Część 3 - ŚRODKI, TAKIE JAK NARZĘDZIA ZARZĄDZANIA OBSZAROWEGO, W TYM MORSKIE OBSZARY CHRONIONE - Porozumienie w ramach Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, dotyczące ochrony I zrównoważonego wykorzystania morskiej różnorodności biologicznej na obszarach znajdujących się poza jurysdykcją krajową

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2024.1831

Akt oczekujący

Wersja od: 19 lipca 2024 r.

CZĘŚĆ  III

ŚRODKI, TAKIE JAK NARZĘDZIA ZARZĄDZANIA OBSZAROWEGO, W TYM MORSKIE OBSZARY CHRONIONE

Artykuł  17

Cele

Cele niniejszej części są następujące:

a) ochrona i zrównoważone wykorzystywanie obszarów wymagających ochrony, w tym poprzez kompleksowy system narzędzi zarządzania obszarowego, z reprezentatywnymi ekologicznie i dobrze połączonym sieciami morskich obszarów chronionych;

b) zacieśnienie współpracy i poprawa koordynacji między państwami, odpowiednimi instrumentami i ramami prawnymi oraz właściwymi organami światowymi, regionalnymi, subregionalnymi i sektorowymi w zakresie wykorzystywania narzędzi zarządzania obszarowego, w tym morskich obszarów chronionych;

c) ochrona, zachowanie, przywracanie i utrzymanie różnorodności biologicznej i ekosystemów, w tym w celu poprawy ich produktywności i zdrowia, oraz zwiększenie odporności na czynniki stresogenne, w tym związane ze zmianą klimatu, zakwaszaniem oceanów i zanieczyszczeniem morza;

d) wspieranie bezpieczeństwa żywnościowego oraz innych celów socjoekonomicznych, w tym ochrony wartości kulturowych;

e) wspieranie rozwijających się Państw-Stron, w szczególności krajów najsłabiej rozwiniętych, rozwijających się państw śródlądowych, państw o niekorzystnym położeniu geograficznym, małych rozwijających się państw wyspiarskich, nadbrzeżnych państw afrykańskich, państw archipelagowych oraz krajów rozwijających się o średnim dochodzie, z uwzględnieniem szczególnej sytuacji małych rozwijających się państw wyspiarskich, dzięki budowaniu potencjału oraz rozwojowi i transferowi technologii morskich w zakresie rozwijania, wdrażania, monitorowania, zarządzania i egzekwowania w kontekście narzędzi zarządzania obszarowego, w tym morskich obszarów chronionych.

Artykuł  18

Obszar stosowania

Ustanowienie narzędzi zarządzania obszarowego, w tym morskich obszarów chronionych, nie obejmuje żadnych obszarów podlegających jurysdykcji krajowej i nie może stanowić podstawy do dochodzenia roszczeń do suwerenności, suwerennych praw lub jurysdykcji, w tym w odniesieniu do wszelkich sporów z nimi związanych, ani do oddalania takich roszczeń. Konferencja Stron nie rozpatruje wniosków o podjęcie decyzji w sprawie ustanowienia takich narzędzi zarządzania obszarowego, w tym morskich obszarów chronionych, i wnioski takie nie mogą w żadnym przypadku być interpretowane jako uznanie lub nieuznanie jakichkolwiek roszczeń do suwerenności, suwerennych praw lub jurysdykcji.

Artykuł  19

Wnioski

1. Strony składają do sekretariatu, indywidualnie lub zbiorowo, wnioski dotyczące ustanowienia narzędzi zarządzania obszarowego, w tym morskich obszarów chronionych, na podstawie niniejszej części.

2. Do celów opracowania wniosków określonych w niniejszej części Strony współpracują i konsultują się w razie potrzeby z odpowiednimi zainteresowanymi podmiotami, w tym państwami i organami światowymi, regionalnymi, subregionalnymi i sektorowymi, jak również ze społeczeństwem obywatelskim, środowiskiem naukowym, sektorem prywatnym oraz ludami tubylczymi i społecznościami lokalnymi.

3. Wnioski formułuje się na podstawie najlepszych dostępnych badań i informacji naukowych oraz, w miarę dostępności, stosownej wiedzy tradycyjnej ludów tubylczych i społeczności lokalnych z uwzględnieniem podejścia ostrożnościowego i podejścia ekosystemowego.

