Porozumienie o wspieraniu przestrzegania przez statki rybackie międzynarodowych środków ochrony i zarządzania na pełnym morzu. Rzym.1993.11.24.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1996.177.26

Akt obowiązujący

Wersja od: 16 lipca 1996 r.

POROZUMIENIE

o wspieraniu przestrzegania przez statki rybackie międzynarodowych środków ochrony i zarządzania na pełnym morzu

Preambuła

STRONY NINIEJSZEGO POROZUMIENIA,

UZNAJĄC, że wszystkie państwa mają prawo do udziału ich obywateli w połowach na pełnym morzu, z zastrzeżeniem właściwych zasad prawa międzynarodowego, tak jak znalazło to wyraz w Konwencji Organizacji Narodów Zjednoczonych o prawie morza,

NASTĘPNIE UZNAJĄC, że na mocy prawa międzynarodowego, tak jak znalazło to wyraz w Konwencji Organizacji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, wszystkie państwa mają obowiązek podjąć lub współpracować z innymi państwami w kwestii podjęcia takich środków w odniesieniu do swoich obywateli, jakie mogą być niezbędne dla ochrony żywych zasobów na pełnym morzu,

POTWIERDZAJĄC prawo i zainteresowanie wszystkich państw w rozwoju sektorów rybołówstwa zgodnie z ich polityką krajową oraz potrzebę wspierania współpracy z państwami rozwijającymi się w celu zwiększenia ich zdolności wywiązania się ze zobowiązań wynikających z niniejszego Porozumienia,

UWZGLĘDNIAJĄC, że Agenda 21 przyjęta przez Konferencję Organizacji Narodów Zjednoczonych w sprawie Środowiska i Rozwoju wzywa państwa do podjęcia skutecznych działań, zgodnych z prawem międzynarodowym w celu zahamowania zmian bander na statkach przez ich obywateli jako sposobu unikania przestrzegania stosowanych zasad ochrony i zarządzania działalnością połowową na pełnym morzu,

NASTĘPNIE ODWOŁUJĄC SIĘ do Deklaracji z Cancun, przyjętej przez Międzynarodową Konferencję w sprawie Odpowiedzialnego Rybołówstwa, która wzywa kraje do podjęcia działań w tym zakresie,

UWZGLĘDNIAJĄC, że na mocy Agendy 21, kraje zobowiązały się do ochrony i zrównoważonego wykorzystywania żywych zasobów morskich pełnych mórz,

WZYWAJĄC kraje, które nie uczestniczą w globalnych, regionalnych lub podregionalnych organizacjach rybołówstwa ani uzgodnieniach, do przyłączenia się lub we właściwych przypadkach do przystąpienia, do przedsięwzięć z takimi organizacjami lub ze stronami takich organizacji lub do uzgodnień w celu osiągnięcia zgodności z międzynarodowymi środkami ochrony i zarządzania,

ŚWIADOME obowiązków każdego kraju w zakresie sprawowana skutecznie jurysdykcji i kontroli nad statkami pływającymi pod ich banderą, w tym statkami rybackimi oraz statkami uczestniczącymi w przeładunku ryb,

UWZGLĘDNIAJĄC, że praktyka zmiany bandery na statkach rybackich jako sposób na unikanie przestrzegania międzynarodowych środków ochrony i zarządzania żywymi zasobami morskimi oraz niewypełnianie przez państwa bandery ich obowiązków wobec statków rybackich uprawnionych do pływania pod ich banderą, są wśród czynników zasadniczo osłabiających skuteczność tych środków,

ŚWIADOME, że cel niniejszego Porozumienia można osiągnąć poprzez określenie obowiązków państw bandery w odniesieniu do statków rybackich uprawnionych do pływania pod ich banderą oraz prowadzących działalność na pełnym morzu, w tym poprzez upoważnienie do takich działań udzielane przez państwo bandery, jak również poprzez zacieśnianie międzynarodowej współpracy i wzrost przejrzystości poprzez wymianę informacji na temat połowów na pełnym morzu,

