Ramy koordynacji na potrzeby konsultacji Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego udzielanych organom nadzoru w sprawie przedłużenia okresu, o którym mowa w art. 138 ust. 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE (Wypłacalność II) (ERRS/2018/7).
Dz.U.UE.C.2019.36.31
Akt obowiązującyDECYZJA EUROPEJSKIEJ RADY DS. RYZYKA SYSTEMOWEGO
z dnia 14 listopada 2018 r.
w sprawie ram koordynacji na potrzeby konsultacji Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego udzielanych organom nadzoru w sprawie przedłużenia okresu, o którym mowa w art. 138 ust. 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE (Wypłacalność II)
(2019/C 36/10)
(Dz.U.UE C z dnia 29 stycznia 2019 r.)
RADA GENERALNA EUROPEJSKIEJ RADY DS. RYZYKA SYSTEMOWEGO,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1092/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie unijnego nadzoru makroostrożnościowego nad systemem finansowym i ustanowienia Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego 1 , w szczególności art. 3 ust. 2 lit. j) oraz art. 4 ust. 2,
uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) 2 , w szczególności art. 138 ust. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W art. 138 dyrektywy 2009/138/WE ustanowiono zasady i procedury na wypadek niezgodności z kapitałowym wymogiem wypłacalności lub niebezpieczeństwa wystąpienia takiej niezgodności. W takich wypadkach zachodzi obowiązek działania zgodnie z właściwymi procedurami w celu przywrócenia poziomu dopuszczalnych środków własnych pokrywającego kapitałowy wymóg wypłacalności lub obniżenia profilu ryzyka zakładu ubezpieczeń lub zakładu reasekuracji, tak aby zapewnić zgodność z kapitałowym wymogiem wypłacalności w określonym terminie.
(2) Zgodnie z art. 138 ust. 4 dyrektywy 2009/138/WE w przypadku ogłoszenia przez Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych (EIOPA) wyjątkowej niekorzystnej sytuacji mającej wpływ na zakłady ubezpieczeń i zakłady reasekuracji reprezentujące znaczny udział w rynku lub dotknięte linie biznesowe zainteresowany organ nadzoru może przedłużyć okres naprawczy w odniesieniu do zakładów, których taka sytuacja dotyczy, o maksymalny okres siedmiu lat.
(3) Zgodnie z art. 138 ust. 4 dyrektywy 2009/138/WE zainteresowany organ nadzoru może konsultować się z Europejską Radą ds. Ryzyka Systemowego (ERRS) odnośnie do przedłużenia okresu naprawczego w stosunku do zakładów, których dotyczy wyjątkowa niekorzystna sytuacja ogłoszona przez EIOPA. Organ nadzoru może podjąć decyzję w sprawie potrzeby i dokładnej treści wniosku o udzielenie przez ERRS konsultacji w sprawie przedłużenia okresu naprawczego.
(4) ERRS jest odpowiedzialna za sprawowanie nadzoru makroostrożnościowego w Unii. W tym zakresie celem ERRS jest przyczynianie się do zapobiegania ryzyku systemowemu dla stabilności finansowej w Unii, w tym ryzyku powstającemu poza Unią, i jego ograniczanie. W związku z tym, zgodnie ze swoim mandatem, ERRS powinna koncentrować się na aspektach makroostrożnościowych i skutkach przedłużenia lub nieprzedłużenia okresu naprawczego w odniesieniu do dotkniętych zakładów. W miarę możliwości ERRS ma obowiązek dokonać oceny wpływu takiego przedłużenia lub nieprzedłużenia na rynki finansowe, inne zakłady ubezpieczeń lub zakłady reasekuracji oraz na gospodarkę realną.
(5) W celu usprawnienia procesu konsultacji w sprawie przedłużenia okresu naprawczego konieczne jest ustanowienie ram koordynacji w ramach ERRS. Na potrzeby tych ram wykorzystane mogą zostać istniejące ramy koordynacji wynikające z decyzji Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego ERRS/2015/4 3 dotyczące powiadamiania przez odpowiednie organy o krajowych środkach polityki makroostrożnościowej, przedstawiania opinii i wydawania zaleceń przez ERRS, które zostały z powodzeniem przetestowane przy różnych okazjach.
(6) Wreszcie, dokonując oceny, ERRS musi zapewnić niezbędny poziom wiedzy specjalistycznej w dziedzinie ubezpieczeń i reasekuracji, a także ścisłą współpracę ERRS z EIOPA,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Francesco MAZZAFERRO | |
Szef Sekretariatu ERRS, | |
w imieniu Rady Generalnej ERRS |