4. Wnioski dotyczące zidentyfikowanych obszarów powinny zawierać następujące główne elementy:

a) opis geograficzny lub przestrzenny obszaru będącego przedmiotem wniosku, z wykorzystaniem kryteriów orientacyjnych określonych w załączniku I;

b) informacje na temat wszelkich kryteriów określonych w załączniku I, a także wszelkich innych kryteriów, stosowanych do celów identyfikacji obszaru, które mogą być dopracowywane i zmieniane na podstawie ustępu 5 poniżej;

c) działalność człowieka na danym obszarze, w tym sposoby wykorzystywania tego obszaru przez ludy tubylcze i społeczności lokalne, oraz ich ewentualny wpływ;

d) opis stanu środowiska morskiego i różnorodności biologicznej na zidentyfikowanym obszarze;

e) opis celów ochrony i, w stosownych przypadkach, celów zrównoważonego wykorzystywania, które mają być przyjęte w przypadku danego obszaru;

f) projekt planu zarządzania obejmujący proponowane środki i przedstawiający proponowane działania w zakresie monitorowania, badań i przeglądu na rzecz osiągnięcia określonych celów;

g) ewentualny okres, na jaki mają być ustanowione obszar i środki objęte wnioskiem;

h) informacje na temat wszelkich ewentualnych konsultacji przeprowadzonych z państwami, w tym sąsiadującymi państwami nadbrzeżnymi lub odpowiednimi organami światowymi, regionalnymi, subregionalnymi i sektorowymi;

i) informacje dotyczące narzędzi zarządzania obszarowego - w tym morskich obszarów chronionych - wdrażanych na podstawie odpowiednich instrumentów i ram prawnych oraz pod egidą właściwych organów światowych, regionalnych, subregionalnych i sektorowych;

j) istotne informacje naukowe oraz stosowna wiedza tradycyjna ludów tubylczych i społeczności lokalnych, gdy jest dostępna.

5. Kryteria orientacyjne do celów identyfikacji takich obszarów obejmują, w stosownych przypadkach, kryteria określone w załączniku I oraz mogą być dopracowywane i zmieniane w razie potrzeby przez organ naukowo-techniczny w celu ich rozważenia i przyjęcia przez Konferencję Stron.

6. Organ naukowo-techniczny opracowuje w razie potrzeby dalsze wymogi dotyczące treści wniosków, w tym warunków stosowania kryteriów orientacyjnych, określonych w ustępie 5 powyżej, oraz wytyczne dotyczące wniosków określone w ustępie 4 lit.b) powyżej, w celu ich przeanalizowania i przyjęcia przez Konferencję Stron.

Artykuł  20

Jawność i wstępny przegląd wniosków

Po otrzymaniu pisemnego wniosku sekretariat podaje wniosek do wiadomości publicznej i przekazuje go organowi naukowo-technicznemu w celu dokonania wstępnego przeglądu. Celem przeglądu jest upewnienie się, czy wniosek zawiera informacje wymagane na podstawie artykułu 19, w tym kryteria orientacyjne opisane w niniejszej części i w załączniku I. Sekretariat podaje do wiadomości publicznej wyniki takiego przeglądu i przekazuje je wnioskodawcy. Po uwzględnieniu wstępnego przeglądu dokonanego przez organ naukowo-techniczny wnioskodawca ponownie przekazuje wniosek sekretariatowi. Sekretariat powiadamia Strony i podaje ten ponownie przekazany wniosek do wiadomości publicznej i umożliwia przeprowadzenie konsultacji zgodnie z artykułem 21.

Artykuł  21

Konsultacje i ocena wniosków

1. Konsultacje wniosków złożonych na podstawie artykułu 19 są inkluzywne, przejrzyste i otwarte dla wszystkich właściwych zainteresowanych podmiotów, w tym państw i organów światowych, regionalnych, subregionalnych i sektorowych, jak również dla społeczeństwa obywatelskiego, środowiska naukowego oraz ludów tubylczych i społeczności lokalnych.