STWIERDZAJĄC, że niniejsze Porozumienie będzie stanowiło integralną część Międzynarodowego Kodeksu Postępowania Odpowiedzialnych Połowów, wymienionego w Deklaracji z Cancun,

PRAGNĄC zawrzeć międzynarodowe porozumienie w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa, zwanej dalej FAO, na mocy artykułu XIV Konstytucji FAO,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

Artykuł  I

Definicje

Do celów niniejszego Porozumienia:

a) "statek rybacki" oznacza każdy statek wykorzystywany lub przeznaczony do wykorzystania w celach handlowej eksploatacji żywych zasobów morskich, w tym statki matki i wszelkie inne statki bezpośrednio uczestniczące w takich działaniach połowowych;

b) "międzynarodowe środki ochrony i zarządzania" oznaczają środki w celu ochrony i zarządzania jednym gatunkiem lub większą ilością gatunków żywych zasobów morskich, które są przyjęte i stosowane zgodnie z odpowiednimi zasadami prawa międzynarodowego, tak jak znalazło to wyraz w Konwencji o prawie morza Organizacji Narodów Zjednoczonych z 1982 roku. Takie środki mogą być przyjęte przez światowe albo przez regionalne bądź podregionalne organizacje rybołówstwa, z zastrzeżeniem praw i obowiązków ich członków, albo przez Traktaty i inne umowy międzynarodowe;

c) "długość" oznacza

i) dla każdego statku rybackiego zbudowanego po dniu 18 lipca 1982 roku, 96 % całkowitej długości kadłuba, mierzonej w płaszczyźnie wodnicy na wysokości równej 85 % najmniejszej wysokości bocznej, mierzonej od górnej krawędzi stępki, lub długość mierzona w płaszczyźnie tej wodnicy, od przedniej krawędzi dziobnicy do osi trzonu sterowego, jeżeli długość ta jest większa. W statkach zaprojektowanych z ukośną stępką, długość tę mierzy się w płaszczyźnie równoległej do wodnicy konstrukcyjnej;

ii) dla wszystkich statków rybackich zbudowanych przed dniem 18 lipca 1982 roku, zarejestrowana długość, jaką wprowadzono do krajowego rejestru lub innych aktach statku;

d) "akta statku rybackiego" oznaczają akta statku rybackiego, w których są zapisane stosowne szczegółowe informacje dotyczące statku rybackiego. Mogą one stanowić odrębne akta statku rybackiego lub część ogólnych akt statków;

e) "regionalna organizacja integracji gospodarczej" oznacza regionalną organizację integracji gospodarczej, na którą Państwa Członkowskie przeniosły kompetencje w zakresie spraw objętych niniejszym Porozumieniem, w tym upoważnienie do podejmowania decyzji wiążących jej Państwa Członkowskie w odniesieniu do takich spraw;

f) "statki uprawnione do pływania pod jego banderą" i "statki uprawnione do pływania pod banderą Państwa Członkowskiego", obejmują statki mające prawo do pływania pod banderą Państwa Członkowskiego regionalnej organizacji integracji gospodarczej.

Artykuł  II

Stosowanie

1. Z zastrzeżeniem następnych ustępów niniejszego artykułu Porozumienie stosuje się do wszystkich statków rybackich, które są wykorzystywane lub przeznaczone do połowów na pełnym morzu.

2. Strona może zwolnić statek rybacki o długości poniżej 24 metrów mający prawo do pływania pod jego banderą ze stosowania niniejszego Porozumienia, chyba że strona stwierdzi, że takie zwolnienie naruszałoby cel i przedmiot niniejszego Porozumienia, pod warunkiem że takie zwolnienie:

a) nie jest udzielane w odniesieniu do statków rybackich działających w rejonach połowowych określonych w ustępie 3 poniżej, innych niż statki rybackie, które mają prawo do pływania pod banderą państwa nadbrzeżnego w tym rejonie połowowym; oraz

b) nie ma zastosowania do zobowiązań podjętych przez Stronę na mocy artykułu III ustęp 1 lub artykułu IV ustęp 7 niniejszego Porozumienia.

