Prześladowania demokratycznej opozycji w Wenezueli (2014/2998(RSP)).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.294.21

Akt nienormatywny

Wersja od: 12 sierpnia 2016 r.

Prześladowania demokratycznej opozycji w Wenezueli

P8_TA(2014)0106

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 18 grudnia 2014 r. w sprawie prześladowań demokratycznej opozycji w Wenezueli (2014/2998(RSP))

(2016/C 294/06)

(Dz.U.UE C z dnia 12 sierpnia 2016 r.)

Parlament Europejski,

- uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie sytuacji w Wenezueli, w tym rezolucję z dnia 24 maja 2007 r. w sprawie kanału Radio Caracas TV w Wenezueli ¹ , rezolucję z dnia 23 października 2008 r. w sprawie przypadków pozbawiania praw politycznych w Wenezueli ² , rezolucję z dnia 7 maja 2009 r. w sprawie Manuela Rosalesa ³ , rezolucję z dnia 11 lutego 2010 r. w sprawie Wenezueli ⁴ , rezolucję z dnia 8 lipca 2010 r. w sprawie Wenezueli, w szczególności w sprawie Marii Lourdes Afiuni ⁵ , rezolucję z dnia 24 maja 2012 r. w sprawie możliwego wycofania się Wenezueli z Międzyamerykańskiej Komisji Praw Człowieka ⁶ oraz rezolucję z dnia 27 lutego 2014 r. w sprawie sytuacji politycznej w Wenezueli ⁷ ;

- uwzględniając oświadczenia prasowe rzecznika wysokiej przedstawiciel UE/wiceprzewodniczącej Komisji Catherine Ashton z dnia 28 marca 2014 r. i z dnia 15 kwietnia 2014 r. w sprawie sytuacji w Wenezueli,

- uwzględniając opinię grupy roboczej ds. arbitralnych zatrzymań Komisji Praw Człowieka Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych z dnia 26 sierpnia 2014 r.,

- uwzględniając oświadczenie Wysokiego Komisarza ONZ ds. Praw Człowieka z dnia 20 października 2014 r. w sprawie zatrzymania protestujących i polityków w Wenezueli,

- uwzględniając Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych, którego stroną jest Wenezuela,

- uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka z 1948 r.,

- uwzględniając art. 135 ust. 5 i art. 123 ust. 4 swojego regulaminu,

A. mając na uwadze, że kryzys gospodarczy, wysoki poziom korupcji, chroniczny brak podstawowych towarów, przemoc i podziały polityczne wywołały pokojowe protesty skierowane przeciwko rządowi prezydenta Nicolása Maduro, które zaczęły się w lutym 2014 r. i wciąż trwają; mając na uwadze, że policja, członkowie gwardii narodowej oraz brutalne i niekontrolowane prorządowe ugrupowania zbrojne w sposób nieproporcjonalny używały wobec protestujących siły i stosowały przemoc; mając na uwadze, że według doniesień organizacji lokalnych i międzynarodowych 1 700 protestujących oczekuje na proces, ponad 69 znajduje się w więzieniu, ponad 40 osób zostało zabitych w czasie protestów, a ich mordercy nadal nie ponieśli odpowiedzialności; mając na uwadze, że biuro Wysokiego Komisarza ONZ ds. Praw Człowieka potwierdza, że otrzymało doniesienia o ponad 150 przypadkach złego traktowania podczas zatrzymań, w tym tortur; mając na uwadze, że według niektórych źródeł prześladowanie demokratycznej opozycji przez siły bezpieczeństwa nadal ma miejsce;

B. mając na uwadze, ze wolność wypowiedzi i prawo do udziału w pokojowych demonstracjach stanowią podwaliny demokracji i są uznane w konstytucji Wenezueli; mając na uwadze, że równość i sprawiedliwość dla wszystkich są niemożliwe, jeśli nie ma poszanowania dla podstawowych wolności i praw wszystkich obywateli; mając na uwadze, że liczne doniesienia potwierdzają, iż media podlegają coraz surowszej cenzurze i zastraszaniu; mając na uwadze, że podczas swojego 70. zgromadzenia ogólnego w Santiago (Chile) Międzyamerykańskie Stowarzyszenie Prasy (IAPA) oświadczyło, że Wenezuela wywiera na niezależne media ogromne naciski, wezwało ten kraj do poszanowania wolności wypowiedzi oraz przestrzegło przez dalszą utratą swobód demokratycznych;

