Pomoc państwa - Francja - Pomoc państwa C 15/2004 (ex N 267/2003) - Pomoc dla sektora producentów i pośredników w handlu winami likierowymi: Pineau des Charentes, Floc de Gascogne, Pommeau de Normandie i Macvin du Jura - Zaproszenie do przedkładania uwag zgodnie z art. 88 ust. 2 Traktatu WE.
Dz.U.UE.C.2005.42.2
Akt nienormatywnyPomoc państwa C 15/2004 (ex N 267/2003) - Pomoc dla sektora producentów i pośredników w handlu winami likierowymi: Pineau des Charentes, Floc de Gascogne, Pommeau de Normandie i Macvin du Jura
Zaproszenie do przedkładania uwag zgodnie z art. 88 ust. 2 Traktatu WE
(2005/C 42/02)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(Dz.U.UE C z dnia 18 lutego 2005 r.)
W piśmie z dnia 20 kwietnia 2004 r., przytoczonym na stronach następujących po niniejszym podsumowaniu, w autentycznym języku, Komisja powiadomiła Francję o swojej decyzji dotyczącej wszczęcia procedury przewidzianej w art. 88 ust. 2 Traktatu WE, w odniesieniu do tej pomocy.
Komisja zaprosiła zainteresowane strony do zgłoszenia uwag na temat przedmiotowej pomocy, w terminie jednego miesiąca od niniejszej publikacji, na następujący adres:
Commission européenne
Direction générale de l'agriculture
Direction Législation agricole
Loi 130 5/128
B-1049 Bruxelles
Faks: (32-2) 296 76 72
Uwagi te zostaną przekazane Francji. W formie pisemnego wniosku można wystąpić o poufne traktowanie tożsamości zainteresowanej strony, która przedstawiła uwagi, wraz z podaniem powodów takiego wniosku.
TEKST STRESZCZENIA
W piśmie z dnia 23 czerwca 2003 r. Stałe Przedstawicielstwo Francji przy Unii Europejskiej zgodnie z art. 88 ust. 3 poinformowało Komisję o zastosowaniu cytowanego środka.
Komisja podjęła decyzję o wszczęciu procedury dochodzeniowej przewidzianej w art. 88 ust. 2 Traktatu w sprawie wymienionej powyżej pomocy ze względu na fakt, że stwarza ona wątpliwości co do jej zgodności z art. 90 Traktatu i, w związku z tym, z art. 87-89 Traktatu.
Mechanizm notyfikowanej pomocy
Notyfikowana pomoc stanowi kontynuację pomocy, która została wcześniej notyfikowana i zatwierdzona przez Komisję w ramach pomocy państwa nr N 703/95 i nr N 327/98 i będzie przeznaczona na działania reklamowe i promocyjne, programy badawcze i eksperymentalne, działania dotyczące pomocy technicznej i działania mające na celu wspieranie produkcji o odpowiedniej jakości. Dla wszystkich określonych zawodów i całej niżej opisanej pomocy przewidziano, na okres 5 lat, całkowity budżet pomocy w wysokości 12.000.000 EUR z zachowaniem następującego podziału: Pineau des Charentes, 9.360.000 EUR; Floc de Gascogne, 2.040.000 EUR; Pommeau de Normandie, 360.000 EUR i Macvin du Jura, 240.000 EUR.
Działania badawcze, działania dotyczące pomocy technicznej i rozwoju produkcji o odpowiedniej jakości będą finansowane przez państwo wyłącznie ze środków budżetowych. Działania reklamowe i promocyjne będą finansowane częściowo przez państwo, a częściowo przez zainteresowane organizacje międzybranżowe, ze środków pochodzących z dobrowolnych składek (zwanych dalej CVO - cotisations volontaires obligatoires) pobieranych obowiązkowo od ich członków. W działaniach reklamowych na terytorium Unii Europejskiej udział państwa wyniesie nie więcej niż 50 %. CVO stosują się do ilości wina likierowego AOC wprowadzanego do obrotu przez producentów wina, zawodowych gorzelników, pośredników w handlu i hurtowników z obszaru produkcji danego AOC.
