Pomoc państwa - Francja - Pomoc państwa C 50/07 (ex N 894/06) - Program pomocy na rzecz rozwoju solidarnych i odpowiedzialnych umów ubezpieczeń zdrowotnych - Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 88 ust. 2 Traktatu WE.
Dz.U.UE.C.2008.38.10
Akt nienormatywnyPomoc państwa C 50/07 (ex N 894/06) - Program pomocy na rzecz rozwoju solidarnych i odpowiedzialnych umów ubezpieczeń zdrowotnych
Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 88 ust. 2 Traktatu WE (Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2008/C 38/07)
(Dz.U.UE C z dnia 12 lutego 2008 r.)
W piśmie z dnia 13 listopada 2007 r., zamieszczonym w języku oryginału na stronach następujących po niniejszym streszczeniu, Komisja powiadomiła Francję o swojej decyzji w sprawie wszczęcia postępowania określonego w art. 88 ust. 2 Traktatu WE dotyczącego wyżej wspomnianych środków.
Zainteresowane strony mogą zgłaszać uwagi na temat środków pomocy, w odniesieniu do których Komisja wszczyna postępowanie, w terminie jednego miesiąca od daty publikacji niniejszego streszczenia i następującego po nim pisma na następujący adres:
European Commission Directorate-General for Competition State Aid Greffe B-1049 Brussels Faks: (32-2) 296 12 42
Otrzymane uwagi zostaną przekazane władzom francuskim. Zainteresowane strony zgłaszające uwagi mogą wystąpić z odpowiednio umotywowanym pisemnym wnioskiem o objęcie ich tożsamości klauzulą poufności.
TEKST STRESZCZENIA
Władze francuskie zgłosiły program pomocy na rzecz przygotowywania solidarnych i odpowiedzialnych umów ubezpieczeń zdrowotnych. Zasady tego programu zawarto w art. 88 ustawy nr 2006-1771 z dnia 30 grudnia 2006 r. korygującej ustawę budżetową na rok 2006(1). Władze francuskie uważają, że wspomniane środki są zgodne z przepisami mającymi zastosowanie do pomocy państwa na mocy art. 87 ust. 2 lit. a) Traktatu.
Bez uszczerbku dla oceny innych środków przewidzianych we wspomnianej ustawie, Komisja postanowiła wszcząć formalne postępowanie wyjaśniające, aby wyrazić swoje wątpliwości na temat następujących środków:
1) zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych i z podatku od działalności gospodarczej w związku z działalnością w zakresie zarządzania solidarnymi i odpowiedzialnymi umowami; oraz
2) rezerwy na wyrównanie szkodowości.
Pierwszy zgłoszony środek to program zwolnienia z podatku od dochodowego od osób prawnych (nowy art. 207-2 CGI (Code Général des Impôts - kodeks podatkowy)) i podatku od działalności gospodarczej (art. 1461-1 CGI) w związku z działalnością w zakresie zarządzania niektórymi umowami ubezpieczeń zdrowotnych określanymi jako "solidarne i odpowiedzialne". Program ten miałby zastosowanie niezależnie od statusu ubezpieczyciela.
Aby środek został uznany za pomoc państwa, należy spełnić wszystkie następujące warunki: 1) środek musi przynosić korzyść finansowaną z zasobów państwowych; 2) korzyść jest przyznawana w sposób wybiórczy; i 3) dany środek zakłóca lub grozi zakłóceniem konkurencji i może wpłynąć na wymianę handlową między państwami członkowskimi.
Ponieważ Francja przyznaje, że zgłoszone środki stanowią pomoc państwa, Komisja ogranicza się do zwięzłej analizy zawartej w załączonej decyzji i potwierdza, że zgłoszone środki stanowią pomoc państwa.
Artykuł 87 ust. 2 lit. a) Traktatu stanowi: "2. Zgodna ze wspólnym rynkiem jest: a) pomoc o charakterze socjalnym przyznawana indywidualnym konsumentom pod warunkiem, że jest przyznawana bez dyskryminacji związanej z pochodzeniem produktów".
