Poprawki przyjęte przez Parlament Europejski w dniu 26 października 2012 r. do wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rynków instrumentów finansowych uchylającej dyrektywę 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (wersja przekształcona) (COM(2011)0656 - C7-0382/2011 - 2011/0298(COD)).
Dz.U.UE.C.2014.72E.123/2
Akt nienormatywnyP7_TA(2012)0406
Poprawki przyjęte przez Parlament Europejski w dniu 26 października 2012 r. do wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rynków instrumentów finansowych uchylającej dyrektywę 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (wersja przekształcona) (COM(2011)0656 - C7-0382/2011 - 2011/0298(COD)) 1
(2014/C 72 E/22)
(Dz.U.UE C z dnia 11 marca 2014 r.)
(Zwykła procedura ustawodawcza: wersja przekształcona)
[Poprawka 1 o ile nie wskazano inaczej]
POPRAWKI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO *
do wniosku Komisji
DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
w sprawie rynków instrumentów finansowych uchylająca dyrektywę 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady
w sprawie rynków instrumentów finansowych uchylająca dyrektywę 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, a w szczególności jego art. 53 ust. 1,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Europejskiego Banku Centralnego 2 ,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 3 ,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą 4 ,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Dyrektywa 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych 5 została kilkakrotnie znacząco zmieniona. Ze względu na konieczność dalszych zmian, dla zachowania przejrzystości, dyrektywa ta powinna zostać przekształcona.
(2) Dyrektywa Rady 93/22/EWG z dnia 10 maja 1993 r. w sprawie usług inwestycyjnych w zakresie papierów wartościowych 6 zmierzała do ustanowienia warunków, na których uprawnione firmy inwestycyjne i banki mogą świadczyć usługi specjalne lub otwierać oddziały w innych państwach członkowskich, w oparciu o zezwolenie i nadzór kraju rodzimego. W związku z tym dyrektywa ta miała na celu ujednolicenie wstępnych warunków wydawania zezwoleń oraz warunków prowadzenia działalności przez firmy inwestycyjne, w tym zasad świadczenia usług. Przewidywała również ujednolicenie niektórych zasad regulujących funkcjonowanie rynków regulowanych.
(3) W ostatnich latach na rynkach finansowych uaktywniła się znaczna liczba inwestorów, którzy są adresatami coraz bardziej kompleksowych usług i instrumentów o szerokim zakresie. W świetle tych osiągnięć, ramy prawne Unii Europejskiej powinny obejmować pełny zakres działań kierowanych do inwestorów. W związku z tym konieczne jest zapewnienie poziomu ujednolicenia niezbędnego do zaoferowania inwestorom wyższego poziomu ochrony oraz umożliwienie przedsiębiorstwom inwestycyjnym świadczenia usług w całej Unii Europejskiej, będącej rynkiem jednolitym, w oparciu o nadzór państwa pochodzenia. W świetle powyższego, dyrektywę 93/22/EWG zastąpiono dyrektywą 2004/39/WE.
(4) Kryzys finansowy ujawnił słabości w funkcjonowaniu i przejrzystości rynków finansowych. Rozwój rynków finansowych uwypuklił potrzebę wzmocnienia ram regulujących rynki instrumentów finansowych, w tym również pozagiełdowy obrót na takich rynkach, w celu zwiększenia poziomu przejrzystości, zapewnienia lepszej ochrony inwestorów, podniesienia poziomu zaufania, rozwiązania problemu obszarów nieregulowanych oraz zapewnienia przyznania organom nadzoru odpowiednich uprawnień do wykonywania ich zadań.
(5) Wśród organów regulacyjnych na poziomie międzynarodowym istnieje zgoda, co do tego, że słabości systemu ładu korporacyjnego w szeregu instytucji finansowych, w tym brak w ich strukturach skutecznych mechanizmów kontroli, przyczyniły się do powstania kryzysu finansowego. Podejmowanie nadmiernego ryzyka bez zachowania należytej ostrożności może prowadzić do upadku poszczególnych instytucji finansowych oraz powstania problemów systemowych w państwach członkowskich oraz na całym świecie. Niewłaściwe postępowanie firm świadczących usługi na rzecz klientów może powodować straty na szkodę inwestorów oraz prowadzić do utraty ich zaufania. W celu wyeliminowania potencjalnie szkodliwych skutków tych słabości w systemach ładu korporacyjnego przepisy niniejszej dyrektywy powinny uzupełniać bardziej szczegółowe zasady i normy minimalne. Te zasady i normy powinny uwzględniać charakter, wielkość i złożoność firm inwestycyjnych. Z zastrzeżeniem ciążącego na akcjonariuszach obowiązku dopilnowania, by zarządy należycie wykonywały swoje zadania, przedmiotowe środki powinny obejmować ograniczenie liczby stanowisk dyrektorskich, jakie mogą zajmować dyrektorzy instytucji finansowych. Takie środki należy stosować w sposób uwzględniający konieczność skutecznego zarządzania takimi instytucjami, umożliwiając jednocześnie, o ile to właściwe, dyrektorom takich przedsiębiorstw dalsze pełnienie funkcji dyrektorów w organizacjach non profit, zgodnie z zasadami społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw.
(6) Grupa wysokiego szczebla ds. nadzoru finansowego w Unii Europejskiej wystąpiła do Unii Europejskiej o opracowanie bardziej zharmonizowanego zbioru regulacji finansowych. W kontekście przyszłego kształtu europejskiego systemu nadzoru Rada Europejska, na swoim posiedzeniu w dniach 18-19 czerwca 2009 r., podkreśliła również konieczność ustanowienia jednolitego zbioru przepisów UE mającego zastosowanie do wszystkich instytucji finansowych działających na jednolitym rynku.
(7) W związku z powyższym dyrektywa 2004/39/WE została obecnie częściowo przekształcona w niniejszą dyrektywę, a częściowo zastąpiona rozporządzeniem (UE) nr .../... [MiFIR]. Oba instrumenty prawne powinny łącznie stanowić ramy prawne regulujące wymogi mające zastosowanie do firm inwestycyjnych, rynków regulowanych, dostawców usług w zakresie udostępniania informacji oraz firm z państw trzecich świadczących usługi inwestycyjne lub prowadzące działalność inwestycyjną w Unii Europejskiej. Niniejszą dyrektywą należy zatem interpretować w związku z wspomnianym rozporządzeniem. W dyrektywie należy uwzględnić przepisy regulujące zezwolenia na prowadzenie działalności, nabywanie znacznych pakietów akcji, korzystanie ze swobody przedsiębiorczości oraz swobody świadczenia usług, warunki działalności firm inwestycyjnych w celu zapewnienia ochrony inwestorów, uprawnienia organów nadzoru państwa członkowskiego pochodzenia i przyjmującego państwa członkowskiego oraz system sankcji. Ponieważ głównym celem i przedmiotem niniejszego wniosku jest harmonizacja krajowych przepisów dotyczących wspomnianych obszarów, podstawą wniosku powinien być art. 53 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej TFUE. Właściwe jest przyjęcie wspomnianych regulacji w formie dyrektywy, tak aby umożliwić wdrożenie przepisów w obszarach objętych zakresem stosowania niniejszej dyrektywy, a w razie potrzeby dostosowanie ich do istniejącej specyfiki danego rynku lub systemu prawnego w poszczególnych państwach członkowskich.
(8) Za właściwe uznaje się ujęcie w wykazie instrumentów finansowych ▐ towarowych instrumentów pochodnych i innych, które zostały ustanowione i znajdują się w obrocie, jednocześnie podnosząc kwestie ustawodawcze porównywalne do tradycyjnych instrumentów finansowych. Do celów niniejszej dyrektywy instrumentami pochodnymi lub kontraktami na instrumenty pochodne nie są umowy ubezpieczenia w odniesieniu do kategorii działalności określonych w załączniku I dyrektywy 2009/138/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) 7 zawartych z zakładem ubezpieczeń, zakładem reasekuracji, zakładem ubezpieczeń w państwie trzecim lub zakładem reasekuracji w państwie trzecim.
(9) Na wtórnym kasowym rynku uprawnień do emisji wystąpił szereg praktyk mających znamiona oszustwa, które mogą podważać zaufanie do systemów handlu uprawnieniami do emisji ustanowionych dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego I Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającą system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie 8 , w związku z czym podejmowane są działania w celu wzmocnienia sytemu rejestrów uprawnień do emisji oraz zaostrzenia warunków otwierania rachunków na potrzeby obrotu uprawnieniami do emisji. W celu wzmocnienia integralności i zagwarantowania skutecznego funkcjonowania tych rynków, w tym zapewnienia kompleksowego nadzoru nad działalnością handlową, właściwe jest uzupełnienie środków podejmowanych na podstawie dyrektywy 2003/87/WE poprzez pełne włączenie uprawnień do emisji w zakres stosowania niniejszej dyrektywy oraz rozporządzenia (UE) nr .../... [MAR]. Na zasadzie kontrastu należy wyjaśnić, że transakcje dewizowe są poza zakresem dyrektywy, mimo że reguluje ona m.in. walutowe instrumenty pochodne.
(10) Celem niniejszej dyrektywy jest objęcie nią przedsiębiorstw, których głównym celem lub zakresem prowadzonej działalności gospodarczej jest świadczenie profesjonalnych usług inwestycyjnych lub prowadzenie działalności inwestycyjnej. Dlatego też jej zakres powinien obejmować osoby prowadzące różne rodzaje działalności zawodowej.
(11) Konieczne jest ustanowienie kompleksowego reżimu regulacyjnego rządzącego realizacją transakcji na instrumentach finansowych, bez względu na metody handlowe stosowane do zawierania tych transakcji, tak aby zapewnić wysoką jakość realizacji transakcji inwestorskich i podtrzymać integralność oraz ogólną efektywność systemu finansowego. Należy przewidzieć spójne i dostosowane do ryzyka ramy regulujące główne rozwiązania dotyczące realizacji zlecenia, obowiązujące obecnie na europejskim rynku finansowym. Konieczne jest uznanie pojawienia się na rynkach regulowanych nowej generacji zorganizowanych systemów obrotu, które powinny podlegać zobowiązaniom utworzonym w celu utrzymania efektywnych i prawidłowo funkcjonujących rynków finansowych, oraz zapewnienie, by takie zorganizowane systemy obrotu nie korzystały z luk regulacyjnych.
(12) Wszystkie systemy obrotu, a mianowicie rynki regulowane, wielostronne platformy obrotu (MTF) i zorganizowane platformy obrotu (OTF), powinny określić przejrzyste zasady regulujące dostęp do danego systemu lub platformy. Rynki regulowane i MTF powinny nadal podlegać ▐ podobnym wymogom określającym podmioty, które mogą być do nich dopuszczone jako członkowie lub uczestnicy, OTF powinny natomiast móc określać i ograniczać dostęp w zależności m.in. od roli i obowiązków, jakie mają w stosunku do swoich klientów. We wszystkich systemach obrotu użytkownicy powinni mieć możliwość określenia rodzaju składanych zleceń, z którymi ich zlecenia wchodzą w interakcję przed ich wprowadzeniem do systemu, o ile przeprowadza się to w sposób otwarty i przejrzysty oraz nie oznacza dyskryminacji ze strony operatora platformy.
(13) Podmioty systematycznie internalizujące transakcje należy zdefiniować jako firmy inwestycyjne, które zawierają transakcje na własny rachunek w sposób zorganizowany, regularny i systematyczny, realizując zlecenia klientów poza rynkiem regulowanym, MTF lub OTF w systemie dwustronnym. W celu zapewnienia obiektywnego i skutecznego stosowania do firm inwestycyjnych powyższej definicji wszelkie dwustronne transakcje przeprowadzane z klientami powinny być istotne, a kryteria jakościowe stosowane w celu identyfikacji firm inwestycyjnych zobowiązanych do rejestracji jako podmiot systematycznie internalizujące transakcje, które to kryteria określono w art. 21 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1287/2006 z dnia 10 sierpnia 2006 r. wprowadzające środki wykonawcze do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do zobowiązań przedsiębiorstw inwestycyjnych w zakresie prowadzenia rejestrów, sprawozdań z transakcji, przejrzystości rynkowej, dopuszczania instrumentów finansowych do obrotu oraz pojęć zdefiniowanych na potrzeby tejże dyrektywy 9 , należy uzupełnić kryteriami ilościowymi. Chociaż systemy obrotu to platformy, w których dochodzi do interakcji między zleceniami kupna i sprzedaży wielu osób trzecich, to podmiotowi systematycznie internalizującemu transakcje nie należy jednak zezwalać na zestawianie zleceń kupna i sprzedaży osób trzecich w taki sam sposób pod względem funkcjonalnym, jak w systemach obrotu.
(14) Zakresem niniejszej dyrektywy nie obejmuje się osób zarządzających aktywami własnymi oraz przedsiębiorstw, które nie świadczą usług inwestycyjnych lub nie prowadzą działalności inwestycyjnej, innej niż na własny rachunek, chyba że osoby te są animatorami rynku, członkami lub uczestnikami rynku regulowanego lub MTF lub też wykonują zlecenia klientów w drodze zawierania transakcji na własny rachunek. Na zasadzie wyjątku zakresem stosowania niniejszej dyrektywy nie obejmuje się osób zawierających na własny rachunek transakcje, których przedmiotem są instrumenty finansowe, jako członkowie lub uczestnicy rynku regulowanego lub MTF, w tym jako animatorzy rynku w odniesieniu do pochodnych instrumentów towarowych, uprawnień do emisji lub dotyczących ich instrumentów pochodnych, w ramach działalności dodatkowej w stosunku do ich głównego rodzaju działalności, która w ujęciu grupowym nie stanowi świadczenia usług inwestycyjnych w rozumieniu niniejszej dyrektywy, ani usług bankowych w rozumieniu dyrektywy 2006/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe 10 . W regulacyjnych standardach technicznych należy sprecyzować kryteria techniczne pozwalające określić przypadki, w których działalność ma charakter dodatkowy w stosunku do głównego rodzaju działalności, biorąc pod uwagę kryteria określone w niniejszej dyrektywie, które powinny obejmować skalę działalności i zakres, w jakim zmniejsza ryzyko wynikające z głównej działalności. Działalność polegająca na zawieraniu transakcji na własny rachunek w drodze wykonywania zleceń klientów powinna obejmować działalność firm realizujących zlecenia różnych klientów poprzez zestawianie ich jako zleceniodawcy (transakcje "back to back"), które należy uznać za działające w charakterze zleceniodawców i które powinny podlegać przepisom niniejszej dyrektywy obejmującym zarówno realizację zleceń na rachunek klientów, jak i zawieranie transakcji na własny rachunek. Zawierania transakcji na własny rachunek w drodze realizacji zleceń klientów nie stanowi realizacja zleceń, których przedmiotem są instrumenty finansowe, w ramach działalności dodatkowej pomiędzy dwoma osobami, których głównym rodzajem działalności, w ujęciu grupowym, nie jest ani świadczenie usług inwestycyjnych w rozumieniu niniejszej dyrektywy, ani usług bankowych w rozumieniu dyrektywy 2006/48/WE.
(15) Odniesienia dokonane w tekście do osób należy interpretować jako obejmujące osoby fizyczne i prawne.
(16) Należy wyłączyć zakłady ubezpieczeń i reasekuracji, których działalność podlega odnośnemu monitorowaniu ze strony właściwych władz nadzorujących w oparciu o zasadę ostrożności oraz które podlegają dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE, z wyjątkiem niektórych przepisów dotyczących produktów ubezpieczeniowych wykorzystywanych jako instrumenty inwestycyjne. Inwestycje często sprzedaje się klientom w formie umów ubezpieczeniowych jako alternatywę dla instrumentów finansowych uregulowanych na mocy niniejszej dyrektywy lub ich zamiennik. Dla zapewnienia klientom detalicznym konsekwentnej ochrony należy objąć inwestycje w formie umów ubezpieczeniowych takimi samymi standardami prowadzenia działalności -w szczególności odnoszącymi się do zarządzania konfliktem interesów, ograniczania zachęt oraz zapewniania przydatności doradztwa lub stosowności sprzedaży niepowiązanej z usługą doradztwa. Z tego względu wymogi niniejszej dyrektywy dotyczące ochrony inwestorów i konfliktu interesów należy jednakowo stosować do tych inwestycji opakowanych w umowy ubezpieczeniowe, zaś koordynacja powinna istnieć między niniejszą dyrektywą a innymi odpowiednimi przepisami, w tym dyrektywą 2002/92/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 grudnia 2002 r. w sprawie pośrednictwa ubezpieczeniowego 11 .
(17) Niniejszą dyrektywą nie powinny być objęte osoby, które nie świadczą usług na rzecz osób trzecich, lecz których działalność polega na świadczeniu usług inwestycyjnych wyłącznie dla ich przedsiębiorstw dominujących, podmiotów zależnych bądź też podmiotów zależnych tych przedsiębiorstw dominujących.
(18) Z zakresu wykonywania niniejszej dyrektywy należy również wyłączyć osoby, które w toku działalności zawodowej świadczą wyłącznie okazjonalne usługi inwestycyjne, pod warunkiem że działalność ta jest regulowana, a odnośne reguły nie zabraniają okazjonalnego świadczenia usług inwestycyjnych.
(19) Niniejszą dyrektywą nie powinny być objęte osoby, które świadczą usługi inwestycyjne polegające wyłącznie na administrowaniu programami pracowniczych udziałów kapitałowych, a zatem nie świadczą usług inwestycyjnych na rzecz osób trzecich.
(20) Niezbędne jest wyłączenie z zakresu wykonywania niniejszej dyrektywy banków centralnych i innych organów pełniących podobne funkcje, jak również organów publicznych, którym powierzono zarządzanie długiem publicznym lub które uczestniczą w takim zarządzaniu, w tym lokując środki pochodzące z tego długu; w szczególności wyłączenie takie nie obejmuje podmiotów, które są częściowo lub całkowicie własnością państwa, a których rola ma charakter handlowy lub wiąże się z nabywaniem pakietów akcji.
(21) W celu doprecyzowania systemu wyłączeń obowiązujących w stosunku do Europejskiego Systemu Banków Centralnych (ESBC), innych organów krajowych wykonujących podobne funkcje oraz organów biorących udział, na zasadzie interwencji, w zarządzaniu długiem publicznym należy ograniczyć takie wyłączenia do organów i instytucji wykonujących swoje funkcje zgodnie z prawem jednego państwa członkowskiego lub zgodnie z przepisami prawa Unii Europejskiej oraz do organów międzynarodowych, których członkami są jedno państwo członkowskie lub większa ich liczba.
(22) Niezbędne jest wyłączenie z zakresu wykonywania niniejszej dyrektywy przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania bez względu na to, czy ich działalność jest koordynowana na poziomie unijnym, oraz depozytariuszy lub osób zarządzających takimi przedsiębiorstwami, gdyż podlegają one szczególnym zasadom bezpośrednio dostosowanym do prowadzonej przez nie działalności.
(22a) W przypadku dobrze funkcjonującego rynku wewnętrznego energii elektrycznej i gazu ziemnego oraz w celu wykonywania zadań przez operatorów systemów przesyłowych na mocy dyrektywy 2009/72/WE 12 , dyrektywy 2009/73/WE 13 , rozporządzenia (WE) nr 714/2009 14 , rozporządzenia (WE) nr 715/2009 15 , a także kodeksów i wytycznych przyjętych zgodnie z tymi rozporządzeniami, niezbędne jest wyłączenie operatorów systemów przesyłowych i ich usługodawców przy przyznawaniu praw do przesyłu, w formie fizycznych bądź finansowych praw do przesyłu, a także przy zapewnianiu platformy dla transakcji wtórnych.
(23) W celu skorzystania z wyłączeń od niniejszej dyrektywy osoba zainteresowana powinna w sposób ciągły wypełniać warunki ustanowione dla takich wyłączeń. W szczególności, jeżeli osoba świadczy usługi inwestycyjne lub prowadzi działalność inwestycyjną i jest wyłączona z niniejszej dyrektywy, ponieważ z punktu widzenia koncernu takie usługi lub działalność mają charakter dodatkowy względem głównego zakresu działalności gospodarczej, osoba taka nie podlega wyłączeniu dotyczącemu usług dodatkowych, jeżeli wygasa dodatkowy charakter świadczenia takich usług lub prowadzenia takiej działalności.
(24) W celu ochrony inwestorów i stabilności systemu finansowego osoby, które świadczą usługi inwestycyjne lub prowadzą działalność inwestycyjną objętą niniejszą dyrektywą muszą uzyskać zezwolenie w swoich państwach członkowskich pochodzenia.
(25) Na podstawie niniejszej dyrektywy, instytucje kredytowe uprawnione na mocy dyrektywy 2006/48/WE nie muszą posiadać odrębnego zezwolenia dla potrzeb świadczenia usług inwestycyjnych lub prowadzenia działalności inwestycyjnej. Jeżeli instytucja kredytowa podejmuje decyzję o świadczeniu usług inwestycyjnych lub prowadzeniu działalności inwestycyjnej, przed przyznaniem zezwolenia, właściwe władze powinny zweryfikować, czy spełnia ona odnośne przepisy niniejszej dyrektywy.
(26) Lokaty strukturyzowane pojawiły się na rynku jako forma produktu inwestycyjnego, przy czym nie są jednak objęte żadnymi przepisami dotyczącymi ochrony inwestorów na poziomie Unii, gdy tymczasem inne strukturyzowane produkty inwestycyjne są objęte takimi przepisami. Należy zatem podwyższyć poziom zaufania inwestorów i w większym stopniu ujednolicić sposób, w jaki w świetle przepisów regulacyjnych traktowana jest dystrybucja różnych detalicznych produktów inwestycyjnych w pakietach w celu zapewnienia należytego poziomu ochrony inwestorów w całej Unii. Z tego też powodu należy włączyć w zakres stosowania niniejszej dyrektywy lokaty strukturyzowane. W tym względzie należy sprecyzować, że ponieważ lokaty strukturyzowane stanowią pewną formę produktu inwestycyjnego, nie obejmują one zwykłych lokat powiązanych wyłącznie ze stopami procentowymi, takimi jak Euribor lub Libor, niezależnie od tego, czy stopy procentowe są z góry określone, czy też są stałe lub zmienne. Takie zwykłe lokaty pozostają zatem poza zakresem niniejszej dyrektywy.
(27) W celu wzmocnienia ochrony inwestorów w Unii właściwym jest ograniczenie warunków, na jakich państwa członkowskie mogą wyłączyć z zakresu stosowania niniejszej dyrektywy osoby świadczące usługi inwestycyjne na rzecz klientów, którzy w rezultacie nie byliby chronieni na mocy niniejszej dyrektywy. W szczególności należy zobowiązać państwa członkowskie do stosowania do tych osób wymogów przynajmniej równorzędnych wymogom określonym w niniejszej dyrektywie, zwłaszcza w fazie udzielania zezwolenia, przy ocenie ich reputacji oraz doświadczenia oraz stosowności każdego udziałowca, podczas weryfikacji warunków udzielania wstępnego zezwolenia oraz prowadzenia bieżącego nadzoru, jak również wykonania zobowiązań biznesowych.
(28) Na podstawie niniejszej dyrektywy, w przypadkach gdy firma inwestycyjna świadczy jedną lub większą liczbę usług inwestycyjnych nieobjętych zezwoleniem, lub prowadzi jedną lub większą liczbę rodzajów nieregularnej działalności inwestycyjnej, nie wymaga dodatkowego zezwolenia.
(29) Do celów niniejszej dyrektywy działalność polegająca na przyjmowaniu lub przekazywaniu zleceń obejmuje również kojarzenie dwóch lub więcej inwestorów, prowadzące do zawarcia transakcji między tymi inwestorami.
(30) Firmy inwestycyjne i instytucje kredytowe prowadzące dystrybucję wyemitowanych przez siebie instrumentów finansowych powinny podlegać przepisom niniejszej dyrektywy, w przypadkach gdy świadczą doradztwo inwestycyjne swoim klientom. W celu wyeliminowania niepewności oraz wzmocnienia ochrony inwestorów należy zapewnić stosowanie niniejszej dyrektyw, w przypadku dystrybucji przez firmy inwestycyjne i instytucje kredytowe na rynku pierwotnym wyemitowanych przez siebie instrumentów finansowych bez świadczenia jakiegokolwiek doradztwa inwestycyjnego. W tym celu należy rozszerzyć definicję usługi polegającej na realizacji zleceń w imieniu klientów.
(31) Zasady wzajemnego uznawania i nadzoru ze strony państwa członkowskiego pochodzenia wymagają, aby właściwe władze państw członkowskich nie przyznawały bądź cofały zezwolenie w przypadku, gdy czynniki takie jak treść programów działań, rozkład geograficzny lub rodzaje obecnie prowadzonej działalności jednoznacznie wskazują na to, że firma inwestycyjna wybrała system prawny danego państwa członkowskiego w celu uniknięcia bardziej restrykcyjnych norm obowiązujących w innym państwie członkowskim, na którego terytorium firma ta zamierza prowadzić lub prowadzi większą część swojej działalności. Firma inwestycyjna będąca osobą prawną musi uzyskać zezwolenie w państwie członkowskim, w którym ma ona swoją siedzibę statutową. Przedsiębiorstwo inwestycyjne będące osobą prawną musi uzyskać zezwolenie w Państwie Członkowskim, w którym ma ono swoją siedzibę statutową. Ponadto państwa członkowskie muszą wymagać, aby siedziba zarządu firmy inwestycyjnej zawsze znajdowała się w jej państwie członkowskim pochodzenia i faktycznie tam działała.
