Opinia w sprawie sprawozdania Komisji "Sprawozdanie dotyczące polityki konkurencji za rok 2008".
Dz.U.UE.C.2011.44.143
Akt nienormatywnyCOM(2009) 374 wersja ostateczna
(2011/C 44/24)
(Dz.U.UE C z dnia 11 lutego 2011 r.)
Sprawozdawca: Arno METZLER
Dnia 23 lipca 2009 r. Komisja Europejska, działając na podstawie art. 262 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, postanowiła zasięgnąć opinii Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego w sprawie
sprawozdania Komisji "Sprawozdanie dotyczące polityki konkurencji za rok 2008"
COM(2009) 374 wersja ostateczna.
Sekcja Jednolitego Rynku, Produkcji i Konsumpcji, której powierzono przygotowanie prac Komitetu w tej sprawie, przyjęła swoją opinię 15 czerwca 2010 r.
Na 464. sesji plenarnej w dniach 14-15 lipca 2010 r. (posiedzenie z 14 lipca 2010 r.) Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny stosunkiem głosów 111 do 1 - 8 osób wstrzymało się od głosu - przyjął następującą opinię:
1. Streszczenie i wnioski
1.1 EKES z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Komisja po raz pierwszy poświęciła cały rozdział problematyce konsumentów w kontekście zwalczania karteli. Pragnie też przypomnieć o wciąż czekającej na wdrożenie procedurze roszczeń zbiorowych. Ponadto należy także podkreślić znaczenie oraz wpływ prawa konkurencji i prawa antymonopolowego w innych dziedzinach europejskiego społeczeństwa obywatelskiego i życia gospodarczego. Powinno się w przyszłości sporządzać sprawozdania na ten temat.
1.2 EKES przyjmuje z zadowoleniem i popiera starania Komisji, by przy wycofywaniu pomocy państwa i gwarancji rządowych mieć na uwadze przywrócenie równych warunków konkurencji na europejskich rynkach i wprowadzenie ich w życie. Komitet jest przekonany, że ma to podstawowe znaczenie dla wiarygodności europejskiego prawa konkurencji.
1.3 EKES zachęca Komisję, by poczyniła szersze i usilniejsze starania, by dzięki lepszej komunikacji przybliżyć właśnie te aspekty swego działania obywatelom Europy.
1.4 EKES prosi Komisję o wyjaśnienie, czy i w jakim stopniu ma zamiar - w wyniku swoich doświadczeń w ramach związanego z kryzysem koniecznego wspomagania gospodarki realnej i sektora finansowego z wykorzystaniem pomocy państwa - wprowadzić zmiany przepisów i dotychczasowych wytycznych. Komitet ma nadzieję, że z informacji tych będzie można wywnioskować, jak Komisja będzie postępować w przypadku przyszłej pomocy państwa dla systemowo ważnych gałęzi przemysłu (przemysłu motoryzacyjnego itp.).
W kwestiach dotyczących konkurencji należy brać pod uwagę także okoliczności i wymogi związane z globalizacją.
1.5 EKES podkreśla swe zdanie zawarte w opinii dotyczącej sprawozdania za 2007 r., że Komisja powinna zwrócić uwagę na znaczenie dumpingu socjalnego i nieprzestrzegania przepisów dotyczących bezpieczeństwa pracy itp. oraz przedstawić wyniki takich analiz. Powinno to być priorytetem zwłaszcza w odniesieniu do sektora transportu.
2. Treść sprawozdania dotyczącego konkurencji za rok 2008
2.1 W sprawozdaniu Komisji Europejskiej dotyczącym 2008 r. zwraca się szczególną uwagę na kartele i ochronę konsumentów. Na przykładzie kartelu bananowego czy kartelu dotyczącego szkła samochodowego (postępowanie z 2008 r.) Komisja pokazała, jak niekorzystny wpływ mają kartele producentów na konsumentów i płacone przez nich ceny, a także na potencjał innowacyjny danej branży.
Komisja pokazała, że instrumenty z programu łagodzenia kar są skuteczne. Stworzenie możliwości obniżenia wysokości grzywny w przypadku gotowości do współpracy przy wykrywaniu karteli ma pozytywny wpływ na pracę Komisji i powodzenie jej działań. Komisja wyjaśnia, jak nakładanie wysokich grzywien wspiera ogólne zapobiegawcze oddziaływanie przepisów prawa antymonopolowego i prawa gospodarczego.