Według tego przepisu środek pomocy państwa jest zgodny ze wspólnym rynkiem, jeżeli spełnione są trzy następujące warunki:
1) pomoc ma charakter socjalny;
2) pomoc przyznaje się konsumentom indywidualnym;
3) pomoc przyznaje się bez dyskryminacji związanej z pochodzeniem produktów.
Na obecnym etapie Komisja ma wątpliwości, czy te trzy warunki są spełnione, w związku z czym ma wątpliwości co do możliwości uznania pomocy za zgodną ze wspólnym rynkiem na mocy wspomnianego przepisu.
Zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych i z podatku od działalności gospodarczej w związku z działalnością w zakresie zarządzania solidarnymi i odpowiedzialnymi umowami
Ogólnie rzecz biorąc, środek wydaje się rzeczywiście mieć charakter socjalny (kryterium 1), gdyż celem jest umożliwienie uzyskania ubezpieczenia zdrowotnego uzupełniającego osobom, które ze względu na swój wiek, stan zdrowia lub posiadane środki finansowe mają trudności z jego uzyskaniem. Jednakże należy dokładniej określić niektóre środki wykonawcze.
Natomiast środek nie jest skierowany bezpośrednio do konsumentów indywidualnych (kryterium 2), lecz do zakładów ubezpieczeniowych, które będą oferować umowy kwalifikujące się do objęcia pomocą. Według władz francuskich pomoc przyznana przedsiębiorstwom przyniesie pośrednie korzyści konsumentom indywidualnym, ponieważ przyznanie pomocy jest uzależnione od przyjęcia osób mających trudności z uzyskaniem ubezpieczenia uzupełniającego, ponieważ pomoc pozwoli zakładom ubezpieczeniowym pokryć koszty wynikające z ograniczeń nałożonych przez program w zakresie zarządzania tego typu umowami, a także ponieważ w związku z udostępnieniem programu pomocy licznym zakładom, istniejącym lub potencjalnym, konkurencja zapewni przekazanie przez zakłady otrzymanej pomocy konsumentom poprzez ustalenie kwoty składek wymaganych od konsumentów.
Komisja ma wątpliwości co do możliwości zagwarantowania -jedynie przy użyciu mechanizmu rynkowego - przekazania całości korzyści konsumentom indywidualnym, tak jak wymaga tego art. 87 ust. 2 lit. a) Traktatu. Przewidziany w programie pomocy obowiązek przestrzegania progów wzmacnia jeszcze bardziej te wątpliwości, gdyż jego skutkiem może być ograniczenie liczby zakładów oferujących wspomniany rodzaj umów, i tym samym konkurencji.
Komisja ma również zastrzeżenia co do spełnienia warunku dotyczącego braku dyskryminacji związanej z pochodzeniem produktu (kryterium 3). Aby upewnić się, że został on spełniony, należy sprawdzić, czy konsumenci czerpią korzyści z pomocy niezależnie od tego, jaki podmiot gospodarczy oferuje
produkty lub usługi mogące spełniać cel socjalny, na który powołuje się dane państwo członkowskie. Tymczasem poza warunkami dotyczącymi rodzajów umów kwalifikujących się do objęcia pomocą, przedsiębiorstwa pragnące skorzystać z programu muszą przestrzegać progów dotyczących liczby (120.000/150.000 umów)/odsetka (80/90 %) umów solidarnych i odpowiedzialnych w portfelu działalności.
Progi te wydają się wykluczać możliwość skorzystania ze zwolnienia przez wiele organizacji, mimo że mogłyby one oferować umowy solidarne i odpowiedzialne, które władze francuskie pragną wspierać. W związku z tym konsument zwracający się do organizacji, które nie osiągnęły wymaganego progu, zostałby pozbawiony korzyści płynących ze środka pomocy. Poza tym progi stanowią barierę utrudniającą wejście na właściwy rynek niektórym podmiotom, które mogłyby obawiać się, że nie osiągną progu. Zgodnie z tym rozumowaniem konsekwencją ustalenia progu byłoby zatem ograniczenie liczby organizacji oferujących ten rodzaj umów.