2. Sekretariat umożliwia prowadzenie konsultacji i zbiera uzyskane dane w następujący sposób:

a) państwa, w szczególności sąsiadujące państwa nadbrzeżne, powiadamia się i zaprasza do przekazania między innymi:

(i) opinii na temat wartości merytorycznej i zakresu geograficznego wniosku;

(ii) wszelkich innych istotnych danych naukowych;

(iii) informacji dotyczących wszelkich istniejących środków lub rodzajów działalności na sąsiadujących lub powiązanych obszarach podlegających jurysdykcji krajowej i poza jej obrębem;

(iv) opinii na temat możliwego wpływu wniosku na obszary podlegające jurysdykcji krajowej;

(v) wszelkich innych istotnych informacji;

b) organy określone w odpowiednich instrumentach i ramach prawnych oraz właściwe organy światowe, regionalne, subregionalne i sektorowe powiadamia się i zaprasza do przekazania między innymi:

(i) opinii na temat wartości merytorycznej wniosku;

(ii) wszelkich innych istotnych danych naukowych;

(iii) informacji dotyczących wszelkich istniejących środków przyjętych na podstawie przedmiotowego instrumentu, ram lub przez przedmiotowy organ w odniesieniu do odpowiedniego obszaru lub do obszarów sąsiadujących;

(iv) opinii na temat wszelkich aspektów środków i innych elementów na potrzeby projektu planu zarządzania wskazanych we wniosku, które wchodzą w zakres kompetencji przedmiotowego organu;

(v) opinii na temat wszelkich stosownych dodatkowych środków wchodzących w zakres przedmiotowego instrumentu, ram lub w zakres kompetencji przedmiotowego organu;

(vi) wszelkich innych istotnych informacji;

c) ludy tubylcze i społeczności lokalne dysponujące stosowną wiedzą tradycyjną, środowisko naukowe, społeczeństwo obywatelskie i inne odpowiednie zainteresowane podmioty zaprasza się do przekazania między innymi:

(i) opinii na temat wartości merytorycznej wniosku;

(ii) wszelkich innych istotnych danych naukowych;

(iii) wszelkiej stosownej wiedzy tradycyjnej ludów tubylczych i społeczności lokalnych;

(iv) wszelkich innych istotnych informacji.

3. Sekretariat podaje uwagi otrzymane zgodnie z ustępem 2 powyżej do wiadomości publicznej.

4. Jeżeli zaproponowany środek wpływa na obszary w całości otoczone przez wyłączne strefy ekonomiczne państw, wnioskodawcy podejmują następujące działania:

a) przeprowadzają z takimi państwami ukierunkowane i proaktywne konsultacje, obejmujące uprzednie powiadomienie;

b) rozpatrują opinie i uwagi takich państw na temat proponowanego środka oraz udzielają pisemnych odpowiedzi na poszczególne opinie i uwagi, a także, w stosownych przypadkach, wprowadzają odpowiednie zmiany w zakresie proponowanego środka.

5. Wnioskodawca uwzględnia uwagi otrzymane w okresie konsultacji, jak również opinię organu naukowo-technicznego i przekazane przez niego informacje oraz, w stosownych przypadkach, wprowadza odpowiednie zmiany we wniosku lub udziela odpowiedzi na istotne uwagi nieodzwierciedlone we wniosku.

6. Okres konsultacji jest określony w czasie.

7. Zmieniony wniosek przekazuje się organowi naukowo-technicznemu, który ocenia go i kieruje zalecenia do Konferencji Stron.

8. W razie potrzeby organ naukowo-techniczny doprecyzowuje warunki konsultacji i procesu oceny, w tym czas trwania, na swoim pierwszym posiedzeniu do rozpatrzenia i przyjęcia przez Konferencję Stron, z uwzględnieniem szczególnej sytuacji małych rozwijających się państw wyspiarskich.