(32) W dyrektywie 2007/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 września 2007 r. w zakresie zasad proceduralnych i kryteriów oceny stosowanych w ramach oceny ostrożnościowej przypadków nabycia lub zwiększenia udziałów w podmiotach sektora finansowego 16 ustanowiono szczegółowe kryteria oceny ostrożnościowej planowanych transakcji nabycia udziałów w firmie inwestycyjnej oraz procedurę stosowania tych kryteriów. W celu zapewnienia pewności, jasności i przewidywalności prawa w odniesieniu do procesu oceny oraz jego wyników należy potwierdzić kryteria oraz proces oceny ostrożnościowej określone w dyrektywie 2007/44/WE. W szczególności właściwe organy powinny dokonywać oceny odpowiedniości potencjalnego nabywcy oraz stabilności planowanej transakcji nabycia pod względem finansowym w oparciu o wszystkie następujące kryteria: reputacja potencjalnego nabywcy; reputację i doświadczenie wszystkich osób, które będą kierowały działalnością firmy inwestycyjnej; kondycję finansową potencjalnego nabywcy; fakt, czy firma inwestycyjna będzie w stanie wypełnić wymogi ostrożnościowe wynikające z niniejszej dyrektywy oraz innych dyrektyw, a zwłaszcza dyrektywy 2002/87/WE 17 i dyrektywy 2006/49/WE 18 ; czy nabycie spowoduje konflikt interesów; czy istnieją uzasadnione powody, aby podejrzewać, iż w związku z planowanym nabyciem dokonano lub usiłowano dokonać prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu w rozumieniu art. 1 dyrektywy 2005/60/WE 19 lub czy proponowane nabycie może zwiększyć takie ryzyko.
(33) Dowolną firmę inwestycyjną uprawnioną w swoim państwie członkowskim pochodzenia należy uprawnić do świadczenia usług inwestycyjnych lub prowadzenia działalności inwestycyjnej w całej Unii, bez konieczności dążenia do uzyskania odrębnego zezwolenia od właściwych władz państwa członkowskiego, w którym firma ta zamierza świadczyć takie usługi lub prowadzić taką działalność.
(34) Ponieważ niektóre firmy inwestycyjne są wyłączone z niektórych obowiązków nałożonych na mocy dyrektywy 2006/49/WE, należy je zobowiązać do utrzymania minimalnej kwoty kapitału lub ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej w zakresie wykonywania zawodu, lub połączenia obu. Dostosowania kwot ubezpieczenia tego rodzaju powinny uwzględniać dostosowania wprowadzone do ram dyrektywy 2002/92/WE. Ten szczególny rodzaj traktowania dla potrzeb adekwatności kapitałowej należy stosować bez uszczerbku dla jakichkolwiek decyzji dotyczących należytego traktowania tych firm według przyszłych zmian w prawodawstwie unijnym w sprawie adekwatności kapitałowej.
(35) Ponieważ zakres rozporządzenia ostrożnościowego należy ograniczyć do podmiotów, które, na mocy prowadzenia ksiąg transakcyjnych dotyczących działalności branżowej, stanowią źródło ryzyka kontrahenta dla pozostałych podmiotów gospodarczych rynku, z zakresu stosowania niniejszej dyrektywy należy wyłączyć podmioty, które na własny rachunek dokonują transakcji w zakresie instrumentów finansowych, w tym towarowych instrumentów pochodnych objętych niniejszą dyrektywą, a także te, które świadczą grupowe usługi inwestycyjne w towarowych instrumentach pochodnych na rzecz klientów głównego zakresu działalności w formie działalności dodatkowej, pod warunkiem że ten główny zakres działalności nie obejmuje świadczenia usług inwestycyjnych w rozumieniu niniejszej dyrektywy.
(36) Dla potrzeb ochrony praw własności inwestora oraz podobnych praw odnoszących się do papierów wartościowych, a także w odniesieniu do funduszy powierzonych firmie, w szczególności prawa te należy odróżnić od praw firmy. Jednakże zasada ta nie powinna powstrzymywać firmy od prowadzenia działalności pod własną nazwą, ale w imieniu inwestora, jeżeli jest to wymagane ze względu na charakter transakcji i umowy zawartej z inwestorem, na przykład w odniesieniu do zastawu papierów wartościowych.
(37) Wymogi w zakresie ochrony aktywów klientów stanowią narzędzie o decydującym znaczeniu służące ochronie klientów przy świadczeniu usługi i prowadzeniu działalności. Wymogi te mogą zostać wyłączone, w przypadku przeniesienia pełnego prawa własności środków i instrumentów finansowych na firmę inwestycyjną w celu zabezpieczenia wszystkich obecnych lub przyszłych, rzeczywistych lub warunkowych lub potencjalnych zobowiązań. Ta szeroko zdefiniowana możliwość może stanowić źródło niepewności i zagrażać skuteczności wymogów w zakresie zabezpieczania aktywów klientów. Dlatego też należy ograniczyć możliwość - przynajmniej w odniesieniu do aktywów klientów detalicznych - zawierania przez firmy inwestycyjne uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych polegających na przeniesieniu tytułu, określonych w dyrektywie 2002/47/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 czerwca 2002 r. w sprawie uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych 20 , do celów zabezpieczenia lub pokrywania w inny sposób swoich zobowiązań.
(38) Konieczne jest wzmocnienie roli organów zarządzających firm inwestycyjnych w zapewnianiu należytego i ostrożnego zarządzania tymi firmami, promowaniu integralności rynku oraz interesów inwestorów. Dla spójnego podejścia do do ł adu korporacyjnego należy jak najbardziej dostosować wymogi dla firm inwestycyjnych do wymogów z dyrektywy .../.../UE, żeby zapewnić, że wymogi takie będą proporcjonalne do rodzaju, skali i złożoności ich działalności. Dla zapobieżenia konfliktom interesów członek organu zarządzającego firmy inwestycyjnej nie powinien być członkiem organu zarządzającego systemem obrotu, choć mógłby być dyrektorem niewykonawczym takiego organu zarządzającego, np. żeby zapewnić udział użytkowników w procesie podejmowania decyzji. Organ zarządzający firmy inwestycyjnej powinien w każdym czasie poświęcać wystarczająco dużo czasu oraz posiadać odpowiednią wiedzę, umiejętności i doświadczenie, aby być w stanie zrozumieć istotę działalności firmy inwestycyjnej oraz główne ryzyka, na które jest narażona. W celu uniknięcia powielania cudzych idei i ułatwienia krytycznego spojrzenia skład zarządów instytucji kredytowych powinien być odpowiednio zróżnicowany pod względem wieku, płci, pochodzenia geograficznego, wykształcenia oraz doświadczenia zawodowego członków, aby zapewnić szerokie spektrum poglądów i doświadczeń. Szczególne znaczenie dla zapewnienia należytego odzwierciedlenia demograficznej rzeczywistości ma równowaga płci. Jeżeli w organie zarządzającym istnieje reprezentacja pracowników, należy ją również postrzegać jako pozytywny sposób umacniania różnorodności, gdyż pozwala ona uzyskać kluczową perspektywę i faktyczną wiedzę na temat wewnętrznego sposobu działania instytucji. Ponadto potrzebne są mechanizmy, dzięki którym członkowie organów zarządzających będą odpowiadali za rażącą niegospodarność.
(39) W celu sprawowania skutecznego nadzoru i kontroli nad działalnością firm inwestycyjnych organ zarządzający powinien ponosić odpowiedzialność za ogólną strategię firmy inwestycyjnej, uwzględniającą charakter jej działalności i jej profil ryzyka. Organ zarządzający powinien ponosić wyraźną odpowiedzialność w całym cyklu koniunkturalnym firmy inwestycyjnej za identyfikację i określenie strategicznych celów firmy, zatwierdzanie jej wewnętrznej organizacji, w tym kryteriów wyboru i szkolenia pracowników, określanie ogólnych zasad regulujących świadczenie usług i prowadzenie działalności, w tym polityki wynagradzania pracowników działu sprzedaży oraz zatwierdzanie nowych produktów do dystrybucji na rzecz klientów. Okresowe monitorowanie i ocena celów strategicznych firm inwestycyjnych, ich wewnętrznej organizacji oraz ich zasad świadczenia usług i prowadzenia działalności powinny zapewnić tym firmom ciągłą zdolność do prowadzenia należytego i ostrożnego zarządzania w interesie integralności rynków oraz ochrony inwestorów.
(40) Rozszerzający się zakres działalności, którą firmy inwestycyjne prowadzą równocześnie, zwiększa możliwość wystąpienia sprzeczności interesów między poszczególnymi zakresami działalności, a interesami klientów. Dlatego też konieczne jest ustanowienie reguł zapewniających, że takie sprzeczności nie wpływają szkodliwie na interesy klientów tych firm inwestycyjnych.
▐
(42) W dyrektywie Komisji 2006/73/WE z dnia 10 sierpnia 2006 r. wprowadzającej środki wykonawcze do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów organizacyjnych i warunków prowadzenia działalności przez przedsiębiorstwa inwestycyjne oraz pojęć zdefiniowanych na potrzeby tejże dyrektywy 21 zezwolono państwom członkowskim na nakładanie - w kontekście wymogów organizacyjnych dla firmy inwestycyjnych - obowiązku rejestrowania rozmów telefonicznych lub korespondencji elektronicznej dotyczących zleceń klientów. Rejestrowanie rozmów telefonicznych lub korespondencji elektronicznej dotyczących zleceń klientów jest zgodne z Kartą praw podstawowych Unii Europejskiej i jest uzasadnione w celu wzmocnienia poziomu ochrony inwestorów, zwiększenie skuteczności nadzoru rynku oraz zwiększenia pewności prawa w interesie firm inwestycyjnych i ich klientów. Znaczenie takich rejestrów wspomniano również w opinii technicznej przekazanej Komisji Europejskiej przez Komitet Europejskich Organów Nadzoru nad Rynkiem Papierów Wartościowych w dniu 29 lipca 2010 r. Z tego też względu należy ustanowić w niniejszej dyrektywie zasady ogólnego systemu rejestracji rozmów telefonicznych lub korespondencji elektronicznej dotyczących zleceń klientów. W odniesieniu do komunikacji między klientami detalicznymi i instytucjami finansowymi właściwym rozwiązaniem jest umożliwienie państwom członkowskim uznawania w zamian właściwych tekstowych zapisów takiej komunikacji, w odniesieniu do instytucji finansowych mających siedzibę i oddziały na ich terytorium.
(43) Państwa członkowskie zapewniają poszanowanie prawa do ochrony danych osobowych zgodnie z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych 22 oraz dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2002/58/WE z dnia 12 lipca 2002 r. dotyczącą przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej 23 , które regulują przetwarzanie danych osobowych prowadzone przy stosowaniu niniejszej dyrektywy. Zakresem tej ochrony należy zwłaszcza objąć nagrania rozmów telefonicznych oraz zarejestrowaną korespondencję elektroniczną. Przetwarzanie danych osobowych przez Europejski Urząd Nadzoru (Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych - EUNGiPW), ustanowiony rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 24 , przy stosowaniu niniejszej dyrektywy podlega przepisom rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 45/2001 z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych 25 .
(44) W ostatniej dekadzie nastąpił gwałtowny rozwój technologii transakcyjnej, która jest obecnie w szerokim zakresie wykorzystywana przez uczestników rynku. Wielu uczestników rynku korzysta obecnie z algorytmicznych mechanizmów transakcyjnych, w przypadku których algorytm komputerowy automatycznie określa aspekty zlecenia przy minimalnym lub zerowym udziale człowieka. Szczególną podgrupę algorytmicznych mechanizmów transakcyjnych stanowią transakcje wykonywane z wysoką częstotliwością, w których system transakcyjny błyskawicznie analizuje dane lub sygnały pochodzące z rynku, najczęściej w ciągu milisekund lub mikrosekund, a następnie w krótkim czasie wysyła lub aktualizuje dużą liczbę zleceń w odpowiedzi na wyniki tej analizy. Mechanizm zawierania transakcji z wysoką częstotliwością jest zazwyczaj stosowany przez uczestników rynku, którzy zawierają transakcje z wykorzystaniem swojego własnego kapitału, i sam w sobie nie jest strategią, lecz często może wiązać się z wykorzystaniem zaawansowanej technologii w celu realizacji bardziej tradycyjnej strategii handlowej, takiej jak organizowanie obrotu lub arbitraż.
(45) Zgodnie z konkluzjami Rady z czerwca 2009 r. dotyczącymi wzmocnienia nadzoru finansowego w Unii oraz w celu przyczynienia się do stworzenia jednolitego zbioru przepisów dla unijnych rynków finansowych, dalszego tworzenia równych warunków działania dla państw członkowskich i uczestników rynku, zwiększenia poziomu ochrony inwestorów oraz zwiększenia skuteczności nadzoru i egzekwowania przepisów Unia zobowiązała się do zminimalizowania w stosownych przypadkach uznaniowości państw członkowskich przy stosowaniu unijnych przepisów dotyczących usług finansowych. Oprócz wprowadzenia w niniejszej dyrektywie wspólnego systemu rejestrowania rozmów telefonicznych lub korespondencji elektronicznej dotyczących zleceń klientów, należy również ograniczyć w pewnych przypadkach możliwość delegowania przez właściwe organy zadań z zakresu nadzoru, ograniczyć uznaniowość w stosowaniu wymogów mających zastosowanie do przedstawicieli zależnych oraz do sprawozdań przekazywanych przez oddziały. Jednak o ile właściwe organy na mocy niniejszej dyrektywy odpowiadają za zapewnienie ochrony inwestorów, postanowienia niniejszej dyrektywy nie zakazują państwom członkowskim powoływania organów dodatkowych poza organami właściwymi w celu zapewnienia dodatkowej obserwacji rynków dla wzmocnienia ochrony inwestorów detalicznych.
(46) Postęp techniczny umożliwił wykonywanie transakcji z wysoką częstotliwością oraz zmianę modeli biznesowych. Wykonywaniu transakcji z wysoką częstotliwością sprzyja umiejscowienie siedzib uczestników rynku w niewielkiej odległości od systemów dopasowywania zleceń w systemach obrotu. Dla zapewnienia uporządkowanych i uczciwych warunków zawierania transakcji konieczne jest wprowadzenie wymogu, by systemy obrotu oferowały takie usługi kolokacji w sposób niedyskryminujący, uczciwy i przejrzysty. Wykorzystanie technologii wykonywania transakcji z wysoką częstotliwością przyczyniło się również do wzrostu szybkości, wolumenu i złożoności transakcji zawieranych przez inwestorów. Technologia ta dała również uczestnikom rynku możliwość zapewnienia swoim klientom łatwiejszego bezpośredniego dostępu do rynków poprzez wykorzystanie ich platform obrotu, poprzez bezpośredni dostęp▐ , czy też sponsorowany ▐ dostęp do rynku. Technologia transakcyjna przyniosła korzyści rynkowi i uczestnikom głównie w postaci szerszego udziału w rynkach, ponoć zwiększonej płynności, choć utrzymują się wątpliwości co do rzeczywiście osiągniętej płynności, węższych spreadów, ograniczenia krótkoterminowej zmienności oraz narzędzi umożliwiających lepszą realizację zleceń na rzecz klientów. ▐ Technologia wykonywania transakcji z wysoką częstotliwością jest jednak również źródłem szeregu potencjalnych zagrożeń, takich jak zwiększone ryzyko przeciążenia systemów wykorzystywanych przez platformy obrotu z powodu dużego wolumenu zleceń, ryzyka związanego ze stosowaniem algorytmicznych mechanizmów transakcyjnych, które generują dublujące się lub błędne zlecenia lub nieprawidłowo funkcjonują z innych względów, potencjalnie przyczyniając się do powstania zakłóceń na rynku. Ponadto istnieje ryzyko zbyt silnej reakcji transakcyjnych systemów algorytmicznych na zdarzenia zaistniałe na innych rynkach, co może pogłębić zmienność w przypadku uprzednio istniejącego problemu na rynku. ▐ Transakcje algorytmiczne lub transakcje o wysokiej częstotliwości mogą, podobnie jak każda forma transakcji, być podatne na pewne formy zachowań o charakterze nadużyć, w przypadku ich niewłaściwego wykorzystania, co powinno być zakazane na mocy rozporządzenia (UE) nr.../... [nowe rozporządzenie MAR]. Transakcje z wysoką częstotliwością mogą również z uwagi na korzyść informacyjną podmiotów zawierających transakcje z wysoką częstotliwością skłaniać inwestorów do decyzji o wykonywaniu transakcji w systemach, w których mogą uniknąć interakcji z podmiotami zawierającymi transakcje z wysoką częstotliwością. Należy poddać strategie stransakcji o wysokiej częstotliwości, które opierają się na pewnych określonych cechach, szczególnemu nadzorowi regulacyjnemu. Skoro są to głównie strategie opierające się na transakcjach na własny rachunek, taki nadzór powinien miec także zastosowanie wówczas, gdy realizacja strategii transkacji jest zbudowana w taki sposób, żeby uniknąć sytuacji, w której realizacja odbywa się na własny rachunek.
(47) Te potencjalne zagrożenia wynikające z rosnącego wykorzystania technologii można najskuteczniej ograniczyć poprzez zastosowanie mechanizmów kontroli szczególnego ryzyka wobec firm, które zawierają transakcję z wykorzystaniem algorytmów lub transakcję o wysokiej częstotliwości, w połączeniu z innych środkami ukierunkowanymi na operatorów wszystkich systemów obrotu, do których dostęp mają wspomniane firmy. Należy odzwierciedlać i opierać się na wydanych przez EUNGiPW w lutym 2012 r. wytycznych "Systemy i mechanizmy kontroli w zautomatyzowanym środowisku obrotu dla platform obrotu, przedsiębiorstw inwestycyjnych oraz właściwych organów" (ESMA/2012/122), aby wzmocnić odporność rynków, uwzględniając zmiany technologiczne. Należy zapewnić posiadanie przez wszystkie firmy zawierające transakcje o wysokiej częstotliwości zezwolenia, w przypadku gdy są one bezpośrednim członkiem danego systemu obrotu. Takie działania powinny zapewnić podleganie przez te firmy wymogom organizacyjnym wynikającym z niniejszej dyrektywy oraz należytemu nadzorowi. W tym zakresie EUNGiPW powinien odgrywać istotną role koordynującą w celu określenia odpowiedniej wielkości minimalnej (tick), służącej zapewnieniu niezakłóconego funkcjonowania rynków na szczeblu europejskim Ponadto wszystkie transakcje powinny podlegać odpowiedniej kontroli ryzyka u źródła. Właściwym rozwiązaniem jest również rezygnacja z praktyki dostępu sponsorowanego i bezpośredniego w celu uniknięcia ryzyka, że firmy dysponujące niedostatecznymi środkami kontroli będą wywoływać zakłócenia na rynku, a także dla zapewnienia możliwości identyfikacji uczestników rynku i pociągnięcia ich do odpowiedzialności za wszelkie spowodowane przez nich zakłócenia. Niezbędna jest również możliwość jasnego zidentyfikowania składanych zleceń pochodzących z transakcji o wysokiej częstotliwości. EUNGiPW powinien również nadal monitorować zmiany w technologii i metodach stosowanych w celu dostępu do systemów obrotu oraz nadal przygotowywać wytyczne dla zapewnienia, że wymogi niniejszej dyrektywy mogą nadal być skutecznie stosowane w świetle nowej praktyki.
(48) Zarówno firmy, jaki i systemy obrotu powinny zapewniać istnienie skutecznych środków mających na celu zagwarantowanie, że mechanizmy wykonywania transakcji z wysoką częstotliwością i zautomatyzowanego obrotu nie będą przyczyniać się do powstawania zakłóceń na rynku oraz nie będą mogły być wykorzystywane do popełniania nadużyć. Systemy obrotu powinny również zapewniać odporność i odpowiednie testowanie swoich systemów transakcyjnych, aby zapewnić obsługę rosnącej liczby składanych zleceń oraz niepodatność swoich systemów na napięcia rynkowe, a także zapewnić istnienie automatycznych mechanizmów we wszystkich systemach obrotu pozwalających na czasowe wstrzymanie obrotu konsekwentnie we wszystkich systemach obrotu w przypadku wystąpienia nagłych nieoczekiwanych ruchów cenowych.
(48a) Konieczne jest również zapewnienie przejrzystych, niedyskryminujących i uczciwych struktur opłat w systemach obrotu, zbudowanych w sposób, który nie prowadzi do powstania zakłóceń na rynku. Z tego względu właściwe jest zapewnienie, by struktury opłat w systemie obrotu zachęcały do zmniejszenia wskaźnika komunikatów w systemie w stosunku do liczby zrealizowanych zleceń przy wyższych opłatach na takie praktyki, jak na przykład rezygnacja z dużej liczby lub części zleceń, co doprowadziłoby do takich zakłóceń na rynku i co wymaga od systemów obrotu zwiększenia zdolności infrastruktury, przy czym uczestnicy rynku niekoniecznie muszą odnieść z tego korzyść.
(49) Oprócz środków dotyczących algorytmicznych mechanizmów transakcyjnych oraz transakcji o wysokiej częstotliwości, należy zakazać sponsorowanego i otwartego dostępu do rynku oraz wprowadzić mechanizmy kontroli obejmujące firmy inwestycyjne zapewniające klientom bezpośredni dostęp do rynków▐ . Należy również dopilnować, aby firmy zapewniające bezpośredni dostęp do rynków zapewniały posiadanie przez osoby korzystające z tej usługi odpowiednich kwalifikacji oraz stosowały w stosunku mechanizmy kontroli ryzyka związanego z korzystaniem z tej usługi. W aktach delegowanych należy sprecyzować szczegółowe wymogi organizacyjne dotyczące tych nowych form obrotu. Poza kompetencjami EUNGiPW w zakresie opracowania zaktualizowanych wytycznych w sprawie różnych form dostępu do rynku i towarzyszących im kontroli, takie rozwiązanie powinno zapewnić możliwość zmiany tych wymogów w razie konieczności, tak aby uwzględnić dalsze innowacje i zmiany w tym obszarze.
(50) W UE funkcjonuje obecnie wiele systemów obrotu, przy czym w ramach niektórych z tych systemów prowadzony jest obrót tymi samymi instrumentami. W celu wyeliminowania potencjalnych zagrożeń dla interesów inwestorów konieczne jest sformalizowanie i dalsze skoordynowanie procesów dotyczących konsekwencji decyzji podjętych przez jeden system obrotu o zawieszeniu obrotu danym instrumentem finansowym lub wycofaniu tego instrumentu z obrotu dla obrotu prowadzonego w pozostałych systemach. Przez wzgląd na pewność prawa oraz w celu zapewnienia właściwego postępowania w przypadku sprzeczności interesów przy podejmowaniu decyzji o zawieszeniu obrotu instrumentami lub o wycofaniu ich z obrotu należy zapewnić takie rozwiązania, by w przypadku wstrzymania obrotu na jednym rynku regulowanym lub MTF z powodu nieujawnienia informacji na temat emitenta lub instrumentu finansowego, pozostałe systemy i platformy obrotu podjęły taką samą decyzję. Ponadto należy dalej sformalizować i usprawnić wymianę informacji oraz współpracę między systemami obrotu w przypadku wystąpienia wyjątkowych okoliczności w stosunku do danego instrumentu, który jest przedmiotem obrotu w różnych systemach. Powinno to obejmować przepisy o zakazie systemów obrotu, w których wykorzystuje się informacje przekazywane w kontekście zawieszenia lub likwidacji instrumentu w obrocie w celach komercyjnych.
(51) Wzrasta liczba inwestorów aktywnie uczestniczących w transakcjach na rynkach finansowych, którym oferowane są coraz to bardziej złożone kompleksowe pakiety usług i instrumentów, w związku z czym konieczne jest wprowadzenie pewnego stopnia harmonizacji w celu zapewnienia inwestorom wysokiego poziomu ochrony w całej Unii Europejskiej. W czasie, gdy przyjmowano dyrektywę 2004/39/WE, inwestorzy coraz bardziej polegali na osobistych rekomendacjach, co spowodowało konieczność uznania świadczenia doradztwa inwestycyjnego za usługę inwestycyjną podlegającą zezwoleniu oraz szczególnym obowiązkom w zakresie prowadzenia działalności. Stałe znaczenie rekomendacji osobistych dla klientów oraz rosnąca złożoność usług i instrumentów rodzą konieczność zaostrzenia obowiązków w zakresie prowadzenia działalności w celu podniesienia poziomu ochrony inwestorów.
(51a) O ile wzmocnione obowiązki w zakresie prowadzenia działalności są konieczne dla usług doradczych, nie wystarczą do zapewnienia odpowiedniej ochrony inwestora. W szczególności państwa członkowskie powinny zadbać o to, aby w przypadku tworzenia przez firmy inwestycyjne produktów inwestycyjnych lub lokat strukturyzowanych, przeznaczonych na sprzedaż dla klientów profesjonalnych lub detalicznych, takie produkty były tworzone w sposób spełniający potrzeby określonego rynku docelowego w ramach danej kategorii klientów. Co więcej, państwa członkowskie powinny zadbać o to, by firmy inwestycyjne podejmowały słuszne działania w celu zapewnienia sprzedaży i dystrybucji produktu inwestycyjnego wśród klientów należących do tej grupy docelowej. Jednak nie powinno się zwalniać dystrybutorów strony trzeciej z odpowiedzialności, w przypadku gdy wprowadzają do obrotu lub dystrybuują produkt poza grupą docelową bez wiedzy lub zgody firmy, która ten produkt opracowała. Wytwórcy powinni również dokonywać okresowego przeglądu ich wyników, aby ocenić, czy produkt przynosił wyniki odpowiadające jego projektowi, oraz aby stwierdzić, czy rynek docelowy dla produktu jest nadal właściwy. Inwestorzy również potrzebują odpowiedniej informacji o produktach, a zwłaszcza spójnej informacji o skumulowanym wpływie różnych warstw opłat na zwrot inwestycji. W związku z tym należy uwzględnić postanowienia art. 80 ust. 8 dyrektywy 2006/48/WE.
