Publikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia zmiany standardowej w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze winorośli i wina, o której to zmianie mowa w art. 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33
Dz.U.UE.C.2023.49.20
Akt nienormatywnyPublikacja informacji dotyczącej zatwierdzenia zmiany standardowej w specyfikacji produktu objętego nazwą pochodzenia w sektorze winorośli i wina, o której to zmianie mowa w art. 17 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33
(2023/C 49/11)
INFORMACJA DOTYCZĄCA ZATWIERDZENIA ZMIANY STANDARDOWEJ
"Grignan-les-Adhemar"
PDO-FR-A0929-AM02
Data przekazania informacji:
11.11.2022
OPIS I UZASADNIENIE ZATWIERDZONEJ ZMIANY
Rozdział I specyfikacji produktu objętego nazwą "Grignan-les-Adhemar" zmieniono w pkt IV ppkt 3 - Obszar bezpośredniego sąsiedztwa.
Obszar bezpośredniego sąsiedztwa został zmieniony, aby wykreślić gminy oddalone od miejsca prowadzenia działalności winiarskiej, w których nie prowadzi się już produkcji wina, przy równoczesnym zachowaniu ciągłości geograficznej i związku między produkcją winogron a ich przetwarzaniem.
Zmiany te uwzględniono w jednolitym dokumencie, w punkcie dotyczącym wymogów dodatkowych.
Rozdział I specyfikacji nazwy "Grignan-les-Adhemar" zmieniono w pkt V - Odmiany winorośli, jak również w pkt IX. - Przetwarzanie, wytwarzanie, proces dojrzewania, pakowanie, przechowywanie.
Te zmiany w podziale odmian według koloru wina nie mają wpływu na jednolity dokument i na wykaz odmian, z których można produkować wina objęte nazwą pochodzenia.
Zmiany te nie mają wpływu na jednolity dokument.
Rozdział I specyfikacji nazwy "Grignan-les-Adhemar" zmieniono w pkt VI. - Prowadzenie winorośli - w celu wykreślenia odstępstwa zezwalającego na minimalną gęstość nasadzeń wynoszącą 3 300 krzewów na hektar, zamiast 4 000, na niektórych starych działkach zarejestrowanych przez INAO (francuski Krajowy Instytut ds. Pochodzenia i Jakości).
Te działki zostały zrestrukturyzowane i są obecnie zgodne z zasadami ogólnymi.
Odstępstwo to wykreślono również z jednolitego dokumentu, w punkcie dotyczącym praktyk winiarskich.
Rozdział I specyfikacji nazwy "Grignan-les-Adhemar" zmieniono w pkt VI. - Prowadzenie winorośli - w celu zmiany zasady cięcia.
Dopuszczone techniki to cięcia krótkie (w kształcie sznura Royat i w formie kielicha), z pozostawieniem maksymalnie 12 oczek na krzew.
Aby uwzględnić okres tworzenia się sznura, wprowadzono przepis dopuszczający cięcie techniką sznura Guyota w okresie jego formowania. Technikę sznura Guyota rozszerzono na wszystkie działki z odmianami Syrah i Viognier, bez ograniczeń dotyczących wieku, ograniczając ją do cięcia techniką jednoramiennego sznura Guyota, z taką samą liczbą oczek na krzew co w przypadku cięcia krótkiego (maksymalnie 12 oczek). Cięcie to stosuje się ponieważ pozwala ograniczyć obumieranie łoz i równoważyć ich delikatność podczas przejazdu maszyny do zbioru winogron.
Zmiany te uwzględniono w jednolitym dokumencie, w punkcie dotyczącym praktyk winiarskich.
Rozdział I specyfikacji nazwy "Grignan-les-Adhemar" zmieniono w pkt VI. - Prowadzenie winorośli w przypadku zasad palikowania - w celu uściślenia, że palikowanie jest obowiązkowe w przypadku odmian marsanne B, marselan N, roussanne B, syrah N i viognier B, tj. z zastosowaniem co najmniej jednego drutu nośnego i jednego poziomu drutów podnoszących (prowadzenie metodą podpierania z podniesionymi piętrami drutów).
