Opinia na temat wniosku w sprawie decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej i przedłużającej okres obowiązywania decyzji 804/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. ustanawiającej wspólnotowy program działań na rzecz wspierania działalności w dziedzinie ochrony interesów finansowych Wspólnoty (program Herkules II).
Dz.U.UE.C.2006.302.41
Akt nienormatywnyna temat wniosku w sprawie decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej i przedłużającej okres obowiązywania decyzji 804/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. ustanawiającej wspólnotowy program działań na rzecz wspierania działalności w dziedzinie ochrony interesów finansowych Wspólnoty (program Herkules II)
(przedstawiona na mocy art. 248 ust. 4 akapit drugi Traktatu WE)
(2006/C 302/02)
(Dz.U.UE C z dnia 12 grudnia 2006 r.)
TRYBUNAŁ OBRACHUNKOWY WSPÓLNOT EUROPEJSKICH
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 280 ust. 4,
uwzględniając wniosek w sprawie decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej wspólnotowy program działań na rzecz wspierania działalności w dziedzinie ochrony interesów finansowych Wspólnoty oraz przedłużającej okres obowiązywania tego programu(1),
uwzględniając fakt, że Rada w dniu 14 lipca 2006 r. zwróciła się do Trybunału o wydanie opinii na temat tego wniosku,
uwzględniając opinię nr 8/2003 Trybunału Obrachunkowego z dnia 11 listopada 2003 r. na temat pierwotnego wspólnotowego programu działań;
a także mając na uwadze, co następuje:
proponowana decyzja opiera się na art. 280 ust. 4 Traktatu, zgodnie z którym: "Rada (...) po konsultacji z Trybunałem Obrachunkowym, uchwala niezbędne środki w dziedzinach zapobiegania nadużyciom finansowym naruszającym interesy finansowe Wspólnoty i zwalczania tych nadużyć",
głównym celem wniosku Komisji jest przedłużenie okresu obowiązywania programu Herkules(2) o kolejne siedem lat (2007-2013). Przydzielenie orientacyjnej kwoty 98,5 mln euro pociąga za sobą wypłaty średnich rocznych transz w wysokości około 14 mln euro. Program ten zapewnia Europejskiemu Urzędowi ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) środki finansowe umożliwiające funkcjonowanie platformy usługowej, z której mogą korzystać państwa członkowskie w celu koordynacji walki z nadużyciami finansowymi na poziomie Unii Europejskiej(3),
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ OPINIĘ:
1. Główne sektory objęte programem (pomoc techniczna, działania szkoleniowe oraz wymiana informacji pomiędzy organami prawnymi w dziedzinie zwalczania nadużyć finansowych) nie zostały ocenione zgodnie z art. 27 ust. 3 rozporządzenia finansowego, który przewiduje monitorowanie osiągnięcia celów za pomocą wskaźników wydajności. Zamiast tego, realizację celów oceniano pod względem poziomu aktywności, bez odwoływania się do wymiernych wskaźników. W związku z tym trudno jest ustalić stopień osiągnięcia oczekiwanych wyników oraz określić znaczenie realizowanego programu.
2. Zgodnie z art. 7 lit. a) proponowanej decyzji OLAF zobowiązany jest najpóźniej do dnia 31 grudnia 2010 r. przygotować sprawozdanie na temat wykonania programu i celowości jego kontynuacji. Zgodnie z art. 7 lit. b) termin przygotowania oceny osiągnięcia celów programu został przesunięty na 31 grudnia 2014 r. W opinii Trybunału termin ten jest zbyt odległy. W związku z tym Trybunał uważa, że niezależna ocena winna być przedstawiona najpóźniej w 2010 r. i powinna zawierać śródokresową ocenę osiągnięcia celów programu. Ponadto informacje o sfinansowanych w ramach programu Herkules II działaniach oraz osiągniętych wynikach winny zostać ujęte w sprawozdaniu rocznym, który Komisja przedkłada zgodnie z art. 280 ust. 5 Traktatu. Ustanowione kryteria ogólne należy w załączniku dołączonym do wniosku uszczegółowić oraz uczynić je bardziej przejrzystymi w celu ułatwienia dokonania ostatecznej oceny programu.
3. Dzięki zamówieniom publicznym, o których mowa w tytule V rozporządzenia finansowego, Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) ma możliwość zarządzania tym programem. Procedurę tę należy przyjąć z zadowoleniem jako środek umożliwiający Urzędowi sprawowanie większej kontroli nad wykonaniem programu.
4. Struktura programu przedstawiona w ocenie skutków finansowych regulacji opisana została za pomocą celów operacyjnych, które z kolei rozbito na poszczególne działania. Na pierwszy rzut oka, struktura ta spełnia wymogi określone w art. 27 ust. 3 rozporządzenia finansowego. Jednakże struktura przedstawiona w ocenie skutków regulacji nie odpowiada strukturze zarządzania programem (składającej się z trzech elementów). Wyznaczenie koordynatora programu prawdopodobnie nie doprowadzi do lepszego naświetlenia kwestii osiągnięcia celów, które mają charakter zarówno formalny, jak i zróżnicowany, oraz realizacji działań, które nie odpowiadają rzeczywistej praktyce zarządzania. Byłoby zatem pożądane, aby wyznaczone cele przeformułować i ściślej związać je z celami, do których faktycznie dąży kierownictwo. Jeżeli tak się nie stanie, wdrożenie wskaźników wydajności może okazać się trudne.
5. W następstwie działań podjętych przez OLAF w zakresie zwalczania przemytu papierosów, w dniu 9 czerwca 2004 r. podpisano umowę, której stronami były: Komisja, dziesięć państw członkowskich oraz jeden z głównych producentów w branży tytoniowej(4). Zgodnie z umową producent ten zgodził się wypłacić w przeciągu 12 lat sumę około 1.250 mln USD. Suma ta, przeznaczona do podziału między Komisję a kraje będące sygnatariuszami umowy, służyć będzie w szczególności jako "dodatkowe źródło funduszy na inicjatywy, które mają na celu zwalczanie przemytu i podrabiania papierosów". Roczny budżet programu Herkules II obejmuje zatem kwotę prawie 6 mln euro z tytułu tej umowy. Wprawdzie zapewnienie dodatkowych funduszy na zwalczanie nadużyć finansowych w branży tytoniowej należy przyjąć z zadowoleniem, trzeba również podjąć odpowiednie działania w celu zagwarantowania odpowiednich środków na zwalczanie nadużyć finansowych w innych, równie wrażliwych sektorach.
Niniejsza opinia została przyjęta przez Trybunał Obrachunkowy w Luksemburgu na posiedzeniu w dniu 26 października 2006 r.
| W imieniu Trybunału Obrachunkowego | |
| Hubert WEBER | |
| Prezes |
______
(1) COM(2006) 339 wersja ostateczna z dnia 28 czerwca 2006 r.
(2) Decyzja nr 804/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 143 z 30.4.2004, str.9).
(3) Sprawozdanie specjalne nr 1/2005 Trybunału Obrachunkowego, pkt 50 i 76 (Dz.U. C 202 z 18.8.2005).
(4) Philip Morris Group (PMI).