Artykuł  22

Ustanowienie narzędzi zarządzania obszarowego, w tym morskich obszarów chronionych

1. Na podstawie wniosku końcowego i projektu planu zarządzania, uwzględniając uwagi i informacje naukowe otrzymane w trakcie procesu konsultacji ustanowionego na podstawie niniejszej części, oraz opinii naukowych i zaleceń organu naukowo-technicznego Konferencja Stron:

a) podejmuje decyzje dotyczące ustanowienia narzędzi zarządzania obszarowego, w tym morskich obszarów chronionych i powiązanych środków;

b) może podejmować decyzje dotyczące środków zgodnych ze środkami przyjętymi na podstawie odpowiednich instrumentów i ram prawnych oraz przez właściwe organy światowe, regionalne, subregionalne i sektorowe, we współpracy i koordynacji z tymi instrumentami, ramami i organami;

c) w przypadku gdy proponowane środki wchodzą w zakres kompetencji innych organów światowych, regionalnych, subregionalnych lub sektorowych, może kierować zalecenia do Stron niniejszego porozumienia oraz do organów światowych, regionalnych, subregionalnych i sektorowych, aby za pośrednictwem takich instrumentów, ram i organów propagować przyjmowanie odpowiednich środków zgodnie ze swoimi stosownymi uprawnieniami.

2. Podejmując decyzje na podstawie niniejszego artykułu, Konferencja Stron zapewnia poszanowanie i nie podważa kompetencji wynikających z odpowiednich instrumentów i ram prawnych ani kompetencji właściwych organów światowych, regionalnych, subregionalnych i sektorowych.

3. Konferencja Stron zapewnia regularne konsultacje w celu poprawy współpracy i koordynacji z oraz między odpowiednimi instrumentami i ramami prawnymi oraz właściwymi organami światowymi, regionalnymi, subregionalnymi i sektorowymi w zakresie narzędzi zarządzania obszarowego, w tym morskich obszarów chronionych, jak również koordynacji w odniesieniu do powiązanych środków przyjętych na podstawie takich instrumentów i ram i przez takie organy.

4. W przypadku gdy jest to wymagane do osiągnięcia celów i wdrożenia niniejszej części, aby rozwinąć współpracę międzynarodową i koordynację w odniesieniu do ochrony i zrównoważonego wykorzystywania morskiej różnorodności biologicznej na obszarach znajdujących się poza jurysdykcją krajową, Konferencja Stron może rozważyć i, zgodnie z ustępem 1 i 2 powyżej, w stosownych przypadkach zadecydować o opracowaniu mechanizmu w zakresie istniejących narzędzi zarządzania obszarowego, w tym morskich obszarów chronionych, które to narzędzia zostały przyjęte na podstawie odpowiednich instrumentów i ram prawnych lub przez właściwe organy światowe, regionalne, subregionalne lub sektorowe.

5. Decyzje i zalecenia przyjęte przez Konferencję Stron zgodnie z niniejszą częścią nie podważają skuteczności środków przyjętych w odniesieniu do obszarów podlegających jurysdykcji krajowej oraz są podejmowane i przedstawiane z należytym uwzględnieniem praw i obowiązków wszystkich państw, zgodnie z konwencją. W przypadkach gdy środki zaproponowane na podstawie niniejszej części mogłyby wpłynąć na wody pokrywające dno morskie i jego podziemie, na których państwo nadbrzeżne wykonuje suwerenne prawa zgodnie z konwencją, lub można rozsądnie oczekiwać takiego wpływu, w ramach takich środków uwzględnia się należycie suwerenne prawa takich państw nadbrzeżnych. W tym celu przeprowadza się konsultacje zgodnie z postanowieniami niniejszej części.

6. W przypadkach gdy narzędzie zarządzania obszarowego, w tym morski obszar chroniony, ustanowione na podstawie niniejszej części podlega następnie całkowicie albo częściowo krajowej jurysdykcji państwa nadbrzeżnego, część podlegająca jurysdykcji krajowej niezwłocznie przestaje obowiązywać. Część pozostająca na obszarach znajdujących się poza jurysdykcją krajową obowiązuje do czasu, gdy Konferencja Stron na następnym posiedzeniu oceni i w razie potrzeby zadecyduje, czy należy zmienić czy znieść narzędzie zarządzania obszarowego, w tym morski obszar chroniony.

