P7_TC1-COD(2009)0112 Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 23 listopada 2010 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr …/2011 ustanawiającego plan długoterminowy dotyczący stada sardeli w Zatoce Biskajskiej oraz połowów eksploatujących to stado.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.99E.155

Akt nienormatywny

Wersja od: 3 kwietnia 2012 r.

P7_TC1-COD(2009)0112

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 23 listopada 2010 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr .../2011 ustanawiającego plan długoterminowy dotyczący stada sardeli w Zatoce Biskajskiej oraz połowów eksploatujących to stado

(Dz.U.UE C z dnia 3 kwietnia 2012 r.)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego⁽¹⁾,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą⁽²⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Z uwagi na plan wykonania przyjęty w 2002 r. na Światowym Szczycie ONZ w sprawie Zrównoważonego Rozwoju w Johannesburgu Wspólnota Europejska jest zobowiązana między innymi do zachowania lub odbudowy zasobów rybnych na poziomach, które pozwalają uzyskać maksymalny podtrzymywalny połów, przy czym w przypadku uszczuplonych zasobów cele te należy osiągnąć jak najszybciej i, o ile to możliwe, do 2015 r.

(2) Łowisko sardeli w Zatoce Biskajskiej jest zamknięte od 2005 r. ze względu na zły stan tego stada.

(3) W celu odbudowy stada sardeli w Zatoce Biskajskiej do poziomu umożliwiającego jego zrównoważoną eksploatację zgodnie z maksymalnym podtrzymywalnym połowem konieczne jest stworzenie środków długoterminowego zarządzania tym stadem zapewniających wysoki uzysk z jego eksploatacji stosownie do maksymalnego podtrzymywalnego połowu i gwarantujących, w miarę możliwości, stabilność połowów przy niskim poziomie ryzyka wyniszczenia stada.

(4) Okres połowu sardeli w Zatoce Biskajskiej trwa od dnia 1 lipca każdego roku do dnia 31 czerwca następnego roku. W celu uproszczenia należy przewidzieć szczegółowe środki określające TAC dla każdego okresu połowu i przydział uprawnień do połowów państwom członkowskim, w sposób zgodny z obecnym okresem zarządzania oraz na podstawie opinii Komitetu Naukowo-Technicznego i Ekonomicznego ds. Rybołówstwa (STECF)⁽³⁾. Zgodnie z art. 43 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) na Radzie spoczywa obowiązek przyjęcia środków dotyczących ustalania i przydziału uprawnień do połowu. Ze względu na specyfikę połowów sardeli w Zatoce Biskajskiej byłoby stosowne, gdyby Rada przyjęła te środki w taki sposób, aby TAC i kwoty mogły stosować się do poszczególnych okresów połowów.

(5) Z opinii przedstawionej przez STECF wynika, że zrównoważone zarządzanie stadem zapewnia odławianie stałej proporcji biomasy tarłowej stada. STECF zaleca także, aby minimalny poziom biomasy tarłowej, od wysokości którego możliwe byłoby rozpoczęcie odławiania, ustalić na poziomie 24 000 ton, a ostrożnościowy poziom biomasy na 33 000 ton. Ponadto właściwa wielkość odłowu powinna wynosić 30 % biomasy tarłowej stada każdego roku stosownie do właściwych ograniczeń. Wielkość ta zminimalizuje ryzyko spadku biomasy stada poniżej minimalnego poziomu biomasy tarłowej, a także prawdopodobieństwo zamknięcia łowiska, utrzymując jednocześnie wysokie uzyski.

(6) W przypadku gdy STECF nie jest w stanie wydać opinii na temat TAC ze względu na brak wystarczająco dokładnych i reprezentatywnych informacji, należy ustanowić przepisy zapewniające możliwość spójnego ustalania TAC.