2.2 W 2008 r. Komisja nadal stanowczo egzekwowała prawo antymonopolowe i nałożyła na 34 przedsiębiorstwa grzywny o łącznej wysokości 2 271 mld EUR w siedmiu sprawach dotyczących karteli.
W 2008 r. Komisja dokonała również szacunków szkód. Przyjrzała się 18 kartelom, które były przedmiotem decyzji Komisji w latach 2005-2007. Założyła zawyżenie cen produktów wytwarzanych przez uczestników tych karteli o 5-15 % i oszacowała wyrządzoną szkodę na od około 4 mld EUR do 11 mld EUR.
W swych badaniach brytyjski urząd ochrony konkurencji (Office of Fair Trading, OFT) wskazał, że na każdy wykryty kartel przypada pięć karteli, które nie powstały lub z których zrezygnowano. Zgodnie z tym założeniem w wyniku decyzji podjętych w latach 2005-2007 w odniesieniu do 18 karteli, w tym dzięki ich oddziaływaniu odstraszającemu, udało się prawdopodobnie uniknąć dalszych szkód dla konsumentów rzędu 60 mld EUR.
3. Instrumenty
3.1 Przepisy antymonopolowe - art. 81 i 82 TWE
3.1.1 2 kwietnia 2008 r. Komisja przyjęła Białą księgę w sprawie roszczeń o naprawienie szkody wynikłej z naruszenia wspólnotowego prawa ochrony konkurencji. Ze względu na instrument indywidualnej skargi przeciwko naruszającemu prawo antymonopolowe, ten projekt Komisji Europejskiej z dziedziny prawa antymonopolowego i prawa konkurencji był szeroko dyskutowany. EKES opowiedział się za instrumentem wspólnotowym harmonizującym niektóre aspekty indywidualnych i zbiorowych roszczeń o naprawienie szkody wynikłej z naruszenia art. 101 i 102 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
Ponadto Komisja wprowadziła uproszczone postępowanie pojednawcze w dziedzinie egzekwowania prawa antymonopolowego. Pakiet regulacji dotyczący postępowań ugodowych, który wszedł w życie 1 lipca 2008 r., składa się z rozporządzenia Komisji oraz obwieszczenia Komisji. Rozsądni uczestnicy kartelu, którzy po rozpoczęciu postępowania i zapoznaniu się z dowodami "przyznają się do winy", mogą uzyskać zmniejszenie grzywny o 10 %. Faktycznie jest to uproszczenie.
3.1.2 Również w 2008 r. Komisja wydała wytyczne w sprawie swych priorytetów przy stosowaniu art. 82 w przypadku szkodliwych działań o charakterze praktyki wyłączającej, podejmowanych przez przedsiębiorstwa dominujące. Komisja określiła tu ramy analityczne, które będzie stosować przy podejmowaniu decyzji w celu zrozumienia i wyjaśnienia procesu zachodzenia szkody dla konsumentów.
3.1.3 W ciągu 2008 r. Komisja rozpoczęła lub kontynuowała przegląd rozporządzenia w sprawie wyłączeń grupowych mającego zastosowanie do porozumień wertykalnych, rozporządzenia w sprawie wyłączeń grupowych w sektorze motoryzacyjnym oraz rozporządzenia w sprawie wyłączeń grupowych w sektorze ubezpieczeniowym.
3.1.4 Stosowanie przepisów w kwestiach prawa autorskiego innych niż dotyczące karteli
3.1.4.1 W 2008 r. Komisja zakazała Międzynarodowej Konfederacji Stowarzyszeń Autorów i Kompozytorów (CISAC) utrzymywania ograniczeń poprzez umieszczanie klauzuli wyłączności we wzajemnych umowach dwustronnych, a tym samym wprowadzania ograniczeń na bazie granic państwowych.
3.1.4.2 Komisja podjęła także działania, jeśli chodzi o kwestię nadużywania pozycji dominującej, i nałożyła na Microsoft ostateczną karę pieniężną w wysokości 899 mln EUR. Spór sądowy w tej sprawie udało się zakończyć w grudniu 2009 r.
3.2 Środki państwowe: przedsiębiorstwa publiczne lub przedsiębiorstwa posiadające prawa wyłączne lub specjalne
3.2.1 Zgodnie z art. 86 traktatu WE także sektor publiczny jest przedmiotem europejskiej polityki konkurencji.
Komisja zabrała głos w tej dziedzinie, przyjmując decyzje dotyczące monopolu pocztowego i gospodarki energetycznej.