3. Bez uszczerbku dla postanowień ustępu 2 powyżej, w każdym rejonie połowowym w którym graniczne państwa nadbrzeżne nie zadeklarowały jeszcze wyłącznych stref ekonomicznych lub równoważnych stref krajowej jurysdykcji w sprawach dotyczących rybołówstwa, takie państwa nadbrzeżne, które są stronami niniejszego Porozumienia, mogą zgodzić się bezpośrednio lub za pośrednictwem właściwych regionalnych organizacji rybołówstwa na ustalenie minimalnej długości statków rybackich, poniżej której niniejsze Porozumienie nie ma zastosowana do statków rybackich pływających pod banderą któregokolwiek z tych państw nadbrzeżnych i działającego wyłącznie w tym rejonie połowowym.

Artykuł  III

Odpowiedzialność państwa bandery

1. a) Każda strona podejmie takie środki, które mogą być niezbędne dla zapewnienia, że statki rybackie mające prawo do pływania pod jej banderą, nie uczestniczą w żadnej działalności, która podważa skuteczność międzynarodowych środków ochrony i zarządzania.

b) W przypadku gdy strona zgodnie z artykułem II ustęp 2 udzieliła zwolnienia ze stosowania innych postanowień niniejszego Porozumienia statkom rybackim o długości poniżej 24 metrów, mającym prawo do pływania pod jej banderą, strona taka niemniej jednak, powinna podjąć skuteczne środki w odniesieniu do każdego z tych statków rybackich, który podważa skuteczność międzynarodowych środków ochrony i zarządzania. Powinny to być takie działania, które zapewnią, że statek rybacki przestanie uczestniczyć w działalności, która podważa skuteczność międzynarodowych środków ochrony i zarządzania.

2. W szczególności żadna ze stron nie zezwoli jakiemukolwiek statkowi rybackiemu mającemu prawo do pływania pod jej banderą, aby używano go do połowów na pełnym morzu, chyba że został upoważniony do użycia go w tym celu przez właściwy organ lub władze tej strony. Statek rybacki posiadający takie upoważnienie powinien prowadzić połowy zgodnie z warunkami tego upoważnienia.

3. Żadna ze stron nie upoważni jakiegokolwiek statku rybackiego mającego prawo do pływania pod jej banderą do używania go do połowów na pełnym morzu, dopóki strona ta nie jest przekonana, że może biorąc pod uwagę powiązania istniejące między nią a danym statkiem, skutecznie wyegzekwować zobowiązania w ramach niniejszego Porozumienia w odniesieniu do tego statku.

4. Jeśli statek rybacki, który został upoważniony przez stronę do połowów na pełnym morzu, przestaje mieć prawo do pływania pod jej banderą, upoważnienie do połowów na pełnym morzu uważa się za cofnięte.

5. a) Żadna ze stron nie upoważni jakiegokolwiek statku rybackiego wcześniej zarejestrowanego na terytorium innej strony, który podważa skuteczność międzynarodowych środków ochrony i zarządzania, do tego aby używany był do połowów na pełnym morzu, dopóki nie jest ona przekonana, że:

i) upłynął każdy z okresów zawieszenia przez inną stronę upoważnienia takiego statku rybackiego do używania go do połowów na pełnym morzu; oraz

ii) w ciągu ostatnich trzech lat inna strona nie wycofała upoważnienia takiego statku rybackiego do używana go do połowów na pełnym morzu.

b) Postanowienia litery a) powyżej stosuje się także w stosunku do statków rybackich wcześniej zarejestrowanych na terytorium kraju, który nie jest stroną niniejszego Porozumienia, pod warunkiem że zainteresowana strona ma dostęp do wystarczających informacji dotyczących okoliczności, w których upoważnienie do połowów zostało zawieszone lub cofnięte.