(52) W celu zapewnienia inwestorom wszelkich istotnych informacji należy zobowiązać firmy inwestycyjne świadczące doradztwo inwestycyjne do wyjaśnienia, na jakiej podstawie udzielają swoich porad, a zwłaszcza udostępnienia informacji na temat gamy produktów, które uwzględniają przy wydawaniu rekomendacji osobistych swoim klientom, kosztów doradztwa lub jeżeli nie można ustalić kosztu opłat i zachęt przed zapewnieniem usług doradztwa, metodę ich wyliczania, czy doradztwo inwestycyjne świadczy się w powiązaniu z przyjmowaniem lub otrzymywaniem zachęt od podmiotów trzecich oraz czy firmy inwestycyjne udostępniają klientom okresową ocenę stosowności instrumentów finansowych, które im zarekomendowały. Należy również zobowiązać firmy inwestycyjne do podawania ich klientom uzasadnienia udzielonych porad. Wytyczne EUNGiPW mogą pomóc w zapewnieniu skutecznego i spójnego stosowania tych przepisów. W celu dalszego sprecyzowania ram regulacyjnych w zakresie świadczenia doradztwa inwestycyjnego, przy jednoczesnym pozostawieniu wyboru firmom inwestycyjnym i klientom, należy ustanowić warunki świadczenia tej usługi, w przypadkach gdy firmy informują klientów, że doradztwo jest świadczone w powiązaniu z przyjmowaniem lub otrzymywaniem zachęt od podmiotów trzecich. W razie uznaniowego zarządzania portfelem firmy inwestycyjne powinny, przed zawarciem umowy, powiadomić klienta o oczekiwanej skali zachęt, a w sprawozdaniach okresowych należy ujawnić wszystkie wypłacone lub otrzymane zachęty. Mając na uwadze, że należy zapewnić, by takie zachęty od podmiotów trzecich nie uniemożliwiały firmie inwestycyjnej działania w interesie klienta, należy również przyjąć przepis, dzięki któremu w określonych okolicznościach będzie można zakazać przyjmowania takich zachęt lub wymagać ich przeniesienia na klienta.
(52a) Dla zwiększenia ochrony konsumentów należy zapewnić to, by firmy inwestycyjne nie wynagradzały lub nie oceniały wyników swoich pracowników w sposób sprzeczny z obowiązkiem firmy polegającym na działaniu w najlepszym interesie swoich klientów. Wynagrodzenie pracowników sprzedających inwestycje lub w ich sprawie doradzających nie powinno zatem zależeć wyłącznie od celów sprzedaży lub zysku firmy z określonego instrumentu finansowego, ponieważ stworzyłoby to zachęty do podawania informacji, które nie są uczciwe, jasne i nie wprowadzające w błąd, oraz do wydawania zaleceń, które nie leżą w interesie klientów.
(52b) Z uwagi na złożoność produktów inwestycyjnych i ciągłą innowacyjność ich projektów należy również zapewnić, by pracownicy doradzający klientom detalicznym w sprawie produktów inwestycyjnych lub je im sprzedający posiadali odpowiedni poziom wiedzy i kompetencji w odniesieniu do oferowanych produktów. Firmy inwestycyjne muszą mieć możliwość dania swoim pracownikom wystarczającego czasu i zasobów do uzyskania tej wiedzy i kompetencji oraz stosowania ich w świadczeniu usług klientom.
(53) Firmom inwestycyjnym zezwala się na świadczenie usług inwestycyjnych, które polegają wyłącznie na realizacji lub przyjmowaniu i przekazywaniu zleceń klientów, bez konieczności uzyskiwania informacji na temat stanu wiedzy i doświadczenia klienta w celu oceny stosowności danej usługi lub instrumentu dla klienta. Ponieważ usługi te wiążą się z istotnym osłabieniem ochrony klientów, należy poprawić warunki ich świadczenia. Należy zatem w szczególności wyłączyć możliwość świadczenia tych usług w związku z usługą dodatkowa polegającą na udzielaniu kredytów lub pożyczek inwestorom w celu umożliwienia im przeprowadzenia transakcji, w którą zaangażowana jest firma inwestycyjna, ponieważ taki układ zwiększa poziom złożoności transakcji i jeszcze bardziej utrudnia zrozumienie związanego z nią ryzyka. Należy również lepiej określić kryteria wyboru instrumentów finansowych, których powinny dotyczyć te usługi, w celu wyłączenia instrumentów finansowych, które w swojej strukturze zawierają instrument pochodny, chyba że ten instrument pochodny nie zwiększa ryzyka dla klienta, lub które charakteryzują się strukturą, która utrudnia klientowi zrozumienie związanego z nimi ryzyka.
(54) Praktyki sprzedaży krzyżowej stanowią powszechną strategię stosowaną przez podmioty świadczące detaliczne usługi finansowe w całej Unii Europejskiej. Mogą one zapewniać korzyści klientom biznesowym, mogą również jednak stanowić praktyki, które nie uwzględniają należycie interesów klienta. Na przykład pewne formy praktyk sprzedaży wiązanej, a mianowicie praktyki, w ramach których dwie usługi finansowe lub większa ich liczba są sprzedawane razem w pakiecie i przynajmniej jedna z tych usług nie jest dostępna osobno, mogą zakłócać konkurencję oraz niekorzystnie wypływać na mobilność klientów oraz ich zdolność do dokonywania świadomych wyborów. Przykładem praktyk wiązanych może być konieczność otwarcia rachunku bieżącego w przypadku świadczenia usługi inwestycyjnej na rzecz klienta. Chociaż praktyki sprzedaży wiązanej, w ramach których dwie usługi finansowe lub większa ich liczba są sprzedawane razem w pakiecie, lecz każdą z tych usług można nabyć oddzielnie, mogą zakłócać konkurencję oraz negatywnie wpływać na mobilność klientów i ich zdolność do dokonywania świadomych wyborów, to przynajmniej pozostawiają one jednak klientom możliwość wyboru, a zatem mogą stanowić mniejsze ryzyko nieprzestrzegania przez firmy inwestycyjne swoich obowiązków wynikających z niniejszej dyrektywy. Stosowanie takich praktyk powinno podlegać uważnej ocenie w celu promowania konkurencyjności i zapewnienia konsumentom możliwości wyboru.
(55) Usługę uznaje się za świadczoną z inicjatywy klienta, o ile klient nie żąda jej świadczenia w odpowiedzi na zindywidualizowane informacje otrzymane od lub w imieniu firmy i przekazane danemu klientowi, a zawierające ofertę, albo mające na celu wywarcie wpływu na klienta w odniesieniu do danego instrumentu finansowego czy transakcji. Usługę uznaje się za świadczoną z inicjatywy klienta bez względu na to, czy klient żąda jej w oparciu o jakiekolwiek informacje zawierające ofertę instrumentów finansowych sporządzoną za pomocą dowolnych środków przekazu, oraz ogólną w swojej treści i skierowaną do ogółu albo większej grupy, czy kategorii klientów lub potencjalnych klientów.
(56) Jednym z celów niniejszej dyrektywy jest ochrona inwestorów. Środki ochrony inwestorów należy dostosować do szczegółowej charakterystyki każdej z kategorii inwestorów (detaliczni, branżowi, oraz kontrahenci). Niemniej jednak w celu zwiększenia skuteczności ram regulacyjnych dotyczących świadczenia usług niezależnie od kategorii klientów, na rzecz których są one świadczone, należy wyjaśnić, że w stosunkach z każdym klientem zastosowanie mają zasady uczciwego, sprawiedliwego i profesjonalnego postępowania oraz obowiązek zachowania rzetelności, jasności oraz nie wprowadzania w błąd.
(57) Na mocy odstępstwa od zasady wydawania zezwolenia przez państwo pochodzenia, nadzoru i stosowania zobowiązań w odniesieniu do funkcjonowania oddziału, za właściwe uznaje się, aby właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia przyjęły na siebie odpowiedzialność za stosowanie niektórych zobowiązań określonych w niniejszej dyrektywie, a dotyczących działalności gospodarczej prowadzonej przez oddział na terytorium, na którym się ona znajduje, z uwagi na fakt, iż władze te znajdują się najbliżej oddziału i są lepiej umiejscowione w odniesieniu do wykrywania i interweniowania rządzących sprawie naruszeń reguł rządzących funkcjonowaniem oddziału.
(58) Konieczne jest nałożenie skutecznego zobowiązania "możliwie najlepszej realizacji" w celu zapewnienia, że firmy inwestycyjne realizują zlecenia klienta na warunkach najbardziej korzystnych dla klienta. Zobowiązanie to należy stosować do firm, które mają wobec klienta zobowiązania umowne lub agencyjne.
(58a) Aby przyczynić się do poszerzenia bazy akcjonariuszy w całej UE, ramy możliwie najlepszej realizacji powinny zostać rozszerzone na inwestorów detalicznych, by uzyskali oni dostęp do szerszej palety systemów realizacji, które są obecnie dostępne w UE. Przy stosowaniu ram możliwie najlepszej realizacji należy wziąć pod uwagę postępy w technologii monitorowania możliwie najlepszej realizacji.
(59) W celu zaostrzenia warunków, na jakich firmy inwestycyjne wypełniają swój obowiązek realizacji zleceń na najbardziej korzystnych warunkach dla swoich klientów zgodnie z niniejszą dyrektywą, należy zobowiązać systemy realizacji zleceń do publicznego udostępniania danych na temat jakości procesu realizacji transakcji w każdym systemie.
(60) Udostępniane przez firmy inwestycyjne klientom informacje dotyczące stosowanych przez nie zasad realizacji zleceń często mają charakter szablonowy i standardowy oraz nie pozwalają klientom zrozumieć sposobu realizacji zlecenia oraz zweryfikować wypełnienia przez firmy ich zobowiązania do realizacji zleceń na warunkach najbardziej korzystnych dla ich klientów. W celu zwiększenia poziomu ochrony inwestorów należy określić zasady dotyczące przekazywanych przez firmy inwestycyjne swoim klientom informacji dotyczących zasad realizacji zleceń oraz zobowiązać firmy do podawania co kwartał do publicznej wiadomości - dla każdej kategorii instrumentów finansowych - listy pięciu najlepszych systemów realizacji zleceń, w których realizowały zlecenia klientów w poprzednim roku, a także wziąć pod uwagę taką informację oraz podawaną przez systemy obrotu informację o jakości realizacji zleceń w swoich zasadach dotyczących najlepszej realizacji zleceń.
▐
(62) Osób, które świadczą usługi inwestycyjne w imieniu więcej niż jednej firmy inwestycyjnej, nie należy uznawać za przedstawicieli zależnych, ale za firmy inwestycyjne, jeżeli wchodzą w zakres definicji przewidzianej w niniejszej dyrektywie, z wyjątkiem niektórych osób, które mogą zostać wyłączone.
(63) Niniejszą dyrektywę należy stosować bez uszczerbku dla prawa przedstawicieli zależnych do prowadzenia działalności objętej innymi dyrektywami oraz działalności dodatkowej w odniesieniu do usług finansowych lub produktów nieobjętych niniejszą dyrektywą, w tym w imieniu podmiotów wchodzących w skład jednego koncernu finansowego.
(64) Niniejszą dyrektywą nie obejmuje się warunków prowadzenia działalności poza siedzibą firmy inwestycyjnej (sprzedaż bezpośrednia).
(65) Właściwe organy państw członkowskich nie powinny rejestrować lub powinny wstrzymać rejestrację, jeżeli obecnie prowadzona działalność jasno wskazuje, że przedstawiciel zależny wybrał system prawny danego państwa członkowskiego w celu uniknięcia bardziej restrykcyjnych norm obowiązujących w innym państwie członkowskim, na którego terytorium dany podmiot zamierza prowadzić, lub prowadzi swoją działalność w większym zakresie.
(66) Do celów niniejszej dyrektywy uprawnionych kontrahentów należy uznać za działających w charakterze klientów.
(67) Kryzys finansowy ujawnił ograniczoną zdolność klientów niedetalicznych do rozpoznawania ryzyka związanego z ich inwestycjami. Chociaż należy potwierdzić konieczność egzekwowania wobec inwestorów, którzy najbardziej potrzebują ochrony, zasad prowadzenia działalności, to zasadna jest lepsza kalibracja wymogów mających zastosowanie do różnych kategorii klientów. W tym celu należy objąć niektórymi wymogami informacyjnymi i sprawozdawczymi stosunki z uprawnionymi kontrahentami. W szczególności odnośne wymogi powinny dotyczyć zabezpieczenia instrumentów finansowych i środków pieniężnych klientów oraz obowiązków informacyjnych i sprawozdawczych w przypadku bardziej złożonych instrumentów finansowych i transakcji. W celu lepszego odzwierciedlenia funkcji gmin i organów samorządowych, które nie powinny angażować się w instrumenty spekulacyjne, należy wyraźnie wyłączyć te podmioty z wykazu uprawnionych kontrahentów i wykazu klientów, których uznaje się za inwestorów profesjonalnych, nadal umożliwiając jednak tym klientom występowanie o traktowanie ich jako inwestorów profesjonalnych, jeżeli spełnione są rygorystyczne warunki ustanowione przez państwa członkowskie.
(68) W odniesieniu do transakcji zawieranych między uprawnionymi kontrahentami, zobowiązanie do ujawniania klientowi zleceń z limitem ceny należy stosować wyłącznie wtedy, gdy kontrahent przesyła do przedsiębiorstwa inwestycyjnego zlecenia limitowane w celu ich realizacji.
▐
(70) Firmom inwestycyjnym należy zapewnić równorzędne możliwości kojarzenia lub dostępu do rynków regulowanych w całej Unii Europejskiej. Bez względu na sposób, w jaki obecnie organizuje się transakcje w państwach członkowskich, za istotne uznaje się zniesienie ograniczeń prawnych i technicznych w sprawie dostępu do rynków regulowanych.
(71) Aby ułatwić finalizowanie transakcji transgranicznych, za właściwe uznaje się zapewnienie firmom inwestycyjnym dostępu do systemów rozrachunków i rozliczeń w całej Unii Europejskiej, bez względu na fakt, czy transakcje zawarto za pośrednictwem rynków regulowanych w danym państwie członkowskim. Firmy inwestycyjne, które wyrażają wolę bezpośredniego uczestniczenia w systemach rozliczeniowych innego państwa członkowskiego, powinny wypełniać odnośne wymogi wykonawcze i handlowe dotyczące posiadania akcji, a także środki ostrożnościowe mające na celu utrzymanie należytego i ostrożnego funkcjonowania rynków finansowych.
(72) Świadczenie usług przez firmy z państw trzecich w Unii Europejskiej podlega systemom i wymogom krajowym. Systemy te są w dużym stopniu zróżnicowane, a firmy, które uzyskały zezwolenie na prowadzenie działalności w oparciu o te systemy, nie mogą korzystać ze swobody świadczenia usług oraz prawa prowadzenia działalności w państwach członkowskich innych niż państwo, w którym posiadają siedzibę. Należy wprowadzić wspólne ramy prawne na poziomie Unii Europejskie, dla firm z państw trzecich, w tym dla form inwestycyjnych i operatorów rynku. Dla zapewnienia firmom z państw trzecich podstawy dla korzystania z paszportu umożliwiającego im świadczenie usług inwestycyjnych i prowadzenie działalności inwestycyjnej w całej UE system ten powinien harmonizować istniejące rozdrobnione ramy, zapewniać pewność i jednolite traktowanie firm inwestycyjnych i operatorów rynku z państw trzecich podejmujących działalność w Unii, zapewniać przeprowadzanie przez Komisję skutecznej oceny równoważności, priorytetowo traktować ocenę największych partnerów i obszarów handlowych UE w programie G-20, w odniesieniu do ram regulacyjnych i ram nadzoru państw trzecich oraz gwarantować porównywalny poziom ochrony inwestorów w UE, korzystających z usług świadczonych przez firmy inwestycyjne z państw trzecich.
(73) Świadczenie usług na rzecz klientów detalicznych lub klientów, którzy podjęli decyzję o rezygnacji z niektórych zabezpieczeń, występując o traktowanie ich jak klientów profesjonalnych, powinno w każdym przypadku być możliwe wyłącznie po utworzeniu oddziału na terytorium Unii Europejskiej. Utworzenie oddziału w Unii wymaga uzyskania upoważnienia oraz podlega nadzorowi w Unii Europejskiej. Należy wprowadzić odpowiednie uzgodnienia w zakresie współpracy między zainteresowanym właściwym organem a właściwym organem w państwie trzecim. Oddział powinien posiadać do swojej swobodnej dyspozycji kapitał założycielski w wystarczającej wysokości. Z chwilą uzyskania zezwolenia oddział powinien podlegać nadzorowi w państwie członkowskim, w którym posiada siedzibę. firma z państwa trzeciego powinna móc świadczyć usługi w innych państwach członkowskich za pośrednictwem oddziału posiadającego zezwolenie na prowadzenie działalności i podlegającego nadzorowi, zgodnie z procedurą powiadamiania. Świadczenie usług do Unii bez ustanawiania oddziału należy ograniczyć do uprawnionych kontrahentów i klientów profesjonalnych innych niż co, którzy znieśli ochronę, by być traktowani jak klienci profesjonalni. Firma ta powinna podlegać rejestracji przez EUNGiPW oraz nadzorowi w danym państwie trzecim, chyba że przewidziano, że ma to miejsce wyłącznie na własne życzenie klienta. Należy wprowadzić odpowiednie uzgodnienia w zakresie współpracy między EUNGiPW a właściwymi organami w państwie trzecim.
(74) Przepis niniejszej dyrektywy regulujący świadczenie usług inwestycyjnych lub działalność inwestycyjną przez firmy z państw trzecich na terytorium Unii Europejskiej nie powinien wpływać na możliwość korzystania przez osoby mające swoją siedzibę w Unii, z ich własnej inicjatywy, z usług inwestycyjnych świadczonych przez firmy z państw trzecich. Jeżeli firma z państwa trzeciego świadczy usługi wyłącznie z inicjatywy osoby mającej siedzibę w Unii, usługi nie powinny być uznawane za świadczone na obszarze Unii. W przypadku gdy firma z państwa trzeciego prowadzi akwizycję wśród klientów lub potencjalnych klientów w Unii lub promuje lub reklamuje usługi inwestycyjne lub działalność inwestycyjną w powiązaniu z usługami dodatkowymi w Unii, działalność tego rodzaju nie powinna być uznawana za usługę świadczoną z własnej inicjatywy klienta.
(75) Zezwolenia na prowadzenie działalności na rynku regulowanym należy rozszerzyć na wszystkie rodzaje działalności bezpośrednio związanej ze składaniem, przetwarzaniem, realizacją, potwierdzaniem oraz sprawozdawczością dotyczącą zleceń z punktu, w którym takie zlecenia wpłynęły na rynek regulowany do punktu, w którym są one przekazywane do dalszego ich sfinalizowania, a także na działalność dotyczącą wprowadzania instrumentów finansowych do obrotu. Powinny one obejmować również transakcje zawarte za pośrednictwem podmiotów powołanych do tego celu przez rynek regulowany, objętych odpowiednimi systemami rynku regulowanego oraz wypełniających reguły rządzące tymi systemami. Z uwagi na znaczenie animatorów rynku dla należytego i skutecznego funkcjonowania rynków systemy obrotu powinny zawierać pisemne umowy z animatorami rynku, w których określą ich zobowiązania i zapewnią, że w zwykłych okolicznościach realizują swoje zobowiązanie do zapewnienia płynności na rynku. Nie wszystkie transakcje zawarte przez akcjonariuszy lub animatorów rynku regulowanego, MTF lub OTF należy uznawać za zawarte w ramach systemów rynku regulowanego, MTF lub OTF. Dla potrzeb zdefiniowania podmiotu systematycznie internalizującego transakcje, które akcjonariusze lub podmioty gospodarcze rynku regulowanego zawierają na zasadzie dwustronności, a które nie wypełniają wszystkich zobowiązań ustanowionych na podstawie niniejszej dyrektywy dla rynku regulowanego, MTF lub OTF należy uznać za transakcje zawierane poza rynkiem regulowanym, MTF lub OTF. W takim przypadku zobowiązanie firm inwestycyjnych do podawania do publicznej wiadomości notowań cen stosuje się wtedy, gdy wypełnione są warunki ustanowione na mocy niniejszej dyrektywy.
(76) Świadczenie usług polegających na udostępnianiu podstawowych danych rynkowych, które mają zasadnicze znaczenie dla użytkowników, umożliwiając im uzyskanie pożądanego obrazu działalności handlowej na unijnych rynkach oraz dla właściwych organów, zapewniając im dostęp do dokładnych i kompleksowych informacji na temat istotnych transakcji, powinno podlegać zezwoleniu i regulacji w celu zapewnienia wymaganego poziomu jakości.
(77) Wprowadzenie zatwierdzonych podmiotów publikujących (APA) powinno przyczynić się do poprawy przejrzystości informacji na temat transakcji publikowanych w kontekście obrotu poza rynkiem regulowanym oraz w znacznym stopniu przyczynić się do zapewnienia publikacji tych danych w sposób ułatwiający ich konsolidację z danymi publikowanymi przez systemy obrotu.
(78) Obecnie, po ustanowieniu struktury rynkowej umożliwiającej konkurencję między wieloma systemami obrotu, kluczowe znaczenie ma możliwie jak najszybsze zapewnienie funkcjonowania kompleksowego systemu publikacji informacji skonsolidowanych. Wprowadzenie komercyjnego rozwiązania w zakresie systemu publikacji skonsolidowanych informacji na temat instrumentów kapitałowych i instrumentów podobnych powinno przyczynić się do stworzenia bardziej zintegrowanego europejskiego rynku oraz zapewnić uczestnikom rynku łatwiejszy dostęp do skonsolidowanych informacji na temat dostępnych danych dotyczących przejrzystości transakcji. Planowane rozwiązanie przewiduje udzielanie zezwolenia dostawcom pracującym w oparciu o uprzednio zdefiniowane i nadzorowane parametry dla zapewnienia dostępności spójnych i trafnych danych rynkowych, którzy to dostawcy będą ze sobą konkurować w celu przedstawienia wysoce zaawansowanych technicznie i innowacyjnych rozwiązań jak najlepiej służących interesom rynku. Dla ułatwienia szybkiego rozwoju rzetelnego systemu publikacji informacji skonsolidowanych Komisja powinna możliwie jak najszybciej przyjąć akty delegowane określające pewne szczegóły dotyczące obowiązku przekazywania informacji przez dostawców informacji skonsolidowanych (CTP). Zobowiązanie wszystkich dostawców skonsolidowanych informacji do przeprowadzenia konsolidacji wszystkich danych pochodzących od zatwierdzonych podmiotów publikujących zagwarantuje konkurencję pod względem usług dla klientów, a nie zakresu uwzględnionych danych. Jednak należy teraz ustanowić przepis dotyczący publicznego rozwiązania, jakie należy opracować, jeżeli rozwiązanie komercyjne nie skutkuje szybkim opracowaniem kompleksowego systemu publikacji informacji skonsolidowanych.
(79) W rewizji dyrektywy 2006/49/EC należy ustalić minimalne wymogi kapitałowe, które rynek regulowany winien wypełnić w celu uzyskania zezwolenia, a czyniąc to należy uwzględnić szczególny charakter ryzyka związanego z tymi rynkami.
(80) Podmioty gospodarcze rynku regulowanego powinny być również w stanie prowadzić MTF zgodnie z odpowiednimi przepisami niniejszej dyrektywy.
(81) Przepisy niniejszej dyrektywy dotyczące wprowadzania instrumentów do obrotu na podstawie reguł ustalonych przez rynek regulowany, powinny pozostawać bez uszczerbku dla dyrektywy 2001/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 maja 2001 r. w sprawie dopuszczenia papierów wartościowych do publicznych notowań cen oraz zakresu informacji dotyczących papierów wartościowych podlegających obowiązkowi publikacji 26 . Rynkowi regulowanemu nie należy uniemożliwiać stosowania wymogów bardziej restrykcyjnych niż nałożone na mocy niniejszej dyrektywy, w odniesieniu do emitentów papierów wartościowych lub instrumentów przeznaczonych do dopuszczenia do obrotu.
(82) Państwa członkowskie powinny być w stanie powołać organy właściwe do wykonywania szeroko pojętych zobowiązań ustanowionych w niniejszej dyrektywie. Organy te powinny być organami publicznymi, zapewniającymi niezależność od podmiotów aktywnych gospodarczo i unikanie sprzeczności interesów. Zgodnie z prawem krajowym, państwa członkowskie powinny zapewnić należyte finansowanie właściwych organów. Powołanie organów publicznych nie powinno wyłączać powierzania obowiązków w ramach kompetencji właściwych organów.
(83) Szefowie państw i rządów na szczycie grupy G-20 w Pittsburgu w dniu 25 września 2009 r. zgodzili się usprawnić regulację i funkcjonowanie oraz zwiększyć przejrzystość rynków finansowych i towarowych w celu wyeliminowania nadmiernej zmienności cen towarów. W komunikacie Komisji z dnia 28 października 2009 r. "Poprawa funkcjonowania łańcucha dostaw żywności w Europie" oraz z dnia 2 lutego 2011 r. "Stawianie czoła wyzwaniom związanym z rynkami towarowymi i surowcami" przedstawiono środki, które należy podjąć w kontekście przeglądu dyrektywy 2004/39/WE. We wrześniu 2001 r. Międzynarodowa Organizacja Komisji Papierów Wartościowych opublikowała sprawozdanie "Zasady regulacji i nadzoru nad rynkiem towarowych instrumentów pochodnych". Zasady te poparto na szczycie G-20 w Cannes w dniu 4 listopada 2011 r., na którym wezwano organy regulacyjne rynku do przyjęcia formalnych uprawnień do zarządzania pozycją, w tym uprawnienia do ustanawiania w razie potrzeby ex ante limitów pozycji.
(84) Uprawnienia przyznane właściwym organom należy uzupełnić o wyraźne prawo do otrzymania od każdej osoby informacji na temat wielkości i celu pozycji w instrumentach pochodnych związanych z towarami oraz prawo do żądania od takiej osoby podjęcia kroków mających na celu ograniczenie wielkości pozycji w instrumentach pochodnych.
