Opinia na temat wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie wymiany informacji pochodzących z rejestrów karnych (COM (2004) 664 końcowy z 13 października 2004 r.).
Dz.U.UE.C.2005.58.3
Akt nienormatywny(2005/C 58/03)
(Dz.U.UE C z dnia 8 marca 2005 r.)
EUROPEJSKI INSPEKTOR OCHRONY DANYCH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 286,
uwzględniając Kartę Praw Podstawowych Unii Europejskiej, a w szczególności jej art. 8,
uwzględniając dyrektywę 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie tych danych, a w szczególności jej art. 41,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ OPINIĘ:
A.
Wprowadzenie
Wprowadzenie
B.
Główne elementy wniosku widziane z perspektywy ochrony danych.
Główne elementy wniosku widziane z perspektywy ochrony danych.
– art. 3 przewiduje informowanie (Państw Członkowskich) z własnej inicjatywy o wyrokach skazujących obywateli Państw Członkowskich,
– art. 4 dotyczy wniosków o przekazanie informacji o wyrokach skazujących.
Oba przepisy wywodzą się z Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych (Rada Europy, 1959) oraz Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych pomiędzy Państwami Członkowskimi z 2000 r., która do dzisiaj nie weszła w życie. Głównym nowym elementem tekstu jest to, że wymiana informacji powinna odbywać się w krótkich terminach i w sposób sformalizowany. Ponadto, Państwa Członkowskie wyznaczają centralny organ.
Należy ocenić ten szeroki zakres w świetle zasadniczych różnic istniejących w ustawodawstwie Państw Członkowskich dotyczącym rejestrów karnych. Różnice te istnieją w przypadku wyroków, które trzeba wprowadzić do rejestrów karnych, ograniczeń czasowych dotyczących przechowywania wyroków skazujących w takich rejestrach oraz informacji pochodzących z rejestrów karnych, które mają być przekazane stronom trzecim oraz celów w jakich informacje te mogą być przekazane. W skrócie wniosek przewiduje wymianę informacji oraz skoordynowanie informacji w niejednorodnym środowisku prawnym.
Można wystąpić z wnioskiem o przekazanie danych w celach postępowania karnego ale też z innych powodów (zgodnie z prawem państwa - wnioskującego). Państwo, do którego skierowany jest wniosek może w takim wypadku ograniczyć przekazanie informacji i może zwrócić się do państwa - wnioskodawcy z prośbą o wyjaśnienie, do jakich celów potrzebna jest ta informacja. Wniosek nie daje żadnej innej gwarancji w zakresie równego traktowania podmiotów danych.
Artykułu dotyczącego ochrony danych nie stosuje się do informowania z własnej inicjatywy o wyrokach skazujących (zgodnie z art. 3), co oznacza, że nie ma ograniczeń celów, do jakich informacja taka może być wykorzystana.
C.
Analiza wpływu
Analiza wpływu
– Wpływ wniosku na istniejący poziom ochrony danych jest ograniczony, ponieważ wymiana informacji pochodzących z rejestrów karnych jest już przewidziana w międzynarodowej umowie, która jest wiążąca dla Państw Członkowskich.
– Jednakże, wniosek wykracza poza istniejące ramy prawne w takim zakresie, w jakim postuluje o natychmiastową wymianę informacji o szerokim zakresie, w szczególności poprzez wprowadzenie organu centralnego w każdym Państwie Członkowskim, (na temat istotnych przestępstw oraz łącznie z decyzjami organów administracyjnych).
– Nie ma gwarancji, że zabezpieczenia dotyczące ochrony danych istniejące w prawie krajowym w odniesieniu do ujawniania informacji pochodzących z rejestrów karnych mają zawsze zastosowanie.
– Jest to o tyle ważne, ponieważ naruszone dane osobowe dotyczące kryminalnej przeszłości podmiotu danych mają charakter poufny. Dane te są wymienione w art. 8 ust. 5 Dyrektywy 95/46/WE. Zbyt szerokie wykorzystywanie informacji pochodzących z rejestrów karnych może przekreślić szanse społecznej rehabilitacji skazanej osoby, co przyznano w motywie 10 wniosku.