c) Postanowienia litery a) i b) nie stosuje się, gdy później nastąpiła zmiana właściciela statku rybackiego, a nowy właściciel przedstawił wystarczające dowody wykazujące, że poprzedni właściciel lub inny podmiot nie ma interesu prawnego, korzyści lub zysków finansowych z tego statku i nie ma nad nim kontroli.

d) Bez względu na postanowienia litery a) i b) powyżej strona może upoważnić statek rybacki, do którego w przeciwnym razie mają zastosowanie te litery, do tego aby był on używany do połowów na pełnym morzu, jeśli zainteresowana strona po uwzględnieniu odpowiednich faktów, w tym okoliczności w których upoważnienie do połowów zostało cofnięte przez inną stronę lub kraj, stwierdzi że udzielenie upoważnienia takiemu statkowi rybackiemu do używania go do połowów na pełnym morzu nie podważy przedmiotu ani celu niniejszego Porozumienia.

6. Każda strona zapewni, że wszystkie statki rybackie mające prawo do pływania pod jej banderą, które wprowadziła do rejestru prowadzonego na mocy artykułu IV, są oznakowane w taki sposób, że mogą być łatwo i szybko zidentyfikowane zgodnie z ogólnie przyjętymi normami, takimi jak FAO Standardowe Specyfikacje Oznakowania i Identyfikacji Statków Rybackich.

7. Każda strona zapewni, że każdy statek rybacki mający prawo do pływania pod jej banderą, dostarczy jej informacji o swojej działalności, które mogą być niezbędne dla umożliwienia tej stronie spełnienia zobowiązań w ramach niniejszego Porozumienia, w tym w szczególności informacji dotyczących obszaru jego działalności połowowej i połowów oraz wyładunków.

8. Każda strona wykonuje środki w odniesieniu do statków rybackich mających prawo do pływania pod jej banderą, które działają wbrew postanowieniom niniejszego Porozumienia, w tym w stosownych wypadkach, które naruszając te postanowienia naruszają ustawodawstwo krajowe. Sankcje karne za te naruszenia powinny być wystarczająco dotkliwe, tak aby zapewniały zgodność z wymaganiami niniejszego Porozumienia, oraz naruszającym odbierały zyski z ich nielegalnej działalności. Sankcje te powinny w przypadku ciężkich naruszeń zawierać odmowę, zawieszenie lub wycofanie upoważnienia do połowów na pełnym morzu.

Artykuł  IV

Rejestr statków rybackich

Każda strona do celów niniejszego Porozumienia, prowadzi rejestr statków rybackich mających prawo pływania pod jej banderą i upoważnionych do tego, aby używano ich do połowów na pełnym morzu, oraz podejmie takie środki, które mogą być niezbędne dla zapewnienia, że takie statki rybackie są wpisywane do tego rejestru.

Artykuł  V

Współpraca międzynarodowa

1. Strony współpracują ze sobą, tak jak jest to właściwe przy wykonaniu niniejszego Porozumienia, oraz w szczególności wymieniają informacje, w tym materiał dowodowy odnoszący się do działań statków rybackich w celu pomocy państwu bandery w zidentyfikowaniu tych statków rybackich pływających pod jej banderą, co do których poinformowano, że brały one udział w działania podważających międzynarodowe środki ochrony i zarządzania, tak aby mogły wypełnić swoje zobowiązania wynikające z artykułu III.

2. Jeśli statek rybacki znajduje się dobrowolnie w porcie innej strony niż państwo bandery, strona ta, jeśli ma uzasadnione powody aby wierzyć, że statek rybacki był używany do działań które podważają skuteczność międzynarodowych środków ochrony i zarządzania, niezwłocznie odpowiednio powiadamia państwo bandery. Strony mogą poczynić uzgodnienia dotyczące podejmowania przez kraje portu takich działań dochodzeniowych, które można uznać za niezbędne dla ustalenia czy statek rybacki rzeczywiście został użyty sprzecznie z postanowieniami niniejszego Porozumienia.