Ocena tych środków przez Komisję
Komisja zauważa, szczególnie w odniesieniu do rodzaju przedmiotowych składek, że rząd francuski w ramach procedury rozszerzenia porozumień międzybranżowych, uczynił je obowiązkowymi. Rozszerzenie porozumień odbywa się poprzez przyjęcie decyzji opublikowanej w Dz.U. Republiki Francuskiej. Wynika z tego, że aby składki były skuteczne, powinny być usankcjonowane aktem wydanym przez władze publiczne. Z tego względu Komisja uważa na tym etapie, że w tym przypadku chodzi o opłaty parafiskalne, to znaczy dochody publiczne. Finansowanie związanych z tym działań stanowi zatem środek państwowy na rzecz przedmiotowej produkcji wina.
1. Pomoc
1.1. Działania reklamowe i promocyjne
Wspólnotowe wytyczne stosowane do pomocy państwa w odniesieniu do reklamy produktów objętych załącznikiem I do Traktatu WE(1) określają pozytywne i negatywne kryteria, które powinny być przestrzegane przez wszystkie systemy pomocy państwa. I tak, zgodnie z pkt 16-30 wytycznych, nie mogą to być działania reklamowe sprzeczne z art. 28 Traktatu lub z wtórnym prawem wspólnotowym i nie powinny być kierowane na określone przedsiębiorstwa. Komisja stwierdza, że na tym etapie pomoc ta wydaje się spełniać warunki określone na poziomie wspólnotowym, mimo że zobowiązanie dotyczące odniesień do pochodzenia krajowego produktów jest, na tym etapie, niezbędne.
1.2 Działania badawcze
Zgodność tej pomocy powinna być zweryfikowana w świetle Wspólnotowych ram pomocy państwa na badania i rozwój(2) oraz komunikatu Komisji w sprawie zmiany tych ram(3). I tak, zgodny ze wspólnym rynkiem jest poziom pomocy mogący dosięgnąć 100 %, pod warunkiem, że spełnione są cztery warunki: pomoc leży w ogólnym interesie sektora; informacja musi zostać opublikowana we właściwych dziennikach; wyniki prac dostarczane są na równej podstawie, zarówno w odniesieniu do kosztów jak i czasu; pomoc spełnia międzynarodowe kryteria handlowe przyjęte przez UE. Na tym etapie Komisja uważa, że stosowane warunki były przestrzegane.
1.3. Działania dotyczące pomocy technicznej i działania na rzecz wytwarzania produktów o odpowiedniej jakości
W pkt 13 i 14 wytyczne w sprawie pomocy dla sektora rolnego przewidują, że ten rodzaj pomocy jest dozwolony, przy stopniu intensywności 100 %, w przypadku gdy jest ona dostępna dla wszystkich możliwych zainteresowanych osób działających na danym obszarze, w obiektywnie określonych warunkach i jeżeli całkowita kwota udzielanej pomocy nie przekracza 100.000 EUR na beneficjenta w okresie trzech lat lub, w przypadku MŚP, 50 % możliwych wydatków, to ma zastosowanie kwota najwyższa. Władze francuskie zobowiązały się do przestrzegania tych warunków. Komisja stwierdza, że na tym etapie, pomoc ta wydaje się spełniać warunki określone na poziomie wspólnotowym.
2. Finansowanie pomocy
Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości(4) Komisja uważa zazwyczaj, że finansowanie pomocy państwa z obowiązkowych opłat może wpłynąć na pomoc wywołując efekt ochronny wykraczający poza pomoc jako taką. Przedmiotowe składki są rzeczywiście obowiązkowymi opłatami. Zgodnie ze wspomnianym orzecznictwem Komisja uważa, że pomoc nie może być finansowana z opłat parafiskalnych obciążających również produkty przywożone z innych Państw Członkowskich. Komisja uważa, że ze względu na fakt, iż jedyną produkcją opodatkowaną jest produkcja krajowa win likierowych AOC, która jest objęta tym środkiem, można na tym etapie stwierdzić, że żaden przywożony produkt nie jest opodatkowany.