(85) Systemom obrotu i właściwym organom należy przyznać wyraźne uprawnienia do ograniczania możliwości zawierania lub zachowania przez dowolną osobę lub kategorię osób transakcji, których przedmiotem są instrumenty pochodne związane z towarami, w oparciu o standardy techniczne określone przez EUNGiPW, oraz w przeciwnym razie zarządzania pozycjami w taki sposób, by wspierać integralność rynku instrumentów pochodnych i towarów bazowych bez nieuzasadnionego ograniczania płynności. Stosowanie ograniczenia powinno być możliwe zarówno w przypadku indywidualnych transakcji, jak i pozycji kumulowanych przez dłuższy okres czasu. W szczególności w tym drugim przypadku właściwy organ powinien zadbać o to, by ograniczenia tych pozycji nie miały charakteru dyskryminacyjnego, były wyraźnie sformułowane, należycie uwzględniały specyfikę danego rynku oraz były konieczne w celu zagwarantowania integralności i uporządkowanego funkcjonowania rynku. Takie limity nie powinny się stosować do pozycji obiektywnie zmniejszających ryzyko bezpośrednio związane z działalnością handlową w odniesieniu do towaru. Dla uniknięcia niezamierzonego wpływu na rynki towaru bazowego wynikającego z regulacji instrumentów pochodnych nalezy również wyjaśnić rozróżnienie między kontraktami na rynku kasowym i kontraktami typu futures.
(86) Oprócz uprawnień nadanych właściwym organom, we wszystkich systemach obrotu oferujących możliwość zawierania transakcji, których przedmiotem są pochodne instrumenty towarowe, powinny istnieć odpowiednie limity i takie inne odpowiednie mechanizmy dotyczące zarządzania pozycją jakie są potrzebne do wspierania płynności, zapobieganie nadużyciom na rynku oraz zapewnianie uporządkowanych warunków ustalania cen i rozliczania transakcji. Takie mechanizmy mogą obejmować na przykład wykrywanie tworzenia dużej koncentracji pozycji, zwłaszcza przy zbliżaniu się terminu rozliczenia, ograniczenia pozycji, ograniczenia zmienności cen, nakaz likwidacji lub transferu otwartych pozycji, zawieszenie obrotu, zmianę terminów lub warunków realizacji, anulowanie obrotu oraz wymóg zgłaszania zamiaru realizacji. EUNGiPW powinien prowadzić i publikować wykaz zawierający krótką charakterystykę wszystkich takich obowiązujących środków. Ograniczenia powinny być stosowane w spójny sposób oraz powinny uwzględniać specyfikę danego rynku. Należy wyraźnie określić do kogo te limity lub mechanizmy mają zastosowanie oraz ewentualne zwolnienia z ich stosowania, a także stosowne progi ilościowe stanowiące przedmiotowe limity lub - w momencie ich przekroczenia - powodujące konieczność wypełnienia innych obowiązków. Mając na uwadze, że w żadnym systemie obrotu jego członek lub uczestnik na ogólnym rynku nie może przejąć zestawienia pozycji, należy również umożliwić dookreślenie kontroli poprzez regulacyjne standardy techniczne, w tym mających na celu uniknięcie rozbieżnych skutków wprowadzenia limitów ▐ mających zastosowanie do porównywalnych instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu w różnych systemach obrotu.
(87) Systemy, w których prowadzony jest obrót najpłynniejszymi pochodnymi instrumentami towarowymi, powinny publikować zbiorcze tygodniowe zestawienie utrzymywanych pozycji według różnych poszczególnych uczestników rynku, w tym klientów tych uczestników niezawierających transakcji na własny rachunek. Kompleksowe i szczegółowe zestawienie według rodzaju i tożsamości uczestników rynku powinno być komunikowane właściwemu organowi na jego żądanie, przy uwzględnieniu rozporządzenia (UE) nr 1227/2011 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 października 2011 r. w sprawie integralności i przejrzystości hurtowego rynku energii 27 .
▐
(89) Pożądane jest ułatwienie dostępu do kapitału mniejszym i średnim przedsiębiorstwom oraz ułatwienie dalszego rozwoju specjalistycznych rynków, które stawiają sobie za cel zaspokojenie potrzeb mniejszych i średnich emitentów. Te rynki, które zwykle funkcjonują na podstawie niniejszej dyrektywy w formie MTF, są powszechnie znane jako rynki MŚP, rynki na rzecz wzrostu lub rynki młodych spółek. Utworzenie w kategorii MTF nowej podkategorii rynku na rzecz wzrostu MŚP oraz rejestracja tych rynków powinna zwiększyć ich widoczność i znaczenie oraz pomóc w opracowaniu wspólnych ogólnoeuropejskich standardów regulacyjnych dla tych rynków. Należy skoncentrować się na tym, w jaki sposób zapewnić w przyszłości prawodawstwo służące dalszemu wspieraniu i promocji wykorzystywania tego rynku jako nowej kategorii aktywów, które będą atrakcyjne dla inwestorów. Wszelkie pozostałe uregulowania dotyczące rynku UE powinny zostać zaktualizowane w celu zmniejszenia obciążeń administracyjnych oraz zapewnienia dalszych zachęt dla notowania MŚP na rynkach na rzecz wzrostu MŚP.
(90) Wymogi mające zastosowanie do tej nowej kategorii rynków muszą zapewniać wystarczającą elastyczność, aby umożliwić uwzględnienie obecnej palety skutecznych modeli rynkowych istniejących w Europie. Wymogi te powinny również przyczynić się do uzyskania właściwej równowagi, zapewniając wysoki poziom ochrony inwestorów, który jest niezbędny, aby wzbudzić zaufanie inwestorów do emitentów na tych rynkach, przy jednoczesnym ograniczeniu niepotrzebnych obciążeń administracyjnych nakładanych na emitentów na tych rynkach. Proponuje się bardziej szczegółowe określenie w aktach delegowanych lub standardach technicznych wymogów dotyczących rynku MŚP, w tym m.in. sprecyzowanie kryteriów dopuszczania do obrotu na tych rynkach.
(91) Jako że ważne jest, aby przyjęte rozwiązania nie wywierały negatywnego wpływu na istniejące udanie funkcjonujące rynki, należy pozostawić operatorom rynków ukierunkowanych na małych i średnich emitentów możliwość wyboru dalszego prowadzenia takiego rynku zgodnie z wymogami wynikającymi z niniejszej dyrektywy bez ubiegania się o jego rejestrację jako rynku na rzecz wzrostu MŚP.
(92) Wszelkie informacje poufne, jakie otrzymuje punkt kontaktowy jednego państwa członkowskiego za pośrednictwem punktu kontaktowego innego państwa członkowskiego, należy uznać za informacje o charakterze wyłącznie krajowym.
(93) Za konieczne uznaje się rozszerzenie zbliżania uprawnień przysługujących właściwym organom w taki sposób, aby utorować drogę do równorzędnego ich stosowania na zintegrowanych rynkach finansowych. Skuteczność nadzoru powinny zapewniać wspólne uprawnienia minimalne poparte należytymi zasobami.
(94) Zważywszy na znaczny wpływ oraz udział w rynku różnych MTF, należy zapewnić ustanowienie odpowiednich mechanizmów współpracy między właściwym organem dla MTF oraz właściwym organem w jurysdykcji, w której MTF świadczy usługi. Aby uprzedzić wszelkie tego rodzaju zmiany, które mogą nastąpić w przyszłości, wymóg ten należy rozszerzyć na OTF.
(95) W celu zapewnienia przestrzegania przez firmy inwestycyjne i rynki regulowane, osoby, które faktycznie kontrolują ich działalność oraz udziałowców firm inwestycyjnych i członków zarządu rynków regulowanych obowiązków wynikających z niniejszej dyrektywy oraz rozporządzenia (UE) nr .../...[MiFIR] oraz w celu zagwarantowania im podobnego traktowania w całej Unii Europejskiej państwa członkowskie powinny zostać zobowiązane do ustanowienia sankcji i środków administracyjnych, które są skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Z tego też względu sankcje i środki administracyjne określone przez państwa członkowskie powinny spełniać pewne konieczne wymogi dotyczące adresatów sankcji i środków, kryteriów, które należy uwzględnić przy ich nakładaniu, publikacji, podstawowych uprawnień do nakładania sankcji oraz wysokości administracyjnych sankcji finansowych.
(96) W szczególności właściwym organom należy przyznać uprawnienia do nakładania sankcji finansowych, które są odpowiednio wysokie, aby zniwelować ewentualne oczekiwane korzyści oraz aby pełniły one funkcję odstraszającą nawet dla dużych instytucji i ich kierownictwa.
(97) W celu zapewnienia spójnego stosowania sankcji we wszystkich państwach członkowskich, przy ustalaniu rodzaju sankcji lub środków administracyjnych oraz wysokości administracyjnych sankcji finansowych państwa członkowskie powinny zapewniać uwzględnianie przez właściwe organy wszystkich istotnych okoliczności.
(98) W celu zapewnienia odstraszającego efektu sankcji w stosunku do ogółu społeczeństwa informacja o nałożeniu sankcji powinna w normalnych okolicznościach podlegać publikacji, z wyjątkiem pewnych ściśle określonych przypadków.
(99) W celu wykrywania potencjalnych naruszeń właściwe organy powinny dysponować niezbędnymi uprawnieniami dochodzeniowymi oraz powinny ustanowić skuteczne i niezawodne mechanizmy zachęcające do zgłaszania potencjalnych lub faktycznych naruszeń, w tym ochronę pracowników powiadamiających o naruszeniach w ich instytucji. Mechanizmy te powinny funkcjonować bez uszczerbku dla stosownych środków ochronnych przysługujących oskarżonym. Należy ustanowić odpowiednie procedury gwarantujące osobie, wobec której zgłoszono zarzuty, prawo do obrony oraz przedstawienia wyjaśnień przed wydaniem ostatecznej decyzji w jej sprawie, a także prawo do odwołania się do sądu od decyzji, która jej dotyczy.
(100) Niniejsza dyrektywa powinna odwoływać się zarówno do sankcji, jak i środków administracyjnych w celu uwzględnienia wszystkich, podejmowanych w następstwie popełnienia naruszenia działań, które mają na celu zapobieganie dalszym naruszeniom, bez względu na fakt, czy w świetle prawa krajowego dane działanie kwalifikuje się jako sankcja, czy też jako środek.
(101) Niniejsza dyrektywa powinna obowiązywać nie naruszając żadnych przepisów prawa państw członkowskich dotyczących sankcji karnych. Nie naruszając własnego prawodawstwa, państwa członkowskie powinny pilnować, by członek organu zarządzającego mógł osobiście podlegać odpowiedzialności karnej lub cywilnej, jeżeli istnieje domniemanie, że naruszył przepisy niniejszej dyrektywy lub rozporządzenia (UE) nr .../...[MiFIR], lub popełnił wykroczenie w dziedzinie wchodzącej w zakres tych przepisów. [MiFIR] lub też popełnił wykroczenie w dziedzinie wchodzącej w zakres tych przepisów.
(102) Dla potrzeb ochrony klientów oraz bez uszczerbku dla prawa konsumentów do wnoszenia skarg przed Trybunał, za właściwe uznaje się, aby państwa członkowskie zapewniały ustanawianie instytucji prywatnych lub publicznych do rozstrzygania sporów poza organami sądowniczymi do nawiązania współpracy w zakresie rozstrzygania sporów transgranicznych uwzględniając zalecenie Komisji 98/257/WE z dnia 30 marca 1998 r. w sprawie zasad mających zastosowanie do organów odpowiedzialnych za rozstrzyganie skarg konsumentów poza organami sądowniczymi 28 oraz zalecenie Komisji 2001/310/WE a dnia 4 kwietnia 2001 r. 29 w sprawie zasad mających zastosowanie do pozasądowych organów, zaangażowanych w ugodowe rozwiązywanie sporów konsumenckich. Podczas wykonywania przepisów w sprawie skarg i procedury zadośćuczynienia w odniesieniu do sporów rozstrzyganych poza organami sądowniczymi, Państwa Członkowskie należy zachęcać do wykorzystywania obowiązujących mechanizmów współpracy transgranicznej, w szczególności Sieci Składania Zażaleń na Usługi Finansowe (FIN-Net).
(103) Wszelkiego rodzaju wymiana lub przekazywanie informacji między właściwymi władzami, innymi władzami, organami lub osobami odbywa się zgodnie z zasadami dotyczącymi przekazywania państwom trzecim danych osobowych ustanowionymi w dyrektywie 95/46/WE. Wymiana danych osobowych przez EUNGiPW z państwami trzecimi lub przekazywanie tych danych przez EUNGiPW państwom trzecim powinny przebiegać zgodnie z przepisami dotyczącymi przekazywania danych osobowych ustanowionymi w rozporządzeniu (WE) nr 45/2001.
(104) Za właściwe uznaje się wzmocnienie przepisów w sprawie wymiany informacji między właściwymi organami krajowymi oraz wzmocnienie zobowiązania do udzielania pomocy i współpracy między nimi. Z uwagi na rozwijająca się działalność transgraniczną, właściwe organy powinny przekazywać sobie wzajemnie wszelkie informacje istotne dla wykonywania ich uprawnień w taki sposób, aby zapewnić skuteczne stosowanie niniejszej dyrektywy, w tym w okolicznościach, gdy organy dwóch lub większej liczby państw członkowskich mają do czynienia z naruszeniem w tym zakresie lub podejrzewają jego wystąpienie. Podczas wymiany informacji konieczne jest zachowanie tajemnicy zawodowej w celu zapewnienia należytego przekazywania tych informacji oraz ochrony indywidualnych praw.
▐
(106) Komisji należy przyznać prawo przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w zakresie szczegółów wyłączeń, określenia niektórych definicji, kryteriów oceny transakcji nabycia planowanych przez firmę inwestycyjną, wymogów organizacyjnych wobec firm inwestycyjnych, procesu zarządzania sprzecznością interesów, obowiązków w zakresie prowadzenia działalności przy świadczeniu usług inwestycyjnych, wykonywania zleceń na warunkach najkorzystniejszych dla klienta, obsługi zleceń klientów, transakcji z uprawnionymi kontrahentami, rynków na rzecz wzrostu MŚP, warunków oceny kapitału założycielskiego instytucji finansowych z państw trzecich, środków w zakresie odporności systemów, automatycznych mechanizmów zawieszania obrotu oraz obrotu elektronicznego, dopuszczania instrumentów finansowych do obrotu, zawieszania obrotu instrumentami finansowymi i wycofywania instrumentów finansowych z obrotu, progów, których przekroczenie powoduje konieczność zgłaszania pozycji utrzymywanych przez uczestników rynku należących do poszczególnych kategorii, wyjaśnienia, co stanowi normalną zasadę handlową dla zatwierdzonych podmiotów publikujących (APA) w zakresie podawania informacji do wiadomości publicznej, dla CTP w zakresie zapewniania dostępu do strumieni danych oraz dla zatwierdzonych mechanizmów sprawozdawczych (ARM) w zakresie podawania informacji, wyjaśnienia szczegółów zobowiązań informacyjnych CTP, a także współpracy między właściwymi organami. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym konsultacje z ekspertami. Podczas przygotowywania i opracowywania aktów delegowanych Komisja powinna zadbać o równoczesne, terminowe i właściwe przekazywanie odpowiednich dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
(107) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonania niniejszej dyrektywy Komisji należy powierzyć uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny dotyczyć przyjmowania skutecznych decyzji w sprawie równoważności ram prawnych i ram nadzoru państwa trzeciego w odniesieniu do świadczenia usług przez firmy z państw trzecich oraz powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję 30 .
(108) Standardy techniczne w zakresie usług finansowych powinny zapewniać spójną harmonizację oraz należytą ochronę deponentów, inwestorów i konsumentów w całej Unii Europejskiej. Zważywszy że EUNGiPW jest organem dysponującym wysoko specjalistyczną wiedzą, skutecznym i właściwym rozwiązaniem jest powierzenie EUNGiPW zadania opracowania projektu regulacyjnych i wykonawczych standardów technicznych, które nie przewidują alternatywnych wariantów polityki, celem ich przedłożenia Komisji. Dla zapewnienia konsekwentnej ochrony inwestorów i konsumentów we wszystkich sektorach usług finansowych, EUNGiPW powinien realizować swoje zadania w możliwie szerokim zakresie w ścisłej współpracy z pozostałymi dwoma europejskimi urzędami nadzoru w ramach Wspólnego Komitetu Europejskich Urzędów Nadzoru.
(109) Komisja powinna przyjąć projekty regulacyjnych standardów technicznych określających kryteria stwierdzania, czy dana działalność ma charakter dodatkowy w stosunku do głównego zakresu działalności, opracowanych przez EUNGiPW w odniesieniu do procedur udzielania zezwoleń firmom inwestycyjnymi oraz odrzucania wniosków tych firm o udzielenie zezwolenia, w odniesieniu do wymogów dla organów zarządzających, w odniesieniu do nabycia znacznego pakietu akcji, w odniesieniu do obowiązku wykonywania zleceń na warunkach najkorzystniejszych dla klientów, w odniesieniu do współpracy i wymiany informacji, w odniesieniu do swobody świadczenia usług inwestycyjnych i prowadzenia działalności inwestycyjnej, w odniesieniu do ustanawiania oddziału, w odniesieniu do świadczenia usług przez firmy z państw trzecich, w odniesieniu do ograniczeń pakietów pewnych towarowych instrumentów pochodnych i dalszego okreś lania kontroli pozycji mających zastosowanie do innych towarowych instrumentów pochodnych, w odniesieniu do procedur udzielania zezwolenia dostawcom usług w zakresie udostępniania informacji i odrzucania ich wniosków o udzielenie zezwolenia, w odniesieniu do wymogów organizacyjnych dla zatwierdzonych podmiotów publikujących i operatorów systemów publikacji informacji skonsolidowanych oraz w odniesieniu do współpracy między właściwymi organami. Komisja powinna przyjąć te projekty regulacyjnych standardów technicznych w drodze aktów delegowanych zgodnie z art. 290 TFUE oraz zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
(110) Komisja powinna być uprawniona do przyjmowania projektów wykonawczych standardów technicznych opracowanych przez EUNGiPW w odniesieniu do procedur udzielania firmom inwestycyjnym zezwolenia oraz odrzucania ich wniosków o udzielenie zezwolenia, w odniesieniu do nabycia znacznego pakietu akcji, w odniesieniu do procesu obrotu w zakresie finalizacji transakcji na MTF i OTF, w odniesieniu do zawieszania instrumentów i wycofywania ich z obrotu, w odniesieniu do swobody świadczenia usług inwestycyjnych i prowadzenia działalności inwestycyjnej, w odniesieniu do ustanawiania oddziału, w odniesieniu do świadczenia usług przez firmy z państw trzecich, w odniesieniu do sprawozdawczości w sprawie pozycji według kategorii uczestników rynku, w odniesieniu do przekazywania EUNGiPW informacji, w odniesieniu do obowiązku współpracy, w odniesieniu do współpracy między właściwymi organami, w odniesieniu do wymiany informacji i w odniesieniu do konsultacji przed udzieleniem zezwolenia. Komisja powinna przyjmować te projekty wykonawczych standardów technicznych w drodze aktów wykonawczych zgodnie z art. 291 TFUE oraz zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
(111) Komisja powinna przedłożyć Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie zawierające ocenę funkcjonowania zorganizowanych platform obrotu, funkcjonowania systemu rynków na rzecz wzrostu MŚP, wpływu wymogów w zakresie zautomatyzowanego obrotu i transakcji wysokich częstotliwości, doświadczeń związanych z funkcjonowaniem mechanizmu zakazywania pewnych produktów lub praktyk oraz wpływu środków dotyczących rynków pochodnych instrumentów towarowych.
(112) Cel utworzenia zintegrowanego rynku finansowego, na którym inwestorzy są skutecznie chronieni, oraz zabezpieczenie efektywności i integralności całego rynku wymaga ustanowienia wspólnych wymagań wykonawczych odnoszących się do firm inwestycyjnych uprawnionych w Unii Europejskiej oraz rządzących funkcjonowaniem rynków regulowanych i innych systemów obrotu, tak aby skrywanie i zakłócanie na jednym z rynków nie wywierało szkodliwego wpływu na należyte funkcjonowanie europejskiego systemu finansowego jako całości i dlatego ze względu na rozmiar i skutki niniejszej dyrektywy możliwe jest skuteczniejsze osiągnięcie tego celu na poziomie Unii Europejskiej - Unia może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną we wspomnianym artykule, niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest niezbędne do osiągnięcia tego celu,
(113) Ustanowienie systemu publikacji informacji skonsolidowanych dla instrumentów innych niż kapitałowe uważane jest za trudniejsze do wykonania niż stworzenie takiego systemu dla instrumentów kapitałowych, dlatego też potencjalni operatorzy tych systemów powinni być w stanie zdobyć doświadczenie z prowadzeniem tego drugiego systemu, zanim przystąpią do budowy systemu publikacji informacji skonsolidowanych dla instrumentów innych niż kapitałowe. W celu ułatwienia należytego ustanowienia systemów publikacji informacji skonsolidowanych dla instrumentów innych niż kapitałowe należy więc zapewnić przedłużony termin stosowania krajowych środków transponujących stosowne przepisy. Jednak należy teraz ustanowić przepis dotyczący publicznego rozwiązania, jakie należy opracować, jeżeli rozwiązanie komercyjne nie skutkuje szybkim opracowaniem kompleksowego systemu publikacji informacji skonsolidowanych.
(113a) W celu dalszego rozwijania ram Unii regulujących papiery wartościowe Komisja powinna przedłożyć wniosek dotyczący rozporządzenia w sprawie prawa papierów wartościowych szczegółowiej określający definicję przechowywania instrumentów finansowych i administrowania nimi i powinna także, w porozumieniu z EUNGiPW, Europejskim Urzędem Nadzoru (Europejskim Urzędem Nadzoru Bankowego) i Europejską Radą ds. Ryzyka Systemowego promować prace nad normalizacją identyfikatorów i przekazów, tak by umożliwić analizę transakcji w czasie zbliżonym do rzeczywistego i określanie struktury produktów złożonych, takich jak produkty zawierające instrumenty pochodne lub instrumenty z udzielonym przyrzeczeniem odkupu.
(114) Niniejsza dyrektywa nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami uznanymi w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, a zwłaszcza w zakresie prawa do ochrony danych osobowych, swobody prowadzenia działalności, prawa do ochrony konsumentów, prawa do skutecznego środka odwoławczego i rzetelnego procesu, prawa do niebycia sądzonym lub podlegania karze dwukrotnie za to samo przestępstwo, oraz musi być wdrażana zgodnie z tymi prawami i zasadami.
(114a) Przeprowadzono konsultacje z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
TYTUŁ I
ZAKRES OBOWIĄZYWANIA I DEFINICJE
ZAKRES OBOWIĄZYWANIA I DEFINICJE
Zakres
▐
Wyłączenia
Osoby zwolnione na podstawie pkt (i) nie muszą również spełniać warunków określonych w niniejszym punkcie w celu uzyskania zwolnienia.
To wyłączenie ma zastosowanie do osób, które przy zawieraniu transakcji związanych z uprawnieniami do emisji nie świadczą żadnych usług inwestycyjnych ani nie prowadzą działalności innej niż zawieranie transakcji na własne konto oraz nie realizują zleceń klientów i które posiadają na własność lub bezpośrednio eksploatują urządzenia zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE.
pod warunkiem, że we wszystkich przypadkach:
▐
▐
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia [...] * .
Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Wyłączenia opcyjne
Definicje
Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 94, definiując środki ustanawiające:
▐
TYTUŁ II
ZEZWOLENIE I WARUNKI DZIAŁALNOŚCI FIRM INWESTYCYJNYCH
ZEZWOLENIE I WARUNKI DZIAŁALNOŚCI FIRM INWESTYCYJNYCH
ROZDZIAŁ I
WARUNKI I PROCEDURY WYDAWANIA ZEZWOLEŃ
WARUNKI I PROCEDURY WYDAWANIA ZEZWOLEŃ
Wymogi w zakresie udzielania zezwoleń
EUNGiPW ustanawia wykaz wszystkich firm inwestycyjnych w Unii Europejskiej. Wykaz ten zawiera informacje na temat usług lub działalności, do których świadczenia i prowadzenia każda firma inwestycyjna jest uprawniona, i jest on na bieżąco uaktualniany. EUNGiPW publikuje ten wykaz na swojej stronie internetowej i aktualizuje go.
Jeżeli właściwe władze cofnęły zezwolenie zgodnie z art. 8 lit. b)-d), informacja o tym fakcie jest zamieszczana w wykazie na okres pięciu lat.
Zakres udzielonego zezwolenia
Procedury udzielania zezwoleń i odrzucania wniosków o udzielenie zezwolenia
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia [...] * .
Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z ▐ | art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia [...] * .
Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Cofnięcie zezwolenia
Właściwy organ może cofnąć zezwolenie wydane firmie inwestycyjnej, jeżeli firma inwestycyjna:
EUNGiPW powiadamiany jest o każdym przypadku cofnięcia zezwolenia.
Organ zarządzający
Zakres odpowiedzialności dyrektorów niewykonawczych obejmuje:
Dyrektor niewykonawczy prezentuje również niezależne spojrzenie na:
Dyrektor niewykonawczy stoi na straży procesu zarządzania. Nie jest on zaangażowany w codzienne prowadzenie działalności, ale nadzoruje działania wykonawcze i przyczynia się do rozwijania strategii.
Członkowie organu zarządzającego spełniają w szczególności następujące wymagania:
Członkowie organu zarządzającego instytucji o istotnym znaczeniu pod względem wielkości, organizacji wewnętrznej oraz charakteru, zakresu i złożoności działań nie sprawują jednocześnie więcej niż jednej z następujących kombinacji funkcji:
Funkcje dyrektora wykonawczego lub niewykonawczego sprawowane:
uznaje się za jedną funkcję dyrektorską.