3. Strony w stosownych przypadkach zawierają umowy o współpracy lub porozumienia o wzajemnej pomocy na szczeblu międzynarodowym, regionalnym, podregionalnym lub dwustronne, tak aby ułatwiać osiągnięcie celów niniejszego Porozumienia.

Artykuł  VI

Wymiana informacji

1. Każda strona jest gotowa udostępnić FAO następujące informacje związane z każdym ze statków rybackich wpisanych do rejestru, którego prowadzenia wymaga się na mocy artykułu IV:

a) nazwa statku rybackiego, numer rejestrowy, poprzednio używane nazwy (jeśli są znane) oraz port w którym został zarejestrowany;

b) poprzednia bandera (jeśli była);

c) międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy (jeśli jest);

d) nazwa i adres właściciela lub właścicieli;

e) miejsce i data budowy;

f) rodzaj statku;

g) długość.

2. Każda strona w takim zakresie, w jakim jest to możliwe, udostępnia FAO następujące dodatkowe informacje związane z każdym ze statków rybackich wpisanych do rejestru, którego prowadzenia wymaga się na mocy artykułu IV:

a) nazwa i adres podmiotu (zarządzającego) lub podmiotów (zarządzających) (jeśli są);

b) rodzaj metody lub metod połowowych;

c) głębokość zanurzenia;

d) rozprze;

e) tonaż rejestrowy brutto;

f) moc głównego silnika lub silników.

3. Każda strona niezwłocznie powiadamia FAO o wszelkich zmianach danych wymienionych w ustępie 1 i 2 niniejszego artykułu.

4. FAO okresowo przesyła informacje dostarczane na mocy ustępu 1, 2 i 3 niniejszego artykułu wszystkim stronom oraz indywidualnie na wniosek do każdej ze stron. FAO dostarcza te informacje, indywidualnie na wniosek, do każdej światowej, regionalnej lub podregionalnej organizacji rybołówstwa, z zastrzeżeniem wszelkich ograniczeń nałożonych przez zainteresowaną stronę, dotyczących upowszechniania informacji.

5. Każda strona niezwłocznie informuje FAO o:

a) wszelkich dodatkowych informacjach wprowadzonych do rejestru;

b) wszelkich wykreśleniach z rejestru z powodu:

i) dobrowolnego zrzeczenia się lub nie odnowienia upoważnienia do połowu przez właściciela statku lub dany podmiot;

ii) wycofania upoważnienia do połowu wydanego w odniesieniu do statku rybackiego na mocy artykułu III ustęp 8;

iii) tego, że dany statek nie ma już dłużej prawa do pływania pod swoją banderą;

iv) przeznaczenia na złom, wycofania z eksploatacji lub straty danego statku rybackiego; lub

v) wszelkich innych przyczyn.

6. Jeśli informacja podana jest przez FAO na mocy ustępu 5 litera b) powyżej, zainteresowana strona określa, które powody wyszczególnione w tym ustępie mają zastosowanie.

7. Każda strona informuje FAO o:

a) wszelkich zwolnieniach udzielonych na mocy artykułu II ustęp 2, numerze i rodzaju danego statku rybackiego oraz obszarze geograficznym, na którym taki statek rybacki działa; oraz

b) wszelkich porozumieniach jakie osiągnięto na mocy artykułu II ustęp 3.

