Publikacja w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej wniosku o zmianę w specyfikacji nazwy produktu sektora wina, o której mowa w art. 105 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 ["Μαντινεία" (Mantinia) (ChNP)].
Dz.U.UE.C.2018.302.13
Akt nienormatywnyDECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI
z dnia 22 sierpnia 2018 r.
w sprawie publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej wniosku o zmianę w specyfikacji nazwy produktu sektora wina, o której mowa w art. 105 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 ["Μαντινεία" (Mantinia) (ChNP)]
(Dz.U.UE C z dnia 28 sierpnia 2018 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 1 , w szczególności jego art. 97 ust. 3,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Grecja złożyła wniosek o zmianę w specyfikacji nazwy "Μαντινεία" (Mantinia) zgodnie z art. 105 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.
(2) Komisja rozpatrzyła wniosek i stwierdziła, że spełniono warunki określone w art. 93-96, w art. 97 ust. 1 oraz w art. 100, 101 i 102 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.
(3) Aby umożliwić składanie oświadczeń o sprzeciwie zgodnie z art. 98 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, wniosek o zmianę w specyfikacji nazwy "Μαντινεία" (Mantinia) należy opublikować w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,
STANOWI, CO NASTĘPUJE:
Wniosek o zmianę w specyfikacji nazwy "Μαντινεία" (Mantinia) (ChNP), zgodnie z art. 105 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, znajduje się w załączniku do niniejszej decyzji.
Zgodnie z art. 98 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 prawo do zgłoszenia sprzeciwu wobec zmiany w specyfikacji produktu, o której mowa w akapicie pierwszym niniejszego artykułu, przysługuje w ciągu dwóch miesięcy od daty opublikowania niniejszej decyzji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
| W imieniu Komisji | |
| Pierre MOSCOVICI | |
| Członek Komisji |
ZAŁĄCZNIK
"Μαντινεία" (Mantinia)
"Μαντινεία" (Mantinia)
Data złożenia wniosku: 10.6.2016
WNIOSEK O ZMIANĘ W SPECYFIKACJI PRODUKTU
Art. 105. rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 - zmiana inna niż nieznaczna
Zmiana wprowadzona do dokumentacji technicznej Mantinia PDO-GR-A1554, specyfikacji produktu i jednolitego dokumentu, stanowi korektę wartości minimalnej naturalnej zawartości alkoholu w gatunkowym winie białym musującym posiadającym oznaczenia brut nature, extra brut, brut, extra sec, sec, demi sec oraz doux z wartości 11 % na 9,5 % obj., ponieważ wartość 11 % została wpisana przez pomyłkę podczas przygotowywania dokumentacji technicznej.
Zgodnie z praktyką enologiczną produkcji gatunkowego wina musującego Mantinia (ChNP) minimalna naturalna zawartość alkoholu w winie bazowym musi wynosić 9,5 % obj., tak aby po drugiej fermentacji rzeczywista zawartość alkoholu wyniosła 11 % obj.; jeśli do produkcji wina musującego użyje się wino bazowe o minimalnej naturalnej zawartości alkoholu wynoszącej 11 %, rzeczywista zawartość alkoholu wyniesie 12,5 % obj., co nie odpowiada rzeczywistości. Jest oczywiste, że wartość 11 % obj. naturalnej zawartości alkoholu została wpisana w wyniku błędu, jako że nie stanowi to dobrej praktyki enologicznej.
Zmiana dotyczy sekcji "Opis win" jednolitego dokumentu i specyfikacji produktu.
Zmiana wprowadzona do dokumentacji technicznej Mantinia PDO-GR-A1554, specyfikacji produktu i jednolitego dokumentu, stanowi korektę wartości maksymalnego zbioru z hektara wyrażonego w hektolitrach produktu końcowego zarówno dla wina białego wytrawnego, jak i dla gatunkowego wina białego musującego, z wartości 66 hl na 82,5 hl, ponieważ wartość 66 hl została wpisana przez pomyłkę podczas przygotowywania dokumentacji technicznej.