C. mając na uwadze, że w dniu 18 lutego 2014 r. lider opozycji Leopoldo López został arbitralnie zatrzymany pod zarzutem konspiracji, podżegania do brutalnych demonstracji, podpaleń i niszczenia mienia; mając na uwadze, że od czasu zatrzymania był on poddawany fizycznym i psychicznym torturom oraz przetrzymywany w odosobnieniu; mając na uwadze, że opozycyjni burmistrzowie Daniel Ceballos i Vicencio Scarano oraz policjant Salvatore Lucchese, zostali aresztowani za nieprzerwanie protestów i rewolucji obywatelskiej w swoich miastach, oraz zostali skazani na kilka lat więzienia; mając na uwadze, że kongresmenom z opozycji Juanowi Carlosowi Calderze, Ismaelowi Garcíi i Richardowi Mardo grozi dochodzenie i proces mające na celu zawieszenie ich w obowiązkach i wydalenie z Kongresu;

D. mając na uwadze, że liderzy studentów, tacy jak Sairam Rivas, przewodnicząca studenckiego ośrodka w szkole prac społecznych na Głównym Uniwersytecie w Wenezueli, Cristian Gil i Manuel Cotiz przez ponad 120 dni byli niesłusznie przetrzymywani w budynkach należących do boliwariańskich służb wywiadowczych i poddawani torturom oraz źle traktowani w związku z protestami, które odbyły się między lutym a majem 2014 r.; oskarżono ich o podżeganie do przestępstw i używanie małoletnich do popełniania przestępstw;

E. mając na uwadze, że w dniu 20 października 2014 r. Wysoki Komisarz ONZ ds. Praw Człowieka Zeid Ra'ad Al Hussein wyraził zaniepokojenie z powodu zatrzymywania protestujących i wezwał do uwolnienia wszystkich przetrzymywanych za to, że korzystali ze swego prawa do prowadzenia pokojowych protestów; mając na uwadze, że w dniu 8 października 2014 r. grupa robocza ONZ ds. arbitralnych zatrzymań stwierdziła, że zatrzymanie Leopolda Lópeza jest niezgodne z prawem, arbitralne i umotywowane politycznie oraz wezwała do uwolnienia Lópeza oraz wszystkich tych, którzy zostali arbitralnie zatrzymani;

F. mając na uwadze, że rząd Wenezueli ma szczególny obowiązek przestrzegania przepisów prawa i prawa międzynarodowego, pamiętając że od dnia 16 października 2014 r. jest on tymczasowym członkiem Rady Bezpieczeństwa ONZ;

G. mając na uwadze, że w uwagach dotyczących Boliwariańskiej Republiki Wenezueli zawartych w swoim ostatnim raporcie Komitet ONZ przeciwko Torturom wyraził wyraźne zaniepokojenie z powodu wszechobecnej bezkarności, tortur i złego traktowania więźniów politycznych, nadmiernego użycia siły, zgody na działania prorządowych ugrupowań zbrojnych i współudziału w tych działaniach, arbitralnych zatrzymań i braku podstawowych gwarancji procesowych; mając na uwadze, że we wspomnianym raporcie wzywa on do natychmiastowego uwolnienia wszystkich arbitralnie zatrzymanych osób, w tym Leopolda Lópeza i Daniela Ceballosa, które zostały aresztowane za wykonywanie prawa swobody wypowiedzi i pokojowych demonstracji, oraz wyraża zaniepokojenie z powodu ataków na dziennikarzy i działaczy na rzecz praw człowieka, egzekucji pozasądowych i kompletnego braku niezależnego sądownictwa;

H. mając na uwadze, że José Miguel Insulza, sekretarz generalny Organizacji Państw Amerykańskich, wezwał do uwolnienia osób przetrzymywanych za udział w protestach; mając na uwadze, że Międzyamerykańska Komisja Praw Człowieka wyraziła głębokie zaniepokojenie z powodu sytuacji dotyczącej poszanowania wolności zrzeszania się i wolności wypowiedzi w Wenezueli;