8. a) Każda strona niezwłocznie przekazuje FAO wszelkie informacje dotyczące jakichkolwiek działań statku rybackiego pływającego pod jej banderą, który podważa skuteczność międzynarodowych środków ochrony i zarządzania, włącznie z dotyczącymi identyfikacji danego statku rybackiego lub statków, oraz o środkach nałożonych przez tę stronę w odniesieniu do tych działań. Informacje na temat środków nałożonych przez stronę mogą podlegać ograniczeniom, których może wymagać ustawodawstwo krajowe co do poufności, w tym w szczególności poufności dotyczącej środków, które nie są jeszcze ostateczne.

b) Każda strona w przypadku gdy są uzasadnione podstawy do tego, aby wierzyć że statek rybacki nie mający prawa do pływania pod jej banderą uczestniczy w działalności, która podważa skuteczność międzynarodowych środków ochrony i zarządzania, zwraca na to uwagę danego państwa bandery, oraz w stosownych wypadkach, może zwrócić na to uwagę FAO. Powinna ona przedstawić państwu bandery pełne dowody na poparcie, a podsumowanie takich dowodów może dostarczyć do FAO. FAO nie rozsyła tych informacji przez pewien czas, w celu umożliwienia państwu bandery ustosunkowania się do zarzutów i przedstawionych dowodów lub w szczególnym przypadku do zgłoszenia sprzeciwu.

9. Każda strona informuje FAO o wszelkich sprawach, w których strona zgodnie z artykułem III ustęp 5 litera d) udzieliła upoważnienia, bez względu na postanowienia artykułu III ustęp 5 litera a) lub b). Informacje powinny zawierać odpowiednie dane pozwalające na identyfikację statku rybackiego i właściciela statku lub innego podmiotu, a w stosownych przypadkach wszystkie inne informacje odnoszące się do decyzji tej strony.

10. FAO niezwłocznie rozsyła informacje dostarczone na mocy ustępu 5, 6, 7, 8 i 9 niniejszego artykułu wszystkim stronom, a na wniosek indywidualnie do każdej ze stron. FAO z zastrzeżeniem wszelkich ograniczeń nałożonych przez daną stronę dotyczących upowszechniania informacji, dostarcza takie informacje niezwłocznie, na wniosek indywidualnie do wszystkich światowych, regionalnych lub podregionalnych organizacji rybołówstwa.

11. Strony wymieniają informacje związane z wykonaniem niniejszego Porozumienia, w tym poprzez FAO i inne właściwe światowe, regionalne lub podregionalne organizacje rybołówstwa.

Artykuł  VII

Współpraca z krajami rozwijającymi się

Strony współpracują na szczeblu światowym, regionalnym, podregionalnym lub dwustronnym oraz w stosownych przypadkach z FAO i innymi międzynarodowymi lub regionalnymi organizacjami w celu dostarczenia pomocy, w tym pomocy technicznej, stronom będącym krajami rozwijającymi się, aby pomóc im w wypełnianiu zobowiązań wynikających z niniejszego Porozumienia.

Artykuł  VIII

Strony niebędące stronami Porozumienia

1. Strony zachęcają każde państwo niebędące stroną niniejszego Porozumienia do jego przyjęcia oraz zachęcają każde państwo niebędące stroną do przyjęcia przepisów ustawowych i wykonawczych zgodnie z postanowieniami niniejszego Porozumienia.

2. Strony współpracują ze sobą w sposób zgodny z niniejszym Porozumieniem oraz prawem międzynarodowym, aby statki rybackie uprawnione do pływania pod banderą krajów niebędących stronami nie brały udziału w działaniach podważających skuteczność międzynarodowych środków ochrony i zarządzania.

3. Strony wymienią informacje między sobą, albo w sposób bezpośredni, albo za pomocą FAO, w odniesieniu do działań statków rybackich pływających pod banderami państw niebędących stronami, które powodują osłabienie skuteczności międzynarodowych środków ochrony i zarządzania.

Artykuł  IX

Rozstrzyganie sporów

1. Każda ze stron może starać się o konsultacje z każdą inną stroną bądź stronami w sprawie wszelkich sporów związanych z interpretacją lub stosowaniem postanowień niniejszego Porozumienia w celu osiągnięcia, możliwie najszybciej, obopólnego satysfakcjonującego rozwiązania.