Wartość podana w aktualnej specyfikacji produktu jest dużo niższa niż wartość obserwowana w praktyce. W praktyce - zakładając, że zbiory w winnicy wynoszą 1 100 kg winogron ze stremma (1 000 m2), uzyskanie 66 hl z hektara oznaczałoby wydajność plonu 60 % wina po degorżowaniu. Są to bardzo małe zbiory, a w każdym razie niespełniające specyfikacji współczesnego wyrobu wina. Produkcja wina przy zastosowaniu minimalnej technologii używanej w lokalnych wytwórniach wina pozwala uzyskać ponad 74 % wina po degorżowaniu, a w niektórych przypadkach jego ilość może sięgać nawet 78 %. Należy ponadto zauważyć, że winogrona niektórych upraw są bardziej soczyste, co pozwala na jeszcze wyższy uzysk. Ten fakt, w połączeniu z oferowaną przez nowoczesną technologię możliwością odpowiedniego pozyskiwania soku z winogron i otrzymywania maksymalnego stężenia czystego moszczu winogronowego na potrzeby fermentacji, oznacza, że realna wartość wynosi 75 %. W oparciu o ten odsetek i ustalony plon z 1 000 m2 winnicy wynoszący 1 100 kg zalecana wielkość uzysku wynosi 82,5 hl.
Zmiana dotyczy sekcji "Maksymalne zbiory produktu końcowego z hektara dla wina białego wytrawnego" oraz "Maksymalne zbiory produktu końcowego z hektara dla gatunkowego wina białego musującego" jednolitego dokumentu i specyfikacji produktu.
JEDNOLITY DOKUMENT
"Μαντινεία" (Mantinia)
ChNP - chroniona nazwa pochodzenia
Wino białe wytrawne kategorii 1
Wygląd: kolor słomkowy (bladożółty) z zielonymi refleksami, który może przejść w intensywnie żółty, gdy wino dojrzeje.
Zapach: złożony i intensywny bukiet o nutach owocowych (głównie cytrusowych) i kwiatowych (róży, jaśminu itp.), które są typowe dla użytych odmian winorośli oraz zależą od procentowego udziału każdej z nich. Podczas dojrzewania wina pojawiają się refleksy nieorganiczne.
Smak: zrównoważony smak o bogatym, wyrazistym bukiecie i kwasowości unikalnej dla tego obszaru. Aromatyczny, długotrwały posmak.
Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
| Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % obj.): | |
| Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % obj.): | 11,0 |
| Minimalna kwasowość ogólna: | 5,0 gramów na litr, wyrażona jako kwas winowy |
| Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr): | 18 |
| Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr): | 200 |
W przypadku braku wskazania konkretnej wartości stosuje się limity określone w przepisach Unii.
Gatunkowe wino musujące kategorii 5
Wino z oznaczeniami "brut nature", "extra brut", "brut", "extra sec", "sec", "demi sec", "doux"
Wygląd: blady, żółtawozielony kolor z cienką linią bąbelków, które w miarę upływu czasu przybierają na intensywności i mocy.
Zapach: nuty aromatyczne róży, miodu i owoców
Smak: świeży smak wynikający z wysokiej kwasowości i obecności dwutlenku węgla (CO2). Posmak i zrównoważenie różnią się w zależności od zawartości cukru w winie - od wytrawnego po słodki.
Zawartość cukru wynosi do 3 g/l w przypadku win musujących z oznaczeniem "brut nature", do 6 g/l w przypadku win musujących z oznaczeniem "extra brut", do 12 g/l w przypadku win musujących z oznaczeniem "brut", 12-17 g/l w przypadku win musujących z oznaczeniem "extra sec", 17-32 g/l w przypadku win musujących z oznaczeniem "sec", 32-50 g/l w przypadku win musujących z oznaczeniem "demi sec" oraz ponad 50 g/l w przypadku win musujących z oznaczeniem "doux".