Zgodnie z wyrokiem Trybunału(5) podatek powinien być uważany za stanowiący naruszenie zakazu dyskryminacji zawartego w art. 90 Traktatu jeżeli z dochodów z podatku korzystają szczególnie opodatkowane produkty krajowe, które są przetwarzane lub wprowadzane do obrotu na rynku krajowym, częściowo równoważąc poniesioną za nie opłatę i stawiając w ten sposób w gorszej sytuacji wywożone produkty krajowe. Władze francuskie zobowiązują się do sprawienia, by produkty wywożone nie korzystały z działań pomocowych finansowanych ze składek na organizacje międzybranżowe w mniejszym stopniu niż produkty sprzedawane na terytorium krajowym.
3. Zgodność z innymi postanowieniami Traktatu
Decyzja Komisji dotycząca pomocy państwa nr N 703/95 została unieważniona wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości(6).
W swoim wyroku Trybunał przypomina, że w latach 1992 i 1993 rząd francuski zmienił swoje ustawodawstwo krajowe w zakresie akcyzy na napoje alkoholowe i wprowadził zróżnicowany system opodatkowania win likierowych i naturalnych win słodkich. Trybunał wyjaśnia, że z dwóch skarg złożonych dnia 24 marca 1995 r. przez Associação de Exportadores de Vinho do Porto (Zrzeszenie Przedsiębiorstw Eksportujących wino Porto, zwane dalej AEVP) jasno wynika, że opierały się one przede wszystkim na istnieniu związku między różnym opodatkowaniem win likierowych i naturalnych win słodkich, z jednej strony, a pomocą dla francuskich producentów win likierowych, z drugiej strony. W rezultacie w drugiej skardze, która dotyczyła naruszenia art. 92 i 93 Traktatu (obecnie art. 87 i 88 WE), AEVP wyraźnie utrzymuje, że celem przedmiotowej pomocy było zrekompensowanie producentom francuskim tej różnicy w opodatkowaniu, co prowadziło w istocie do tego, że tylko zagraniczni producenci win likierowych podlegali wyższemu opodatkowaniu.
Trybunał przypomina, że pomoc państwa, która poprzez pewne swoje rozwiązania narusza inne postanowienia Traktatu, nie może być uznana przez Komisję za zgodną ze wspólnym rynkiem i że, określając czy pomoc jest zgodna ze wspólnym rynkiem Komisja musi uwzględnić warunki rynku, włącznie z poziomem opodatkowania. Trybunał zwraca uwagę, że w zaskarżonej decyzji Komisja nie odniosła się do faktu, że zarzut AEVP opiera się przede wszystkim na związku między różnicą w opodatkowaniu win likierowych i naturalnych win słodkich a pomocą dla francuskich producentów win likierowych. Komisja nie wyjaśniła również dlaczego twierdzi, że zarzut ten jest nieuzasadniony.
Ponadto według Trybunału, część przedmiotowej pomocy faworyzuje kategorię producentów, która w dużym stopniu odpowiada kategorii francuskich producentów win likierowych, których system opodatkowania stawia w gorszej sytuacji. Według Trybunału należy więc uznać, że możliwość istnienia związku między systemem opodatkowania, a projektem przedmiotowej pomocy stanowi poważne utrudnienie dla oceny zgodności tego projektu z postanowieniami Traktatu.
W świetle wyroku Trybunału Komisja uważa, że konieczne jest dokładniejsze zbadanie niniejszego przypadku pod kątem art. 90 Traktatu w celu wyjaśnienia czy nie występuje ewentualna dyskryminacja przywożonych produktów. Na tym etapie Komisja uważa, że wyjaśnienia przedstawione przez władze francuskie, w ramach notyfikacji, nie rozwiewają jednoznacznie wątpliwości co do możliwości naruszenia art. 90 Traktatu, gdyż odnoszą się bezpośrednio do faktu, jak twierdzi Trybunał, że część przedmiotowej pomocy może faworyzować kategorię producentów, która w dużym stopniu odpowiada kategorii francuskich producentów win likierowych, których system opodatkowania stawia w gorszej sytuacji.