I. mając na uwadze, że decyzja Wenezueli o wypowiedzeniu Amerykańskiej konwencji praw człowieka weszła w życie dnia 10 września 2013 r.; mając na uwadze, że w wyniku tego działania obywatele i mieszkańcy Wenezueli nie mogą wnieść żadnej skargi do Międzyamerykańskiego Trybunału Praw Człowieka;

J. mając na uwadze, że w marcu 2014 r., María Corina Machado, członkini Zgromadzenia Narodowego, która uzyskała najwięcej głosów w wyborach powszechnych w Wenezueli, została w sposób bezprawny i arbitralny odwołana ze stanowiska, pozbawiona mandatu i wykluczona z Parlamentu przez przewodniczącego Zgromadzenia Narodowego, Diosdada Caballo, który oskarżył ją o zdradę, ponieważ wypowiedziała się na forum Stałej Rady Organizacji Państw Amerykańskich przeciwko masowym i systematycznym naruszeniom praw człowieka w Wenezueli;

K. mając na uwadze, że ze względu na jej działalność polityczną i parlamentarną, María Corina Machado spotkała się z szeregiem postępowań karnych, politycznym prześladowaniem, groźbami, zastraszaniem, nękaniem, a nawet przemocą fizyczną ze strony popleczników rządu w Izbie Zgromadzenia Narodowego; mając na uwadze, że niedawno została oskarżona o próbę zamachu na prezydenta Maduro, i że grozi jej do 16 lat więzienia;

L. mając na uwadze, że wymiar sprawiedliwości nie był w stanie funkcjonować jako niezależne ramię rządu; mając na uwadze, że od tego systemu sądownictwa nie można oczekiwać bezstronnego śledztwa i wydawania sprawiedliwych wyroków w sprawie zarzutów dla opozycji;

M. mając na uwadze, że wyłącznie respektowanie podstawowych praw i wolności, konstruktywny i pełen szacunku dialog prowadzony w duchu tolerancji mogą pomóc temu krajowi wyjść z obecnego poważnego kryzysu i przezwyciężyć przyszłe trudności;

N. mając na uwadze, że w kwietniu 2014 r. zainicjowane zostały negocjacje pomiędzy rządem i opozycją w sprawie protestów, nazwane "Mesa de Diálogo", lecz niestety zostały one przerwane miesiąc później bez pomyślnego zakończenia;

O. mając na uwadze, że Wenezuela jest krajem posiadającym największe w Ameryce Łacińskiej zasoby energetyczne; mając na uwadze, że ludność Wenezueli cierpi z powodu poważnego niedoboru podstawowych towarów, ceny żywności wzrosły dwukrotnie i że rozpoczęło się racjonowanie żywności; mając na uwadze, że ceny ropy nadal znacząco spadają, co pogłębia kryzys gospodarczy i zagraża słabej gospodarce kraju uzależnionej od tego surowca;

P. mając na uwadze, że niepowodzenie tego państwa w utrzymywaniu porządku publicznego doprowadziło do tego, że Wenezuela stała się jednym z najbardziej ogarniętych przemocą krajów na świecie; mając na uwadze, że według Biura Narodów Zjednoczonych ds. Narkotyków i Przestępczości utrzymujący się kryzys polityczny i gospodarczy w Wenezueli przyczynił się do gwałtownego wzrostu odsetka morderstw i poczucia braku bezpieczeństwa wśród obywateli;

1. jest głęboko zaniepokojony pogarszającą się sytuacją w Wenezueli i potępia uwięzienie pokojowych demonstrantów, studentów i przywódców opozycji; wzywa do natychmiastowego uwolnienia tych arbitralnie przetrzymywanych w areszcie osób zgodnie z żądaniami szeregu organów ONZ i organizacji międzynarodowych;

2. zdecydowanie potępia polityczne prześladowanie i represjonowanie demokratycznej opozycji, naruszenia wolności słowa i prawa do demonstracji oraz cenzurę mediów i internetu;