2. W przypadku gdy spór nie zostanie rozwiązany w drodze tych konsultacji w racjonalnym okresie czasu, dane strony możliwie najszybciej konsultują się ze sobą w celu rozwiązania sporu w drodze negocjacji, zasięgania informacji, mediacji, ugody, arbitrażu, orzeczenia sądowego lub innych pokojowych środków, które wybiorą.

3. Wszelkie spory tego typu nierozwiązane w ten sposób kierowane są celu zawarcia ugody, za zgodą wszystkich stron sporu, do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, Międzynarodowego Trybunału Prawa Morza, po wejściu w życie w 1982 roku Konwencji Organizacji Narodów Zjednoczonych o prawie morza lub na drogę postępowania arbitrażowego. W przypadku nieosiągnięcia zgody lub odwołania się do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, Międzynarodowego Trybunału Prawa Morza lub na drogę postępowania arbitrażowego, strony nadal prowadzą konsultacje i współpracują w celu rozstrzygnięcia sporu zgodnie z zasadami prawa międzynarodowego dotyczącymi ochrony żywych zasobów morskich.

Artykuł  X

Przyjęcie

1. Niniejsze Porozumienie jest otwarte do przyjęcia dla każdego z członków lub członków stowarzyszonych FAO i dla każdego państwa nienależącego do Wspólnoty, które jest członkiem Organizacji Narodów Zjednoczonych lub którejkolwiek z wyspecjalizowanych agend Narodów Zjednoczonych lub Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej.

2. Przyjęcie niniejszego Porozumienia nastąpi po złożeniu do depozytu dokumentu przyjęcia u dyrektora generalnego FAO, zwanego dalej dyrektorem generalnym.

3. Dyrektor generalny informuje wszystkie strony, wszystkich członków i członków stowarzyszonych FAO oraz sekretarza generalnego Narodów Zjednoczonych o wszystkich otrzymanych dokumentach przyjęcia.

4. Jeśli stroną niniejszego Porozumienia staje się regionalna organizacja integracji gospodarczej, taka regionalna organizacja integracji gospodarczej zgodnie z postanowieniami artykułu II.7 Konstytucji FAO, w stosownych przypadkach powiadamia o zmianach i wyjaśnieniach do swojej deklaracji kompetencji przedłożonej na mocy artykuł II.5 Konstytucji FAO, które mogą być niezbędne w świetle przyjęcia przez nią niniejszego Porozumienia. Każda strona niniejszego Porozumienia może w dowolnym czasie zażądać od regionalnej organizacji integracji gospodarczej, która jest stroną niniejszego Porozumienia, dostarczenia informacji na podstawie których, między regionalną organizacją integracji gospodarczej a jej Państwami Członkowskimi, jest odpowiedzialna za realizację każdej z poszczególnych kwestii objętych niniejszym Porozumieniem. Regionalna organizacja integracji gospodarczej dostarcza takich informacji w rozsądnym czasie.

Artykuł  XI

Wejście w życie

1. Niniejsze Porozumienie wchodzi w życie z dniem otrzymania przez dyrektora generalnego dwudziestego piątego dokumentu przyjęcia.

2. Do celów niniejszego artykułu dokument złożony przez regionalną organizację integracji gospodarczej nie jest liczony jako dodatkowy do tych, które złożyły Państwa Członkowskie tej organizacji.

Artykuł  XII

Zastrzeżenia

Przyjęcie niniejszego Porozumienia może być przedmiotem zastrzeżeń, które stają się skuteczne dopiero po jednomyślnym przyjęciu przez wszystkie strony niniejszego Porozumienia. Dyrektor generalny niezwłocznie powiadamia wszystkie strony o jakimkolwiek zastrzeżeniu. Strony, które nie udzieliły odpowiedzi w czasie trzech miesięcy od powiadomienia, uważa się za przyjmujące zastrzeżenie. W braku takiej akceptacji, kraj lub regionalna organizacja integracji gospodarczej, która zgłosiła zastrzeżenie, nie mogą stać się stronami niniejszego Porozumienia.

