Pomoc państwa - Szwecja - Pomoc państwa nr C 46/2006 (ex N 347/2006) - Zwolnienie z podatku od emisji CO2 na paliwa zużywane w instalacjach objętych programem handlu emisjami UE - Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 88 ust. 2 Traktatu WE.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2006.297.27

Akt nienormatywny

Wersja od: 7 grudnia 2006 r.

POMOC PAŃSTWA - SZWECJA

Pomoc państwa nr C 46/2006 (ex N 347/2006) - Zwolnienie z podatku od emisji CO₂ na paliwa zużywane w instalacjach objętych programem handlu emisjami UE

Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 88 ust. 2 Traktatu WE

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2006/C 297/08)

(Dz.U.UE C z dnia 7 grudnia 2006 r.)

Pismem z dnia 8 listopada 2006 r., zamieszczonym w autentycznej wersji językowej na stronach następujących po niniejszym streszczeniu, Komisja powiadomiła Szwecję o swojej decyzji o wszczęciu postępowania określonego w art. 88 ust. 2 Traktatu WE w odniesieniu do wyżej wspomnianego środka pomocy.

Zainteresowane strony mogą zgłaszać uwagi na temat środka pomocy, w odniesieniu do którego Komisja wszczyna postępowanie, w terminie jednego miesiąca od daty publikacji niniejszego streszczenia i następującego po nim pisma. Uwagi należy kierować do Kancelarii ds. pomocy państwa w Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej na następujący adres lub numer faksu:

European Commission

Directorate-General for Competition

State aid Registry

Rue de la Loi/Wetstraat, 200

B-1049 Brussels

Nr faksu: (32-2) 296 12 42

Uwagi te zostaną przekazane Szwecji. Zainteresowane strony zgłaszające uwagi mogą wystąpić z odpowiednio umotywowanym pisemnym wnioskiem o objęcie ich tożsamości klauzulą poufności.

STRESZCZENIE

1.

OPIS

Minimalne poziomy opodatkowania zużycia produktów energetycznych i energii elektrycznej obowiązujące we Wspólnocie określone są w dyrektywie w sprawie opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (2003/96/WE). W Szwecji do minimalnych poziomów opodatkowania według dyrektywy zalicza się dwa podatki: podatek energetyczny i podatek od emisji dwutlenku węgla. Stosowane są różne stawki podatku krajowego - wyższa dla gospodarstw domowych oraz dla sektora usługowego i sektora ciepłowni rejonowych (100 % podatek energetyczny i 100 % podatek od emisji dwutlenku węgla) oraz niższa na paliwo wykorzystywane w procesie produkcji w działalności przemysłowej oraz na paliwo wykorzystywane do produkcji ciepła w elektrociepłowniach (zerowa stawka podatku energetycznego i 21 % podatku od emisji dwutlenku węgla). Dalsze ulgi podatkowe przyznawane są firmom produkcyjnym w branży wrażliwej na ceny energii, jeżeli wartość paliw kopalnych zużywanych przez nie w produkcji przekracza 0,8 % wartości sprzedaży wyprodukowanych towarów. Obniżki podatku od paliw wykorzystywanych przez branżę produkcyjną oraz paliw wykorzystywanych w elektrociepłowniach były już przedmiotem akceptacji pomocy państwa. Zgodnie ze wspólnotową dyrektywą w sprawie handlu przydziałami emisji 2003/87/WE z dniem 1 stycznia 2005 r. wszedł w życie system handlu emisjami UE (EU ETS). Dyrektywa w sprawie handlu emisjami obejmuje niektóre działania w dziedzinie energetyki oraz pewne dziedziny produkcji przemysłowej i zobowiązuje operatorów instalacji objętych systemem EU ETS (instalacji ETS) do rezygnacji z przydziałów emisji gazów cieplarnianych. Przydziały te operator otrzymuje bezpłatnie na początku każdego okresu handlowego albo kupuje je na aukcji i/lub rynku. W pierwszym okresie handlowym, który rozpoczął się 1 stycznia 2005 r. i trwa do grudnia 2007 r., Szwecja postanowiła rozdzielić wszystkie przydziały emisji nieodpłatnie.

Zgłoszony środek polega na zastosowaniu ulg podatkowych na paliwa wykorzystywane w instalacjach ETS. Proponuje się, aby z następujących różnych poziomów ulgi podatkowej korzystały różne rodzaje instalacji ETS w sektorze produkcyjnym i energetycznym:

– Paliwa zużywane w procesie produkcyjnym w działalności przemysłowej oraz paliwa zużywane do produkcji ciepła w niektórych ultrawydajnych elektrociepłowniach byłby w pełni zwolnione zarówno z podatku od emisji CO₂, jak i z podatku energetycznego.

– Paliwa zużywane w pozostałych elektrociepłowniach byłby całkowicie zwolnione z podatku energetycznego i w ich przypadku odprowadzano by 7 % podatku od emisji CO₂.