7. Po ustanowieniu lub zmianie kompetencji w zakresie odpowiedniego instrumentu prawnego lub ram prawnych lub kompetencji właściwego organu światowego, regionalnego, subregionalnego lub sektorowego każde narzędzie zarządzania obszarowego, w tym morski obszar chroniony, lub powiązane środki przyjęte przez Konferencję Stron na podstawie niniejszej części, wchodzące następnie w zakres kompetencji na podstawie takiego instrumentu, ram lub w zakres kompetencji takiego organu całkowicie albo częściowo, obowiązują do czasu, gdy Konferencja Stron w ścisłej współpracy i koordynacji z przedmiotowym instrumentem, ramami lub organem w razie potrzeby oceni i zadecyduje, czy należy utrzymać, zmienić czy znieść narzędzie zarządzania obszarowego, w tym morski obszar chroniony, i powiązane środki.

Artykuł  23

Podejmowanie decyzji

1. Decyzje i zalecenia na podstawie niniejszej części wydaje się zasadniczo w drodze konsensusu.

2. Jeżeli nie osiągnięto konsensusu, decyzje i zalecenia na podstawie niniejszej części przyjmowane są większością trzech czwartych głosów Stron obecnych i głosujących, przed przyjęciem których Konferencja Stron większością dwóch trzecich głosów Stron obecnych i głosujących stwierdza, że wyczerpano wszelkie możliwości osiągnięcia konsensusu.

3. Decyzje podjęte na podstawie niniejszej części wchodzą w życie po upływie 120 dni od daty posiedzenia Konferencji Stron, na którym zostały przyjęte i są wiążące dla wszystkich Stron.

4. W okresie 120 dni przewidzianym w ustępie 3 powyżej i w drodze powiadomienia na piśmie skierowanego do sekretariatu każda ze Stron może zgłosić zastrzeżenie wobec decyzji przyjętej na podstawie niniejszej części i decyzja ta nie staje się dla tej Strony wiążąca. Zastrzeżenie wobec decyzji można wycofać w dowolnym czasie w drodze pisemnego powiadomienia skierowanego do sekretariatu i tym samym decyzja staje się wiążąca dla tej Strony po upływie 90 dni od powiadomienia o wycofaniu zastrzeżenia.

5. W czasie zgłaszania zastrzeżenia Strona zgłaszająca zastrzeżenie na podstawie ustępu 4 powyżej wyjaśnia sekretariatowi na piśmie podstawy zastrzeżenia, które powinno opierać się na co najmniej jednej z następujących podstaw:

a) decyzja jest niezgodna z niniejszym porozumieniem lub z prawami i obowiązkami Strony zgłaszającej zastrzeżenie zgodnie z konwencją;

b) decyzja dyskryminuje w sposób nieuzasadniony w formie lub treści Stronę zgłaszającą zastrzeżenie;

c) w chwili zgłaszania zastrzeżenia Strona w praktyce nie może zapewnić zgodności z decyzją po dołożeniu w tym celu wszelkich uzasadnionych starań.

6. W zakresie, w jakim jest to wykonalne, Strona zgłaszająca zastrzeżenie na podstawie ustępu 4 powyżej przyjmuje alternatywne środki lub podejścia o równoważnych skutkach w stosunku do decyzji, wobec której zgłosiła zastrzeżenie, i nie przyjmuje środków ani nie podejmuje działań, które mogłyby podważać skuteczność decyzji, wobec której zgłosiła zastrzeżenie, chyba że takie środki lub działania są istotne w celu wykonywania praw i obowiązków Strony zgłaszającej zastrzeżenie zgodnie z konwencją.

7. Na następnym zwyczajnym posiedzeniu Konferencji Stron, po przekazaniu powiadomienia na podstawie ustępu 4 powyżej, a następnie w określonych przedziałach czasowych Strona zgłaszająca zastrzeżenie przedstawia sprawozdanie dotyczące wdrażania ustępu 6 powyżej w celu zapewnienia informacji na potrzeby monitorowania i przeglądu na podstawie artykułu 26.

8. Zastrzeżenie wobec decyzji podjętej zgodnie z ustępem 4 powyżej można ponawiać wyłącznie, jeżeli Strona zgłaszająca zastrzeżenie nadal uznaje je za konieczne, co trzy lata od dnia wejścia w życie decyzji, w drodze pisemnego powiadomienia skierowanego do sekretariatu. Takie pisemne powiadomienie musi zawierać uzasadnienie pierwotnego zastrzeżenia.