Ogólne analityczne cechy charakterystyczne
| Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % obj.): | |
| Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % obj.): | 11,0 |
| Minimalna kwasowość ogólna: | 5,5 grama na litr, wyrażona jako kwas winowy |
| Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr): | 18 |
| Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr): | 185 |
Przy braku wskazania konkretnej wartości stosuje się limity określone w przepisach unii.
Wyrób wina białego kategorii 1
Ograniczenia w zakresie wytwarzania wina
Wino białe Mantinia (ChNP) jest produkowane za pomocą: a) tradycyjnej metody wyrobu wina białego lub b) ekstrakcji przed procesem fermentacji. Następnie ma miejsce sedymentacja statyczna i dodawane są czyste kultury drożdży, co wydobywa cechy aromatyczne wina. Temperatura podczas fermentacji alkoholu nie przekracza 20 °C.
Wino Mantinia (ChNP) jest wytwarzane z następujących odmian winorośli: Moschofilero (przynajmniej 85 %) i Asproudes.
Wyrób gatunkowego wina białego musującego kategorii 5
Ograniczenia w zakresie wytwarzania wina
Wina musujące produkuje się albo za pomocą tradycyjnej metody fermentacji w butelce, albo za pomocą metody fermentacji w zamkniętym zbiorniku. Pierwsza metoda polega na fermentacji wytrawnego wina bazowego w butelkach, z dodatkiem cukrów i drożdży. Początkowo butelki uszczelnia się przy pomocy kapsla i pozostawia do fermentacji. Proces ten może trwać kilka miesięcy. Po usunięciu drożdży butelki uszczelnia się zwykłym korkiem.
Systemy uprawy winorośli
Technika uprawy
Winogrona używane do wyrobu win Mantinia (ChNP) pochodzą z krótko przyciętych winorośli prowadzonych w kształcie kielicha lub formie sznura poziomego (1-2 oczka).
Szczególne praktyki enologiczne stosowane przy wytwarzaniu win
Szczególna praktyka enologiczna
Określenia "Réserve" w odniesieniu do win białych wytrawnych Mantinia (ChNP) można używać tylko jeżeli wina te dojrzewały łącznie przez przynajmniej jeden (1) rok, z czego przynajmniej sześć (6) miesięcy w beczkach dębowych i trzy (3) miesiące w butelkach.
Określenia "Grande Réserve" w odniesieniu do win białych wytrawnych Mantinia (ChNP) można używać tylko jeżeli wina te dojrzewały przez przynajmniej dwa (2) lata, z czego przynajmniej dwanaście (12) miesięcy w beczkach dębowych i sześć (6) miesięcy w butelkach.
Maksymalne zbiory winogron z hektara dla wina białego wytrawnego kategorii 1
11 000 kg winogron z hektara
Maksymalne zbiory produktu końcowego z hektara dla wina białego wytrawnego kategorii 1
82,5 hl z hektara
Maksymalne zbiory winogron z hektara dla gatunkowego wina białego musującego kategorii 5
11 000 kg winogron z hektara
Maksymalne zbiory produktu końcowego z hektara dla gatunkowego wina białego musującego kategorii 5
82,5 hl z hektara
Obszar uprawy winorośli, na którym produkowane jest wino Mantinia (ChNP), obejmuje winnice położone na obszarze lądowym gminy Tripoli, w szczególności: okręg Tripoli i lokalne jednostki administracyjne Agios Vasilios Mantinias, Agios Kontantinos, Merkovounio, Pelagos i Skopi położone w okręgu Tripoli; jednostki administracyjne Lithovounia, Magoula, Rizes i Psili Vrysi w okręgu Tegea; jednostki administracyjne Artemisio, Kapsas, Loukas, Nestani, Pikernis, Sagkas i Simiades w okręgu Mantinia; jednostki administracyjne Agiorgitiko, Zevgolateio, Neochori Mantinia, Partheni i Steno w okręgu Korythio; jednostki administracyjne Kandila, Levidi, Orchomenos i Palaiopyrgos w okręgu Levidi; osada Kouvli w jednostce administracyjnej Doliana w gminie Woria Kinuria.
