; wzywa wszystkie strony do zaangażowania się w rzeczywisty dialog narodowy w celu wznowienia pokojowego i konstruktywnego procesu pojednania narodowego;

11. wzywa wiceprzewodniczącą Komisji / wysoką przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Europejską Służbę Działań Zewnętrznych, Radę i państwa członkowskie do systematycznego nagłaśniania obaw dotyczących łamania praw człowieka w Bahrajnie oraz do rozważenia wprowadzenia ukierunkowanych środków przeciwko osobom odpowiedzialnym za poważne naruszenia praw człowieka;

12. wzywa UE i jej państwa członkowskie, by nadal odnosiły się do Bahrajnu w oświadczeniach UE i państw członkowskich w ramach punktu 4 na najbliższych sesjach Rady Praw Człowieka ONZ;

13. wzywa rząd Bahrajnu, aby współpracował ze specjalnymi sprawozdawcami ONZ (w szczególności do spraw tortur, do spraw wolności zgromadzeń, ds. wolności religii i przekonań, do spraw niezawisłości sędziów i prawników oraz do spraw obrońców praw człowieka) oraz wystosował do nich stałe zaproszenie; wzywa władze Bahrajnu, aby umożliwiły międzynarodowym organizacjom pozarządowym i dziennikarzom swobodny dostęp do kraju, w tym w celu skontaktowania się z zatrzymanymi obrońcami praw człowieka;

14. wyraża ubolewanie, że przedsiębiorstwa europejskie wywożą do Bahrajnu technologie nadzoru, i podkreśla, że unijne organy kontroli eksportu powinny uwzględniać kryteria dotyczące praw człowieka przed wydaniem pozwolenia na wywóz do kraju trzeciego; wzywa wszystkie państwa członkowskie UE do ścisłego przestrzegania Kodeksu postępowania UE w sprawie wywozu uzbrojenia, a w szczególności do zaprzestania wszelkich transferów broni, sprzętu do inwigilacji i materiałów wywiadowczych, które mogą być wykorzystywane przez Bahrajn w powtarzających się atakach na prawa człowieka;

15. wyraża ubolewanie, że Bahrajn ponownie odmówił przyjęcia oficjalnej delegacji Podkomisji Praw Człowieka PE; wzywa władze Bahrajnu, aby umożliwiły oficjalnej delegacji posłów do Parlamentu Europejskiego złożenie wizyty w tym kraju w celu spotkania się z władzami publicznymi i przedstawicielami społeczeństwa obywatelskiego;

16. wyraża ubolewanie, że w 2014 r. Nagrodę Chaillot za promowanie praw człowieka w regionie Rady Współpracy Państw Zatoki przyznano Narodowemu Instytutowi Praw Człowieka w Bahrajnie, który wielokrotnie usprawiedliwiał łamanie praw człowieka przez rząd bahrajński, w tym uwięzienie Nabila Radżaba;

17. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, rządom i parlamentom państw członkowskich, rządowi i parlamentowi Królestwa Bahrajnu oraz członkom Rady Współpracy Państw Zatoki; apeluje o przetłumaczenie niniejszej rezolucji na język arabski.

¹ Dz.U.C 93 z24.3.2017, s. 154.

² Dz.U.C 265 z 11.8.2017, s. 151.

³ Dz.U. С 35 z 31.1.2018, s. 42.

⁴ Dz.U.C 101 z 16.3.2018,s. 130.

⁵ Teksty przyjęte, P8_TA(2017)0044.

⁶ Teksty przyjęte, P8_TA(2017)0365.