Przepis ten uwzględniono w punkcie dotyczącym praktyk winiarskich jednolitego dokumentu.
W pkt XI specyfikacji produktu przewidziano środek przejściowy - w celu uściślenia, że obowiązek palikowania nie ma zastosowania do starych winorośli, zasadzonych przed 2011 r. Wina produkowane z tych działek podlegają bardziej rygorystycznemu wymogowi wydajności.
W tym samym akapicie skreślono przepis ogólny dotyczący wysokości ulistnienia, stosujący się do starych działek zarejestrowanych przez INAO. Działki te zostały zrestrukturyzowane i są zgodne z zasadą ogólną (zob. pkt "Gęstość nasadzeń").
Przedmiotowy przepis nie ma wpływu na jednolity dokument.
Rozdział I specyfikacji nazwy "Grignan-les-Adhemar" zmieniono w pkt VII - Zbiór, transport i dojrzałość winogron.
Uwzględniając poziomy dojrzałości spotykane na tym południowym obszarze, zaproponowano, by zwiększyć zawartość cukrów w winogronach tak, aby minimalna naturalna objętościowa zawartość alkoholu wynosiła 12 % w przypadku win czerwonych i 11,5 % w przypadku win różowych i białych (zamiast 11 %). Zmiany te uwzględniono w jednolitym dokumencie, w opisie win.
W związku z tym, w specyfikacji produktu zwiększono minimalne zawartości cukrów w winogronach. Zmiany te nie mają wpływu na jednolity dokument.
Rozdział I specyfikacji nazwy "Grignan-les-Adhemar" zmieniono w pkt VIII - Wydajność -
Maksymalną wydajność docelową win zmniejszono z 60 do 58 hektolitrów na hektar. Zmianę tę uwzględniono w jednolitym dokumencie w punkcie dotyczącym maksymalnej wydajności.
Podstawową wydajność roczną zwiększono z 45 do 48 hektolitrów na hektar w przypadku win czerwonych i z 45 do 52 hektolitrów na hektar w przypadku win różowych, aby umożliwić zwiększenie produkcji win czerwonych i różowych przy zachowaniu charakterystycznych cech ChNP. Wydajność win białych utrzymano na poziomie 52 hektolitrów na hektar. Zmiany te nie mają wpływu na jednolity dokument.
Rozdziały II i III specyfikacji produktu objętego nazwą "Grignan-Les-Adhemar" zmieniono w celu ich uproszczenia i dostosowania do planu kontroli nazwy, zasad dotyczących zgłoszenia zamiaru objęcia produktu tą nazwą, pakowania oraz kontroli głównych punktów podlegających kontroli w przypadku produkcji win.
Przedmiotowa aktualizacja specyfikacji produktu nie ma wpływu na jednolity dokument.
JEDNOLITY DOKUMENT
Grignan-les-Adhemar
ChNP - chroniona nazwa pochodzenia
KRÓTKI OPIS
Wina objęte nazwą pochodzenia "Grignan-les-Adhemar" to wina niemusujące, które dzielą się na wina czerwone, różowe i białe. Minimalna naturalna objętościowa zawartość alkoholu w winach czerwonych wynosi 12 %, a w winach białych i różowych 11,5 %.
Po fermentacji zawartość cukrów w winach (glukozy i fruktozy) wynosi nie więcej niż:
Na etapie pakowania, kwasowość lotna win nie przekracza:
całkowitą zawartość polifenoli (DO 280 nm) wynoszącą co najmniej 40.
regulowaną intensywność barwy (DO 420 nm + DO 520 nm + DO 620 nm) przekraczającą 5.
maksymalną zawartość kwasu jabłkowego wynoszącą 0,4 g na litr.
Całkowita objętościowa zawartość alkoholu w winach po wzbogacaniu nie przekracza 13 %.
