Pomoc państwa - Malta - Pomoc państwa C 32/10 (ex N 520/09) - Projekt dotyczący ochrony środowiska dla elektrowni Delimara - Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 108 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
Dz.U.UE.C.2011.52.3
Akt nienormatywnyPomoc państwa C 32/10 (ex N 520/09)
Projekt dotyczący ochrony środowiska dla elektrowni Delimara
Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 108 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2011/C 52/03)
(Dz.U.UE C z dnia 18 lutego 2011 r.)
Pismem z dnia 17 listopada 2010 r., zamieszczonym w autentycznej wersji językowej na stronach następujących po niniejszym streszczeniu, Komisja powiadomiła Maltę o swojej decyzji o wszczęciu postępowania określonego w art. 108 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej dotyczącego wyżej wspomnianej pomocy.
Zainteresowane strony mogą nadsyłać swoje uwagi na temat pomocy, w odniesieniu do której Komisja wszczęła procedurę, w terminie do jednego miesiąca od daty opublikowania niniejszego streszczenia oraz towarzyszącego mu pisma. Uwagi te należy kierować do Kancelarii ds. Pomocy Państwa w Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej na następujący adres lub numer faksu:
European Commission
Directorate-General for Competition
State Aid Greffe
Rue Joseph II/Jozef II-straat 70
1049 Bruxelles/Brussel
BELGIQUE/BELGIË
Faks +32 22961242
Otrzymane uwagi zostaną przekazane Malcie. Zainteresowane strony zgłaszające uwagi mogą wystąpić z odpowiednio uzasadnionym pisemnym wnioskiem o objęcie ich tożsamości klauzulą poufności.
STRESZCZENIE
1. PROCEDURA
W dniu 15 września 2009 r. Malta zgłosiła Komisji środek pomocy. W dniu 28 lipca 2010 r. odbyło się spotkanie z władzami maltańskimi, ponadto przesłano cztery wnioski o udzielenie informacji, na które udzielono odpowiedzi do dnia 21 września 2010 r. i tym samym zakończono proces zgłoszenia.
2. OPIS
Malta zamierza wesprzeć modyfikację dwóch kotłów w elektrowni Delimara, należącej do spółki publicznej Enemalta i przez nią zarządzanej. Całkowity koszt projektu szacuje się na 18,3 mln EUR. Władze maltańskie planują sfinansować kwotę 15,5 mln EUR (tj. 84,7 %) z EFRR na lata 2007-2013, a pozostałą część w wysokości 2,8 mln EUR - zaciągając pożyczkę komercyjną. Projekt pozwoli Malcie wypełnić zobowiązania dotyczące ograniczenia emisji NOx i cząstek stałych w celu osiągnięcia zgodności z dyrektywą 2001/80/WE w sprawie dużych obiektów energetycznego spalania oraz, w miarę możliwości, wypełnienia norm określonych w dyrektywie 2008/1/WE w sprawie zintegrowanego zapobiegania zanieczyszczeniom i ich kontroli. Projekt zostanie zakończony w 2014 r., tj. dwa lata przed rozpoczęciem obowiązywania tych norm w 2016 r.
Obecnie nie istnieje żadne połączenie międzysystemowe między EU kontynentalną a Maltą, gdzie przedsiębiorstwo Enemalta jest jedynym operatorem systemu przesyłania i dystrybucji energii elektrycznej, któremu udzielono stosownego zezwolenia, i niemal w pełni pokrywa zapotrzebowanie na energię elektryczną. Sytuacja w zakresie konkurencji powinna się zmienić do 2012 r., kiedy uruchomiona już będzie nowa, sfinansowana przez UE linia międzysystemowa łącząca Maltę z Sycylią. Tym samym możliwa stanie się wymiana handlowa na rynku energii elektrycznej między Maltą a innymi państwami.