– Paliwa zużywane w pozostałych instalacjach objętych systemem EU ETS, tj. ciepłowniach, nadal objęte byłyby podatkiem energetycznym w pełnej wysokości oraz 86 % podatkiem od emisji CO₂.

Zgłoszony środek prowadziłby do sytuacji, w której paliwa w pierwszej z trzech wyżej wymienionych kategorii nie byłby objęte żadnym podatkiem energetycznym w rozumieniu dyrektywy w sprawie opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej Poziom opodatkowania paliw wykorzystywanych w produkcji ciepła poza ultrawydajnymi elektrociepłowniami oraz paliw wykorzystywanych w ciepłowniach rejonowych byłby jednak zgodny z minimalnymi poziomami opodatkowania określonymi w dyrektywie w sprawie opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej.

Celem zgłoszonego środka jest uniknięcie podwójnego uregulowania, które zdaniem szwedzkich władz pojawiło się po wprowadzaniu systemu EU ETS. Szwecja chciałaby w związku z tym przyczynić się do tworzenia opłacalnej polityki klimatycznej w UE jako całości. Ogólną zasadą szwedzkiej polityki klimatycznej jest uregulowanie redukcji emisji CO₂ z instalacji ETS tylko przez EU ETS oraz stopniowa rezygnacja z podatku od emisji CO₂. Zgłoszony środek stanowi pierwszy etap tej rezygnacji, zaś pozostałe zwolnienia z podatku od emisji CO₂ na paliwa zużywane w instalacjach ETS będą wprowadzane stopniowo, kiedy pozwoli na to budżet państwa. Beneficjentami programu są przedsiębiorstwa każdej wielkości i z każdego regionu, prowadzące działalność z wykorzystaniem instalacji ETS. Liczbę beneficjentów szacuje się w przedziale 101-500. Przewidywany budżet wynosi 358 milionów SEK (ok. 38 milionów EUR) rocznie i 2258 milionów SEK (ok. 239 milionów EUR) ogólnie. Zgłoszony program realizowany jest od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2011 r.

2.

WSTĘPNA OCENA I WĄTPLIWOŚCI KOMISJI

2.1 Istnienie pomocy zgodnie z art. 87 ust. 1 Traktatu WE

Zgłoszona ulga podatkowa stanowi korzyść ekonomiczną dla beneficjentów, ponieważ zwalnia ich z kosztów obciążających zazwyczaj budżet operacyjny tych podmiotów. Z uwagi na fakt, że w świetle definicji "charakteru i ogólnych zasad systemu"⁽¹⁾ wątpliwym wydaje się to, czy obniżka podatku byłaby uzasadniona na tej podstawie oraz czy właściwe kryteria art. 87 ust. 1 byłby spełnione, na tym etapie Komisja uważa, że środek musi zostać zakwalifikowany jako pomoc państwa.

2.2 Zgodność pomocy ze wspólnym rynkiem

Komisja ma wątpliwości, czy zwolnienia proponowane przez władze szwedzkie mogą zostać zatwierdzone na podstawie wytycznych w sprawie pomocy na rzecz ochrony środowiska. Punkt 51 ust. 1. lit. b) nie ma zastosowania, ponieważ podatki płacone przez przedsiębiorstwa w ramach proponowanego programu byłby na poziomie niższym od minimalnego ustalonego w dyrektywie w sprawie opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej. Nie zostały również spełnione wymagania, o których mowa w pkt 51 ust.1 lit. a), gdyż przedsiębiorstwa odnoszące korzyści z pomocy nie podejmowałyby dobrowolnych zobowiązań ani nie zawierałyby dobrowolnych umów.

Komisja ma ponadto wątpliwości, czy proponowane wyłączenie mogłyby zostać zatwierdzone na podstawie art. 87 ust. 3 lit. c) Traktatu WE w odniesieniu do rzekomej potrzeby wyeliminowania podwójnego uregulowania. Na tym etapie Komisja ma wątpliwości w zakresie wpływu istnienia podwójnego uregulowania na jej analizę oraz tego, czy mogłoby ono uzasadnić zwolnienie z podatku od emisji CO₂ na podstawie zasad udzielania pomocy państwowej. W szczególności Komisja ma następujące wątpliwości:

– Dyrektywa w sprawie opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej oraz program ETS to dwa osobne instrumenty prawa wspólnotowego. Wprawdzie służą one częściowo realizacji tego samego celu polityki, a mianowicie internalizacji zewnętrznych kosztów emisji CO₂, to jednak mają różne zadania. W szczególności dotyczy to minimalnych poziomów opodatkowania, których głównym celem jest zapewnienie płynnego funkcjonowania rynku wewnętrznego. Niemniej jednak, w celu zapewnienia zgodności z dyrektywą w sprawie opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej, państwa członkowskie mogą swobodnie nakładać różne podatki, takie jak na przykład podatki od emisji CO₂, których cel jest identyczny z celem programu ETS. Podejścia krajowe są różne i tylko w niektórych państwach członkowskich podatki włączone do poziomów minimalnych częściowo przyjmują formę podatku od emisji CO₂. Tam, gdzie podatek od emisji CO₂ jest nakładany w celu dotrzymania minimalnych poziomów opodatkowania ustalonych w dyrektywie w sprawie opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej, co ma miejsce w Szwecji, ulga w takim podatku od emisji CO₂ mogłaby zniekształcić konkurencję na rynku wewnętrznym, zwiększając zróżnicowanie w opodatkowaniu w obszarze, w którym harmonizację opodatkowania przeprowadzono na poziomie Wspólnoty, w szczególności w celu zapewniania prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego oraz równych szans dla wszystkich podmiotów.

– Ponadto Komisja uważa, że przy przyznawaniu pomocy państwa w dziedzinie ochrony środowiska należy uwzględnić zasadę, zgodnie z którą "zanieczyszczający płaci". Zwolnienie wszystkich przedsiębiorstw uczestniczących w systemie EU ETS z takiego podatku od emisji CO₂ mogłoby być nieuzasadnione, ponieważ zwalnianie przedsiębiorstwa, które otrzymały przydziały emisji za darmo, mogłoby być sprzeczne z zasadą "zanieczyszczający płaci". Z drugiej strony, zwolnienie z podatku od emisji CO₂ firm, które muszą kupować dodatkowe przydziały na pokrycie dodatkowego zanieczyszczenia, mogłoby być posunięciem wbrew logice ochrony środowiska - mogłoby to prowadzić do przyznawania korzyści tym, którzy nie ponieśli inwestycji ani nie obniżyli ilości emitowanych zanieczyszczeń, czy wręcz emitowali je w większej ilości.

Komisja musi wreszcie ocenić, w jakim zakresie podwójne uregulowanie zakłóca konkurencję oraz czy to rzekome zakłócenie jest szkodliwe w szczególności dla przedsiębiorstw szwedzkich, jak zdają się twierdzić szwedzkie władze. Komisja musi dokładniej zbadać, czy przedsiębiorstwa te mogą ponosić wyższe koszty niż podatek od emisji CO₂ z tytułu emitowania poprzez nie zanieczyszczeń w sytuacji, gdy muszą one kupować przydziały, a jednocześnie odprowadzać podatek od emisji CO₂ za tę samą emisję. Z drugiej strony, w sytuacji gdy przydziały zostały przyznane nieodpłatnie i nie ma podatku od emisji, zasada, że "zanieczyszczający płaci" może nie być realizowana. Oceniając ogólne obciążenie finansowe uczestniczących przedsiębiorstw w porównaniu do obciążeń przedsiębiorstw nieuczestniczących w systemie EU ETS należy wziąć pod uwagę fakt, że państwa członkowskie ustalają ilość całkowitej emisji i w pierwszym okresie handlu muszą rozdzielić między przedsiębiorstwa co najmniej 95 % przydziałów nieodpłatnie.

Komisja podkreśla, że celem systemu EU ETS jest właśnie ograniczanie emisji CO₂ poprzez tworzenie dla przedsiębiorstw uczestniczących ekonomicznej zachęty do redukcji emisji wynikającej z rygoru określonego ogólnym pułapem emisji. W celu dokonania oceny tego, czy może wystąpić potencjalne zakłócenie konkurencji wskutek zbiegu opodatkowania emisji CO₂, Komisja musiałaby szczegółowo przeanalizować konsekwencje finansowe stosowania systemu EU ETS w Szwecji. W tym kontekście Komisja musiałaby jednak także uzyskać więcej informacji o mechanizmach, jakie mogłyby przewidzieć władze szwedzkie w celu ustalenia istnienia oraz wyznaczenia, na poziomie poszczególnych przedsiębiorstw, ilości ewentualnego dodatkowego obciążenia ponad podatek od emisji CO₂, a także zapewnienia, że tylko przedsiębiorstwa, które faktycznie są pokrzywdzone - przynajmniej częściowo - takim obciążeniem, otrzymują ulgi w tym podatku w drodze zgłoszonych zwolnień podatkowych.

Komisja musi ponadto ocenić, czy proponowane ulgi podatkowe są zgodne z art. 17 dyrektywy w sprawie opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej, i dlatego zwraca się do Szwecji o uzupełnienie już dostarczonych informacji.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

TEKST PISMA

grafika

______

⁽¹⁾ Ustanowionej orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości, potwierdzonej np. orzeczeniem w sprawie C-88/03 Republika Portugalii przeciwko Komisji (orzeczenie z 6 września 2006 r.) i przyjętej przez Komisję w zawiadomieniu z 10 grudnia 1998 r. w sprawie zastosowania przepisów dotyczących pomocy państwa do środków bezpośredniego opodatkowania przedsiębiorstw, Dz.U. C 384 z 10.12.1998 r., str. 3.