Pozostałe kryteria analityczne są zgodne z wartościami ustanowionymi w przepisach europejskich.
| Ogólne cechy analityczne | |
| Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości) | |
| Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości) | |
| Minimalna kwasowość ogólna | |
| Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr) | |
| Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr) | |
KRÓTKI OPIS
Charakterystyczne cechy organoleptyczne tych produktów łączą je z wielką rodziną win z Doliny Rodanu w zakresie, w jakim występują między nimi podobieństwa gleb i odmian winorośli.
Wina czerwone odznaczają się jednak oryginalnością, głównie dzięki obecności odmiany grenache N, która jest tu sadzona w miejscach, gdzie winogrona osiągają dojrzałość graniczną, i nadaje winu subtelności, owocowej elegancji i krągłości. Asamblaż uzupełnia odmiana syrah N, zapewniająca taninową strukturę, intensywność koloru oraz elegancję aromatów roślinnych i kwiatowych. Są to wina czerwone, które można pić kiedy są młode, a także nadają się do dłuższego przechowywania dzięki zastosowaniu znaczącej proporcji odmiany syrah N w produkcie objętym przedmiotową kontrolowaną nazwą pochodzenia, pochodzącym z południowej części winnic Doliny Rodanu.
Wina różowe, uzyskiwane w wyniku tłoczenia lub ściągania soku, są owocowe oraz eleganckie i posiadają kolor od bladoróżowego do jasnoczerwonego. W smaku odznaczają się świeżością oraz giętkością, z dominującymi aromatami czerwonych owoców.
Wina białe wytwarzane są z mieszanki, z jednej strony z odmian południowych, takich jak bourboulenc B, grenache B, clairette B, a z drugiej strony z odmian bardziej północnych, takich jak marsanne B, roussanne B czy viognier B. Ten wachlarz odmian zapewnia różnorakie połączenia i tworzy wytrawne wina białe posiadające dużą złożoność aromatów (kwiatowy, owocowy, mineralny itp.) oraz kwasowość w smaku, którą zawsze równoważy ich krągłość.
| Ogólne cechy analityczne | |
| Maksymalna całkowita zawartość alkoholu (w % objętości) | |
| Minimalna rzeczywista zawartość alkoholu (w % objętości) | |
| Minimalna kwasowość ogólna | |
| Maksymalna kwasowość lotna (w miliekwiwalentach na litr) | |
| Maksymalna całkowita zawartość dwutlenku siarki (w miligramach na litr) | |
1.
Praktyka uprawy
Gęstość nasadzeń
Zasady cięcia.
Przepisy ogólne:
Postanowienia szczególne:
Zasady palikowania
Palikowanie jest obowiązkowe w przypadku odmian marsanne B, marselan N, roussanne B, syrah N i viognier B, z zastosowaniem co najmniej jednego drutu nośnego i jednego poziomu drutów podnoszących (prowadzenie metodą podpierania z podniesionymi piętrami drutów).
Można zezwolić na nawadnianie.
2.
Szczególne praktyki enologiczne
Poza wymienionymi powyżej przepisami w praktykach enologicznych towarzyszących produkcji wina należy przestrzegać wymogów obowiązujących na poziomie wspólnotowym oraz zawartych w kodeksie rolnictwa i rybołówstwa morskiego.
1.
58 hektolitrów z hektara
Zbiór winogron, ich fermentacja i wytwarzanie wina odbywają się na obszarze następujących gmin w departamencie Drome: Allan, La Baume-de-Transit, Chamaret, Chantemerle-les-Grignan, Chateauneuf-du-Rhone, Clansayes, Colonselle, Donzere, Grignan, La Garde-Adhemar, Les Granges-Gontardes, Malataverne, Montsegur-sur-Lauzon, Reauville, La Roche-Saint-Secret-Beconne, Roussas, Salles-sous-Bois, Saint-Paul-Trois-Chateaux, Saint-Restitut, Solerieux, Valau- rie.