Członkowie organu zarządzającego nie sprawują jednocześnie funkcji dyrektora wykonawczego w firmie inwestycyjnej i funkcji dyrektora wykonawczego na rynku regulowanym, MTF lub OTF, nawet w ramach tej samej grupy.
Litera a) obejmuje:
Firmy inwestycyjne przeznaczają odpowiednie zasoby na potrzeby wprowadzenia do pracy oraz szkolenia członków organu zarządzającego.
Jeżeli operator rynku ubiegający się o uzyskanie zezwolenia na prowadzenie MTF lub OTF i osoby faktycznie kierujące działalnością MTF lub OTF są tożsame z członkami organu zarządzającego rynku regulowanego, uznaje się, że osoby te spełniają wymogi ustanowione w akapicie pierwszym.
Właściwe organy wymagają od firm inwestycyjnych wprowadzenia parytetu płci w wysokości jednej trzeciej do... * .
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia [...] * .
Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
▐ |
Organ zarządzający monitoruje i okresowo ocenia skuteczność organizacji firmy inwestycyjnej oraz adekwatność zasad świadczenia usług na rzecz klientów oraz podejmuje stosowne kroki w celu wyeliminowania wszelkich uchybień.
Członkom organu zarządzającego pełniącego funkcję nadzorczą zapewnia się odpowiedni dostęp do informacji i dokumentów niezbędnych w celu sprawowania nadzoru nad procesem podejmowania decyzji przez kadrę kierowniczą i monitorowania tego procesu.
W drodze odstępstwa od akapitu pierwszego, państwa członkowskie mogą wydawać zezwolenia firmom inwestycyjnym, które są osobami fizycznymi, lub firmom inwestycyjnym, które są osobami prawnymi zarządzanymi przez jedną osobę fizyczną, zgodnie z ich regułami statutowymi i przepisami krajowego prawa. Niemniej jednak państwa członkowskie wymagają, aby:
Akcjonariusze i udziałowcy posiadający znaczne pakiety akcji
Właściwe organy odmawiają wydania zezwolenia, jeśli, mając na uwadze potrzebę zapewnienia należytego i ostrożnego zarządzania firmą inwestycyjną, nie są przekonane co do kwalifikacji wyżej wspomnianych akcjonariuszy lub udziałowców.
W przypadku bliskich powiązań między firmą inwestycyjną i inną osobą prawną lub fizyczną, właściwe organy wydają zezwolenie tylko wówczas, gdy powiązania te nie stanowią przeszkody w skutecznym wykonywaniu funkcji nadzorczych właściwych organów.
Środki te mogą obejmować wnioski o wydanie nakazów sądowych lub nałożenie sankcji wobec osób na stanowiskach kierowniczych i odpowiedzialnych za zarządzanie lub zawieszenie wykonywania praw głosu przysługujących z akcji posiadanych przez danych akcjonariuszy lub udziałowców.
Powiadomienie o planowanych nabyciach
Państwa członkowskie wymagają, by każda osoba fizyczna lub prawna, która postanowiła zbyć, bezpośrednio lub pośrednio, znaczny pakiet akcji w firmie inwestycyjnej, uprzednio pisemnie powiadomiła właściwe organy, informując je o wielkości tego pakietu. Osoba taka powiadamia również właściwe organy o podjęciu decyzji o zmniejszeniu posiadanego znacznego pakietu akcji w taki sposób, że udział praw głosu lub posiadanego przez nią kapitału spadnie wówczas poniżej 20 %, 30 % bądź 50 % lub firma inwestycyjna przestanie być jej przedsiębiorstwem zależnym.
Państwa członkowskie nie muszą stosować progu 30 %, jeżeli w związku z art. 9 ust. 3 lit. a) dyrektywy 2004/109/WE stosują próg w wysokości jednej trzeciej.
Decydując, czy kryteria dotyczące znacznego pakietu akcji, o którym mowa w art. 10 oraz w niniejszym artykule, są spełnione, państwa członkowskie nie biorą pod uwagę praw głosu ani akcji, które firmy inwestycyjne lub instytucje kredytowe mogą posiadać w wyniku gwarantowania emisji instrumentów finansowych lub subemisji instrumentów finansowych z gwarancją przejęcia emisji uwzględnionych w punkcie 6 sekcji A załącznika I do niniejszej dyrektywy, pod warunkiem że prawa nie są wykonywane ani używane w inny sposób w celu ingerencji w zarządzanie przez emitenta oraz że prawa głosu lub akcje zostaną zbyte w ciągu roku od daty nabycia.
Właściwe organy niezwłocznie przekazują sobie wszelkie informacje niezbędne lub istotne dla przeprowadzenia oceny. W tym celu właściwe organy przekazują sobie na żądanie wszelkie istotne informacje, a także przekazują wszelkie niezbędne informacje z własnej inicjatywy. Decyzja właściwego organu, który wydał zezwolenie firmie inwestycyjnej, której akcje mają zostać nabyte, zawiera wszelkie opinie lub zastrzeżenia wyrażone przez właściwy organ odpowiedzialny za nadzór nad potencjalnym nabywcą.
Przynajmniej raz w roku firmy inwestycyjne przekazują właściwym organom nazwiska akcjonariuszy i udziałowców posiadających znaczne pakiety akcji i wielkość tych pakietów akcji wykazane np. w informacjach otrzymywanych na corocznym walnym zgromadzeniu akcjonariuszy i udziałowców lub w wyniku przestrzegania przepisów wykonawczych stosowanych w odniesieniu do spółek notowanych na giełdzie.
Okres oceny
Właściwe organy mają maksymalnie sześćdziesiąt dni roboczych od dnia pisemnego potwierdzenia odbioru powiadomienia i wszystkich dokumentów, których załączenie do powiadomienia jest wymagane przez państwo członkowskie na podstawie wykazu określonego w art. 13 ust. 4 ("okres oceny") na przeprowadzenie oceny.
Właściwe organy powiadamiają potencjalnego nabywcę o terminie, w którym upływa okres oceny, w chwili potwierdzenia odbioru.
Bieg okresu oceny zostaje wstrzymany na czas od dnia przekazania prośby o informacje przez właściwy organ do dnia otrzymania odpowiedzi od potencjalnego nabywcy. Czas wstrzymania nie może przekroczyć dwudziestu dni roboczych. Jakiekolwiek kolejne prośby o uzupełnienie lub wyjaśnienie informacji są przekazywane przez właściwy organ według uznania, jednak nie mogą powodować wstrzymania biegu okresu oceny.
EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia 1 stycznia 2014 r.
Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z ▐ art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia 1 stycznia 2014 r.
Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Ocena
Zgodnie z art. 94 Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych ▐ służących dostosowaniu kryteriów oceny określonych w pierwszym akapicie niniejszego ustępu.
Udział w uprawnionym systemie rekompensat dla inwestorów
Właściwy organ weryfikuje, czy z chwilą wydawania zezwolenia podmiot dążący do uzyskania zezwolenia, działający jako firma inwestycyjna, spełnia zobowiązania ustanowione na podstawie dyrektywy 97/9/WE ▐ |.
Niniejszego artykułu nie stosuje się do lokat strukturyzowanych emitowanych przez instytucje kredytowe należące do systemów gwarancji depozytów uznawanych na mocy postanowień dyrektywy 94/19/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 1994 r. w sprawie systemów gwarancji depozytów 38 .
Subwencjonowanie kapitału założycielskiego
Państwa członkowskie dopilnowują, by właściwe organy nie wydawały zezwolenia, jeżeli zgodnie z wymogami dyrektywy 2006/49/WE firma inwestycyjna nie posiada wystarczającego kapitału założycielskiego uwzględniającego charakter danej usługi lub działalności inwestycyjnej.
Wymogi organizacyjne
Firma inwestycyjna posiada odpowiednie procedury administracyjne i rachunkowe, mechanizmy kontroli wewnętrznej, skuteczne procedury oceny ryzyka i skuteczne uzgodnienia kontroli i gwarancji dotyczące systemów przetwarzania informacji.
Państwa członkowskie mogą znieść obowiązek nagrywania rozmów telefonicznych, jeśli główna działalność firmy inwestycyjnej nie polega na otrzymywaniu i przekazywaniu zleceń oraz realizowaniu zleceń w imieniu klientów.
W odniesieniu do kontaktów między instytucjami finansowymi i klientami detalicznymi państwa członkowskie mogą zamiast rejestrów, o których mowa w pierwszym akapicie, uznać odpowiednią dokumentację dotyczącą treści wspomnianych rozmów telefonicznych w formie protokołów, jeśli zostały one podpisane przez klienta.
Ewidencje rozmów telefonicznych lub korespondencji elektronicznej zarejestrowanych zgodnie z akapitem pierwszym lub protokoły przygotowane zgodnie z akapitem drugim udostępniane są klientom, których dotyczą, na ich żądanie. Państwa członkowskie wymagają, aby takie ewidencje były przechowywane przez rok po zakończeniu inwestycji.
Odpowiednie osoby reprezentujące firmę inwestycyjną mogą prowadzić rozmowy i korespondencję, o których mowa w akapicie pierwszym, tylko przy użyciu urządzeń zapewnionych przez firmę inwestycyjną oraz w przypadku ich rejestrowania.
Handel algorytmiczny i wykonywanie transakcji wysokiej częstotliwości
Obrót i finalizowanie transakcji na MTF i OTF
W miarę potrzeb państwa członkowskie wymagają, aby firmy inwestycyjne lub operatorzy rynku prowadzący MTF lub OTF zapewnili lub upewnili się, że posiadają dostęp do odpowiednich, jawnych informacji umożliwiających użytkownikom formułowanie opinii inwestycyjnych, uwzględniając zarówno charakter użytkowników, jak i rodzaje instrumentów wprowadzanych do obrotu.
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia [...] * .
Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Szczególne wymogi dotyczące MTF
Szczególne wymogi dotyczące OTF
Firma inwestycyjna lub operator rynku bądź podmiot stanowiący część tej samej grupy korporacyjnej i/lub osoby prawnej, do których należy firma inwestycyjna i/lub operator rynku nie może działać w charakterze podmiotu systematycznie internalizującego transakcje na OTF, które prowadzi, a OTF nie łączy się z podmiotem systematycznie internalizującym transakcje w sposób, który umożliwiałby interakcję między zleceniami na OTF, a zleceniami lub notowaniami podmiotów systematycznie internalizujących transakcje. OTF nie może być połączona z inną OTF w sposób umożliwiający interakcję między zleceniami na różnych OTF.
ROZDZIAŁ II
WARUNKI DZIAŁALNOŚCI FIRM INWESTYCYJNYCH
WARUNKI DZIAŁALNOŚCI FIRM INWESTYCYJNYCH
SEKCJA 1
PRZEPISY OGÓLNE
PRZEPISY OGÓLNE
Regularna rewizja warunków dotyczących wydawania pierwszego zezwolenia
EUNGiPW może opracowywać wytyczne w zakresie metod monitorowania, o których mowa w niniejszym ustępie.
Zobowiązania ogólne w odniesieniu do ciągłego nadzoru
Państwa członkowskie zapewniają, że właściwe organy monitorują działalność firm inwestycyjnych w celu dokonania oceny zgodności ich działalności z warunkami prowadzenia działalności przewidzianymi w niniejszej dyrektywie. Państwa członkowskie dopilnowują, by wprowadzono odpowiednie środki umożliwiające właściwym organom uzyskanie informacji niezbędnych do dokonania oceny zgodności firm inwestycyjnych z tymi zobowiązaniami.
Sprzeczność interesów
SEKCJA 2
PRZEPISY ZAPEWNIAJĄCE OCHRONĘ INWESTORA
PRZEPISY ZAPEWNIAJĄCE OCHRONĘ INWESTORA
Zasady ogólne oraz informacje udzielane klientom
W szczególności państwa członkowskie gwarantują, że:
chyba że państwa członkowskie postanowią, że wymogi niniejszego ustępu są spełnione jedynie w przypadku gdy wartość opłaty, prowizji lub niepieniężnych korzyści jest przenoszona na klienta. [Popr. 5]
W odniesieniu do wszystkich produktów inwestycyjnych informacje, o których mowa w pierwszym akapicie, obejmują całkowity koszt inwestycji w postaci znormalizowanego obrazu skumulowanego zwrotu z wszystkich odliczeń, w tym opłat i kosztów, które nie wynikają z zaistnienia ryzyka rynku bazowego, na podstawie znormalizowanego przewidywania wyrażonego jako kwota pieniężna przed inwestycją i przynajmniej raz w roku dla każdej inwestycji.
Informacje, o których mowa w akapicie pierwszym i w ust. 1c lit. c) ▐ przekazywane są w zrozumiałej postaci w taki sposób, aby klienci lub potencjalni klienci mogli zrozumieć charakter oraz ryzyko związane z usługą inwestycyjną oraz określonym rodzajem oferowanego instrumentu finansowego, a co za tym idzie, mogli podjąć świadome decyzje inwestycyjne. Państwa członkowskie mogą wprowadzić wymóg, by informacje te były przekazywane w ujednoliconym formacie.
W przypadku gdy firma inwestycyjna informuje klienta, że doradztwo inwestycyjne świadczone jest w sposób niezależny, państwa członkowskie dopilnowują, by zabronione było przyjmowanie jakichkolwiek opłat, prowizji bądź niepieniężnych korzyści związanych ze świadczeniem usług doradztwa inwestycyjnego lub uznaniowego zarządzania portfelem. [Popr. 6]
EUNGiPW, we współpracy z Europejskim Urzędem Nadzoru (Europejskim Urzędem Nadzoru Bankowego) i Europejskim Urzędem Nadzoru (Europejskim Urzędem Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych) w ramach wspólnego komitetu europejskich urzędów nadzoru opracowuje do dnia [...] * oraz okresowo aktualizuje wytyczne w zakresie oceny praktyk sprzedaży wiązanych i nadzoru nad nimi, wskazujące w szczególności sytuacje, w których praktyki sprzedaży wiązanej są niezgodne z wymogiem określonym w ust. 1.
Ocena odpowiedniości i stosowności instrumentów oraz sprawozdawczość wobec klientów
Państwa członkowskie dopilnowują, aby gdy firma inwestycyjna świadczy usług doradztwa inwestycyjnego i poleca pakiet usług lub produktów zgodnie z art. 24 ust. 7, każdy element, jak i cały pakiet były odpowiednie dla klienta.
W przypadku gdy w oparciu o informacje otrzymane na podstawie poprzedzającego ustępu firma inwestycyjna uważa, że produkt lub usługa nie są odpowiednie dla klienta lub potencjalnego klienta, firma inwestycyjna ostrzega o powyższym klienta lub potencjalnego klienta. Ostrzeżenie to można przekazywać w ujednoliconym formacie.
W przypadkach gdy klienci lub potencjalni klienci nie przekażą informacji określonych na podstawie akapitu pierwszego lub jeżeli przedstawią niewystarczające informacje dotyczące ich wiedzy i doświadczenia, firma inwestycyjne ostrzega ich, że nie jest ona w stanie ustalić, czy przewidziana usługa lub produkt są dla nich odpowiednie. Ostrzeżenie to można przekazywać w ujednoliconym formacie.
Do celów niniejszego punktu rynek państwa trzeciego uznaje się za równorzędny w stosunku do rynku regulowanego w przypadku spełnienia wymogów i dopełnienia procedur określonych w art. 4 ust. 1 akapit trzeci i czwarty dyrektywy 2003/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. w sprawie prospektu emisyjnego publikowanego w związku z publiczną ofertą lub dopuszczeniem do obrotu papierów wartościowych 39 .
Świadczenie usług za pośrednictwem innej firmy inwestycyjnej
Państwa członkowskie umożliwiają firmie inwestycyjnej otrzymywanie dyspozycji dotyczących świadczenia usług inwestycyjnych i dodatkowych w imieniu klienta za pośrednictwem innej firmy inwestycyjnej, w oparciu o informacje w sprawie klienta przekazane przez tę firmę. Firma inwestycyjna, która przekazuje dyspozycje, odpowiada za kompletność i dokładność przekazanych informacji.
Firma inwestycyjna, która tą drogą otrzymuje dyspozycje dotyczące świadczenia usług w imieniu klienta, jest również w stanie oprzeć się na zaleceniach odnoszących się do usługi lub transakcji świadczonej na rzecz klienta przez inną firmę inwestycyjną. Firma inwestycyjna, która przekazuje dyspozycje, odpowiada za adekwatność przekazanych zaleceń lub porad względem klienta.
Firma inwestycyjna, która otrzymuje dyspozycje lub zlecenia klienta za pośrednictwem innej firmy inwestycyjnej, odpowiada za realizację usługi lub transakcji w oparciu o wszelkiego rodzaju informacje lub zalecenia, zgodnie z odnośnymi przepisami tego tytułu.
Zobowiązanie do realizowania zleceń na warunkach najbardziej korzystnych dla klienta
Jeżeli firma inwestycyjna realizuje zlecenie w imieniu klienta detalicznego, najkorzystniejszy wynik określa się w ujęciu ogólnym, uwzględniając cenę instrumentu finansowego i koszty związane z realizacją zlecenia, do których zalicza się wszystkie wydatki, jakie ponosi klient w bezpośrednim związku z realizacją takiego zlecenia, w tym opłaty w ramach systemu realizacji zleceń, opłaty z tytułu rozrachunku i rozliczenia i wszelkie inne opłaty wnoszone na rzecz stron trzecich uczestniczących w realizacji zlecenia.
Państwa członkowskie wymagają, aby firmy inwestycyjne dostarczały klientom właściwych informacji w sprawie polityki realizacji zlecenia. Informacje te powinny zawierać jasne, wystarczająco szczegółowe wyjaśnienia umożliwiające klientom łatwe zrozumienie sposobu realizacji zleceń przez firmę na rzecz klienta. Państwa członkowskie wymagają, aby firmy inwestycyjne uzyskały uprzednio zgodę klientów na proponowaną politykę realizacji zlecenia.
Jeżeli polityka realizacji zlecenia przewiduje możliwość realizacji zleceń klienta poza rynkiem regulowanym, MTF lub OTF, państwa członkowskie wymagają, aby firma inwestycyjna w szczególności powiadamiała klientów o takiej możliwości. Państwa członkowskie wymagają, aby firmy inwestycyjne uzyskały uprzednio wyraźną zgodę klientów na powyższe, przed przystąpieniem do realizacji ich zleceń poza rynkiem regulowanym, OTF lub MTF. Firmy inwestycyjne mogą uzyskać zgodę klientów w formie ogólnej umowy, lub w odniesieniu do poszczególnych transakcji.
▐
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia [...] * .
Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z ▐ art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Reguły obsługi zlecenia klienta
Te procedury lub uzgodnienia umożliwiają realizację innego rodzaju porównywalnych zleceń klienta według terminu ich otrzymania przez firmę inwestycyjną.
Zobowiązania firm inwestycyjnych dotyczące powoływania przedstawicieli zależnych
Państwa członkowskie wprowadzają zakaz rozporządzania przez przedstawicieli zależnych zarejestrowanych na ich terytorium środkami pieniężnymi lub instrumentami finansowymi klientów.
Państwa członkowskie wymagają, aby firmy inwestycyjne monitorowały działalność przedstawicieli zależnych w sposób zapewniający ciągłość wypełniania przez nie przepisów niniejszej dyrektywy, gdy działają one za pośrednictwem przedstawicieli zależnych.
Państwa członkowskie dopilnowują, by przedstawiciele zależni wpisywano do rejestru publicznego wyłącznie wtedy, gdy ustalono, że cieszą się oni wystarczająco nieposzlakowaną opinią i posiadają właściwą wiedzę i kompetencje ogólne, handlowe i branżowe umożliwiające świadczenie usługi inwestycyjnej lub usługi dodatkowej im należyte przekazywanie wszelkich istotnych informacji dotyczących usługi proponowanej klientowi lub potencjalnemu klientowi.
Państwa członkowskie mogą podjąć decyzję, że przy odpowiedniej kontroli zamiast właściwych organów to firmy inwestycyjne mogą weryfikować, czy powołani przedstawiciele zależni cieszą się wystarczająco nieposzlakowaną opinią i posiadają wiedzę określoną w akapicie trzecim.
Rejestr uaktualniania się na bieżąco. Należy go udostępniać dla potrzeb odbycia konsultacji.
Państwa członkowskie mogą zezwolić właściwym organom na podjęcie współpracy z firmami inwestycyjnymi i instytucjami kredytowymi, ich stowarzyszeniami oraz innego rodzaju podmiotami, w dziedzinie rejestrowania przedstawicieli zależnych i monitorowania zgodności działalności przedstawicieli zależnych z wymogami ust. 3. W szczególności firma inwestycyjna, instytucja kredytowa lub ich stowarzyszenia oraz inne podmioty mogą rejestrować swoich przedstawicieli zależnych pod nadzorem właściwego organu.
Transakcje zawierane z uprawnionymi kontrahentami
Państwa członkowskie dbają o to, by w swoich relacjach z uprawnionymi kontrahentami firmy inwestycyjne postępowały uczciwie, rzetelnie i profesjonalnie oraz komunikowały się w sposób rzetelny, jasny i nie wprowadzający w błąd, z uwzględnieniem charakteru samego uprawnionego kontrahenta i jego działalności.
Klasyfikacja uprawnionego kontrahenta na podstawie akapitu pierwszego odbywa się bez uszczerbku dla prawa takich podmiotów do żądania, w formie ogólnej lub na zasadach handlowych, traktowania ich jak klientów, których współpraca z firmą inwestycyjną podlega art. 24, 25, 27 i 28.
Państwa członkowskie dopilnowują, by firma inwestycyjna przystępująca do transakcji z takim przedsiębiorstwem zgodnie z ust. 1, uzyskała od potencjalnego kontrahenta wyraźne potwierdzenie, że wyraża on zgodę na traktowanie go jako kontrahenta uprawnionego. Państwa członkowskie zezwalają firmie inwestycyjnej na uzyskanie potwierdzenia w formie umowy ogólnej lub odnoszącej się do każdej transakcji.
Państwa członkowskie mogą również uznać za podmioty uprawnione przedsiębiorstwa państwa trzeciego wymienione w ust. 3 na warunkach tożsamych i w oparciu o te same wymogi, co ustanowione w ust. 3.
SEKCJA 3
PRZEJRZYSTOŚĆ I INTEGRALNOŚĆ RYNKU
PRZEJRZYSTOŚĆ I INTEGRALNOŚĆ RYNKU
Monitorowanie zgodności z regułami MTF lub OTF i innymi zobowiązaniami prawnymi
Zawieszenie i wycofanie instrumentów z obrotu na MTF lub na OTF
Państwa członkowskie wymagają, aby firma inwestycyjna lub operator rynku prowadzący MTF lub OTF, którzy zawiesili lub wycofali z obrotu instrument finansowy, podawali tę decyzję do publicznej wiadomości, komunikowali ją rynkom regulowanym, MTF i OTF prowadzącym obrót tym samym instrumentem finansowym oraz przekazywali istotne informacje właściwemu organowi. Właściwy organ powiadamia właściwe organy innych państw członkowskich. W przypadku gdy zawieszenie lub wycofanie spowodowane jest nieujawnieniem informacji na temat emitenta lub instrumentu finansowego, odpowiedni właściwy organ w rozumieniu pkt. 7 art. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1287/2006 wymaga, aby inne rynki regulowane, MTF i OTF bądź inne systemy prowadzące obrót tym samym instrumentem finansowym również jak najszybciej zawiesiły lub wycofały ten instrument finansowy z obrotu ▐ . Państwa członkowskie wymagają, aby inne rynki regulowane, MTF i OTF powiadamiały o swojej decyzji właściwy dla siebie organ oraz wszystkie rynki regulowane, MTF i OTF prowadzące obrót tym samym instrumentem finansowym, dołączając uzasadnienie w przypadku podjęcie decyzji o niezawieszeniu lub niewycofaniu danego instrumentu finansowego z obrotu.
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia [...] * .
Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
▐ |
▐ |
Wymóg współpracy i wymiany informacji obowiązujący w stosunku do MTF i OTF
w odniesieniu do danego instrumentu finansowego.
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia ... * .
Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie ▐ z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
SEKCJA 4
RYNKI MŚP
RYNKI MŚP
Rynki na rzecz wzrostu MŚP
ROZDZIAŁ III
PRAWA FIRM INWESTYCYJNYCH
PRAWA FIRM INWESTYCYJNYCH
Swoboda świadczenia usług inwestycyjnych i prowadzenia działalności inwestycyjnej
W odniesieniu do spraw objętych niniejszą dyrektywą państwa członkowskie nie nakładają żadnych wymagań dodatkowych na taką firmę inwestycyjną lub instytucję kredytową.
Jeżeli firma inwestycyjna zamierza korzystać z usług przedstawicieli zależnych, właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia firmy inwestycyjnej, w terminie miesiąca od otrzymania wspomnianych informacji, przekazuje właściwemu organowi przyjmującego państwa członkowskiego wyznaczonemu jako punkt kontaktowy zgodnie z art. 83 ust. 1 tożsamość przedstawicieli zależnych, z których usług firma inwestycyjna zamierza korzystać na potrzeby świadczenia usług w tym państwie członkowskim. Przyjmujące państwo członkowskie podaje takie informacje do publicznej wiadomości. EUNGiPW może zwrócić się o dostęp do tych informacji zgodnie z procedurą i warunkami określonymi w art. 35 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Jeżeli instytucja kredytowa zamierza korzystać z usług przedstawicieli zależnych, właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia instytucji kredytowej, w terminie miesiąca od otrzymania wspomnianych informacji, przekazuje właściwemu organowi przyjmującego państwa członkowskiego wyznaczonemu jako punkt kontaktowy zgodnie z art. 83 ust. 1 dane identyfikujące przedstawicieli zależnych, z których usług instytucja kredytowa zamierza korzystać na potrzeby świadczenia usług w tym państwie członkowskim. Przyjmujące państwo członkowskie podaje takie informacje do publicznej wiadomości.