Asproudes B
Moschofilero N - Mavrofilero
Szczegółowe informacje dotyczące obszaru geograficznego
Jakość, związek historyczny, związki kulturowe, społeczne i gospodarcze, środowisko geograficzne i pochodzenie geograficzne wina białego wytrawnego (kategoria 1) i gatunkowego wina białego musującego (kategoria 5).
Jakość win białych wytrawnych i gatunkowych win musujących Mantinia (ChNP) wynika z odporności odmian winorośli używanych do wytwarzania tych win i warunków klimatycznych panujących w tym regionie podczas dojrzewania. Dobry stan surowca i proces wyrobu wina odgrywają jednak także kluczową rolę w zapewnianiu jakości wina, a właściwe techniki uprawy zapewniają osiąganie zgodności z zalecaną wielkością zbiorów.
Tradycja uprawy winorośli w regionie jest bardzo długa i sięga czasów starożytnych, co obrazują liczne znaleziska archeologiczne świadczące o związku regionu z winem i kultem boga Dionizosa. Na obszarze tym rośnie również winorośl Pauzaniasza, uważana za najstarszą winorośl świata. Homer opisywał Mantinię jako "krainę winnic".
Pierwsze greckie wino musujące z aromatycznych winorośli Moschofilero wytwarzano tutaj na początku XX wieku.
Uznanie regionu Mantinii (ChNP) w 1971 r. jest wynikiem długiej tradycji uprawy winorośli i wytwarzania wina w regionie. Spowodowało ono dalszy rozwój sektora win w Mantinii, w tym zwiększenie obszarów uprawy winorośli i powstanie nowych wytwórni wina.
Wina Mantinia (ChNP) były wielokrotnie wyróżniane międzynarodowymi nagrodami, a odmiana Moschofilero oraz wino Mantinia reprezentują wino greckie w ramach planu strategicznego na rzecz jego promocji.
Obszar, na którym wytwarzane jest wino Mantinia (ChNP), położony jest w środkowowschodniej części Arkadii. Nazywany polami Mandinii; jest to płaskowyż o średniej wysokości 660 m.
Ze względu na kryteria genetyczne lokalne gleby należą do następujących trzech kategorii:
A) gleby inicjalne, B) gleby słabo wykształcone, C) gleby płowoziemne
Gleba w częściach płaskich to osady aluwialne z iłem piaszczystym i terra rosa. Zbocza zbudowane są z wapienia i wapienia dolomitowego. Gleba charakteryzuje się słabą lub przeciętną żyznością, jest ługowa, zawiera mało węglanu wapnia, a pod względem składu fizycznego może zawierać piasek, zwykłą glinę, glinę ilastą lub ił ciężki. Zawartość materii organicznej w warstwach wierzchnich jest umiarkowana i maleje proporcjonalnie do głębokości. PH gleby wynosi 5,5-7,5, co sprzyja wzrostowi i regularnemu odżywianiu winorośli. Bardzo dobra pojemność sorpcyjna gleby na tym obszarze zapewnia roślinom konieczne ilości składników odżywczych.
Średnie najwyższe i najniższe temperatury w sezonie wegetacyjnym (kwiecień-październik) wynoszą odpowiednio 24,9 °C i 10,5 °C, a wskaźnik heliotermiczny wynosi 4 056 jednostek. W takich warunkach sezon wegetacyjny trwa 235 dni. Chociaż roczne opady deszczu wynoszą 781 mm, to ich rozkład sezonowy jest typowy dla klimatu śródziemnomorskiego, w którym największe opady deszczu występują w grudniu (176 mm), a najmniejsze w sierpniu (14 mm). Jako że średnie opady deszczu w sezonie wegetacyjnym wynoszą 260 mm, krzewy Moschofilero mogą doświadczać w niektórych latach umiarkowanych niedoborów wody.