3.3 Kontrola koncentracji i monitorowanie środków zaradczych
3.3.1 Zawiadomienie o środkach zaradczych
W tej dziedzinie Komisja przyjęła w październiku 2008 r. nowe zawiadomienie oraz rozporządzenie wykonawcze. Ich celem jest poprawa odczuwalności ochrony konsumentów, w tym także uzyskanie niższych cen, np. dzięki ostrzejszym wymogom dotyczącym informowania oraz systematyzacji informacji, które muszą towarzyszyć produktowi.
3.3.2 Egzekwowanie przepisów
Komisja wyjaśniła także, jakie środki przedsięwzięto i jakie działania prowadzono w celu ochrony konsumentów. W 2008 r. liczba zgłoszonych Komisji przypadków (połączeń i zmowy) ponownie była bardzo wysoka i osiągnęła poziom 347 zgłoszeń. Komisja przyjęła 340 decyzji ostatecznych.
3.4 Kontrola pomocy państwa, kształtowanie zasad polityki konkurencji
3.4.1 W 2008 r. Komisja stwierdziła tu największą potrzebę i konieczność zmian. W kontekście kryzysu finansowego skupiła się na kontynuacji wdrażania planu działań w zakresie pomocy państwa. Opublikowała trzy komunikaty dotyczące roli pomocy państwa w kontekście kryzysu i procesu ożywienia gospodarczego.
3.4.2 Jeśli chodzi o generalny rozwój zasad polityki konkurencji, Komisja przyjęła, zgodnie z zapowiedziami, plan wdrażania ogólnego rozporządzenia w sprawie wyłączeń grupowych.
3.4.3 Obwieszczenia w sprawie pomocy państwa w formie gwarancji (Dz.U. C 155, 20.6.2008 i Dz.U. C 244, 25.9.2008) określają metodykę obliczania elementu pomocy w gwarancji i wyznaczają uproszczone zasady dla MŚP.
3.4.4 W 2008 r. Komisja kontynuowała także starania na rzecz poprawy egzekwowania i monitorowania decyzji w sprawie pomocy państwa. Dążyła do pokazania, dzięki zawiadomieniu dotyczącemu wdrażania decyzji nakazujących odzyskanie pomocy oraz ich skutecznemu i natychmiastowemu wykonywaniu, że chce i może ograniczać oddziaływanie pomocy państwa.
Jak zapowiedziano w planie działań, Komisja wszczęła postępowanie w pięciu przypadkach zgodnie z art. 88 ust. 2 i w ośmiu przypadkach zgodnie z art. 228 ust. 2 Traktatu UE przeciwko państwom, które nie wdrożyły w wystarczającym stopniu decyzji nakazujących odzyskanie pomocy.
3.4.5 Tabela wyników w dziedzinie pomocy państwa z 2008 r. pokazuje, że państwa członkowskie UE postępują zgodnie z życzeniem Komisji dotyczącym lepszego ukierunkowania pomocy. W 2007 r. państwa członkowskie przyznały średnio 80 % pomocy na cele horyzontalne.
3.4.6 Jeśli chodzi o wspólnotowe zasady ramowe dotyczące działalności badawczej, rozwojowej i innowacyjnej, DG ds. Konkurencji zajmowała się kwestiami pomocy państwa (88 przypadków).
W dziedzinie finansowania kapitału podwyższonego ryzyka w MŚP Komisja zatwierdziła 18 programów dotyczących kapitału podwyższonego ryzyka na podstawie wytycznych w sprawie kapitału podwyższonego ryzyka.
4. Sytuacja w poszczególnych sektorach
4.1 Energia i środowisko
Przedmiotem uwagi Komisji była koncentracja w sektorze energii i polityka ochrony środowiska w kontekście zmiany klimatu, w tym wspieranie przestawiania się na produkcję energii w procesach o niskiej emisji CO2. 10 października Rada ds. Energii osiągnęła kompromis polityczny.
Antymonopolowe postępowania wyjaśniające w tej dziedzinie koncentrują się na działaniach o charakterze praktyk wyłączających, nadużyciach przez wykorzystanie pozycji dominującej i zmowach. W szczególności kwestie przesyłu dla nowych dostawców energii stale są przedmiotem postępowania w prawie wszystkich państwach członkowskich UE.