Na wniosek właściwego organu przyjmującego państwa członkowskiego MTF oraz w rozsądnym terminie, właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia MTF przekazuje tożsamość członków lub uczestników MTF mających siedzibę w tym państwie członkowskim.
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia [...] * .
Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z ▐ art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia [31 grudnia 2016 r.]
Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Ustanowienie oddziału
W odniesieniu do spraw objętych niniejszą dyrektywą, państwa członkowskie nie nakładają żadnych wymagań dodatkowych oprócz tych dozwolonych na podstawie ust. 8 w sprawie organizacji i funkcjonowania oddziału.
Jeżeli firma inwestycyjna korzysta z usług przedstawicieli zależnych ustanowionych w państwie członkowskim poza państwem członkowskim pochodzenia, takich przedstawicieli zależnych należy włączyć do oddziału, z zastrzeżeniem przepisów niniejszej dyrektywy odnoszących się do oddziału.
O ile właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia nie ma powodu wątpić w prawidłowość struktury administracyjnej lub sytuacji finansowej instytucji kredytowej, w ciągu trzech miesięcy od otrzymania wszystkich informacji przekazuje te informacje właściwemu organowi przyjmującego państwa członkowskiego wyznaczonemu jako punkt kontaktowy zgodnie z art. 83 ust. 1 i zawiadamia instytucję kredytową, której to dotyczy.
W przypadku gdy właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia odmawia przekazania informacji właściwemu organowi przyjmującego państwa członkowskiego, dostarcza on instytucji kredytowej, której to dotyczy, uzasadnienie odmowy w ciągu trzech miesięcy od otrzymania wszystkich informacji.
Przedstawiciel zależny może rozpocząć prowadzenie działalności z chwilą otrzymania informacji od właściwego organu przyjmującego państwa członkowskiego lub w przypadku nieotrzymania takich informacji od tego organu najpóźniej po upływie dwóch miesięcy od daty przekazania informacji przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia. Taki przedstawiciel podlega przepisom niniejszej dyrektywy mającym zastosowanie do oddziałów.
Właściwy organ państwa członkowskiego, w którym znajduje się oddział, ma prawo zbadać uzgodnienia oraz wymagać dokonania zmian niezbędnie koniecznych do umożliwienia właściwemu organowi egzekwowania zobowiązań ustalonych na podstawie art. 24, 25, 27, 28 niniejszej dyrektywy i art. 13-23 rozporządzenia (UE) nr .../... [MiFIR] oraz środków przyjętych na ich mocy w odniesieniu do usług lub działalności inwestycyjnej świadczonych i prowadzonej przez oddział na jego terytorium.
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia [...] * .
Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z ▐ art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia [31 grudnia 2016 r.]
Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Dostęp do rynków regulowanych
Dostęp do partnera centralnego, systemów rozrachunku i rozliczeniowych oraz prawo do wyznaczania systemu rozrachunku
Państwa członkowskie wymagają, aby dostęp tych firm inwestycyjnych do takich systemów podlegał tym samym, niedyskryminacyjnym, przejrzystym i obiektywnym kryteriom, które stosuje się do lokalnych uczestników rynku. Państwa członkowskie nie ograniczają wykorzystywania tych systemów do rozrachunku i rozliczania transakcji na instrumentach finansowych zawieranych na rynku regulowanym lub MTF lub OTF na ich terytorium.
Ocena właściwego organu dla rynku regulowanego pozostaje bez uszczerbku dla kompetencji krajowych banków centralnych pełniących rolę nadzorców systemów rozrachunku lub innych organów nadzorujących te systemy. Do celów uniknięcia zbędnego powielania kontroli, właściwy organ uwzględnia nadzór aktualnie prowadzony przez te instytucje.
Przepisy dotyczące partnera centralnego, systemów rozrachunku i rozliczeniowych w odniesieniu do MTF
W celu uniknięcia zbędnego powielania kontroli właściwy organ uwzględnia dozór i nadzór nad systemami rozrachunku i rozliczeniowymi prowadzony przez właściwe banki centralne pełniące rolę nadzorców systemów rozrachunku i rozliczeniowych lub przez inne organy nadzoru kompetentne w dziedzinie takich systemów.
ROZDZIAŁ IV
ŚWIADCZENIE USŁUG PRZEZ FIRMY Z PAŃSTW TRZECICH
ŚWIADCZENIE USŁUG PRZEZ FIRMY Z PAŃSTW TRZECICH
SEKCJA 1
ŚWIADCZENIE USŁUG LUB PROWADZENIE DZIAŁALNOŚCI W DRODZE USTANOWIENIA ODDZIAŁU
ŚWIADCZENIE USŁUG LUB PROWADZENIE DZIAŁALNOŚCI W DRODZE USTANOWIENIA ODDZIAŁU
Ustanowienie oddziału
Ramy nadzoru ostrożnościowego państwa trzeciego można uznać za równoważne w skutkach, w przypadku gdy ramy te spełniają wszystkie poniższe warunki:
Komisja może zawęzić swoją decyzję podjętą na mocy niniejszego ustępu do firm inwestycyjnych lub operatorów rynku świadczących co najmniej jedną określoną usługę inwestycyjną lub prowadzących co najmniej jedną określoną działalność inwestycyjną związaną z co najmniej jednym instrumentem finansowym.
Firma z państwa trzeciego może uzyskać zezwolenie dla celów ust. 1, jeśli należy do kategorii określonej w decyzji Komisji.
Obowiązek przekazania informacji
Firma z państwa trzeciego zamierzająca uzyskać zezwolenie na świadczenie dowolnych usług inwestycyjnych lub prowadzenie dowolnej działalności inwestycyjnej, w tym świadczenie dowolnych usług dodatkowych, na terytorium państwa członkowskiego przekazuje właściwemu organowi tego państwa członkowskiego następujące informacje:
Udzielenie zezwolenia
Właściwy organ powiadamia firmę z państwa trzeciego ▐ w terminie sześciu miesięcy od złożenia kompletnego wniosku o tym, czy zezwolenie zostało udzielone.
W odniesieniu do spraw objętych niniejszą dyrektywą państwa członkowskie nie nakładają żadnych dodatkowych wymagań w zakresie organizacji i funkcjonowania oddziału.
Świadczenie usług i prowadzenie działalności w innych państwach członkowskich
W terminie jednego miesiąca od daty otrzymania informacji właściwy organ państwa członkowskiego, w którym oddział posiada siedzibę, przekazuje te informacje właściwemu organowi przyjmującego państwa członkowskiego wyznaczonemu jako punkt kontaktowy zgodnie z art. 83 ust. 1. Firma z państwa trzeciego może wtedy rozpocząć świadczenie danej usługi lub usług w przyjmującym państwie członkowskim.
W przypadku zmiany jakichkolwiek danych przekazanych zgodnie z akapitem pierwszym, firma z państwa trzeciego powiadamia właściwy organ państwa członkowskiego, w którym oddział posiada siedzibę, o tej zmianie na piśmie przynajmniej na jeden miesiąc przed jej wdrożeniem. Właściwy organ państwa członkowskiego, w którym oddział posiada siedzibę, informuje o tych zmianach właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego.
Firma pozostaje pod nadzorem państwa członkowskiego, w którym oddział posiada siedzibę, zgodnie z art. 43.
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia [...] * .
Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z ▐ art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia [...] * .
Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
SEKCJA 2
REJESTRACJA I COFNIĘCIE ZEZWOLEŃ
REJESTRACJA I COFNIĘCIE ZEZWOLEŃ
Rejestracja
Państwa członkowskie rejestrują firmy z państw trzecich, którym udzielono zezwolenia zgodnie z art. 41. Rejestr jest ogólnie dostępny i zawiera informacje na temat usług lub działalności, na których świadczenie lub prowadzenie firma z państwa trzeciego posiada zezwolenie. Rejestry te uaktualnia się na bieżąco. O każdym zezwoleniu powiadamia się EUNGiPW.
EUNGiPW ustanawia wykaz wszystkich firm z państw trzecich, którym udzielono zezwolenia na świadczenie usług i prowadzenie działalności w Unii Europejskiej. Wykaz ten zawiera informacje na temat usług lub działalności, na których świadczenie i prowadzenie firma z państwa trzeciego posiada zezwolenie, i jest on na bieżąco aktualizowany. EUNGiPW publikuje ten wykaz na swoich stronach internetowych oraz aktualizuje go.
Cofnięcie zezwolenia
Właściwy organ, który udzielił zezwolenia zgodnie z art. 43, może cofnąć zezwolenie wydane firmie z państwa trzeciego, w przypadku gdy firma ta:
EUNGiPW powiadamiany jest o każdym przypadku cofnięcia zezwolenia.
Informacje o cofnięciu zezwolenia podlegają opublikowaniu w wykazie ustanowionym w art. 45 przez okres 5 lat.
TYTUŁ III
RYNKI REGULOWANE
RYNKI REGULOWANE
Zezwolenia i stosowne prawo
Zezwolenia dla rynku regulowanego wydaje się wyłącznie wtedy, gdy właściwy organ maj pewność, że zarówno operator rynku, jak i systemy rynku regulowanego wypełniają przynajmniej wymogi ustanowione w tym tytule.
W przypadku rynku regulowanego będącego osobą prawną zarządzaną lub kierowaną przez operatora rynku innego niż sam rynek regulowany państwa członkowskie określają, w jaki sposób poszczególne zobowiązania nałożone na operatora rynku na podstawie niniejszej dyrektywy mają być rozdzielone między rynkiem regulowanym a operatorem rynku.
Operator rynku regulowanego przekazuje wszystkie informacje, w tym program działania określający między innymi rodzaje przewidywanej działalności oraz strukturę organizacyjną, niezbędne do umożliwienia właściwemu organowi upewnienia się, że z chwilą wydania pierwszego zezwolenia, rynek regulowany ustanowił wszystkie uzgodnienia niezbędne do wypełnienia zobowiązań nałożonych na podstawie tego tytułu.
Państwa członkowskie zapewniają również, że na mocy niniejszej dyrektywy operator rynku jest uprawniony do wykonywania prawa dotyczącego rynku regulowanego, którym zarządza.
Wymogi dotyczące zarządzania rynkiem regulowanym
Wszyscy członkowie organu zarządzającego spełniają w szczególności następujące wymogi:
Członkowie organu zarządzającego operatorów rynku o istotnym znaczeniu pod względem wielkości, organizacji wewnętrznej oraz charakteru, zakresu i złożoności działalności nie mogą sprawować jednocześnie więcej niż jednej z następujących kombinacji funkcji:
Funkcje dyrektora wykonawczego lub niewykonawczego sprawowane:
uznaje się za jedną funkcję dyrektorską.
▐
Operatorzy rynku przeznaczają odpowiednie zasoby na potrzeby wprowadzenia do pracy oraz szkolenia członków organu zarządzającego.
Właściwe organy, uwzględniając charakter, skalę i złożoność działalności operatora rynku, mogą zezwolić operatorowi rynku na niepowoływanie osobnego komitetu ds. nominacji pod warunkiem istnienia odpowiednio porównywalnego mechanizmu alternatywnego.
W przypadku gdy w świetle krajowego prawa organ zarządzający nie posiada żadnych kompetencji przy wyznaczaniu swoich członków przepisów niniejszego ustępu nie stosuje się.
W szczególności:
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia [...] * .
Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z ▐ art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
▐ |
Państwa członkowskie dbają o to, by w procesie wydawania zezwoleń dla rynku regulowanego osobę lub osoby faktycznie kierujące działalnością i operacjami rynku regulowanego, któremu już udzielono zezwolenia zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy, uznaje się za spełniające wymogi określone w ust. 1.
Organ zarządzający monitoruje i okresowo ocenia skuteczność organizacji rynku regulowanego i podejmuje odpowiednie działania w celu wyeliminowania wszelkich uchybień.
Członkom organu zarządzającego pełniącego funkcję nadzorczą zapewnia się odpowiedni dostęp do informacji i dokumentów niezbędnych w celu nadzorowania i monitorowania procesu podejmowania decyzji przez kierownictwo.
Organ zarządzający tworzy, utrzymuje i publikuje oświadczenie w sprawie polityki i praktyk, z których korzysta przy wywiązywaniu się z wymogów niniejszego ustępu.
Wymogi odnoszące się do osób wywierających istotny wpływ na zarządzanie rynkiem regulowanym
Wymogi organizacyjne
Państwa członkowskie wymagają od rynku regulowanego:
Odporność systemów, automatyczne mechanizmy zawieszania obrotu oraz obrót elektroniczny
EUNGiPW opracowuje wytyczne dotyczące okoliczności, w jakich firma inwestycyjna jest zobowiązana do zawarcia umowy w sprawie działalności animatora rynku, o której mowa w niniejszym ustępie, oraz może opracować wytyczne na temat treści takich umów.
Państwa członkowskie dbają o to, aby rynek regulowany powiadamiał w sposób spójny i porównywalny o parametrach wstrzymania obrotu oraz wszelkich istotnych zmianach tych parametrów właściwy organ, który z kolei powiadamia o nich EUNGiPW. EUNGiPW publikuje te parametry na swojej stronie internetowej. Państwa członkowskie wymagają, aby w przypadku gdy rynek regulowany, ważny z punktu widzenia płynności danego instrumentu, wstrzymuje obrót w którymkolwiek państwie członkowskim, ten system obrotu posiadał niezbędne systemy i procedury gwarantujące, że powiadomi on właściwe organy, tak aby można było skoordynować reakcję na całym rynku i określić, czy należy wstrzymać obrót w innych systemach, w których ma miejsce obrót tym instrumentem, do czasu wznowienia obrotu na rynku pierwotnym.
Państwa członkowskie wymagają również, aby rynek regulowany ustanowił odpowiednie standardy kontroli ryzyka oraz progi obrotu prowadzonego za pośrednictwem tego mechanizmu dostępowego, a także był w stanie rozróżniać zlecenia lub transakcje realizowane przez daną osobę z wykorzystaniem usługi bezpośredniego dostępu do rynku od zleceń lub transakcji realizowanych przez samego członka lub uczestnika oraz, w razie konieczności, być w stanie wstrzymywać realizację zlecenia lub transakcji przez taką osobę niezależnie od zleceń lub transakcji realizowanych przez członka lub uczestnika.
Państwa członkowskie zezwalają rynkowi regulowanemu na dostosowanie jego opłat za zlecenia anulowane do długości okresu utrzymywania zlecenia oraz dostosowanie opłat do każdego instrumentu finansowego, do którego mają zastosowanie.
▐
Minimalna wielkość zmiany ceny
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia [...] * .
Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Synchronizacja zegarów służbowych
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia [...] * .
Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010. [Popr. 4]
Dopuszczanie instrumentów finansowych do obrotu
Reguły te zapewniają, że obrót wszelkimi instrumentami finansowymi dopuszczonymi do obrotu na rynku regulowanym można prowadzić w sposób uczciwy, należyty i skuteczny, a w przypadku zbywalnych papierów wartościowych - że można je swobodnie zbywać.
Państwa członkowskie zapewniają, że rynek regulowany ustanawia mechanizmy, które ułatwiają jego członkom lub uczestnikom uzyskanie dostępu do informacji podanych do publicznej wiadomości na podstawie ▐ prawa Unii Europejskiej.
Zawieszenie i wycofanie instrumentów z obrotu
Państwa członkowskie wymagają, aby operator rynku regulowanego, który zawiesza lub wycofuje z obrotu instrument finansowy, podawał tę decyzję do publicznej wiadomości, podawał ją do wiadomości innych rynków regulowanych, MTF i OTF prowadzących obrót tym samym instrumentem finansowym i przekazywał istotne informacje właściwemu organowi. Właściwy organ powiadamia o tym fakcie właściwe organy innych państw członkowskich.
Stosowny właściwy organ w rozumieniu art. 2 ust. 7 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1287/2006 domaga się jak najszybszego zawieszenia lub wycofania tego instrumentu finansowego z obrotu na rynku regulowanym oraz MTF i OTF podlegających jego nadzorowi, a także domaga się jego zawieszenia lub wycofania zgodnie z ust. 2, w przypadku gdy powodem zawieszenia lub wycofania z obrotu jest nieujawnienie informacji na temat emitenta lub instrumentu finansowego.
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia [...] * .
Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
▐
Współpraca i wymiana informacji między rynkami regulowanymi
▐ oraz
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia [...] * .
Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z ▐ art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Dostęp do rynku regulowanego
Rynek regulowany przekazuje właściwemu organowi państwa członkowskiego swojego pochodzenia informacje dotyczące państwa członkowskiego, w którym zamierza wprowadzić takie rozwiązania. Właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia w terminie jednego miesiąca przekazuje te informacje państwu członkowskiemu, w którym rynek regulowany zamierza wprowadzić takie rozwiązania. EUNGiPW może zwrócić się o dostęp do tych informacji zgodnie z procedurą i warunkami określonymi w art. 35 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Na wniosek właściwego organu przyjmującego państwa członkowskiego oraz w rozsądnym terminie, właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia rynku regulowanego przekazuje tożsamość członków lub uczestników rynku regulowanego mających siedzibę w tym państwie członkowskim.
Monitorowanie zgodności z regułami rynku regulowanego i zobowiązaniami prawnymi
Przepisy dotyczące partnera centralnego oraz systemów rozrachunku i rozliczeniowych
Aby uniknąć powielania kontroli, właściwy organ uwzględnia nadzór/kontrolę nad systemem rozrachunku i rozliczeniowym prowadzoną obecnie przez krajowe banki centralne pełniące rolę nadzorców systemów rozrachunku i rozliczeniowych, lub przez inne organy nadzorcze kompetentne w dziedzinie takich systemów.
Wykaz rynków regulowanych
Każde państwo członkowskie opracowuje wykaz rynków regulowanych, dla których jest państwem członkowskim pochodzenia, i przesyła ten wykaz innym państwom członkowskim i EUNGiPW. Przekazywanie podobnych informacji ma miejsce w odniesieniu do każdej zmiany w tym wykazie. EUNGiPW publikuje wykaz wszystkich rynków regulowanych na swojej stronie internetowej i aktualizuje go.
TYTUŁ IV
LIMITY POZYCJI I SPRAWOZDANIA DOTYCZĄCE POZYCJI
LIMITY POZYCJI I SPRAWOZDANIA DOTYCZĄCE POZYCJI
Limity pozycji
Limity, o których mowa w ust. 1, mają zastosowanie zarówno do umów rozliczanych w sposób fizyczny, jak i w środkach pieniężnych, są przejrzyste i niedyskryminacyjne oraz określają osoby, do których mają zastosowanie, oraz wszelkie wyłączenia, a także uwzględniają charakter i strukturę uczestników rynku oraz to, w jaki sposób wykorzystują oni instrumenty pochodne dopuszczone do obrotu. Wyraźnie określają progi ilościowe takie jak maksymalna liczba pozycji netto, które dana osoba może zawrzeć lub posiadać w sprecyzowanym okresie czasu, uwzględniając charakterystykę rynku instrumentów pochodnych, w tym płynności, oraz rynku towaru bazowego, w tym struktury produkcji, konsumpcji oraz transport danego towaru na rynek. Nie mają zastosowania do pozycji, które obiektywnie zmniejszają ryzyko bezpośrednio związane z działalnością handlową.
Jeśli EUNGiPW uzna takie środki za konieczne, przedstawia Komisji sprawozdanie z uzasadnieniem, w którym opisuje proponowane środki oraz powody, dla których są one potrzebne, a następnie przekazuje to sprawozdanie bezzwłocznie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
Limity, które powinny także rozróżniać między kategoriami uczestników rynku, oraz kontrola pozycji uwzględniają warunki, o których mowa w ust. 1 i ust. 1a, oraz zasady ustalone przez rynki regulowane, MTF i OTF.
Po przeprowadzeniu konsultacji społecznych EUNGiPW przedkłada Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia [...] * .
Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Limity i kontrola pozycji określone w regulacyjnych standardach technicznych mają również pierwszeństwo przed wszelkimi środkami wprowadzonymi przez właściwe organy zgodnie z art. 72 1 lit. g) niniejszej dyrektywy.
W przypadku przyjęcia bardziej restrykcyjnych limitów, niż limity przyjęte zgodnie z ust. 3., właściwe organy powiadamiają o tym fakcie EUNGiPW. Powiadomienie zawiera uzasadnienie wprowadzenia bardziej restrykcyjnych limitów. EUNGiPW wydaje w przeciągu 24 godzin opinię, w której stwierdza, czy uznaje dane środek za konieczny, aby zaradzić wyjątkowym okolicznościom. Opinia ta publikowana jest na stronach internetowych EUNGiPW.
W przypadku nałożenia przez właściwy organ limitów sprzecznych z opinią EUNGiPW, organ ten niezwłocznie publikuje na swoich stronach internetowych oświadczenie, w którym wyczerpująco wyjaśnia powody podjęcia takich kroków.
Sprawozdania dotyczące pozycji według kategorii uczestników rynku
Obowiązek określony w lit. a) ma zastosowanie wyłącznie w przypadku, gdy zarówno liczba uczestników rynku oraz liczba ich otwartych pozycji w danym instrumencie finansowym przekroczy minimalne progi.
Sprawozdania, o których mowa w ust. 1 lit. a), określają liczbę długich i krótkich pozycji według kategorii uczestnika rynku, ich zmiany od czasu sporządzenia poprzedniego sprawozdania, procentowy udział całkowitej liczby otwartych pozycji dla każdej kategorii oraz liczbę uczestników rynku w każdej kategorii.
W sprawozdaniach, o których mowa w ust. 1 lit. a) i w ust. 1a należy dokonać rozróżnienia między:
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia [...] * .
Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z ▐ art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
W przypadku uprawnień do emisji lub związanych z nimi instrumentów pochodnych, składanie sprawozdań pozostaje bez uszczerbku dla obowiązku przestrzegania wymogów określonych w dyrektywie
2003/87/WE ▐ .
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia [...] * .
Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia [...] * .
Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
TYTUŁ V
USŁUGI W ZAKRESIE UDOSTĘPNIANIA INFORMACJI
USŁUGI W ZAKRESIE UDOSTĘPNIANIA INFORMACJI
SEKCJA 1
PROCEDURA UDZIELANIA ZEZWOLENIA DOSTAWCOM USŁUG W ZAKRESIE UDOSTĘPNIANIA INFORMACJI
PROCEDURA UDZIELANIA ZEZWOLENIA DOSTAWCOM USŁUG W ZAKRESIE UDOSTĘPNIANIA INFORMACJI
Wymogi w zakresie udzielania zezwoleń
EUNGiPW tworzy wykaz wszystkich dostawców usług w zakresie udostępniania informacji w Unii Europejskiej. Wykaz ten zawiera informacje na temat usług, na których świadczenie dostawca usług w zakresie udostępniania informacji posiada zezwolenie, i jest on na bieżąco aktualizowany. EUNGiPW publikuje ten wykaz na swojej stronie internetowej i aktualizuje go.
Jeżeli właściwy organ cofnął zezwolenie zgodnie z art. 64, informacja o tym fakcie jest zamieszczana w wykazie na okres pięciu lat.
Zakres udzielonego zezwolenia
Procedury udzielania zezwoleń i odrzucania wniosków o udzielenie zezwolenia
EUNGiPW przedstawi Komisji projekt regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia [...] * .
Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia [...] * .
Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Cofnięcie zezwolenia
Właściwy organ może cofnąć zezwolenie wydane dostawcy usług w zakresie udostępniania informacji, w przypadku gdy dostawca:
Wymogi wobec organu zarządzającego dostawcy usług w zakresie udostępniania informacji
Organ zarządzający posiada stosowny zasób zbiorowej wiedzy, umiejętności i doświadczenia, aby być w stanie zrozumieć charakter działalności dostawcy usług w zakresie udostępniania informacji. Każdy członek organu zarządzającego postępuje w sposób uczciwy i rzetelny, zachowując przy tym niezależny osąd, aby móc skutecznie oceniać i kwestionować decyzje kadry kierowniczej wyższego szczebla.
W przypadku gdy operator rynku występuje o zezwolenie na prowadzenia APA, CTP lub ARM a członkowie organy zarządzającego APA, CTP lub ARM są jednocześnie członkami organu zarządzającego rynku regulowanego, uznaje się, że osoby te spełniają wymogi określone w akapicie pierwszym.
SEKCJA 2
WARUNKI DOTYCZĄCE ZATWIERDZONYCH PODMIOTÓW PUBLIKUJĄCYCH (APA)
WARUNKI DOTYCZĄCE ZATWIERDZONYCH PODMIOTÓW PUBLIKUJĄCYCH (APA)
Wymogi organizacyjne
W szczególności APA będący również operatorem rynku lub firmą inwestycyjną traktuje wszystkie gromadzone informacje w sposób niedyskryminujący oraz stosuje i utrzymuje stosowne rozwiązania mające na celu rozdzielenie poszczególnych funkcji biznesowych.
EUNGiPW przedstawi Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia [...] * .
Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
SEKCJA 3
WARUNKI DOTYCZĄCE DOSTAWCÓW INFORMACJI SKONSOLIDOWANYCH (CTP)
WARUNKI DOTYCZĄCE DOSTAWCÓW INFORMACJI SKONSOLIDOWANYCH (CTP)
Wymogi organizacyjne
Informacje udostępniane są bezpłatnie 15 minut po publikacji transakcji. Państwo członkowskie pochodzenia wymaga, aby CTP był w stanie skutecznie i spójnie rozpowszechniać takie informacje w sposób zapewniający szybki dostęp do tych informacji na zasadach niedyskryminacyjnych oraz w formatach łatwo dostępnych dla uczestników rynku i pozwalających im w łatwy sposób wykorzystać te informacje.