9. W przypadku nieotrzymania żadnego powiadomienia o ponowieniu zgodnie z ustępem 8 powyżej zastrzeżenie uznaje się za automatycznie wycofane, wskutek czego decyzja staje się wiążąca dla danej Strony po upływie 120 dni od daty automatycznego wycofania przedmiotowego zastrzeżenia. Sekretariat powiadamia Stronę 60 dni przed datą automatycznego wycofania zastrzeżenia.

10. Sekretariat podaje do wiadomości publicznej decyzje Konferencji Stron przyjęte na podstawie niniejszej części i zastrzeżenia wobec tych decyzji oraz są one przekazywane wszystkim państwom i do odpowiednich instrumentów i ram prawnych, a także właściwym organom światowym, regionalnym, subregionalnym i sektorowym.

Artykuł  24

Środki nadzwyczajne

1. W razie potrzeby Konferencja Stron podejmuje decyzje w sprawie przyjęcia środków stosowanych w sytuacjach nadzwyczajnych na obszarach znajdujących się poza jurysdykcją krajową, w przypadku gdy zjawisko naturalne lub katastrofa spowodowana przez człowieka niesie ze sobą, lub może spowodować poważne lub nieodwracalne szkody w morskiej różnorodności biologicznej na obszarach znajdujących się poza jurysdykcją krajową, aby zapobiec powiększeniu się poważnych lub nieodwracalnych szkód.

2. Środki przyjęte na podstawie niniejszego artykułu uznaje się za niezbędne jedynie w przypadku, gdy po konsultacji z odpowiednimi instrumentami lub ramami prawnymi lub właściwymi organami światowymi, regionalnymi, subregionalnymi lub sektorowymi nie można w stosownym czasie zwalczyć poważnych lub nieodwracalnych szkód w drodze zastosowania pozostałych artykułów niniejszego porozumienia ani za pośrednictwem odpowiedniego instrumentu prawnego lub ram prawnych lub właściwego organu światowego, regionalnego, subregionalnego lub sektorowego.

3. Środki przyjęte ze względu na sytuację nadzwyczajną muszą być poparte najlepszymi dostępnymi badaniami i informacjami naukowymi oraz, w miarę dostępności, stosowną wiedzą tradycyjną ludów tubylczych i społeczności lokalnych i uwzględniają podejście ostrożnościowe. Środki takie mogą zostać zaproponowane przez Strony lub zalecone przez organ naukowo-techniczny i można je przyjąć w okresie przypadającym między sesjami. Środki mają charakter tymczasowy i należy poddać je ponownemu rozpatrzeniu na pierwszym posiedzeniu Konferencji Stron odbywającym się po ich przyjęciu.

4. Środki zostają uchylone po upływie dwóch lat od dnia ich wejścia w życie lub wcześniej przez Konferencję Stron po zastąpieniu ich narzędziami zarządzania obszarowego, w tym morskimi obszarami chronionymi, i powiązanymi środkami ustanowionymi zgodnie z niniejszą częścią lub środkami przyjętymi na podstawie odpowiedniego instrumentu lub ram prawnych lub przez właściwy organ światowy, regionalny, subregionalny lub sektorowy lub decyzją Konferencji Stron, jeżeli sytuacja, ze względu na którą środek był konieczny, przestaje istnieć.

5. W razie potrzeby organ naukowo-techniczny opracowuje procedury i wytyczne w zakresie ustanowienia środków nadzwyczajnych, w tym procedur konsultacji, do rozpatrzenia i przyjęcia przez Konferencję Stron tak szybko, jak to możliwe. Procedury takie są inkluzywne i przejrzyste.

Artykuł  25

Wdrażanie

1. Strony zapewniają, aby działalność podlegająca ich jurysdykcji lub kontroli, która jest prowadzona na obszarach znajdujących się poza jurysdykcją krajową, była zgodna z decyzjami przyjętymi na podstawie niniejszej części.

2. Żadne z postanowień niniejszego porozumienia nie uniemożliwia Stronie przyjmowania bardziej rygorystycznych środków w odniesieniu do swoich obywateli i statków lub w odniesieniu do działalności podlegającej jej jurysdykcji lub kontroli oprócz środków przyjętych na podstawie niniejszej części, zgodnie z prawem międzynarodowym i przy wspieraniu celów niniejszego porozumienia.