(7) Jeżeli ocena wykazałaby, że minimalny poziom biomasy tarłowej lub poziomy TAC określone w planie nie są już odpowiednie, należy również zapewnić dostosowanie planu. Komisja powinna być zatem uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 290 TFUE, aktów delegowanych dotyczących zmian ostrożnościowego poziomu biomasy lub poziomów TAC ustalonych w załączniku I stosownie do właściwych poziomów biomasy. Szczególnie ważne jest to, aby Komisja podczas prac przygotowawczych prowadziła odpowiednie konsultacje, w tym na szczeblu ekspertów.

(8) Zasada eksploatacji zaproponowana w planie w celu ustalania TAC opiera się na szacunkach biomasy stada tarłowego sardeli dokonywanych w maju i czerwcu każdego roku, bezpośrednio przed okresem zarządzania połowami trwającym od 1 lipca do 30 czerwca. Jeżeli zostaną dokonane postępy w naukowym monitorowaniu stada umożliwiające przewidywanie z dostateczną wiarygodnością liczebności uzupełnienia na początku każdego roku, wówczas zaistnieje możliwość udoskonalenia strategii eksploatacji połowów, uzasadniająca dostosowanie planu długoterminowego dotyczącego sardeli.

(9) W celu zapewnienia zgodności ze środkami ustanowionymi w niniejszym rozporządzeniu należy wdrożyć dodatkowe środki kontroli, prócz przewidzianych w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiającym wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa⁽⁴⁾. Uwzględniając dużą liczbę statków o długości poniżej 15 metrów uczestniczących w połowach sardeli, należy rozszerzyć obowiązki ustanowione w art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 oraz w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 2244/2003 z dnia 18 grudnia 2003 r. ustanawiającym szczegółowe przepisy dotyczące satelitarnych systemów monitorowania statków⁽⁵⁾ na wszystkie statki prowadzące połowy sardeli.

(10) Należy zadbać o regularną ocenę planu, a w przypadku oceny wykazującej, że zasady kontroli odłowu nie są już zgodne z zasadą ostrożnego zarządzania zasobami ryb, należy zagwarantować odpowiednie dostosowanie planu.

(11) Do celów art. 21 lit. a) ppkt (i) oraz (iv) rozporządzenia Rady (WE) nr 1198/2006 z dnia 27 lipca 2006 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rybackiego⁽⁶⁾ przedmiotowy plan powinien być planem odbudowy w rozumieniu art. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa⁽⁷⁾, jeżeli liczebność stada jest niższa niż ostrożnościowy poziom biomasy tarłowej, lub planem zarządzania w rozumieniu art. 6 tegoż rozporządzenia we wszystkich innych przypadkach,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ  I

PRZEDMIOT, ZAKRES I DEFINICJE

Artykuł  1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie ustanawia plan długoterminowy dotyczący zachowania stada sardeli w Zatoce Biskajskiej i zarządzania nim (zwany dalej "planem").

Artykuł  2

Zakres

Niniejsze rozporządzenie stosuje się wobec stada sardeli występującego w obszarze ICES VIII.

Artykuł  3

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) "okres połowu" oznacza okres trwający od dnia 1 lipca do dnia 31 czerwca następnego roku;

b) "całkowite dopuszczalne połowy" (TAC) oznacza ilość, którą można złowić i wyładować lub wykorzystać jako żywą przynętę ze stada sardeli w obszarze, o którym mowa w art. 2, w trakcie każdego okresu połowu;

c) "kwota" oznacza część TAC przydzieloną państwom członkowskim;

d) "ostrożnościowy poziom biomasy" oznacza poziom biomasy tarłowej wynoszący 33 000 ton;

e) "aktualna biomasa" oznacza średnią wielkość biomasy stada sardeli w ▐ okresie majczerwiec bezpośrednio poprzedzającym rozpoczęcie okresu połowu, dla którego zostanie ustalony TAC;

f) "system monitorowania stada sardeli" oznacza procedury bezpośredniej oceny stada sardeli umożliwiające STECF określenie poziomu jego aktualnej biomasy. Obecnie te procedury to przeprowadzane w maju i czerwcu badania akustyczne oraz badania oparte na metodzie dziennej produkcji ikry.