Bourboulenc B - Doucillon blanc
Carignan N
Cinsaut N - Cinsault
Clairette B
Grenache N
Grenache blanc B
Marsanne B
Marselan N
Mourvedre N - Monastrell
Roussanne B
Syrah N - Shiraz
Viognier B
Opis czynników naturalnych mających wpływ na związek z obszarem
Obszar geograficzny nazwy "Grignan-les-Adhémar" znajduje się w prowansalskiej części Drôme, stanowiącej obszar przejściowy i punkt styku między aktualnym regionem Delfinatu i krainą Comtat, Masywem Centralnym i podnóżem Alp. Jest położony na lewym brzegu Rodanu, na południe od miasta Montélimar i na północ od miasta Bollène w departamencie Drôme, i obejmuje obszar 21 gmin leżących między Rodanem na zachodzie a krainą Enclave des Papes na wschodzie. W ukształtowaniu terenu występują miejsca czasami płaskie czasami górzyste, przy czym ich średnia wysokość jest niewielka i nie przekracza 200 m n.p.m.
Podłoże na całym obszarze geograficznym jest zbudowane głównie z formacji pochodzących ze środkowego miocenu. Na wschodzie (gminy Grignan i Colonzelle) są to piaski marglowe i margle z ławicami molasy zwanymi "Mola- sami z Grignan". W części środkowej te helweckie osady przechodzą następnie w żółtawe piaski i piaskowce (miejscowość Saffres) z Valréas. Tworzą one lekkie, piaszczyste, mniej lub bardziej głębokie gleby, mało zasobne w składniki mineralne.
Na południu gmina La Baume-de-Transit wyróżnia się terasami wurmskimi z glebami gliniasto-wapiennymi i kamienistymi osadzonymi przez rzekę Aygues, natomiast na zachodzie znajdują się terasy rzeczne Rodanu.
Na północy starsze terasy rzeczne opierają się o wapienne wzgórza zamykające dolinę Rodanu i są częściowo pokryte wapiennymi piargami pochodzącymi z tych zboczy. Na tych obszarach o ubogich, marnych glebach dominował niegdyś garig (obszar dawnego lasu Bois des Mattes). Zagospodarowano je pod winnice dość niedawno, bo w dziesięcioleciu 60-70 XX w.
Panujący na tym obszarze klimat ogólny wyznacza granicę. Jest to klimat typu śródziemnomorskiego, który staje się bardziej łagodny w wysuniętej na północ części tego regionu, zbiegającej się z północną granicą upraw drzew oliwnych i odmiany grenache N.
Opady są nieregularne, a ich średnia roczna waha się między 700 a 1 000 milimetrów.
Występują tu łagodne temperatury na średnim rocznym poziomie około 13°C, z istotnym nasłonecznieniem sięgającym około 2 500 godzin rocznie. Często wiejący wiatr (głównie mistral) zwiększa suchość stoków często przeznaczanych pod winnice.
Klimat ten różnicują także wpływy kontynentalne, ze względu na szereg wzgórz blokujących dolinę Rodanu, co przekłada się na mroźniejsze zimy.
Takie usytuowanie winnic na styku stref klimatycznych sprawia, że stanowiska lokalne cechują się kontrastami, zależnymi od wysokości i warunków topograficznych.
Opis czynników ludzkich mających wpływ na związek z obszarem
Wśród licznych pozostałości rzymskich, które świadczą o obecności winorośli i wina w tym regionie, niewątpliwie znaczącym elementem wspaniałej historii winnic lokalnych pozostaje duże gospodarstwo winiarskie, odkryte w 1983 r., w gminie Donzère, w centralnej części obszaru.
Począwszy od starożytności winnice nieprzerwanie prosperują. W 1850 r. ich całkowita powierzchnia sięga 2 500 hektarów. Podobnie jednak jak pozostałe francuskie winnice i one dotkliwie odczuwają kryzys wywołany przez filok- serę w 1885 r. Pomimo tego względnego spadku zainteresowania winoroślą, trzon winiarzy, dynamicznych i wiernych tradycjom winiarskim regionu, ukierunkowuje się na produkcję win wysokiej jakości.