Władze maltańskie są zdania, że z racji monopolistycznej pozycji Enemalty na wyspie oraz stałych i bezwarunkowych odstępstw przyznawanych Malcie, jeżeli chodzi o kwestie otwarcia rynku i dostępu do rynku stron trzecich ustalone w przepisach UE dotyczących rynku wewnętrznego energii elektrycznej, pomoc nie powinna zakłócić (i tak nieistniejącej) konkurencji. W kwestii zgodności ze wspólnym rynkiem władze maltańskie twierdzą, że pomoc stanowi rekompensatę za świadczenie usług w ogólnym interesie gospodarczym ("UOIG") i powinna być poddana ocenie na podstawie przepisów UE zgodnie z art. 106 ust. 2 TFUE.
3. OCENA
W przeciwieństwie do planowanej gwarancji kredytowej udzielanej na warunkach rynkowych i niezaliczającej się do pomocy państwa finansowanie publiczne w wysokości 15,5 mln EUR stanowi pomoc państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE, jako że przynosi ono korzyści Enemalcie, co zakłóca konkurencję i handel między państwami członkowskimi lub grozi ich zakłóceniem. Enemalta prowadzi ożywioną działalność w zakresie zaopatrzenia w gaz i produkty naftowe, a w 2012 r. linia międzysystemowa łącząca Maltę z Sycylią pozwoli na wymianę handlową w zakresie energii elektrycznej między Maltą a innymi państwami.
Dokładne zasady zezwalające na udzielenie pomocy państwa dla tego rodzaju projektów po wypełnieniu pewnych warunków są wyraźnie określone w wytycznych w sprawie pomocy na ochronę środowiska zgodnie z art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE, których Malta nie uznaje za podstawę prawną zgodności z rynkiem wewnętrznym. Według tych zasad możliwe jest udzielenie pomocy państwa w wysokości wynoszącej do 10-15 % kosztów kwalifikowalnych w przypadkach, gdy pomoc jest przeznaczana na szybsze wdrażanie przyszłych norm wspólnotowych. Przepisy dotyczące pomocy państwa na ochronę środowiska mają na celu stworzenie równych szans na uzyskanie pomocy dla tego rodzaju inwestycji. Władze maltańskie zamierzają jednak udzielić pomocy w wysokości prawie 85 % całkowitych kosztów projektu, nie spełniając tym samym warunków określonych w wytycznych.
Uznanie zabezpieczenia dostaw przez Enemaltę za UOIG byłoby wydarzeniem bez precedensu i zaprzeczałoby zasadom polityki w tym sektorze. W obecnej, drugiej i w przyszłej, trzeciej dyrektywie w sprawie rynku wewnętrznego energii elektrycznej obowiązki użyteczności publicznej zostały ograniczone do zapewnienia bezpieczeństwa dostaw, ich regularności, jakości i ceny.
Dotychczas nie stwierdzono istnienia żadnego z tych szczególnych obowiązków ani ich definicji w prawie maltańskim w odniesieniu do niniejszego projektu. W celu zapewnienia zgodności z ramami UE dotyczącymi UOIG należy sprawdzić, czy definicja UOIG w odniesieniu do bezpieczeństwa dostaw (np. ryzyko zakłócenia dostaw, możliwości dostaw rezerwowych) nie zawiera rażących błędów lub wymagań dotyczących ochrony środowiska (szczególnych zobowiązań dotyczących ochrony środowiska, wykraczających poza zwykłą zgodność z normami UE w zakresie ochrony środowiska). W ramach UOIG wymagane jest także przeprowadzenie pełnej oceny kosztów i korzyści wynikających ze świadczenia usług w ogólnym interesie gospodarczym, wyliczenie rekompensaty na tej podstawie oraz uruchomienie mechanizmów kontroli i odzyskiwania nienależycie wypłaconych rekompensat. Jak dotąd władze maltańskie nie wykazały, że spełniono wyżej wymienione warunki.
TEKST PISMA