Art. 60. - Procedury rozstrzygania sporów - Porozumienie w ramach Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, dotyczące ochrony I zrównoważonego wykorzystania morskiej różnorodności biologicznej na obszarach znajdujących się poza jurysdykcją krajową

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2024.1831

Akt oczekujący

Wersja od: 19 lipca 2024 r.

Artykuł  60

Procedury rozstrzygania sporów

1. Spory dotyczące wykładni lub stosowania niniejszego porozumienia rozstrzyga się zgodnie z postanowieniami dotyczącymi rozstrzygania sporów przewidzianymi w części XV konwencji.

2. Postanowienia części XV oraz załączników V, VI, VII i VIII do konwencji uznaje się za powielone do celów rozstrzygania sporów z udziałem Strony niniejszego porozumienia, która nie jest Stroną konwencji.

3. Każda procedura przyjęta przez Stronę niniejszego porozumienia, która jest również Stroną konwencji na podstawie artykułu 287 konwencji, ma zastosowanie do rozstrzygania sporów, o których mowa w niniejszej części, chyba że Strona ta, podpisując, ratyfikując, zatwierdzając, przyjmując niniejsze porozumienie lub przystępując do niego lub w dowolnym późniejszym momencie, przyjęła inną procedurę na podstawie artykułu 287 konwencji w celu rozstrzygania sporów, o których mowa w niniejszej części.

4. Każde oświadczenie złożone przez Stronę niniejszego porozumienia, która jest również Stroną konwencji na podstawie artykułu 298 konwencji, ma zastosowanie do rozstrzygania sporów, o których mowa w niniejszej części, chyba że Strona ta, podpisując, ratyfikując, zatwierdzając, przyjmując niniejsze porozumienie lub przystępując do niego lub w dowolnym późniejszym momencie, złożyła inne oświadczenie na podstawie artykułu 298 konwencji w celu rozstrzygania sporów, o których mowa w niniejszej części.

5. Na podstawie ustępu 2 powyżej Stronę niniejszego porozumienia, która nie jest Stroną konwencji, podpisując, ratyfikując, zatwierdzając, przyjmując niniejsze porozumienie lub przystępując do niego lub w dowolnym późniejszym momencie, ma swobodę wyboru, w drodze oświadczenia złożonego na piśmie depozytariuszowi, co najmniej jednego z następujących sposobów rozstrzygania sporów dotyczących wykładni lub stosowania niniejszego porozumienia:

a) Międzynarodowy Trybunał Prawa Morza;

b) Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości,

c) trybunał arbitrażowy, o którym mowa w załączniku VII;

d) specjalny trybunał arbitrażowy, o którym mowa w załączniku VIII w odniesieniu do co najmniej jednej kategorii sporów określonych w tym załączniku.

6. Uznaje się, że Strona niniejszego porozumienia niebędąca Stroną konwencji, która nie wydała oświadczenia, zaakceptowała opcję określoną w ustępie 5 lit.c) powyżej. Jeżeli strony sporu zaakceptowały tę samą procedurę rozstrzygania sporów, spór może zostać poddany wyłącznie tej procedurze, chyba że strony postanowią inaczej. Jeżeli strony sporu nie zaakceptowały tej samej procedury rozstrzygania sporów, spór może być poddany wyłącznie arbitrażowi zgodnie z załącznikiem VII do konwencji, chyba że strony postanowią inaczej. Artykuł 287 ustęp 6-8 konwencji ma zastosowanie do oświadczeń składanych na podstawie ustępu 5 powyżej.

7. Strona niniejszego porozumienia niebędąca Stroną konwencji może, podpisując, ratyfikując, zatwierdzając, przyjmując niniejsze porozumienie lub przystępując do niego lub w dowolnym późniejszym czasie, bez uszczerbku dla zobowiązań wynikających z niniejszej części, oświadczyć na piśmie, że nie akceptuje żadnej z procedur przewidzianych w części XV sekcja 2 konwencji lub ich większej liczby w odniesieniu do co najmniej jednej kategorii sporów określonych w artykule 298 konwencji w celu rozstrzygania sporów, o których mowa w niniejszej części. Do takiego oświadczenia ma zastosowanie artykuł 298 konwencji.

8. Postanowienia niniejszego artykułu pozostają bez uszczerbku dla procedur rozstrzygania sporów, na które Strony wyraziły zgodę jako uczestnicy odpowiedniego instrumentu lub ram prawnych, lub jako członkowie odpowiedniego organu światowego, regionalnego, subregionalnego lub sektorowego, dotyczących wykładni lub stosowania takich instrumentów i ram.

9. Żadne z postanowień niniejszego porozumienia nie może być interpretowane jako przyznające jurysdykcję sądowi lub trybunałowi w odniesieniu do jakiegokolwiek sporu, który dotyczy lub w sposób konieczny wiąże się z równoczesnym rozpatrzeniem statusu prawnego obszaru podlegającego jurysdykcji krajowej, ani w odniesieniu do jakiegokolwiek sporu dotyczącego suwerenności lub innych praw do kontynentalnego lub wyspiarskiego terytorium lądowego lub roszczenia do niego Strony niniejszego porozumienia, z zastrzeżeniem, że żadne z postanowień niniejszego ustępu nie może być interpretowane jako ograniczające jurysdykcję sądu lub trybunału, o których mowa w części XV sekcja 2 konwencji.

10. W celu uniknięcia wątpliwości, żadne z postanowień niniejszego porozumienia nie może stanowić podstawy dochodzenia lub oddalania jakichkolwiek roszczeń do suwerenności, praw suwerennych lub jurysdykcji nad obszarami lądowymi lub morskimi, w tym w odniesieniu do wszelkich sporów z nimi związanych.