W 1962 r. do Krajowego Instytutu ds. Pochodzenia i Jakości złożony zostaje wniosek o uznanie win z regionu za wina wysokiej jakości pochodzące z wyznaczonego obszaru (fr. vin délimité de qualité supérieure), opatrzone nazwą "Coteaux du Tricastin".
Wniosek zostaje oficjalnie zaakceptowany rozporządzeniem z dnia 13 marca 1964 r., które określa warunki szczegółowe dla tej nazwy.
Dziesięć lat później producenci dopracowują stosowane przez siebie odmiany, odpowiednio do warunków uprawy winorośli, dostosowują i udoskonalają techniki produkcji i w dniu 27 lipca 1973 r. ich produkty zostają objęte kontrolowaną nazwą pochodzenia.
Lata 70 i 80 XX w. to okres odnowy winnic i gwałtownego wzrostu produkcji, która od 1976 do 1983 r. wzrasta z 53 000 hektolitrów do 78 000 hektolitrów.
Zmiana kontrolowanej nazwy pochodzenia z "Coteaux du Tricastin" na "Grignan-les-Adhémar", której od dawna domagali się producenci, zostaje oficjalnie potwierdzona dekretem z dnia 16 listopada 2010 r.
W 2010 r. winnice zajmują 2 600 hektarów, produkujących średnio 55 000 hektolitrów i podzielonych między około czterdzieści indywidualnych wytwórni i 12 spółdzielni. Wina objęte kontrolowaną nazwą pochodzenia "Grignan-les- Adhémar" występują w trzech kolorach, nawet jeżeli większa część produktów to wina czerwone, które w 2008 r. stanowią 75 % całej produkcji.
Ostatnie nasadzenia idą w kierunku stopniowego rozwoju produkcji wytrawnych win białych, które, również w 2008 r., stanowią 7 % produkcji.
Między regionami Delfinatu i Prowansji, na lewym brzegu Rodanu, powstały winnice znajdujące się pod korzystnymi, śródziemnomorskimi wpływami prowansalskiej części Drôme. Winnice te składają się często z odmian południowych, które są sadzone w miejscach, gdzie winogrona osiągają dojrzałość graniczną i które cechują się szczególną oryginalnością, wynikającą ze stanowisk utrzymywanych przez producentów, wybierających głównie miejsca na średniej wysokości i z najbardziej nasłonecznioną wystawą.
Prastare początki tych winnic, a przede wszystkim specjalistyczną wiedzę związaną z produkcją wina potwierdzono już w czasach Galii przedrzymskiej, dzięki odkryciu jednej z najstarszych "winiarskich willi" świata starożytnego.
Ta specjalistyczna wiedza była przekazywana z biegiem historii na całym obszarze regionu Tricastins, a pokolenia producentów potrafiły utrzymać winnice pomimo poważnych zagrożeń. Wśród nich wymienić można filokserę, która doprowadziła do powstania związków producentów potrafiących ustalić wspólne zasady, umożliwiające opracowanie produktów wysokiej jakości.
Wynikające z tej współpracy postępy naznaczyło uznanie win pochodzących z tych winnic najpierw jako win wysokiej jakości pochodzących z wyznaczonego obszaru (fr. vin délimité de qualité supérieure), a następnie objęcie ich kontrolowaną nazwą pochodzenia "Coteaux du Tricastin" w okresie, w którym wymagania związane z popytem mogłyby uzasadniać większą intensyfikację produkcji zamiast postawienia na jakość związaną z pochodzeniem.
Wszystkie wina produkuje się ze zbiorów winogron pochodzących ze starannie wybranych działek i z mieszanki szeregu odmian sadzonych na działkach o ubogich, często przepuszczających i gorących glebach. Te charakterystyczne cechy nadają oryginalności winom czerwonym, które są giętkie i owocowe a mimo to mięsiste, a białym winom wytrawnym, typowym ze względu na swój południowy charakter, szeroką paletę aromatów; wina różowe przypominają wina czerwone: są giętkie i owocowe.