W rezultacie fakt, że wysokość proponowanej pomocy nie jest wystarczająca, aby zmniejszyć stworzoną przez system rozbieżność podatkową między producentami poszczególnych gatunków wina nie wyklucza możliwości, że pomoc ta może, przynajmniej częściowo, służyć do zrekompensowania niekorzystnej sytuacji francuskich producentów win likierowych, zrekompensowania, z którego nie mogą skorzystać inni producenci wspólnotowi. To samo rozumowanie dotyczy argumentu, zgodnie z którym dochody z akcyzy na wina likierowe nie są ponownie wykorzystywane na rzecz krajowych producentów win likierowych.
Władze francuskie w wystarczający sposób nie wyjaśniły problemu dotyczącego związku między podatkiem i kwotą pomocy pochodzącą z budżetu krajowego, w świetle punktów podniesionych przez Trybunał. Stąd, Komisja zastanawia się nad istnieniem możliwego zaangażowania ze strony władz francuskich na rzecz francuskich producentów win likierowych w celu całkowitego lub częściowego zrekompensowania skutków wprowadzenia w 1993 r. podatku na te wina likierowe.
Władze francuskie wyjaśniły, że sektor ten przynosi rocznie 32 mln EUR z tytułu akcyzy. Liczba ta wydaje się obejmować produkcję pochodzenia niefrancuskiego. Jednakże władze francuskie nie podały liczb odnoszących się do kwot podatku od win likierowych, które stanowią przychody odpowiednio z produktów francuskich i produktów przywożonych. Ponadto do zbadania przedmiotowej pomocy niezbędne są również wartości dochodów z akcyzy dla indywidualnej produkcji francuskiej lub wspólnotowej.
Komisja zauważa, że Pineau de Charentes jest głównym beneficjentem notyfikowanej pomocy (przypada na nie 78 % pomocy), dalej na Floc de Gascogne przypada 17 %, następnie na Pommeau de Normandie 3 % i na koniec na Macvin de Jura 2 %. Zwrócono się do władz francuskich o wyjaśnienie czy te wartości procentowe dla każdej z tych produkcji odpowiadają udziałom w dochodach jakie przynosi państwu podatek od win likierowych.
Ze względu na fakt, że większa część pomocy koncentruje się na działaniach reklamowych a bardzo niewielka część na innych rodzajach działań, zwrócono się do władz francuskich o wyjaśnienie czy udział pomocy dla tego środka, która pochodzi z budżetu krajowego jest reprezentatywny dla pomocy udzielanej przez państwo francuskie w innych sektorach produkcji rolnej, w szczególności produkcji o odpowiedniej jakości. Ponadto Komisja chciałaby poznać budżet pomocy przeznaczonej na kampanie reklamowe prowadzone we Francji dla produkcji każdego z czterech win likierowych.
Na koniec niezbędne wydają się również wyjaśnienia dotyczące ewentualnego związku między przeznaczonymi na finansowanie pomocy dochodami pochodzącymi z CVO a dochodami pochodzącymi z budżetu krajowego.
______
(1) Dz.U. C 252 z 12.9.2001.
(2) Dz.U. C 45 z 17 lutego 1996.
(3) Dz.U. C 48 z 13 lutego 1998.
(4) CJCE, 25 czerwca 1970 r., sprawa 47/69, Rząd Republiki Francuskiej przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, Zb.Orz. XVI, str. 487.
(5) Wyrok z dnia 23 kwietnia 2002 r. w sprawie C-234/99 Nygard, Zb.Orz. 2002, str. I-3657.
(6) Wyrok Trybunału z dnia 3 maja 2001 r., sprawa C-204/97 Republika Portugalii przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, Zb.Orz., str. I-03175.
Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................
TEKST LISTU