4.2 Usługi finansowe
4.2.1 Pomoc dla sektora finansowego w 2008 r. miała znaczny wpływ na konkurencję w sektorze usług finansowych.
Komisja, wspólnie z państwami członkowskimi, powinna monitorować tę pomoc państwa.
4.2.2 Komisja wydała wytyczne w sprawie środków pomocy państwa. Zajmowała się odpowiednimi środkami służącymi dokapitalizowaniu banków oraz wprowadziła minimum mechanizmów zabezpieczających przed nadmiernym zakłóceniem konkurencji. Na podstawie tych regulacji zezwolono w odniesieniu do ponad 16 państw Wspólnoty Europejskiej i niezliczonych instytucji w tych państwach na konkretne środki dotyczące programów gwarancji, indywidualnych przypadków pomocy i pomocy w zakresie płynności.
4.2.3 Komisja działała przy tym, zgodnie z własną oceną, szybko, aby przywrócić zaufanie rynku.
4.2.4 Podejmując działania, pokazała, że prawo konkurencji jest skutecznym instrumentarium służącym pokonywaniu kryzysu.
4.3 Instrumenty na rzecz gospodarki realnej
4.3.1 Komisja dopuściła w odniesieniu do przedsiębiorstw "gospodarki realnej" pomoc państwa, gwarancje na kredyty, dotowane kredyty i pomoc na kapitał podwyższonego ryzyka.
Uproszczono również wymagania w zakresie wykazywania nieprawidłowości w działaniu rynku jako warunku udzielenia zgody na ubezpieczanie kredytów eksportowych.
4.4 Łączność elektroniczna
4.4.1 Komisja działała na rzecz przekształcania krajowych monopoli w konkurencyjne rynki. Zalecenie Komisji z 2007 r. przynosi skutki. W 2008 r. większość krajowych organów regulacyjnych stwierdziła, że specyfika warunków krajowych nie stanowi przeszkody.
4.4.2 W sektorze technologii informacyjnych udało się zakończyć duże postępowania lub doprowadzić je do stanu bliskiego zakończeniu. W swym sprawozdaniu Komisja zajmuje się procesem przechodzenia od naziemnego nadawania analogowego do nadawania cyfrowego, jak również poddaje ocenie finansowanie nadawców publicznych ze środków państwowych.
4.5 Transport
4.5.1 Komisja informuje o procedurze dotyczącej transportu kolejowego i transportu kombinowanego, jak również o wejściu w życie wytycznych dotyczących pomocy państwa na rzecz przedsiębiorstw kolejowych oraz o kontroli połączeń przedsiębiorstw i decyzjach mających na celu promowanie transportu kolejowego i transportu kombinowanego. Jeśli chodzi o transport morski, przedstawia perspektywę zakończenia procesu reform zasad konkurencji. Także w tej dziedzinie, podobnie jak w dziedzinie transportu lotniczego, przedmiotem szczególnych działań są usługi świadczone w ogólnym interesie gospodarczym.
Według Komisji można oczekiwać dalszych procesów koncentracji.
4.5.2 Brakuje uwag dotyczących przestrzegania standardów socjalnych w kontekście konkurencji w sektorze transportu.
4.6 Przemysł farmaceutyczny
4.6.1 Komisja kontrolowała ten sektor w związku z informacjami i wskazówkami. Analizowała w szczególności wprowadzanie do obrotu leków generycznych i stwierdziła ogólne osłabienie innowacji.
Zbadano ponadto 100 przedsiębiorstw i próby 219 cząsteczek chemicznych.
Komisja stwierdziła, że wprowadzenie jednego patentu wspólnotowego oraz ujednoliconej i wyspecjalizowanej władzy sądowniczej w dziedzinie patentów mogłoby być korzystne dla potencjału innowacyjności tej branży. Zgodnie ze sprawozdaniem Komisji należy uprościć procedury wydawania pozwoleń na dopuszczenie do obrotu oraz ustalania cen i refundacji, które są różne w poszczególnych państwach.
4.7 Żywność
4.7.1 W sektorze spożywczym i innych branżach zaopatrzeniowych Komisja nie stwierdziła tendencji do konsolidacji. Wydała także dwa komunikaty dotyczące cen żywności (COM(2008) 321 wersja ostateczna i COM(2008) 821 wersja ostateczna), które to potwierdzają.