Informacje udostępniane są bezpłatnie 15 minut po publikacji transakcji. Państwo członkowskie pochodzenia wymaga, aby CTP był w stanie skutecznie i spójnie rozpowszechniać takie informacje w sposób zapewniający szybki dostęp do tych informacji na zasadach niedyskryminacyjnych oraz w powszechnie przyjętych interoperacyjnych formatach, które są łatwo dostępne dla uczestników rynku i pozwalają im w łatwy sposób wykorzystać te informacje.
EUNGiPW przedstawia Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, do dnia [...] * w odniesieniu do informacji publikowanych zgodnie z art. 5 i 19 rozporządzenia (UE) nr .../... [MiFIR] oraz do dnia [...] * w odniesieniu do informacji publikowanych zgodnie z art. 9 i 20 rozporządzenia (UE) nr .../... [MiFIR].
Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Jednolita skonsolidowana baza danych
SEKCJA 4
WARUNKI DOTYCZĄCE ZATWIERDZONYCH MECHANIZMÓW SPRAWOZDAWCZYCH (ARM)
WARUNKI DOTYCZĄCE ZATWIERDZONYCH MECHANIZMÓW SPRAWOZDAWCZYCH (ARM)
Wymogi organizacyjne
W szczególności ARM będący również operatorem rynku lub firmą inwestycyjną traktuje wszystkie gromadzone informacje w sposób niedyskryminacyjny oraz stosuje i utrzymuje stosowne rozwiązania mające na celu rozdzielenie poszczególnych funkcji biznesowych.
TYTUŁ VI
WŁAŚCIWE ORGANY
WŁAŚCIWE ORGANY
ROZDZIAŁ I
WYZNACZANIE, UPRAWNIENIA I PROCEDURY ODWOŁAWCZE
WYZNACZANIE, UPRAWNIENIA I PROCEDURY ODWOŁAWCZE
Wyznaczenie właściwych organów
Powierzenie zadań podmiotom innym niż organy określone w ust. 1 nie może dotyczyć sprawowania władzy publicznej ani uprawnień uznaniowych dotyczących wydawania orzeczenia. Państwa członkowskie wymagają, aby przed powierzeniem zadań, właściwe organy podjęły wszelkie właściwe kroki w celu zapewnienia, że podmiot, któremu mają zostać powierzone zadania, posiada kompetencje i zasoby do skutecznego wykonywania wszystkich zadań oraz że powierzenie zadań odbywa się wyłącznie, jeżeli ustanowiono jasno określone i udokumentowane ramy wykonywania wszelkich powierzonych zadań określające zadania, które mają zostać wykonane i warunki, na których wymaga się ich wykonania. Warunki te obejmują klauzulę zobowiązującą dany podmiot do działania i zorganizowania się w sposób umożliwiający uniknięcie sprzeczności interesów oraz tak, aby informacje uzyskane podczas wykonywania powierzonych zadań nie były wykorzystywane w sposób nieuczciwy lub uniemożliwiający konkurencję. Ostateczna odpowiedzialność za nadzorowanie zgodności z niniejszą dyrektywą i środkami wykonawczymi leży w gestii właściwych organów lub organów wyznaczonych zgodnie z ust. 1.
Państwa członkowskie powiadamiają Komisję, EUNGiPW i właściwe organy innych państw członkowskich o wszelkich uzgodnieniach wprowadzonych w odniesieniu do powierzania zadań, w tym o dokładnych warunkach regulujących takie powierzanie zadań.
Współpraca między organami w tym samym państwie członkowskim
Jeżeli do wprowadzenia w życie przepisu niniejszej dyrektywy lub rozporządzenia (UE) nr .../... [MiFIR] państwo członkowskie wyznacza więcej niż jeden właściwy organ, należy jasno ustalić właściwe dla nich role i powinny one ściśle ze sobą współpracować.
Każde państwo członkowskie wymaga, aby współpraca ta miała również miejsce między organami właściwymi do celów niniejszej dyrektywy lub rozporządzenia (UE) nr .../... [MiFIR] a właściwymi organami odpowiedzialnymi w tym państwie członkowskim za nadzorowanie instytucji kredytowych i innych instytucji finansowych, funduszy emerytalnych, przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe, pośredników ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych i zakładów ubezpieczeń.
Państwa członkowskie wymagają, aby właściwe organy wymieniały ze sobą wszelkie informacje o podstawowym znaczeniu lub właściwe dla wykonywania ich funkcji i obowiązków.
Uprawnienia przyznawane właściwym organom
Środki prawne, które należy zapewnić właściwym organom
Właściwym organom przyznaje się wszelkie środki prawne w zakresie nadzoru niezbędne do wypełniania ich funkcji. W granicach przewidzianych przez ich krajowe ramy prawne właściwe organy dysponują przynajmniej następującymi uprawnieniami, które mogą wykonywać w sposób określony w art. 71 ust. 1:
Sankcje administracyjne
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia [...] * .
Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Publikacja informacji o nałożonych sankcjach
Państwa członkowskie zapewniają publikowanie przez właściwy organ bez zbędnej zwłoki informacji o wszystkich sankcjach i środkach, które nałożono za naruszenie przepisów rozporządzenia (UE) nr .../... (MiFIR) lub przepisów krajowego prawa przyjętych w wykonaniu niniejszej dyrektywy, w tym informacji o rodzaju i charakterze naruszenia oraz tożsamości osób za nie odpowiedzialnych, chyba że ujawnienie tych informacji stanowiłoby poważne zagrożenie dla rynków finansowych. W przypadku gdy publikacja tych informacji wyrządziłaby zaangażowanym stronom niewspółmierne szkody, właściwe organy publikują informacje o nałożeniu sankcji anonimowo.
Naruszenie wymogów w zakresie zezwolenia oraz inne naruszenia
▐
Skuteczne stosowanie sankcji
Zgłaszanie naruszeń
Mechanizmy te obejmują co najmniej:
▐
Prawo do odwoływania się
Pozasądowy mechanizm rozpatrywania skarg inwestorów
EUNGiPW publikuje wykaz wszystkich pozasądowych mechanizmów i aktualizuje go za pośrednictwem swojej strony internetowej.
Tajemnica zawodowa
Powiązania z audytorami
Osoba ta ma również obowiązek zgłaszania stanu faktycznego i decyzji, które osoba ta poznała w toku wykonywania zadań wskazanych w akapicie pierwszym w przedsiębiorstwie posiadającym bliskie powiązania z firmą inwestycyjną, z którą realizuje zadania.
ROZDZIAŁ II
WSPÓŁPRACA MIĘDZY WŁAŚCIWYMI ORGANAMI PAŃSTW CZŁONKOWSKICH A EUNGIPW
WSPÓŁPRACA MIĘDZY WŁAŚCIWYMI ORGANAMI PAŃSTW CZŁONKOWSKICH A EUNGIPW
Zobowiązanie do podejmowania współpracy
Właściwe organy udzielają pomocy właściwym organom innych państw członkowskich. W szczególności wymieniają one informacje i współpracują w zakresie dochodzenia lub nadzoru.
Aby ułatwić i przyspieszyć współpracę, a w szczególności wymianę informacji, państwa członkowskie wyznaczają właściwy organ pełniący rolę punktu kontaktowego do celów niniejszej dyrektywy lub rozporządzenia (UE) nr .../... [MiFIR]. Państwa członkowskie przekazują Komisji, EUNGiPW i pozostałym państwom członkowskim nazwy organów wyznaczonych do otrzymywania wniosków o wymianę informacji lub współpracę na mocy niniejszego ustępu. EUNGiPW publikuje wykaz tych organów i aktualizuje go za pośrednictwem swojej strony internetowej.
Właściwe organy mogą wykorzystywać swoje uprawnienia do celów współpracy nawet w przypadkach, gdy postępowanie prowadzone na podstawie dochodzenia nie stanowi naruszenia jakiegokolwiek rozporządzenia obowiązującego w państwie członkowskim.
Powiadomienie to zawiera, w stosownych przypadkach, szczegółowe informacje na temat żądania wystosowanego zgodnie z art. 72 ust. 1 lit. f), w tym tożsamość osoby lub osób, do których jest ono skierowane, oraz powód wystosowania tego żądania, a także zakres ograniczeń wprowadzonych na podstawie art. 72 ust. 1 lit. g), w tym wskazanie osób lub kategorii osób i instrumentów finansowych, których one dotyczą, wszelkich środków ilościowych lub progów, takich jak maksymalna liczba umów, które osoby te mogę zawrzeć, lub pozycji pozostających do uregulowania, zanim dojdzie do wyczerpania limitu, jak również informacje dotyczące wszelkich zwolnień z tych ograniczeń oraz ich uzasadnienie.
Powiadomienia dokonuje się nie później niż 24 godziny przed terminem, w którym działanie lub środek mają stać się skuteczne. W wyjątkowych okolicznościach właściwy organ może dokonać powiadomienia później niż 24 godziny przed terminem, w którym środek ma stać się skuteczny, jeżeli nie jest możliwe dokonanie powiadomienia z 24-godzinnym wyprzedzeniem.
Właściwy organ państwa członkowskiego, który otrzyma powiadomienie na podstawie niniejszego ustępu, może podjąć środki zgodnie z art. 72 ust. 1 lit. f) lub g), jeżeli zyska pewność, że dany środek jest konieczny do osiągnięcia celu przyświecającego innemu właściwemu organowi. O zamiarze podjęcia środków ten właściwy organ również powiadamia z wyprzedzeniem zgodnie z niniejszym ustępem.
Jeżeli czynność podjęta na podstawie lit. a) lub b) dotyczy produktów energetycznych sprzedawanych w obrocie hurtowym, właściwy organ powiadamia również Agencję ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki ustanowioną na podstawie rozporządzenia (WE) nr 713/2009.
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia [...] * .
Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Współpraca między właściwymi organami w zakresie nadzoru, weryfikacji lub dochodzeń na miejscu
Jeżeli właściwy organ otrzymuje wniosek odnoszący się do weryfikacji na miejscu lub dochodzenia, w ramach swoich uprawnień:
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia [...] * . Komisja jest uprawniona do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z ▐ art. 10-14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia [...] * .
Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Wymiana informacji
Właściwe organy wymieniające informacje z innymi właściwymi organami na podstawie niniejszej dyrektywy lub rozporządzenia (UE) nr .../... [MiFIR] mogą wskazać w momencie przekazywania takich informacji, że informacji tych nie można ujawniać bez ich wyraźnej zgody, w którym to przypadku informacje te można wymieniać wyłącznie do celów, na które organy te wyraziły zgodę.
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia [...] * .
Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Wiążąca mediacja
Odmowa współpracy
Właściwy organ może odmówić podjęcia współpracy w prowadzeniu dochodzenia, weryfikacji na miejscu lub działalności nadzorczej przewidzianej w art. 88 lub wymiany informacji przewidzianej w art. 85 wyłącznie wtedy, gdy:
W przypadku takiej odmowy właściwy organ powiadamia właściwy organ, który się o to zwraca, oraz EUNGiPW, przedstawiając możliwie najbardziej szczegółowe informacje.
Konsultacje przed wydaniem zezwolenia
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych do dnia [...] * .
Komisja jest uprawniona do przyjmowania wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Uprawnienia przyjmującego państwa członkowskiego
Środki ostrożnościowe podejmowane przez przyjmujące państwo członkowskie
Jeżeli mimo środków podjętych przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia - lub jeśli takie środki okażą się niewystarczające - firma inwestycyjna nadal postępuje w sposób, który niewątpliwie szkodzi interesom przyjmującego państwa członkowskiego lub inwestorów albo prawidłowemu funkcjonowaniu rynków, zastosowanie mają następujące przepisy:
Jeżeli dana firma inwestycyjna nie podejmuje niezbędnych kroków, właściwe organy przyjmującego państwa członkowskiego podejmują właściwe środki zapewniające, że dana firma inwestycyjna usuwa stwierdzoną nieprawidłowość. O charakterze tych środków powiadamia się właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia.
Jeżeli mimo środków podjętych przez przyjmujące państwo członkowskie firma inwestycyjna nadal narusza przepisy prawne lub regulacyjne, o których mowa w akapicie pierwszym, obowiązujące w przyjmującym państwie członkowskim, właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego, po powiadomieniu właściwego organu państwa członkowskiego pochodzenia, podejmuje wszelkie właściwe środki niezbędne do ochrony inwestorów i odpowiedniego funkcjonowania rynków. Komisję i EUNGiPW niezwłocznie informuje się o takich środkach.
Ponadto właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego może o tej sprawie powiadomić EUNGiPW, który może skorzystać z uprawnień przyznanych mu na mocy art. 19 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Jeżeli mimo środków podjętych przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia - lub jeśli takie środki okażą się niewystarczające - rynek regulowany lub MTF nadal postępuje w sposób, który niewątpliwie szkodzi interesom przyjmującego państwa członkowskiego lub inwestorów albo prawidłowemu funkcjonowaniu rynków, właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego, po powiadomieniu właściwego organu państwa członkowskiego pochodzenia, podejmuje wszelkie właściwe środki niezbędne do ochrony inwestorów i odpowiedniego funkcjonowania rynków, które obejmuje również możliwość uniemożliwienia wspomnianemu rynkowi regulowanemu lub MTF udostępniania ich usług członkom lub uczestnikom zaocznym mającym siedzibę w przyjmującym państwie członkowskim. Komisję i EUNGiPW niezwłocznie informuje się o takich środkach.
Ponadto właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego może o tej sprawie powiadomić EUNGiPW, który może skorzystać z uprawnień przyznanych mu na mocy art. 19 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Współpraca i wymiana informacji z EUNGiPW w ramach Europejskiego Systemu Nadzoru Finansowego (ESNF) oraz z ESBC
Ochrona danych
W odniesieniu do przetwarzania danych osobowych przez państwa członkowskie w ramach niniejszej dyrektywy i rozporządzenia (UE) nr .../... [MiFIR] właściwe organy stosują postanowienia dyrektywy 95/46/WE oraz ustawodawstwo krajowe wdrażające tę dyrektywę. W odniesieniu do przetwarzania danych osobowych przez EUNGiPW w ramach niniejszej dyrektywy i rozporządzenia (UE) nr .../... [MiFIR] EUNGiPW stosuje przepisy rozporządzenia (WE) nr 45/2001.
Komitet doradczy EUNGiPW ds. transakcji wysokich częstotliwości
Do dnia 30 czerwca 2014 r. EUNGiPW ustanawia komitet doradczy złożony z ekspertów krajowych, aby określić rozwiązania w zakresie transakcji wysokich częstotliwości mogące potencjalnie stanowić manipulację na rynku w celu:
Komitet doradczy EUNGiPW ds. technologii na rynkach finansowych
Do dnia 30 czerwca 2014 r. EUNGiPW ustanawia komitet doradczy złożony z ekspertów krajowych w celu określenia, które ze stosowanych na rynkach rozwiązań technologicznych mogłyby potencjalnie stanowić nadużycie na rynku lub manipulację na rynku, tak aby:
W wyniku oceny, o której mowa w akapicie pierwszym lit. c), EUNGiPW wydaje dodatkowe wytyczne dotyczące najlepszych praktyk na rynkach finansowych Unii.
ROZDZIAŁ III
WSPÓŁPRACA Z PAŃSTWAMI TRZECIMI
WSPÓŁPRACA Z PAŃSTWAMI TRZECIMI
Wymiana informacji z państwami trzecimi
Przekazywanie danych osobowych państwom trzecim przez państwo członkowskie dokonywane jest zgodnie z rozdziałem IV dyrektywy 95/46/WE.
Przekazywanie danych osobowych państwom trzecim przez EUNGiPW dokonywane jest zgodnie z art. 9 rozporządzenia (UE) nr 45/2001.
Państwa członkowskie i EUNGiPW mogą również zawierać porozumienia o współpracy przewidujące wymianę informacji z władzami, organami i osobami fizycznymi lub prawnymi państw trzecich, odpowiedzialnymi za jedną lub więcej następujących kwestii:
Porozumienia o współpracy, o których mowa w akapicie trzecim, mogą być zawierane wyłącznie, jeżeli ujawniane informacje podlegają gwarancji zachowania tajemnicy zawodowej przynajmniej równorzędnej do wymaganej na mocy art. 81. Taka wymiana informacji ma na celu wykonywanie zadań powierzonych tym władzom lub organom lub osobom fizycznym lub prawnym. W przypadku gdy porozumienie o współpracy przewiduje przekazanie przez państwo członkowskie danych osobowych, spełnia ono przepisy rozdziału IV dyrektywy 95/46/WE oraz rozporządzenia (WE) nr 45/2001 w przypadku gdy w przekazaniu danych uczestniczy EUNGiPW.
TYTUŁ VII
ROZDZIAŁ 1
AKTY DELEGOWANE
AKTY DELEGOWANE
Wykonywanie przekazanych uprawnień
ROZDZIAŁ 2
AKTY WYKONAWCZE
AKTY WYKONAWCZE
Procedura komitetu
ROZDZIAŁ 3
PRZEPISY KOŃCOWE
PRZEPISY KOŃCOWE
Sprawozdania i rewizja
Personel i zasoby EUNGiPW
Do dnia [...] * EUNGiPW ocenia potrzeby odnoszące się do personelu i zasobów, wynikające z przejęcia przez ten organ uprawnień i obowiązków zgodnie z niniejszą dyrektywą i z rozporządzeniem (UE) nr .../... [MiFIR] oraz przedkłada sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komisji.
Transpozycja
Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie. Przepisy te zawierają także wskazanie, że w istniejących przepisach ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odniesienia do dyrektyw uchylonych niniejszą dyrektywą należy odczytywać jako odniesienia do niniejszej dyrektywy. Metody dokonywania takiego odniesienia i formułowania takiego wskazania określane są przez państwa członkowskie.
Państwa członkowskie stosują te przepisy od dnia [...] * , z wyjątkiem przepisów transponujących art. 67 ust. 2, które stosuje się od dnia [...] * .
Uchylenie
Dyrektywa 2004/39/WE, zmieniona aktami wymienionymi w części A załącznika IIa, zostaje uchylona ze skutkiem od dnia [...] * , bez uszczerbku dla obowiązków państw członkowskich w odniesieniu do terminów transpozycji do prawa krajowego dyrektywy 2004/39/WE określonych w części B tego załącznika.
Odniesienia do dyrektywy 2004/39/WE lub dyrektywy 93/22/EWG należy traktować jako odniesienia do niniejszej dyrektywy lub do rozporządzenia (UE) nr .../... [MiFIR] i należy odczytywać zgodnie z tabelami korelacji przedstawionymi odpowiednio w częściach A i B załącznika IIb.
Odniesienia do definicji lub artykułów dyrektywy 2004/39/WE lub dyrektywy 93/22/EWG należy traktować jako odniesienia do odpowiednich definicji lub artykułów niniejszej dyrektywy.
Zmiana w dyrektywie 98/26/WE
W dyrektywie 98/26/WE wprowadza się następującą zmianę: w art. 1 dodaje się akapit w brzmieniu:
"Niniejsza dyrektywa nie ma jednak zastosowania do uprawnień do emisji obejmujących dowolne jednostki uznane za spełniające wymogi dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 Października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie * .
Przepisy przejściowe
Firmy z państw trzecich mogą ▐ świadczyć usługi i prowadzić działalność za pośrednictwem filii w państwach członkowskich w oparciu o systemy krajowe do roku po przyjęciu przez Komisję decyzji odnoszącej się do danego państwa trzeciego zgodnie z art. 41 ust. 3.
▐
Wejście w życie
Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Adresaci
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w ...
W imieniu Parlamentu Europejskiego | W imieniu Rady |
Przewodniczący | Przewodniczący |
ZAŁĄCZNIKI
ZAŁĄCZNIK I
WYKAZY USŁUG I DZIAŁALNOŚCI ORAZ INSTRUMENTÓW FINANSOWYCH
WYKAZY USŁUG I DZIAŁALNOŚCI ORAZ INSTRUMENTÓW FINANSOWYCH
SEKCJA A
DZIAŁALNOŚĆ I USŁUGI INWESTYCYJNE
DZIAŁALNOŚĆ I USŁUGI INWESTYCYJNE
2) Realizacja zleceń w imieniu klientów.
3) Zawieranie transakcji na własny rachunek.
4) Zarządzanie portfelem.
5) Doradztwo inwestycyjne.
6) Gwarantowanie emisji instrumentów finansowych lub subemisja instrumentów finansowych z gwarancją przejęcia emisji.
7) Subemisja instrumentów finansowych bez gwarancji przejęcia emisji.
8) Prowadzenie wielostronnych platform obrotu.
▐
10) Prowadzenie zorganizowanych platform obrotu.
SEKCJA B
USŁUGI DODATKOWE
USŁUGI DODATKOWE
1) Udzielanie kredytów lub pożyczek inwestorowi, umożliwiając mu zawieranie transakcji obejmujących jeden lub większą liczbę instrumentów finansowych, jeżeli firma udzielająca kredytu lub pożyczki jest zaangażowana w transakcję.
2) Doradztwo dla przedsiębiorstw odnoszące się do struktury kapitałowej, strategii i odnośnych kwestii, jak również doradztwo i usługi dotyczące łączenia się oraz nabywania przedsiębiorstw.
3) Usługi dewizowe, w przypadku gdy są one związane ze świadczeniem usług inwestycyjnych.
4) Badania inwestycyjne i analiza finansowa lub inne formy ogólnych zaleceń odnoszących się do transakcji na instrumentach finansowych.
5) Usługi związane z ubezpieczaniem.
6) Usługi i działalność inwestycyjna, a także usługi dodatkowe z rodzaju objętego na podstawie sekcji A lub B załącznika 1, dotyczące instrumentów bazowych dla instrumentów pochodnych objętych na podstawie sekcji C pkt 5), 6), 7) i 10), jeżeli są one związane ze świadczeniem usług inwestycyjnych lub dodatkowych.
SEKCJA C
INSTRUMENTY FINANSOWE
INSTRUMENTY FINANSOWE
2) Instrumenty rynku pieniężnego.
3) Jednostki uczestnictwa w przedsiębiorstwach zbiorowego inwestowania.
4) Transakcje opcyjne, transakcje typu futures, swaps, umowy terminowe na stopę procentową oraz inne kontrakty na instrumenty pochodne odnoszące się do papierów wartościowych, instrumentów dewizowych, stóp procentowych lub oprocentowania ▐ albo innych instrumentów pochodnych, indeksów finansowych lub środków finansowych, które można rozliczać materialnie lub w środkach pieniężnych.
5) Transakcje opcyjne, transakcje typu futures, swaps, umowy terminowe na stopę procentową oraz inne kontrakty na instrumenty pochodne odnoszące się do instrumentów towarowych, które należy rozliczać w środkach pieniężnych lub które mogą być rozliczane w środkach pieniężnych według uznania jednej ze stron (w przypadku innym niż niedotrzymanie warunków lub innego rodzaju zdarzenie skutkujące rozwiązaniem kontraktu).
6) Transakcje opcyjne, transakcje typu futures, swaps, umowy terminowe na stopę procentową oraz inne kontrakty na instrumenty pochodne odnoszące się do instrumentów towarowych, które nie są przeznaczone do materialnego rozliczenia, pod warunkiem że podlegają one obrotowi na rynku regulowanym, OTF lub MTF.
6a) Umowy ubezpieczenia powiązane z instrumentami inwestycyjnymi.
7) Transakcje opcyjne, transakcje typu futures, swaps, umowy terminowe na stopę procentową oraz inne kontrakty na instrumenty pochodne odnoszące się do instrumentów towarowych, które można materialnie rozliczać oraz które nie zostały wymienione w inny sposób w sekcji C.6 i które nie są przeznaczone do celów handlowych i wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych, uwzględniając między innymi, czy są one rozliczane przez uznane izby rozliczeniowe lub podlegają regularnym wezwaniom do uzupełnienia depozytu zabezpieczającego.
8) Instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego.
9) Kontrakty finansowe na transakcje różnicowe.
10) Transakcje opcyjne, transakcje typu futures, swaps, umowy terminowe na stopę procentową oraz inne kontrakty na instrumenty pochodne odnoszące się do kontraktów na instrumenty towarowe dotyczące stawek klimatycznych, opłat przewozowych, uprawnień do emisji lub stawek inflacji lub innych urzędowych danych statystycznych, które należy rozliczać w środkach pieniężnych lub z opcją jednej ze stron (w przypadku innym niż niedotrzymanie warunków lub innego rodzaju zdarzenie skutkujące rozwiązaniem kontraktu), a także wszelkiego rodzaju inne kontrakty na instrumenty pochodne dotyczące aktywów, praw, zobowiązań, indeksów oraz środków nie wymienionych gdzie indziej w tej sekcji, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych, uwzględniając, między innymi, czy podlegają one obrotowi na rynku regulowanym, OTF lub MTF, są rozliczane przez uznawane izby rozliczeniowe, lub podlegają regularnym wezwaniom do uzupełnienia depozytu zabezpieczającego.
11) Uprawnienia do emisji obejmujące dowolne jednostki uznane za spełniające wymogi dyrektywy 2003/87/WE (system handlu uprawnieniami do emisji);
11a) Dodatkowe specyfikacje w odniesieniu do punktów 7) i 10)
1. Do celów pkt 7) kontrakt, niebędący kontraktem na rynku kasowym w rozumieniu ust. 2, a także nieobjęty zakresem stosowania ust. 4, uznaje się za wykazujący właściwości innych finansowych instrumentów pochodnych i nieprzeznaczony do celów handlowych, jeśli spełnia następujące warunki:
a) spełnia jedno z następujących kryteriów:
(i) jest przedmiotem obrotu na platformie obrotu w państwie trzecim, która spełnia funkcje podobne do rynku regulowanego, MTF lub OTF;
(ii) stwierdza się jednoznacznie, że jest przedmiotem obrotu na rynku regulowanym, MTF lub OTF lub na takiej platformie obrotu w państwie trzecim;
(iii) stwierdza się jednoznacznie, że jest odpowiednikiem kontraktu będącego przedmiotem obrotu na rynku regulowanym, MTF lub OTF lub na takiej platformie obrotu w państwie trzecim;
b) jest rozliczany przez izbę rozrachunkową lub inny podmiot spełniający te same funkcje co partner centralny lub istnieją ustalenia dotyczące opłacenia lub dostarczenia zabezpieczenia związanego z kontraktem;
c) jest znormalizowany tak, by w szczególności cena, partia, termin dostawy lub inne warunki określane były głównie w odniesieniu do regularnie publikowanych cen, standardowych partii lub standardowych terminów dostawy.