ROZDZIAŁ  II

CEL DŁUGOTERMINOWEGO ZARZĄDZANIA

Artykuł  4

Cel planu

Celem planu jest:

a) zapewnienie wysokich uzysków z eksploatacji stada sardeli stosownie do maksymalnego podtrzymywalnego połowu, oraz

b) zagwarantowanie, w miarę możliwości, długotrwałej stabilności połowów jest nieodzownym warunkiem równowagi ekonomicznej i ekologicznej sektora gospodarki rybnej, przy utrzymaniu niskiego ryzyka wyniszczenia stada.

ROZDZIAŁ  III

ZASADY ODŁOWU

Artykuł  5

TAC i jego rozdział pomiędzy państwa członkowskie

1. TAC i jego rozdział pomiędzy państwa członkowskie na każdy okres połowu odpowiada ilości ton wskazanej w załączniku I stosownie do aktualnej biomasy obliczonej przez STECF.

2. W przypadku gdy- ze względu na błąd w systemie monitorowania lub niewystarczająco dokładne czy niespójne szacunki poziomu aktualnej biomasy - STECF nie jest w stanie wydać oceny aktualnej biomasy, TAC i kwoty kształtują się następująco:

a) w przypadku gdy STECF zaleca, aby połowy sardeli ograniczyć do maksymalnie niskiego poziomu, TAC i kwoty odpowiadają obniżonej o 25 % wartości TAC i kwot obowiązujących w poprzednim okresie połowu;

b) we wszystkich pozostałych przypadkach TAC i kwoty odpowiadają liczbie ton obowiązującej w poprzednim okresie połowu.

3. Każdego roku Komisja informuje zainteresowane państwa członkowskie o opinii STECF i potwierdza odpowiadające tej opinii TAC i kwoty zgodnie z załącznikiem I, które to TAC i kwoty obowiązują w okresie połowu zaczynającym się z dniem 1 lipca danego roku i publikowane są w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej oraz na stronie internetowej Komisji. Jeśli to konieczne, Komisja zakomunikuje do dnia 1 lipca każdego roku orientacyjny TAC, w oczekiwaniu na ustanowienie stałego TAC w ciągu piętnastu dni od rozpoczęcia sezonu.

Artykuł  6

Przekazanie uprawnień

W przypadku gdy STECF informuje, że ostrożnościowy poziom biomasy, o którym mowa w art. 3, lub poziomy TAC ustalone w załączniku I stosownie do właściwych poziomów biomasy nie są już odpowiednie dla umożliwienia zrównoważonej eksploatacji stada sardeli, Komisja może przyjąć w drodze aktów delegowanych nowe wartości dla tych poziomów ▐ zgodnie z art. 7 i z warunkami ustanowionymi w art.8i 9.

Artykuł  7

Wykonanie przekazania

1. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 6, przyznaje się Komisji na okres trzech lat od ...⁽⁸⁾. Komisja sporządza sprawozdanie w odniesieniu do przekazanych uprawnień nie później niż sześć miesięcy przed upływem tego trzyletniego okresu. Delegacja uprawnień jest automatycznie przedłużana na ten sam okres, chyba że Parlament Europejski lub Rada wycofają ją zgodnie z art. 8.

2. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja informuje o nim jednocześnie Parlament Europejski i Radę.

3. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych przyznane Komisji z zastrzeżeniem warunków określonych w art. 8 i 9.

Artykuł  8

Odwołanie przekazania uprawnień

1. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 6, może być w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub Radę.

2. Instytucja, która wszczęła procedurę wewnętrzną mającą na celu podjęcie decyzji o ewentualnym odwołaniu przekazanych uprawnień, dokłada starań o powiadomienie drugiej instytucji i Komisji w rozsądnym czasie przed podjęciem ostatecznej decyzji, określając, które przekazane uprawnienia mogłyby zostać odwołane, i wskazując ewentualne przyczyny takiego odwołania.

3. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie uprawnień określonych w tej decyzji. Wchodzi ona w życie natychmiast lub z dniem w niej określonym. Nie narusza ona ważności już obowiązujących aktów delegowanych. Jest ona publikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł  9

Sprzeciw wobec aktów delegowanych

1. Parlament Europejski lub Rada mogą wyrazić sprzeciw wobec aktu delegowanego w terminie dwóch miesięcy, licząc od daty zawiadomienia.

Z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady termin ten wydłuża się o dwa miesiące.

2. Jeżeli ani Parlament Europejski ani Rada nie wyrażą sprzeciwu wobec aktu delegowanego w terminie, o którym mowa w ust. 1, jest on publikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej oraz wchodzi w życie z dniem podanym w tym akcie.

Akt delegowany może zostać opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i wejść w życie przed upływem tego terminu, jeżeli zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformują Komisję, że nie zamierzają wyrażać sprzeciwu.

3. Jeżeli Parlament Europejski lub Rada wyraża sprzeciw wobec przyjętego aktu delegowanego w terminie, o którym mowa ust. 1, nie wchodzi on w życie. Instytucja, która wyraża sprzeciw wobec aktu delegowanego, podaje powody sprzeciwu.

▐

ROZDZIAŁ  IV

MONITOROWANIE, INSPEKCJA I NADZÓR

Artykuł  10

Związek z rozporządzeniem (WE) nr 1224/2009

Środki kontroli przewidziane w niniejszym rozdziale stosuje się dodatkowo w stosunku do środków przewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 1224/2009 i przepisach wykonawczych do tego rozporządzenia.

Artykuł  11

Specjalne zezwolenie połowowe

1. Aby podjąć połów sardeli w Zatoce Biskajskiej, statki muszą posiadać specjalne zezwolenia połowowe, wydawane zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1627/94 z dnia 27 czerwca 1994 r. ustanawiającym ogólne przepisy dotyczące specjalnych zezwoleń połowowych⁽⁹⁾.

2. Statkom rybackim nieposiadającym zezwolenia połowowego, o którym mowa w ust. 1, które znalazły się na obszarze ICES wyszczególnionym w art. 2 podczas rejsu połowowego, zabrania się prowadzenia w czasie tego rejsu połowów sardeli lub przechowywania jakiejkolwiek ilości ryb tego gatunku.

3. Przed rozpoczęciem działalności połowowej w dowolnym okresie połowu państwa członkowskie sporządzają wykaz statków posiadających specjalne pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, i udostępniają go na swojej oficjalnej stronie internetowej Komisji oraz innym państwom członkowskim przekazując im link internetowy do tejże strony internetowej. Państwa członkowskie uaktualniają wykaz na bieżąco i bezzwłocznie informują Komisję oraz inne państwa członkowskie o wszelkich zmianach pierwotnego linku do strony internetowej.

Artykuł  12

Systemy monitorowania statków

Oprócz art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009, obowiązki ustanowione w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 2244/2003 mają zastosowanie do statków nieprzekraczających 15 metrów całkowitej długości. Art. 9 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 nie stosuje się.

Artykuł  13

Kontrole krzyżowe

Przy zatwierdzaniu danych zgodnie z art. 109 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 w odniesieniu do sardeli organy państw członkowskich uprawnione do monitorowania rybołówstwa kładą szczególny nacisk na ewentualność zgłaszania innych gatunków jako sardeli i odwrotnie.

▐

▐

Artykuł  14

Uprzednie powiadomienie przed wyładunkiem

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 17 ust. 1 oraz art. 18 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 limit czasowy na uprzednie powiadomienie właściwych organów państwa członkowskiego bandery lub przybrzeżnego państwa członkowskiego ustanawia się na jedną godzinę przed szacowanym czasem przybycia do portu.

2. Właściwe organy państwa członkowskiego, w którym ma zostać wyładowana więcej niż jedna tona sardeli, mogą zażądać, by wyładunek znajdującego się na statku połowu nie rozpoczął się przed uzyskaniem zezwolenia od odnośnych organów. Jednakże, wyładunki nie powinny być odkładane w sposób mogący spowodować pogorszenie jakości ryb lub obniżenie ich wartości rynkowej.