Artykuł  XIII

Zmiany

1. O wszelkich propozycjach stron dotyczących zmiany niniejszego Porozumienia powiadamia się dyrektora generalnego.

2. Każda zaproponowana zmiana niniejszego Porozumienia otrzymana przez dyrektora generalnego od strony, przedstawiana jest na okresowej lub specjalnej sesji konferencji w celu zatwierdzenia, a jeśli zmiana powoduje ważne zmiany techniczne lub nakłada dodatkowe obowiązki na strony, jest ona rozpatrywana przez Komitet Doradczy specjalistów zwoływany przez FAO przed konferencją.

3. Zawiadomienie o każdej propozycji zmiany niniejszego Porozumienia jest przekazywane stronom przez dyrektora generalnego, nie później niż w czasie, gdy wysyłany jest porządek dzienny tej sesji konferencji, na której dana sprawa ma być rozpatrywana.

4. Każda zaproponowana zmiana niniejszego Porozumienia wymaga zatwierdzenia przez Konferencję i wchodzi w życie począwszy do trzydziestego dnia po przyjęciu jej przez dwie trzecie stron. Jednakże zmiany nakładające nowe obowiązki na strony wchodzą w życie w odniesieniu do każdej strony tylko po przyjęciu przez nią i począwszy od trzydziestego dnia od tego przyjęcia. Każdą zmianę uważa się za nakładającą nowe obowiązki na strony, chyba że konferencja zatwierdzając zmianę w drodze porozumienia zadecyduje inaczej.

5. Dokumenty przyjęcia zmian nakładających nowe obowiązki składa się dyrektorowi generalnemu, który informuje wszystkie strony o otrzymaniu przyjęcia i wejściu w życie zmian.

6. Do celów niniejszego artykułu dokument złożony przez regionalną organizację integracji gospodarczej nie jest liczony jako dodatkowy do tych, które złożyły Państwa Członkowskie tej organizacji.

Artykuł  XIV

Wystąpienie

Każda ze stron może wystąpić z niniejszego Porozumienia w każdym czasie po upływie dwóch lat od daty wejścia w życie niniejszego Porozumienia odnoszącego się do takiej strony, poprzez pisemne powiadomienie o swoim wystąpieniu dyrektora generalnego, który niezwłocznie informuje o takim wystąpieniu wszystkie strony oraz członków i członków stowarzyszonych FAO. Wystąpienie staje się skuteczne z końcem roku kalendarzowego następującego po tym, w którym dyrektor generalny otrzymał zawiadomienie o wystąpieniu.

Artykuł  XV

Obowiązki depozytariusza

Depozytariuszem niniejszego Porozumienia jest dyrektor generalny. Depozytariusz:

a) wysyła uwierzytelnione odpisy niniejszego Porozumienia do każdego z członków i członków stowarzyszonych FAO oraz do tych państw nienależących do Wspólnoty, które mogą stać się stronami niniejszego Porozumienia;

b) przygotowuje z sekretariatem Narodów Zjednoczonych rejestracje niniejszego Porozumienia po jego wejściu w życie zgodnie z artykułem 102 Karty Narodów Zjednoczonych;

c) informuje każdego z członków i członków stowarzyszonych FAO oraz państwa nienależące do Wspólnoty, które mogą stać się stronami niniejszego Porozumienia o:

i) dokumentach akceptacji złożonych zgodnie z artykułem X;

ii) dacie wejścia w życie niniejszego Porozumienia zgodnie z artykułem XI;

iii) propozycjach zmian i wejściu z życie zmian niniejszego Porozumienia zgodnie z artykułem XIII;

iv) wystąpieniu z niniejszego Porozumienia zgodnie z artykułem XIV.

Artykuł  XVI

Oryginał

Teksty niniejszego Porozumienia w języku arabskim, chińskim, angielskim, francuskim i hiszpańskim są na równi autentyczne.