Latem delikatne bryzy wiejące głównie z północy łagodzą letnie upały.
Szczegółowe informacje na temat wina białego wytrawnego (kategorii 1)
Wina białe Mantinia (ChNP) są koloru słomkowożółtego o refleksach od zielonkawych po różowe, mają bogaty aromat z nutami owoców cytrusowych, kwiatu cytryny, kwiatu róży i jaśminu. Są to wina o bogatym smaku i unikalnej kwasowości, dobrej równowadze oraz długotrwałym aromatycznym posmaku. Jeśli wino jest przechowywane w beczkach dębowych, jego posmak staje się głębszy i bardziej aksamitny.
Związki przyczynowe dla wina białego wytrawnego (kategorii 1)
Odmiana Moschofilero w regionie Mantinia idealnie pasuje do miejscowego makroklimatu. Służy jej duża wysokość Arkadii i jej zimny klimat, czynniki wpływające na późne dojrzewanie winogron, przypadające na pierwsze dziesięć dni października. Światło słoneczne i umiarkowane temperatury w porze letniej w połączeniu z głęboką, chłodną glebą płaskowyżu przyczyniają się do powolnego i późnego dojrzewania w porównaniu z innymi regionami, w których uprawia się winogrona. Duża dobowa amplituda temperatur w miesiącach letnich pomaga utrzymać wysoki poziom kwasowości i rozwinąć potencjał aromatyczny tej odmiany. Skład gleby na płaskowyżu umożliwia produkcję wina o bogatym smaku i średniej zawartości alkoholu. Aromat odmiany Moschofilero swą złożoność zawdzięcza płaskowyżowi Mantinia, gdyż temperatury w miesiącu poprzedzającym zbiory są umiarkowane (18,8 °C), a przez to zbliżone do optymalnej temperatury dla winorośli. Brak skrajnie wysokich temperatur (upałów) pomaga utrzymać w winogronach kwasy organiczne, co skutkuje otrzymywaniem wina o wysokiej kwasowości ogólnej, niskim pH i orzeźwiającym smaku.
Ponadto długoletnie doświadczenie plantatorów winorośli z tego regionu w połączeniu z najnowocześniejszymi technikami winiarskimi, takimi jak oczyszczanie z liści, usuwanie pączków liściowych oraz zielone zbiory, prowadzi do uzyskania surowca dobrej jakości.
Na poziomie geograficznym makroklimat, w połączeniu z właściwościami Moschofilero, odgrywa kluczową rolę w wyróżnieniu win z tego rejonu na tle win produkowanych z tych samych odmian w innych rejonach Peloponezu na mniejszych wysokościach.
Szczegółowe informacje na temat gatunkowego wina białego musującego (kategorii 5)
Gatunkowe wina musujące Mantinia (ChNP) mają jasny żółtawozielony kolor oraz drobne linie bąbelków, które z upływem czasu przybierają na intensywności i mocy, podkreślając orzeźwiający smak winorośli Moschofilero. Charakteryzują je zapachy róży, miodu i owoców cytrusowych połączone z aromatami słodkiego ciasta i świeżym smakiem wydobytym dzięki dużej kwasowości i obecności dwutlenku węgla.
Posmak i rodzaj bukietu gatunkowych win musujących Mantinia (ChNP) różnią w zależności od zawartości cukru - od wytrawnych po słodkie.
Związki przyczynowe dla gatunkowego wina białego musującego (kategorii 5)
Moschofilero jest uznawane za odmianę wszechstronną z uwagi na fakt, że na poszczególnych etapach dojrzewania powstały skład chemiczny umożliwia produkcję więcej niż jednego rodzaju wina.
Makroklimat Mantinii, charakteryzujący się dużymi wysokościami i chłodnym klimatem, przyczynia się do produkcji gatunkowych win musujących o najlepszych cechach jakościowych.