3. Wdrażanie środków przyjętych na podstawie niniejszej części nie powinno ani pośrednio, ani bezpośrednio nakładać nieproporcjonalnego obciążenia na Strony będące małymi rozwijającymi się państwami wyspiarskimi lub krajami najsłabiej rozwiniętymi.

4. W stosownych przypadkach Strony propagują przyjmowanie środków w zakresie odpowiednich instrumentów i ram prawnych oraz wśród właściwych organów światowych, regionalnych, subregionalnych i sektorowych, których są członkami, w celu wsparcia wdrożenia decyzji i zaleceń wydanych przez Konferencję Stron na podstawie niniejszej części.

5. Strony zachęcają państwa uprawnione do zostania Stronami niniejszego porozumienia, w szczególności te, których działalność, statki lub obywatele funkcjonują na obszarze podlegającym ustanowionemu narzędziu zarządzania obszarowego, w tym morskiego obszaru chronionego, do przyjmowania środków służących wspieraniu decyzji i zaleceń Konferencji Stron dotyczących narzędzi zarządzania obszarowego, w tym morskich obszarów chronionych, które to narzędzia ustanowiono na podstawie niniejszej części.

6. Strony, która nie jest stroną ani uczestnikiem odpowiedniego instrumentu lub ram prawnych ani członkiem właściwego organu światowego, regionalnego, subregionalnego lub sektorowego i która nie zgadza się w inny sposób na stosowanie środków ustanowionych na podstawie takich instrumentów i ram oraz przez takie organy, nie zwalnia się z obowiązku współpracy, zgodnie z konwencją i niniejszym porozumieniem, w zakresie ochrony i zrównoważonego wykorzystywania morskiej różnorodności biologicznej na obszarach znajdujących się poza jurysdykcją krajową.

Artykuł  26

Monitorowanie i przegląd

1. Strony składają Konferencji Stron, indywidualnie lub wspólnie, sprawozdanie dotyczące wdrożenia narzędzi zarządzania obszarowego, w tym morskich obszarów chronionych, które to narzędzia ustanowiono na podstawie niniejszej części, i powiązanych środków. Sekretariat podaje takie sprawozdania, jak również informacje i przegląd, o których mowa odpowiednio w ustępie 2 i 3 poniżej, do wiadomości publicznej.

2. Zaprasza się do przekazywania Konferencji Stron w zakresie odpowiednich instrumentów i ram prawnym oraz przez właściwe organy światowe, regionalne, subregionalne i sektorowe informacji dotyczących wdrożenia środków przyjętych na podstawie takich instrumentów i ram oraz przez takie organy, aby osiągnąć cele narzędzi zarządzania obszarowego, w tym morskich obszarów chronionych, które to narzędzia ustanowiono na podstawie niniejszej części.

3. Organ naukowo-techniczny monitoruje narzędzia zarządzania obszarowego, w tym morskie obszary chronione, ustanowione na podstawie niniejszej części i dokonuje ich okresowego przeglądu z uwzględnieniem sprawozdań i informacji, o których mowa odpowiednio w ustępie 1 i 2 powyżej.

4. W przeglądzie, o którym mowa w ustępie 3 powyżej, organ naukowo-techniczny ocenia skuteczność narzędzi zarządzania obszarowego, w tym morskich obszarów chronionych, które to narzędzia ustanowiono na podstawie niniejszej części, i postępy w osiąganiu ich celów oraz przekazuje Konferencji Stron porady i zalecenia.

5. W następstwie przeglądu Konferencja Stron w razie potrzeby wydaje decyzje lub zalecenia dotyczące zmiany, rozszerzenia lub zniesienia narzędzi zarządzania obszarowego, w tym morskich obszarów chronionych i wszelkich powiązanych środków przyjętych przez Konferencję Stron na podstawie najlepszych dostępnych badań i informacji naukowych oraz, w miarę dostępności, na podstawie stosownej wiedzy tradycyjnej ludów tubylczych i społeczności lokalnych, uwzględniając podejście ostrożnościowe i podejście ekosystemowe.