▐

Artykuł  15

Wyznaczone porty

▐

Władze krajowe i regionalne każdego państwa członkowskiego wyznaczają porty, w których może odbyć się wyładunek sardeli przekraczający jedną tonę.

▐

Artykuł  16

Margines tolerancji przy szacowaniu ilości wpisanych do dziennika połowowego

Zgodnie z art. 14 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 dopuszczalny margines tolerancji w szacowaniu ilości, w kilogramach ryb zatrzymanych na statku, wynosi 10 % ilości wskazanej w dzienniku pokładowym.

Artykuł  17

Osobne sztauowanie sardeli

Zabrania się przechowywania na wspólnotowym statku rybackim w jakimkolwiek pojemniku jakichkolwiek ilości sardeli zmieszanej z innymi gatunkami organizmów morskich. Pojemniki zawierające sardelę są sztauowane w ładowni oddzielnie od innych pojemników.

▐

Artykuł  18

Krajowe programy kontroli

▐

1. Co najmniej raz w ciągu roku Komisja zwołuje posiedzenie Komitetu ds. Rybołówstwa i Akwakultury w celu przeprowadzenia oceny stosowania oraz wyników krajowych programów kontroli.

2. Komisja udziela informacji o stosowaniu oraz wynikach krajowych programów kontroli Regionalnemu Komitetowi Doradczemu ds. Wód Południowo-Zachodnich.

▐

Artykuł  19

Szczegółowy program kontroli i inspekcji

Komisja może podejmować decyzje dotyczące szczegółowego programu kontroli i inspekcji zgodnie z art. 95 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

ROZDZIAŁ  V

DZIAŁANIA NASTĘPCZE

Artykuł  20

Ocena planu

Komisja - na podstawie opinii STECF i po konsultacji z odpowiednim regionalnym komitetem doradczym - ocenia oddziaływanie planu na stado sardeli i połowy eksploatujące to stado najpóźniej w trzecim roku stosowania niniejszego rozporządzenia, a następnie każdego trzeciego roku stosowania niniejszego rozporządzenia oraz, w odpowiednich przypadkach, proponuje odpowiednie środki w celu zmiany planu.

Rozdział  VII

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł  21

Pomoc z Europejskiego Funduszu Rybackiego

1. W okresach połowu, w których liczebność stada jest niższa od ostrożnościowego poziomu biomasy, plan jest uznawany za plan odbudowy w rozumieniu art. 5 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 oraz do celów art. 21 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (WE) nr 1198/2006.

2. W okresach połowu, w których liczebność stada jest równa ostrożnościowemu poziomowi biomasy lub wyższa od niego, plan jest uznawany za plan zarządzania w rozumieniu art. 6 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 oraz do celów art. 21 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (WE) nr 1198/2006.

Artykuł  22

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w

W imieniu Parlamentu Europejskiego	W imieniu Rady
Przewodniczący	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 354 z 28.12.2010, s. 69.

⁽²⁾ Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 23 listopada 2010 r.

⁽³⁾ Dz.U. L 358 z 31.12.2002, s. 59.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 333 z 20.12.2003, s. 17.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 223 z 15.8.2006, s. 1.

⁽⁷⁾ Dz.U. L 358 z 31.12.2002, s. 59.

⁽⁸⁾ Data wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

⁽⁹⁾ Dz.U. L 171 z 6.7.1994, s. 7.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

 Poziomy TAC przedstawione w poniższej tabeli zostały obliczone według następującego wzoru:

grafika

Poziomy aktualnej biomasy oraz odpowiadające im poziomy TAC i kwot

Szacowana aktualna biomasa (w tonach)	Właściwy TAC (w tonach)	Kwoty (w tonach)
		Francja	Hiszpania
24 000 lub mniej	0	0	0
24 001 - 33 000	7 000	700	6 300
33 001 - 34 000	10 200	1 020	9 180
34 001 - 35 000	10 500	1 050	9 450
35 001 - 36 000	10 800	1 080	9 720
36 001 - 37 000	11 100	1 110	9 990
37 001 - 38 000	11 400	1 140	10 260
38 001 - 39 000	11 700	1 170	10 530
39 001 - 40 000	12 000	1 200	10 800
40 001 - 41 000	12 300	1 230	11 070
41 001 - 42 000	12 600	1 260	11 340
42 001 - 43 000	12 900	1 290	11 610
43 001 - 44 000	13 200	1 320	11 880
44 001 - 45 000	13 500	1 350	12 150
45 001 - 46 000	13 800	1 380	12 420
46 001 - 47 000	14 100	1 410	12 690
47 001 - 48 000	14 400	1 440	12 960
48 001 - 49 000	14 700	1 470	13 230
49 001 - 50 000	15 000	1 500	13 500
50 001 - 51 000	15 300	1 530	13 770
51 001 - 52 000	15 600	1 560	14 040
52 001 - 53 000	15 900	1 590	14 310
53 001 - 54 000	16 200	1 620	14 580
54 001 - 55 000	16 500	1 650	14 850
55 001 - 56 000	16 800	1 680	15 120
56 001 - 57 000	17 100	1 710	15 390
57 001 - 58 000	17 400	1 740	15 660
58 001 - 59 000	17 700	1 770	15 930
59 001 - 60 000	18 000	1 800	16 200
60 001 - 61 000	18 300	1 830	16 470
61 001 - 62 000	18 600	1 860	16 740
62 001 - 63 000	18 900	1 890	17 010
63 001 - 64 000	19 200	1 920	17 280
64 001 - 65 000	19 500	1 950	17 550
65 001 - 66 000	19 800	1 980	17 820
66 001 - 67 000	20 100	2 010	18 090
67 001 - 68 000	20 400	2 040	18 360
68 001 - 69 000	20 700	2 070	18 630
69 001 - 70 000	21 000	2 100	18 900
70 001 - 71 000	21 300	2 130	19 170
71 001 - 72 000	21 600	2 160	19 440
72 001 - 73 000	21 900	2 190	19 710
73 001 - 74 000	22 200	2 220	19 980
74 001 - 75 000	22 500	2 250	20 250
75 001 - 76 000	22 800	2 280	20 520
76 001 - 77 000	23 100	2 310	20 790
77 001 - 78 000	23 400	2 340	21 060
78 001 - 79 000	23 700	2 370	21 330
79 001 - 80 000	24 000	2 400	21 600
80 001 - 81 000	24 300	2 430	21 870
81 001 - 82 000	24 600	2 460	22 140
82 001 - 83 000	24 900	2 490	22 410
83 001 - 84 000	25 200	2 520	22 680
84 001 - 85 000	25 500	2 550	22 950
85 001 - 86 000	25 800	2 580	23 220
86 001 - 87 000	26 100	2 610	23 490
87 001 - 88 000	26 400	2 640	23 760
88 001 - 89 000	26 700	2 670	24 030
89 001 - 90 000	27 000	2 700	24 300
90 001 - 91 000	27 300	2 730	24 570
91 001 - 92 000	27 600	2 760	24 840
92 001 - 93 000	27 900	2 790	25 110
93 001 - 94 000	28 200	2 820	25 380
94 001 - 95 000	28 500	2 850	25 650
95 001 - 96 000	28 800	2 880	25 920
96 001 - 97 000	29 100	2 910	26 190
97 001 - 98 000	29 400	2 940	26 460
98 001 - 99 000	29 700	2 970	26 730
99 001 - 100 000	30 000	3 000	27 000
Ponad 100 000	33 000	3 300	29 700

ZAŁĄCZNIK  II

 TREŚĆ KRAJOWYCH PROGRAMÓW KONTROLI

W krajowych programach kontroli należy określić, między innymi:

1. ŚRODKI KONTROLI

Zasoby ludzkie

1.1. Liczba inspektorów na lądzie i na morzu oraz okresy i strefy ich rozmieszczenia.

Środki techniczne

1.2. Liczba statków i samolotów patrolowych oraz okresy i strefy ich rozmieszczenia.

Środki finansowe

1.3. Środki z budżetu przeznaczone na rozmieszczenie zasobów ludzkich, statków i samolotów patrolowych.