W celu produkcji gatunkowych win musujących winnice z tego rejonu wybierane są do wczesnych zbiorów w zależności od mezoklimatu uwarunkowanego położeniem. W wyniku wczesnego zbioru winogron powstaje wino bazowe o niskiej zawartości alkoholu, w pełni rozwiniętych aromatach podstawowych i obfitej kwasowości, które może być wykorzystywane do wyrobu gatunkowych win musujących.
Przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania wina
Rodzaj wymogów dodatkowych: Przepisy uzupełniające dotyczące etykietowania
Ramy prawne: Określone w prawodawstwie UE
Opis wymogu:
Art. 66. ust. 1, 2 i 6 rozporządzenia Komisji (WE) nr 607/2009 ustanawiającego niektóre szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 479/2008 w odniesieniu do chronionych nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych, określeń tradycyjnych, etykietowania i prezentacji niektórych produktów sektora wina.
Przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania wina
Ramy prawne: Określone w prawodawstwie krajowym
Rodzaj wymogów dodatkowych: Przepisy uzupełniające dotyczące etykietowania
Opis wymogu: Określenia dotyczące niektórych metod produkcji
Decyzja ministerialna nr 280557/9.6.2005 w sprawie czasu dojrzewania, leżakowania i wprowadzenia na rynek win wysokiej jakości pochodzących ze ściśle określonego obszaru oraz win lokalnych, a także określeń używanych do ich etykietowania dotyczących metod ich wytwarzania i przygotowywania (Dziennik Urzędowy, seria II, nr 818/15.6.2005).
Przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania wina
Ramy prawne: Określone w prawodawstwie krajowym
Rodzaj wymogów dodatkowych: Przepisy uzupełniające dotyczące etykietowania
Opis wymogu: Podanie rocznika na etykiecie
W przypadku użycia określeń "ΝΕΟΣ ΟΙΝΟΣ" lub "ΝΕΑΡΟΣ ΟΙΝΟΣ" ("MŁODE WINO") na etykiecie wina obowiązkowe jest podanie rocznika, zgodnie z art. 2 ust. 1 decyzji ministerialnej nr 280557/9.6.2005 w sprawie czasu dojrzewania, leżakowania i wprowadzenia na rynek win wysokiej jakości pochodzących ze ściśle określonego obszaru oraz win lokalnych, a także określeń używanych do ich etykietowania dotyczących metod ich wytwarzania i przygotowywania (Dziennik Urzędowy, seria II, nr 818/15.6.2005).
Przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania wina
Ramy prawne: Określone w prawodawstwie krajowym
Rodzaj wymogów dodatkowych: Przepisy uzupełniające dotyczące etykietowania
Opis wymogu: Umieszczanie określeń na etykietach zgodnie z prawodawstwem krajowym.
Zgodnie z decyzją ministerialną nr 235309/7.2.2002 etykiety win o chronionej nazwie pochodzenia Mantinia mogą zawierać następujące określenia:
ΛΕΥΚΟΣ ΑΠΟ ΛΕΥΚΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ/Blanc de blancs (BIAŁE WINO Z BIAŁYCH WINOGRON), ΛΕΥΚΟΣ ΑΠΟ ΕΡΥΘΡΩΠΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ lub ΛΕΥΚΟΣ ΑΠΟ ΓΚΡΙΖΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ/Blanc de gris (BIAŁE WINO Z RÓŻOWYCH WINOGRON LUB BIAŁE WINO Z SZARYCH WINOGRON), ΟΙΝΟΣ ΛΟΦΩΝ/Vin de collines (WINO ZE WZGÓRZ), ΟΙΝΟΣ ΠΛΑΓΙΩΝ/Vin de coteaux (WINO ZE ZBOCZY), ΟΡΕΙΝΩΝ ΑΜΠΕΛΩΝΩΝ lub ΑΠΟ ΟΡΕΙΝΑ ΚΡΑΣΑΜΠΕΛΑ/Vin de vignobles montagneux (WINNICE GÓRSKIE LUB WINO Z GÓRSKICH WINNIC).
Link do specyfikacji produktu
© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.