5. Dział łącznikowy ds. konsumentów
5.1 DG ds. Konkurencji utworzyła w 2008 r. dział łącznikowy ds. konsumentów. Przekazuje on informacje pomocne dla lepszego zrozumienia rynków oraz otrzymuje informacje i wskazania dotyczące nieprawidłowego funkcjonowania rynku. Dział łącznikowy ds. konsumentów z powodzeniem przeprowadził konsultacje ze stowarzyszeniami konsumentów i wziął udział w debacie z EKES-em w trakcie sporządzania opinii z inicjatywy własnej w sprawie demokracji gospodarczej na rynku wewnętrznym, wyrażając nadzieję na kontynuację tego rodzaju współpracy, tak by zapewnić, że celem polityki konkurencji będzie dobrobyt konsumentów i ochrona wartości społeczeństwa obywatelskiego.
6. Europejska Sieć Konkurencji i sądy krajowe
6.1 W 2008 r. współpraca w ramach Europejskiej Sieci Konkurencji między krajowymi organami ds. konkurencji i dyrekcją generalną UE przebiegała bez zakłóceń i Komisja określiła ją jako sukces.
6.2 Tak samo oceniono pracę i współdziałanie z sądami krajowymi.
7. Działania na arenie międzynarodowej
7.1 Jeśli chodzi o współpracę międzynarodową, Komisja informuje w sprawozdaniu, że w 2008 r. współpracowała z Chinami i Koreą. Była aktywna w OECD oraz w Międzynarodowej Sieci Konkurencji.
8. Współpraca międzyinstytucjonalna
8.1 DG ds. Konkurencji podkreśla swe wyśmienite kontakty z PE, Radą i EKES-em.
9. Stanowisko EKES-u
9.1 Ochrona konsumentów
9.1.1 Komitet przyjmuje z zadowoleniem, że DG ds. Konkurencji położyła większy nacisk na kwestie ochrony konsumentów, zwłaszcza w Białej księdze w sprawie roszczeń o naprawienie szkody wynikłej z naruszenia wspólnotowego prawa ochrony konkurencji. Dokument ten zasługuje na poparcie ze strony EKES-u. Jednocześnie Komitet ubolewa, że upłynęły już dwa lata, a nadal nie zapewniono możliwości dochodzenia roszczeń zbiorowych w kontekście ochrony konsumentów. Możliwość ta została przewidziana w białej księdze i Komitet pozytywnie ustosunkował się do niej w różnych opiniach.
9.1.2 Komitet jest zdania, że podkreślenie współdziałania z ochroną konsumentów - przy nieograniczonej kontynuacji takich działań - nie może oznaczać zepchnięcia na dalszy plan idei i priorytetu, według których prawo antymonopolowe musi obejmować także inne aspekty niż tylko ochrona konsumentów, takie jak np.:
- zapewnienie dostępu do podstawowych praw i wolności;
- czuwanie nad tym, by siła gospodarcza ("zbyt duże, by upaść") nie zagroziła demokratycznym, wolnym strukturom;
- dbanie o to, by nie pojawiła się dominacja systemów czy sektorów;
- ochrona struktur MŚP.
9.2 Pomoc państwa
9.2.1 Komitet popiera starania, by monitorować państwa członkowskie przy wycofywaniu pożyczek i gwarancji z myślą o przywróceniu równych warunków konkurencji.
9.2.2 Na podstawie konkretnych sprawozdań dotyczących poszczególnych postępowań Komitet dostrzega, że dzięki nowemu pakietowi regulacji dotyczących postępowań ugodowych w sprawach kartelowych Komisja, wprowadzając nowe instrumenty, osiągnęła dobre rezultaty. Sądzi, że zwłaszcza prawo procesowe musi być stale dostosowywane do zmieniających się warunków.
9.2.3 Jeśli chodzi o sektor finansowy, to w najbliższych dziesięcioleciach wiarygodność europejskiego prawa konkurencji zostanie poddana próbie. Nie zostały przywrócone równe warunki konkurencji. Działania Komisji będą miały decydujący wpływ na zaufanie europejskich obywateli do instytucji i prawodawstwa UE.
9.2.4 Komitet wzywa Komisję Europejską, by przy kontrolowaniu pomocy państwa i nakładanych w związku z nią wymogach zwracała uwagę na to, by w sektorze finansowym dokapitalizowanie banków stale powiązane było z przywróceniem sprawnych przepływów środków finansowych i mechanizmów udzielania kredytów. Obciążanie budżetów publicznych można uzasadnić tylko wtedy, gdy beneficjenci trwale działają na rzecz realizacji celów z zakresu gospodarki realnej.