Odliczenie od podatku kwot na rezerwę na wyrównanie szkodowości przewidziane w niektórych umowach zbiorowych ubezpieczeń uzupełniających
Jeżeli chodzi o odliczenie od podatku kwot na rezerwę na wyrównanie szkodowości (nowy art. 39 quinquies GD CGI), władze francuskie uważają, że pomoc ma charakter socjalny i jest przyznawana konsumentowi indywidualnemu w przypadku zajścia tragicznych wydarzeń związanych ze zgonem, inwalidztwem lub niezdolnością do pracy i że jej głównym celem nie jest ułatwienie rozwoju niektórych działań gospodarczych w rozumieniu art. 87 ust. 3 lit. c) Traktatu. Komisja ma jednak wątpliwości co do zastosowania art. 87 ust. 2 lit. a) Traktatu. W świetle informacji, jakimi Komisja dysponuje, na obecnym etapie wydaje się, że żaden z trzech warunków nie jest spełniony.
Po pierwsze, Komisja przyznaje, że cel polegający na umożliwieniu wszystkim pracownikom i ich rodzinom korzystania z odpowiedniego ubezpieczenia w przypadku zajścia tragicznego wydarzenia związanego ze zgonem, inwalidztwem lub niezdolnością do pracy jest pożądany z socjalnego punktu widzenia. Jednakże informacje, jakimi Komisja dysponuje, nie dowodzą w pełni socjalnego charakteru środka pomocy, jeżeli skupić się na etapie zawierania umowy ubezpieczeniowej, czyli przed zajściem wspomnianego tragicznego wydarzenia. Umowy zbiorowe są zawierane przez przedsiębiorstwa z zakładami ubezpieczeniowymi i obejmują wszystkich pracowników danego sektora lub przedsiębiorstwa, a z informacji przekazanych przez władze francuskie nie wynika jasno, czy planowany środek pomocy umożliwi uzyskanie takiego ubezpieczenia osobom znajdującym się w szczególnie trudnej sytuacji.
Po drugie, tak jak w przypadku pierwszego analizowanego środka pomocy, konsument/ubezpieczony jest jedynie pośrednim beneficjentem pomocy. Na obecnym etapie władze francuskie nie wykazały, że całość korzyści przyznanych zakładom ubezpieczeniowym zostanie przekazana konsumentom. W związku z tym, w jeszcze większym stopniu niż w przypadku wcześniej omawianego środka, takie całościowe przekazanie wydaje się hipotetyczne i wysoce nieprawdopodobne. Ponadto przekazanie korzyści wydaje się zależeć przede wszystkim od poziomu rzeczywistej konkurencji na rynku tego rodzaju umów, który obecnie jest w znacznym stopniu zdominowany przez fundusze emerytalne. Planowana pomoc mogłaby więc wzmocnić ich pozycję.
Po trzecie, jak wspomniano powyżej, znaczna dominacja funduszy emerytalnych, obserwowana obecnie w dziedzinie działalności związanej z umowami ubezpieczeń grupowych, może doprowadzić do dyskryminacji na korzyść tych instytucji. Komisja uważa, że przyznanie pomocy może w tym kontekście wzmocnić ewentualną dyskryminację.
Zgodnie z art. 14 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999(2) wszelka pomoc niezgodna z prawem może podlegać zwrotowi.
TEKST PISMA
Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................
______
(1) Dz.U. nr 303 z dnia 31 grudnia 2006 r., str. 20228, tekst nr 2 (źródło: http://www.legifrance.gouv.fr).
(2) Dz.U.L 83 z 27.3.1999, str. 1.