2. ELEKTRONICZNY ZAPIS I PRZEKAZ INFORMACJI ZWIĄZANYCH Z DZIAŁALNOŚCIĄ POŁOWOWĄ

Opis systemów wprowadzonych w celu zapewnienia przestrzegania art. 13, 15 i 17.

3. WYZNACZENIE PORTÓW

W stosownych przypadkach, wykaz portów wyznaczonych do wyładunku sardeli, zgodnie z art. 16.

4. POWIADOMIENIE PRZED WYŁADUNKIEM

Opis systemów wprowadzonych w celu zapewnienia zgodności z art. 14.

5. KONTROLA WYŁADUNKÓW

Opis urządzeń i systemów wprowadzonych w celu zapewnienia zgodności z art. 14, 15 i 16.

6. PROCEDURY INSPEKCJI

Krajowe programy kontroli określają procedury, jakie należy stosować:

a) przy przeprowadzaniu inspekcji na morzu i na lądzie;

b) przy wymianie informacji z właściwymi organami wyznaczonymi przez inne państwa członkowskie jako odpowiedzialnymi za krajowy program kontroli w odniesieniu do sardeli;

c) przy wspólnym nadzorze i wymianie inspektorów, w tym przy określaniu uprawnień i kompetencji inspektorów prowadzących działania na wodach innych państw członkowskich.

ZAŁĄCZNIK  III

 SZCZEGÓŁOWE WARTOŚCI ODNIESIENIA DLA INSPEKCJI

CEL

1. Każde państwo członkowskie określa szczegółowe wartości odniesienia dla inspekcji zgodnie z niniejszym załącznikiem.

STRATEGIA

2. Inspekcja i nadzór działalności połowowej koncentrują się na statkach, które prawdopodobnie będą prowadzić połowy sardeli. Inspekcje wyrywkowe stosuje się w odniesieniu do transportu i wprowadzania na rynek sardeli jako uzupełniający mechanizm kontroli krzyżowej, w celu zbadania skuteczności inspekcji i nadzoru.

PRIORYTETY

3. Różnym rodzajom narzędzi połowowych przypisuje się różne poziomy znaczenia, zależnie od stopnia, w jakim ograniczenia w uprawnieniach do połowów wpływają na floty. W związku z tym każde państwo członkowskie określa priorytety szczegółowe.

WARTOŚCI DOCELOWE

4. Najpóźniej miesiąc od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia państwa członkowskie zobowiązane są wdrożyć swoje harmonogramy inspekcji uwzględniające cele wyznaczone poniżej.

Państwa członkowskie określają i opisują strategię wyboru prób losowych, którą zamierzają stosować.

Na wniosek Komisja może uzyskać dostęp do planu prób losowych stosowanego przez państwo członkowskie.

a) Poziom inspekcji w portach

Zasadniczo dokładność, jaką należy osiągnąć, powinna odpowiadać co najmniej dokładności, jaka zostałaby osiągnięta przy zastosowaniu prostej metody wyboru losowego, przy czym inspekcją powinno zostać objętych 20 % liczby wszystkich wyładunków sardeli w danym państwie członkowskim.

b) Poziom kontroli w odniesieniu do wprowadzania do obrotu Inspekcja 5 % ilości sardeli oferowanej do sprzedaży na aukcjach.

c) Poziom kontroli na morzu

Elastyczna wartość odniesienia: do określenia po szczegółowej analizie działalności połowowej w każdym obszarze. Wartością odniesienia dla inspekcji na morzu jest liczba dni patrolowania obszarów zarządzania sardelą, z możliwością ustalenia odrębnej wartości odniesienia dla dni patrolowania określonych obszarów.

d) Poziom nadzoru z powietrza

Elastyczna wartość odniesienia: do określenia po szczegółowej analizie działalności połowowej w każdym obszarze oraz uwzględniająca zasoby będące do dyspozycji państwa członkowskiego.