3. stanowczo potępia stosowanie przemocy wobec protestujących; przekazuje szczere wyrazy współczucia rodzinom ofiar; wzywa władze Wenezueli do zbadania tych zbrodni oraz do pociągnięcia winnych do pełnej odpowiedzialności bez pozostawiania żadnego miejsca na bezkarność;

4. zachęca wszystkie strony do dążenia do pokojowego dialogu obejmującego wszystkie warstwy społeczeństwa wenezuelskiego w celu określenia punktów zbieżnych i umożliwienia podmiotom politycznym omówienia najpoważniejszych problemów, jakie stoją przed tym krajem; wzywa wszystkie zainteresowane strony do unikania dalszej eskalacji przemocy i przypomina rządowi Wenezueli, że konstruktywny dialog jest niemożliwy dopóty, dopóki przywódcy opozycji będą nadal arbitralnie przetrzymywani w więzieniu;

5. wzywa władze Wenezueli do natychmiastowego rozbrojenia i rozwiązania niekontrolowanych, uzbrojonych prorządowych stowarzyszeń i ugrupowań oraz do położenia kresu ich bezkarności;

6. przypomina rządowi Wenezueli o jego obowiązku dopilnowania, by wszystkie procesy spełniały międzynarodowe normy; przypomina, że poszanowanie zasady rozdziału władzy jest podstawą demokracji oraz że władza nie może wykorzystywać systemu sądownictwa do prześladowań politycznych i represjonowania demokratycznej opozycji; wzywa władze Wenezueli do wycofania bezpodstawnych zarzutów i nakazów aresztowania wobec przywódców opozycji i do zapewnienia bezpieczeństwa wszystkim obywatelom w kraju, niezależnie od ich poglądów politycznych lub przynależności politycznej;

7. wzywa rząd Wenezueli do przestrzegania swej własnej konstytucji i międzynarodowych zobowiązań w odniesieniu do niezależności sądownictwa, prawa do wolności słowa, zrzeszania się i pokojowych zgromadzeń oraz pluralizmu politycznego, ponieważ stanowią one podstawę demokracji, a także do zapewnienia, by obywatele nie byli karani za korzystanie z przysługującego im prawa do pokojowych zgromadzeń i wolności słowa;

8. wzywa rząd Wenezueli do przestrzegania praw człowieka i do przeprowadzenia skutecznych dochodzeń w sprawie domniemanych przypadków łamania praw człowieka, a także do stworzenia otoczenia, w którym obrońcy praw człowieka i niezależne organizacje pozarządowe będą mogły wykonywać swą zgodną z prawem działalność w zakresie promowania praw człowieka i demokracji;

9. zwraca się do ESDZ i delegatury UE, a także przedstawicielstw państw członkowskich, do dalszego monitorowania postępowań i procesów sądowych wobec przywódców opozycji;

10. zwraca się do rządu Wenezueli o podjęcie z Unią Europejską zdecydowanego i otwartego dialogu na temat praw człowieka;

11. wzywa UE, jej państwa członkowskie, wysoką przedstawiciel/wiceprzewodniczącą Federicę Mogherini do zaapelowania o natychmiastowe uwolnienie demonstrantów, którzy przetrzymywani są arbitralnie w areszcie od czasu rozpoczęcia protestów;

12. ponawia swój apel o jak najszybsze wysłanie delegacji ad hoc Parlamentu Europejskiego w celu oceny sytuacji w Wenezueli i przeprowadzenia rozmów ze wszystkimi stronami zaangażowanymi w konflikt;

13. zobowiązuje przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji Europejskiej, Wysokiej Przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, rządowi i Zgromadzeniu Narodowemu Boliwariańskiej Republiki Wenezueli, Europejsko-Latynoamerykańskiemu Zgromadzeniu Parlamentarnemu oraz Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Państw Amerykańskich.

¹ Dz.U. C 102 E z 24.4.2008, s. 484.

² Dz.U. C 15 E z 21.1.2010, s. 85.

³ Dz.U. C 212 E z 5.8.2010, s. 113.

⁴ Dz.U. C 341 E z 16.12.2010, s. 69.

⁵ Dz.U. C 351 E z 2.12.2011, s. 130.

⁶ Dz.U. C 264 E z 13.9.2013, s. 88.

⁷ Teksty przyjęte, P7_TA(2014)0176