Jakość i renoma tych win jest znana już od dawna, nawet jeżeli ich tożsamość podlega wahaniom w czasie w miarę pojawiania się nazw niepełnych, uwypuklających albo nazwę danej gminy albo nazwę regionu.
W 2010 r., biorąc pod uwagę, że producenci już od wielu lat wyrażali takie życzenie, kontrolowaną nazwę pochodzenia zmieniono na "Grignan-les-Adhémar", ukierunkowując ją na związek między geograficznym centrum tego obszaru a winami z gminy Grignan, której historia jest związana z rodziną "Adhémar de Grignan". François de Castellane Adhémar, hrabia Grignan, gubernator Prowansji w XVII wieku, a od 1669 r. mąż córki Markizy de Sévigné, przyczynił się do tego, by nazwisko jego rodziny i gminy Grignan stały się nierozłączne.
W Historii naturalnej prowincji Delfinatu, napisanej przez Faujasa de Saint-Fonds w 1781 r., mowa jest o słynnych winach, znanych pod nazwą "wina z Donzère", produkowanych w gminie o tej samej nazwie: "okręgi o największej renomie to Roussettes, Suel, Figerasse i Javalin, które tworzą różnorakie stoki, o powierzchni około pół mili i glebach obfitujących w kamienie i otoczaki". A w innym miejscu: "Równina Grès... również daje dobre wina, podobnie jak okręgi Opplilias, Borillon i Lerminas, z których wino należy mieszać z winem z Grès". W dalszej części można się dowiedzieć, że wina te są już znane i cenione poza obszarem geograficznym a czasami daleko poza nim: "Wina z Dozère są eksportowane do Paryża, Lyonu i Grenoble, do Velay i Vivarais; nie straszna im morska przeprawa, gdyż wysłano je do Konstantynopola i znakomicie przetrwały podróż". W tym samym opracowaniu autor szacuje, że sadzone wówczas odmiany (Clairette, Picardan, Rosani) "tworzą pyszne wino białe".
W 1896 r. ulotka dotycząca winnicy Château-Bizard, położonej w Allan, uznaje wina pochodzące z gmin Allan, Rous- sas i La Garde-Adhémar za równoważne z winami opatrywanymi nazwą "Côte du Rhône". Wina z gminy Allan są również cytowane w topografii winnic francuskich Julliena (1822 r.). Autor klasyfikuje je tuż za winami "Ermitage" i "Côte-Rôtie". W traktacie o uprawie winorośli G. Foexa (1895 r.), na stronie 811 autor przywołuje winnicę z Allan i stwierdza istnienie podobieństw między winem z tej gminy a "Châteauneuf-du-Pape".
Gmina Grignan, geograficzne centrum kontrolowanej nazwy pochodzenia, bardzo często cytowana w historii tych winnic, odzyskała winiarską sławę dzięki wysiłkom podejmowanym przez producentów na rzecz podnoszenia jakości. Ta popularność przejawia się w szczególności w licznych wydarzeniach, które tam się odbywają, oraz w wybraniu gminy na miejsce siedziby Domu Wina (fr. Maison des vins) "Grignan-les-Adhémar ".
Ramy prawne:
przepisy krajowe
Rodzaj wymogów dodatkowych:
odstępstwo dotyczące produkcji na wyznaczonym obszarze geograficznym
Opis wymogu
Obszar bezpośredniego sąsiedztwa, określony na zasadzie wyjątku w odniesieniu do fermentacji winogron i wytwarzania wina, stanowi obszar następujących gmin:
Ramy prawne:
przepisy krajowe
Rodzaj wymogów dodatkowych:
przepisy dodatkowe dotyczące etykietowania
Opis wymogu
Etykiety win opatrzonych kontrolowaną mogą wskazywać na większą jednostkę geograficzną tj. "Vignobles de la Vallée du Rhône" (winnice Doliny Rodanu) na warunkach określonych w umowie między różnymi zainteresowanymi organami ds. ochrony tych produktów i zarządzania.
Link do specyfikacji produktu
© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.