– Wniosek ma zastosowanie poza obszarem stosowania dyrektywy 95/46. Jednakże, Konwencja 108 oraz inne międzynarodowe umowy w ramach Rady Europy mają zastosowanie. Tekst musi być interpretowany w świetle art. 8 Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności. Wniosek nie może prowadzić do sytuacji, w której osoba prywatna będzie pozbawiona możliwości korzystania z prawnie wykonalnych praw do ochrony danych osobowych lub, że te prawa będą nadmiernie ograniczone.
– Według EDPS cel ten nie został osiągnięty.
– Wniosek nie zawiera gwarancji, że dostęp do danych osobowych jest ograniczony do osób posiadających szczególne uprawnienia oraz w zakresie niezbędnym do celów bezpieczeństwa obywateli. Wniosek nie zawiera szczegółowych ograniczeń w zakresie przetwarzania i dalszego wykorzystywania danych osobowych, które podlegają wymianie.
– Należy dodać, że zabezpieczenia ochrony danych (zawarte w art. 5) nie mają zastosowania do informowania z własnej inicjatywy o wyrokach skazujących.
– Ponadto, załącznik B do wniosku rodzi wątpliwość, czy podmiot danych ma prawo do bycia poinformowanym, ponieważ istnieje dowolność w zakresie tego, czy formularz może być przekazany osobie, której te dane dotyczą oraz czy zaświadczenie o wyrokach skazujących może być przekazany osobie, której oświadczenie to dotyczy.
– Wniosek opracowany jest w sposób jasny i prosty, co, z punktu widzenia jakości prawodawstwa (patrz, np. wspólne wytyczne dotyczące jakości opracowywania prawodawstwa Wspólnoty, Dz.U. C 73, 17.3.1999, str. 1), jest już samo w sobie osiągnięciem
– Jednakże, środowisko prawne jest niejednorodne. Zasadnicze różnice w ustawodawstwie krajowym wymagają interwencji europejskich władz legislacyjnych, które planują albo ich harmonizację lub przynajmniej ścisłą koordynację, w postaci systemu wzajemnego uznawania zgodnie z określonymi ograniczeniami, które zabezpieczają prawa podmiotów danych.
Z jednej strony:
– Uzasadnienia wymiany danych osobowych należy szukać w konieczności zapewnienia obywatelom wysokiego stopnia bezpieczeństwa w obszarze wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości.
– Wniosek ma zapełnić w trybie pilnym lukę w przepisach dotyczących wymiany informacji do czasu wdrożenia nowego systemu wymiany danych. Stwarza on prawne zobowiązanie dla Państw Członkowskich do natychmiastowej wymiany informacji pochodzących z rejestrów karnych.
– Służące ogólnemu interesowi zapobieganie i walka z przestępstwami mogą wymagać, że w pewnych okolicznościach i pod pewnymi warunkami dostęp do informacji pochodzących z rejestrów karnych jest przyznawany stronom trzecim nie uczestniczącym w postępowaniu karnym. Można tu mieć na myśli (przyszłych) pracodawców, którzy są uprawnieni do posiadania dostępu do informacji o wyrokach skazujących, które mogą mieć znaczenie dla danego stanowiska pracy, lub organy administracyjne, które zbierają informacje w ich imieniu.
Z drugiej strony:
– Jak wykazano powyżej, wniosek posiada wpływ na ochronę danych osobowych, wniosek nie zawiera wszystkich koniecznych gwarancji właściwej ochrony danych w zgodzie z istniejącymi ramami prawnymi. Wniosek nie jest też precyzyjny, co jest konieczne w niejednorodnym środowisku prawnym.
– Nagła potrzeba stworzenia dodatkowego instrumentu prawnego istnieje tylko w związku z wyrokami skazującymi za popełnienie niektórych poważnych przestępstw (a nie wszystkich przestępstw wymienionych w załączniku B). W innych przypadkach nie ma dowodu, że Europejska konwencja o pomocy prawnej w sprawach karnych z 1959 r. nie jest wystarczająco skuteczna.
– Ponadto wniosek przyspiesza przekazywanie informacji pochodzących z rejestrów karnych, bez dogłębnej oceny ich konsekwencji dla ochrony danych. W rezultacie, wniosek nie jest proporcjonalny.
D.
Konkluzje
Konkluzje
Sporządzono w Brukseli, dnia 13 stycznia 2005 r.
Peter HUSTINX | |
Europejski inspektor ochrony danych |
© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.