2. Kontrakt na rynku kasowym do celów ust. 1 oznacza kontrakt na sprzedaż towaru, aktywów lub prawa, zgodnie z warunkami którego dostawa ma nastąpić w dłuższym spośród następujących terminów:
a) dwa dni handlowe;
b) okres ogólnie przyjęty na rynku dla tego rodzaju towaru, aktywów lub prawa jako standardowy termin dostawy.
Dany kontrakt nie jest jednak kontraktem na rynku kasowym, jeśli, niezależnie od jego oficjalnych warunków, obie strony kontraktu przyjmują między sobą, że dostawa instrumentu bazowego będzie odłożona w czasie i nie będzie zrealizowana w terminie, o którym mowa w akapicie pierwszym.
3. Do celów pkt 10) kontrakt pochodny odnoszący się do instrumentu bazowego, o którym mowa w tej sekcji, uznaje się za wykazujący właściwości innych finansowych instrumentów pochodnych, jeśli spełniony jest jeden z następujących warunków:
a) kontrakt ten jest rozliczany w gotówce lub może być rozliczany w gotówce na wniosek jednej lub kilku stron, inaczej niż w przypadku niewywiązania się ze zobowiązań lub innego zdarzenia prowadzącego do rozwiązania kontraktu;
b) kontrakt ten jest przedmiotem obrotu na rynku regulowanym, MTF lub OTF;
c) w stosunku do tego kontraktu spełnione są warunki określone w ust. 1.
4. Kontrakt uznaje się za przeznaczony do celów handlowych dla celów pkt 7) i niewykazujący właściwości innych finansowych instrumentów pochodnych dla celów pkt 7) i 10), jeśli zawierany jest z operatorem lub administratorem bądź przez operatora lub administratora energetycznej sieci przesyłowej, systemu utrzymywania równowagi energetycznej lub sieci rurociągów, w sytuacji gdy konieczne jest w danym czasie utrzymanie równowagi dostaw i wykorzystania energii.
5. Poza kontraktami na instrumenty pochodne w rodzaju tych, jakie określono w pkt 10), do pkt 10) zalicza się kontrakty na instrumenty pochodne odnoszące się do jednej z wymienionych niżej pozycji, jeżeli kontrakty te spełniają kryteria wymienione w pkt 10) i w ust. 3:
a) szerokość pasma telekomunikacyjnego;
b) pojemność magazynowa dla towaru;
c) skala możliwości w zakresie przesyłu lub transportu towarów za pomocą przewodów, rurociągu lub innych środków;
d) przydział, kredyt, zezwolenie, prawo lub inne aktywa, które są bezpośrednio związane z dostawą, dystrybucją lub zużyciem energii ze źródeł odnawialnych;
e) zmienna geologiczna, środowiskowa lub inna zmienna fizyczna;
f) wszelkie inne aktywa lub prawa o charakterze wymiennym, inne niż prawo do otrzymywania usługi, które są zbywalne;
g) wskaźnik lub miara odnoszące się do ceny, wartości lub wolumenu transakcji na aktywach, prawach, usługach lub zobowiązaniach.
SEKCJA D
WYKAZ USŁUG W ZAKRESIE UDOSTĘPNIANIA INFORMACJI
WYKAZ USŁUG W ZAKRESIE UDOSTĘPNIANIA INFORMACJI
2) Prowadzenie systemu publikacji informacji skonsolidowanych.
3) Obsługa zatwierdzonego mechanizmu sprawozdawczego.
ZAŁĄCZNIK II
KLIENCI BRANŻOWI DO CELÓW NINIEJSZEJ DYREKTYWY
KLIENCI BRANŻOWI DO CELÓW NINIEJSZEJ DYREKTYWY
I.
KATEGORIE KLIENTÓW, KTÓRYCH UZNAJE SIĘ ZA BRANŻOWYCH
KATEGORIE KLIENTÓW, KTÓRYCH UZNAJE SIĘ ZA BRANŻOWYCH
(1) Podmioty, które są uprawnione lub podlegają przepisom wykonawczym dotyczącym prowadzenia działalności na rynkach finansowych. Poniższy wykaz należy rozumieć, jako obejmujący wszystkie uprawnione podmioty prowadzące działalność charakterystyczną dla wymienionych podmiotów: podmioty uprawnione przez państwo członkowskie na podstawie dyrektywy, podmioty uprawnione lub regulowane przez państwo członkowskie bez odniesienia do dyrektywy oraz podmioty uprawnione lub regulowane przez państwo nie należące do Unii:
a) instytucje kredytowe;
b) firmy inwestycyjne;
c) inne uprawnione lub regulowane instytucje finansowe;
d) zakłady ubezpieczeń;
e) plany zbiorowego inwestowania i spółki zarządzające takimi planami;
f) fundusze emerytalne i spółki zarządzające takimi funduszami;
g) Pośrednicy zawierający transakcje dotyczące towarów oraz pochodnych instrumentów towarowych;
h) podmioty lokalne;
i) inni inwestorzy instytucjonalni;
(2) Duże przedsiębiorstwa spełniające dwa z podanych poniżej wymogów dotyczących wielkości aktywów:
| - suma bilansowa: | 20.000.000 EUR |
| - obrót netto: | 40.000.000 EUR |
| - fundusze własne: | 2.000.000 EUR |
(3) Krajowe i regionalne władze rządowe, w tym instytucje publiczne, które zarządzają długiem publicznym na szczeblu krajowym lub regionalnym, banki centralne, międzynarodowe i ponadnarodowe instytucje takie, jak Bank Światowy, MFW, EBC, EBI i inne podobne organizacje międzynarodowe.
(4) Inni inwestorzy instytucjonalni, których głównym zakresem działalności jest inwestowanie w instrumenty finansowe, w tym podmioty zajmujące się sekurytyzacją aktywów lub innego rodzaju transakcjami finansowymi.
Podmioty wymienione powyżej uznaje się za klientów branżowych. Jednakże należy im zezwolić na domaganie się od podmiotów niestosujących traktowania branżowego i firm inwestycyjnych zapewniania wyższego poziomu ochrony. Jeżeli klient firmy inwestycyjnej jest przedsiębiorstwem określonym powyżej, przed przystąpieniem do świadczenia usług firma inwestycyjna musi powiadomić klienta, że w oparciu o informacje dostępne firmie klienta uznaje się za branżowego i traktuje się go jako takiego, chyba że firma i klient ustalają inaczej. Firma musi również powiadomić klienta, że może on domagać się uchylenia warunków porozumienia dla potrzeb zapewnienia wyższego poziomu bezpieczeństwa i ochrony.
Jeżeli klient uznaje, że nie jest w stanie właściwie ocenić lub zarządzać odnośnym ryzykiem, złożenie wniosku o zapewnienie wyższego poziomu bezpieczeństwa leży w zakresie odpowiedzialności klienta uznanego za klienta branżowego.
Wyższy poziom bezpieczeństwa zapewnia się, kiedy klient, którego uznano za branżowego przystępuje do pisemnego porozumienia z firmą inwestycyjną skutkującego tym, że do celów stosowania właściwego reżimu postępowania, nie jest on traktowany, jako klient branżowy. W porozumieniu takim należy określić, czy ma to zastosowanie do jednej czy większej liczby usług lub transakcji, czy też do jednego lub większej liczby produktów czy transakcji.
II.1II.
KLIENCI, KTÓRYCH NA ŻYCZENIE MOŻNA TRAKTOWAĆ JAKO BRANŻOWYCH
KLIENCI, KTÓRYCH NA ŻYCZENIE MOŻNA TRAKTOWAĆ JAKO BRANŻOWYCH
II.1.
Kryteria identyfikacji
Kryteria identyfikacji
Dlatego też firmom inwestycyjnym zezwala się na traktowanie klientów wymienionych powyżej, jak klientów branżowych pod warunkiem wypełnienia właściwych kryteriów i procedur. Jednakże nie należy uznawać, że klienci ci posiadają wiedzę rynkową oraz doświadczenie porównywalne z posiadanymi przez klientów ujętych w kategoriach wymienionych w sekcji I.
Zniesienie wszelkiego rodzaju środków ochrony przyznanych na mocy norm postępowania uznaje się za obowiązujące, jeżeli właściwa ocena fachowości, doświadczenia i wiedzy klienta dokonywana przez firmę inwestycyjną, daje uzasadnione gwarancje, w świetle charakteru przewidywanych transakcji lub usług, że klient jest w stanie podejmować niezależne decyzje inwestycyjne i rozumie ryzyko, jakie się z nimi wiąże.
Za przykład oceny fachowości i wiedzy można uznać badanie adekwatności mające zastosowanie do kierowników i dyrektorów podmiotów uprawnionych na podstawie dyrektywy w dziedzinie finansów. W przypadku małych podmiotów, osoba podlegająca powyższej ocenie musi być osobą uprawnioną do zawierania transakcji w imieniu podmiotu.
W toku powyższej oceny należy spełnić przynajmniej następujące kryteria:
- w ciągu poprzedzających czterech kwartałów, klient zawierał transakcje o znacznej wielkości na właściwym rynku i z przeciętną częstotliwością 10 na kwartał,
- wielkość pakietu instrumentów finansowych klienta określony, jako obejmujący depozyty środków pieniężnych i instrumenty finansowe przekracza 500.000 EUR,
- klient pracuje lub pracował w sektorze finansowym w ciągu przynajmniej jednego roku prowadząc działalność branżową, która wymaga wiedzy dotyczącej planowanych transakcji lub usług.
▐
II.2.
PROCEDURA
PROCEDURA
- muszą skierować do firmy inwestycyjnej pismo stwierdzające, iż chcą być traktowani jako klienci branżowi na zasadach ogólnych lub w odniesieniu do określonej usługi inwestycyjnej lub transakcji, albo kategorii transakcji lub produktu,
- firma inwestycyjna musi przesłać do nich wyraźne, pisemne ostrzeżenie dotyczące poziomów ochrony i praw do rekompensaty dla inwestora, które mogą utracić,
- muszą stwierdzić na piśmie, w odrębnym dokumencie, że są świadomi konsekwencji utraty takiej ochrony.
Przed podjęciem decyzji o przyjęciu wniosku o zrzeczenie się tych korzyści firmy inwestycyjne muszą podjąć kroki niezbędne do zapewnienia, że klient wnioskujący traktowany jako klient branżowy wypełnia właściwe wymogi określone w sekcji II.1 powyżej.
Jednakże jeżeli klientów zaliczono już do kategorii klientów branżowych na podstawie parametrów i procedur podobnych do powyższych, ich powiązania z firmami inwestycyjnymi nie podlegają żadnym, nowym regułom przyjmowanym na mocy niniejszego załącznika.
Firmy muszą wdrożyć właściwe, pisemne procedury wewnętrzne dotyczące zaliczania klientów do poszczególnych kategorii. Klienci branżowi są odpowiedzialni za powiadamianie firmy o wszelkich zmianach, które mogą wpływać na obecną klasyfikację klientów. Jednakże jeżeli firma inwestycyjna jest świadoma tego, że klient nie wypełnia już warunków wstępnych, które pozwoliły na jego zakwalifikowanie do traktowania odnoszącego się do klientów branżowych, firma inwestycyjna musi podjąć właściwe działania.
ZAŁĄCZNIK IIA
Część A
Uchylona dyrektywa i wykaz jej kolejnych zmian (określone w art. 98)
Uchylona dyrektywa i wykaz jej kolejnych zmian (określone w art. 98)
Dyrektywa 2006/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 kwietnia 2006 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych w odniesieniu do niektórych terminów (Dz.U. L 114 z 27.4.2006, s. 60)
Dyrektywa 2007/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 września 2007 r. w zakresie zasad proceduralnych i kryteriów oceny stosowanych w ramach oceny ostrożnościowej przypadków nabycia lub zwiększenia udziałów w podmiotach sektora finansowego (Dz.U. L 247 z 21.9.2007, s. 1)
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/10/WE z dnia 11 marca 2008 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych w odniesieniu do uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (Dz.U. L 76 z 19.3.2008, s. 33)
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/78/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w odniesieniu do uprawnień Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych) oraz Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych) (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 120)
Część B
Wykaz terminów transpozycji do prawa krajowego (o których mowa w art. 98)
Wykaz terminów transpozycji do prawa krajowego (o których mowa w art. 98)
| Okres transpozycji | 31 stycznia 2007 r. |
| Okres wdrażania | 1 listopada 2007 r. |
ZAŁĄCZNIK IIB
Tabele korelacji
Tabele korelacji
Część A
| Niniejsza dyrektywa | Dyrektywa 2004/39/WE |
| Artykuł 1 ust. 1 | Artykuł 1 ust. 1 |
| Artykuł 1 ust. 2 | |
| Artykuł 1 ust. 3 | Artykuł 1 ust. 2 |
| Artykuł 2 | Artykuł 2 |
| Artykuł 3 ust. 1, 2 | Artykuł 3 ust. 1 i 2 |
| Artykuł 3 ust. 3, 4 | |
| Artykuł 4 ust. 1 | |
| Artykuł 4 ust. 2 | Artykuł 4 ust. 1 |
| Artykuł 4 ust. 3 | Artykuł 4 ust. 2 |
| Artykuł 5 | Artykuł 5 |
| Artykuł 6 | Artykuł 6 |
| Artykuł 7 ust. 1, 2, 3, 4 | Artykuł 7 ust. 1, 2, 3 i 4 |
| Artykuł 7 ust. 5 | Artykuł 7 ust. 4 |
| Artykuł 8 | Artykuł 8 |
| Artykuł 9 ust. 1, 2, 3, 4 | Artykuł 9 ust. 1 |
| Artykuł 9 ust. 5 | Artykuł 9 ust. 2 |
| Artykuł 9 ust. 6 | |
| Artykuł 9 ust. 7 | Artykuł 9 ust. 3 |
| Artykuł 9 ust. 8 | Artykuł 9 ust. 4 |
| Artykuł 10 ust. 1, 2 | Artykuł 10 ust. 1 i 2 |
| Artykuł 10 ust. 3 | |
| Artykuł 11 ust. 1 | Artykuł 10 ust. 3 |
| Artykuł 11 ust. 2 | Artykuł 10 ust. 4 |
| Artykuł 11 ust. 3 | Artykuł 10 ust. 5 |
| Artykuł 11 ust. 4 | Artykuł 10 ust. 6 |
| Artykuł 12 | Artykuł 10a |
| Artykuł 13 | Artykuł 10b |
| Artykuł 14 | Artykuł 11 |
| Artykuł 15 | Artykuł 12 |
| Artykuł 16 ust. 1, 2, 3, 4, 5, 6 | Artykuł 13 ust. 1, 2, 3, 4, 5 i 6 |
| Artykuł 16 ust. 7 | |
| Artykuł 16 ust. 8 | Artykuł 13 ust. 7 |
| Artykuł 16 ust. 9 | Artykuł 13 ust. 8 |
| Artykuł 16 ust. 10 | |
| Artykuł 16 ust. 11 | Artykuł 13 ust. 9 |
| Artykuł 16 ust. 12 | Artykuł 13 ust. 10 |
| Artykuł 17 | |
| Artykuł 18 ust. 1, 2 | Artykuł 14 ust. 1 i 2 |
| Artykuł 18 ust. 3 | Artykuł 14 ust. 4 |
| Artykuł 18 ust. 4 | Artykuł 14 ust. 5 |
| Artykuł 18 ust. 5 | Artykuł 14 ust. 6 |
| Artykuł 18 ust. 6 | Artykuł 14 ust. 7 |
| Artykuł 18 ust. 7, 8 | |
| Artykuł 19 | |
| Artykuł 20 | |
| Artykuł 21 | Artykuł 16 |
| Artykuł 22 | Artykuł 17 |
| Artykuł 23 | Artykuł 18 |
| Artykuł 24 ust. 1, 2, 3 | Artykuł 19 ust. 1, 2 i 3 |
| Artykuł 24 ust. 4 | Artykuł 19 ust. 9 |
| Artykuł 24 ust. 5 | |
| Artykuł 24 ust. 6 | |
| Artykuł 24 ust. 7 | |
| Artykuł 24 ust. 8 | |
| Artykuł 25 ust. 1 | Artykuł 19 ust. 4 |
| Artykuł 25 ust. 2 | Artykuł 19 ust. 5 |
| Artykuł 25 ust. 3 | Artykuł 19 ust. 6 |
| Artykuł 25 ust. 4 | Artykuł 19 ust. 7 |
| Artykuł 25 ust. 5 | Artykuł 19 ust. 8 |
| Artykuł 25 ust. 6 | Artykuł 19 ust. 10 |
| Artykuł 25 ust. 7 | |
| Artykuł 26 | Artykuł 20 |
| Artykuł 27 ust. 1 | Artykuł 21 ust. 1 |
| Artykuł 27 ust. 2 | |
| Artykuł 27 ust. 3 | Artykuł 21 ust. 2 |
| Artykuł 27 ust. 4 | Artykuł 21 ust. 3 |
| Artykuł 27 ust. 5 | Artykuł 21 ust. 4 |
| Artykuł 27 ust. 6 | Artykuł 21 ust. 5 |
| Artykuł 27 ust. 7 | Artykuł 21 ust. 6 |
| Artykuł 27 ust. 8 | |
| Artykuł 28 | Artykuł 22 |
| Artykuł 29 | Artykuł 23 |
| Artykuł 30 | Artykuł 24 |
| Artykuł 31 | Artykuł 26 |
| Artykuł 32 | |
| Artykuł 33 | |
| Artykuł 34 | |
| Artykuł 35 | |
| Artykuł 36 ust. 1, 2, 3, 4 | Artykuł 31 ust. 1, 2, 3 i 4 |
| Artykuł 36 ust. 5 | |
| Artykuł 36 ust. 6 | Artykuł 31 ust. 5 |
| Artykuł 36 ust. 7 | Artykuł 31 ust. 6 |
| Artykuł 36 ust. 8, 9 | Artykuł 31 ust. 7 |
| Artykuł 37 ust. 1, 2, 3, 4, 5, 6 | Artykuł 32 ust. 1, 2, 3, 4, 5 i 6 |
| Artykuł 37 ust. 7 | |
| Artykuł 37 ust. 8 | Artykuł 32 ust. 7 |
| Artykuł 37 ust. 9 | Artykuł 32 ust. 8 |
| Artykuł 37 ust. 10 | Artykuł 32 ust. 9 |
| Artykuł 37 ust. 11 | Artykuł 32 ust. 10 |
| Artykuł 38 | Artykuł 33 |
| Artykuł 39 | Artykuł 34 |
| Artykuł 40 | Artykuł 35 |
| Artykuł 41 | |
| Artykuł 42 | |
| Artykuł 43 | |
| Artykuł 44 | |
| Artykuł 45 | |
| Artykuł 46 | |
| Artykuł 47 | Artykuł 36 |
| Artykuł 48 | Artykuł 37 |
| Artykuł 49 | Artykuł 38 |
| Artykuł 50 | Artykuł 39 |
| Artykuł 51 | |
| Artykuł 52 | Artykuł 40 |
| Artykuł 53 ust. 1, 2 | Artykuł 41 ust. 1 i 2 |
| Artykuł 53 ust. 3, 4 | |
| Artykuł 54 | |
| Artykuł 55 | Artykuł 42 |
| Artykuł 56 | Artykuł 43 |
| Artykuł 57 | Artykuł 46 |
| Artykuł 58 | Artykuł 47 |
| Artykuł 59 | |
| Artykuł 60 | |
| Artykuł 61 | |
| Artykuł 62 | |
| Artykuł 63 | |
| Artykuł 64 | |
| Artykuł 65 | |
| Artykuł 66 | |
| Artykuł 67 | |
| Artykuł 68 | |
| Artykuł 69 | Artykuł 48 |
| Artykuł 70 | Artykuł 49 |
| Artykuł 71 ust. 1, 2 | Artykuł 50 ust. 1, 2 |
| Artykuł 71 ust. 3, 4 | |
| Artykuł 72 | |
| Artykuł 73 ust. 1 | Artykuł 51 ust. 1 |
| Artykuł 73 ust. 2 | |
| Artykuł 73 ust. 3 | Artykuł 51 ust. 4 |
| Artykuł 73 ust. 4 | Artykuł 51 ust. 5 |
| Artykuł 73 ust. 5 | Artykuł 51 ust. 6 |
| Artykuł 74 | |
| Artykuł 75 | |
| Artykuł 76 | |
| Artykuł 77 | |
| Artykuł 78 | |
| Artykuł 79 | Artykuł 52 |
| Artykuł 80 | Artykuł 53 |
| Artykuł 81 | Artykuł 54 |
| Artykuł 82 | Artykuł 55 |
| Artykuł 83 ust. 1, 2, 3, 4 | Artykuł 56 ust. 1, 2, 3 i 4 |
| Artykuł 83 ust. 5, 6 | |
| Artykuł 83 ust. 7 | Artykuł 56 ust. 5 |
| Artykuł 83 ust. 8 | Artykuł 56 ust. 6 |
| Artykuł 84 | Artykuł 57 |
| Artykuł 85 | Artykuł 58 |
| Artykuł 86 | Artykuł 58a |
| Artykuł 87 | Artykuł 59 |
| Artykuł 88 | Artykuł 60 |
| Artykuł 89 | Artykuł 61 |
| Artykuł 90 | Artykuł 62 |
| Artykuł 91 | Artykuł 62a |
| Artykuł 92 | Artykuł 63 |
| Artykuł 93 | |
| Artykuł 94 | |
| Artykuł 95 | |
| Artykuł 96 | Artykuł 65 |
| Artykuł 97 | Artykuł 70 |
| Artykuł 98 | |
| Artykuł 99 | Artykuł 71 |
| Artykuł 100 | Artykuł 72 |
| Artykuł 101 | Artykuł 73 |
| Załącznik I | Załącznik I |
| Załącznik II | Załącznik II |
Część B
| Rozporządzenie (UE) nr .../... [MiFIR] | Dyrektywa 2004/39/WE |
| Artykuł 1 | |
| Artykuł 2 | Artykuł 4 |
| Artykuł 3 ust. 1 | Artykuł 29 ust. 1 i artykuł 44 ust. 1 |
| Artykuł 3 ust. 2 | Artykuł 44 ust. 1 |
| Artykuł 4 ust. 1 | Artykuł 29 ust. 2 i artykuł 44 ust. 2 |
| Artykuł 4 ust. 2 | |
| Artykuł 4 ust. 3 | Artykuł 29 ust. 3 i artykuł 44 ust. 3 |
| Artykuł 4 ust. 4 | |
| Artykuł 5 ust. 1 | Artykuł 30 ust. 1 i artykuł 45 ust. 1 |
| Artykuł 5 ust. 2 | Artykuł 45 ust. 1 |
| Artykuł 6 ust. 1 | Artykuł 30 ust. 2 i artykuł 45 ust. 2 |
| Artykuł 6 ust. 2 | Artykuł 30 ust. 3 i artykuł 45 ust. 3 |
| Artykuł 7 | |
| Artykuł 8 | |
| Artykuł 9 | |
| Artykuł 10 | |
| Artykuł 11 | |
| Artykuł 12 | Artykuł 28 i artykuł 30 |
| Artykuł 45 | |
| Artykuł 13 | Artykuł 27 ust. 1, 2 |
| Artykuł 14 ust. 1, 2, 3, 4 | Artykuł 27 ust. 3 |
| Artykuł 14 ust. 5 | Artykuł 27 ust. 7 |
| Artykuł 14 ust. 6 | |
| Artykuł 15 | Artykuł 27 ust. 4 |
| Artykuł 16 ust. 1 | Artykuł 27 ust. 5 |
| Artykuł 16 ust. 2 | Artykuł 27 ust. 6 |
| Artykuł 16 ust. 3 | Artykuł 27 ust. 7 |
| Artykuł 17 | |
| Artykuł 18 | |
| Artykuł 19 | Artykuł 28 |
| Artykuł 20 | |
| Artykuł 21 | Artykuł 25 ust. 1 |
| Artykuł 22 ust. 1 | Artykuł 25 ust. 2 |
| Artykuł 22 ust. 2 | |
| Artykuł 23 ust. 1 i 2 | Artykuł 25 ust. 3 |
| Artykuł 23 ust. 3 | Artykuł 25 ust. 4 |
| Artykuł 23 ust. 4 | |
| Artykuł 23 ust. 5 | |
| Artykuł 23 ust. 6 | Artykuł 25 ust. 5 |
| Artykuł 23 ust. 7 | Artykuł 25 ust. 6 |
| Artykuł 23 ust. 8 | Artykuł 25 ust. 7 |
| Artykuł 23 ust. 9 | |
| Artykuł 24 | |
| Artykuł 25 | |
| Artykuł 26 | |
| Artykuł 27 | |
| Artykuł 28 | |
| Artykuł 29 | |
| Artykuł 30 | |
| Artykuł 31 | |
| Artykuł 32 | |
| Artykuł 33 | |
| Artykuł 34 | |
| Artykuł 35 | |
| Artykuł 36 | |
| Artykuł 36 | |
| Artykuł 37 | |
| Artykuł 38 | |
| Artykuł 39 | |
| Artykuł 40 | |
| Artykuł 41 | |
| Artykuł 42 | Artykuł 64 |
| Artykuł 43 | Artykuł 65 |
| Artykuł 44 | |
| Artykuł 45 | Artykuł 71 |
| Artykuł 46 | Artykuł 72 |
© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.