9.3 Komitet apeluje do Komisji, by wyjaśniła, czy i w jakim stopniu jej indywidualne podejście do każdego przypadku i uwzględnianie przez nią kwestii politycznych przy zezwalaniu na pomoc państwa dla sektora finansowego oznacza stałe odejście od stosowanych dotychczas zasad i reguł i czy w przyszłości zezwolenia zgodnie z art. 107 (2A3) będą możliwe także w odniesieniu do innych branż ważnych z punktu widzenia całego systemu, np. rynku pracy (przemysł motoryzacyjny).
9.4 Usługi świadczone w interesie ogólnym
9.4.1 Komitet popiera wysiłki Komisji na rzecz wprowadzenia uregulowań korzystnych dla konsumentów w przypadku dostaw elektryczności i gazu, usług telefonicznych i transportowych.
9.5 Transport
9.5.1 Komitet popiera starania Wspólnoty Europejskiej.
W odniesieniu do sprawozdania za 2007 r. Komitet stwierdził, że przestrzeganie przepisów socjalnych w tym sektorze wiąże się w pewnym aspekcie z konkurencją.
9.5.2 EKES domaga się, by w interesie pracowników sektora transportu zwrócić większą uwagę na tę kwestię. Ciągle jeszcze różnice w standardach socjalnych zakłócają konkurencję w europejskim sektorze transportu. Komitet jest zdania, że Komisja Europejska powinna w tej kwestii zająć bardziej zdecydowane stanowisko względem państw członkowskich.
9.6 Łączność elektroniczna i media
9.6.1 Komitet dostrzega tu wpływ zarówno na interesy obywateli, jak i na idee demokracji, przejrzystości, wolności wypowiedzi społeczeństwa obywatelskiego.
Należy je w większym stopniu uwzględniać jako cele.
9.7 Dział łącznikowy ds. konsumentów
9.7.1 Komitet z zadowoleniem przyjmuje utworzenie i funkcjonowanie działu łącznikowego ds. konsumentów i popiera jego dalsze rozbudowywanie przez Komisję.
9.8 Europejska sieć i współpraca państw członkowskich
9.8.1 EKES zauważa, że Europejska Sieć Konkurencji działa, i to zarówno wśród krajowych organów ds. konkurencji, jak i sądów.
9.8.2 Zdaniem Komitetu nie zwrócono jeszcze dostatecznej uwagi na międzynarodowe znaczenie prawa konkurencji.
9.8.3 Już w opinii w sprawie sprawozdania dotyczącego polityki konkurencji za 2007 r. EKES jasno mówił o tym, że z punktu widzenia prawa konkurencji istotne są kwestie takie jak dumping społeczny, nieprzestrzeganie prawa pracy i przepisów ochrony środowiska. Wezwał wówczas Komisję, by zawarła te kwestie w swym sprawozdaniu. Tymczasem nadal ich brakuje i należy temu zaradzić.
9.8.4 EKES apeluje do Komisji, by skoordynowała politykę przemysłową i politykę konkurencji.
9.9 Konkurencja a globalizacja
9.9.1 Komitet opowiada się za tym, by przy ocenianiu kwestii związanych z konkurencją brać pod uwagę aspekty globalizacji, w tym wytyczne GATT i WTO.
9.9.2 Zdaniem Komitetu w sprawozdaniu dotyczącym konkurencji za 2008 r. brakuje rozważenia kwestii zakłóceń konkurencji wynikających z posiadania przez państwa udziałów w holdingach finansowych, także poza UE. Ponadto powodem do zaniepokojenia są skutki wykupywania europejskich przedsiębiorstw przez fundusze innych państw - także spoza UE - oraz realizacja strategicznych interesów państwa za pośrednictwem inwestycji na rynku kapitałowym.
10. Konkurencja a prawa autorskie
10.1 W sprawozdaniu powinny były się znaleźć rozważania dotyczące związanych z konkurencją aspektów prawa autorskiego.
10.2 Prowadzenie sprawiedliwego i wolnego handlu z podmiotami naruszającymi prawa autorskie jest możliwe tylko w ograniczonym zakresie. W tej dziedzinie ważnym narzędziem jest także prawo konkurencji i Komisja powinna zwrócić na to uwagę.
11. Współpraca z innymi instytucjami europejskimi
11.1 Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny wyraża gotowość do współpracy.
Bruksela, 14 lipca 2010 r.
| Przewodniczący | |
| Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego | |
| Mario SEPI |